Θεματική Ενότητα: Κοινωνία, Ποίηση
Έμμετρα Διαχρονικά: Ζήσε για τους άλλους -1
Ζήσε για τους άλλους -1 ‘‘Η μόνη ζωή που αξίζει είναι αυτή που ζεις για τους άλλους’’ Α. Αϊνστάιν Μα… για τους άλλους; Όχι για μένα; Ούτε για σένα; Ή έστω και για τους δικούς μας; Όχι για ένα μικρό ή μεγαλύτερο εμείς; Ναι… για τους άλλους, λέει ο...
Έμμετρα Επίκαιρα & Διαχρονικά: Το τερπνόν μετά του ωφελίμου
Το τερπνόν μετά του ωφελίμου (μια άλλη ερμηνεία) Τας ηδονάς θήρευε τας μετά δόξης˙ τέρψις γαρ συν τω καλώ μεν άριστον άνευ δε τούτου κάκιστον.* Ισοκράτης Ό, τι λάμπει δεν είναι βέβαια χρυσός˙ όμοια η κάθε ηδονή δεν είναι και ωφέλιμη˙ αντίθετα...
Έμμετρα Διαχρονικά: Το νόημα της ύπαρξης
Το νόημα της ύπαρξης Η ενσυνείδητη ύπαρξη της ύπαρξής της το σκοπό και νόημα ζητάει. Κι όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ρωτά κι αναρωτιέται . Εσύ γιατί υπάρχεις; Μα οι απαντήσεις άπειρες όσες και οι υπάρξεις, και οι τρανοί φιλόσοφοι και οι θεοί...
Έμμετρα Διαχρονικά: Ένα τραγούδι για τον καφέ
Το τραγούδι που ακολουθεί, είναι στο ρυθμό του γνωστού “Γιούπι για”. Ο στιχουργός του το έχει ονομάσει “Ένα τραγούδι για τον καφέ” και το “αφιερώνει” σε όσους-ες δε συμμετέχουν στις απεργίες-κινητοποιήσεις, προτιμώντας να γεμίζουν τις...
ΡΕΚΒΙΕΜ. Ποίημα του Γιώργου Ζιόβα
Παλιά πουτάνα με τη Βουλή τα Δικαστήρια τις Εκκλησίες της τις φωταγωγημένες Τράπεζες και οι πελάτες λίγο φοβισμένοι λίγο υπερήφανοι κανονικά ανάβουν το κερί τους πάνε στη δουλειά γερνάνε κανονικά σφαδάζουν στα νοσοκομεία...
Έμμετρα Διαχρονικά: Ζώο κοινωνικό
Ζώο κοινωνικό Δεν είναι θεία εντολή ούτε ηθική προστακτική του Καντ ή κάποιου πιο σοφού τους άλλους όλους να νοιαζόμαστε και να διαμοιραζόμαστε τις πίκρες και χαρές, συμπάσχοντας μ’ αλτρουισμό και με αλληλεγγύη. Βαθιά, πολύ βαθιά στο είναι...
Έμμετρα Επίκαιρα: Βαδίζω και παραμιλώ
Βαδίζω και παραμιλώ Πάνω στους στίχους και τη μου- σική του Γιάννη Παπαϊωάννου. Βαδίζω και παραμιλώ μ’ όσα μας έχουν κάνει μας καταστρέφουν τη ζωή μας έχουνε τρελάνει. Οι νέοι μας πλαντάζουνε σβήνουν τα όνειρά τους κι οι μάνες τους οι άμοιρες...
Κώστας Βίρβος: Πολιτικό τραγούδι και λαϊκό συνάμα
Γράφει ο Αντώνης Κασίτας Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια τον ήλιο π’ ανατέλλει να χαρώ κι αν κάνετε τα στήθια μου κομμάτια εσείς πεθαίνετε κι όχι εγώ. Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια δεν σκιάζομαι τα βόλια τα σκληρά, πηγαίνω στα ουράνια παλάτια να στείλω στους...
