Θεματική Ενότητα: Επιλογές, Κοινωνία, Λογοτεχνία
RED ZEPPELIN Νύχτες αγρύπνιας με την προσμονή του τρένου των ονειροπόλων
Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης Ακόμη κι αν οι ουρανοί ξαστέρωσαν η ξαστεριά δεν μοιάζει να είναι κοντά. Αιθρία στον ορίζοντα αλλά οι καιροί που ήρθαν μοιάζουν με τις εποχές της μεγάλης αγρύπνιας. Πληγώνει βαθιά η αιθρία τούτη γιατί οι φόβοι δεν εγκαταλείπουν τη...
RED ZEPPELIN: Όπως θα κατακάθεται η τέφρα του χρόνου
Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης Ο χρόνος είναι κάτι απίστευτα μακρύ κατά πώς θα έλεγε κι ο Μαγιακόφσκι. Ένα διάνυσμα του οποίου η κατάτμηση είναι απολύτως σχηματική και αυθαίρετη. Αλλά πώς αλλιώς θα μπορούσαν να συνεννοηθούν οι άνθρωποι; Μερικές φορές μονάχα κάποιοι...
“Το Κομπάνι μου πέθανε;”
“Όλοι οι λαοί του κόσμου ποθήσαν την αγάπη μου Κι εγώ δεν έπαψα στιγμή να τη λατρεύω” Μ. Νταρουΐς Είμαι ο Σ. απ’ το Κομπάνι. Στα 45 μου είδα τα μάτια μου σκαμμένα απ’ την έγνοια και τον πόνο. Αποχαιρέτησα το Κομπάνι με ένα δάκρυ καυτό που δεν κύλησε. Και σαν...
Πότε επιτέλους το σχολείο θα επιβραβεύει την προσπάθεια;
Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη Το κουδούνι μόλις είχε χτυπήσει για διάλειμμα. Ο Αντώνης στο προτελευταίο θρανίο, συνέχισε να κάθετε στη θέση του στηρίζοντας το κεφάλι του στις δύο του παλάμες. Λίγο πριν είχε παραδώσει το διαγώνισμα στον καθηγητή του. Φαινόταν...
RED ZEPPELIN: Θρυμματίζοντας τη βιτρίνα του θεού
Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης Όταν οι ουρανοί θα ανοίξουν θα έχει θρυμματιστεί η εικόνα του θεού. Όταν οι ουρανοί θα ανοίξουν ίσως και να βρέξει πάνω στις παλιές πληγές αυτού του κόσμου. Μη με ρωτάς πότε αυτό θα συμβεί. Δεν θα πάρεις απάντηση. Μόνο ένα νεύμα. Μια...
Μες στην υπόγεια την ταβέρνα…
Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη Το κρύο εκείνο το βράδυ ήταν τσουχτερό. Διαπερνούσε τοίχους και ψυχές, ειδικά τις ψυχές όσων-τα΄ φερε η μοίρα λένε-δεν είχαν που να ακουμπήσουν τη θλίψη τους. Βλέπεις, η θλίψη και η μοναξιά δεν αντέχονται, ακόμη κι αν υπάρχουν δίπλα...
RED ZEPPELIN: Ιχνηλάτες στην οδό Ραμπονό
Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης Περπατήσαμε την παρατεταμένη σκοτεινιά ενός ολάκερου αιώνα. Έτσι έδειχνε πραγματικά πως ήταν και φορτωνόταν στις πλάτες μας παρά το γεγονός ότι σκόρπιζε στο διάβα του απλόχερα τα παγωμένα του χαμόγελα. Πάγωναν τα πόδια και γέμιζαν...
Γιάννης Μακριδάκης: Δεν θέλω να μου κάνει αφιέρωμα ο «Ιανός»
«δεν συμφωνώ με τις πρακτικές, τις οποίες μαθαίνω από διάφορες καταγγελίες του σωματείου εργαζομένων στον χώρο του βιβλίου, ότι εφαρμόζει ο ιδιοκτήτης του στους εργαζόμενους, συνεπώς δεν μπορώ να δίνω άλλοθι σε αυτές με την παρουσία μου εκεί, άρα δεν θέλω να μου...
RED ZEPPELIN: Για τα παιδιά που δεν είναι φτιαγμένα για τον πόλεμο
Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης Πλημμύριζαν οι αλάνες στις γειτονιές με την πιτσιρικαρία που άπλωνε σα χαρούμενη πραμάτεια τα όπλα της. Τα ξύλινα σπαθιά, τόξα και βέλη αλλά και σφεντόνες. Γινόταν ο πόλεμος γιορτή στα παιδικά τα στέκια. Ακόμη και για τα ανήλικα...
