Θεματική Ενότητα: Κοινωνία, Λογοτεχνία, Σημειώσεις
Ανθρωπόμορφα αγριόσκυλα ξαναβγήκαν σεργιάνι
Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη Και βγήκαν πάλι τα αγριόσκυλα από τις βρώμικες τρύπες τους. Δεν ψάχνουν μόνο για φρέσκο ανθρώπινο κρέας, δεν οσμίζονται μόνο το αίμα. Για συνειδήσεις ψάχνουν, να τις βρουν να τις κατασπαράξουν. Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα, με τη...
Ο λύκος, η μαμά κατσίκα και τα εφτά κατσικάκια
Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη Μια φορά και δύο καιρούς ήταν μια μαμά κατσίκα. Ήταν όμως κατσίκα-κατσίκα. Κατσίκα με τα όλα της, ξέρετε εσείς. Μια μέρα, μες στην καλή χαρά, αφού είδε όλα τα πρωινάδικα ταυτόχρονα στις εφτά τηλεοράσεις που είχε στο δωμάτιο-TV, ξεκίνησε...
Στο λεύκωμα μιας εποχής: Πότε θα ξεδιαλύνει αυτή η ομίχλη;
Στο λεύκωμα μιας εποχής Σκέψεις, κρίσεις ιδέες, κείμενα και εικόνες, όλα σαν ιδιόμορφα κατακρημνίσματα που πέφτουν στον καμβά της εποχής, πάντοτε με την σημασία της ιστορικής διάστασης. Στο θολό τοπίο των καιρών μας οι λέξεις να πέφτουν σα χαρακιές πάνω στο...
RED ZEPPELIN: «Ευρώπη, Ευρώπη δεν είσαι τίποτ΄άλλο, είσαι μονάχα η συνέχεια του Βαραββά»
Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης Αίφνης προέκυψε το φαινόμενο «Μένουμε Ευρώπη». Αν αντιπαρέλθουμε σε πρώτο επίπεδο το θλιβερό πολιτικό νόημα τέτοιων διαδηλώσεων, είναι σημαντικό να σταθούμε στον αποκρουστικό πολιτισμικό χαρακτήρα που σφραγίζει τέτοια ρεύματα και...
RED ZEPPELIN: Με τη ματιά θλιμμένου ταυρομάχου
Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης Έρχεται κάποτε η ώρα που θα ’θελες να αφηγηθείς ένα παραμύθι για τη συμφιλίωση του ταύρου με τον ταυρομάχο. Υπάρχουν άραγε λόγοι συμφιλίωσης; Ίσως και να μην υφίστανται στην πραγματικότητα τέτοιοι λόγοι. Γιατί όμως να υφίστανται και...
RED ZEPPELIN Νύχτες αγρύπνιας με την προσμονή του τρένου των ονειροπόλων
Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης Ακόμη κι αν οι ουρανοί ξαστέρωσαν η ξαστεριά δεν μοιάζει να είναι κοντά. Αιθρία στον ορίζοντα αλλά οι καιροί που ήρθαν μοιάζουν με τις εποχές της μεγάλης αγρύπνιας. Πληγώνει βαθιά η αιθρία τούτη γιατί οι φόβοι δεν εγκαταλείπουν τη...
RED ZEPPELIN: Όπως θα κατακάθεται η τέφρα του χρόνου
Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης Ο χρόνος είναι κάτι απίστευτα μακρύ κατά πώς θα έλεγε κι ο Μαγιακόφσκι. Ένα διάνυσμα του οποίου η κατάτμηση είναι απολύτως σχηματική και αυθαίρετη. Αλλά πώς αλλιώς θα μπορούσαν να συνεννοηθούν οι άνθρωποι; Μερικές φορές μονάχα κάποιοι...
“Το Κομπάνι μου πέθανε;”
“Όλοι οι λαοί του κόσμου ποθήσαν την αγάπη μου Κι εγώ δεν έπαψα στιγμή να τη λατρεύω” Μ. Νταρουΐς Είμαι ο Σ. απ’ το Κομπάνι. Στα 45 μου είδα τα μάτια μου σκαμμένα απ’ την έγνοια και τον πόνο. Αποχαιρέτησα το Κομπάνι με ένα δάκρυ καυτό που δεν κύλησε. Και σαν...
Πότε επιτέλους το σχολείο θα επιβραβεύει την προσπάθεια;
Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη Το κουδούνι μόλις είχε χτυπήσει για διάλειμμα. Ο Αντώνης στο προτελευταίο θρανίο, συνέχισε να κάθετε στη θέση του στηρίζοντας το κεφάλι του στις δύο του παλάμες. Λίγο πριν είχε παραδώσει το διαγώνισμα στον καθηγητή του. Φαινόταν...
