Γράφει ο Ν.Ξ.
Στον απόηχο της ήττας των φιλο-ΕΕ δυνάμεων στο δημοψήφισμα της Βρετανίας, οι πρώτες αντιδράσεις από το χώρο της ΛΑΕ δεν δείχνουν να λαμβάνουν ιδιαίτερα υπόψη τους τις εξελίξεις.
«Έξοδος από την Ευρωζώνη», εξακολουθεί να είναι η μόνιμη επωδός. -Τί ‘χες Γιάννη, -Τί ‘χα πάντα…
Αυτό που έπρεπε να λέγεται καθαρά, σε προηγούμενη βέβαια φάση, είναι σήμερα εξαιρετικά αναιμικό και ανεπαρκές.
Η τελευταία παράγραφος της ανακοίνωσης του γραφείου τύπου της Λαϊκής Ενότητας, αναφέρει:
«Αυτή την ώρα γίνεται ακόμα πιο επιτακτική για την Ελλάδα η έξοδος από την Ευρωζώνη, σε σύγκρουση με τη νεοφιλελεύθερη ΕΕ, στη βάση ενός ριζοσπαστικού, αντιμνημονιακού προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης και μετασχηματισμού, με δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, δικαιοσύνη και σεβασμό στο περιβάλλον.»
Η Βρετανία βέβαια, δεν μετείχε στην Ευρωζώνη, από το έκτρωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ψήφισε να αποχωρήσει. Τα μισόλογα («σε σύγκρουση με τη νεοφιλελεύθερη ΕΕ») εξακολουθούν, παρά την εκκωφαντική διάψευση των βαυκαλισμών που από κοινού καλλιεργήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ περί ‘’άλλης ΕΕ’’, μη νεοφιλελεύθερης κλπ. Η καπιταλιστική κρίση δεν διαβάζεται σωστά.
Αντίστοιχα, το ακροτελεύτιο επίσης σημείο, συνέντευξης του μέλους της ΠΓ της ΛΑΕ Γ. Τόλιου στο art tv, αναφέρει:
«Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος κάνει ιδιαίτερα επίκαιρη την πρόταση της «Λαϊκής Ενότητας» για αποδέσμευση από το ευρωσύστημα και μετάβαση στο εθνικό νόμισμα ως αφετηρία προοδευτικής-φιλολαϊκής εξόδου από την κρίση, με κατάργηση της λιτότητας, αναστολή πληρωμών χρέους και βαθιά διαγραφή του, εθνικοποίηση τραπεζών, εφαρμογή σχεδίου παραγωγικής και οικολογικής ανασυγκρότησης και δραστική μείωση της ανεργίας. Όλα αυτά προϋποθέτουν την ανάπτυξη ισχυρού κινήματος αντίστασης και ανατροπής των Μνημονίων και τη δημιουργία κυβέρνησης αριστερών-αντιμνημονιακών δυνάμεων.»
Η έξοδος λοιπόν από την Ευρωζώνη είναι το επιμύθιον του ηχηρού BREXIT. Μέσα από τις θολές περίτεχνες διατυπώσεις που γνωρίσαμε στο παρελθόν, αυτή ταυτίζεται με –ή αποτελεί αφετηρία για- την ακαθόριστη ‘’αποδέσμευση από το ευρωσύστημα’’. Γλωσσολόγοι μετωπιστές θα αναλάβουν να εξηγήσουν αν το πρώτο συνθετικό της λέξης ευρωσύστημα παραπέμπει στο νόμισμα ή στους υπόλοιπους μηχανισμούς της ΕΕ.
Παράλληλα, προσκόλληση στη λογική της κυβέρνησης της αριστεράς που, ακόμα και σύμφωνα με επιφανή στελέχη της ΛΑΕ έχει χρεοκοπήσει και καλό είναι ούτε καν σαν όρος λεκτικά να αναφέρεται.
Γενικότερη παρατήρηση: Ηχεί παράταιρο να μιλούν εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις σαν κυβέρνηση σε αναμονή.
Κλείνουμε με εύγλωττα αποσπάσματα από άρθρο του Ν. Γαλάνη (ολόκληρο εδώ: Μπορεί η ΛΑΕ να κάνει την έκπληξη; -οι υπογραμμίσεις δικές μας):
………………………………………………………………………………………………………………………………………..
«Οι δυνατότητες της ΛΑΕ αναδεικνύονται από την προσφυγή και επαφή της με τον κόσμο. Βρίσκονται στις μεγάλες δεξαμενές μαζών που «κρύβονται» από τις δημοσκοπήσεις.
Πρώτη μεγάλη και αυξανόμενη δεξαμενή είναι ο κόσμος που πλέον ενοχοποιεί την ευρωζώνη και την ΕΕ γι’ αυτά που του συμβαίνουν. Βλέποντας την παρακμή και την παραλυσία της ΕΕ, αναγνωρίζοντας ότι το πραγματικό πολιτικό όριο στο ιουλιανό δημοψήφισμα του 2015 ήταν το ευρώ και οι Μένουμε Ευρώπη, και αντιλαμβανόμενος ότι τα γεγονότα στη Γαλλία και οι άγριες επιθέσεις ενάντια στους εργαζόμενους και τα μικρομεσαία στρώματα αποτελούν σχέδιο που εκπορεύεται και επιβάλλεται από τους θεσμούς της ευρωζώνης [και όχι της ΕΕ, του κεφάλαιου και των αστικών τάξεων;], ολοένα και περισσότερο σπάει από μόνος του το φόβο και σχηματίζει το στρατόπεδο του ΟΧΙ στην ευρωζώνη. Αυτός ο κόσμος νιώθει ότι είναι πολιτικά ορφανός. Ότι δεν υπάρχει μια αξιόπιστη πολιτική δύναμη που να τον εκφράζει και να της δείξει εμπιστοσύνη. Ποσοστιαία αναδεικνύεται στο 40% της εκλογικής δύναμης. Θα λέγαμε –με όρους και προϋποθέσεις και χωρίς υπερβολή– ότι ένα πολιτικό μέτωπο του ΟΧΙ [ΟΧΙ σε τι; Στα μνημόνια; Στην ευρωζώνη; Στο περσινό δημοψήφισμα; Στην ιμπεριαλιστική ΕΕ;] θα διεκδικούσε την πρώτη θέση στις εκλογές.
Όλες αυτές οι μάζες είναι η μεγάλη βάση απεύθυνσης της ΛΑΕ. Γιατί αυτές οι μάζες είναι το «υποκείμενο» της ανατροπής. Είναι οι μάζες που δεν θέλουν ίσως να ακούσουν ή να ακολουθήσουν τη σημερινή αριστερά, αλλά θα ακολουθήσουν όποιον τους πείσει ότι είναι αξιόπιστος, ότι έχει τη δύναμη και το πρόγραμμα για να ανατραπεί αυτό που φτιάχνεται επί έξι συνεχή χρόνια. Αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις σήμερα είναι πολιτικά «ορφανές», δεν εμπιστεύονται κανέναν, έχουν χαμηλό φρόνημα, αλλά πολύ μεγάλο θυμό. Όταν ο θυμός τους ξεπεράσει το φόβο τους, όταν η πίστη τους ξεπεράσει την πρόσφατη «ήττα» των ελπίδων τους, τότε θα είναι επικίνδυνες για το σύστημα.
Πρώτος όρος είναι η διαρκής και σαφής ανάδειξη της ταυτότητας της ΛΑΕ, που θα προσεγγίσει τον κόσμο που αμφισβητεί την ευρωζώνη, που καταλαβαίνει πλέον –έστω και ενστικτώδικα– ότι η λύση βρίσκεται στην έξοδο από αυτήν. Η ΛΑΕ πρέπει να προετοιμάσει τον κόσμο γι’ αυτή τη σύγκρουση, να πρωταγωνιστήσει στην οικοδόμηση ενός μεγάλου πολιτικού κινήματος ενάντια στην ευρωζώνη. Ενός κινήματος που θα συνδυάζει τα ζητήματα της ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας με τον αγώνα απεξάρτησης από την ευρωζώνη. Γιατί η διαρκής συρρίκνωση της λαϊκής κυριαρχίας που πραγματοποιείται με παρεμβάσεις και εκβιασμούς των δανειστών εξυπηρετεί και διαμορφώνει ένα συσχετισμό υπέρ των δυνάμεων του κεφάλαιου και κατά των εργαζόμενων. Υπηρετεί την οικοδόμηση μιας μνημονιακής κοινωνίας και την προληπτική-θεσμική ανάσχεση του λαϊκού κινήματος. Η ΛΑΕ οφείλει να στήσει μια μόνιμη λαϊκή πανελλαδική καμπάνια για τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και την έξοδο από την ευρωζώνη σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς και σπουδών, να προσπαθήσει να εκφράσει πολιτικά το ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ των πληττόμενων μαζών.
Δεύτερος όρος είναι το επίμονο, χωρίς αποκλεισμούς προσκλητήριο σε όλες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, μικρές και μεγάλες, που συμφωνούν στα κεντρικά αιχμηρά σημεία του προγράμματος. Αιχμηρό πρόγραμμα, πλατιά μαζική απεύθυνση για να δημιουργηθεί το ρεύμα που θα σαρώσει κυβέρνηση – μνημονιακό καθεστώς – ευρωζώνη. Δεν εγκλωβιζόμαστε σε ένα αριστερό μέτωπο, ενωνόμαστε και δεν υποχωρούμε για κανέναν σε ένα αιχμηρό, αποτελεσματικό και νικηφόρο πρόγραμμα. Δεν συμμετέχουμε στους γνωστούς, άγονους, άστοχους και περιθωριακούς διαχωρισμούς του «αριστερού παρελθόντος». Μας συγκινεί περισσότερο η ΕΑΜική παράδοση του μετώπου και της νικηφόρας πάλης του ελληνικού λαού…»
………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Πέρα από την παρατήρηση ότι η εποποιία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ (για να τα λέμε όλα…) γράφτηκε από τους αγώνες του ίδιου του λαού και όχι από «αξιόπιστους» που κέρδισαν την εμπιστοσύνη του για να τον κυβερνήσουν, το άρθρο και γενικότερα η ΛΑΕ κανοναρχεί απ’ το πρωί ως το βράδυ την έξοδο από την Ευρωζώνη σαν τη λυδία λίθο που, για να κλείσει το μάτι και στους άλλους, θα ανοίξει το δρόμο και θα αποτελέσει αφετηρία για γενικότερες ρήξεις εάν και εφόσον κλπ.
Κάποιο πρόβλημα υπάρχει όμως, αν μετά το BREXIT αναμασά κανείς ακριβώς τη γραμμή που –ακόμη και εκλογικά- ηττήθηκε πολιτικά σε προηγούμενη φάση. Κάποιο σοβαρό πρόβλημα μετάφρασης: Μετά το ηχηρό ΒΡΕΧΙΤ, το να επιμένεις σε όσα έλεγες προηγούμενα περί απλής εξόδου από την ευρωζώνη, σημαίνει ότι μεταφράζεις το ΒΡΕΧΙΤ σε GREMAIN…
Δεν είναι η Ελλάδα απλώς «προτεκτοράτο της ευρωζώνης» από την οποία οφείλουμε (επιτέλους…) να αποχωρήσουμε, «απειθαρχώντας» και «σε σύγκρουση με τη νεοφιλελεύθερη ΕΕ». Χρειάζεται μέτωπο, απαραίτητη η μετωπική πολιτική, εξίσου απαραίτητες οι καθαρές κουβέντες.
Δυστυχώς διαχρονικά, καταγράφεται ιστορική ανεπάρκεια και ευθύνη της αριστεράς που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δεν παίρνει καμιά πρωτοβουλία για αποδέσμευση από το «λάκκο των λεόντων» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν είναι άμοιρη ευθυνών η ευρωλαγνεία που επί χρόνια καλλιέργησε ένα τμήμα της αριστεράς στην Ελλάδα.
Με άλλον τρόπο, η μετάθεση του στόχου της εξόδου από την ΕΕ στη λαϊκή εξουσία δρα παραλυτικά στην αναγκαιότητα που αναδεικνύεται σήμερα.
Αφήνεται έτσι και εδώ το πεδίο στην ακροδεξιά να δημαγωγεί πάνω στην λαϊκή – εργατική διαμαρτυρία και την αντίθεση στο βάρβαρο σφαγείο κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων από την ΕΕ. Στην Ελλάδα ιδιαίτερα, αυτές τις αυταπάτες, που δυστυχώς αναπαράγονται, πληρώνει το κίνημα και η αριστερά.
Και κάτι τελευταίο: Έχει επικρατήσει λανθασμένα η άποψη, ότι ο «σεχταρισμός» έχει κατ’ ανάγκη αριστερίστικο πρόσημο. Δεν είναι πάντα έτσι. Ας μην ξεχνάμε, ότι ένας από τους μεγαλύτερους σεχταριστές διαχρονικά ήταν ο ακραιφνής ευρωπαϊστής Λ. Κύρκος –άσχετα αν τελικά ‘’δικαιώθηκε’’ η πολιτική του.
Μάλιστα και να μην ξεχάσουμε και τον Πέτρο Παπακωσταντίνου που σε πρόσφατο άθλιο άρθρο του στην ΙΣΚΡΑ που μας έλεγε πως είναι μαξιμαλισμός και σεχταρισμός το αίτημα εξόδου από την ΕΕ
Δεν υπάρχει τέτοιο άρθρο βέβαια του Πέτρου, αλλά δεν πειράζει. Μπορείς βέβαια να βρεις ένα άρθρο, να κάνει ένα copy paste και να πεις να, υπάρχει τελικά, αλλά πάλι δεν θα υπάρχει και θα έχεις ΄κάνει απλά ένα άθλιο copy paste, μια άθλια προβοκάτσια κλπ. Γιατί μπορεί κανείς, τελευταία φορά που κοίταξα στο μεγάλο βιβλίο της αριστεράς,, να χαράσσει τακτική, να χαράσσει συνθηματολογίια, να εντοπίζει μέτωπα πάλης, κρίκους και επίδικα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως λέει … παραμονή στην ΕΕ. Επίσης όποιος λέει για έξοδο από την ΕΕ και δεν γράφει μπούλετ έξοδος από ΕΕ ΝΑΤΟ, ταυτόχρονη κλπ, δεν προτείνει … παραμονή στο ΝΑΤΟ
Επίσης ο αστυνομικός και το μπουζούκι είναι όργανα αλλά ο αστυνομικός δεν είναι μπουζούκι.
Για να τελειώνουμε και μέχρι να έχουμε οριστική απόφαση αύριο. Θέση της ΛΑΕ στην βάση της εισήγησης χτες του σ ΠΛ είναι ότι το πρόγραμμα δεν εφαρμόζεται εντός ΕΕ. Θα συνεχίσουμε να λέμε την απαγορευμένη λέξη, ευρώ και ΟΝΕ όμως, γιατί το άρθρο ακριβώς αυτό επιχειρεί, να δώσει “αριστερό” καμουφλάζ στην ευρωτρομοκρατία. Να μας πει ότι θα βγούμε από το ευρώ όταν, μετά την σοσιαλιστική επανάσταση, βγούμε από την ΕΕ. Να κλείσει το μάτι στον φόβο της “υποτίμησης”.
Δεν θα πάρουμε.
Κώστας
ΛΕΣ: “Θα συνεχίσουμε να λέμε την απαγορευμένη λέξη, ευρώ και ΟΝΕ όμως, γιατί το άρθρο ακριβώς αυτό επιχειρεί, να δώσει «αριστερό» καμουφλάζ στην ευρωτρομοκρατία. Να μας πει ότι θα βγούμε από το ευρώ όταν, μετά την σοσιαλιστική επανάσταση, βγούμε από την ΕΕ. Να κλείσει το μάτι στον φόβο της «υποτίμησης». Δεν θα πάρουμε.”
Διαστρεβλώνεις όμως: το άρθρο λέει καθαρά ότι δεν είναι ΑΡΚΕΤΟ το εκτός ευρώ, εσύ λες ότι κλείνει το μάτι στο φόβο της υποτίμησης. Επίσης, ότι δίνει αριστερό καμουφλάζ στην ευρωτρομοκρατία, έχεις εκτεθεί πολύ με αυτά που γράφεις
Το άρθρο του ΠΠ στην ισκρα για να μπορεί να το διαβάσει όποιος θέλεις
http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=24428:petros-lae&catid=81:kivernisi&Itemid=198
για να μπορούμε να συζητήσουμε επί της ουσίας δεν μπορεί να λέμε πως δεν υπάρχει τέτοιο άρθρο
δεν είπα οτι δεν υπάρχει, είπα ότι δεν πρέπει να παρερμηνεύεται και να συζητάμε από το πρωί μέχρι το βράδυ μια ανύπαρκτη θέση (εκτός ευρώ- εντός ΕΕ)
Κώστας
Τσιτάτο 1: “Δεν υπάρχει τέτοιο άρθρο βέβαια του Πέτρου, αλλά δεν πειράζει. Μπορείς βέβαια να βρεις ένα άρθρο, να κάνει ένα copy paste και να πεις να, υπάρχει τελικά, αλλά πάλι δεν θα υπάρχει και θα έχεις ΄κάνει απλά ένα άθλιο copy paste, μια άθλια προβοκάτσια κλπ.”
Τσιτάτο 2: “δεν είπα οτι δεν υπάρχει, είπα ότι δεν πρέπει να παρερμηνεύεται και να συζητάμε από το πρωί μέχρι το βράδυ μια ανύπαρκτη θέση (εκτός ευρώ- εντός ΕΕ)”
Ερώτηση 1: Τελικά, υπάρχει ή δεν υπάρχει τέτοιο άρθρο;
Ερώτηση 2: Ανύπαρκτη είναι η θέση για εκτός ευρώ αλλά όχι εκτός ΕΕ;
Ερώτηση 3: Άμα είναι ανύπαρκτη, τότε πώς ο ίδιος λες ότι πρέπει να βγούμε από το ευρώ τώρα, και όχι μετά τη σοσιαλιστική επανάσταση, που θα βγούμε και από ΕΕκλπ; Και πού τα είδες αυτά που λες ότι γράφει το άρθρο; Για δείξε μας, πού; Και πού το άρθρο παίρνει θέση κατά της εξόδου από ευρώ, παραπέμποντας σε ”μελλοντική” έξοδο από ΕΕ; μην μπλέκεις χωροφύλακες-αστυφύλακες και μπουζούκια…
Το άρθρο του ΠΠ στην ισκρα για να μπορεί να το διαβάσει όποιος θέλεΙ:
λέω ότι μπορείς να βρεις και να κάνεις copy paste άρα κάτι υπάρχει, αλλά δεν σημαίνει πως υπάρχει τελικά γιατί πρέπει να κάνεις και μια γενναία δόση ελεύθερης και κακόπιστης μετάφρασης..
εγώ δεν λέω να βγούμε από το ευρώ τώρα και από την ΕΕ μετά την σοσιαλιστική επανάσταση, λέω πως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέει να βγούμε μετά την σοσιαλιστική επανάσταση
θέση της ΛΑΕ για παραμονή στην ΕΕ προφανώς δεν υπάρχει χωρις να σημαίνει πως η ΕΕ δεν είναι από τα επίδικα θέματα εντός ΛΑΕ κοντά έναν χρόνο τώρα.
αλλά κάπου ξεκαθαρίζει και μάλιστα αλλού από εκεί που θα δικαιολογούσε την γραμμή αντιπαράθεσης που εσείς χαράσσετε στο συκγκεκριμένο θέμα
Κώστας
Μη μας δουλεύεις άλλο:
η ΛΑΕ θέση για έξοδο από την ΕΕ δεν έχει. Στην εισήγηση της συνδιάσκεψης έλεγε ότι αν έρθει της σύγκρουσης πρέπει να πάμε σε δημοψήφισμα.
η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει θέση για έξοδο από την ΕΕ. Έχει θέση επίσης ότι η πάλη για την αποδέσμευση πρέπει να συνδέεται με την πάλη για το σοσιαλισμό, σαν ένα βήμα προς αυτόν
Πουθενά και με κανένα τρόπο δεν λέει αυτά που εσύ χρεώνεις στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κάνοντας απολίτικο κουτσομπολιό που απευθύνεται σε χαζούς
αν έρθει ή όταν έρθει και από την πρώτη μέρα έξοδος από τις συνθήκες και τους κανόνες ?
να μην λέμε ψέματα και αν θέλουμε να λέμε για έξοδο από το ένα, το άλλο και το παράλλο να λέμε και πως θα γίνει αυτό, από ποιον, ποια εξουσία και ποια κυβέρνηση. Τα “το κίνημα”, ή “ο οργανωμένος λαός” είναι απαντήσεις πολιτικών σχεδίων που δεν στοχεύουν στην έξοδο αλλά να λέμε για έξοδο, να καταλαμβάνουμε μια θέση στον κοινοβουλευτικό μηχανισμό και μέχρι εκεί.
το καθοριστικό ειναι η οργάνωση των φυσικών “πρωτοποριών” της διαδιακασίας ανάκτησης της εθνικής ανεξαρτησίας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης σε σοσιαλιστική κατεύθυνση σε κάθε χώρο, κλάδο, περιοχή, επιστημονικό τομέα, όψη της διοίκησης και χάραξης εξωτερικής πολιτικής.
αυτή νομίζω είναι η κουβέντα που πρέπει να ανοίξει
Κώστας
η κουβέντα είναι χρήσιμη, αλλά θα πρέπει να μην κάνεις λαθροχειρίες και να μην αραδιάζεις ψέμματα, όπως ότι θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πως για να βγούμε από την ΕΕ πρέπει να γίνει σοσιαλιστική επανάσταση.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέει ότι μπορεί και πρέπει να βγούμε από την ΕΕ. Η βρετανική εμπειρία δείχνει ότι γίνεται
σ ΓΚ υπάρχει κείμενο στην pandiera που λέει πως ούτε καν η ΛΑΕ κεντρικά αλλά οι πιο αριστεροι της λένε για … αποζημίωση της Cosco, θες να μιλήσουμε για λαθροχειρίες ?
επίσης ρώτησα με ποια κυβέρνηση και εξουσία θα βγούμε από την ΕΕ, αν η απάντηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι με την εργατική εξουσία και την κυβέρνηση της πες μου ποια είναι γιατί είναι πολύ καλύτερη απάντηση με την εργατική εξουσία και την κυβέρνηση της από το να λέμε “το κίνημα θα μας βγάλει από την ΕΕ”
Κώστας
Αν και δε διαφωνώ με το άρθρο, θα επισημάνω ότι η θέση για έξοδο από την ευρωζώνη είναι από τις προχωρημένες για το χώρο της λαε. Η Νάντια Βαλαβάνη πχ κάνει κριτική στη θέση αυτή, από την άλλη μπάντα από σας, λέει ότι δεν θα πρέπει να είναι τόσο “στενή” η θέση του μετώπου:
“Τρίτο ζήτημα, την αναγκαία μεγαλύτερη δυνατή ευρύτητα των δυνάμεων του μετώπου που η ΛΑΕ, όντας η ίδια μέτωπο της ριζοσπαστικής αριστεράς, καλείται να οικοδομήσει από κοινού με τους εν δυνάμει κοινωνικοπολιτικούς της συμμάχους. Είναι άραγε απαραίτητο από το ξεκίνημα ενός τέτοιου δημοκρατικού, αντιμνημονιακού, πατριωτικού μετώπου να μπει ως όρος συμμετοχής ο ίδιος όρος που υπάρχει για ένταξη μελών στη ΛΑΕ, η αποδοχή της εξόδου από την ευρωζώνη ως προϋπόθεση εφαρμογής του προγράμματος του μετώπου; Πριν καλά-καλά ξεκινήσουμε, αυτό θα απέκλειε κατευθείαν ανθρώπους και σχήματα που τον περασμένο Σεπτέμβρη συμπορευτήκαμε μαζί. Ακόμα περισσότερο δραματικές θα ήταν οι επιπτώσεις ενός τέτοιου όρου στη συγκρότηση πλατειών λαϊκών επιτροπών του μετώπου «από τα κάτω», αποκλείοντας εκ των προτέρων ανθρώπους που θα μπορούσαν να κερδηθούν με βάση την εμπειρία που αποκτούν σε μια πορεία αγώνα.” (ομιλία Ν. Βαλ. στην Ιδρυτική Συνδιάσκεψη της ΛΑΕ)
καθόλου λαθροχειρία να βάζεις την Βαλαβάνη και όχι τον Στρατούλη πχ, που είπε για αποδέσμευση από την ΕΕ.
αλλά ο Στρατούλης είναι ένα ασήμαντο μέλος μάλλον, ενώ η Βαλαβάνη βάζει γραμμή.
Βαλαβάνη και Καλύβης τα πολύ δημοφιλή πρόσωπα για να στήνονται εικονικές αντιπαραθέσεις σε βάρος της ΛΑΕ
Κώστας