Παναγιώτης Μαυροειδής
Α. ΗΠΑ
Πρώτες οι ΗΠΑ έσπευσαν να αποχαρακτηρίσουν τις τζιχαντιστικές συμμορίες ως τρομοκρατικές και να ακυρώσουν την επικήρυξη του Αλ-Τζολάνι αντί 10 εκ. δολαρίων. Έχουν να κάνουν δουλίτσες με το άτομο…
Β. Ευρωπαϊκή Ένωση
Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής διπλωματίας (και γνωστό γεράκι του πολέμου) Kaya Kallas δηλώνει ότι η ΕΕ είναι έτοιμη να άρει τις κυρώσεις από τη Δαμασκό και να αναγνωρίσουν το καθεστώς αποχαρακτηρίζοντας τις συμμορίες τζιχαντιστών ως τρομοκρατικές οργανώσεις “εάν αυτό το καθεστώς εκδιώξει τον ρωσικό στρατό από τις βάσεις στο Tartus και στο Khmeimim”. Εξαιρετικά ανθρωπιστικό και δημοκρατικό κριτήριο!
Γ. Ρωσία
«Προσπαθούν να παρουσιάσουν αυτό που συνέβη στη Συρία ως ήττα για τη Ρωσία. Σας διαβεβαιώνω ότι δεν είναι», υπογράμμισε ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Ακούγεται παράξενο, έχει όμως επιχειρήματα: «Η συντριπτική πλειοψηφία από τις χώρες της Μέσης Ανατολής μας λένε ότι θα τους ενδιέφερε να παραμείνουν οι στρατιωτικές μας βάσεις στη Συρία», είπε ο Πούτιν. Το κρατικό Ρωσικό πρακτορείο Ria Novosti έσπευσε να τα εξηγήσει όλα :
“Γενικά, η προηγούμενη φύση των σχέσεών μας με τους Σύρους δεν αποτελεί εμπόδιο για νέες” (επισημαίνει μάλιστα το προηγούμενο με το Αφγανιστάν)
Και συνεχίζει:
“Το ενδιαφέρον της Ρωσίας είναι ξεκάθαρο: να διατηρήσει βάσεις για το Πολεμικό Ναυτικό στο Tartus και για τις Αεροδιαστημικές Δυνάμεις στο Khmeimim (…). Οι άνθρωποι που απέκτησαν τον έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος της Συρίας αποδείχτηκαν πραγματιστές. Παρά τον στρατιωτικο-επαναστατικό χαρακτήρα της κατάληψης της εξουσίας, δεν ανακοίνωσαν τη δημιουργία ενός νέου κράτους, όπως οι Μπολσεβίκοι, αλλά όρισαν τη διαδοχή από το παλιό. (…) Αυτό σημαίνει επίσης ότι οι νέες αρχές αναγνωρίζουν προηγούμενες διακρατικές συμφωνίες – συμπεριλαμβανομένης της συμφωνίας με τη Ρωσία.(…) Η Ρωσική αεροπορία μπορεί να είναι χρήσιμη για τις νέες αρχές, όπως ήταν χρήσιμη για τον Άσαντ. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ήδη αναφέρει την ανθρωπιστική συνεργασία, αλλά υπάρχει δυνητικά κάτι άλλο – στρατιωτική. Η Συρία είναι μια περίπτωση όπου πρέπει πάντα να προετοιμάζεσαι για πόλεμο”.
Μεγαλύτερος κυνισμός δεν υπάρχει.
Δ. Τουρκία
Στο δημοσίευμα με τίτλο “Κατάρ-Τουρκία Αγωγός Φυσικού Αερίου” στο πρακτορείο Anadolu αναφέρεται ότι αυτό θα μπορούσε να είναι δυνατό μετά την αλλαγή κυβέρνησης στη Συρία και ότι θα δημιουργήσει μια εναλλακτική λύση για το φυσικό αέριο στην Ευρώπη, ενώ άλλα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρονται στον διευρυμένο ρόλο της Τουρκίας στην Συρία επισημαίνοντας πως «όσοι θέλουν να προσεγγίσουν τους ηγέτες της αντιπολίτευσης θα πρέπει πρώτα να χτυπήσουν την πόρτα της Άγκυρας».
Τη γραμμή βέβαια την έχει δώσει ο Ερντογάν υπενθυμίζοντας ότι η Δαμασκός και όλη η Συρία ήταν κάποτε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ο ανακυκλωμένος τέως τρομοκράτης και νυν δημοκράτης Αλ-Τζολάνι συμφωνεί: «Η Τουρκία έχει προτεραιότητα στην οικοδόμηση του νέου συριακού κράτους. Θα υπάρξουν επίσης αμοιβαίες εμπορικές σχέσεις. Εμπιστευόμαστε ότι η Τουρκία θα μεταφέρει την εμπειρία της για την οικονομική ανάπτυξη της Συρίας».
Ε. Ισραήλ
Tο Ισραήλ είναι πράγματι από τους μεγάλους κερδισμένους με τις εξελίξεις στη Συρία,. Όχι γιατί το καθεστώς Άσαντ πολεμούσε εναντίον του, αλλά επειδή λειτουργούσε ως διάδρομος για τη μεταφορά Ιρανικής βοήθειας στη Χεζμπολάχ. Η τελευταία μένει απομονωμένη και αποκλεισμένη από ξηράς, αέρος και θαλάσσης.
Το Ισραήλ δε χρειάζεται να κάνει δηλώσεις. Κάνει απλά πόλεμο. Καταλαμβάνει εδάφη της νότιας Συρίας, ενώ ισοπέδωσε τις εγκαταστάσεις του Συριακού στρατού.
ΣΤ. Ελλάδα
Η Ελλάδα κλαίει επειδή τα πόδια της δε φτάνουν ως τη Συρία. Έτρεξε όμως ο Μητσοτάκης ως το Λίβανο για να προσφέρει “ανοικοδόμηση” και συμβόλαια στους εργολάβους. Έτσι απάντησε και στις κακές γλώσσες ότι δουλεύει μόνο για τους εφοπλιστές στην Ερυθρά Θάλασσα.
Ζ. Ποιοι Σύροι;
Υπάρχουν και Σύροι; Υπάρχουν και λαοί; Μανάδες, παιδιά, εργάτες, φτωχοί, κυνηγημένοι, νηστικοί; Ναι υπάρχουν και τους θυμήθηκαν από την πρώτη μέρα Ελλάδα, Τουρκία, ΕΕ. Μιας και η Συρία πλέον είναι “δημοκρατική χώρα”, απορρίφθηκαν αυτόματα όλες οι αιτήσεις ασύλου. Οι πρόσφυγες πρέπει να γυρίσουν. Διότι, για τα καπιταλιστικά κέρδη δεν αρκούν οι πιστώσεις και η διανομή της λείας. Χρειάζονται και εργάτες δουλοπάροικοι.
Όμορφος κόσμος, ηθικός, καπιταλιστικά πλασμένος
