Με βαθιά θλίψη η Παντιέρα ανακοινώνει:
Έφυγε για πάντα η αγωνίστρια Χρυσούλα Κουτέρη. Την αποχαιρετούμε με πολιτική κηδεία την Παρασκευή 13 Σεπτέμβρη στη 1:00 το μεσημέρι στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.
Μας άφησε μετά από παρατεταμένη και θαρραλέα μάχη με τις αντιξοότητες.
Σεμνή και χαμηλών τόνων, ήπιος χαρακτήρας, ευγενική, διαλεκτική και ανοιχτή στην άλλη άποψη, η συντρόφισσα Χρυσούλα στάθηκε πάντοτε όρθια όταν χρειάστηκε, υψώνοντας αγωνιστικό πολιτικό ανάστημα.
Μέλος του ΕΚΚΕ από πολύ νωρίς, η Χρυσούλα μάς άφησε σήμερα Τρίτη 11 Σεπτέμβρη του 2024, λίγες μέρες πριν συμπληρωθούν οχτώ χρόνια από τον θάνατο του συντρόφου και αγαπημένου φίλου της Χρίστου Μπίστη, στις 15/9/2016.
Στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, που φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την κατάρρευση της δικτατορίας, αναπτύχθηκαν σημαντικοί κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες που έντεχνα αποσιωπήθηκαν ή παραμένουν στη σκιά. Ένας τέτοιος σημαντικός εργατικός αγώνας, ήταν η απεργία πείνας στα Προπύλαια το 1976 κατά του αντεργατικού εξαμβλώματος -Νόμου 330 του Κων. Λάσκαρη, που έμεινε στην Ιστορία ως εκείνος που διακήρυξε ”Δεν θα επιτρέψω την πάλην των τάξεων”!
Η Χρυσούλα, που είχε όχι μόνο ενεργό αλλά πρωτοπόρο ρόλο στον αγώνα αυτό συμμετέχοντας τόσο στην απεργία πείνας όσο και στην Επιτροπή Αγώνα, δέχτηκε τελικά -μετά από πολλές και επανειλημμένες πιέσεις…- να μιλήσει στην κάμερα της Παντιέρας για το κλίμα της εποχής, το συνδικαλιστικό κίνημα και για την απεργία πείνας.
Όσα μας είπε τον Ιούνιο του 2018, γράφτηκαν στο βίντεο που ακολουθεί. Μπορείτε να δείτε περισσότερα εδώ: Απεργία πείνας στα Προπύλαια κατά του νόμου 330 (Ιούνιος 1976)
Την προκήρυξη των απολυμένων απεργών και συνδικαλιστών, η Χρυσούλα υπέγραφε ως βοηθός λινοθήκης του ξενοδοχείου ΚΑΡΑΒΕΛ, Άνω Ιλίσια, Αθήνα. Απολύθηκε στις 3.6 για την ενεργητική συμμετοχή της στην απεργία κατά του νομοσχεδίου καθώς είχε απολυθεί από το Ξενοδοχείο ΚΑΡΑΒΕΛ στο οποίο εργαζόταν. Η απεργία πείνας κράτησε 37 ημέρες.
Η Παντιέρα εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στον σύντροφο της ζωής της Χρυσούλας, αγαπημένο σύντροφο Τάκη Αθανασόπουλο, στην κόρη τους Ζωή και τον γιό τους Διονύση, στα αδέλφια, τα ανίψια, τους πολλούς συγγενείς και τους αμέτρητους και αμέτρητες φίλους, φίλες, συντρόφους και συντρόφισσες της Χρυσούλας.
Σημείωση: Η οικογένεια αντί για στεφάνια προτιμά να δοθεί ενίσχυση στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού. Θα υπάρξει σχετική δυνατότητα στο περιθώριο της πολιτικής κηδείας.
