Η ΒΙΟΜΕ θα μείνει σε χέρια εργατικά!
Σήμερα είμαστε στη δυσάρεστη θέση να σας ενημερώσουμε ότι η ΒΙΟΜΕ κινδυνεύει όσο ποτέ. Η δικαστική εξουσία και το κεφάλαιο ξεπούλησαν στα μουλωχτά το οικόπεδο πάνω στο οποίο βρίσκεται το εργοστάσιο σε ένα φαντ.
Εμείς οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να παράγουμε στο εργοστάσιο, ακόμα και αν το κεφάλαιο και το κράτος μας στείλουνε τα ματ. Αλλά και να μας βγάλουν εμείς θα ξαναμπούμε. Γιατί αυτό το μέρος είναι η ζωή μας και γιατί το χρωστάμε σε εσάς. Το χρωστάμε στους δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που βρεθήκαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια. Που ήρθατε στο εργοστάσιο, που τιμήσατε τη δουλειά μας αποκτώντας τα προϊόντα των κόπων μας. Που φωνάξατε μαζί μας στις διαδηλώσεις. Που σιγοτραγουδήσατε σε κάποια συναυλία στο κατειλημμένο εργοστάσιο. Που σταθήκαμε ώμο με ώμο απέναντι απ’ την αστυνομία.
Το μοναδικό εργοστάσιο της χώρας που λειτουργεί χωρίς αφεντικά, το μοναδικό εργοστάσιο που πληρώνονται όλοι το ίδιο, το μοναδικό εργοστάσιο που απελευθερώθηκε από τον καπιταλιστή και αποδόθηκε στην κοινωνία, κινδυνεύει. Και ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει είσαι εσύ.
Σε αυτά τα 10 χρόνια τα βάλαμε με Θεούς και Δαίμονες. Μας επιτέθηκαν τα ΜΑΤ, μας έκοψαν το ρεύμα εργολάβοι της ΔΕΗ, μας έβγαλε στο σφυρί η δικαστική εξουσία. Αλλά αντισταθήκαμε και αντέξαμε. Το ίδιο θα κάνουμε και τώρα.
Οι νόμοι του κεφαλαίου είναι πανίσχυροι. Αλλά ο νόμος του οργισμένου λαού, μπορεί να τους διαλύσει.
Όμως όσο ακλόνητη κι αν είναι η θέλησή μας η πραγματική μας δύναμη δεν είναι αυτή. Η πραγματική μας δύναμη είσαι εσύ που διαβάζεις αυτές τις λέξεις
Έχουμε ελάχιστο καιρό ακόμα, για να τους μπλοκάρουμε. Και θα το κάνουμε. Κάθε δράση μετράει. Κάθε συζήτηση για τη ΒΙΟΜΕ, κάθε αφίσα, κάθε σύνθημα σε τοίχο, κάθε μοτοπορεία, κάθε συναυλία αλληλεγγύης, κάθε μικροφωνική, κάθε μικρή και μεγάλη συγκέντρωση σε όλη την Ελλάδα. Κάθε παρέμβαση σε ΜΜΕ. Κάθε ψήφισμα σωματείου και κάθε υπογραφή. Και όλα αυτά σα ρυάκια να οδηγήσουν σε ένα μεγάλο ποτάμι κόσμου που θα διαδηλώσει στους δρόμους.
Οι νόμοι του κεφαλαίου είναι πανίσχυροι. Αλλά ο νόμος του οργισμένου λαού, μπορεί να τους διαλύσει.
Σας καλούμε την Κυριακή 5/2 στις 12:00 στο εργοστάσιο και ταυτόχρονα στο πρατήριο στην Αθήνα σε ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης για να οργανώσουμε τα επόμενα βήματα.
Η ΒΙΟ.ΜΕ. κινδυνεύει σήμερα περισσότερο από ποτέ…
Παρακολουθώντας το εγχείρημα από την αρχή του σαν αλληλέγγυος και συμμετέχοντας στην συνέλευση της Αθήνας να εκφράσω την γνώμη μου….
α) πρέπει να ξεκαθαρίσουν οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. τη διεκδικούμε (έχει οικόπεδο το δημόσιο στις εγκαταστάσεις που μπορούν να μεταφερθούν τα μέσα παραγωγής είναι μια ΛΥΣΗ εφικτή….) και να “ακολουθούν” οι αλληλέγγυοι
β) Δράσεις , κινητοποιήσεις κ.α. αλλά και κεντρική παρέμβαση στα κόμματα της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ – ΜέΡΑ25) να πιέσουμε ώστε να λυθεί το ιδιοκτησιακό μέρος….και νομικά το εργοστάσιο να ανήκει στους εργαζόμενους….
Αυτοδιαχείριση και λοιπές φαντασιώσεις δεκαετίας σέβεντις, μεσουρανούσης της παγκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας/τριτοδρομισμού, Σαμίρ Αμίν και ΛΔΔ, το εγχώριο ΠΑΣΟΚ στα ντουζένια του να μας ετοιμάζει την “Αλλαγή” (αυτή, που είδαμε όλοι μετά…) και άλλα χαζοχαρούμενα εποχής. Για τη χάρη του Υπαρκτού οι Καπιτάλες κάνανε πλάτες….
Τώρα αυτά τελείωσαν, μην τους βασανίζετε τους ανθρώπους. Το δικαίωμα στην δουλειά και στην ύπαρξη δεν θα το εξασφαλίσουν οι χρεοκοπημένες και μπαγιατεμένες τριτοδρομικές συνταγές.. Να διεκδικήσουν τις αποζημιώσεις τους και τη δουλειά τους οπουδήποτε, αξιοποιώντας ό,τι κρατάνε μέχρι σήμερα σαν ενέχυρο και να μη βλέπουν την προκοπή τους ξέχωρη από την εργατική τάξη. Εργάτες είναι και εργάτες θα μείνουν – δεν πρόκειται να γίνουν …”βιομήχανοι” ούτε και σαν “αυτοδιαχειριζόμενοι”. Δεν υπάρχουν αυτά.
Οσο χρεοκοπημένη και υπέρ του καπιταλισμού ήταν και είναι μία σοσιαλδημοκρατική η αντίληψη για την αυτοδιαχείριση, άλλο τόσο χρεοκόπησε και λειτουργησε/λειτουργεί υπέρ του καπιταλισμού και η αντίληψη που έχει το ΚΚΕ για παράδειγμα, αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία των κομμουνιστών.
Η μεν σοσιαλδημοκρατική αντίληψη λειτουργεί υπέρ του καπιταλισμού διότι αντιλαμβάνεται την αυτοδιαχείριση με όρους ενσωμάτωσης στο υπάρχον καπιταλιστικό/εμπορευματικό πλαίσιο και δεν την συνδέει με την ανατροπή και υπέρβαση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης που αποτελεί και την μεγάλη εικόνα για την ουσιαστική άνθιση της αυτοδιαχείρισης.
Η δε κομμουνιστική αντίληψη που την εξέφραζε και την εκφράζει το ΚΚΕ αλλά και άλλες κομμουνιστικές πολιτικές δυνάμεις λειτουργεί υπέρ του καπιταλισμού, διότι αντιλαμβάνεται την παραγωγή μετά τον καπιταλισμό, ως αποκλειστικό προνόμιο του κράτους και του κόμματος. Ετσι όμως, στο σήμερα ΔΕΝ εκπαιδεύει τους εργαζόμενους στο να αποκτούν την αναγκαία αυτοπεποίθηση ότι μπορούν να διευθύνουν την παραγωγή χωρίς αφεντικά και καπιταλισμό. Αλλά και στο μέλλον αρνείται να συμβάλλει στην εκπαίδευση της εργατικής τάξης στο να αναλαμβάνει σταδιακά τον έλεγχο και την ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ της παραγωγής. Θέλει εσαεί την κρατική και κομματική γραφειοκρατία να διευθύνει ΕΞ ΟΝΟΜΑΤΟΣ της εργατικής τάξης την παραγωγή. Διαιωνίζοντας την τελευταία ταξική διάρθρωση των κοινωνιών: Την σχέση “διευθυντη/διευθυνομένου”. Οπου φυσικά το διευθυντικό στρώμα της παραγωγής και της οικονομίας τότε, ΔΕΝ θα εχει τις αρμοδιότητες που έχει ο διευθυντής πχ μιας ορχήστρας, αλλά αρμοδιότητες που θα το ανάγουν σε ΝΕΑ ΑΡΧΟΥΣΑ ΤΑΞΗ. Οπως και έγινε με τις χώρες του λεγόμενου υπαρκτού.
Αλληλεγγύη λοιπόν στην ΒΙΟΜΕ και σε ΚΑΘΕ ΒΙΟΜΕ, απορρίπτοντας τόσο την σοσιαλδημοκρατική αντίληψη για την εργατική αυτοδιαχείριση της παραγωγής, όσο και την παραδοσιακή κομμουνιστική απόρριψη της εργατικής αυτοδιαχείρισης. Διότι ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ αυτές αντιλήψεις, θα μας κρατάνε καρφωμένους στον καπιταλισμό ΕΣΑΕΙ.
Νομίζω μπορεί κανείς να γράφει την άποψη που έχει για την αυτοδιαχείριση χωρίς να προσβάλει του εργάτες της ΒΙΟΜΕ ως ενεργούμενα και πρόβατα που τους βάζουν κάποιοι κλπ.
Δηλ η αρνητική άποψη, αν την έχει κάποιος για την αυτοδιαχείριση ως εργαλείο κοινωνικού μετασχηματισμού πρέπει να είναι άσχετη με την τοποθέτηση του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς. Το αντίστοιχο του πιο πάνω σχολίου θα ήταν να γίνεται ένας αγώνας σε ένα εργοστάσιο που το Σωματείο ανήκει στο ΠΑΜΕ και να λέει, όποιος διαφωνεί με την πολιτική στρατηγική στην οποία ο αγώνας αυτός εντάσσεται πως καλύτερα ο αγώνας να σταματήσει.
Αν λοιπόν λήξουμε ότι το πιάνω σχόλιο είναι αηδιαστικό, αντεργατικό και συστημικό τότε να συζητήσουμε για την αυτοδιαχείριση. Να ξέρουμε όμως πως αν αρχιζουμε να πετάμε στα σκουπίδια λέξεις που “κάποτε χρησιμοποιήθηκαν και είδαμε που οδήγησαν” θα μείνουμε χωρίς λέξεις να χρησιμοποιούμε
Κώστας
“Οι συνεταιριστές του Montragon”, google it… Kαπιταλισμός από τα χρόνια του Φράνκο(!), εξωραϊσμένος με “εργατικές” κελεμπίες. Εδώ να δεις αηδία!
Θα συμφωνησω με τον Κώστα .Όλες οι λεξεις λερώθηκαν απο κακη τους χρηση: Δημοκρατια, Ελευθερια, σοσιαλισμος κλπ.Μην τις αφησουμε σε ξενα χερια .Μια επανοικειοποίηση απο οσους εχουν διαθεση να υπερασπισουν αρχες και αξιες ειναι απαραιτητη για να πάμε μπροστα ή τουλαχιστον να σωσουμε οτι μπορουμε θελει ακομη πολυ φως για να ξημερωσει
Θα μου αρεσε να κανει διαδηλωση ο Συριζα για να λυθει το προβλημα της Βιομε.Τα 4, 5 χρονια που κυβερνησε εκτος απο κατι ψιλές στη Σταδιου νομιζω δεν έκανε και τιποτα για το θεμα.Επισης δεν ειμαι και πολυ σιγουρος για οικοπεδο που εχει το δημοσιο γιατι μπορει να το εχει και το υπερταμειο απο τοτε που διαπραγματευτηκε περηφανα ο ηγέτης και ειχε βγαλει και σπυράκια.Τελος παντων δεδομενη η αλληλεγγυη πιστευω καθενός που ειναι στην απο εδω πλευρα του οδοφραγματος , ανεξαρτητα απο επιμερους θεωρητικες απόψεις …