ΝΑΡ – νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Η Λατινική Αμερική γνωρίζει ένα ακόμη κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, αυτή τη φορά στο Περού σε βάρος του προέδρου Πέδρο Καστίγιο, ο οποίος είχε εκλεγεί με διακηρύξεις μιας φιλολαϊκής πολιτικής. Μετά την ανατροπή του από το Κογκρέσο όμως, η απάντηση δόθηκε από τον ίδιο τον λαό που διεκδικεί στο δρόμο όσα δεν μπόρεσε ο ίδιος ο Καστίγιο, ακολουθώντας μια γραμμή συμβιβασμού και κατευνασμού προς την λαομίσητη και ρατσιστική απέναντι στους ινδιάνικους πληθυσμούς περουβιανή ελίτ, τις πολυεθνικές και τις ΗΠΑ.
Η πραξικοπηματική κυβέρνηση της Ντίνα Μπολουάρτε, η οποία στηρίζεται σε ένα συνονθύλευμα νεοφιλελεύθερων, ακροδεξιών και αποστατών, κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για τριάντα ημέρες καθώς είναι πλέον καθημερινές οι συγκρούσεις με αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις, με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες. Συνδικάτα, φορείς και οργανώσεις ιθαγενών προχώρησαν σε πανεθνική απεργία, στον πάμφτωχο Νότο της χώρας γίνονται καταλήψεις εθνικών οδών και αεροδρομίων, αστυνομικά τμήματα αποκλείστηκαν και κατέληξαν στις φλόγες. Σε αρκετές περιοχές, η συσσωρευμένη οργή των εργαζομένων ενάντια στην ιστορική και σημερινή υπερεκμετάλλευση των κυρίαρχων τάξεων εκδηλώνεται με την κατάληψη και το κάψιμο γραφείων των θεσμών του αστικού κράτους, όπως δημόσια ιδρύματα, γραφεία της Εισαγγελίας κ.ά.
Οι πραξικοπηματίες περίμεναν μια παθητική αντίδραση, λόγω της συμβιβαστικής στάσης του Καστίγιο σε όλη τη διάρκεια της θητείας του. Αλλά η λαϊκή εξέγερση σε κάποια μέρη της χώρας αρχίζει να θέτει αντικειμενικά το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας, με την απουσία όμως μιας προοπτικής ανεξάρτητης από την αστική τάξη να βάζει όρια στις εξελίξεις.
Η δυναμική της ταξικής πάλης στο Περού εξαρτάται από την πολιτική ενότητα των εργατών και αγροτών σε μια χώρα με τεράστιο πλούτο που λεηλατείται από μια μικρή ελίτ και τις πολυεθνικές κυρίως του κλάδου των εξορύξεων. Οι προοπτικές νίκης της λαϊκής εξέγερσης θα καθοριστούν από το σπάσιμο της πολιτική της ταξικής συνεργασίας, την προώθηση του αγώνα για την εκδίωξη όχι μόνο της πραξικοπηματικής κυβέρνησης, αλλά και όσων καταδυναστεύουν τον περουβιανό λαό.
Η Λατινική Αμερική βρίσκεται ξανά σε μια περίοδο ριζοσπαστικοποίησης με την εμφάνιση μεγάλων κοινωνικών κινημάτων. Η ενσωμάτωσή τους στο πλαίσιο του κυβερνητισμού μένει πάντα μετέωρη, όσο το κοινωνικό ζήτημα παραμένει ανεπίλυτο. Ο στόχος πάλης των πρωτοπόρων δυνάμεων του εργατικού κινήματος της Λατινικής Αμερικής για την επαναθεμελίωση ενός προτάγματος αντικαπιταλιστικής ανατροπής και κομμουνιστικής κοινωνικής απελευθέρωσης είναι αυτή που μπορεί να δώσει τη νίκη στο λαό του Περού σήμερα, στους λαούς της Λατινικής Αμερικής, στην εργατική τάξη και τους φτωχούς του πλανήτη αύριο. Στέλνουμε μήνυμα αλληλεγγύης στον μαχόμενο λαό του Περού και στεκόμαστε δίπλα στις πρωτοπόρες επαναστατικές δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στη Λατινικής Αμερικής.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΕΘΝΩΝ
ΝΑΡ-νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Δεκέμβρης 2022
