Ξεχωριστή πολιτική σημασία αποκτούν οι κινητοποιήσεις απέναντι στην παρουσία του Μητσοτάκη στα εγκαίνια της ΔΕΘ με γραμμή υπεράσπισης της λεηλασίας του λαϊκού εισοδήματος από την ακρίβεια και τα τιμολόγια ρεύματος και θέρμανσης, της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία πλάι σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και της ασταμάτητης επίθεσης στα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Δεν έχει να κάνει μόνο με την ανάγκη καταδίκης της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά και της πρακτικής των προεκλογικών υποσχέσεων για ψίχουλα. Ενόψει του δύσκολου χειμώνα για τον κόσμο της δουλειάς υπάρχει επιτακτική ανάγκη για αγωνιστικό πλαίσιο διεκδίκησης και λογική σύγκρουσης για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και των πυλώνων της, ώστε να βγει στο προσκήνιο το εργατικό λαϊκό κίνημα. Για να μην περάσει η καθηλωτική εκλογολογία και η παθητική αναμονή για την εναλλαγή διαχειριστή της κυρίαρχης πολιτικής.
100 αγωνιστές και αγωνίστριες που είναι συνδικαλιστές εκλεγμένοι σε σωματεία και ομοσπονδίες, αγωνιστές από λαϊκές συλλογικότητες αγώνα (πλειστηριασμοί, περιβάλλον, αντιρατσιστικό κ.α.) και το φοιτητικό κίνημα, αρκετοί από τους οποίους αντιμετωπίζουν διώξεις για την δράση τους, υπογράφουν το κάλεσμα για την φετινή Ανεξάρτητη Ταξική συγκέντρωση στη ΔΕΘ. Ένα κάλεσμα αγώνα με το εργατικό κίνημα και κεντρικό σύνθημα να μην πληρώσει ξανά ο λαός την κρίση, που φέρει στο προσκήνιο τη διεκδίκηση για ψωμί, ειρήνη, υγεία, παιδεία, ελευθερία.
Την Τρίτη 30/8 θα γίνει στις 7μμ σύσκεψη στο Στέκι (Θεολογική ΑΠΘ) για τη οργάνωση της συγκέντρωσης.
Το event της συγκέντρωσης στο facebook εδώ.
ΣΑΒΒΑΤΟ 10/9, 6μ.μ., στην ΚΑΜΑΡΑ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ στα ΕΓΚΑΙΝΙΑ της Δ.Ε.Θ.
ΔΕΝ ΘΑ (ΞΑΝΑ)ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ! ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ
για ζωή και δουλειά με δικαιώματα, για ΨΩΜΙ – ΥΓΕΙΑ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Η λεηλασία του εργαζόμενου λαού από την ακρίβεια και τις αυξήσεις σε ρεύμα-αέριο-πετρέλαιο και οι αποκαλύψεις για τον αχαλίνωτο κρατικό χαφιεδισμό της ΕΥΠ που παρακολουθεί μαζικά τηλέφωνα κλπ υπογραμμίζουν ότι 14 χρόνια τώρα η μια κρίση διαδέχεται την άλλη με κοινό παρονομαστή τους την ανελέητη επίθεση και κατακρεούργηση των βασικών κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών. Η πολύπλευρη καπιταλιστική κρίση, οικονομική-ενεργειακή, υγειονομική και περιβαλλοντική βρίσκεται στις αιτίες του πολέμου, φέρνει άμεσα την αμφισβήτηση των δικαιωμάτων μας. Απανωτά χτυπήματα σε παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση κι εργασία, διάλυση κοινωνικών δομών και υπηρεσιών, καταστροφή περιβάλλοντος, ιδιωτικοποίηση και παράδοση των πάντων στο κεφάλαιο ως νέες πηγές κερδοφορίας, καθημερινά εντεινόμενη ακρίβεια και τη μαζική φτώχεια κι εξαθλίωση. Απαραίτητο εργαλείο της αντιλαϊκής πολιτικής ο κρατικός αυταρχισμός, η αστυνομική βία και καταστολή, οι απαγορεύσεις και δικαστικές διώξεις, δίκες και καταδίκες για τη δράση του εργατολαϊκού κινήματος, προσπάθεια ελέγχου και απαγόρευση συνδικαλιστικής δράσης και της απεργίας με τον νόμο Χατζηδάκη.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και η ΕΕ μιλάνε για έξοδο από την «ενισχυμένη» στην «απλή» επιτροπεία, δηλαδή τη δέσμευση στις συμφωνίες των μνημονίων, των εκατοντάδων εφαρμοστικών νόμων, ρυθμίσεων και διατάξεων, στα μεσοπρόθεσμα προγράμματα και κυρίως στη δέσμευση ότι τις επόμενες δεκαετίες θα που ρουφάνε το αίμα του λαού με την αποπληρωμή του χρέους και το πρωτογενές πλεόνασμα. Η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη στο έπακρο την πανδημία και την καλλιέργεια του φόβου, την ενεργειακή και περιβαλλοντική κρίση καθώς και τον πόλεμο τον τελευταίο χρόνο αλλά και τη συναινετική στάση της αντιπολίτευσης και την υποταγή της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος, πέρασε τα τελευταία χρόνια, παρά τις μαζικές αγωνιστικές αντιστάσεις σε πολλές περιπτώσεις (φοιτητές και πανεπιστημιακή αστυνομία, εκπαιδευτικοί και αξιολόγηση κ.ά.), πλήθος νόμων με στόχο να πλήξει καίρια τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και τις κατακτήσεις.
Όπως δείχνει η ανακοίνωση για εξωφρενικές αυξήσεις στο ρεύμα, η ανεξέλεγκτη ακρίβεια που εξανεμίζει τους μισθούς και η επέλαση της ελαστικής εργασίας και της εργοδοτικής ασυδοσίας, θα υπάρξει κλιμάκωση της αντεργατικής αντιλαϊκής επιδρομής κυβέρνησης, Ε.Ε. και κεφαλαίου, παρά τα μέτρα-“στάχτη στα μάτια” που προεκλογικά ανακοινώνονται το τελευταίο διάστημα.
Δίπλα στα προηγούμενα έρχονται να προστεθούν και οι καταστροφικές συνέπειες του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία που ξεκίνησε η ρωσική εισβολή, η οποία ακολούθησε την ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στην περιοχή. Από τη μια συμβάλει στα κερδοσκοπικά παιχνίδια των καπιταλιστών με τις αυξήσεις των τιμών και ταυτόχρονα με την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο και την ένταση των πολεμικών εξοπλισμών, καθίσταται απαγορευμένη η υλοποίηση και της παραμικρής εργατικής διεκδίκησης. Οξύνεται την ίδια στιγμή ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας σε βάρος των λαών στις δυο πλευρές του Αιγαίου και της ειρήνης, προωθώντας την ένταση φαινομένων εθνικισμού, ρατσισμού, φασισμού κι ανορθολογισμού.
Έχουμε άμεση ανάγκη μια μαχητική λαϊκή αντιπολίτευση, με πυρήνα το εργατικό κίνημα, με τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μπροστά. Για να βάλει στην ατελείωτη κοινωνική βαρβαρότητα, να οργανώσει την ανυπακοή και την κατάργηση και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής!
…γιατί θέλουμε να εκπληρωθεί η θέληση της γης
που δίνει τους καρπούς της για όλους
Απαιτείται ένα ταξικό εργατικό κίνημα που θα βάλει στο τιμόνι τα εργατικά συμφέροντα. Θα ενώνει και δεν θα διαχωρίζει (παλιούς-νέους εργαζόμενους, δημόσιο-ιδιωτικό, εμβολιασμένους-ανεμβολίαστους, ντόπιους-μετανάστες, άνδρες-γυναίκες) ενάντια στην επίθεση κυβερνήσεων-Ε.Ε.-κεφαλαίου. Που θα είναι μαχητικό, θα δίνει σκληρούς αγώνες χωρίς ημερομηνία λήξης, με στόχο την επιβολή ρωγμών, την απόσπαση κατακτήσεων και όχι τη διαπραγμάτευση για το ρυθμό χειροτέρευσης της θέσης μας, την κοινοβουλευτική εξαργύρωση και την «εξαγωγή συμπερασμάτων».
Οι μαζικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων και οι αγώνες του υγειονομικού, εκπαιδευτικού και φοιτητικού κινήματος καθώς και οι αντιστάσεις σε πολλούς κλάδους με δράση των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων, χωρίς την συνδικαλιστική γραφειοκρατία, αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη. Σε αντιπαράθεση με τη ΓΣΕΕ της ταξικής ανακωχής και υποταγής στα συμφέροντα των αφεντικών, αλλά και τις συμβιβασμένες ηγεσίες ΑΔΕΔΥ και Ομοσπονδιών, το ταξικό εργατικό κίνημα μέσα από πρωτοβάθμια σωματεία και τον συντονισμό τους, πρέπει να ξαναγράψει στις σημαίες του την υπεράσπιση των κατακτήσεων μας!
Οι εκλεγμένοι σε Σωματεία, Ομοσπονδίες, Φοιτητικούς Συλλόγους κι εκπρόσωποι τοπικών και εργατικών συλλογικοτήτων που υπογράφουμε καλούμε τους εργαζόμενους και τους νέους να δώσουμε τη δική μας απάντηση στην προσπάθεια νομιμοποίησης και μονιμοποίησης της κοινωνικής βαρβαρότητας. Να διαδηλώσουμε για την ανατροπή της κυβέρνησης και συνολικά της πολιτικής Ε.Ε.-κεφαλαίου. Να παλέψουμε για την απαλλαγή από τα δεσμά μνημονίων και νόμων της πανδημίας, για απελευθέρωση από τα δεσμά ευρώ και Ε.Ε. Ρίχνουμε «τίτλους τέλους» στις λογικές ανακωχής κι αναμονής, στις εκλογικές αυταπάτες για κυβερνητικές εναλλαγές! Ενάντια στις νέες λαιμητόμους που θα εξαγγείλει ο πρωθυπουργός στα εγκαίνια της ΔΕΘ δίνουμε δυναμική απάντηση στην κυβέρνηση και τους επίδοξους διαδόχους της, τροχιοδεικτική της μαχητικής λαϊκής αντιπολίτευσης που πρέπει να αντιμετωπίσουν!
Ενάντια στις αντεργατικές επιλογές κυβερνήσεων-Ε.Ε-κεφαλαίου, διεκδικούμε:
-Μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους/ες – Όχι στην ελαστική εργασία. Αυξήσεις τουλάχιστον πάνω από τον πληθωρισμό σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας – Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού. Απαγόρευση των απολύσεων, επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους
-Όχι στην ακρίβεια – Διατίμηση στα είδη πρώτης ανάγκης – Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα και του ΦΠΑ σε τρόφιμα και βασικά αγαθά – Άμεση κρατικοποίηση των ιδιωτικών εταιρειών στην ενέργεια και κατάργηση του “χρηματιστηρίου ενέργειας” – Όχι στους πλειστηριασμούς και τις διακοπές ρεύματος-νερού και διαγραφή χρεών των φτωχών λαϊκών στρωμάτων
-Δαπάνες για τη δημόσια και δωρεάν Υγεία, Παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες, καθολική ασφάλιση και κοινωνικά αγαθά αντί για πληρωμή του δημόσιου χρέους, επιδοτήσεις τραπεζών, φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο και voucher της ντροπής για τα φτωχά λαϊκά στρώματα
-Όχι στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση και άμεση κρατικοποίηση δρόμων, λιμανιών, αεροδρομίων, σιδηροδρόμων, αστικών και αεροπορικών συγκοινωνιών, υποδομών
-Κατάργηση ν. Χατζηδάκη. Κάτω τα χέρια απ’ τα εργασιακά δικαιώματα, την απεργία και τα συνδικάτα
-Κατάργηση των νόμων Κεραμέως για αξιολόγηση/ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου, της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και της Τράπεζας Θεμάτων – Κατάργηση του νέου νόμου-πλαίσιου για τα ΑΕΙ και του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη για την πανεπιστημιακή αστυνομία
-Ακύρωση του ξεπουλήματος της δημόσιας γης και των φυσικών πόρων – Προστασία για τα δάση, τον αέρα, το νερό – Φραγμός στις εξορύξεις, τις Β.Α.Π.Ε. και την καύση απορριμμάτων
-Πολιτικές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα, κόντρα στην αστυνομοκρατία, τον αυταρχισμό και την καταστολή, τον κρατικό χαφιεδισμό. Κατάργηση της ΕΥΠ και του πλέγματος τροχονόμων που νομιμοποιούν τις παρακολουθήσεις πολιτών και της αγωνιστικής δράσης – Ανάκληση των διώξεων, δικών και ποινών για τους αγώνες του κινήματος – Κατάργηση νομοθετικού πλαισίου απαγόρευσης διαδηλώσεων – Φραγμός στον ρατσισμό, φασισμό, έμφυλες διακρίσεις, σεξισμό
–Όχι στον πόλεμο και τους εξοπλισμούς. Όχι στην εισβολή στην Ουκρανία και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς Ρωσίας, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Καμιά συμμετοχή και εμπλοκή της Ελλάδας, κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ – να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις.
Το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη, 6μ.μ., στην ΚΑΜΑΡΑ, καλούμε στο ανεξάρτητο από τον εργοδοτικό και κομματικοκεντρικό συνδικαλισμό, πανελλαδικό, παλλαϊκό συλλαλητήριο, που νέους δρόμους θ’ ανοίξει για ένα
ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΚΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ, ΤΑΞΙΚΟ ΕΡΓΑΤΟΛΑΪΚΟ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ,
ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΤΟΥ!
Σύσκεψη για την οργάνωση της ταξικής συγκέντρωσης: Τρίτη 30/8, 7μμ στο Στέκι του ΑΠΘ (Θεολογική)
1. Αγαπητός Θανάσης, πρόεδρος της Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης (ΕΣΕΘ), μέλος του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης (ΣΥΣΘ), περιφερειακός σύμβουλος Κεντρ. Μακεδονίας
2. Αλεμίδου Θώμη, εκπαιδευτικός, μέλος ΔΣ της Β’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
3. Βασιλειάδης Δημήτρης, ιδ. Υπάλληλος, μέλος δημοτ. κίνησης «ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις γειτονιές Αμπελοκήπων-Μενεμένης»
4. Βλαχομήτρος Δημήτρης, συνταξιούχος ηλεκτρολόγος, δημοτ. σύμβουλος Θέρμης, πρόεδρος οικονομικής επιτροπής Σωματείου Συνταξιούχων “Η Συσπείρωση”
5. Βλάχος Γιώργος, κτηνοτρόφος, μέλος της Επιτροπής Αγώνα Μεγ. Παναγιάς ενάντια στις εξορύξεις στη Χαλκιδική
6. Βουρτσάκη Βάνα, δασκάλα, πρόεδρος του ΔΣ του Γ’ Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Θεσσαλονίκης
7. Γαζάκης Αντώνης, εκπαιδευτικός, πρόεδρος του Σχολείου Αλληλεγγύης “Οδυσσέας”, πρ. δημοτ. σύμβουλος Θεσσαλονίκης με την “Πόλη Ανάποδα- Δύναμη Ανατροπής”
8. Γαλατάς Ζώης, δημοτ. υπάλληλος, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Ιωαννίνων, περιφερειακός σύμβουλος Ηπείρου
9. Γκλαρνέτατζης Γιάννης, βιβλιοϋπάλληλος, πρόεδρος του Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Θεσ/νίκης
10. Γκότσης Στάθης, γεν. γραμματέας Ενιαίου Συλλόγου Υπαλλήλων ΥΠ.ΠΟ. Αττικής, Στερεάς και Νήσων, μέλος Ε.Ε. Πανελ. Ομοσπ. Εργαζομένων ΥΠΠΟ, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων
11. Γρόλλιος Γιώργος, καθηγητής Παιδαγωγικής στο Π.Τ.Δ.Ε. του ΑΠΘ
12. Δούμιτσα Νικολέτα, φοιτήτρια, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρ.-Μηχαν. ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ
13. Ζαγανίδης Χρήστος, καθηγητής, πρόεδρος της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης και του ΓΣ της ΕΔΟΘ
14. Θάνου Ειρήνη, βιολόγος, πρόεδρος του Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Έρευνα και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΣΕΡΕΤΕ)
15. Θεοδωρίδου Ευδοξία, εκπαιδευτικός, μέλος του ΔΣ της Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
16. Θεολόγου Σταύρος, νοσηλευτής, Πρωτοβουλία Αγώνα Νοσηλευτών, μέλος Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Ευαγγελισμός
17. Καλημερίδης Γιώργος, δάσκαλος, μέλος Ζ΄ Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Θεσσαλονίκης, μέλος Σ.Ε. περιοδ. «Σελιδοδείκτης»
18. Καλογρηάς Μένιος, νοσηλευτής, νοσοκομείο Αγ. Παύλος Θεσσαλονίκης, μέλος της Πρωτοβουλίας Αγώνα Νοσηλευτών
19. Καλουδάς Χρήστος, φοιτητής, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρ.-Μηχαν. ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ
20. Καπακτσής Αλέξανδρος, δάσκαλος, μέλος του ΔΣ του Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Υπαίθρου Θεσσαλονίκης
21. Καπέτης Δημήτρης, φιλόλογος, ταμίας της Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
22. Καραγιαννίδης Λάζαρος, βιβλιοϋπάλληλος, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Θεσ/νίκης
23. Καραμπατζάκης Ηλίας, αγρότης, μέλος Αγροτικού Συνεταιρισμού Αχλαδοχωρίου
24. Κάτσαρης Παναγιώτης, γεωπόνος, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων στον ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ, περιφερειακός σύμβουλος Πελοποννήσου
25. Κατσαρού Ιωάννα, δασκάλα, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λαγκαδά και του ΓΣ της ΕΔΟΘ
26. Καττή Λυδία, φοιτήτρια, μέλος του Φ.Σ. Νοσηλευτικής
27. Κηπουρός Γιάννης, δημοτικός υπάλληλος Δ. Κορδελιού-Ευόσμου
28. Κοιλάκου Σύλβια, πολιτ. μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών
29. Κορδίλας Ξενοφώντας, συνταξιούχος, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης (ΕΣΕΘ)
30. Κοσίνας Χρήστος, βιολόγος, περιφερειακός σύμβουλος στη Δυτική Ελλάδα
31. Κοσμοπούλου Όλγα, γιατρός, ΔΣ Συλλόγου Εργαζομένων ΓΝ Νικαίας
32. Κουμαντζιάς Δημήτριος, εκπαιδευτικός, μέλος της ΕΛΜΕ Πιερίας
33. Κούρτη Ιουλία, συνταξ. δασκάλα, μέλος της Αριστερής Παρέμβασης στην Ήπειρο, Θεσπρωτία
34. Κουτσούμπα Δέσποινα, αρχαιολόγος, περιφερειακή σύμβουλος με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική
35. Κρεασίδης Γιώργος, καθηγητής, μέλος ΔΣ της Α’ ΕΛΜΕ Θες/νίκης και του ΓΣ της ΕΔΟΘ
36. Κρεστενίτης Μάριος, μηχανικός, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας
37. Κρίτσας Σωτήρης, συνταξιούχος, υπεύθ. δημοσίων σχέσεων του Σωματείου Συνταξιούχων «Η Συσπείρωση»
38. Λαθήρα Γιάννα, καθηγήτρια, πρόεδρος της Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
39. Λαθήρας Γιάννης, μέλος ΔΣ της Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης (ΕΣΕΘ), πρ. δημοτ. σύμβουλος Νεάπολης-Συκεών-«Η Πόλη Αλλιώς»
40. Λιαμπότης Σωτήρης, μέλος του Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσπρωτίας
41. Λιαπόπουλος Παναγιώτης, νοσηλευτής Κέντρου Υγείας Κασσανδρείας Χαλκιδικής
42. Λιόντος Βασίλης, εκπαιδευτικός, μέλος ΕΛΜΕ Χανίων, μέλος Γ.Σ. ΑΔΕΔΥ
43. Μαγαλιού Μάτα, δασκάλα ΕΑΕ, μέλος του Δ.Σ. του ΣΤ’ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Θεσ/νίκης
44. Μακρυγιάννης Στέφανος, δάσκαλος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Ροδόπης
45. Μανάβης Νίκος, δημοσιογράφος, περιφερειακός σύμβουλος Β. Αιγαίου με την Ανταρσία στο Αιγαίο-Αντικαπιταλιστική Αριστερά
46. Μανίκας Σταύρος, εργαζόμενος στις συγκοινωνίες, μέλος Δ.Σ. Εργατικού Κέντρου Αθήνας
47. Μάντζας Ιωάννης, ρομ πολιτικός επιστήμονας, επιστημονικός συνεργάτης Πανελλαδικής Συνομοσπονδίας Ελλήνων Ρομά ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ
48. Μασούρας Χρήστος, συνταξιούχος, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης (ΕΣΕΘ)
49. Μαυροματίδης Θωμάς, φοιτητής, μέλος Φ.Σ. ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης
50. Μονάκη Ρόζυ, ηθοποιός, μέλος της Συνέλευσης Αγωνιζόμενων Ηθοποιών
51. Μονιάκη Χρυσούλα, μέλος Δ.Σ. του Πανελλήνιου Συλλόγου Υπαλλήλων ΕΛΣΤΑΤ
52. Μούστος Φώτης, μέλος Συλλόγου Φαρμακοϋπαλλήλων Καρδίτσας, μέλος «Ανοιχτής Συνέλευσης ενάντια στην Πράσινη Ανάπτυξη και στα Αιολικά στα Άγραφα»
53. Μπαζιργιάννης Βασίλης, δάσκαλος, μέλος Συντονιστικού Αναπληρωτών Αδιορίστων Εκπ/κών Θεσσαλονίκης
54. Μπινιώρης Νίκος, εργαζόμενος Ο.Τ.Α., μέλος Γεν. Συμβουλίου ΠΟΕ-ΟΤΑ
55. Μπουτούλη Εύη, δασκάλα, μέλος Συντονιστικού Αναπληρωτών-Αδιορίστων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης
56. Μυλωνοπούλου Ζωή, δημοτική υπάλληλος, μέλος Επιτροπής Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην Καύση Απορριμμάτων
57. Ναγκούλης Νίκος, πολιτικός μηχανικός, μέλος Σ.ΕΡ.Ε.Τ.Ε. Θεσσαλονίκης
58. Νάνος Βαγγέλης, γεωπόνος, μέλος Δ.Σ. Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας
59. Νέζου Λίνα, εργαζόμενη στο Γάλα- Τρόφιμα- Ποτά, μέλος της Ταξικής Ενότητας Ιωαννίνων
60. Νίκα Γεωργία, δημοτική σύμβουλος με την Ανυπότακτη Πόλη-Αντικαπιταλιστική παρέμβαση στις γειτονιές Αγ. Αναργύρων Καματερού
61. Ντούρος Στάθης, γεωπόνος, περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας, μέλος του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Βόλου ενάντια στην Καύση Σκουπιδιών
62. Ξενόπουλος Κώστας, ελευθ. επαγγελματίας, πρ. δημοτικός σύμβουλος Δ. Θεσσαλονίκης
63. Ξιφαρά Μαρία, τραπεζοϋπάλληλος, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας
64. Ξοπλίδης Παναγιώτης, γ. γραμματέας του Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Θεσ/νίκης, μέλος του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης (ΣΥΣΘ)
65. Παπαδάκης Δημήτρης, φυσικός, αντιπρόεδρος του Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Έρευνα και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΣΕΡΕΤΕ)
66. Παπαδόπουλος Γιάννης, σχολικός καθαριστής, αντιπρόεδρος Σωματείου Σχολικών Καθαριστ(ρι)ών Β. Ελλάδας «Καθαρά Γάντια»
67. Παπανικολάου Πάνος, νευροχειρουργός, γεν. γραμματέας της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε., μέλος Δ.Σ. της ΕΙΝΑΠ
68. Παπατσίμπας Βασίλης, δάσκαλος, μέλος του Ε’ ΣΕΠΕ Θεσσαλονίκης
69. Πατσόγλου Σάββας, δάσκαλος, μέλος Δ.Σ. του Ζ΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης και του ΓΣ της ΕΔΟΘ
70. Παυλίδης Παύλος, επαγγελματίας, μέλος του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης (ΣΥΣΘ)
71. Περεντίδης Θεόδωρος, μέλος Συλλόγου Φοροτεχνικών-Λογιστών Βορείου Έβρου, περιφερειακός σύμβουλος Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης
72. Περιστεροπούλου Μαρία, φιλόλογος, μέλος του Δ.Σ. της Δ΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
73. Πιαγκαλάκης Γιώργος, πολιτικός μηχανικός περιφερειακός σύμβουλος Κρήτης
74. Πολυζώη Νίκη, καθηγήτρια, γ. γραμματέας ΕΛΜΕ Φωκίδας, περιφερ. σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας
75. Ρέππα Ντίνα, δασκάλα, μέλος του Δ.Σ. της ΔΟΕ
76. Ρίζος Μιχάλης, γιατρός, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΑΤΤΙΚΟΥ Νοσοκομείου, πρ. μέλος Εκτ. Επιτροπής ΑΔΕΔΥ
77. Σαραϊδάρη Πόπη, καθηγήτρια, μέλος Δ.Σ. της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης και του ΓΣ της ΕΔΟΘ
78. Σιτέλας Κώστας, εργαζόμενος στο Δήμο Καλαμαριάς, μέλος του ΓΣ της ΕΔΟΘ
79. Σκουνάκη Αρετή, δικηγόρος, πρ. μέλος Δ.Σ. Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
80. Σμήλιος Ηλίας, δάσκαλος, μέλος του ΔΣ του Ζ’ ΣΎΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ ΠΕ Θεσ/νίκης, δημοτ. σύμβουλος Αμπελοκήπων-Μενεμένης, μέλος του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης (ΣΥΣΘ) και της Επιτροπής Αγώνα Θεσ/νίκης ενάντια στην Καύση Απορριμμάτων
81. Σούρλας Κωνσταντίνος, φυσικός, Θεσπρωτία
82. Σουρτζής Φώτης, εκπαιδευτικός, μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ
83. Σταμούλης Δημήτρης, δημοσιογράφος, μέλος ΔΣ Ένωσης Συντακτών Περιοδικού Ηλεκτρονικού Τύπου ΕΣΠΗΤ
84. Σταρακάς Λεωνίδας, δάσκαλος, μέλος του Α’ ΣΕΠΕ Θεσαλονίκης
85. Στεφανίδου Σοφία, καθηγήτρια, ταμίας της Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης και του Γεν. Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ
86. Σωπιάδου Ειρήνη, εκπαιδευτικός, γραμματέας της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
87. Τάκη Βούλα, συνταξ. εκπαιδευτικός, μέλος Χώρου Αλληλεγγύης Γυναικών
88. Ταλαχούπης Νίκος, οικοδόμος, μέλος Δ.Σ. Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας
89. Τζαμουράνης Δημήτρης, μηχανικός, μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών
90. Τόδη Νεκταρία, δικηγόρος, μέλος της Πρωτοβουλίας Σύστασης του Σωματείου Μισθωτών και Ασκούμενων Δικηγόρων
91. Τουλγαρίδης Κώστας, εκπαιδευτικός, μέλος Δ.Σ. του ΣΎΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ ΠΕ Ανατ. Αττικής «Κ. Σωτηρίου», μέλος Εκτ. Επιτροπής ΑΔΕΔΥ
92. Τρώντσιου Λίτσα, δασκάλα, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσσαλονίκης και του ΓΣ της ΕΔΟΘ
93. Τσολάκης Νίκος, ηλεκτρολόγος-μηχανικός, αντιπρόσωπος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας στο 34ο συνέδριο του ΕΚΘ
94. Φεραίος Αλέξης, φοιτητής, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ
95. Τσακιρόπουλος Κωνσταντίνος, φοιτητής, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης, μέλος ΕΑΑΚ
96. Χαϊκάλης Σπύρος, ωκεανογράφος, μέλος του ΔΣ του του Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Έρευνα και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΣΕΡΕΤΕ)
97. Χαντζή Μαρία, φιλόλογος, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων Φροντιστηρίων-Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων Θεσσαλονίκης-Β. Ελλάδας
98. Χαρατσής Χρήστος, γιατρός, πρ. μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσ/νίκης (ΕΝΙΘ)
99. Χατζηθεοδωρίδου Μαίρη, δασκάλα, πρόεδρος Β’ ΣΕΠΕ Θεσσαλονίκης
100. Χριστοφόρου Νίκος, συνταξιούχος δάσκαλος, πρ. γραμματέας του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λαγκαδά
“…καλούμε στο ανεξάρτητο από τον εργοδοτικό και κομματικοκεντρικό συνδικαλισμό, πανελλαδικό, παλλαϊκό συλλαλητήριο, που νέους δρόμους θ’ ανοίξει για ένα….”
Δηλαδή εσείς οι 100 δεν ανήκετε σε κόμματα;
Η, μήπως, οι “συλλογικότητες”, οι γκρούπες και οι “πρωτοβουλίες” δεν πιάνονται σαν “κόμματα”;
Και δε βαρεθήκατε 50 χρόνια να ανοίγετε “νέους δρόμους”;!
Μια από τα ίδια, μπαγιάτεψε ο λόγος σας παιδιά….
Μπορείς να είσαι οργανωμένος σε ένα κόμμα και ταυτοχρονα να αγωνίζεσαι εναντίον του εργοδοτικού, κρατικού και κομματικοκεντρικού συνδικαλισμού! Πως; Αν αγωνίζεσαι για συνδικάτα μακριά από κρατικό και εργοδοτικό έλεγχο και επιρροή και ταυτόχρονα ΜΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΒΑΣΗΣ όπου ανώτατο και κυριαρχο ρόλο θα έχει η συνέλευση του συνδικάτου. Η οποία συνέλευση, θα πρέπει να συγκαλείται τουλάχιστον μία φορά το ΔΙΜΗΝΟ, ενώ στο μεσοδιάστημα οι συνεδριάσεις των Δ.Σ. πρέπει να είναι έγκαιρα γνωστοποιημένες ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΕΣ στα μέλη του συνεδικάτου/σωματείου! Στις δε συνελεύσεις έχουν ισότιμα τον λόγο ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ, είτε ΔΕΝ είναι ενταγμένοι, είτε είναι ενταγμένοι σε μία παράταξη.
Τα πρωτοβάθμια σωματεία μαζί με δευτεροβάθμιες ομοσπονδίες θα πρέπει να συγκροτήσουν ταξικό μέτωπο αγώνα, του οποίου τα οργανα (γραμματείες, επιτροπές, πανελλαδική συντονιστική γραμματεία) ΔΕΝ θα υπόκειται στον οργανωτικό και πολιτικό έλεγχο ΕΝΟΣ κόμματος, όπως δυστυχώς συμβαίνει με το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ. Το οποίο ΠΑΜΕ/ΚΚΕ αποτελεί με σαφήνεια, ένα συνδικαλιστικό όργανο/μακρύ χέρι του ΚΚΕ. Κανένα θέμα εάν έτσι θέλει να λειτουργεί ένα κόμμα, αλλά μετά μην αξιώνει ρόλο ουσιαστικής ταξικής χειραφέτησης της εργατικής τάξης! Διότι μπορεί να είσαι εναντίον του καπιταλισμού όπως τον γνωρίσαμε βάσει του δυτικού υποδείγματος, δεν είσαι όμως καθόλου εναντίον του καπιταλισμού αλά ανατολικό υπόδειγμα (Κίνα, Βιετνάμ κλπ), ο οποίος αναπτύχθηκε με πολιτικό όχημα το Κομμουνιστικό Κόμμα και την σύμφυσή του με το κράτος, δηλαδή την απορρόφησή του από το “σοσιαλιστικό” κράτος.
Το βασικό στοιχείο του ταξικού και μη κομματικό κεντρικού συνδικαλισμού, είναι ότι τα δ.σ. έχουν πολύ πιο συντονιστικό και όχι αποφασιστικό ρόλο σε σχέση με την συνέλευση του σωματείου/συνδικάτου.
Η δε συνέλευση του σωματείου, συγκαλείται σε συχνή κ τακτική βάση με έγκαιρη ενημέρωση των συναδέλφων, είναι αποφασιστικού χαρακτήρα, σε αυτήν συμμετέχουν, μιλάνε και αποφασίζουν ισότιμα οι συνάδελφοι είτε είναι ανένταχτοι, είτε είναι ενταγμένοι σε κάποια παράταξη. Το λέω αυτό γιατί πάρα πολλά σωματεία, κάνουν εθιμοτυπικά συνελεύσεις κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, αυτές έχουν ουσιαστικά μόνο κ μόνο επικυρωτικο ρόλο των πεπραγμενων του διοικητικού συμβουλίου, χώρια δε που σε αυτές τις “συνελεύσεις” προνομιακά μιλάνε οι εκπρόσωποι των παρατάξεων.
Και πιστεύετε ότι αυτά τα οργανωτικά χαρακτηριστικά μπορούν να αποτρέψουν ένα σωματείο από το να είναι εργοδοτικό;
Αλλα λέει η εμπειρία…
Αλίμονο αν τα πολιτικά προβλήματα λύνονταν με οργανωτικά μέτρα!
Το σχόλιο αφορά την συζήτηση για την άρση/κατάργηση της κομματικοκεντρικης αντίληψης για τον συνδικαλισμό. Για την κατάργηση της κρατικής/εργοδοτικής αντίληψης για το συνδικαλισμό, προφανώς και δεν αρκούν αυτά.
Μεγάλο και με παλμό το εργατικό συλλαλητήριο από τη ΧΑΝΘ με κατάληξη στο Βαρδάρη
Αργά αλλά σταθερά προχωράει η συσπείρωση και η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, ενάντια σε εργατοπατέρες και αδιαφορώντας για “ανεξάρτητους” ….κομματοφυγοκεντρικούς(!). Η ε/τ οργανώνεται για να νικήσει…
Ωχου…. Πάλι ο συνήθης κκες με την ανόητη κομματοσκυλικη κ υπερφιαλη γλώσσα….
Α. 3.500 με 4.000 διαδηλωτές είχε κ η καμαρα
Β. Κράτα μικρό καλάθι για το αν η εργατική τάξη οργανώνεται για να νικήσει, ειδικά όταν έχεις ελάχιστα συνεισφέρει για αυτό έτσι ΚΚΕ μου; πάνω από 10 χρόνια πια πέρασαν από το πρώτο μνημόνιο που μας την πέσανε στα χοντρά οι καπιταλιστες, εσύ κάθε χρόνο διαπιστώνεις ότι το ΚΚΕ “οργανώνει την εργατική τάξη για να νικήσει” κ η εργατική τάξη πάει διαρκώς κουβά! Άσε λοιπόν τα κομματοσκυλικα υπερφιαλα λόγια ε;
Μην χάσει ο φίλος του ΚΚΕ, αμέσως να πετάξει το ανταγωνιστικο, ανόητο κ μεγαλομανές σχόλιο του.
Αγαπητέ αν θες αριθμούς η καμάρα είχε 3-4 χιλιάδες κόσμο, εργάτες, εργαζόμενους, νέους, γυναίκες, άντρες κλπ. Αα του που βλέπεις ότι “η εργατική τάξη οργανώνεται για να νικήσει” και μάλιστα από το ΚΚΕ, μόνο εσύ το ξέρεις…. Θέλει πολυυυ δουλειά κ σε όλα τα επίπεδα που ούτε καν φαντάζεσαι…
Αν οργανώνεις την ε/τ φίλε ΚΚΕ έτσι όπως την οργανώνεις εδώ και δεκαετίες, μέχρι κάνα ψωροεπιδομα βλέπω να κατακτά, και αν!
Αχού, τι κάλο πάλι πάτησα! Τρία κουρδισμένα, ντο-ρε-μι, και φουρκισμένα σχόλια, καθόλου, μα καθόλου, αντι-κουκουεδοσκυλίασης!
Η ε/τ οργανώνεται γύρω από το κόμμα της, γιατί απλά αυτό έμαθε από την ίδια της την πείρα. Μέσα και οι εμπειρίες της από το σκορποχώρι των 3000 ετερόκλητων, που το μόνο, που τους συνδέει είναι η αντίθεση στο ΚΚΕ.
Αχού σε έχει ζεματισει ο ήλιος του Σεπτεμβρίου…. Φίλε του ΚΚΕ, έχεις το ίδιο πρόβλημα με τις υπόλοιπες κομμουνιστικες πολιτικές δυνάμεις, απλά με περισσότερο κόσμο! Δεν οργανώνεις την εργατική τάξη για έναν διαφορετικό από τον καπιταλισμό, κόσμο. Μην το παίζεις ανηξερος ε; Διότι η πραγματικότητα διαρκώς σε διαψεύδει, όμως εσύ αγρόν αγοράζεις!
“Ιδιο πρόβλημα” ….από, που κι ως που;!
Το ΚΚΕ δεν έχει το πρόβλημα, να βάλει στο περιθώριο τον …εαυτό του!
Ούτε καλεί σε “ανεξάρτητο από το ΚΚΕ” η, ξέρωγώ “ανεξάρτητο από τους τάδε”, κίνημα! Είναι άλλη η σημαία της ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης και άλλο ο …υποκριτικός διμέτωπος(!) των μικροαστών.
Ανώνυμος 11/09/2022 at 20:45, πάλι έγραψες ένα χαζούλικο σχόλιο….
Ανώνυμος 11/09/2022 at 20:45, το ανεξάρτητο, εργατικό συλλαλητήριο της καμαρας είναι ανεξάρτητο από κράτος, κεφάλαιο αλλά και από το καπέλο ενός κόμματος. Δεν έχει κάποια αντικκε, ή αντιτροτσκιστικα, ή αντιναρ, ή αντιαναρχικα χαρακτηριστικά, ξεκόλλα την τσίχλα από την κεφάλα σου!
Προωθούμε τον ταξικο εργατικό συνδικαλισμό με έμφαση στις διαδικασίες βάσης των σωματείων και με έμπρακτη απόρριψη του κρατικού, εργοδιτιξου και κομματικοκεντρικού συνδικαλισμού. Εσύ προώθησε ο, τι σου κατέβει.
@νώνυμε, 12/09/2022 at 18:11, αν είσαι πράγματι ειλικρινής σε αυτό, που λές, στην καλύτερη περίπτωση δηλαδή, τότε απλά κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Ρώτα έναν στην τύχη, από αυτούς, που συμπορεύονται μαζί σου με αυτό το σύνθημα, ποιό συγκεκριμένα είναι το “ενός κόμματος” και η απάντηση, που θα πάρεις είναι η πασίγνωστη(!) εξής μία: ….”ένα είναι το …Κόμμα”!
Δεν πέσαμε από τον Αρη στη μικρή μας Ελλάδα!
Μην κρύβεστε πίσω από οδοντογλυφίδες και γίνεστε γραφικοί. Καλύτερα βγείτε ανοιχτά και λεβέντικα με τις καθαρές απόψεις σας.
Αργά αλλά σταθερά λέει ο άλλος
Θα του απαντήσω με τα λόγια μιας εκ των μεγαλυτέρων προσωπικοτήτων του 20ου αι, που δεν ανήκε βέβαια στο ιδεολογικό και πολιτικό φάσμα του μαρξισμού αλλά άλλο αυτό.
Μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί
Τζον Μέυναρντ Κέυνς
Κώστας
και ο ..χίτλερ “μεγάλη προσωπικότητα” θα ήταν, αν είχαμε χυμένα μυαλά…
Βαριέμαι αρκετά να σου απαντήσω στον παραλληλισμό ανάμεσα στον μεγαλύτερο Οικονομολόγο του 20ου αι και στον Χίτλερ.
Αν είσαι κνίτης με κομματική ηλικία την μια εβδομάδα τότε εξηγείται η ανοησία που έγραψες
Κώστας
…τον μεγαλύτερο απατεώνα “οικονομολόγο” του 20ού αιώνα!
Καλύτερα “Κνίτης μιας εβδομάδας” ….ούτε λόγος!
Απατεώνας οικονομολόγος κνιτουλη ο κευνς; αν μη τι άλλο είσαι βλαξ
Επίδειξη αγραμματοσύνης κάνουν οι φασίστες φίλε, όχι οι κομμουνιστές.Μπορεί να τα έφερε έτσι η ζωή και να μην ξέρεις αλλά μην πετάγεσαι. Εσύ το κάνεις άποψη και προσόν
Οι κομμουνιστές διαβάζουν και όχι μόνο μαρξισμό. Φιλοσοφία, Ιστορία, Νομικά, Οικονομικά, Πολιιτική Επιστήμη. Θέλουν να καταλάβουν τον ταξικός τους αντίπαλο, τα δυνατά του σημεία, τα αδύνατα, όλα. Πως αλλάζει ο καπιταλισμός, γιατί δεν καταρρέει στις κρίσεις, ποιες είναι οι διαφορετικές σχολές σκέψης, σε τι οργανώνουν διαφορετικά το ηγεμονικό κοινωνικό συγκρότημα. Γιατι ήρθε ο Κέυνς, γιατί εγκαταλείφθηκε, γιατί ηγεμόνευσε στον “μαρξισμό” που κυριαρχούσε, τι πρέπει να κάνουμε αλλιώς και τι πρέπει να κάνουμε καλύτερα
Τώρα θα μου απαντήσεις “ΟΥΓΚ, πήγαινε πεστα στους εργάτες αυτά”.
Θα πάω και πηγαίνω έτσι κι αλλιώς, και τους ενδιαφέρουν και τα καταλαβαίνουν.
Ο αντιδιαννοουμενισμός είναι πάντα ακροδεξιός
Κώστας
Τι τα θες;!
Η αστική Πολιτική Οικονομία είναι μη-Επιστήμη, μια μεγαλοπρεπής ΑΠΑΤΗ.
Και οι “μύστες” της μεγαλοαπατεώνες.
Δεν είναι μόνο οι Πατριάρχες και οι Πάπες!
Και διανοούμενος δε σημαίνει “κι έτσι και γκιουβέτσι”. Χάνεις την ψυχραιμία σου, βρίζεις, εκτίθεσαι….
…”δεν είναι μόνο οι Πάπες και οι Πατριάρχες”.
Εχει πολλούς μεγαλοαπατεώνες ο Καπιταλισμός.
Ανάμεσά τους και “μαρξιστές διανοούμενους”!
Κι άλλη “ανεξάρτητη” από τις άλλες “ανεξάρτητες” εργατικές παρατάξεις!
Είπε κανείς τίποτε για “ανεξάρτητες” μη κομματικοκεντρικές παρατάξεις, που ιδρύονται προφανέστατα με κομματικοκεντρικά κίνητρα και κομματικές αποφάσεις, “από τα πάνω”;!
Υ-π-ο-κ-ρ-ι-σ-ί-ε-ς!
Υποκρισία είναι να σου λέει ο καπιταλισμός πως ο εργάτης είναι ελεύθερος. Υποκρισία ειναι επίσης, να σου λέει ένα κομμουνιστικο κόμμα ότι, με μονοκομματισμο, απαγόρευση ελευθερίας λόγου κ εκφρασης και υπαγωγή των συνδικάτων σε κόμμα κ κράτος, θα “οικοδομησουμε σοσιαλισμό”! Τα είδαμε
Δεν “είδατε” παρά μόνο την προπαγάνδα, που αναμασάτε.
Κάποιοι γιατί σας συμφέρει, κάποιοι γιατί νομίζετε ότι σας συμφέρει.
Εδώ βιώνουμε τις ραφινάτες μεθόδους, πολυκομματικής, με “ελευθερία λόγου” και “ανεξάρτητες” παρατάξεις, καθυπόταξης των εργαζομένων στην πιο άγρια εκμετάλλευση, την ηθική εξαχρείωση και το ρατσισμό.
Αντε τραβάτε να πολεμήσετε στην Ουκρανία για τις “ελευθερίες” σας η τον “αντιναζισμό” σας. Εχετε και επιλογές.
Απόλα έχει ο καπιταλιστικός μπαξές…
Ανώνυμος 15/09/2022 at 12:00, είσαι λάθος για δύο λογους:
Α. Αν είχαν σοσιαλισμό οι χώρες του ανατολικού μπλοκ τότε γιατί κατέρρευσαν και μάλιστα οι εκεί εργατικές τάξεις είτε έμειναν απαθεις, είτε γούσταραν την κατάρρευση; Ήταν καπιταλιστικη πλύση εγκεφάλου κ μάλιστα έξωθεν; δηλαδή προτίμησαν να μην κρίνουν βάσει της σοσιαλιστικής ζωής τους αλλά μιας έξωθεν προπαγάνδας; πας καλά; αυτή την εξήγηση δίνετε όλοι εσείς οι ΚΚΕδες κ μουλουδες και είναι για γέλια κ της πλάκας αυτή η…. εξήγηση!
Διότι δεν έχουμε ματαξαναδει ολόκληροι λαοί να απορρίπτουν μια καλή ζωή και μάλιστα κ σοσιαλιστική για να πάνε σε μιαν αόριστη υπόσχεση. Ε;
Β. Τον καπιταλισμό τον ξέρουμε πόσο απάνθρωπο κ κανιβαλικο σύστημα είναι.
Ανώνυμε μουλου, ανώνυμε ΚΚΕ ή γουατεβερ: αν οι εργατικές τάξεις και οι λαοί των χωρών του ανατολικού μπλοκ επέλεξαν όπως λέτε ως ΚΚΕ και ως μουλου την καπιταλιστικη έξωθεν προπαγάνδα κ πλύση εγκεφάλου από την υλική, έμπρακτη σοσιαλιστική καθημερινότητα που ζούσαν, τότε αυτό σημαίνει ότι ο κομμουνισμός είναι ασύμβατος με την εργατική τάξη και την ανθρώπινη φύση.
Εσείς οι ίδιοι με την θέση σας ως ΚΚΕ για τις αιτίες κατάρρευσης του λεγόμενου υπαρκτου σοσιαλισμού, δικαιώνετε τον κάθε φουκουγιάμα! Και τον κάθε καπιταλιστη!
Το ΚΚΕ κ τα μουλου είναι που δικαιώνουν την καπιταλιστικη θέση ότι ο κομμουνισμός είναι εχθρικός με την ανθρώπινη φύση όταν έχουν ως θέση το “οι χώρες του ανατολικού μοκ είχαν σοσιαλισμό, αλλά οι εκεί λαοι/εργατικές τάξεις επέλεξαν να πιστέψουν την καπιταλιστικη προπαγάνδα της δυσης”! Με αυτή σας την θέση αγαπητοί κκεδες τον φουκουγιάμα δικαιώνετε, διότι τελικά λέτε “η εργατική τάξη απέρριψε την σοσιαλιστική ζωή κ επέλεξε την καπιταλιστικη προπαγάνδα “!
Αντιθέτως το ΝΑΡ τεκμηρίων ει την θέση που Λέρο ότι οι χώρες του ανύπαρκτου δεν είχαν σοσιαλισμό αλλά ένα ταξικο εκμεταλλευτικο σύστημα όπου κουμάντο έκανε η κρατικη/κομματική γραφειοκρατία μέσω απορρόφησης του ΚΚ από το κράτος.
To σωστό : “.. Αντιθέτως το ΝΑΡ τεκμηρίων ει την θέση που ΛΕΕΙ ότι οι χώρες του..”.
Το ξέρεις καλά πως κανείς ποτέ δεν επικαλέστηκε πως δεν υπάρχουν σχέσεις με πολιτικές ιδεολογίες αλλά και με συγκεκριμένες οργανώσεις.
Μου θυμίζεις τα πολύ χειρότερα των φοιτητικών συνελεύσεων όταν κάποιος αποκάλυπτε πως “πίσω από τα ΕΑΑΚ υπάρχουν οργανώσεις” και είχαν όλοι ένα ύφος “σιγά το μυστικό”
Ο ανεξάρτητος αγωνιστικός συνδικαλισμός δεν έχει να κάνει με απολίτικες απόψεις. Και όποτε γίνονταν απολίτικα μέτωπο, ανεξάρτητα με αυτή την εννοια, 99 στις 100 φορές, ήταν για να σπάσουν κινήματα με πρωταγωνιστικό ρόλο των πολιτικών χώρων που λοιδωρείς
Ο ανέξαρτητος αγωνιστικός συνδικαλισμός είναι ένα μοντέλο που επιφέρει πρακτικές και φυσιογνωμία και στην λειτουργία του πολιτικοσσυνδικαλιστικού μορφώματος και στην λειτουργία του Σωματείου, Συλλόγου και Συνδικάτου.
Εν ολίγοις πως το σχήμα, παράταξη, όπως θες πες το, αποφασίζει με ομοφωνία, οπότε αν είναι μαζικό μορφωμα και δεν έχει μόνο οργανωμένους η καθοδηγητική δύναμη της χ οργάνωσης αμβλύνεται, και πως προσπαθεί να εκφράσει πλειοψηφικά τον κοινωνικό χώρο μετά από αντιπαράθεση με όλες τις απόψεις, και τις καθεστωτικές ακόμα.
Αυτά μπορεί να τα πετυχαίνει ή όχι αλλά αυτά λέει. Και το ξέρεις αλλά αποκαλύπτεις πως γίνεται μια παράταξη που κάποιοι χώροι την προβάλλουν άρα μάλλον την στηρίζουν άρα ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΣΑΣ
Φτηνά όλα αυτά δεν νομίζεις ? Θα ελέγχεις πολιτικούς χώρους για την ασυνέπεια τους σε κάτι το οποίο δεν το υποστήριξαν ποτέ ? Με ποιο δικαίωμα ?
Άλλα είναι τα ερωτήματα. Θα είστε διατεθειμένοι να κάνετε ως ΠΑΜΕ ή ΕΣΑΚ (δεν είναι και σαφές που τελειώνει το ένα και αρχίζει η άλλη και αυτό είναι το πρόβλημα, αυτή είναι η διαφορά μας) κοινή δράση με αυτήν την παράταξη και ότι άλλες μπορεί να υπάρχουν στον χώρο της Ανεξάρτητης Αριστεράς ? Ή είναι προκλογικά και δεν είναι καιρός για ανοίγματα άλλα από το ελάτε όλοι οι απογοητευμένοι αριστεροί στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και στην απλή ψήφο σε αυτό ?
Κώστας
το “ανεξάρτητες” δεν λέει “σχέσεις”, λέει “μη-σχέσεις”!
Αλλά είναι χαρακτηριστικό του “χώρου” η …δημιουργική ασάφεια!
Υποκρισίες…
Ανώνυμος 15/09/2022 at 21:22, ούτε καν ελληνικά δεν ξέρεις, πόσο μάλλον ταξική εργατική πολιτική….
Το “ανεξάρτητος” δεν σημαίνει μη σχέση ανόητε, σημαίνει “ανεξάρτητος ΑΠΌ κάτι”, το οποίο περιγράφεται κ τεκμηρίωνεται. Και συμπληρώνεται με το κοινωνικό κ πολιτικό περιεχόμενο του εργατικού ταξικου συνδικαλισμού. Εσύ όμως, ασχετίδης προκειμένου να υπερασπισεις την πολιτική του ΚΚΕ…
δημιουργική ασάφεια και προφάσεις εν υποκρισίαις, Ανώνυμε 16/09/2022 at 12:49