Παναγιώτης Μαυροειδής
Πως σας φαίνεται η ιδέα, κοντά στο 3000 μχ να ιδρυθεί ένα ελληνικό κράτος με κέντρο την Κωνσταντινούπολη; Δεν είναι παράλογο θα πει κάποιος, μιας και 16 αιώνες πριν (έως την άλωση της Πόλης), υπήρχε εκεί πλειοψηφικά ελληνικό στοιχείο (αν και είναι ένα ερώτημα πόσοι άνθρωποι τότε αυτοχαρακτηρίζοταν έλληνες!).
Πριν αρχίσουν να εκδηλώνουν τον ενθουσιασμό τους οι γνωστοί φουστανελάδες, ας σκεφτούν πως τους ακούγεται η ιδέα, γύρω στο 3500 μχ να δημιουργηθεί ένα εβραϊκό κράτος με κέντρο τη Θεσσαλονίκη. Δε θα ήταν- με την ίδια λογική- παράλογο, μιας και πριν την ενσωμάτωση της πόλης στην Ελλάδα, οι Εβραίοι πλειοψηφούσαν (όχι απόλυτα, αλλά η μεγαλύτερη εθνική κοινότητα). Γιατί όχι μια ολική επικστροφή με μορφή κράτους 16 αιώνες μετά;
Φυσικά πρόκειται για τερατώδεις παραλογισμούς, που εκκινούν από την υπόθεση ότι η ανθρωπότητα κινείται αδιάκοπα μέσω αναλλοίωτων κλειστών ενοτήτων, δηλαδή εθνοτήτων, κρατών, θρησκευτικών δογμάτων ή πολιτισμών, ορίζοντας μια αντίστοιχη διαχρονική ιδιοκτησία επί της γης στη βάση ιδεολογικών κατασκευών, αλλά και συμφερόντων των εκάστοτε αρχουσών τάξεων.
Το ερώτημα της ίδρυσης κράτους για τους Εβραίους στην Παλαιστίνη έχει διαφορά από τις παραπάνω υποθέσεις, μιας και δεν υπήρχε ως το 1947-1948 κάποια εθνική εστία/κράτος για αυτούς, ενώ ήταν και πρόσφατο το μακελειό σε βάρος τους από τους ναζί.
Όμως είναι και ολοφάνερο πως σε μια περιοχή που ήδη ζούσαν άλλοι άνθρωποι και λαοί, η δημιουργία κάποιου αμιγούς εθνικοθρησκευτικού κράτους θα αποτελούσε τραγωδία χωρίς τέλος. Οι Εβραίοι ήταν μειοψηφία στην περιοχή από τον 4ο αιώνα μχ (επί 16 αιώνες ως το 1947/48), πολλές φορές μάλιστα με πενιχρή παρουσία, ενώ και τη στιγμή της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ, αποτελούσαν μόλις το 32% του πληθυσμού (δείτε το σχετικό Πίνακα).Το μόνο που θα μπορούσε να σταθεί, υπό πολύ αυστηρές και πολύ συζητήσιμες προϋποθέσεις, θα ήταν ένα εξ αρχής κοσμικό, πολυεθνικό κράτος. Υπήρξαν πράγματι πολλοί-και Εβραίοι προοδευτικοί- που το φαντάστηκαν έτσι. Η ΕΣΣΔ επίσης, στήριξε αυτή την εξέλιξη.
Η ιστορία κινήθηκε όμως πολύ διαφορετικά.
1. Η επικράτηση εντός του εβραϊκού λαού της αντιδραστικής εθνικιστικής ιδέας της ίδρυσης “καθαρού” κράτους στις “προγονικές” εστίες (σιωνισμός), με ξεριζωμό των Αράβων, καταδίκασε σε δολοφονία διαρκείας τους Παλαιστίνιους, αλλά και τον εβραϊκό λαό σε μια αιώνια κατάσταση εχθρότητας και βαρβαρότητας, φόβου και τρομοκρατίας, απειλής για τους άραβες αλλά και ανασφάλειας για τους εβραίους.
2. Η ηγεμονία αυτής της κατεύθυνσης αποτέλεσε ήττα στη συζήτηση για το “εθνικό ζήτημα” για το κοσμοπολίτικο ή/και διεθνιστικό ρεύμαα που ήταν ισχυρό επί αιώνες σε πολλές εβραϊκές κοινότητες, με ξεχωριστούς εκπροσώπους όπως ο Μάρξ αλλά και πλειάδα άλλων διανοητών και αγωνιστών του εργαικού κομμουνιστικού κινήματος σε όλες τις χώρες του κόσμου.
3. Η εθνικιστική σωβινιστική ιδέα του “καθαρού” κράτους του “περιούσιου λαού”, δε θα μπορούσε να υλοποιηθεί παρά μόνο με τη συνάντησή της με το μακιαβελλικό σχέδιο αρχικά της Βρετανίας (μετά τον ΑΠΠ) και των ΗΠΑ (μετά τον ΒΠΠ), να στήσουν, εξοπλίσουν και στηρίξουν μέχρι θανάτου, ένα κράτος σε ρόλο τρομοκράτη των γειτονικών κρατών, αλλά και τοποτηρητή των συμφερόντων τους σε μια περιοχή γεμάτη πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
4. Η φονική διατήρηση και συνεχής υποδαύλιση μιας αβυσαλέας εχθρότητας μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών, αλλά και η υποδαύλιση απίθανων θρησκευτικών αντιθέσεων μεταξύ των μουσουλμάνων Αράβων, εξασφαλίζει ένα τρελό πελατολόγιο αγοράς όπλων ύψους δεκάδων δις κάθε χρόνο
5. Στο πλαίσιο αυτό, οι διαρκείς επιθετικές κινήσεις εποικισμού των παλαιστινιακών περιοχών ή η πρωτοβουλία των ΗΠΑ (και άλλων) για μεταφορά της Ισραηλινής πρωτεύουσας στην Ιερουσαλήμ, είναι δολοφονικά “απαραίτητες” για να διαιωνίζεται το μακελειό, αλλά και οι business us usual για πετρέλαιο, φυσικό αέριο και όπλα. Φυσικά, καμία σκέψη για την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους…
6.Η υποδαύλιση και ενίσχυση ακραίων ισλαμικών τάσεων από μεριάς των ΗΠΑ και της Δύσης γενικά, έγινε μεθοδευμένα και συνειδητά ειδικά από τις δεκαετίες 70-80 με στόχο να πλήξουν τόσο την επιρροή της ΕΣΣΔ όσο και του Αραβικού εθνικισμού που είχε κοσμικά προοδευτικά στοιχεία. Μην ξεχνάμε ποιοί έστησαν Ταλιμπάν, ISIS κλπ, ανεξάρτητα τι έγινε όταν “το τζίνι βγήκε από το μπουκάλι”.
7. Η ηγεμονία τελικά ακραίων αντιδραστικών μουσουλμανικών ρευμάτων εντός του Αραβικού κόσμου (και του Ιράν,) σε βάρος της αντιϊμπεριαλιστικής και κοσμικής αριστεράς στο Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν, αλλά και το Λίβανο και την Παλαιστίνη με διαφορετικό τρόπο, συνιστά ένα τεράστιο κίνδυνο προοπτικής για τους Αραβικούς λαούς.
8. Η εικόνα που σκόπιμα καλλιεργείται για “πολιτισμένους” Ισραηλινούς και “ισλαμοφασίστες” Παλαιστίνιους, είναι ψεύτικη. Οι Παλαιστίνιοι διεκδικούν το δικαίωμα να υπάρχουν, να μη ξεριζωθούν από εκεί που γεννήθηκαν και ζουν επί αιώνες. Υπάρχουν επίσης ισχυρά αριστερά, διεθνιστικά και άλλα προδευτικά πολιτικά ρεύματα και ξεχωριστοί διανοούμενοι στην Παλαιστίνη, που μιλούν τη γλώσσα της λογικής, του αγώνα, της αντίστασης και της αδελφσσύνης ταυτόχρονα. Όπως είναι αλήθεια ότι υπάρχουν εξαιρετικά γενναίοι Ισραηλινοί που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για τα ίδια ιδανικά με τους Παλαιστίνιους.
9. Είμαστε ολόψυχα με ότι αντιπροσωπεύει το δίκιο του λαού της Παλαιστίνης να υπερασπίσει και να έχει πατρίδα, τη διεθνιστική συνύπαρξη λαών, πολιτισμών και θρησκειών. Με τους μαχόμενους ανθρώπους στην Παλαιστίνη και στο Ισραήλ ανεξάρτητα από εθνικότητα και θρησκευτικό προσανατολισμό.
10. Αποτελεί τεράστια ζημιά για την αριστερά στην Ελλάδα, το γεγονός ότι αποφασιστικά βήματα συμμαχίας θανάτου με το Ισραήλ (για τις ΑΟΖ και όχι μόνο) τα έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας στο όνομα της αριστεράς, όταν ακόμη και η εμφυλιοπολεμική κυβέρνηση του Σοφούλη το 1948, καταψήφιζε στον ΟΗΕ την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.
Δείτε εκτός από την εικόνα της δημογραφικής εξέλιξης ως το 1947 στον Πίνακα και το σταδιακό, βίαιο εποικισμό των Παλαιστινιακών εδαφών μετά την ίδρυση του Ισραήλ στην παρακάτω εικόνα.
ΥΓ: αν η Δύση (αλλά όχι μόνο) θεώρησε τότε αυτονόητη την ίδρυση κράτους του Ισραήλ στην Παλαιστίνη με όλα τα παραπάνω προβλήματα, πως αλήθεια και δεν σκέφτηκε πως ήταν αυτονόητη η δημιουργία Κουρδικού κράτους, καθώς εκατομμύρια Κούρδοι ζούσαν και ζουν σε μια τεράστια περιοχή, με σχετικά αμιγή πληθυσμό;
Εξαιρετική ανάλυση και τοποθέτηση από Τον Π. Μαυροειδή!
Ναι αλλά πώς προέκυψε “Η επικράτηση εντός του εβραϊκού λαού της αντιδραστικής εθνικιστικής ιδέας της ίδρυσης “καθαρού” κράτους στις “προγονικές” εστίες (σιωνισμός)”
Έτσι ξαφνικά από το τίποτα, οι σοσιαλίζοντες εξαθλιωμένοι άποικοι που ζούσαν σε κιμπουτς έγιναν εθνικιστές;;; Μήπως σε μισσαλοδοξία, η επιθετικότητα και ρατσισμών των αράβων να έπαιξε κάποιο ρόλο;; Μήπως οι πόλεμοι που τους κηρυξαν;:
Φίλε, αυτά που γράφεις για “σοσιαλίζοντες άποικους”, σόρρυ, είναι εχτός τόπου και χρόνου.
Οι σιωνιστές δεν ήταν άποικοι, ήταν ΕΠΟΙΚΟΙ.
Μπούκαραν για να κλέψουν τη γη των αράβων με το όπλο στο χέρι.
Το άρθρο του Π.Μαυροειδή λέει κάποια σωστά πράματα αλλά έχει σοβαρά προβλήματα.
Α) Αναφέρεται στο σιωνισμό σα να πρόκειται απλά για μια “σούπερ εθνικιστική ιδέα”, όπως αναφέρνει.
ΛΑΘΟΣ. Ο σιωνισμός ΔΕΝ είναι απλά μια εθνικιστική ιδέα, είναι ρατσιστική ιδεολογία. Ο πατέρας του σιωνισμού, ο Χερτσλ, ήταν ξεκάθαρος: “Το εβραικό κράτος της Παλαιστίνης θα γίνει ο προμαχώνας της πολιτισμένης Δύσης απέναντι στη βάρβαρη Ασία”.
Β) Οι ΕΠΟΙΚΟΙ που έφταναν εκεί από Ανατολική, Κεντρική Ευρώπη κλπ, ήξεραν, ή αν δεν ήξεραν το μάθαιναν πολύ γρήγορα, ότι μόνον εκτοπίζοντας τους άραβες θα αποχτούσαν γη και “κράτος”. Όταν ο ΟΗΕ τους αναγνώρισε το 1948, οι σιωνιστές ήταν το 30% του πληθυσμού, κάτεχαν το 6% της γης αλλά το “κράτος” τους πήρε το 55% της Παλαιστίνης.
Γ) Ο σιωνισμός δε στηρίχτηκε στους λιγοστούς εβραίους της Παλαιστίνης, που ζούσαν αρμονικά με τους άραβες, αλλά στους ΕΠΟΙΚΟΥΣ.
Αυτή είναι η ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά κάθε ρατσιστικού “κράτους” ΕΠΟΙΚΩΝ, όπως η ρατσιστική Ροδεσία, η ΝοτιοΑφρικανική Ένωση του απαρτχάιντ κλπ, κλπ από τα άλλα αστικά κράτη.
Για μια πιο περιεχτική ανάλυση του ζητήματος δες το άρθρο του Νίκου Λούντου για το Ισραήλ.
https://state2parastatescam.blogspot.com/2017/12/blog-post_27.html
Νομίζω ο Σταλιν είχε πει ότι οι Εβραίοι δεν είναι έθνος (αναγνώρισε όμως το Ισραήλ.)
Ίσως επειδή το κράτος προϋποθέτει κάποιο έθνος έστω και τεχνητό.
Δύσκολο το θέμα και αναπάντητο.