Σήμερα Τρίτη 4 Μάη η δημοτική κίνηση ” ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας” πραγματοποίησε έξω από το κάστρο του Αη Γιώργη κινητοποίηση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των κάστρων και των στρατοπέδων της πόλης . Πριν την ομιλία σβήστηκαν συνθήματα που είχαν αναγραφεί πάνω στη πύλη του κάστρου από φασίστες υμνητές της 21ης Απριλίου.

Στη συγκέντρωση της «ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας» μίλησε ο δημοτικός της σύμβουλος Κωστόγιαννης Ταξιάρχης οποίος ανέφερε:

Εκ μέρους της Ανυπότακτης Κίνησης για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας χαιρετίζω την παρουσία όλων σας στη σημερινή μας κινητοποίηση εδώ στο κάστρο του Αγίου Γεωργίου. Το κάστρο αυτό, όπως και όλα τα κάστρα, όπως και όλα τα πρώην στρατόπεδα που βρίσκονται στην πόλη μας ανήκουν στον πρεβεζάνικο λαό. Δεν ανήκουν σε κανένα Ταμείο Εθνικής Άμυνας, σε καμία Υπηρεσία Αξιοποίησης Ακίνητης Περιουσίας Ενόπλων Δυνάμεων.

Θεωρούμε αδιαπραγμάτευτη αυτή τη θέση μας και δεν ξεχωρίζουμε τον αγώνα που δίνουμε για το κάστρο του Αγίου Γεωργίου από τον αγώνα που δίνουμε για το πρώην στρατόπεδο του Σολωμού, για το Πεδίο Βολής στον Παντοκράτορα, το “Περδίκη Πυλάδη” (άλσος Κάλπαμπα), το Παπαγεωργίου” στο Βαθύ. Το ίδιο ισχύει και για το πρώην στρατόπεδο Κονκουρή το οποίο έχει περάσει στο για ξεπούλημα στο επονείδιστο Υπερταμείο.

Αυτή ακριβώς ήταν και η θέση που υποστηρίξαμε ως Ανυπότακτη Κίνηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, την ημέρα που συζητήθηκε η ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΠΛΕΙΟΔΟΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΕΚΜΙΣΘΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ «ΤΧΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ ΙΩΑΝΝΗ» ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΤΑΜΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ (Τ.ΕΘ.Α.). Ζητήσαμε να υπάρξει ένα κατ΄ αρχήν ψήφισμα που στο πολιτικό ερώτημα σε ποιον ανήκουν τα στρατόπεδα θα απαντά ρητά και κατηγορηματικά «Τα κάστρα και τα πρώην στρατόπεδα ανήκουν στους πολίτες της Πρέβεζας και όχι στον στρατό και θα τα διεκδικήσουμε με κάθε νομικό και κινηματικό τρόπο». Αυτή ήταν η θέση μας και αυτή τη θέση θα υποστηρίξουμε μέχρι τέλους.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Το κάστρο του Αγίου Γεωργίου είναι μνημείο και στοιχείο της πολιτιστικής και ιστορικής ταυτότητας της Πόλης που χτίστηκε περίπου το 1806 από τον Αλή Πασά με την ονομασία Γενή Καλέ. Δυστυχώς το Κάστρο αυτό βιώνει την εγκατάλειψη, δεν είναι επισκέψιμο και δεν έχει γίνει η παραμικρή εργασία συντήρησης και ανάδειξής του. Ασφαλώς η εικόνα που παρουσιάζει είναι αποκαρδιωτική Οι ευθύνες των προηγούμενων και των νυν κυβερνήσεων και δημοτικών αρχών είναι τεράστιες και σχετίζονται με την υποχρηματοδότηση, την αδιαφορία, την έλλειψη αγάπης και ενδιαφέροντος, την ανικανότητα τους. Το κάστρο αυτό μεταξύ άλλων θα μπορούσε να φιλοξενήσει την αρχαιολογική υπηρεσία, που τώρα στεγάζεται σε ιδιωτικό χώρο.

Τι σημαίνει ανάπτυξη για μας:
Υγεία, παιδεία, πολιτισμός, πράσινο, αθλητισμός για όλους τους πολίτες, ανάπτυξη του κοινωνικού ανθρώπου, χωρίς να ζούμε με το άγχος της ανεργίας, της φτώχειας, της ανασφάλειας, τον τρόμο του τραπεζίτη και του Πτωχευτικού Κώδικα. Αυτό είναι το περιεχόμενο που ως Ανυπότακτη Κίνηση δίνουμε στη λέξη ανάπτυξη.

Αυτήν ακριβώς την αντίληψη επιχειρούμε να υπηρετήσουμε με τη συνολική μας δράση μέσα και κυρίως έξω από το Δημοτικό συμβούλιο, για όλα τα μικρά και μεγάλα ζητήματα που αφορούν τις ζωές μας.

Για αυτό ακριβώς έχουμε μια διαμετρικά αντίθετη λογική με όλες εκείνες τις παρατάξεις και τις πολιτικές δυνάμεις που μας καλούν να παλέψουμε για την καινοτομία, την εξωστρέφεια, την ευελιξία της εργασίας, την ανάπτυξη τη επιχειρηματικότητας καταδικάζοντας τη νέα γενιά (και όχι μόνο) σε εργασιακά κάτεργα, ανεργία, φτώχεια, μισθούς πείνας και ταυτόχρονα σε μια πόλη χωρίς ποιότητα ζωής.

Ακριβώς το θέμα της διεκδίκησης των κάστρων και των πρώην στρατοπέδων το εντάσσουμε στην ευρύτερη λογική μας για ύπαρξη δημόσιων χώρων που θα καλύπτουν τις ανάγκες μας για πολιτισμό, ψυχαγωγία, αθλητισμό, πράσινο, για ποιοτικό αστικό περιβάλλον μακριά από την λογική της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης.

ΟΥΤΕ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ -ΟΥΤΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ

Δεν είμαστε όμως μόνο κατά της ιδιωτικοποίησης. Είμαστε επίσης κατά της εγκατάλειψης, της υποβάθμισης, της ερήμωσης, των σκουπιδότοπων. Είμαστε κατά της μοιρολατρίας και της αντίληψης που θέλει οι δημόσιοι χώροι και συνολικότερα τα δημόσια αγαθά να ταυτίζονται με τη μιζέρια. Γιατί αυτό είναι ένα βαθιά πολιτικό και ιδεολογικό ζήτημα. Όταν για παράδειγμα αφήνουν την παραλία στον προμαχώνα και τη Βρυσούλα να μετατρέπεται σε σκουπιδότοπο θέλουν να δημιουργήσουν μια αγανάκτηση και να συντηρητικοποιήσουν τις συνειδήσεις, ώστε ως μόνη εφικτή λύση να προβάλλει ο σωτήρας ιδιώτης. Στο συγκεκριμένο θέμα καταφέραμε επιτέλους μετά από χρόνια να γίνει το αυτονόητο, να καθαριστεί. Για αυτό ακριβώς δεν τους κάνουμε τη χάρη και δεν τους αφήνουμε σε χλωρό κλαρί, είτε πρόκειται για τις περιοχές που έχουν μετατρέψει σε σκουπιδότοπους, είτε πρόκειται για τους υπαίθριους αθλητικούς χώρους που έχουμε ζητήσει σε κάθε γειτονιά και χωριό του Δήμου μας, είτε πρόκειται για τις παιδικές χαρές, με τις κακοτεχνίες τις καθυστερήσεις την έλλειψη πιστοποίησης (αναγκάζοντας τα παιδιά και τους γονείς να πηδούν σαν κλέφτες), ή και το ξήλωμά τους και για οποίες έχουμε υποβάλει έγγραφο ερώτημα.

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΑΥΤΟΙ ΧΩΡΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΑΝΑΨΥΧΗΣ, ΠΡΑΣΙΝΟΥ, ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

Ακριβώς με αυτή τη λογική χρόνια τώρα καταγγέλλουμε την εγκατάλειψη που υπάρχει σ τα πρώην στρατόπεδα και τα κάστρα, που καταλαμβάνουν μια σημαντική έκταση στην πόλη της Πρέβεζας, βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες, συγκρουόμαστε με τις λογικές της εμπορευματοποίησης και ζητάμε -να περάσει η κυριότητα τους στους Δήμους και η χρήση τους στους πολίτες, χωρίς ενοίκιο ή οικονομική επιβάρυνση των δημοτών,
-και να γίνουν χώροι πρασίνου, πολιτισμού, ψυχαγωγίας αθλητισμού προκειμένου να μετατραπεί η πόλη σε κόσμημα για όλους εμάς που ζούμε σε αυτήν αλλά και για αυτούς που την επισκέπτονται, με βάση και τις προτάσεις των πολιτών και των φορέων . Δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως στα εγκαταλελειμμένα αυτά κάστρα, όπως στο κάστρο του Αγίου Ανδρέα, ομάδες πολιτών με αγάπη για τον πολιτισμό, το θέατρο, τη φωτογραφία, την ενεργή κοινωνική παρέμβαση έχουν δημιουργήσει με προσωπική συμμετοχή και ίδιο οικονομικό κόστος χώρους έκφρασης και δημιουργίας. Για μας είναι εξαιρετικά σημαντικό και οργανικό στοιχείο της αντίληψής μας να υπάρχει πρόβλεψη και χώρος στέγασης για όλες αυτές τις προσπάθειες και τα εγχειρήματα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ

Ο Περιφερειάρχης Ηπείρου και ο Αντιπεριφερειάρχης επιχειρούν να κερδίσει εντυπώσεις και να φανεί ως σωτήρας δείχνοντας ενδιαφέρον για την αξιοποίηση των κάστρων και των στρατοπέδων από κοινού με τον Δήμο, χωρίς να αναφέρουν καν τι εννοούν αξιοποίηση.

Ο περιφερειάρχης, ο Αντιπεριφερειάρχης και ο Δήμαρχος δεν καταδίκασαν για κομματικούς λόγους τη μονομερή και ταυτόχρονα προκλητική ενέργεια του Υπουργού Εθνικής Άμυνας και του Ταμείου Εθνικής Άμυνας να προκηρύξουν διαγωνισμό εκμίσθωσης ιστορικού μνημείου, όπως όφειλαν, δε διεκδικούν την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και μπαίνουν στη λογική οι πολίτες να πληρώνουν από τους προϋπολογισμούς της περιφέρειας και του Δήμου για τη χρήση όλων αυτών των χώρων. Ο περιφερειάρχης αφού με επιτυχία ολοκλήρωσε τη μεταφορά όλων των δημόσιων υπηρεσιών στο νέο κάστρο του αγίου Ανδρέα (ώστε να μην πληρώνει το δημόσιο πανάκριβα ενοίκια σε ιδιώτες) και αφού έφτιαξε τον νέο σύγχρονο δρόμο Πρέβεζας Ηγουμενίτας και Πρέβεζας –Φιλιππιάδας τώρα έρχεται να μας αναπτύξει και σε αυτόν τον τομέα. Δυστυχώς όμως όλοι γνωρίζουμε ποια είναι η πραγματικότητα και τις απώλειες ανθρώπινων ζωών από την ύπαρξη του τραγικού οδικού δικτύου του Δήμου και του Νομού.

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΔΡΟΜΟΣ

Πιστεύουμε στο δίκιο του αγώνα που δίνουμε και τη δυνατότητα επιτυχίας του
Στον αγώνα που δίνουμε αυτόν εμπνεόμαστε από την επιτυχημένη κινηματική μάχη που παλιότερα δώσαμε μαζί με τους συμπολίτες μας, ώστε να μην τσιμεντοποιηθεί η Κυανή Ακτή.

Εμπνεόμαστε από τον νικηφόρο αγώνα που έδωσαν μαζί με τον πρεβεζάνικο λαό, παλιοί δήμαρχοι, όπως ο Νίκος Γιαννούλης, που μαζί με τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας,
-που έδιωξαν το Πεδίο Βολής από την πόλη και δεντροφύτευσαν το σημερινό δάσος Παργινόσκαλας, το οποίο Ταμείο του στρατού θέλει να αποχαρακτηριστεί από δασική έκταση, επειδή είναι ανθρωπογενές,και από αναγνωρισμένο δημόσιο κτήμα για να τοξεπουληθεί για «αξιοποίηση»–που διεκδίκησαν μαχητικά και κέρδισαν την περιοχή στο παλιό στρατόπεδο πυροβολικό, όταν έφυγε το στρατόπεδο που υπήρχε εκεί, όπου έγινε πάρκο και νηπιαγωγείο.

Με βάση τις αγωνιστικές αυτές παρακαταθήκες και τη λογική της απαίτησης και όχι της επαιτείας θέλουμε να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός ανοιχτού και μαχητικού ρεύματος διεκδίκησης στο οποίο θα συμμετέχουν όλοι οι πολίτες και όλες οι συλλογικότητες που θα ενώνονται κάτω από το αίτημα τα κάστρα και τα πρώην στρατόπεδα να γίνουν περιουσία του λαού και να καλύψουν τις πολυποίκιλες ανάγκες σε μια πόλη που αξίζει να ζεις, μακριά από την εμπορευματοποίηση και την εγκατάλειψη. και τον δρόμο αυτό καλούμαστε να βαδίσουμε αταλάντευτα, χωρίς να τους επιτρέψουμε να μας διαιρέσουν!

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης