Στιγμιότυπο από την σύλληψη του 60χρονου

Με επιστολή που έστειλε στην Παντιέρα ο 60χρονος Θ.Γ. που συνελήφθη την Τετάρτη 10 Φλεβάρη, ημέρα του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου στην Αθήνα, καταθέτει τη μαρτυρία του τόσο για τις συνθήκες της αναίτιας σύλληψής του όσο και για τις συνθήκες κράτησης και μεταγωγής του στα Δικαστήρια της Ευελπίδων. Η καταγγελία αναφέρει τα εξής:

Είμαι ο 60χρονος συλληφθείς της Τετάρτης 10/2/21, Θ.Γ. Δεν έχω τα αντανακλαστικά των παιδιών που βγήκαν στην δημοσιότητα τόσο άμεσα, εξ ου και η χρονοκαθυστέρηση.

Την Τετάρτη το μεσημέρι, γυρνώντας από επαγγελματικές δουλειές στο κέντρο της Αθήνας, μετά το τέλος της πορείας, ανεβαίνοντας από την Πανεπιστημίου στην Ακαδημίας, στη Ρήγα Φεραίου υπήρχε μαζεμένος κόσμος και αστυνομικές δυνάμεις να βρίζουν. Έχοντας κι εγώ παιδιά-φοιτητές που κατεβαίνουν σε πορείες και παιδιά φίλων και συγγενών, πλησίασα να δω τι συμβαίνει. Ένα παιδί ανεβαίνοντας τη Ρήγα Φεραίου προσπάθησε να βγάλει φωτογραφίες τους συλληφθέντες στο απέναντι πεζοδρόμιο, και του όρμησαν τα ρόμποκοπ της ΕΛΑΣ, και τους φώναξα «μη χτυπάτε το παιδί θρασύδειλες ύαινες, πρόστυχοι». Όρμησαν και σε μένα, με τραβολόγησαν, με πέταξαν κάτω, μου ρίξανε τα γνωστά τους ύπουλα χτυπήματα, με βρίζανε εμένα και τη μάνα μου που ακόμα και τα κόκαλα της έχουν λιώσει, μου βάλαν χειροπέδες και μας πήγαν όλους μαζί στην κλούβα. Ευτυχώς υπήρχαν άνθρωποι που έβγαζαν βίντεο και φωτογραφίες από το περιστατικό. Μπαίνοντας στην κλούβα, ένας δείχνοντας με, είπε σύλληψη.

Οι συνθήκες κράτησης, χωρίς τήρηση υγειονομικών μέτρων, έχουν ήδη ακουστεί από άλλα παιδιά. Γύρω στις 11 μου επέτρεψαν να μιλήσω με το δικηγόρο ή την οικογένειά μου και με πήγαν στο νοσοκομείο, αφού το είχα ζητήσει 4-5 φορές πρώτα, γιατί πλέον οι πόνοι ήταν αφόρητοι. Με μετέφεραν στο νοσοκομείο με ιδιωτικό αυτοκίνητο, ενώ στους δικηγόρους είχαν πει ότι θα μεταφερθώ με ασθενοφόρο. Ευτυχώς δεν είχα κατάγματα κλπ που φοβόμουν από τα χτυπήματα, αλλά οξύνθηκαν ήδη υπάρχοντα μυοσκελετικά προβλήματα.

Επιστρέφοντας στη ΓΑΔΑ με χλεύαζαν: «Ακόμα δε σε διασωληνώσαν;». Στο διάδρομο όπως περνούσα τεντώνονταν πόδια μπροστά μου, για να ξεμουδιάσουν; Για να πέσω; Να τους βρίσω; Ένας φώναζε «εμείς τους γαμάμε τους αριστερούς», διαμαρτυρήθηκα σε αυτούς με τα πολιτικά στο γραφείο οι οποίοι απλά αδιαφόρησαν.

Μετά τα διαδικαστικά και εξονυχιστική αδιάκριτη έρευνα, θέλοντας να διαβάσουν ακόμα και προσωπικά μου έγγραφα, όπως και απόδειξη από ΑΤΜ, με βάλανε σε μια πτέρυγα με ποινικούς χωρίς καμία εξήγηση και χωρίς να είναι τα παιδιά που συνελήφθησαν μαζί μου. Η συμπεριφορά των ποινικών απέναντι μου ήταν ανθρώπινη. Όμως, όπως έμαθα αργότερα, το προηγούμενο βράδυ, τα υπόλοιπα παιδιά τα πέταξαν στον ίδιο χώρο με τους ποινικούς, όπου κάποιοι από τους τελευταίους επιτέθηκαν στα παιδιά με τα αντίστοιχα κοσμητικά επίθετα και απειλές για βιασμούς. Σε αυτό το σκηνικό τα παιδιά δεν είχαν κανένα ίχνος προστασίας από την αστυνομία, ένα σκηνικό κατ’ εμέ στημένο για να τρομοκρατήσουν τα παιδιά. Μετά από κάμποση ώρα τους μετέφεραν αλλού.

Την επόμενη μέρα η μεταφορά στη σήμανση έγινε με απίστευτη καθυστέρηση. Φτάνοντας εκεί δε μας κατέβαζαν από τα λεωφορεία, όπου δεν υπήρχαν ούτε ανοιχτά παράθυρα ούτε εξαερισμός ή ερκοντίσιον. Μετά από πολλές διαμαρτυρίες, κατεβήκαμε, ζητώντας συνέχεια να μας εξηγήσουν γιατί καθυστερούμε, με τους αστυνομικούς να τηρούν σιγή ιχθύος.

Μας στοιβάξαν σε ένα χώρο με άλλους ανθρώπους χωρίς ίχνος υγειονομικών μέτρων, δεν μας έδωσαν ούτε καν μάσκες να αλλάξουμε- υπήρχαν άνθρωποι που φορούσαν την ίδια μάσκα 24 ώρες πλέον.

Τελειώνοντας από κει μας έστειλαν στην Ευελπίδων κατά τις 14.00, όπου για τεχνικούς λόγους δικούς τους, μας άφησαν μες στο λεωφορείο κάμποση ώρα χωρίς μέτρα υγειονομικά και πάλι.

Μέσα στο χώρο των δικαστηρίων αφήναν κατ’ επιλογή ανθρώπους να περάσουν με βάση την ηλικία και την εξωτερική εμφάνιση. Για παράδειγμα, δεν άφησαν τα παιδιά μου αλλά άφησαν την σύζυγο και την κουνιάδα μου. Μετά από διεκδίκηση των παιδιών και φωνές, με τους αστυνομικούς να προσπαθούν απλά να οξύνουν τα πνεύματα χωρίς να απαντούν σε καμία ερώτηση, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, επικράτησε η λογική και μας άφησαν να κατέβουμε. Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας μάς είχαν όλους με χειροπέδες. Αφού επιτέθηκαν αναίτια σε συγκεντρωμένους αλληλέγγυους απ’ έξω τραυματίζοντας μάλιστα ορισμένους, τα ΜΑΤ μπήκαν μέσα στο χώρο του δικαστηρίου ανάμεσα στους συλληφθέντες και στους δικηγόρους και συγγενείς.

Μετά τις αποφάσεις του εισαγγελέα, ένας αστεράτος αξιωματικός μεσήλικας, για να παραδώσει τα κατηγορητήρια στους συλληφθέντες ζήτησε να αποχωρήσουν οι συγγενείς, με στόχο να διώξει και τους δικηγόρους στη συνέχεια και να υπογράψουμε τα κατηγορητήρια χωρίς την παρουσία τους. Σε πολιτισμένη δημοκρατική χώρα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Μετά από διαμαρτυρίες των δικηγόρων και δικές μας, τους άφησε να παραμείνουν στο σημείο. Η κατηγορία μου το προηγούμενο βράδυ ήταν εξύβριση και χειρονομίες με αιτιολόγηση από κατάθεση αστυνομικού που δεν ήταν στη σύλληψή μου, τη φράση «κωλόπαιδα», κάτι το οποίο δεν είχα καν πει (μάλλον ήταν δύσκολη η λέξη θρασύδειλος). Μετά τον εισαγγελέα η κατηγορία μετατράπηκε σε απείθεια, ανεξήγητη.

Ευχαριστούμε τους δικηγόρους της Ομάδας Νομικής Βοήθειας και τους λοιπούς δικηγόρους και όλους τους αλληλέγγυους/ες, που μας υποστήριξαν.

Ας μου εξηγήσει ο κύριος Χρυσοχοΐδης γιατί συνελήφθην και έμεινα ένα βράδυ στη ΓΑΔΑ; Για το καπρίτσιο κάποιου αστυνομικού;

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης