Νέα πρόταση για εκλογική συνεργασία έστειλε η ΛΑΕ στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πριν ακόμη αποφασίσει η ίδια η ΛΑΕ πως και με ποια ηγεσία και ποια πολιτική συνεχίζει μετά τη συντριπτική της ήττα.
Η συζήτηση αυτή είναι βέβαια παλιά. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει συζητήσει διεξοδικά αυτή την πρόταση (υποστηρίχτηκε και στο εσωτερικό της) και την έχει απορρίψει για συγκεκριμένους πολιτικούς, προγραμματικούς και όχι στενά οργανωτικούς λόγους. Η απόφασή της αυτή διαμορφώθηκε σε συλλογική δημοκρατική διαδικασία Συνδιάσκεψης με συντριπτική πλειοψηφία (πάνω από 90%).
Στις εκλογές καταγράφηκε ήδη μια πολιτική συντριβή της ΛΑΕ, που συνηγορεί υπέρ της τεκμηριωμένης πολιτικής κριτικής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κανονικά θα έπρεπε να οδηγήσει σε ριζικές επανατοποθετήσεις από αυτό το ρεύμα και τις συνιστώσες που το αποτελούν. Θα έπρεπε να προβληματίσει και όσους ασυλλόγιστα εντός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην ουσία συνηγορούν στην εξαφάνιση ή έστω υποβάθμιση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, μέσω συμπερίληψής της σε ένα κοινό πολιτικό σχέδιο με τη ΛΑΕ σε ένα μέτωπο στα πολιτικά όρια του προ-κυβερνητικοί ΣΥΡΙΖΑ ή και της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όπου είχαν περίοπτη θέση Λαφαζάνης και Βαρουφάκης.
Στις εκλογές αποδοκιμάστηκαν (με πτώση από το 2,86% στο 0,56%) τα παιχνίδια με τον εθνικισμό, η επανέκδοση μιας γραμμής «αντιμνημονιακού, δημοκρατικού, πατριωτικού μετώπου» ΣΥΡΙΖΑ νο2, αλλά και ο ακραίος κοινοβουλευτισμός και αρχηγισμός που διέκρινε την ΛΑΕ.
Τι άλλαξε στη ΛΑΕ, μετά από αυτή την ήττα; Το μόνο που έχει υπάρξει είναι η παραίτηση του Λαφαζάνη από τη θέση του Γραμματέα, με βασικό περιεχόμενο «αυτοκριτικής» το εξής καταπληκτικό:
«Εγώ φταίω, που δεν επέμενα αποφασιστικά στην επιβολή της γραμμής μου και ειδικά στο θέμα του πατριωτισμού, των εθνικών κινδύνων κλπ»!
Βέβαια, ακόμη και αυτού του τύπου η «παραίτηση», είναι ένα θέμα το τι σημαίνει, μιας και από τότε έχει πυκνώσει η παρουσία του Παναγιώτη Λαφαζάνη σε τηλεοπτικές εκπομπές, όπου βέβαια επιμένει στην «ολόσωστη» γραμμή του.
Αξίζει να ακούσουμε τον ίδια σε τηλεοπτική εκπομπή του καναλιού Attica.
Στην ερώτηση «ποια είναι η βασική αιτία της πτώσης της ΛΑΕ;», απαντάει αφοπλιστικά ότι
«δε βρίσκω αιτία»!
Ας σκεφτούμε τι σημαίνει αυτό…
Στη συνέχεια μάλιστα αναρωτιέται μήπως έφταιξε το ότι η ΛΑΕ ήταν «εξαιρετικά αντισυστημική δύναμη» και τρόμαξε κόσμος που «ψήφισε υπέρ του συστήματος». Με λίγα λόγια, η ΛΑΕ έπασχε από «σεχταρισμό». Αυτό και αν είναι αντιστροφή.
Σε μια αποστροφή της παρέμβασής επιτίθεται στο Βαρουφάκη (έγινε αυτός χαλίφης του 2,99% τώρα) υπενθυμίζοντας –πολύ σωστά- ότι αυτός έβαλε τις βάσεις της συνθηκολόγησης με την ΕΕ, για την επέκταση της δανειακής σύμβασης και το Τρίτο Μνημόνιο με την υπογραφή της απόφασης του eurogroup της 20ης Φλεβάρη του 2015.
Και τι λέει επ’αυτού ο Παναγιώτης Λαφαζάνης:
«Αν έφερναν στη Βουλή τότε αυτά τα πράγματα, δε θα τα ψηφίζαμε εμείς και θα έπεφτε η κυβέρνηση».
Αστεία υπεκφυγή! Ενώ θυμάται να αναφέρει ότι σε αυτή την κυβέρνηση ήταν «σχεδόν ο δεύτερος τη τάξει Υπουργός», δε μας λέει γιατί δεν παραιτήθηκε ακριβώς τότε, προκαλώντας κρίση και ανατροπή της κυβέρνησης. Γιατί τον εμπόδιζε το γεγονός ότι δεν ήρθε η συμφωνία στη Βουλή; Αστειότητες…
Κατηγορεί τον Βαρουφάκη και τον Τσίπρα ότι τότε άρχισαν να πληρώνουν δανειακές υποχρεώσεις χρησιμοποιώντας τα αποθεματικά του κράτους, ξεχνώντας ότι τότε ήταν και το δικό του Υπουργείο που πρωτοστατούσε σε αυτό, «κλείνοντας το μάτι» ότι δήθεν «μαζεύουμε τα χρήματα από τα ταμεία των κοινωνικών φορέων, διότι προετοιμαζόμαστε για μεγάλη ρήξη»! Δε ξεχνιούνται όλα αυτά εύκολα…
Στην ερώτηση «πως βλέπετε τον Τσίπρα;», απαντάει πως «ο Τσίπρας είναι παθολογικός ψεύτης που μεταλλάχθηκε πλήρως και έχει μανία με την εξουσία». Πρόκειται για εντελώς απολίτικη και επιφανειακή προσέγγιση, εντελώς βολική όμως καθώς έτσι δικαιολογείται η απόλυτη στήριξη που του παρείχε στο παρελθόν.
Η δημοσιογράφος επιμένει και τον ρωτάει «ποιες είναι οι τομές που πρέπει να κάνει η ΛΑΕ;», έστω μετά την παραίτησή του.
Εδώ ο Π. Λαφαζάνης είναι απολύτως αποκαλυπτικός καθώς απαντάει ξεκάθαρα πως η προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στο νέο «προοδευτικό πατριωτισμό», καθώς η Ελλάδα είναι η
«μόνη χώρα που απειλείται η εθνική της κυριαρχία από γειτονική χώρα» και σήμερα «το έθνος –κράτος αναδεικνύεται ως καταφύγιο των εργαζομένων». Σα να μη κύλησε ούτε μια μέρα!
Όλα όμως συνοψίζονται στην απάντηση της ερώτησης για την κάθοδο της ΛΑΕ στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές, όπου ο παραιτημένος κατά τα άλλα ηγέτης απαντάει ότι «στόχος μας είναι να συγκροτηθεί το μέτωπο των δημοκρατικών, αντιμνημονιακών, πατριωτικών δυνάμεων. Αυτό που προτείναμε και δεν έγινε στις ευρωεκλογές, προτείνουμε να γίνει στις βουλευτικές εκλογές». Μα πόσο νέα και φρέσκια πρόταση!
Ας κάνουμε τώρα ένα σχόλιο πάνω στην ουσία της πολιτικής γραμμής της ΛΑΕ και γιατί αυτή είναι ασύμβατη προγραμματικά με αυτή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Δεν είναι τυχαίο ότι η ΛΑΕ επιμένει στη γραμμή για τα «εθνικά» ζητήματα, αλλά δεν είναι και καθόλου τυχαίο ότι η διαφορά στην προσέγγιση του «εθνικού», διαμορφώνει στη συνέχεια μια ακόμη μεγαλύτερη διαφορά στον τρόπο προσέγγισης του «κοινωνικού ζητήματος».
Τι μας λέει το γεγονός ότι η ακροδεξιά και δεξιά ισχυροποιούνται και «νομιμοποιούνται» στο πεδίο της αντιμεταναστευτικής υστερίας ή/και του εθνικισμού, αν όχι ότι η αριστερά έχει εγκαταλείψει προ δεκαετιών το πεδίο του διεθνισμού, «εθνικοποιώντας» την πολιτική της; Μια αριστερά που αφήνει στο ράφι τον εργατικό διεθνισμό, δεν είναι καθόλου παράλογο να διασπάται στη συνέχεια σε δύο βασικά ρεύματα. Το πρώτο και κυρίαρχο στην Ευρωπαϊκή αριστερά, προσπαθεί να απαντήσει στον εθνικισμό της ακροδεξιάς με υπόκλιση στο «διεθνισμό» του κεφαλαίου υμνολογώντας την ΕΕ. Το δεύτερο, προσπαθεί να απαντήσει στον εθνικό λόγο της ακροδεξιάς, ενσωματώνοντας στην ρητορική της την ρητορική της αστικής τάξης για τα “εθνικά” αλλά και γενικότερα. Αναγάγουν έτσι τα πάντα σε ζητήματα εθνικής παρά λαϊκής κυριαρχίας και μονίμων κινδύνων και απειλών για την «άμυνα και την ακεραιότητα» από την «επιθετικότητα» αποκλειστικά άλλων εθνών/κρατών, υποβαθμίζοντας τόσο τον ταξικό ανταγωνισμό όσο και τον επιθετικό εθνικισμό της αστικής τάξης σε κάθε χώρα, πάντα στο πλαίσιο και της συμμετοχής της σε ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Παραδείγματα αυτής της πολιτικής κατεύθυνσης είναι η ΛΑΕ στην Ελλάδα (και ο Μελανσόν στη Γαλλία, που επίσης είχε μεγάλη ήττα), αλλά με αυτή τη λογική φλερτάρει έντονα και το ΚΚΕ με τις θέσεις περί «αλυτρωτισμού των Σκοπιανών», τις απαράδεκτες τοποθετήσεις για τις ΑΟΖ ή τα ελληνοτουρκικά και άλλα.
Όσο περισσότερο η ταυτότητα και πολιτική της αριστεράς περιορίζεται σε αυτό το «εθνικό κοστούμι», τόσο αδυνατεί να θέσει σε πρώτη γραμμή το κοινωνικό και ταξικό ζήτημα. Έτσι η αφετηρία της γραμμής κομμάτων τύπου ΛΑΕ είναι μια αόριστη «παραγωγική ανασυγκρότηση» που μετά την «ανάκαμψη» και το «μεγάλωμα της πίτας» θα δώσει και «βελτίωση της θέσης των εργαζομένων», ενώ λείπουν παράλληλα ή είναι πολύ υποβαθμισμένοι επιθετικοί εργατικοί στόχοι ανατροπής της σχέσης μισθών/κερδών και βελτίωσης της θέσης της εργατικής τάξης με μείωση χρόνου εργασίας, αυξήσεις μισθών ή προσλήψεις στους κοινωνικούς τομείς με απειθαρχία στο ευρωμνημονιακό δημοσιονομικό πλαίσιο και άλλοι. Για να μη μιλήσουμε για την απουσία των στόχων ενάντια στα εξοπλιστικά ΝΑΤΟικα προγράμματα και τη μείωση των πολεμικών δαπανών, καθώς με αυτούς ως φαίνεται «θα κινδύνευε η άμυνα της χώρας»…
Η απόρριψη επομένως της πολιτικής συνεργασίας με την ΛΑΕ, δεν αποτελεί οργανωτική, εκλογικού τύπου επιλογή, αλλά πολιτική επιλογή λόγω ριζικά διαφορετικών προγραμματικών στοχεύσεων. Δεν είναι πουκάμισο αδειανό η αντικαπιταλιστική πολιτική και αριστερά…
Υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες ως τώρα ήταν στη ΛΑΕ, όπως πχ ΑΡΑΝ, ΔΕΑ (με λάθος επιλογή κατά τη γνώμη μας) και θα μπορούσαν να επανατοποθετήσουν τώρα τη θέση τους; Φυσικά και υπάρχουν, «ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα». Δεν είναι καινούργια αυτή η συζήτηση, για να παρουσιάζεται ως μαγική σκέψη. Έγινε έντονα στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Τότε ανοιχτά τους ζητήθηκε από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να συμβάλουν στις αντικαπιταλιστικές κινήσεις, αλλά σχεδόν παντού επέλεξαν να θεωρηθούν αναπόσπαστο μέρος της ΛΑΕ και να μη συμμετάσχουν. Υπήρξαν βεβαίως και εξαιρέσεις με πιο ξεχωριστή αυτή της παρέμβασης στο Δήμο Θεσσαλονίκης, χάρη και στη θετική στάση και επιμονή της «Συνάντησης για μια αντικαπιταλιστική και διεθνιστική αριστερά και άλλων ρευμάτων. Προλαβαίνουν τώρα αυτές οι δυνάμεις, να ξαναδούν τα πράγματα; Μακάρι. Αν όχι, υπάρχει και η επόμενη μέρα… Αλλά ας συζητήσουμε με πολιτικούς όρους και όχι με λογικές εκλογικής επιβίωσης.
*Μέλος ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΠΕ ΝΑΡ
Πέρα από το περιεχομενο μιας συνεργασίας, υπάρχει κ ο τρόπος βάσει του οποίου γίνεται η συνεργασία. Η νοοτροπία, η μεθοδολογία των συνεργασιών δλδ.
Και εδω τα πράγματα ειναι πολύ άσχημα για την αριστερά, δεκαετίες τώρα. Πολιτικές δυνάμεις (ομάδες, οργανώσεις, κόμματα), μπορούν κάλλιστα να τραμπουκιζουν αγωνιστές (πχ η ομάδα “αρις”), να λενε “ή εγώ ή κανένας” (πχ σεκ στους δήμους αθηνας, Πάτρας, Θεσσαλονίκης κλπ) και παράλληλα να μιλανε κ να ζητανε ….ενοτητα!
Αυτη η νοοτροπία ειναι η ενωτιτιδα που λέμε: Μια σάπια κ τελειωμένη λογική που αντιμετωπίζει την ενότητα ΕΡΓΑΛΕΙΑΚΑ: “κάνω τα παντα για να επιβιωσω ως ομάδα: Τραμπουκιζω, σεχταριζω, παζαρευω κ λέω ψέματα, γράφω τις διαδικασίες βάσης στα παπαρια μου κ παραλληλα εγκαλω τους άλλους υπέρ της…ενοτητας, μπας κ σώσω το μαγαζάκι μου”. Όλα υπέρ της επιβίωσης της ομαδουλας. Και η ενότητα επίσης!
ΕΤΣΙ εννοεί την ενότητα η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων της αριστερας. Και για αυτό δεν θα δούμε σύντομα την ουσιαστική ενότητα: Η ενωτιτιδα ειναι η άλλη οψη του σεχταρισμου.
(ορθή επανάληψη)
Τυπικό δείγμα αριστερής ανάλυσης in vitro και ερήμην της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας. Δεν έχει σωσμό αυτή η Αριστερά.
Αν δεν ψήφισες τσίπριζα στον β γύρο των τοπικών εκλογών δεν έχεις ελπιδες να συζητήσει το ΝΑΡ μαζί σου, ΚΛΑΙΩ
ΚΚΕ αν τα καταφέρεις στις 7 Ιουλίου να μας στείλεις παραλία προτείνω Εκτακτο 21ο Συνέδριο
-τι βγήκες παιδί μου ?
-τελευταίος μαμα
-πόσοι τρέχατε ?
-μόνος μου μαμα
Κώστας
Η χρεοκοπία της ΑΡΑΝ δεν είναι το τέλος κόσμου. Η Γη γυρίζει
Η χρεοκοπία ΑΩ είναι απελευθερωτική για τον δανειζόμενο αρκεί να μην αναγνωρίζει στον δανειστή την εξουσία να τον εκποιήσει
Κώστας
Καλή και σωστή η κριτική στις πατριωτικές εμμονές και το Ναι-Όχι σε Ευρώ-ΕΕ πυ έχει η ΛΑΕ, καθώς επίσης και οι τακτικές “παρτακισμού” διαφόρων οργανώσεων (μεταξύ αυτών και συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ), αλλά η ΧΑ, η Ελληνική Λύση, και η ΝΔ δεν ψηφίστηκαν για αυτούς τους λόγους. Θα συμφωνήσω με το Λαφαζάνη, σχετικά με το κριτήριο του κόσμου. Οι συστημικοί σχηματισμοί, ούτε καλύτερη οργάνωση, έχουν, ούτε καλύτερους ηγέτες, ούτε (φυσικά) καλύτερες απόψεις. Απλά, το κριτήριο του κόσμου, τον κάνει ευάλωτο σε λογικές τύπου TINA, ανάθεσης και να γίνουν όλα “αναίμακτα” και εντός συστήματος.Αφού η “αλλαγή” (εντός συστήματος πάντα) απέτυχε με το ΣΥΡΙΖΑ, ξαναγυρνάνε όλοι στη Δεξιά και το φασισμό… Αυτή η νοοτροπία είναι που πρέπει να αλλάξει…
…σωστός, αλλά με “περσινά ξυνά σταφύλια” και ξαναζεσταμμένες πατριωτικές “σούπες” για να “σώσουμε ότιδήποτε αν σώζεται” [κάτι που αποτελεί τη μέγιστη αυταπάτη!!!] χωριό δεν …γίνεται.
Το θέμα δεν είναι η κοινοβουλευτικού τύπου επιβίωση του οποιουδήποτε μιλάει ή πράττει – δήθεν – στο όνομα της Αριστεράς [από “δηθενάδες”… μάτσο], αλλά η αντεπίθεση ενός πραγματικά αριστερού – ανατρεπτικού και (γι’ αυτό το λόγο) βαθύτατα ενωτικού σχεδίου για την επόμενη μέρα, για να επιβιώσει ο λαός… Και εκεί θα κριθούμε ΟΛΟΙ!!! Κυριολεκτικά…
Μα κι εγώ δεν αναφέρθηκα στην “ενωτίτιδα” κατά κάποιους, αλλά στην ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας! Όταν η κοινωνία έχει συντηρητικοποιηθεί-φασιστικοποιηθεί, δεν ευθύνονται τα (όποια) λάθη/αντιφάσεις των ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ, ΛΑΕ, ακόμα και του ΣΥΡΙΖΑ…
Ενός λεπτού σιγή σε όσους πίστεψαν πως αυτό το πολιτικό προσωπικό αυτής της γκρίζας “επαγγελματικής κρατικής” ενταγμένης αριστεράς της μεταπολίτευσης είναι σε θέση να βγάλει ένα κάλεσμα για συζήτηση το οποίο να είναι, έστω, έντιμο.
Και έφυγαν χτες από το μάζεμα με το κεφάλι σκυμμένο, με τους διοργανωτές να φεύγουν αυτάρκεις και σίγουροι για τον τρίτο επικείμενο θρίαμβο μετά τον θρίαμβο του ΜΕΡΑ έναντι της ΕΝΑΝΤΙΑ το 2007 και την πρόσφατη λαική νίκη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επί της ΛΑΕ. Έφυγαν με το κεφάλι σκυμένο γιατί πίστεψαν πως το τέλος του Λαφαζάνη από την ΛΑΕ θα σημάνει και το τέλος του πολιτικαντισμού και εκλογικισμού από την αριστερά. Δεν τελειώνουμε έτσι εύκολα όμως, το φαινόμενο έχει ρίζες.
Όσο προλαβαίνουν όσοι καταλαβαίνουν ας βγουν έξω από το τούνελ του μονόδρομου του εκλογικού αυτισμού που οδηγεί στα 2 εκκολαπτόμενα κατεβάσματα της 7ης Ιουλίου
“Σημαίες και γαρύφαλλα, εμπόριο κι απάτη, και λόγοι επισήμων στο κενό”
Κώστας
Ρε Κώστα! Ποια είναι η «πρόσφατη λαική νίκη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επί της ΛΑΕ»;;; Οι …4.656 ψήφοι και το …0,08 παραπάνω;;; Και για ποια «2 εκκολαπτόμενα κατεβάσματα της 7ης Ιουλίου» μιλάς;;; Εσείς έχετε προαναγγείλει αποχή</strong) κι έχετε επιφυλαχθεί την Κυριακή μαζί με τα συνεταιράκια σας, τη ΔΕΑ, για την τελικη απόφασή σας. Τι διάολο! Σήκωσες ατομικό μπαϊράκι;
Δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ νίκη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επί της ΛΑΕ Κώστα. Και ΑΝ το πιστεύει κάποιος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ αυτό, κακό του κεφαλιού του, διότι οι εξελίξεις θα τον (μας) χτυπήσουν όλους κατακέφαλα.
Ομως, δεν πρέπει τα πολύ άσχημα αποτελέσματα για την ΛΑΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (δεν είναι νίκη το να χάνεις απο τις προηγούμενες ευρωεκλογές και να παραμένεις μάλιστα και σε ένα ελάχιστο εκλογικό ποσοστό), και το ΚΚΕ (πίσω έχει η αχλάδα την ουρά και για το ΚΚΕ, ήδη καταγράφει συνεχόμενη μείωση σε ευρωεκλογές), να μας οδηγήσουν σε μία τσάτρα πάτρα εκλογική συγκόλληση των επιμέρους ανεπαρκών και πάλι ανεπαρκών πολιτικών δυνάμεων: Διότι ΑΥΤΗ είναι η ουσία της ενωτίτιδας.
ΑΝ συνεργαστούν εκλογικά οι ανεπάρκειες, ΘΑ ΠΑΡΑΞΟΥΝ μία απο τα ίδια ανεπάρκεια, ή και χειρότερη: Οι χρόνιες και σοβαρές παθογένειες σε μορφή, σε περιεχόμενο και σε τρόπο απεύθυνσης στην κοινωνία, όταν συστηματικά απωθούνται και ΔΕΝ συζητώνται είτε καλυπτόμενες με μια φρασεολογία ΕΝΩΤΙΤΙΔΑΣ είτε καλυπτόμενες με μια κομματοκεντρική φρασεολογία, ΒΓΑΙΝΟΥΝ πια στο προσκήνιο! ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΜΗΔΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΟΥ.
Για αυτό, ΑΝΤΙ να συζητάμε για εκλογική συνεργασία ή για το ΤΙ καλά που είναι το κόμμα μου (και τα 2 έχουν οδηγήσει κόσμο είτε στην τύφλωση είτε ΚΥΡΙΩΣ στην απογοήτευση), καλό είναι να συζητήσουμε ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΧΡΟΝΙΕΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ. Η ΛΥΣΗ ΑΥΤΩΝ είνα ιπου οποιους ενώσει, θα τους ενώσει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ. Και άρα, ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ για τον κόσμο.
Λεφτ έπρεπε ειδικά η αναφορά μου σε θρίαμβο του ΜΕΡΑ επί της ΕΝΑΝΤΙΑ το 2007 (μπορούσες να το ψάξεις και θα έβρισκες 11000-10000) να σε κάνει να καταλάβεις πως το σχόλιο είναι σαρκαστικό.
Δεν γνωρίζω λεφτ ποιοι στηρίζουν και θα στηρίξουν την απόφαση του ΠΣ της ΛΑΕ, ούτε τα ακριβή νούμερα με τα οποία ψηφίστηκε και από ποιους, πες αν ξέρεις. Η ΑΡΑΝ δεν έχω δει να προαναγγέλει αποχή αλλά “αποφάσεις που θα ληφθούν με γνώση των ορίων της συγκυρίας”. Αλλά ότι και να κάνει η ΑΡΑΝ τα εκκολαπτόμενα κατεβάσματα 2 δεν είναι ?
Εγώ λέω ΚΚΕ λεφτ χωρίς να έχω αποφασίσει πόσο χοντρά θα το ήθελα σε μια προκήρυξη. Εκεί με οδηγούν όσα διαβάζω και συζητάω από τις 26. Ούτε αποκλείω να αλλάξω γνώμη ειδικά αν γινόταν κάτι ενιαίο, αν δεν ίσχυαν όσα λέω στο αρχικό σχόλιο. Όσον αφορά στα μπαιράκια μάθαμε να συζητάμε με έναν άσχημο τρόπο λες και είμαστε όλη την ώρα εκπρόσωποι τύπου ενώ είμαστε random ανώνυμοι.
Κώστας
Κώστα, δεκτό το περί σαρκαστικής αναφοράς (αλλά, ξέρεις, υπάρχουν και τα εισαγωγικά, βόηθα τους αναγνώστες σου).
Αν δεν έχεις δει την ΑΡΑΝ να προαναγγέλει την αποχή, κρατώντας μια μικρή πισινή, τι να πω; Ότι δεν έχεις την ικανότητα να καταλαβαίνεις τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια; Δεν το λέω γιατί θα πεις ότι ειρωνεύομαι.
Δύο θα είναι τα κετεβάσματα και δεν θα μπορούσαν να είναι ένα, όσο και να το θέλεις (εγώ δεν το θέλω, το ξέρεις).
Εντάξει, το ΚΚΕ είναι μια “σταθερή αξία”, κάτι σαν το χρυσό σε περιόδους οικονομικής κρίσης, και για πολλούς θα είναι η έσχατη λύση. Αλλά (και το λέω εγώ αυτό, που είμαι πολύ πιο κοντά στο ΚΚΕ απ’ ό,τι εσύ) δεν μου αρέσουν οι “έσχατες λύσεις”. Μου θυμίζουν πνιγμένο που πιάνεται από τα μαλλιά του. Εγώ θέλω να κολυμπήσω.
Λεφτ δεν ταυτίζω το κολύμπι με την κάθοδο σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Θεωρώ πως αν μπορούσαμε να κατέβουμε υποσχόμενοι πως πήραμε το μήνυμα για την ανάγκη της κοινωνικής και πολιτικής ενότητας της μαχόμενης αριστεράς θα είχε ένα νόημα. Αφού αυτό κατά τα φαινόμενα δεν παίζει δεν καταλαβαίνω την αποχή – άκυρο στις 7, προσωπικά, και λέω να ρίξω ένα ΚΚΕ.
Δεν νομίζω πως ψάχνω αποκούμπι γενικά και αόριστα, είναι επιλογή δεύτερης γραμμής άμυνας σε εκλογές με χαρακτήρα β γύρου και ένα ρεύμα ταξικού αμυντισμού γύρω από το ΚΚΕ στην πολιτική σκηνή σταθεροποιεί τον ταξικό συσχετισμό όπως διαμορφώθηκε στις 26. Διότι δεν πιστεύω πως οι εκλογές μόνο αποτυπώνουν, διαμορφώνουν κιόλας.
Να κάναμε επιλογές αριστερού μετώπου στις 26 ή έστω να ζητάγαμε μια συγνώμη και να το κάναμε τώρα
Αλλά, αφού σου αρέσουν τα πικάντικα για το κομματικό μου status, εσύ, για να έχουμε καλό ερώτημα, πως σκοπεύεις να κολυμπήσεις ? Γιατί, μην γελιέσαι, η γραμμή αυτή που την ήθελα για τις 26 ή άντε και για τις 7 κομμάτια να γίνει, είναι 100% κτήμα της ΛΑΕ και του ΑΡ και επιμένεις πως δεν την θες, πως θες 2 κατεβάσματα. Θεωρώ απλά πως δεν έχει νόημα η ΛΑΕ να ρίξει την ευθύνη στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και να κατέβει στο όνομα του ότι έπρεπε να είναι ένα το κατέβασμα, δεν προλαβαίνει να τα επικοινωνήσει αυτά τα πράγματα και μοιάζει να αγνοεί τι είπε ο κόσμος, αμφιβάλλω αν θα καταφέρναμε να επικοινωνήσουμε και την αλλαγή σελίδας με το ένα.
Κώστας
ψήφισε όπως νομίζεις, αλλά πόσο κατηγορηματικός ήσουν πριν τις ευρωεκλογές για άλλα πράγματα και σήκωνες μύγα στο σπαθί σου για το σεχταρισμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ που θα συντριβούν από μια αόριστη ενωτική γραμμή
Κώστα, ούτε εγώ ταυτίζω το κολύμπι με τις εκλογές, με παρεξήγησες. Αυτό που είπα («εγώ θέλω να κολυμπήσω») πήγαινε πρώτα και κύρια στο ΚΚΕ. Γιατί, όσο κι αν δεν συμμερίζομαι την εχθρότητα του μεγαλύτερου μέρους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς προς το ΚΚΕ, συμμερίζομαι τη γενική κατηγορία που του απευθύνει ότι δεν λέει να κατέβει στο γήπεδο να παίξει μπάλα, ότι απέχει από το πολιτικό παιχνίδι, κοντολογίς ότι «δεν κολυμπάει» πέρα από εκεί που πατώνει (= που ελέγχει την κατάσταση). Μ’ αυτή την έννοια το είπα κυρίως. Δεν έχω κανένα πρόβλημα «αρχής» αν σε αυτές τις εκλογές ή κάποιες άλλες του μέλλοντος θα ψήφιζα ΚΚΕ (και δεν θα σου κάνω την παραμικρή κριτική, αν εσύ αποφασίσεις να ψηφίσεις ΚΚΕ, για όνομα!). Το πρόβλημά μου είναι ότι έχω την ισχυρή εντύπωση πως και 20% να του δίναμε, θα εξακολουθούσε να διακατέχεται από τις ίδιες φοβίες που έχει σήμερα μπροστά στο ενδεχόμενο να ανακατευτεί με τον κόσμο. Κι έτσι, από φόβο μην το «καταπιεί» ο κόσμος, προτιμάει να αργοπεθαίνει (γιατί αργοπεθαίνει) στο κρεβάτι του.
Ρε Κώστα, ώρες-ώρες με εκνευρίζει η επιμονή σου κι άλλες φορές στενοχωριέμαι που σε βλέπω να χαλιέσαι τζάμπα και βερεσέ. Χέσε με εμένα που δεν θέλω κολεγιές με ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πες ότι είμαι βλαμμένος, κολλημένος, σεχταριστής, κομματόσκυλο, λαφαζανικός, πες ό,τι θες. Δεν βλέπεις ότι δεν υπάρχουν ούτε οι μίνιμουμ προϋποθέσεις για ένα «αριστερό μέτωπο»; Δεν κατανοείς πως δεν υπάρχει κουλτούρα συνεργασιών μέσα στην Αριστερά (όποια έχει απομείνει); Δεν συνειδητοποιείς ότι ένα τέτοιο μέτωπο μόνο με συμφωνία πάνω σε ελάχιστα σημεία μπορεί να υπάρξει, αλλά δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (και αυτές που έχουν το πνεύμα ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπως λόγου χάρη εσείς και η ΑΡΑΣ) θεωρούν ότι αυτό ισοδυναμεί με παράδοση στο ρεφορμισμό, υπόκλιση στη θεωρία τών σταδίων, παραπομπή τής υπόθεσης του σοσιαλισμού στις καλένδες και όλα τα σχετικά;
Κώστα, ποια ΛΑΕ και ποιο ΑΡ; Η κάθοδος στις εκλογές γίνεται κυρίως για να μη λεηλατηθεί από Ζωή και Γιάνη ό,τι μας έχει απομείνει. Από εκεί και μετά, ο Λένιν βοηθός (αλλά τι να σου κάνει κι αυτός με τόσα προβλήματα υγείας που τον έχουν καθηλώσει στο κρεβάτι του;).
Και με κατέβασμα ο χώρος θα λεηλατηθεί. Και ‘γω ή για Ζωή, ή για Γιάνη, ή για αποχή πάω. Πάντως αυτούς ποτέ ξανά. Και δε μου φταίνε οι ΑΡΑΝ/ΑΡΑΣ.
Ρε εδώ μέχρι και ο Στάθης Σταυρόπουλος το κατάλαβε και πάει με το Γιάνη.
Φίλε Γιώργο, αυτό το σχόλιό σου είναι μια καλή ευκαιρία να σου πω δυο-τρία πράγματα που γυρνάνε στο μυαλό μου εδώ και καιρό σχετικά με την περίπτωσή σου. Θα στα πω με ειλικρίνεια και με όλο το θάρρος των όχι και τόσο πολλών χρόνων που μας χωρίζουν (εσύ είσαι στα τριανταέμπα, εγώ στα τριαανταφεύγα). Λοιπόν:
Δεν ξαφνιάζομαι καθόλου που δηλώνεις έτοιμος να ψηφίσεις Ζωή ή Βαρουφάκη (αν δεν πας για μπάνιο, όπως λες). Επειδή παρακολουθώ τα σχόλιά σου από την αρχή που έσκασες μύτη εδώ, δεν σου κρύβω ότι με έχουν εντυπωσιάσει σε σένα τρία πράγματα:
α) Το ειλικρινές ενδιαφέρον σου για το προχώρημα του αριστερού κινήματος.
β) Η διάθεσή σου να καταπιαστείς με ζητήματα που αποτελούν ταμπού για την Αριστερά και να σπάσεις αυτά που θεωρείς ξεπερασμένα, ερχόμενος και σε σύγκρουση άμα λάχει.
γ) Τα πολύ μεγάλα σου ιδεολογικοπολιτικά ελλείμματα και κενά (παρά το γεγονός ότι έχεις περάσει από την ΚΝΕ) εξ αιτίας τών οποίων μοιάζεις ώρες-ώρες σαν βαρκούλα που παραδέρνει με κύματα τύπου Ατλαντικού ωκεανού. Νομίζω ότι οι φίλοι τού ΚΚΕ που έρχονται εδώ, όσοι τουλάχιστον καταλαβαίνουν πέντε πράγματα, θα πρέπει να ντρέπονται για το γεγονός ότι οι καθοδηγητές της νεολαίας τους εκείνα τα χρόνια που εσύ ήσουν μέλος της την άφηναν σε τέτοια σκοτάδια.
Τα λέμε
ΥΓ Υπάρχουν πολλές πιθανότητες να λεηλατηθεί ο χώρος τής ΛΑΕ, παρά το κατέβασμα, σύμφωνοι. Η διαφορά είναι ότι δεν θα έχεις πετάξει λευκή πετσέτα στο ρινγκ, δίνοντας εσύ ο ίδιος το σύνθημα της «εφόδου»…
Ήμασταν καλοί όμως εκεί που έπρεπε και η πιο συμπαγής οργάνωση νεολαίας που πέρασε από τη μεταπολίτευση και μετά (τότε και καμιά πενταετία πριν). Οι καθοδηγητές μας ήταν ακριβώς σαν εμάς, καλοί σε αυτό που τους είχε ανατεθεί να βγάλουν.
Το διάβασμα είναι καλό όταν έχει πρακτικό στόχο, πολιτικό ή προσωπικό (επιστημονικό ή ψυχαγωγικό). Αλλιώς υπάρχουν πολύ καλύτερα πράματα στη ζωή.
Άλλωστε όλο μου το πολιτικό αφήγημα βασίζεται στην πεποίθηση ότι εκφράζω τη μέση συνείδηση, σε καμία περίπτωση τον θεωρητικό πρωτοπόρο. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πρωτοπορίες και ακόμη και τη λέξη “αγωνιστής” για τον εαυτό μου τη βάζω πάντα εντός εισαγωγικών, γιατί δε θεωρώ ότι έχω κάνει κάτι το ιδιαίτερο, πέρα από το αυτονόητο.
Δεν πιστεύω ότι θα γίνει ποτέ κάτι αν δεν το αναλάβει ο common man πάνω του.
https://www.youtube.com/watch?v=sHQ_aTjXObs
ΑΩ δεν είπα τέτοια πράγματα ποτέ, το ξέρει όποιος διαβάζει τα σχόλια.
Δεν θέλω να ψηφίσω ΚΚΕ, λέω τι σκέφτομαι αν είναι το μοναδικό που θα κατέβει με όρους επαφής με τον ταξικό συσχετισμό δύναμης. Τα μηδέν κόμμα τόσο κάνουν κακό, το πίστευα πάντα. Είναι μια ιστορία στην οποία μπήκαμε, εμείς, το 2007 με ένα ορισμένο σχέδιο, σε μια εποχή ανόδου του κινήματος και της αριστεράς με σκοπό να φτιάξουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ που άργησε 2 χρόνια λόγω ΝΑΡ με αποτέλεσμα να είναι αργά και για την ίδια. Η εμπλοκή μας στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την ΛΑΕ έκτοτε ήταν μια αποτυχημένη προσπάθεια για το αριστερό μέτωπο από τα κάτω και τα πάνω απέναντι στον ιμπεριαλισμό γιατ δυστυχώςί αποδείχτηκε πως εν τη απουσία του κομμουνιστικού κινήματος το δίπολο σεχταρισμού οπορτουνισμού ήταν ανίκητο. Δεδομένου πως δεν καταλαβαίνω τι μπορεί να ξεπεραστεί σε χρόνο dt, και κρίνοντας και από την απίθανη προχτεσινή φάρσα με τους αγωνιστές να φέυγουν από το μάζεμα της ΑΤΑΡΣΥΑ με το κεφάλι σκυμένο λέγοντας “ρε σεις, γιατί μας φωνάξανε ¨?”, δεν βλέπω κάποιο περιθώριο εκλογικής παρέμβασης. Από κει και κάτω και όχι τόσο σαν ανάγκη να το κάνουμε δημόσια που μάλλον δεν βλέπω δυνατότητα και λόγο πχ προκηρύξεων υπέρ του ΚΚΕ, νομίζω πως το να ψηφίσουμε ΚΚΕ είναι καλύτερο και για την αυτοσυγκρότηση μας σαν κοινωνικοί αγωνιστές. Οτιδήποτε εγγράφει ιδεολογία και η αποχή θα έχει αποτελέσματα πάνω μας στην κατεύθυνση του ωχαδερφισμού, της ΤΙΝΑ κλπ αντί να κάνουμε μια ατομική κίνηση ο καθένας προς την ενίσχυση ενός ρεύματος ταξικού αμυντισμού. Αποδιαρθωτικά θα είναι και τα αποτελέσματα των μηδέν κόμμα κάτι στην ψυχολογία μας και το πως μας βλέπουν οι μάζες που θα εισπράξουν αδιαφορία από μας.
Λεφτ νομίζω ανοίγεις την κουβέντα περί ΚΚΕ λίγο παραπάνω από ότι αντιστοιχεί στην ιδέα μου για να του δώσουμε ατομικές ψήφους αγωνιστών για λόγους περισότερο δικιάς μας ψυχολογίας. Για το αν μπορεί και πρέπει να υπάρξει συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΛΑΕ συμφωνώ με το σύνολο, πια, της ΛΑΕ που λέει πως πρέπει και μπορεί και με την Μετάβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Βεβαίως και μπορεί να υπάρξει με συμφωνία στα βασικά που υπάρχει, δηλ στον χαρακτήρα της απεύθυνσης του μετώπου ως αριστερά στην πληττόμενη πλειοψηφία και όχι στο έθνος, στο οργανωτικό, σε κάποια μπούλετ που υπάρχουν τέλος πάντων και δεν είμαστε και σε φάση πια που θα γίνουν αλλά τέλος πάντων, στην πρωτεραιότητα και την μέθοδο της κοινωνικής παρέμβασης που και αυτό υπάρχει αν δούμε τόσα σχήματα και κοινωνικά μέτωπα που είμαστε όλοι μαζί. Είναι εντελώς εφικτό, το πρόβλημα είναι πως είναι τόσο πολύ εφικτό, τόσο γελειωδώς πανεύκολο και κοινωνικά αναγκαίο, που ο εκνευρισμός των μαζών που δεν το κάναμε στην ώρα του θα το κάνει δύσκολο να κάνει μεγάλα πράγματα ακόμα και αν το κάναμε.
Κώστας
Εμένα μια χαρά μου κάνει η ΤΙΝΑ, είναι ένα όμορφο γυναικείο όνομα.
Και η ψυχολογία τουλάχιστον η δική μου, είναι μια χαρά. Το άρρωστο είναι να μη μπορείς να ζήσεις χωρίς πολιτική. Εγώ άμα λάχει μπορώ.
Και αν είναι να ψηφίζουμε με ταξικό αμυντισμό, ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ!!!
Ξέρεις πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι θα απολυθούν τώρα που θα έρθει η ΝΔ;;;
πολύ αυγή διαβάζεις μεγάλε και τυφλώνει…
Σιγά μην ψηφίσω και Χίλαρυ εναντίον του Τραμπ Γιώργο !! Αν και αστειεύεσαι νομίζω ..
Και εμένα η ψυχολογία μου ως άνθρωπος μπορεί να είναι καλή χωρίς πολιτική αλλά η ψυχολογία μου ως αγωνιστής όχι. Αν εννοείς χωρίς πολιτική με την στενή κομματική έννοια συμφωνώ.
Κώστας
Όχι εννοώ και με την ευρεία από ένα σημείο και μετά… Απλά λέω.
Προφανώς και μετά από μια ηλικία παλαίωσης και μετά έχεις πάψει να πιστεύεις ότι θα ζήσεις ποτέ χωρίς πολιτική,..
Τι επεισόδια έχασα, ρε μάγκες;
ΚΚΕ σκέφτεται ο Κώστας, ΚΚΕ ο Left,
ΚΚΕ και η… Κατερίνα Στικούδη;!;!;!
https://www.902.gr/eidisi/politiki/193402/mia-omorfi-vradia-me-synagonistes-poy-dinoyn-sto-pleyro-toy-kommatos-ti-mahi (εικόνα 13/37)
Ωρέ, να το δείτε που εσείς στο τέλος
μέχρι μουστάκι θα με βάλετε να ξυρίσω :-) :-)
Όπα! Ο kolokotronis! Βρε σαν τα χιόνια! :-) Πού είσαι, ρε παλιέ μου φίλε και μάγκα (με την καλή έννοια); Να κάνω μια διόρθωση, χωρίς να θέλω να σου κόψω τη σούπα, απλώς για ακριβή αποτύπωση της κατάστασης:
Όχι, όσο υπέρχει Αριστερό Ρεύμα και κατεβαίνει σε εκλογές, δεν το σκέφτομαι να ψηφίσω ΚΚΕ (άλλο ζήτημα αν, όπως εξήγησα στο σχόλιο που είδες, δεν ανατριχιάζω στην ιδέα ότι θα μπορούσα να το ψηφίσω κάποτε).
Τα λέμε
ΥΓ Φτιάξε ένα συνωμοτικό email (μαϊμού) και στείλε μου ένα γράμμα στο email τού μπλογκ. Θα μπουμπουνίσω καινούργια κατάσταση, το αποφάσισα, και θέλω να σε ειδοποιήσω. Στο έχω πει και παλιότερα εδώ και μου είχες απαντήσει κάτι σαν “φτιάξτο εσύ κι εγώ θα το πάρω πρέφα, μην ανησυχείς”. Φοβάμαι πως δεν θα είναι εύκολο, ακόμα και για σένα που τα παίρνεις τα γράμματα. Τις ίδιες σημαίες θα ακολουθώ αλλά με άλλη μορφή. Εννοείται ότι στο γράμμα σου θα πρέπει να βάλεις στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι είσαι εσύ, προς αποφυγή ανεπιθύμητων “διεισδύσεων” στον καινούργιο κύκλο… ;-) :-)
Εγώ πάντως κρατώ ότι τα μεζεδάκια ήταν βίγκαν. Ως μαθητευόμενος Πουαρό καταθέτω το συμπέρασμά μου και θα δω αν θα περάσω την εξέταση στο μάθημα.
Ήταν βίγκαν λόγω ηλικίας των συνδαιτυμόνων και όχι δεν αλλάζει γραμμή το κόμμα για να προσεγγίσει τις νέες τάσεις που αναδύονται στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Χμμμμ!! Ο Γενικός Γραμματέας, δεν φαίνεται και τόσο βίγκαν……..
ανάλογη ήττα υπέστη και η ανταρσυα, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΛΑΕ παρουσιάστηκε χωρίς την Ζωή που την είχε στις προηγούμενες εκλογές. Ο Λαφαζάνης στην αυτοκριτική του έχει απόλυτο δίκιο. Η αριστερά έχει χάσει την επαφή της με τα λαϊκά στρώματα αφού η ταξική πάλη υπάρχει μόνο μέσα στο εθνικό πεδίο. Ο “αντιεθνικισμός”, “αντιφασισμός”, “δικαιωματισμός” και τα άλλα ιδεολογήματα που εκπορεύονται από τον αεθνικό κοσμοπολιτισμό των φιλελεύθερων σφουγγοκωλάριων του κεφαλαίου, όπως επίσης και ο εθνικός “αντιεθνικισμός” απέναντι στο παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την ταξική πάλη και τις μικρές ή μεγάλες νίκες που πετυχαίνει ο λαός μέσα στα όρια του εθνικού κράτους, ελέγχοντας το κεφάλαιο μέσα από τον προστατευτισμό της οικονομίας. Συνεπώς, αριστερά που δεν υπερασπίζεται το εθνικό κράτος, με τη δικαιολογία ότι το ελέγχουν οι αστοί, είναι καταδικασμένη σε αφανισμό.
Douze points, φίλε Avir. Douze points!
Έλεος με τα εθνικοσοσιαλιστικά παραληρήματα
Φίλε κουφιοκεφαλάκη ΑΩ,
Τα παράπονά σου στον Κάρολο και τον Φρειδερίκο:
Ποια είναι η σχέση των κομμουνιστών προς τους προλετάριους γενικά;
Οι κομμουνιστές δεν αποτελούν κανένα ιδιαίτερο κόμμα απέναντι στ’ άλλα εργατικά κόμματα.
Δεν έχουν συμφέροντα που ξεχωρίζουν από τα συμφέροντα του προλεταριάτου στο σύνολο του.
Δεν διακηρύσσουν κάποιες ιδιαίτερες[1] αρχές, που σύμφωνα μ’ αυτές θα ήθελαν να πλάσουν το προλεταριακό κίνημα.
Οι κομμουνιστές διαφέρουν από τα άλλα προλεταριακά κόμματα μονάχα κατά τούτο: ότι από τη μια μεριά, στους διάφορους εθνικούς αγώνες των προλετάριων τονίζουν και προβάλλουν τα συμφέροντα που είναι κοινά σ’ όλο το προλεταριάτο κι ανεξάρτητα από την εθνότητα. Και από την άλλη, ότι στις διάφορες βαθμίδες ανάπτυξης του αγώνα ανάμεσα στο προλεταριάτο και την αστική τάξη, εκπροσωπούν πάντα τα συμφέροντα του κινήματος στο σύνολο του.
Στην πράξη, λοιπόν, οι κομμουνιστές είναι το πιο αποφασιστικό τμήμα των εργατικών κομμάτων όλων των χωρών, το τμήμα που τα κινεί πάντα προς τα μπρος. Θεωρητικά, πλεονεκτούν από την υπόλοιπη μάζα του προλεταριάτου με τη σωστή αντίληψη για τις συνθήκες, την πορεία και τα γενικά αποτελέσματα του προλεταριακού κινήματος.
Ο άμεσος σκοπός των κομμουνιστών είναι ο ίδιος με το σκοπό όλων των άλλων προλεταριακών κομμάτων: συγκρότηση του προλεταριάτου σε τάξη, ανατροπή της κυριαρχίας της αστικής τάξης, κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από το προλεταριάτο.
[1] Στην έκδοση του 1888 «αιρετικές» (σημ. γερμ. σύντ.).
(Από την αρχή τού δεύτερου κεφαλαίου του Μανιφέστου τού Κομμουνιστικού Κόμματος «Προλετάριοι και κομμουνιστές»)
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ
Ακόμα κι αν δεχτούμε (λέμε τώρα) ότι ο Avir κι εγώ δεν έχουμε κατανοήσει σε τι υπερτερούν οι κομμουνιστές από τα άλλα εργατικά κόμματα, οπαδούς «άλλων εργατικών κομμάτων» να μας αποκαλείς. Όχι …εθνικοσοσιαλιστές! Γκέγκε, κουφιοκεφαλάκη μου;
Και πού ’σαι! Άνοιξε και κάνα αναγνωστικό, να μάθεις τουλάχιστον ολόκληρη την αλφαβήτα, που έχεις κολλήσει, τρεις τάξεις τώρα, στο Δ και δεν λες να πας παρακάτω ούτε με σφαίρες!
“Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!”
Σε αυτό έχω κολλήσει
Το καλό με όσους – όσες διαβάζουν (διαβάζουμε) κλασικά αλλά και εν γένει πολιτικά κείμενα είναι ότι δικαιωνόμαστε όλοι.
Έτσι και με το παραπάνω απόσπασμα.
Αν λοιπόν το αντέγραψες σωστά (δεν έχω τώρα ευχέρεια να το τσεκάρω)
στην μία πρόταση λέει:
“Οι κομμουνιστές διαφέρουν από τα άλλα προλεταριακά κόμματα μονάχα κατά τούτο:….”
και στην επόμενη λέει :
“Στην πράξη, λοιπόν, οι κομμουνιστές είναι το πιο αποφασιστικό τμήμα των εργατικών κομμάτων….”
αν θέλω κρατώ το πρώτο και λέω οι κομμουνιστές είναι κόμμα (το καλύτερο και ποιο πρωτοπόρο το ΚΚΕ)
Αν θέλω κρατώ το δεύτερο και οι κομμουνιστές είναι τμήμα εργατικών κομμάτων. Άρα εισοδημός για να αλλάξουμε τούς συσχετισμούς
συμμαχίες και μέτωπα με τους κομμουνιστές των άλλωνεργατικών κομμάτων. Παλιά ΠΑΣΟΚ, τώρα ΣΥΡΙΖΑ.
ίσως ένας κουφιοκέφαλος κατά εσένα.
Η συζήτηση γίνεται ενδιαφέρουσα όχι εξ αιτίας των κλασσικών κειμένων. Τα κλασσικά, μόνο ως εμπεδωμένη γνώση κάποιων κλασσικών μεθοδολογιών (και κρίσιμων αμφισημιών) μπορούν να χρησιμεύσουν, για όποιον έχει πράγματι τα φόντα να κάνει σύγχρονη παραγωγή (και πούντος..). Αλλά γίνεται ενδιαφέρουσα αν μιλήσουμε και με αριθμούς, καθώς έτσι έχουμε την πιθανότητα η ανάλυσή μας να γίνει και λίγο υλιστική(!) κι όχι μόνο ιδεαλιστική (που συνήθως είναι).
Χοντρά λέγοντας, δεν υπάρχει ενιαίο 99%,, ίσως ούτε και 90%. Υπάρχει το 1% της σύγχρονης καπιταλ-φεουδαρχίας που έχει συνολικά ένα 10% άρχουσας τάξης στενά συναρτώμενης. Ένα 25% είναι μάλλον πολύ στενά προσκολλημένο στα συμφέροντα (του 10%) της άρχουσας τάξης για λόγους στενής εξάρτησης. Ενώ ένα 40% είναι στενά ηγεμονευόμενο και υλικά και ιδεολογικά, σε σημαντικό βαθμό κυρίως φοβικά, αλλά πάντως είναι δύσκολο σε κρίσιμες στιγμές να μην υποτάσσεται στη μεριά της άρχουσας τάξης. Απομένει μια καθαρή λαϊκή πλειοψηφία του 60%, που σε οριακές στιγμές αναλαμπών εκφράζεται εξαιρετικά συμπαγώς με αυτό πάνω κάτω το ποσοστό – και το ποσοστό αυτό επιβεβαιώνεται ιστορικά κατ επανάληψη. Αν και βέβαια αυτά τα ποσοστά έχουν και χωρική και χρονική διακύμανση..Σε κάθε περίπτωση, η όποια αριστερά, εξ ορισμού απευθύνεται κατ ελάχιστο στο ποσοστό 60 έως 75%, φιλοδοξώντας να προασπίσει και να ικανοποιήσει το συμφέρον του 75% έως και 90%. {Είναι μάλλον προφανές ότι δε φτάνει μόνο ένα κόμμα..)
Πολλά ιδεολογήματα και ορολογίες μπορούν να διατυπωθούν, αυτοχρειόμενοι “επαναστατισμοί” και δήθεν κομμουνισμοί μπορούν εύκολα να δηλωθούν από φιλόδοξα υποκείμενα. Ωστόσο, το πόσο χρήσιμη είναι η ανάλυσή τους και το πόσο απευθύνονται κάθε φορά στην λαϊκή πλειοψηφία του κατ ελάχιστο 75%, φαίνεται και από τη θεματολογία και από τη γλώσσα που έχουν. Και αποδεικνύεται από το αποτέλεσμα. Κατά τα άλλα, ότι δηλώσεις είσαι.
Φίλε avir μπερδεύεσαι κ μπερδεύεις: Το έθνος/κρατος ως γεωγραφικος, πολιτειακος, νομικός χώρος παραμένει κ σήμερα το πρωταρχικό πεδίο της ταξικής πάλης. Αυτο τουλάχιστον λέμε στο ΝΑΡ κ την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. εσύ ομως μάλλον λες και κάτι άλλο: Οτι σήμερα δεχομαστε επίθεση ΩΣ ΕΘΝΟΣ απο την εε κ το νατο κ για αυτό χρειαζόμαστε εθνική ενότητα για να αμυνθουμε ως έθνος: Και το 25% του ελληνικού εθνους που ωφελείται απο ε.ε., νατο κ μνημονια; Και αυτο δέχεται επίθεση;
φίλε avir το εθνος/κρατος παραμένει το πρωταρχικό πεδίο για την πάλη των τάξεων: Ομως το 75% του κάθε εθνους καταληστευεται απο το υπόλοιπο 25% του κάθε εθνους! Το ελληνικό, το ιταλικό, το γαλλικό, ή το αγγλικό έθνος δέχονται επίθεση από την ε.ε. κ το νατο; Ή μήπως δέχονται επίθεση από το υπόλοιπο 25% των εβνων τους που έχει συνασπιστεί κ έχει φτιάξει την ε.ε κ το νατο κ τα μνημονια ως τη νέα πραγματικότητα των λαών;
Γιατί αν το κάθε 75% του κάθε εθνους δέχεται εξοντωτική επίθεση από το υπόλοιπο συνασπισμένο κ καπιταλιστικό 25%, ποια εθνική ενότητα κ ποια επίθεση εναντίον γενικά των εθνών υπάρχει;
Το έθνος/κράτος, την αυτοδιάθεση, δεν θα τα υπερασπιστεί κανένας αστός. Το είδαμε αυτό και με το ΕΑΜ. Ο λαός θα τα υπερασπιστεί, η δημοκρατία και η αριστερά. Όλα τα θύματα της εκμετάλλευσης. Ναι, ο λαός πρέπει να αμυνθεί ως έθνος απέναντι στην ιμπεριαλιστική κατοχική δύναμη που λέγεται ΕΕ. Από εμένα το μαθαίνεις; Το είπε ο Λένιν πριν πολλά χρόνια
Ο Λαός θα υπερασπιστεί τις περιουσίες των αστών. Το είδαμε αυτό και με το ΕΑΜ.
Ούτε λόγος!
Απλα μαθηματικα μου φαινονται εμενα. Το 75% ειναι η ψυχη κ το συντριπτικο σωμα του τρεχοντος ελληνικου εθνους. Περα απο επιθεσεις, κ αλλες δραματοποιησεις, το συμφερον του συντριπτικου 75% ειναι το συμφερον του ελληνικου εθνους. Και τζαμπα στηνονται του κοσμου οι ενδοαριστερες περιχαρακωσεις, τραβηγμενες απ τα μαλλια. Θα ξυριζε τη φαλακρα του ο Βλαδιμηρος λεω..
Φίλε πικάπα,
Αν κατάλαβα καλά, εσύ πας να επαληθεύσεις τον Κάρολο που έλεγε ότι η εργατική τάξη πρέπει να διεκδικήσει την ηγεμονία τού κάθε έθνους στο οποίο ανήκει (με τα δικά του λόγια: “να αναδειχθεί σε ηγέτιδα τάξη τού έθνους”). Μα, φίλε μου, πού ζεις; Ακόμα εκεί έχεις μείνει; Δεν έχεις καταλάβει ότι αυτό το σχέδιο του Κάρολου απορρίπτεται μετά βδελυγμίας από την πιο προχώ αριστερά ως εθνικολαϊκισμός που θολώνει την ταξική καθαρότητα;;;
Πρόσεξε, γιατί θα σε δώσω σε κανέναν “διεθνιστή” να σε φάει!!! ;-) :-)
Οχι φιλε λεφτ. Ειναι πολλα πο ο Καρολος δεν ητο ανθρωπινως δυνατονα ξερει για το σημερα. Εξαλλου, αυτος δεν ηταν μαρξιστης.. Εννοω παρ τ αυγο και κουρεφτο.
Οχι φιλε λεφτ. Ειναι πολλα που ο Καρολος ητο ανθρωπινως αδυνατον να ξερει για σημερα. Κι επειτα, και τουτο ποιουσε και κεινο μη αφηνε. Κι εγραφε κι εσβηνε κ ξαναγραφε ως το τελος. Εξ αλλου, δεν ηταν μαρξιστης.
Εννοω, παρ τ αυγο και κουρεφτο.
μη βρεθούνε μαζί δυο ρεφόρμες θα κάνουν τον Μαυριτανό αρχηγό της 1ης διεθνούς, κατά της τέταρτης.
Το θέμα είναι το καθετί να μην είναι παράωρο που λέμε στη Κρήτη. Αυτή τη στιγμή όχι έθνος, ούτε λαό δεν έχεις οργανωμένο.
Ποια εργατική τάξη; Ποιους ανέργους; Εδώ έχουμε φτάσει στους άεργους, όταν σε μεγάλο βαθμό έχει πέντε ψιλά να τη βγάλεις και οι συνθήκες εργασίας είναι τέτοιες που δεν αξίζει το κόπο, γιατί ή έρχεσαι τσίμα-τσίμα ή σε κάποιες περιπτώσεις χαλάς πιο πολλά στα έξοδα κίνησης από όσα πληρώνεσαι…
Αν δεν υπάρξει με κάποιο τρόπο ξανά λαός, το έθνος ξεχάστε το. Άρα ή πάμε στο δόγμα ανάπτυξη με κάθε κόστος (που δε γίνεται κιόλας) ή πρέπει με κάποιο τρόπο τα μικρά κομματάκια της ελληνικής κοινωνίας να αρχίσουν ξανά να ρίχνουν γέφυρες επί τη βάσει της αλληλεγγύης.
Ναι, το συμφέρον του ελληνικού έθνους ΕΙΝΑΙ το συμφέρον του 75%. Αλλά, πικάπα, για να ηγεμονεύσει το συμφέρον του 75% του έθνους πάνω στο 25% που ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, πρέπει να διαρρηχθεί η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ.
Οπότε, οι αντιλήψεις του avir, του Καραμπελιά, της ΚΟΕ, της ΛΑΕ, της ΠΛΕΥΣΗΣ, κλπ, ΔΕΝ συμβάλλουν καθόλου σε αυτό!
Ευκολα μπορεις να κολλησεις σε ορολογιεΣε καλυπτει π.χ. το αρθρο του Μπογιο για την 25η Μαρτιου; (ποιοι ολοι μαζι ρε ζαγαρια;).
Ποιο άρθρο; Ποιοι “όλοι μαζί”; Λινκ.
Λεφτ, εισαι και του δικτυου. Κανε σερτς τον τιτλο, πανευκολο. Να το πω εδω. Αναλογιες με το εαμ, η την 25η, δεν υπαρχουν σημερα, οχι παντως τετοιες που να τα κανουν ευκολακια. Για τα παρακατω, που θα μπιρουσαν παντως να μην ειναι κ τοσο δυσκολα, δεν υπαρχουν ωστοσο οι οροι διαλογου κ συνεπεξεργασιας.
Φίλε πικάπα, του δικτύου μπορεί να είμαι, αλλά είμαι και της λογικής: καμία ένδειξη δεν υπήρχε ότι αυτό που έγραφε ο ανώνυμος μέσα σε παρένθεση (παρεμπιπτόντως: πολλοί “ανώνυμοι” τελευταία, ρε γμτ, πολλοί “ανώνυμοι”…) ήταν ο τίτλος τού άρθρου τού Μπογιό. Μόνο αν μύριζα τα νύχια μου. Εσύ τα μύρισες και μπράβο σου! :-)
Φιλε λεφτ κ φιλοι ανωνυμοι. Δεν τα μυρισα, προσπαθησα ενα ακομη προχειρο σχολιο, αλλα αυτο μουφυγε οπως ναναι και το εντυπωσιακο ειναι πως η διαχειριση το ποσταρε χωρις να εχω βαλει καν mail. Το καλο με το ολο πραμα ειναι οτι μπορουμε ευκολα να ποσταρουμε μια κουβεντουλα, αλλος την ωρα που περιμενει το λεφωρειο, αλλος στο διαλειμα κλπ. Η παγιδα ειναι να προσπαθουμε να λυσουμε θεματα που αφενος ξεπερνουν το υποκειμενικο μποι μας, αφετερου χρειαζονται Βαρυτερους Ορους Διαλογου. Σε καθε περιπτωση οι προσπάθειες μας δεν ειναι για να απαξιωνονται, αλλα εχουν στενα ορια.
To άρθρο του μπογιόπουλου τα τοποθετεί σωστά σε ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΜΩΣ ΒΑΣΗ: Στην εποχή μας, η μεθοδολογία που εισδάγει ο Μπογιόπουλος, σημαίνει κατα την γνώμη μου τα εξής:
α. ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ότι πέρα από τον Τούρκικό ή τον Αλβανικό ή τον Βορειομακεδονικό εθνικισμό, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΞ ΙΣΟΥ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ και ο ελληνικός εθνικισμός. Για το ελληνικό κράτος και κεφάλαιο πχ, η συμφωνία τωνΠρεσπών υπήρξε ΝΙΚΗ. Ή ο ελληνοτουρκικος ανταγωνισμός: Δεν υπάρχει μόνο η τουρκικη επιθετικότητα στο Αιγαίο και τη ΝΑ ΜΕσόγειο, υπάρχει και η ελληνική: Η διαφορά των 4 μιλίων στον αέρα (παγκόσμια πρωτοτυπίαγια την Ελλάδα: 6 νμ στην θάλασσα, 10 νμ στον αέρα: Είναι ο χώρος που γίνονται οι περισσότερες τουρκικές παραβιάσεις ή “παραβιάσεις” που μας λένε τα καθεστωτικά μίντια.
Ή για τους υδρογονάνθρακες και τις ΑΟΖ: Λυσσασ΄μενη ελληνοτουρκική ανταγωνιστικότητα!
Στα παραπάνω πεδία γεωπολιτικής, ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΤΑΙ απο τα καθεστωτικά κόμματα, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και το ελληνικό κράτος/κεφάλαιο, η επιθετικότητα που παρουσιάζει ΚΑΙ η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Ομως, παράλληλα αποκρύπτεται ΚΑΙ απο ΛΑΕ και ΚΚΕ: Για ΛΑΕ και ΚΚΕ υπάρχει ΜΟΝΟ η ευρωδουλεία, η αμερικανοδουλεία και η ΝΑΤΟδουλεία της Ελλάδας: Είναι όμως έτσι; Είναι δούλα της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ η Ελλάδα; Ο Χ Ι !!!!
Είναι το βεληνεκές ισχύος της ελληνικής καπιταλιστικής τάξης και του ελληνικού κράτους (μικρομεσαία καπιταλιστική χώρα) που την υποχρεώνει να ενταχθεί σε ένα από τα 2 ιμπεριαλιστικά μπλοκ: Το δυτικό ή το ανατολικό και ΕΝΤΟΣ του και σε ΣΥΜΠΛΕΥΣΗ με τα συμφέροντα κάποιας μεγάλης ιμπεριαλιστικής δυναμης, να παίξει μπάλα και ο ελληνικός καπιταλισμός για να πετύχει τους δικούς του αυτοτελείς στόχους. Το ελληνικό κράτος/κεφάλαιο, έχει επιλεξει ιστορικά το δυτικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ, έναντι του ανατολικού. Συνεπώς, η συμμετοχή/πρόσδεση της καπιταλιστικής Ελλάδας σε ΕΕ, και ΝΑΤΟ δεν γίνεται λόγω κάποιας δουλειάς που έχει, αλά γιατί ΜΟΝΟ έτσι εξυπηρετουνται τα συμφέροντα του 25% του ελληνικού έθνους, που είναι η καπιταλιστική τάξη της χώρας και οι κοινωνικοί σύμμαχοί της. ΑΥΤΟ λέει το ΝΑΡ, αυτή είναι η θέση του, αυτή είναι και η θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
ΑΥΤΗ είναι η αλήθεια! Και αυτή την αλήθεια ΔΕΝ την λένε ΚΚΕ και ΛΑΕ.
Την ίδια μεθοδολογία ακολουθούν ΟΛΕΣ οι μικρομεσαίες καπιταλισιτκές χώρες και οι καπιταλιστικές άρχουσες τάξεις τους: Προσδένονται σ ένα ιμπεριαλιστικό μπλοκ προκειμένου κα καταφέρουν μέσω της σύμπλευσης με τα συμφέροντα μιας μεγάλης ιμπεριαλιστικής δύναμης, να επιτύχουν και οι μικρομεσαίες καπιταλιστικές εθνικες τάξεις τους δικούς τους αυτοτελείς στόχους! Αυτό κάνουν φυσικά και οι βαλκανικές χώρες.
ΔΕΝ είναι θέμα κάποιας δουλείας λοιπόν: ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει ουσιαστικά ανεξάρτητη, ΚΑΜΜΙΑ μικρή ή μεσαία καπιταλιστική άρχουσα τάξη: Θα εξαφανιστεί είτε απο τον διεθνη ανταγωνισμό (βασικός καπιταλιστικός νόμος), είτε από την εσωτερική εξεγερση του λαού. Αλλωστε η ΕΕ ήταν που στήριξε τα μέγιστα την ελληνική καπιταλιστική τάξη και κράτος εναντίον του λαού το 2011-2015.
Ο λαός λοιπόν, είναι που πρέπει να αποφασίσει: ΕΞΩ από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ σε ΑΝΤΙΪΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ – ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ κατεύθυνση για την χώρα και τα Βαλκάνια -δλδ ούτε αποδοχή του ιμπεριαλιστικού ρόλου Ρωσίας και Κίνας -, ή μέσα και “σφαξε με αγά μου να αγιάσω”, από τον φόβο των αντιποίνων ΕΕ και ΝΑΤΟ;
ΕΤΣΙ αντιλαμβάνεται το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ την γεωπολιτική.
Μη το παρεις σα προσβολη ουτε σαν υποχωρηση που δε συνεχιζω. Αλλα αν απαιτεις απι καποιον να συμφωνησει σε ολα τα κατεβατα του ναρ για να συμφωνησεις αν πεταει ο γαιδαρος η οχι, δε γινεται δουλεια. Η πολιτικη ειναι κατι αλλο. Και φυσικα οι υπαρκτοι οροι διαλογου ανεπαρκεις
Δεν απαιτώ τπτ κβουτε ποσταρα καποο κατεβατό το ΝΑΡ. Έγραψα σε δυο γραμμές την θέση του ΝΑΡ για τα γεωπολιτικά της περιοχή μας την οποία θεωρώ σχετικά καλοεπεξεργασμενη και με την οποία συμφωνώ.
Φαινεται η βασική διαφορά της θέσης του ΝΑΡ κ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απο την μια κ των ΚΚΕ κ ΛΑΕ απο την άλλη πανω στην γεωπολιτική της περιοχής μας.
Θεωρώ πολύ πιο σωστή την θεση των ΝΑΡ κ ΑΝΤΑΡΣΥΑ απο την αντίστοιχη θέση των ΚΚΕ κ ΛΑΕ
Ομως, παράλληλα αποκρύπτεται ΚΑΙ απο ΛΑΕ και ΚΚΕ: Για ΛΑΕ και ΚΚΕ υπάρχει ΜΟΝΟ η ευρωδουλεία, η αμερικανοδουλεία και η ΝΑΤΟδουλεία της Ελλάδας: Είναι όμως έτσι; Είναι δούλα της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ η Ελλάδα; Ο Χ Ι !!!!
_________________________________________
Ομως, παράλληλα αποκρύπτεται ΚΑΙ απο ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ και ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ: Για ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ και ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ υπάρχει ΜΟΝΟ η τουρκοδουλεία, η οθωμανοδουλεία και η ΣΟΥΛΤΑΝΟδουλεία της Ελλάδας: Είναι όμως έτσι; Είναι δούλα της ΤΟΥΡΚΙΑΣ, των ΟΘΩΜΑΝΩΝ και του ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ η Ελλάδα; Ο Χ Ι !!!!
ΥΓ Δια την αντιγραφήν, Left G700.
Ομως αποκρύπτεται η πραγματικότητα απο τα σχολια του λεφτ. Διότι ο λεφτ συγκρίνει πάντα, μανταρινια με περιστέρια. Και μηλα με πορτοκαλια. Και έχει ο θεό με τις αλλοπροσαλες συγκρίσεις του λεφτ.
Υγ: Κόψε κάτι αλλοπροσαλε μεταρυθμιστη μου, γιατί ο ρήγας φεραιος αγωνίζονται για ενα πανβαλκανικο κρατος (αυτο το νόημα έχει ο ελληνισμος στον ρηγα κάτσε διάβασε) που αν σε έβλεπε πως την πέφτεις στον διεθνισμό θα σε μουτζωνε! Και ο δε παπαφλεσας πολέμησε στα βουνά και δεν ξημεροβραδιαζονταν στα πληκτρολόγια ωσάν εσενα
Ε, ξέρεις λεφτ το 2019 δεν είναι 1821 κ η Ελλάδα σημερα κλείνει 200 χρονια που έχει συγκροτηθεί ως καπιταλιστικό εθνος/κρατος.
Έχει ένα ενδιαφέρον ωστόσο η μελέτη της Ιστορίας τη Επανάστασης και πως οι αστοί, αρχικά μαζί με τους φεουδάρχες και κατόπιν μόνοι, μπόρεσαν να επικρατήσουν, και με τα όπλα καθώς και με την ξένη βοήθεια, επί των λαϊκών στρωμάτων, βασικά αγροτιάς & ναυτοσύνης της εποχής.
Εγώ θα έλεγα ότι, κυρίως η αγροτιά της εποχής, είχε συνείδηση της ύπαρξης της ως τάξης για τον εαυτό της σε τεράστιο βαθμό, και η φυσική ηγεσία που ανέδειξε μείναν στην ιστορία ως βαθιά ταξικοί, πέρα από εθνικοί, επαναστάτες ηγέτες. Θέλω να πω δλδ, τα πρόσωπα ως πρόσωπα αντανακλούν και τις μάζες που τα αναδεικνύουν.
αν διαβάσεις το αρχικό μου μήνυμα, εξηγώ για ποιο λόγο μας συμφέρει να έχουμε εθνικό καπιταλισμό (εξηγούμαι: ΟΧΙ ΓΙΑΛΑΝΤΖΙ ΕΘΝΙΚΟ τύπου ΛΑΕ). Εκτός αυτού, θα μείνει ζωντανή η -πεθαμένη σήμερα- σοσιαλιστική προοπτική.
Υπάρχουν πολλές αναφορές από Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, σχετικά με την προτεραιότητα που δίνουν στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία -ακόμη και σε βάρος της επανάστασης. Δυστυχώς σήμερα έχουν διαστρεβλωθεί τόσο πολύ τα πράγματα από τους διάφορους νεομαρξιστές, που αν ζούσαν οι παλιοί θα τους έλεγαν εθνικιστές ή και φασίστες. Πως μπορούμε για παράδειγμα να εξηγήσουμε, με τα σημερινά δεδομένα, σε έναν νεαρό που έχει φάει όλη την προπαγάνδα των νεομαρξιστών, ότι αν είναι για το εθνικό/δημοκρατικό συμφέρον θα πρέπει να στηρίξουμε έναν φασίστα; Αυτό είχε πει ο Τρότσκι στην υποτιθέμενη διαμάχη εθνικής vs ιμπεριαλιστικής δύναμης. Στήριξε τον φασίστα Βραζιλιάνο απέναντι στον ιμπεριαλιστική Αγγλία, γιατί αυτό θα έδινε στην Βραζιλία εθνική ανεξαρτησία, δηλαδή θα είχε ο λαός τη δυνατότητα να παλέψει για τη δημοκρατία στη χώρα του. Καταλαβαίνεις ελπίζω πόσο λάθος είναι το σκεπτικό σου
Αντιθετως avir. Το ίδιο σου το παράδειγμα με τον Τρότσκι κ τον βραζιλιανο φασίστα δείχνει πόσο λάθος έχεις. Ποτέ μα ποτε δεν θα στηριχθεί ένας φασίστας. Ο λογος απλός: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΑΣΙΣΤΑΣ που να μην επιδιώκει την υποταγή του λαού στο φασιστικό του κόμμα κ στο φασιστικό κρατος. Κ δια μεσω αυτών στο εθνικό κεφαλαιο (κ άμα λάχει κ στο ξενο κεφαλαιο όπως έκαναν οι μουσολινι κ χιτλερ). Επίσης, οι φασίστες υποτάσσουν τον λαο στις απάνθρωπες πλευρές των παραδόσεων ενός εθνους: Σκληρή ιεραρχία, σκληρή πατριαρχία, ενίοτε και θρησκοληψία.
Ελπίζω avir να καταλαβαίνεις πόσο λαθος έχεις κ εσύ κ ο τροσκι. Μακριά από τον φασίστα κ δώρα φέροντας που έλεγαν και οι αρχαίοι.
Απολύτως σωστός ο Ανώνυμος, που θάλεγε ακόμη κι ο …Βενιζέλος!
Και απολύτως λάθος ο Avir, και όσοι τροτσκιστές εμμένουν σε ιστορικά χρεοκοπημένες απόψεις, που κατεδίκασαν και τον ίδιο τον τροτσκισμό.
Ακου …..εθνική ανεξαρτησία(!) υπό την ηγεσία …φασιστών!!!
Ποτέ δεν υπήρξε τέτοιο πράγμα, ούτε καν σαν δυνατότητα, για λόγους που απορρέουν από την ίδια την φύση του Φασισμού τα συμφέροντα, που εκφράζει, και τους γενικότερους όρους εμφάνισής του.
Πολύ λιγότερο σήμερα, που συζητιέται πια η ίδια η αναγκαιότητα της εθνοκρατικής βάσης του Καπιταλισμού τουλάχιστον σαν γενικού κανόνα, όπως ήταν στα χρόνια της Εθνογένεσης.
Μερικές βελόνες έχουν κολλήσει στα … προ εκατονταετίας φάλτσα!
Φίλε ένα,
Από πού κι ως πού κατατάσσεις τον Avir στον τροτσκισμό; Επειδή αναφέρθηκε ονομαστικά στον Τρότσκι; Δηλαδή, εμένα, που αναφέρομαι στον Τουτάτη, με θεωρείς Γαλάτη; Για κάτσε καλά. Πιο μηχανιστική σκέψη, γίνεσαι έκθεμα στο μουσείο τεχνολογίας! ;-) :-)
Τα λέμε
Δεκτό. γι αυτό, κράτησα μια πισινή (…”και όσοι τροτσκιστές…”).
Ισως θα έπρεπε να είμαι λιγότερο ισοπεδωτικός.
Αλλά η άποψη ήταν για μένα εξωφρενική. Γι αυτό, ας μου συχωρεθεί.
Φίλε ένα,
Βρήκες άνθρωπο να μη σε συγχωρήσει! ;-) :-) Εμένα οδηγός μου είναι ο Μεγάλος, ο οποίος, αφού ζήτησε τη διαγραφή τών Κάμενεφ και Ζηνόβιεφ μετά τη γνωστή επιστολή τους τις παραμονές τής Οκτωβριανής, χωρίς να πείσει την Κεντρική Επιτροπή που καταψήφισε την πρότασή του, μετά, στην πρώτη επαναστατική κυβέρνηση, έκανε τον Κάμενεφ αναπληρωτή του. Δηλαδή αναπληρωτή πρωθυπουργό!
Βάλε τώρα να παίξει αυτό το τραγουδάκι. Κι αλλαξε το όνομα που ακούγεται με αυτό τού Λένιν.
Τα λέμε
Repeat. Χρειαζονται αλλοι οροι διαλογου. Αλλιως, πνιγομαστε σε μια κουταλια, οι καλοπιστοι.
Ήττα υπέστη και το χκε, χάνοντας τον Φραγκουλη.
Πέρα από την πλάκα, η ομφαλοσκοπηση της αριστεράς έχει και ένα όριο (μάλλον ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να έχει).
Διότι αυτή την στιγμή τα γεωπολιτικά της περιοχής και τα ευρύτερα ,σε συνδιασμό με την ρευστή προεκλογική περίοδο που διανύει η Ελλάδα, δημιουργούν κάποια πιο επείγοντα ζητήματα. Όπως ένα στρογγυλό τραπέζι, για να βάλει κάθε φορέας κάτω τις εκτιμήσεις του για την εθνική στρατηγικη που πρέπει να ακολουθηθεί εν όψει των παραπάνω.
Δαγκωτό ΚΚΕ, το λέει και η Στικούδη, η Κατερίνα Στικούδη.
Νίκη.
Αρχικά δεν έχω δει να είπε κάτι, ήταν σε μια εκδήλωση
Δεύτερον, δεν θα ήταν κακό και αν είχε πει
Κώστας
Κώστα, σωστά τα λες αυτά που λες στη Νίκη. Αλλά να θυμάσαι ότι ανήκεις σε εκείνο το κομμάτι τής Αριστεράς (και δεν εννοώ μόνο την ΑΡΑΝ, εννοώ όλο το εξωκοινοβούλιο, που παραδέρνει στον αριστερισμό από όσο το ξέρω εγώ) που έχει βάλει ένα καλό χεράκι για να διαμορφωθεί αυτή η τυφλή αντιΚΚΕ αντίληψη και νοοτροπία.
Άμα είναι να τα λέμε, να τα λέμε όλα!
Λεφτ .
Το σχόλιο μου στην Νίκη είναι υπερασπιστικό κυρίως της Κατερίνας Στικούδη και ασφαλώς και του ΚΚΕ, εξ επαγωγής. Αλλά βασικά λέει πως έχει η Στικούδη δικαίωμα να είναι μια εκ των 300.000 συμπολιτών μας που ψηφίζουν ΚΚΕ, αν αυτό σημαίνει η παρουσία της εκεί. Διότι και το σχόλιο της Νίκης βασικά κατά της Στικούδη είναι και όχι κατά του ΚΚΕ. Βασικά λέει πως είναι κακό του ΚΚΕ και δηλωτικό κατάντιας να το στηρίζει η Στικούδη, άρα και εκεί ο ψόγος για το ΚΚΕ είναι επαγόμενος. Δυσκολεύομαι παρα πολύ να κατανοήσω γιατί είναι κακό για το ΚΚΕ να το στηρίζει η Στικούδη, έχω και διάφορες ιδέες για το τι κρύβεται πίσω απο την ευκολία ειρωνείας κατά της Στικούδη αλλά δεν είναι το θέμα μου να το τραβήξω
Η δε επαναστατική αριστερά και οι σχέσεις της με το ΚΚΕ λεφτ είναι ολόκληρο κεφάλαιο στην ιστορία των ΔΚΚ και ΕΚΚ λεφτ που σίγουρα δεν συνοψίζεται σε αυτό που λες “τυφλή αντι ΚΚΕ αντίληψη και νοοτροπία”. Πχ πρέπει να μιλήσουμε για την Αριστερή Αντιπολίτευση, για το 20ο Συνέδριο, για Τασκένδη, για Αναγέννηση, για τον Πέτρουλα και την διαγραφή του που την κρύψανε μετά θάνατον, για την αντιπαράθεση ΚΚΚ- ΚΚΣΕ, για την ΜΠΠΕ, για τον ρόλο των ΚΚΓ και ΚΚΙ στις εξεγέρσεις των 60, 70, για Ουγκαρία Τσεχοσλοβακία και Πράγα, για την εγκατάλειψη του Γκεβάρα από το ΚΚΒ, για το Πολυτεχνείο και τους 300 προβοκάτορες, για την καταγγελία του αριστεροχουντισμού στην Μεταπολίτευση, για την ουρά στο ΠΑΣΟΚ μέχρι το 85 και την ΝΔ μετά, για την ανταρσία της ΚΝΕ, για την σωτηρία του ΚΚΕ σαν ένα κομμουνιστικό ρεφορμιστικό μαρξιστικό λενινιστικό κόμμα το 91 που ήταν κάτι πολύ σημαντικό και όχι άσχετο από την ανταρσια της ΚΝΕ που προκάλεσε διόρθωση στην γραμμή διάλυσης του ΚΚΕ, για την σωστή στάση του ΚΚΕ στα αντιιμπεριαλιστικά το 99, για την στάση του εκτός ή συρόμενο στους αγώνες της νεολαίας το 06-08, για την απεμπόληση της αντιιμπεριαλιστικής γραμμής όταν αυτή έγινε επίκαιρη να γίνει καθημερινή ζωντανή επαναστατική γραμμή από το 09 και μετά με κορύφωση το δημοψήφισμα, για την αξία που μπορει να βρει κάποιος στο να ψηφίσει ΚΚΕ όταν δεν υπάρχει κάτι στα αριστερά του με όρους να συνδεθεί με τα επίδικα της συγκυρίας που πλέον αυτά είναι να σωθεί κάτι για την επόμενη μέρα και όχι τα επίδικα της ρήξης και της ανατροπής όπως ήταν εώς το 15.
Δεν υπάρχει τυφλό αντι ΚΚΕ μένος λεφτ, υπάρχει ένα παγκόσμιο ιδεολογικό πολιτικό και κοινωνικό ρήγμα στο ΠΚΚ με ιστορία δεκαετιών που έχει κινήσει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε αντιτιθέμενες πορείες αλλά υπάρχει πάντα ο σεβασμός απέναντι στο ΚΚΕ και τον ρόλο του, απο τους σοβαρούς τουλάχιστον. Γι αυτό σε πληροφορώ πως η ιδέα για ψήφο στο ΚΚΕ που έριξα εδώ μόνο κάτι πρωτότυπο δεν είναι στους κύκλους μου.
Κώστας
Κώστα σωστά έστω και διαισθητικά τοποθετείσαι. Η Στικούδη είχε δεσμό δέκα χρόνια με τον Βαγγέλη Σερίφη μουσικό παραγωγό και στέλεχος του ΚΚΕ (υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο στις πρόσφατες εκλογές με τη ΛΣ) από οικογένεια κομμουνιστών. Πέρυσι παντρεύτηκαν και εμφανίζονται περισσότερο δημόσια. Τώρα το ότι και αυτό χρησιμοποιείται σε βάρος του ΚΚΕ δείχνει το πόσο άσχετοι είναι μερικοί με την πραγματική ζωή. Και πάντα υπάρχει ο πειρασμός να πει κανείς “ας είχαν μερικές τη μισή εμφάνιση της Στικούδη και θα βλέπαμε τι επιλογές συντρόφων θα έκαναν”.
To KKE σαλιαρίζει με το τσούρμο του λάιφ στάιλ και των ΜΜΕ, Στικούδη, Διγενή κλπ, για να ψαρέψει λίγες ψήφους.
Αυτό ξενίζει και δεν είναι παράξενο.
ΑΩ τρομάζω με τον βαθμό ελέγχου της προσωπικής ζωής ενός κομμουνιστή τον οποίον έμμεσα αλλά αρκετά σαφώς προτείνεις. Επίσης τρομάζω με τον αυταρχισμό και τον σεξισμό με τον οποίο απαγορεύεις σε μια γυναίκα που έχει πχ συνδεθεί με το lifestyle και συγκεκριμένα πρότυπα να δείξει κάτι άλλο. Αν έχει συνδεθεί με κάτι, δεν την έχω παρακολουθήσει και τόσο και προσπαθεί τώρα να συνδεθεί με κάτι άλλο.
Κώστας
Κωστα μη γελοιοποιεις καθε συζητηση.
Το θεμα ειναι η σταση του κκε που κανει ψηφοθηρια με τις περσονες του λάιφσταιλ
Καλά κάνει. Κόμμα είναι. Αν δε γουστάρεις ψηφοθηρία δε μπαίνεις σε κόμμα. Κόμμα=εκλογές=ψήφοι.
ΑΩ τίποτα δεν γελοιοποιώ. Γελοιοποιείς την έννοια της ψηφοθηρίας επειδή ένα μέλος του ΚΚΕ πήγε σε μια γιορτή με την γυναίκα του που επιμένεις πως έχει κάνει κάτι που θα έπρεπε να της απαγορευτεί η είσοδος στον Περισσό χωρίς να μας το λες όμως. Γελοιοποιείς το θέμα βάζοντας το στην ίδια μοίρα με το να ήταν υποψήφια βουλευτής. Και απαγορεύεις σε μια γυναίκα να έχει και μια διαφορετική εικόνα από εκείνην που της διαμόρφωσε το lifestyle ή που νομίζεις εσύ πως της διαμόρφωσε.
Αυτό είναι το πιο σοβαρό, εγώ δεν υπερασπίζομαι το ΚΚΕ εν προκειμένω αλλά την Στικούδη
Κώστας
Εγώ θέλω να κατέβει να την ψηφίσω, τέρμα. Βαρέθηκα τις τυπικές πρώην συντρόφισσες μου, δε κάνω άλλα σχόλια γιατί θα κοπεί το κόμμεντ.
Εννοείται Γιώργο πως τα ίδια θα έλεγα και αν ήταν υποψήφια. Θα έκρινα απλά τον πολιτικός της λόγο ως υποψήφια και ως βουλευτής αν έβγαινε
Κώστας
Φανταζεσαι πραγματα Κωστα.
Αμάν, ρε Κώστα, αυτός ο φεμινισμός σου! Καταντάει “-ισμός” (με την αρνητική έννοια). Να θυμάσαι τι έπαθε ο Σαμσών. Και ο καημένος ο Αθανασόπουλος! (λινκ)
H ορατότητα τους και η πάλη κατά σεξιστικών πρακτικών και στερεοτύπων είναι πολιτικό καθήκον λεφτ. Πολιτικό καθήκον που συνιστά αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την συγκρότηση μιας λαικής αντικαπιταλιστικής συμμαχίας. Εν προκειμένω δεν έγινε δα και κάτι σπουδαίο, απλά είδα αριστερούς να αναπαράγουν τέτοια στερεότυπα, ακριβώς όπως αυτά αναπαράγονται, δηλ ασυνείδητα, υποσυνείδητα και φυσικοποιημένα και έκρινα πως πρέπει να το πω.
Φλυαρώ αλλά εσύ πιστεύεις πως πίσω από το “τι να μας πει η τάδε” δεν υπάρχει στερεότυπο φύλου ? Μα, και άντρας να ήταν πάλι την ίδια αυσηρότητα θα ΕΔΕΙΧΝΑ (α πρόσωπο) θα πει κάποιος ίσως αλλά το θέμα είναι η κοινωνική εγγραφή μεγαλύτερης αυστηρότητας στην γυναίκα η οποία υπάρχει παρά τις προθέσεις του ενός και του άλλου. Η όλη συζήτηση ανάγεται στην διαφορά δομικού καθορισμού ή επιλογής. Υπάρχουν σεξιστές ή απλά σεξιστικές απόψεις και στερεότυπα επειδή υπάρχει σεξισμός ή το ανάποδο ? Τυχαίνει να πιστεύω το πρώτο.
Κώστας
Ρε Κώστα, ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα της σκέψης σου τελικά, εξ αιτίας τού οποίου δεν μπορείς να φτάνεις σε ορθές αποφάσεις; Είναι ένα είδος μονισμού (που σαν έννοια συγγενεύει με τον αναγωγισμό, τον ολοκληρωτισμό, την υπεραπλούστευση και τα λοιπά). Βλέπεις πολιτικό φαινόμενο; Ένα σου έρχεται στο μυαλό: η ταξικότητα. Βλέπεις κάποιον σταματημένο σε φανάρι να βάζει μπροστά τους καθαριστήρες μόλις πάει ένας μαυρούκος να του πλύνει τα τζάμια; Ρατσισμό σκέφτεσαι. Βλέπεις φουστάνι στον ορίζοντα; Πάλι ένα σού έρχεται: ο σεξισμός.
Ρε Κώστα, πώς και από ποιον ξεκίνησε όλη αυτή η Στικουδιάδα; Την πρωτοανέφερε μεν ο kolokotronis, αλλά το «πανηγύρι» το άρχισε η Νίκη. Πού, λοιπόν, παίζει ο σεξισμός στην περίπτωσή της;;; Δεν είναι προφανές ότι η κοπέλα (η Νίκη), στην προκείμενη περίπτωση, βγάζει το άχτι που έχει στο ΚΚΕ και, όπως συμβαίνει με τους περισσότερους ανθρώπους που αφήνουν το άχτι να τους κάνει ό,τι θέλει, καταφεύγει σε αστεία επιχειρήματα;;; Θα μπορούσε, αντί για τη Στικούδη, να ήταν, ξέρω ’γω, ο Μικρούτσικος. Πάλι με τον ίδιο τρόπο θα τον αντιμετώπιζε. Λοιπόν; Μα μπλέχτηκε κι ο ΑΩ, θα μου πεις. Ε, και; Μίλησε για «τηλεοπτικές περσόνες». Μ’ αυτές τα ’χει (κυρίως επειδή τα έχει με το ΚΚΕ). Γιατί είναι υποχρεωτικό το στράβωμά του να έχει σεξιστικό υπόβαθρο; Απλώς και μόνο επειδή η Στικούδη είναι γυναίκα; Τον έχεις τσακώσει να κάνει την πάπια με κάποια ανδρική «τηλεοπτική περσόνα»; Όχι (διαφορετικά θα του την έλεγες). Λοιπόν;
Μην τα κάνεις όλα (ένα) ίσωμα!
Να διαβάσεις Malcolm X για το αν μπορεί τα θύματα των ισμών να τους αναπαράγουν
http://ccnmtl.columbia.edu/projects/mmt/mxp/speeches/mxt29.html
Επίσης απάντησα πάρα πολύ συγκεκριμένα και αναλυτικά ότι οι ατομικές προθέσεις έχουν ελάχιστη σημασία μπροστά στις κοινωνικές εγγραφές τις οποίες ενεργοποιούν και νομιμοποιούν. Επίσης είπα πάρα πολύ συγκεκριμένα πως το αν κάποιος δείξει την ίδια αυστηρότητα σε άντρα δεν ακυρώνει την σεξιστική κοινωνική εγγραφή του “τι να μας πει και η” η οποία υπάρχει επειδή υπάρχει σεξισμός και όχι επειδή υπάρχουν σεξιστές, που προφανώς δεν λέω πως ο ΑΩ είναι τέτοιος.
Κώστας
Κώστα, δεν χρειάζεται να διαβάσω κανέναν Malcolm X για να μάθω κάτι που το έχω εμπεδώσει ήδη. Άλλο λέω. Πως το γεγονός ότι υπάρχουν ρατσιστικές, σεξιστικές κ.λπ. κοινωνικές εγγραφές δεν οδηγεί νομοτελειακά όλα τα υποκείμενα στην αποδοχή και εσωτερίκευση αυτών τών εγγραφών. Αλλά εσύ επιμένεις να βλέπεις το φάντασμα το σεξισμού, του ρατσισμού, του εθνικισμού κ.λπ. πίσω από κάθε γωνία. Κάτσε και προβληματίσου ποια δομή σκέψης σε φέρνει κοντά με εκείνους που έβλεπαν παντού το φάντασμα του Τρότσκι ή των commies στην Αμερική της δεκαετίας τού ’50.
Λεφτ συνεχίζεις να κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις πως κάτι είναι σεξιστικό αν εφάπτεται με τον σεξισμό και όχι αν είναι σεξιστικές οι προθέσεις αυτού που το λέει. Αλλιώς θα ακούγαμε στην καθημερινή μας ζωή κάτι σεξιστικό ή κάτι ρατσιστικό και θα ρωτάγαμε όποιον το είπε, “μήπως είσαι αριστερός ?” και αν μας έλεγε ναι θα του δίναμε το ελεύθερο να λέει ότι θέλει. Μάλλον το ακριβώς αντιθετο πρέπει να κάνουμε
Αν συμφωνείς με τον Malcolm Χ αυτό είναι μια καλοδεχούμενη ανασκευή του ότι αποκλείεται μια γυναίκα να είπε κάτι σεξιστικό που μας είπες.
Κώστας
Το μόνο ανησυχητικό είναι ότι οι ψήφοι στη Σεμίνα δεν είναι δεμένες ψήφοι, μπορούν ανετότατα να πολωθούν προς ΣΥΡΙΖΑ/ΝΔ, ανάλογα με την κλίση του κάθε τέτοιου ψηφοφόρου. Διαφορετικά αυτά, μια χαρά ανοίγματα είναι, άκακα και εύκολα, και η συντριπτική πλειοψηφία δεν ξενιζόμεθα από κάτι τέτοια.
Και γιατί να σωθεί κάτι; Άστο να μη σωθεί. Στους δικούς μου κύκλους πάλι δεν υπάρχει η σκέψη να βάλουμε πλάτη να σωθεί το παραμικρό, ας μη μείνει κολυμπιθρόξυλο μουχαχαχα
Δεν μιλάω για “πλάτη” Γιώργο αλλά για μια εξατομικευμένη ανώνυμη ψήφο ενός πολίτη.
“Πλάτη” λέω την στρατηγική συμφωνία και οργανωτική στήριξη.
Κώστας
Γι’ αυτούς πλάτη είναι. Τη στρατηγική σου συμφωνία και την οργανωτική σου στήριξη δε στη ζήτησε κανείς, και ούτε θα στη ζητήσει. Όσο για το εξωκοινοβούλιο ίσως είναι καλό να φάει το τελευταίο χτύπημα και να σκορπίσει, μετά θα αρχίσει η ανοικοδόμηση. Άλλωστε και εκεί αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανείς που να μπορείς πραγματικά να τον βοηθήσεις, ακόμη και αν ήθελες.
Κώστα, μάλλον ετοιμάζεται να το ρίξει δαγκωτό κ η Βανδη, η Δέσποινα Βανδη.
Left και λοιποί Κουουεκοι, δεν χρειάζεται καμία βοήθεια από τους εξωκοινοβουλευτικους το ΚΚΕ, έχει από καιρό βγει εκτός αριστεράς, κάτι οι μπάτσοι παιδιά του λαού, κάτι οι πασοκοι, διγενιδες, Απόστρατοι στα ψηφοδέλτια του, οι τουρκικές επιθετικοτητες και μισόλογα περί αλυτρωτισμου, κοινές κινητοποιησεις με δήμους για τα στρατόπεδα μεταναστών, κάτι το δημοψήφισμα του 2015, κάτι οι πλατείες των αγανακτισμενων. Και το ξέρουν, για αυτό, στο επόμενο φεστιβάλ ΚΝΕ ετοιμαστείτε για Στικούδη τραβάει ψηφαλακια ή έτσι νομίζουν.
Πρόβλεψη: είχα γράψει κάπου στο 5% το κάνω 4.7% και εχει κ συνέχεια, προς τα κάτω.
Δεν είμαι εγώ Πασόκα, δεν είμαι Κουκουέ, είμαι ό,τι είμαι κι ό,τι τραγουδώ για σε! ;-) :-)
οταν το τραγουδουσε στα μεσα των 80s ο Σαββοπουλος πολλοι χαιροντουσαν μεχρι να καταλαβουν μερικα χρονια μετα οτι ο τυπος ηταν απλα ΝΔ!
Φίλε Θεόδωρε, δεν πα’ να ήταν ό,τι θέλει; Η ατάκα είναι ωραία κι εμείς την κάνουμε ό,τι θέλουμε.
Επειδή δεν με “πιστεύεις” άκουσε τα από την Τατιάνα, Τατιάνα Στεφανιδου. Εμετός.
https://www.google.com/amp/s/www.tlife.gr/eidhseis-nea/mazi-sou/katerina-stikoudi-me-ton-syzygo-tis-sto-glenti-tou-kke-foto-kai-vinteo/924674/amp/
Να ξέρεις, μόλις μου ‘δωσες κίνητρο να τους ξαναψηφίσω.
Καλά όλα αυτά, αλλά το Φραγκούλη, γιατί τον χάσαμε; Θα γίνει αυτοκριτική;
Προλετάριοι όλων των χωρών. Όχι άλλο κάρβουνο…(κάνω έκκληση)
Απαράδκετη συζήτηση… Όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως αν είναι καλοί, μέτριοι ή κακοί καλλιτέχνες, αν είναι μοντέλα ή όχι, αν κάποτε, κλπ μπορούν να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις ενός κόμματος ή ακόμα και να το στηρίζουν. Τι συζήτηση είναι αυτοί ρε παιδιά. Αυτό είναι το πρόβλημα; Αν και δεν είμαι καθόλου ΚΚΕ, με ενοχλεί μια τέτοια ρηχή “αντιπαράθεση”…
Το γράφει παραπάνω ο πικάπα:
Χρειαζονται αλλοι οροι διαλογου.
Αλλά, φαίνεται, κανέναν δεν συμφέρει να διαμορφωθούν αυτοί οι “άλλοι όροι”…
Συμφωνώ pavel.
Μέχρι να ανέβουν και τα προηγούμενα σχόλια μου, ρωτώ τους πολυγραφοτατους αριστερούς του ΚΚΕ: αφού η προσωπική ζωή του είναι κάτι άλλο από την πολιτική θεση/στάση κοκ του ίδιου προσώπου. Ο Πέτρος κοκκαλης είναι αριστερός? Άλλο η προσωπική ζωή (εργοστάσια, επιχειρηματίας) και άλλο η πολιτική επιλογή. Όπως ακριβώς λέτε για το πρώην κορίτσι του θεμου αναστασιαδη.
Ο Πέτρος Κόκκαλης δεν είναι αριστερός επειδή είναι ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορούσε να είναι μεγαλοκαπιταλιστής και αριστερός. Επίσης δεν νομίζω καν να είχε πάρει η ΚΣ μέρος στην συγκεκριμένη εκπομπή που λες, όχι ότι θα άλλαζε η γνώμη μου αν μου διέφυγε τόσα χρόνια που κράτησε.
Κώστας
Δεν υπάρχει σωτηρία