Του Παναγιώτη Κεφαλληνού *
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ και η απεργία 30 Μάη
Να μην επιτρέψουμε στην αστική τάξη και τα πολιτικά-κοινωνικά στηρίγματα της, να μας βάλει στο βρακί της
Όλη η συζήτηση που αναπτύσσεται αυτό το διάστημα, γύρω από την Κοινωνική Συμμαχία, το ρόλο της, το πλαίσιο της πανεθνικής ημέρας δράσης της 30ης Μάη, τη συμμετοχή των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και την «απεργία» που προκηρύχτηκε από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό, αναδεικνύει με πολύ καθαρό τρόπο, τις προσεγγίσεις αλλά και τη βαθειά ιδεολογική ήττα της συντριπτικής πλειοψηφίας των δυνάμεων που δρουν στο εργατικό κίνημα, καθώς και των δυνάμεων που με οποιοδήποτε τρόπο έχουν αναφορά στο κομμουνιστικό κίνημα και την αντικαπιταλιστική-αντιιμπεριαλιστική αριστερά.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά
Α. Τι είναι και από πού προέκυψε η κοινωνική συμμαχία;
Η λεγόμενη κοινωνική συμμαχία είναι μια συσπείρωση- ένα διαταξικό μέτωπο οργανώσεων, που συμμετέχουν εκπρόσωποι εργοδοτών- διάφοροι διαταξικοί επιστημονικοί συνδικαλιστικοί φορείς και επιμελητήρια, καθώς και το επίσημο αστικοποιημένο συνδικαλιστικό κίνημα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Η Κοινωνική Συμμαχία φτιάχτηκε όπως διατείνονται οι ιδρυτές της, για να παλέψουν για μια άλλη Ελλάδα & ενάντια στη λιτότητα- την ανεργία- την υπερφορολόγηση.
Είναι πάνω κάτω οι ίδιοι φορείς υπερασπιστές του ΝΑΙ (οι ΝΑΙνέκοι) στο δημοψήφισμα της 5 Ιούλη του 2015, και πολλοί από αυτούς συμμετείχαν και στα εθνικιστικά συλλαλητήρια φέτος, δηλαδή
« πατριώτες και ευρωπαίοι» με τη βούλα!
Στο 10λογο των διεκδικήσεων που προβάλλουν,
ΔΕΝ υπάρχει λέξη για τις απολύσεις- τη μερική απασχόληση- την απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά, τα εργατικά ατυχήματα-δολοφονίες, τους εξαθλιωμένους μισθούς πείνας των 200-350 Ε , τις καταργημένες ΣΣΕ, το πετσόκομμα των συντάξεων και την κλοπή των αποθεματικών των ταμείων.
ΔΕΝ υπάρχει λέξη για το κεφάλαιο και τα υπερκέρδη του, την συνεχιζόμενη φορο-ασυλία των εφοπλιστών και των ξένων επενδυτών-ληστών, τσιμουδιά για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας-ιδιοκτησίας και των υπηρεσιών κοινωνικών αγαθών.
ΔΕΝ υπάρχει μια αναφορά για την ΕΕ, το ΔΝΤ και τις αστικές μονοκομματικές ή συνεργαζόμενες κυβερνήσεις( ΠΑΣΟΚ-ΝΔ- ΔΗΜΑΡ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), που μας αλυσοδέσανε με τις πολιτικές τους, συμμετέχοντας στη ληστεία απέναντι στα εισοδήματα μας & την όποια κινητή και ακίνητη περιουσία μας.
« για όλα αυτά… μούγκα….»
….Αλλά παλεύουν (οι της Κοινωνικής Συμμαχίας), όπως λένε για πολιτικές στην αγορά εργασίας, που δεν θα αναπαράγουν την εκμετάλλευση ( σημ.9). Μάλιστα ΑΦΕΝΤΙΚΑ & ΔΟΥΛΟΙ παλεύουμε για τη μη αναπαραγωγή, δηλαδή την κατάργηση της εκμετάλλευσης!!!.
Παλεύουν για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και καινοτομίας με γνώμονα, ένα «εθνικό στρατηγικό σχέδιο» για τον μετασχηματισμό του παραγωγικού προτύπου της χώρας (σημ. 3). Δηλαδή απαλλαγμένου από τα βαρίδια των δαπανών για την ασφάλιση, τις παροχές υγείας, την ανεργία την φαρμακευτική δαπάνη, την εκπαίδευση κ.α.
Αυτά μεταξύ άλλων προβάλλουν οι εταίροι της Κοινωνικής συμμαχίας, με κεντρικό άξονα την κοινή «πανεθνική» συστράτευση για την παραγωγική ανασυγκρότηση, την ανάπτυξη με φορολογικά κίνητρα( φοροαπαλλαγές), με άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων( δες ΣΚΟΥΡΙΕΣ- ΕΛΛΗΝΙΚΟ- ΜΑΛΛ στην ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΑ κ.α.).
Πρόκειται για ένα πλαίσιο που προωθεί τους στόχους της ελληνικής αστικής τάξης και μεγαλοστρωμάτων διανόησης-επαγγελματιών- εμπόρων και βιομηχάνων, κάτω από την αιγίδα του ΣΕΒ της ΕΕ & των κομμάτων του αστισμού.
Το παραπάνω πλαίσιο και οι φορείς του (Κοινωνική Συμμαχία), ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ καμιά σχέση με τους δικούς μας στόχους. Είναι ΕΧΘΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ και οι διεκδικήσεις τους ΑΠΑΙΤΟΥΝ την παραπέρα ΣΥΝΤΡΙΒΗ δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
Β. Η στάση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
Σε αυτό το αντιδραστικό-αντεργατικό μέτωπο, του ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ (αλλά SKY), εμείς ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ – εσείς να ΚΕΡΔΙΖετε, πρωτεύοντα ρόλο παίζουν οι ομογάλακτες πλέον ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που επιδιώκουν να ενσωματώσουν τους μισθωτούς του Δημοσίου & τους εργατο-υπάλληλους του Ιδιωτικού Τομέα σένα εθνικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση, με φοροαπαλλαγές γι΄ αυτούς, μισθούς και συντάξεις πείνας για εμάς και συνθήκες γαλέρας για τα παιδιά μας.
Το επιβάλλει η περίσταση, να ομονοήσουμε, έστω για μια φορά ΟΛΟΙ, για να βγει η πατρίδα από την κρίση, κράζουν τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ. Δεν μας πρέπει η «Πόλωση» τύπου αφεντικά-εργάτες, ούτε οι «Λαϊκισμοί» για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, για μόνιμη σταθερή δουλειά, επιστροφή των κλεμμένων στα Ταμεία, εδώ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ η ΠΑΤΡΙΣ (των Αφεντικών).
Σε αυτή την προσπάθεια ενσωμάτωσης , συνειδητά ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ βάζουν όλα τα λεφτά, για να μας σύρουν ΟΛΟΥΣ.
Ο ρόλος τους ήταν και είναι ΕΧΘΡΙΚΟΣ στα εργατικά συμφέροντα, ήταν και είναι με τους εργοδότες και το κράτος τους. Όμως ποτέ με τόσο ξεδιάντροπο τρόπο δεν προσπάθησαν να μας βάλουν στο…κόλπο. Παλιά έβαζαν και κάποιο αιτηματάκι έτσι για να ξεγελαστούμε και να κάνουμε μια 24ωρη ή μια στάση εργασίας.
Σήμερα κάνουν το αποφασιστικό βήμα να προκηρύξουν πανεθνική «απεργία» τις 30 ΜΑΗ, με τα αιτήματα της εργοδοσίας, των Βρυξελών και της κυβέρνησης.
Γ. Η 30η Μάη και η στάση παρατάξεων & κομμάτων της αριστεράς.
Σε όλα αυτά συμφωνούν πάνω-κάτω, τα πολιτικά κόμματα της αριστεράς (ΚΚΕ-ΛΑΕ- Μ-Λ χώρος- Τροτσκιστές- δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ), αλλά και συνδικαλιστικές παρατάξεις (ΠΑΜΕ-ΜΕΤΑ- ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ & ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ).
ΟΛΟΙ Καταγγέλλουμε- καταδικάζουμε- αποκαλύπτουμε.
Μέχρι εδώ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!! Στο δια ταύτα όμως οι δρόμοι μας χωρίζουν.
Το σύνολο των πολιτικών οργανώσεων (ΚΚΕ-ΛΑΕ-ΣΕΚ κ.α.) και των αντίστοιχων παρατάξεων τους, λένε ΝΑΙ στην αντιδραστική αυτή «απεργία» της 30ης Μάη, καλώντας να την μετατρέψουμε σε κάτι άλλο , να πάμε με τα δικά μας αιτήματα, να κάνουμε ξεχωριστή συγκέντρωση, να τους χαλάσουμε τη συγκέντρωση , να τους «καρπαζώσουμε», να μην τους αφήσουμε ρούπι.
Όλα αυτά όμως και άλλα τόσα ακόμα, ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΟΥΝ στα παρακάτω:
1. Μπορεί να μετατραπεί μια τέτοια αντιδραστική απεργία σε Ταξική;
2. Μπορεί να διαχωριστεί το πλαίσιο & οι φορείς του, από την μορφή της πανεθνικής ημέρας δράσης-απεργίας;
3. Αν ο στόχος αυτών που επικαλούνται να πάμε ΟΛΟΙ γερά για να μην «ξεκόψουμε» από τις μάζες, ποιο χαρακτηριστικό είναι αυτό που θα μας διακρίνει από αυτό το συνονθύλευμα της Κοινωνικής συμμαχίας;
4. Η εικόνα εκείνη την ημέρα θα είναι οι Κουγιες- Λυκουρέζοι- Μίχαλοι- Παναγόπουλοι χεράκι-χεράκι επικεφαλείς μιας πορείας, από την άλλη κάπου πιο μπροστά ή πίσω ο κ. Κουτσούμπας με το ΠΑΜΕ-το ΚΚΕ- την ΚΝΕ και κάπου στο βάθος κάποιοι άλλοι αριστεροί με τη δική τους συγκέντρωση κάπου μεταξύ Χαυτείων- Σανταρόζα.
5. Σε πόσα και ποια σωματεία θα συζητηθεί ένα διαφορετικό περιεχόμενο και αυτό θα γίνει αντιληπτό ότι είναι ΑΝΤΙΘΕΤΟ από αυτό που διοργανώνει η Κοινωνική συμμαχία;
6. Αν όντως όλος αυτός ο σχεδιασμός, το μέτωπο των οργανώσεων της Κοινωνικής συμμαχίας, οι στόχοι, τα αιτήματα τους και η εκδήλωση που προγραμματίζουν για 30 Μάη( ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με Απεργία), είναι αντιδραστικό- αντεργατικό, τι είναι αυτό που δίνει στην «Απεργία», ένα διαφορετικό χαρακτήρα;
7. Από πότε εμείς διαχωρίζουμε την ενότητα περιεχομένου-στόχων και μορφής;
8. Είναι ή δεν είναι η πανεθνική ημέρα δράσης 30 Μάη και η απεργία τους, ενταγμένη σένα σχέδιο αποπροσανατολισμού και ενσωμάτωσης της Ε.Τ. στα σχέδια τους για την από κοινού υπεράσπιση της πατρίδας;
9. Τελικά μπορούμε να συμμετέχουμε εμείς, με οποιοδήποτε αστερίσκο ή επιφύλαξη ή διαφωνία, σε αυτό το Τερατούργημα; Και σε τι θα διαφέρουμε απ΄αυτούς που ενώ βομβαρδίζονταν η Γιουγκοσλαβία, απλά καταγράφονταν η επιφύλαξη τους ότι αυτό δεν προωθεί την ειρήνη, ενώ συμμετείχαν ;
Είναι η απεργία θέσφατο; Αποτελεί ιερό και όσιο;
Ισχυρίζονται πολλοί και από την αριστερά, ότι όλα καλά, συμφωνούμε με όλα και με τον στόχο που έχουν αυτοί, τους ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ, αλλά… δεν θα γίνουμε απεργοσπάστες!!
– Η απεργία ως μορφή αγώνα των εργατών( και όχι των εργοδοτών) είναι όντως ΟΠΛΟ στα χέρια μας. Όταν όμως εμείς αποφασίζουμε( ή συμφωνούμε τουλάχιστον), τους στόχους το πλαίσιο, την έναρξη, τη διάρκεια και τη λήξη της απεργίας.
– Η απεργία γίνεται αποφασιστικό όπλο όταν διαπραγματευόμαστε οι ίδιοι με τον ταξικό αντίπαλο- εργοδότη ή κράτος.
– Η απεργία υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια από όσους την αποφασίζουν-συμμετέχουν και την εντάσσουν σένα δικό τους σχέδιο.
– Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η φιέστα –απεργία 30 Μάη αυτού του διαταξικού συνονθυλεύματος με κυρίαρχα τα αιτήματα των εργοδοτών, είναι ή μπορεί να γίνει η δική μας απεργία;
– Μπορεί κάποιος να ισχυρίζεται, εντάξει κι΄άλλες φορές συμμετείχαμε σε απεργίες του αστικοποιημένου συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με λάθος αιτήματα και μορφές και να μην αντιλαμβάνεται σήμερα ότι η αντιδραστική φιέστα της 30 Μάη δεν είναι μια ακόμα απεργία ρουτίνας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που με αβαρία κάναμε; Δεν κατανοεί αλήθεια ότι Είναι μια κίνηση των ταξικών μας αντιπάλων (όλου του συρφετού της Κοινωνικής συμμαχίας) που μας εγκλωβίζει στα σχέδια τους;
– Είμαστε τελικά «ταγμένοι» σε κάθε κίνηση που αποφασίζουν-καθορίζουν άλλοι, ακόμα και οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, να «πειθαρχούμε» σαν στρατιωτάκια στηρίζοντας κινήσεις-σχέδια ΕΝΑΝΤΙΑ στα συμφέροντα μας;
– Μήπως χρειάζεται κάθε φορά να εκτιμάμε- να κρίνουμε( μέσα από συλλογικές διαδικασίες) τις κινήσεις τους τα σχέδια τους-την αποτελεσματικότητα και την συμμετοχή μας ή όχι σε αυτές;
Ωραία!! Και ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ;
Το ερώτημα αυτό έχει 2 απαντήσεις που έχουν να κάνουν:
Α) Με το τι κάνουμε γενικά στο εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα με τη σημερινή κατάσταση που υπάρχει, την ιδεολογική κυριαρχία του κεφαλαίου, την αποσυσπείρωση του οργανωμένου εργατικού κινήματος( πολιτικές οργανώσεις και συνδικάτα). Και σε αυτό είναι αλήθεια ότι υπάρχει χάος και μεγάλη δυσκολία να απαντήσουμε συγκροτημένα.
Είναι ένα δύσκολο έργο που είναι έργο πολλών, όσων τουλάχιστον επιμένουν να χαράξουν έναν άλλο δρόμο στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του.
Όλη αυτή η αμηχανία που υπάρχει να πάρουμε μια ξεκάθαρη θέση που να συμβαδίζει με όσα γράφουμε-αναλύουμε για την Κοινωνική συμμαχία- την εθνική ημέρα δράσης και την απεργία που θέλουν να μας φορτώσουν για 30 Μάη, όλη αυτή η δυσκολία να οργανώσουμε τη μάχη για τη συντριβή των σχεδίων τους και την αποτυχία της κίνησης τους, άρα και της «απεργίας» τους, έχει να κάνει κυρίως με την κατάσταση των οργανώσεων της τάξης και την ιδεολογική υποχώρηση που υπάρχει.
Η ήττα στρατηγικού χαρακτήρα του εργατικού κινήματος, η καθολική κυριαρχία των δυνάμεων του κεφαλαίου και ο εγκλωβισμός της κοινωνίας στις επιλογές του, δεν είναι αποτέλεσμα λαθών , αλλά κυρίως μια πορεία εκφυλισμού των κομμάτων των ιστορικών ρευμάτων του κομμουνιστικού κινήματος.
Οι πολιτικές οργανώσεις της αριστεράς όλων των ρευμάτων( Τροτσκιστικού- ΜΛ χώρου- «ορθόδοξου»), δεν μπορούν σήμερα να αναλύσουν περιγράψουν την κατάσταση της εργατικής τάξης και των δυνάμεων του κεφαλαίου (χωρίς να μηδενίζονται προσπάθειες και συμβολές που εξελίσσονται). Ως εκ τούτου δεν είναι εύκολο με ένα σαφή και ξεκάθαρο τρόπο να προσανατολίσουν και οργανώσουν τους αγώνες της εργατικής τάξης.
Ως επακόλουθο λοιπόν διατηρούμε δυστυχώς ισορροπίες, τέτοιες που δεν αντέχουν στη σημερινή συγκυρία που απαιτεί ριζικές λύσεις.
Άρα το τι κάνουμε συνολικά για την ανασυγκρότηση του Ε.Κ., είναι μια απαραίτητη συζήτηση επείγοντος χρόνου, αρκεί να υπάρχει διάθεση.
Όμως στο χρόνο και το χώρο που μας αναλογεί, μπορούμε να προχωρήσουμε ορισμένα πράγματα.
Τα εργατικά σχήματα του Ιδ. Τομέα και οι Παρεμβάσεις Δημοσίου, αποτελούν μια σταθερή βάση για την προσπάθεια ανασυγκρότησης. Επιπλέον η πρωτοβουλία για τον συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων είναι ένα άλλο στήριγμα (με ελλείψεις και ασυνέχεια), που αντί να υπονομεύουμε, χρειάζεται να το ενισχύσουμε. Τα διαφορετικά σχέδια και τα «αντίστοιχα όργανα» εξυπηρέτησης τους( συντονισμός ενάντια στα μνημόνια, πρωτοβουλία για μια Ανεξάρτητη Ταξική Κίνηση, ενεργοί-άνεργοι), δείχνουν ότι αυτή η διάθεση δεν υπάρχει.
Β) Το τι κάνουμε λοιπόν έχει να κάνει με όλα τα παραπάνω και αντανακλά και στο τι κάνουμε τις 30 Μάη.
Να μην φοβηθούμε να πούμε το μεγάλο ΟΧΙ στην απεργία των εργοδοτών
Από σήμερα χρειάζεται να ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΜΕ τι επιδιώκουν- τι στοχεύουν και να το αποδομήσουμε – απονομιμοποιήσουμε στις συνειδήσεις των εργαζόμενων και να μην επιτρέψουμε να ΕΚΔΗΛΩΘΕΙ ο σχεδιασμός τους τις 30 Μάη.
• Η απεργία τους ΔΕΝ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ σε δική μας
• Πρόγραμμα και σχέδιο διεκδίκησης των αιτημάτων μας σε κόντρα και μακριά από τις δικές τους κινήσεις
• Κοινό πλαίσιο αιτημάτων Ιδιωτικού –Δημόσιου Τομέα και ημέρες απεργιακής δράσης
• Το κάλεσμα για συμμετοχή στην Πανεθνική ημέρα δράσης της Κοινωνικής συμμαχίας( έστω και με απεργία), υπονομεύει τα συμφέροντα μας, μας εγκλωβίζει στα σχέδια των αφεντικών- της κυβέρνησης της ΕΕ.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ!!!
Όσοι συμβάλλουν, με διάφορα επιχειρήματα, για το αντίθετο βαδίζουν στα ίδια χνάρια με τους διοργανωτές.
Όσοι από την αριστερά με πιο εκλεπτυσμένα επιχειρήματα επιμένουν στην συμμετοχή στην Πανεθνική ημέρα δράσης( έστω και με απεργία), εκφράζουν όχι μόνο την αδυναμία τους για μια προσπάθεια ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, αλλά συμβάλλουν χωρίς να το κατανοούν στην παραπέρα ενσωμάτωση του Ε.Κ. στους σχεδιασμούς της αστικής τάξης. Εκφράζουν τη βαθειά ιδεολογική υποχώρηση στον ταξικό αντίπαλο.
Όσο δεν πετάμε τη σκουριά του παρελθόντος και δεν κόβουμε τους «δεσμούς» μας με τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό της ενσωμάτωσης και της υποταγής, όσο δεν διαχωριζόμαστε πολιτικά- ιδεολογικά από αυτούς και δεν καταχτάμε την ταξική μας αυτοτέλεια- ΠΡΟΚΟΠΗ ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΜΕ.
Π. Κεφαλληνός
Εργαζόμενος στο Δ. Αθήνας
Πάντως, το επιχείρημα που λένε διάφοροι σύντροφοι (ΚΚΕ/ΛΑΕ/ΣΕΚ) ότι “απεργούμε γιατί θα απεργήσουν και άλλοι εργάτες/εργαζόμενοι”, ΔΕΝ στέκει. Διότι, οι πανεργατικές απεργίες έτσι όπως κυρρύσονται από ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ με ΑΠΟΥΣΑ την εργατική τάξη από την διεύθυνση του αγώνα και τον καθορισμό του περιεχόμενου, ΔΕΝ συγκινούν κανέναν εκτός από εμάς τους αγωνιστές.
Αυτό που θέλουμε πια, είναι να ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ότι το υπάρχον συνδικαλιστικό/εργατικό κίνημα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ. Μόνο κλαδικές ή/και επιχειρησιακές απεργίες έχουν μια μαζικότητα, μια συμμετοχή και πετυχαίνουν κάτι. Και ο λόγος σαφής: τόσο η διεύθυνση, όσο και το περιεχόμενο αυτών των απεργιών, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ στην βάση. Είναι πολύ πιο κοντά στα πρωτοβάθμια σωματεία. Συνεπώς, ΕΔΩ πια πρέπει να ρίξουμε το βάρος:
α. Στην υπέρβαση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας προς όφελος των διαδικασιών βάσης στα πρωτοβάθμια σωματεία
β. Στην υπέρβαση του συντεχνιασμού και της εργοδοτικής/κρατικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, προς όφελος της ταξικής ανασυγκρότησης των σωματείων.
Tα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου. Χρεωκοπημένες-ληγμένες προπαγάνδες, που ανασύρονται από τα χρονοντούλαπα και μυρίζουν ναφθαλίνη.
Το γνωστό προ 40-ετίας ποίημα του ΔΟΛ, για τα “επιχειρησιακά σωματεία, που είναι πιο κοντά στη βάση” (διάβαζε: στον εργοδότη!). Το βασικό εργαλείο ολικής απαξίωσης του Συνδικαλισμού.
Στήσανε τότενες και ολόκληρο αριστερίστικο (διάβαζε “πασόκικο”, γιατί στρατολογούσε βασικά πασόκους – οι αριστεριστές δεν επαρκούσαν αριθμητικά) “συνδικαλιστικό κίνημα”, τα λεγόμενα “εργοστασιακά σωματεία”, με την κάλυψη “Ελευθεροτυπίας+ΔΟΛ”, με επικεφαλής έναν Μπακιρτζή, που, αφού κουνήθηκε τάχαμου “ανεξάρτητα” και “αντιγραφειοκρατικά”, τελικά ξεφούσκωσε μόλις ήρθε το Πασόκ στην Κυβέρνηση (…και “ο Λαός στην εξουσία” …χε, χε!) και τέλειωσε το παραμύθι. Τα περισσότερα εργοστασιακά ξεφτιλίστηκαν γιατί ακριβώς αυτό, που επικαλούνταν για πλεονέκτημα ήταν η αχίλλειος φτέρνα τους: Μπαίναν στην λογική “να μην κλείσει το εργοστάσιο και χάσουμε τη δουλειά μας”, και μοιραία επικρατούσε τελικά η εργοδοτική λογική, και στο τέλος και οι άνθρωποί της.
Γίνανε εργοδοτικά, και πυλώνας του συστήματος.
Δεν υπάρχει βασιλική οδός για την υπέρβαση του συντεχνιασμού και της εργοδοτικής/κρατικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, προς όφελος της ταξικής ανασυγκρότησης των σωματείων, αν δεν κινητοποιηθούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μέσα από μορφές οργάνωσης που θα είναι ταξικά ανεξάρτητες από αστούς-μικροαστούς, και εξαρτημένες από την δική τους τάξη και τους φορείς της.
Οσο οι εργαζόμενοι θα άγονται και φέρονται από τον αντικομμουνισμό, θα το πληρώνουν με τον τρόπο, που όλοι βλέπουμε.
Μπράβο ένας! Συμφωνείς σε αρκετά με τις θέσεις του ναρ. Εκτός απο ορισμένα πράγματα που είναι όμως και αυτά σημαντικά:
Α. Ο συνδικαλισμός δεν αλωθηκε απο την εργοδοσθα μόνο βάσει της λογική “να μην κλείσει το εργοστάσιο”. Αλωθηκε απο εργοδοσία κ κρατος τόσο σε β βαθμιο όσο σε 3ο βαθμιο επίπεδο: Οι εμμισθες συμμετοχές συνδικαλιστών σε επιτροπές και άλλες παροχές προς τις συνδικαλιστικές παρατάξεις, η κομματικοκεντρική αντιληψη για τον συνδικαλισμού, συνέβαλλαν στην επικράτηση και ηγεμονια του εργοδοτικου/γραφειοκρατικου συνδικαλισμού.
Β. Συνεπώς, όσο οι εργαζόμενοι εμφορούνται απο μοιρολατρία, ατομισμό και συντεχνιασμο και όσο οι αριστερες/κομμουνιστικες εργατικές συλλογικότητες εμφορούνται απο κομματικοκεντρισμο, σεχταρισμο, ενωτιτιδα (του στυλ ενωθείτε αλα συριζα νο2) και ελιτισμό, χαίρι και άσπρη μερα δεν θα δούμε!
Υπάρχει έστω και μια απεργία που να μην έχει αυτά τα χαρακτηριστικά από την πλευρά των ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ; Είναι η πρώτη φορά που έχουν γίνει απεργίες μαζί με τους ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ κ.λπ.; Πότε το πλαίσιο αυτών όλων ήταν πραγματικά φιλεργατικό ή προοδευτικό και τώρα ανακαλύψαμε ότι είναι αντιδραστικό; Όταν οι δυνάμεις στις οποίες αναφέρεται ο αρθρογράφος για πολλούς και διάφορους λόγους δεν μπορούν να αλλάξουν τους συσχετισμούς μέσα στο ίδιο το εργατικό κίνημα τώρα με ποιους ακριβώς συσχετισμούς θα προτείνουν στους εργαζόμενους να μην απεργήσουν; Η εργατική τάξη είναι πράγματι απούσα τα τελευταία χρόνια. Αν ακολουθήσουμε αυτή τη λογική τότε πρέπει να γίνει σημαντική αυτοκριτική από τις δυνάμεις του Μουσείου για τη συμμετοχή τους στις απεργίες και στη προσπάθειά τους να τις μετατρέψουν σε κάτι άλλο. Ας φροντίσουμε πρώτα να γίνει η εργατική τάξη παρούσα πρώτα και να γίνουν τα σωματεία ζωντανά και πραγματικά κύταρα της δράσης της και μετά βλέπουμε πως θα ξεπεράσουμε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες πραγματικά από τα κάτω και όχι με σχεδιασμούς επί χάρτου από κάποιους που παρά τις προθέσεις τους είναι μια οικτρή μειοψηφία. Θεωρώ ότι θα ήταν ιδιαίτερα τραγικό οι δυνάμεις και τα σωματεία (πόσα είναι άραγε; και κατά πόσο οι αποφάσεις τους παίρνονται πραγματικά από τα κάτω;) που μπορεί να πάρουν τέτοιες αποφάσεις να μη συμμετέχουν στην απεργία καταγγέλοντας τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και καλώντας τους εργαζόμενους να τους φτύσουν. Τότε είναι που θα αφεθούν ανενόχλητοι να συνεχίσουν τις πανεθνικές τους δράσεις!
Συναγωνιστή Γιαννη,
Δεν προκειται για μια ακομη απεργία της ΓΣΕΕ, που εχει εστω αιτήματα που προσεγγίζουν περσσοτερο την αστικη λογική στο εργατικό κινημα.
Υπαρχει μια ποιοτική διαφορά σήμερα, με τις 30 Μαη.
1.Η 30/ Μαη ειναι (κατα τους διοργανωτες), ημερα πανεθνικης δράσης(οχι Πανεργατικης)
απεργιας, η εστω Πανελλαδικής απεργίας των συνδικάτων).
2.το πλαισιο και οι στοχοι της
Πανεθνικης ημέρας δρασης, δεν εχουν να κανουν με παγια αιτήματα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, εστω ρεφορμιστικά,λειψά(αρκεί να ανατρέξει καποιος σε ανακοινωσεις τους στο παρελθον, σε μια πανεργατικη απεργία).
3. Η ” απεργία” της 30ης Μάη ειναι ο τροπος που ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ επέλεξαν να συμμετέχουν στην πανεθνικη ημερα δρασης της κοινωνικης συμμαχίας τους με τμηματα της αστικης ταξης και τα μεγαλοστρωματα των διαταξικων επιστημονικων φορεων των επιμελητηρίων και συνδικαλιστικων φορέων εργοδοτικων οργανώσεων..
4. Δεν μιλάμε λοιπον για νια κλασσικου τυπου απεργία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ πουαπλα διαφωνούμε με το πλαίσιο της, αλλα καλως ‘η κακώς συμμετεχουμε. Μιλάμε για πλαίσιο-στόχευση και αιτήματα που άλλοι βάζουν και ειναι αντιτιθεμενα και εχθρικά στην ταξη μας( ‘η μήπως έχουν καταργηθεί οι τάξεις).
5. Μη μπλέκεις τις επιλογές έκφρασης σωματείων ‘ η εργατικων ρευματων στις κλασικες πανεργατικες απεργίες και συγκεντρώσεις.
Ναι και οι συγκεντρώσεις του Μουσείου δεν ειναι αυτές που απαιτούνται και θέλουμε, οσοι παμε εκεί. Εκφράζουν μια μικρη μεριδα της τάξης και σωματείων, που εχουν μια διαφορετική προσέγγιση για τους αγώνες , αλλα ειναι μεσα στα πλαίσια μιας πανεργατικης απεργίας, οχι μιας διαταξικης συγκέντρωσης με την ηγεμονία της αστικης ταξης.
Π. Κεφαλληνος
Η συζήτηση για το εργατικό κίνημα είναι μεγάλη και προφανώς δε χωρά εδώ. Θεωρώ ότι ευθύνες μεγάλες έχουμε όλοι μας όσοι συμμετέχουμε ενεργά σε αυτό απ’ οποιδήποτε μετερίζι πολιτικό ή άλλο. Λύσεις ξεχωριστών πόλων ή μετώπων με χωριστές συγκεντρώσεις έχουν δοκιμαστεί δεκαετίες τώρα και δεν έχουν αποφέρει τίποτα σε σχέση με την ανατροπή των συσχετσιμών. Ακόμη και τα κάθε είδους ταξικά σωματεία έχουν τα ίδια χάλια με τα …μη ταξικά. Μάλλον θα πρέπει να σκεφτούμε κάποιον άλλου είδους προσανατολισμού μας! Προφανώς και οι πολιτικές κατευθύνσεις έχουν το ρόλο τους σε αυτό. Μεγάλη κουβέντα.
Από την άλλη αναρωτιέμαι η απάντηση, εφόσον οι άλλες λύσεις έχουν αποτύχει, μπορεί να είναι το κάλεσμα σε μη συμμετοχή σε μια απεργία; Ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν από εμάς έξω από ένα εργοστάσιο, σούπερ μάρκετ, νοσοκομείο και λοιπά και να καλεί τους εργαζόμενους να μην απεργήσουν! Όποιο και να ‘ναι το πλαίσιο αυτών που ακόμη έχουν τους συσχετισμούς. Ποτέ μου δεν θεώρησα το πλαίσιο της ΓΣΕΕ απλά ρεφορμιστικό, ήταν είναι και θα είναι πάντα αντεργατικό όπως και ο τρόπος κίνησής της. Και να τους καλέσουμε που; Σε τι; Σε άλλη μέρα; Με τι δυνατότητες;
Αντίθετα μπορώ να φανταστώ όλους μας έξω από τους χώρους δουλειάς να καλούμε τους εργαζόμενους στο να συμμετάσχουν στην απεργία και να την εκμεταλλευτούν για να βάλουν τα δικά τους πραγματικά πλαίσια. Να την μαζικοποιήσουν και να αναγκάσουν τις συνδικαλιστικές ηγεσίες σε αναδίπλωση, όπως τις ανάγκασαν τη διετία 2010 – 12, (θυμάσαι το κυνήγι του Παναγόπουλου; από τότε δεν τολμά να κατέβει σε απεργία) να ενώσουν τις αγωνίες τους με τ’ άλλα στρώματα (παρεπιπώντος ΓΣΒΕΕ και λοιποί ακόμη δεν έχουν ανακοινώσει κάτι) όπως έκαναν στις πλατείες το καλοκαίρι του ’11 και φέρανε τα πάνω κάτω στο πολιτικό σκηνικό. Άσχετα που για πολλούς και διάφορους λόγους και πάλι μείναμε στα μισά του δρόμου!
Δεν ξέρω ποια ήταν και είναι οι άποψή σου για τις πλατείες του ’11 αλλά με τη λογική που εκφράζεις μάλλον είχε δίκιο το ΚΚΕ που τους γύρισε την πλάτη και τις καταδίκαζε ως αντιδραστικές (πατώντας επίσης σε πραγματικά ζητήματα, ως προς ποιοι τις υποκίνησαν και τις κατευθύνσεις τους αλλά και τη σύνθεσή τους) αρνούμενο να τις μπολιάσει ακόμη με την δική του κατά τα άλλα ταξική κατεύθυνση εφαρμόζοντας τη “κοινωνική συμμαχία” όπως αυτό την εννοεί. Τους συσχετισμούς τους ξέρουμε, το ποιος κάνει κουμάντο επίσης, με το να καλούμε σε απεργοσπασία -αντικειμενικά εκεί οδηγούμαστε- δε νομίζω ότι σε αυτή τη φάση βοηθάμε στο να πειστεί ο απογοητευμένος κόσμος των μαζικών διαδηλώσεων της διετίας που προανέφερα ότι πρέπει να ξαναβγεί στους δρόμους.
Αν το ΚΚΕ μπορούσε να “μπολιάσει” τις πλατείες, να είσαι σίγουρος ότι θα το έκανε. Το πρόβλημα ήταν (και είναι) ότι η πανούκλα είχε εκδηλωθεί και ήταν αργά για το “μπόλι”.
Ο κόσμος στις πλατείες, δεν ζήταγε κοινωνική δικαιοσύνη. Ζήταγε να συνεχίσει να παίρνει αυτά που του έδινε και πριν η αστική τάξη. Ζήταγε να συνεχίσει να τρώει το τυρί, χωρίς να τον τσακώνει η φάκα, την οποία παρεμπιπτόντως, ούτε τότε κατάλαβε ότι τον τσάκωσε ούτε το έχει καταλάβει ακόμα.
Λαθραναγνώστη, ΔΕΝ ξέρεις ΤΙ σου γίνεται όσον αφορά τις πλατείες. Ούτε εσύ, ούτε το ΚΚΕ. επειδή λοιπόν αγαπητέ λαθραναγνώστη το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετείχαν ΚΑΙ σε αυτό το λαϊκό κίνημα και είμαστε περήφανοι για αυτή την συμμετοχή μας, να σε ενημερώσω για τα κατωθι:
α. ΚΑΘΕ λαϊκό κίνημα είναι αντιφατικό. εμπεριέχει τόσο χειραφετητικά όσο και μεταρρυθμιστικά (ρεφορμιστικά) προτάγματα. Αλλιώς δεν θα ήταν λαϊκό, αλλά κομμουνιστικό, αναρχικό κλπ κίνημα ετσι λοιπόν και το ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ κίνημα των πλατειών, ήταν ένα αντιφατικό λαϊκό κίνημα. ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετείχαν και σε αυτό το λαϊκό κίνημα, με στόχο να συμβάλλουν στο να μπολιαστεί με αριστερά αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά και περιεχόμενο. Το ΚΚΕ έβρισε, χυδαιολόγησε και λάσπωσε ΚΑΙ αυτό το λαϊκό κίνημα. Οπως ακριβώς έκανε και το Γαλλικό ΚΚ εναντλίον του Μαη του ’68. Ακριβώς η ίδια λογική, τα ίδια ξεφτιλισμένα επιχειρήματα.
β. Ο κόσμος λοιπόν στις πλατείες, σαφώς ΚΑΙ ΖΗΤΑΓΕ κοινωνική δικαιοσύνη. Εσύ και το ΚΚΕ είχατε μάλλον βουλωμένα αυτιά και δεν ακούσατε ούτε αυτό το λαϊκό κίνημα, όπως και πολλά άλλα. Μπορείς να συνεχίσεις λοιπόν να υπερασπίζεσαι τον ελιτισμό του ΚΚΕ που διαμέσω του ελιτισμού του και της χυδαιολόγησης εναντίον κάθε λαϊκού κινήματος, φροντίζει να παραμένει ως ΚΚΕ, ακίνδυνο για το καπιταλιστικό σύστημα. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που προωθεί ΕΝΕΡΓΑ τα καπιταλιστικά συμφέροντα και τις αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη ο καπιταλισμός, το ΚΚΕ είναι το κόμμα που κάθεται στην γωνία του αποδεχόμενο την καπιταλιστική ομαλότητα και καθημερινότητα.
Ο κόσμος στις πλατείες, γύρευε ένα καινούργιο ΠΑΣΟΚ, έναν καινούργιο Αντρέα. Γι αυτό και κατάπιε αμάσητο το δόλωμα που
του έριξε η αστική τάξη με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα.
Αν τότε ξαναζωντάνευε ο Αντρέας, θα τον βγάζανε με 90%!
Συνέλθετε και κάντε καμιά σωστή ανάλυση. Μετά τη διαφθορά των συνειδήσεων που προκάλεσαν 30 χρόνια ΠΑΣΟΚικού κεϋνσιανισμού (η χειρότερη εκδοχή του κεϋνσιανισμού – μεγάλες απολαβές με ελάχιστη προσφορά – πρακτικά χρηματισμός του κόσμου) , ήταν αντικειμενικά αδύνατο η μεγάλη μάζα να επιθυμεί κοινωνική δικαιοσύνη. Ήταν αδύνατον ο κόσμος του “easy money”, της ρεμούλας, των εργολάβων, της εργατικής αριστοκρατίας των ΔΕΚΟ και του δημοσίου, να επιθυμεί οτιδήποτε άλλο εκτός από την επιστροφή σε αυτή την κατάσταση.
Τι δεν καταλαβαίνετε? Μια παρακμιακή διεφθαρμένη κοινωνία ήταν η Ελλάδα που κατέρρευσε και οι πλατείες ήταν τα σπαρταρίσματα των ανθρώπων που αρνούνταν να δούνε την πραγματικότητα και μισούσαν αφάνταστα όποιον τους την παρουσίαζε όπως είναι.
…πονάνε οι αλήθειες….
Ταξικότατη ανάλυση! Παραγματικά κατ’ ευθείαν βγαλμένη και σε απ’ ευθείας σύνδεση με την εποχή του “αλλαγή χωρίς το ΚΚΕ δεν γίνεται”. Τότε που το ΚΚΕ παρακαλούσε να γίνει μέρος της πασοκικής πανούκλας. Αν δεν δήλωνες ΚΚΕ θα νόμιζε κανείς ότι διαβάζει σχόλιο οννεδίτη ή πασόκου.
Ποτέ το ΚΚΕ δεν “παρακαλούσε” να γίνει μέρος της ΠΑΣΟΚικής πανούκλας. Και μάλιστα, όταν ο χαρακτήρας του ΠΑΣΟΚ εκδηλώθηκε ξεκάθαρα, το ΚΚΕ προσπάθησε να το σταματήσει. Ήταν τότε που μερικοί μερικοί, πάθανε σοκ και αποχωρήσανε και του κήρυξαν και πόλεμο – τα έχουμε ξαναπεί αυτά…….
Σε ενοχλεί όταν διαβάζεις μια ανάλυση που δεν είναι στο πνεύμα της λαοκολακίας, ότι και καλά ο λαός είναι άμοιρος ευθυνών για τη τύχη του και μόνο κάποιες πεφωτισμένες ηγεσίες έχουν την ευθύνη. Είναι στην ίδια νοοτροπία των συνεργασιών κορυφής, ακόμα και με τον ΣΥΡΙΖΑ, για τις οποίες μέχρι τώρα πίεζε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τώρα τελευταία κάνει ότι δεν ξέρει τίποτα……..
Και βέβαια η ανάλυση μου είναι ταξικότατη. Τι θα ήθελες να πω? Ότι η καλομαθημένη στην εύκολη ζωή μεσαία τάξη και εργατική αριστοκρατία της Ελλάδας (και όχι μόνο) που έσκουζε στις πλατείες, βλέποντας να της παίρνουν την αστακομακαρονάδα μέσα απ το στόμα, ήταν προλεταριάτο που βρίσκονταν σε επαναστατική κατάσταση?
Και για να έχουμε και το καλό ρώτημα, όχι ότι περιμένω απάντηση δηλαδή, από ποιό μετερίζι μιλάς, εσύ?
ΤΙ λές βρε ανιστόρητε Λαθραναγνώστη; Τα θες και τα λές; Ή στην μανία σου να υπερασπίσεις το ΚΚΕ, ξεχνάς συνειδητά την αλήθεια;
1. ΤΟ ΚΚΕ δεν ήταν που έλεγε στο ΠΑΣΟΚ “Αλλαγή δεν γίνεται χωρίς το ΚΚΕ”; Δηλαδή με απλά λόγια “ΠΑΣΟΚοι, πάρτε μας και μας στο κυβερνητικό παρεάκι”;
2. Το ΚΚΕ δεν ήταν που κήρυξε “μορατόριουμ” και όποτε πήγε η ΚΝΕ στην οποία πλειοψηφία είχε η αριστερή τάση (που μετά συγκρότησε το ΝΑΡ και την ΚΝΕ-ΝΑΡ), να σπάσει το μορατόριουμ με το ΠΑΣΟΚ, έπεφτε το ΚΚΕ και την “μάζευε”;
3. Το ΚΚΕ δεν αποφάσισε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ να κάνει κυβέρνηση με την ΝΔ και μετά ΚΑΙ με το ΠΑΣΟΚ;
Καθαρά δικές σου ερμηνείες, εντελώς υποκειμενικές.
Λαθραναγνώστη, πιο ελιτίστικη, αποκομμένη από την πραγματικότητα και υποταγμένη στην καπιταλιστική καθημερινότητα ανάλυση, ΔΕΝ έχω δει να γράφει κομμουνιστής άλλος. Εκτός από σένα και όσους είναι στο ΚΚΕ. Τυχαίο; Δε νομίζω….
ΚΑΘΕ λαϊκό κίνημα έχει αντιφατικά χαρακτηριστικά. Αλλιώς ΔΕΝ θα προσδιορίζονταν ως “λαϊκό”, αλλά ως “αριστερό”, “κομμουνιστικό”, “αναρχικό” κλπ. Εσεις όμως στο ΚΚΕ, επιμένετε σε αυτή την ανιστόρητη, ελιτίστικη ανάλυση για το κίνημα των πλατειών “ως ένα κίνημα διεφθαρμένων που ήθελαν μόνο να απολαμβάνουν το παλιότερο βιοτικό τους επίπεδο και τπτ άλλο”!
ΑΚΡΙΒΩΣ γιατί ΔΕΝ θέλετε να παρεμβείτε μέσα στον κοσμο όταν αυτός επιλέγει να βγεί στους δρόμους. Διότι δεν ΘΈΛΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΤΑΡΆΞΕΤΕ ΤΗΝ καπιταλιστική καθημερινότητα/ομαλότητα!
Δεν έχω αντίρρηση σ αυτό που λες για τα χαρακτηριστικά των λαϊκών κινημάτων, ούτε είπα ότι τα κινήματα στις πλατείες ή στις μαζώξεις για το μακεδονικό ή οι πιέσεις από τα κάτω για την συνεργασία “όοοολης της αριστεράς” κλπ δεν είναι λαϊκά.
Είπα ότι ο λαός δεν έχει πάντα δίκιο, ότι το να λες το αντίθετο είναι λαϊκισμός και ότι αυτοί που φιλοδοξούν να είναι πρωτοπορίες, πρέπει κάποιες στιγμές να λένε στο λαό ότι κάνει λάθος.
Υ.Γ την διαταραχή της καπιταλιστικής ομαλότητας, την αφήνουμε στους “διαταραξίες” της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ναι έχεις δίκιο. Ο λαός δεν κάνει το σωστό πάντα, ούτε το λαθος πάντα. Κάνει και τα δυο. Το θέμα είναι, ΠΟΥ είδα για να του πεις αν πράττει σωστά ή λάθος και για προτείνεις προοπτική: Είσαι μέσα στο λαικο κίνημα που ξεσπά και προσπαθεις ΜΑΖΙ με τον υπόλοιπο κόσμο, ή εισαι απ έξω και μιλάς βριζοντας τον και αφ υψηλού.
1. Υπάρχει λανθασμένα η αντίληψη ότι το ΚΚΕ δεν έκανε παρέμβαση στις πλατείες. Έχω να πω ότι ως μέλος της ΚΝΕ τότε επανειλημμένα βρέθηκα σε εξορμήσεις Ριζοσπάστη ή άλλων υλικών στην πλατεία Συντάγματος και σε όλες τις φάσεις του λεγόμενου κινήματος των πλατειών. Κανένας ελιτισμός, καμία χυδαιολόγηση εκ μέρους μας δεν υπήρχε. Αυτό που εισπράτταμε ήταν πάντα αρνητικό, συνήθως μας έδιωχναν επειδή εκπροσωπούσαμε κόμμα, άλλες φορές εμφανιζόταν μια “επιτροπή πλατείας” που μας εξηγούσε (ευγενικά πάντα, δεν μπορώ να πω) ότι ακριβώς επειδή είμαστε κόμμα δεν μπορούμε να είμαστε εκεί. Αυτό που μας ζητούσαν ήταν να πετάξουμε την κομματική μας ταυτότητα. Αυτό δεν θα το κάναμε ποτέ. Παρεμβαίναμε και τις μέρες των κινητοποιήσεων μαζί με τα μπλοκ του παμε, οπότε και εισπράτταμε βρίσιμο από τα παλικάρια των πλατειών, είτε μέναμε, είτε φεύγαμε, είτε στρίβαμε, είτε οτιδήποτε.
2. Αυτό που εμείς δεν θα κάναμε, τα παιδιά της ανταρσυα, του συριζα και των άλλων δημοκρατικών δυνάμεων το έκαναν εύκολα. Παρενέβαιναν εκεί σαν να είναι άτομα και όχι σαν να εκπροσωπούν οργάνωση ή κόμμα. Τάιζαν χωρίς δεύτερη σκέψη τον φόβο του μικροαστού μπροστά στην έννοια της οργάνωσης.
3. Η πλατεία, όπως τελικά διαμορφώθηκε, δεν ήταν ουδέτερο πεδίο το οποίο μπορούσε να αλλάξει πορεία. Ήταν η πρόταση του συριζα στο κίνημα (και όχι μόνο του σύριζα, γιατί υπήρχε και η “πάνω πλατεία”). Ειδικά από ένα σημείο και μετά, είχε πρόγραμμα και αρχές, είχε χρώμα η πλατεία. Εμείς είχαμε άλλη πρόταση, η οποία αγκαλιάστηκε από εκατοντάδες χιλιάδες στις πορείες του παμε. Υπήρχε ουσιαστικά διαπάλη με δύο προτάσεις στο κίνημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι στις πλατείες δεν κατέβαινε κόσμος που μας ενδιέφερε, γι αυτό ακριβώς και κάναμε εξορμήσεις εκεί, όπως είπα. Ήταν θετικό που κατέβαινε μαζικά κόσμος στο δρόμο, αλλά το θέμα είναι το που καναλιζαρίστηκε αυτό.
4. Το κκε την έχει κάνει την αυτοκριτική του, ιδιαίτερα μετά τις δεύτερες εκλογές του ’12. Κάναμε λάθη τακτικής, βρεθήκαμε απροετοίμαστοι στη νέα ντρίμπλα που μας έπαιζε το σύστημα. Θα μείνει όμως παρακαταθήκη η στάση μας για μη συμμετοχή σε αστική κυβέρνηση. Εσάς ούτε σας περνάει από το μυαλό να κάνετε αυτοκριτική για την πλήρη ένταξη στο σχέδιο του σύριζα και στην κινηματική του πρόταση
5. Δεν αποδέχομαι την καπιταλιστική ομαλότητα, γι αυτό και στις 30 μάη θα απεργήσω
΄΄”μας ζητουσαν να πεταξουμε την κομματικη μας ταυτοτητα. αυτο δεν θα το καναμε ποτε” ΕΥΓΕ ΣΥΝΤΡΟΦΕ 1000 μπραβο. ακριβως το ιδιο καναμε κι εμεις οι τροτσκιστες με το εαμ
1.000.000 μπράβο που δεν πετάξατε την κομματική σας ταυτότητα τότε με το ΕΑΜ! Μπροστά σε αυτή την αταλάντευτη πολιτική αρχών, τι σημασία έχει που από τότε ο τροτσκισμός, ντόπιος και διεθνής, κατέστη άταφο πολιτικό πτώμα; Οι αρχές πάνω απ’ όλα!
Ουδείς μωρότερος των ιατρών, αν δεν υπήρχαν οι τροτσκιστές…
1. εσυ πονας η γουσταρεις που ο τροτσκισμος ειναι πτωμα; gia να ξερω τι να απαντησω. 2. να πουμε στον λογοκριτη οταν μιλαμε οι 2 μας να μη μας κοβει. ΠΑΕΙ;
1. Να πονάω; Χα! Μία στις τέσσερις μπύρες που πίνω, την πίνω για να γιορτάζω αυτό το γεγονός!
2. Δεν ξέρω τι γράφεις και σου κόβουν σχόλια. Τα δικά μου, πάντως, που μου έχουν κόψει ήταν απαλά, βαμβακερά που λένε. Άλλο αν σφάζανε… Καμία αντίρρηση να τους πούμε αυτό που λες. Πάει.
δηλ. εσυ προτεινεις οσοι θελουνε να ειναι λενινιστες να ειναι με την παρεα τους. οταν παρεμβαινουν στο λαο να υποκρινοντε οτι ειναι κατι αλλο. και ο λαος πως θα προχωρησει τη σκεψη του; αυθορμητα; ο Μαρξ ελεγε οτι οι κομμουνιστες δεν καταδεχοντε
να κρυψουν τις ιδεες τους. εσυ τι λες;
Φίλε μου LVF,
Εγώ λέω αυτό που, σύμφωνα και με τον Τρότσκι, έλεγε ο Λένιν:
(Λέον Τρότσκι, «Η Ηθική τους και η Ηθική μας», 1938)
Αν το ‘‘διαβάσεις’’ δημιουργικά, θα καταλάβεις τι έπρεπε να κάνουν οι (λίγοι) τροτσκιστές που δεν είχαν αντίρρηση (για λόγους «διεθνιστικών αρχών» –my ass) να μπουν στο ΕΑΜ, όπως και τι έπρεπε να κάνουν οι Κουκουέδες με τις πλατείες. Αλλά, όσο κι αν εχθρεύεστε ο ένας τον άλλον, σύγχρονο ΚΚΕ και τωρινοί τροτσκιστές, ένα από τα κοινά σημεία που έχετε είναι ότι σας διακρίνει η ίδια ανικανότητα να δουλεύετε μέσα στις μάζες.
Τα λέμε (αλλά διάβασε και λίγο· ειδικά για τρότσκα, σε βλέπω πολύ αδιάβαστο!)
1. εγω εχθρευομαι τους κκεδες που εγραψα 1000 μπραβο στον κκε; εγω αγαπαω ΜΟΝΟ τους κομματικους οπου κι αν ειναι. για αυτο του ειπα μπραβο που δεν υποστελει τη σημαια του και τις αρχες του.εγω εχθρευομαι τους ΑΝΤΙκομματικους κι ολους τους οπορτουνιστες – να το πω ετσι ευγενικα μη με κοψει ο λογοκριτης – που λειτουργουν διαλυτικα και κυριως δημοσιοσχετιστικα. 2. ειναι δυνατον ρε διαβασμενε να μπερδευεις το εαμ με τα σωματεια; τα σωματεια ειναι – αν και ρεφορμιστικα – ταξικες οργανωσεις. το εαμ ηταν ενας πολιτικος λαικομετωπικος σχηματισμος ταξικης συνεργασιας. διαφορετικα πραγματα διαφορετικη αντιμετωπιση. ο Λενιν δεν ελεγε ”κανουμε συγκεκριμενη αναλυση της συγκεκριμενης καταστασης”; εσυ κανεις κομφουζιανισμο. μπλεκεις μηλα και πορτοκαλια. το πορτοκαλι δεν τρωγεται με τη φλουδα. 3.υποστηριζεις οτι οι τροτσκιστες απειχαν απο τα σωματεια; 4. παραδεχεσαι οτι εκει οπου οι επαναστατες αναγκαζονται να κανουν ”μανουβρες και τεχνασματα” κυριαρχει αντεπαναστατικη πολιτικη ; 5.σοβαρα πιστευεις πιανουν τετοια τσαλιμακια στους KUTVηδες; για πλακα θα σε ξεσκεπαζανε και θα σε διωχνανε – το λιγοτερο 6. εσυ πονας η γουσταρεις και πινεις μπυρες που ”το κκε κι οι τροτσκιστες ειναι ανικανοι να δουλευουν μεσα στις μαζες” ; 7. απο αυτα που γραφεις υποθετω εσυ εχεις κανει δουλεια στις μαζες. υπο ποια σημαια αν επιτρεπετe; 8.τροτσκιστες υπηρξαν στο εαμ ελασ. μη μου πεις εσυ που εισαι διαβασμενος οτι δεν ξερεις το τελος τους; 9. ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ να μην παρεμβουν αλλοι στην κουβεντα. να τελειωσει πρωτα και μετα
1. Ωραία. Είσαι ο ένας στους 1.000 τροτσκιστές που δεν τους εχθρεύεσαι. Ξέρεις όμως γιατί; Γιατί υποφέρεις από κομματικό φετιχισμό. Η φετιχιστική αγάπη σου προς την κομματική οργάνωση γενικά καλύπτει την έχθρα σου προς τους “σταλινικούς” (έτσι δεν τους λέει το σινάφι σου τους Κουκουέδες;).
2. Τίποτε δεν μπερδεύω. Γι’ αυτό σού μίλησα για δημιουργική ανάγνωση.
3. Ποιος σού είπε κάτι τέτοιο κι από πού σού μπήκε αυτή η παράλογη ιδέα; Όπως σού μπήκε να σου βγει.
4. Ένας “σταλινικός” θα τρυπώσει μόνο με μανούβρες και τεχνάσματα στην ΟΚΔΕ ή στο ΣΕΚ. Παραδέχεσαι ότι στην ΟΚΔΕ ή το ΣΕΚ κυριαρχεί αντεπαναστατική πολιτική;
5. Εκείνα τα χρόνια όλοι ήξεραν τι είναι ο καθένας. Επομένως, αυτό που σου έγραψα, ότι δηλαδή δεν θυσιάζατε την κομματική σας ταυτότητα κι ας σήμαινε αυτό ότι δεν θα επιτυγχάνατε το σκοπό σας να μπείτε στο ΕΑΜ, ήταν ένα ρητορικό επιχείρημα, μόνο και μόνο για να φανεί αυτό που μου επιβεβαίωσες: ο φετιχισμός σας για την (κομματική/ιδεολογική) ταυτότητα. Τζάνκια τής ταυτότητας είσαστε στην τελική. Όπως οι δογματικές φέμινες και οι φανατικοί ιεχωβάδες.
6. Τα είπαμε αυτά. Για σας γουστάρω. Όχι για το ΚΚΕ.
7. Όχι, λάθος κάνεις. Δεν έχω τίποτε το σπουδαίο να επιδείξω ως προς τη δουλειά μέσα στις μάζες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν ξέρω τις βασικές της προϋποθέσεις. Κάτι ανάλογο μου συμβαίνει και με τη ζωγραφική, λόγου χάρη. Ενώ είμαι περίπου ολοκληρωτικά ανίκανος να ζωγραφίζω, ξέρω ποια είναι τα βασικά ντεσού τής ζωγραφικής τέχνης.
7α) Υπό τη σημαία τής ΛΑΕ.
8. Το ξέρω το τέλος τους. Είναι το ίδιο με το τέλος που θα είχαν οι “σταλινικοί”, αν οι συσχετισμοί ήταν ανάποδα.
1α. οπως καταλαβαινεις με αυτες τις αντιπαρτιζανικες χαριτωμενιες δεν θα ασχοληθω εκτος απο το 1 στους 1000. δεν υπαρχουν 1000 τροτσκιστες στην ελλαδα. σεκ – δεα – κοκκινο- ελαλιμπερτα κτλ ειναι παρατροτσκιστικες οργανωσεις. για την ακριβεια ΚΛΙΦΙΚΕΣ. αφου εισαι διαβασμενος οπως λες θα τις ξερεις τις διαφορες. 1β. γιατι παρεξηγιεται κανεις κουκουες αν τον πω σταλινικο; 2. Γιαννη [βαρουφακη] εσυ εισαι; τι αλλο να σου πω; ολο το συναφι μου διαβασε λαθος τον ΤΡΟ. και τον καταλαβες εσυ ο αντιτροτσκ. και μας δινεις και συμβουλες ενω χαιρεσαι οταν αποτυγχανουμε. 3. στα σωματεια λοιπον που δεν μου απαγορευουν να ειμαι με τα πιστευω μου συμμετεχω εκει που με θελουν απολιτικο στρατιωτακι ΔΕΝ 4. ρε φιλε καταλαβε 1 απλο πραγμα. το να ”τρυπωσεις” δεν ειναι αυτοσκοπος. εαν ηταν ετσι μπαιναμε παντου και στην Αστυνομια ακομη. χωρις την δυνατοτητα να μιλησεις επαναστατικα που να πας; ειναι τυχαιο οτι στα γηπεδα κυριαρχει το ”no politica”; οσογια τον σταλινικο που θα παει στο σεκ ακυρο και κουλο παραδειγμα. παλι μηλα και πορτοκαλια εμπλεξες. παντως ο κουκουες πιο πανω λεει οτι ΔΕΝ κανουν πια τετοια. σου ακυρωσε το επιχειρημα πριν το χρησιμοποιησεις 5. παλι αντιπαρτιζανικες χαριτωμενιες αναξιες σχολιασμου αλλα ΝΑΙ γουσταρω ”μπολσεβικικη ταυτοτητα κομματικη” γιατι ειμαι αξιος να την φερω και να την υπερασπιζω. εσεις που δεν θελετε ταυτοτητες και σημαιες κομματικες ειναι γιατι οι δικες σας ειναι λερωμενες και θελετε να τις κρυψετε. 6. πονας για το κκε λες αλλα εισαι απ εξω. γιατι δεν κανεις εσυ ”καλυψη αποκρυψη παραλλαγη” [ οπως μας λεγαν στο στρατο] να σιαξεις το κομμα απο μεσα; γιατι αυτο προτεινεις για τους τροτσκ. 7α. μη μου γραφεις ξενες λεξεις. τι ειναι ντεσου; 7β. αφου λοιπον κι εσεις οι λαικιστες να σας πω; λαοπληκτους; λαολαγνους; λαοπαθεις; δεν κανατε και τιποτα το τρομερο τι κανεις κριτικη και δινεις συμβουλες; και δεν αντιμετωπισατε και το μαχαιρι των σταλινικων. μοναχα την περιφρονηση τους 8. ναι ολοι σφαζουν. ο ΤΡΟ. εσφαξε μονο για την επανασταση. αν οι τροτσ. ηταν πλειοψηφια παντως ο βελουχ. θα ζουσε. αυτο που σου εγραψα στο εγραψα για να καταλαβεις οτι οι τροτσ. οτι και να κανανε σωστο η λαθος θα τους τρωγανε οπως φαγανε και σταλινικους που διαφωνουσανε 9. να λες κι εναν καλο λογο για τον λογοκριτη που μας αφηνει και μιλαμε. Λογοκριτη εισαι λεβεντια
Ό,τι είχα να πω το είπα κι ό,τι κατάλαβες κατάλαβες. Άλλα δεν έχω να προσθέσω και γράμματα γνωρίζω. Ούτε είμαι τόσο αφελής για να πιστεύω ότι είναι δυνατόν να γίνει ποτέ ουσιαστική συζήτηση με πολιτικά θολωμένα μυαλά σαν αυτά τών τροτσκιστών, άρα και του δικού σου.
o.k. σε κατανοω αλλα την επομενη φορα που θα πω κατι σε καποιον μη ξαναπεταχτεις
ρε λογοκριτη τι τρεχει εχεις κανα θεμα με τους τροτσκιστες;
λογοκριτη αυτο δεν θα περασει ετσι να το ξερεις
“Κάναμε λάθη τακτικής, βρεθήκαμε απροετοίμαστοι στη νέα ντρίμπλα που μας έπαιζε το σύστημα.” Επί μέρους λάθη μπορεί να κάναμε. Δεν κάναμε όμως το χειρότερο λάθος, το μοιραίο λάθος, να μπούμε σε κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
“Όλη η αριστερά μαζί και μέσα στο μέτωπο να διεκδικήσουμε την …….ιδεολογική ηγεμονία”, όπως μας πίεζαν αφόρητα.
Και από αυτή την άποψη, όσον αφορά στο ότι “βρεθήκαμε απροετοίμαστοι”, η ουσία είναι ότι τελικά δεν χειραγωγηθήκαμε από την αστική τάξη και αυτό είναι που, όπως λες κι εσύ, μένει σαν παρακαταθήκη! Σοφός, δεν είναι αυτός που δεν κάνει λάθη. Σοφός είναι αυτός που δεν κάνει μοιραία λάθη, λάθη που δεν μπορούν να διορθωθούν.
Παρατηρώντας τα γεγονότα από κάποια απόσταση πλέον, οι “πλατείες”, όπως και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώ ότι αποτελούν μέρος της “ενηλικίωσης” της εργατικής τάξης, την έξοδό της από τις αυταπάτες. Η εργατική τάξη, που με την πολιτική του κεϋνσιανισμού είχε πάει στον παράδεισο, αναγκάζεται σιγά σιγά να καταλαβαίνει, ότι δοκίμασε όλες τις εναλλακτικές που της παρέχει το αστικό σύστημα, φυσικά και του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένου και τα αποτελέσματα είναι τα ίδια.
Η μόνη λύση πλέον, είναι η ριζοσπαστικοποίηση. Και αυτό θα πάρει κάποιον χρόνο.
Στις 30 του Μάη, φυσικά και θα απεργήσω. Ανέκαθεν, το συνεπές ταξικό κίνημα, χρησιμοποιούσε την κύρηξη απεργίας και την νομική κάλυψη που κάθε τόσο ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ έδινε η ΓΣΕΕ (για να δικαιολογήσει την ύπαρξή της), για να κάνει την δική του απεργία με σωστό ταξικό πρόσημο. Το συνεπές εργατικό κίνημα πρέπει ΑΝΕΝΔΟΙΑΣΤΑ να χρησιμοποιεί και την παραμικρή ευκαιρία που του δίνεται από το αστικό σύστημα και από τις αντιφάσεις της λειτουργίας του, για να διεξάγει την ταξική πάλη.
Μια χαρά σωστή είναι η αντίληψη ότι το ΚΚΕ ΔΕΝ συμμετείχε στο κίνημα των πλατειών.
1. Το να έρχεσαι απλά να πουλήσεις εφημερίδα ή να μοιράσεις προκύρηξη (οι οποίες μάλιστα βρίζουν και το κίνημα) ΔΕΝ συνιστά συμμετοχή στο κίνημα. Μάθετε ελληνικά. Συμμετοχή στο κίνημα, συνιστά το να κάνουν την οργανωτική και πρακτική λάντζα ΚΑΙ τα μέλη σου
2. Ναι, το κίνημα των πλατειών ήταν ένα αντιφατικό κίνημα. Το έχουμε επισημάνει πολλάκις εμείς στο ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Λόγου χάρη, η απαγόρευση (τουλάχιστον αρχικά) του να μπουν κομματικά τραπεζάκια στην πλ. Συντάγματος ήταν δείγμα των αρνητικών αυτού του πολύ σημαντικού λαϊκού κινήματος.
Δεν μίλησα για συμμετοχή, το κκε δεν συμμετείχε εκεί και καλά έκανε. Μίλησα για παρέμβαση που κάναμε στον κόσμο που παγιδευόταν εκεί. Λάντζα τραβήξαμε πολύ τότε, αλλά όχι στην πλατεία, στους χώρους δουλειάς.
Ότι κάνατε λάντζα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Ξεπλύνατε πολύ κόσμο…..
αυτό το ψεύτικο αντιθετικό δίπολο “πλατεία vs εργατικά σωματεία”, μόνο το ΚΚΕ και οι φιλελέδες το λένε. ΟΧΙ φίλε λαθραναγνώστη: Οι υπαρκτές αρνητικές τάσεις που υπήρχαν στο λαϊκό κίνημα των πλατειών και που στρέφονταν κατά των κομμάτων γενικά και κατά των εργατικών σωματείων, σταδιακά ηττήθηκαν, με την συμβολή των δυνάμεων του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αλλά είπαμε: Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες (και λίγο λέω) κοσκινίζει………………….
Σε πολλές περιπτώσεις, το εργατικό κίνημα, έχει συμπορευτεί με ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ κλπ που αναφέρεις, ακόμα και ανεξάρτητα από τις (έτσι κι αλλιώς) ξεπουλημένες και γραφειοκρατικές (ηγεσίες των) ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Πολλά καλέσματα (ακόμα κι από ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ) απευθύνονται προς τους “μικρομεσαίους”, τους “μικροεπαγγελματίες”, τους “επαγγελματοβιοτέχνες”, τους “αυτοαπασχολούμενους” κλπ, καλώντας τους σε αγώνα, ενάντια στην “υπερφορολόγηση”, τις “υψηλές ασφαλιστικές εισφορές” κλπ. Στο άρθρο των κκ Χατζηγιάννη-Πελεκούδα(http://pandiera.gr/%ce%b1%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%af%ce%b1-30-%ce%bc%ce%ac%ce%b7-%cf%8c%cf%87%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%83%ce%af%ce%b1/), έγινε μια μικρή, αλλά όχι ολοκληρωμένη αναφορά. Επιπλέον, κάποιες πολιτικές δυνάμεις παρότι αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση από φιλολαϊκή σκοπιά, “ομνύουν” υπέρ (όχι απαραίτητα με καπιταλιστική έννοια) της “ανάπτυξης” και της “παραγωγικής ανασυγκρότησης”. Αυτό, αντιμετωπίζεται θετικά, από μεγάλο μέρος του κόσμου, καθώς είναι διάχυτη η πεποίθηση, ότι η παραγωγική διαδικασία (οικοδομή, εμπόριο, βιομηχανία κλπ) είναι “πεσμένη”. Αυτό, κατά πόσο ισχύει;
Απεργία των εργοδοτών λέει το κείμενο. Δηλαδή όποιος από τον ιδιωτικό τομέα απεργησει θα του πει το αφεντικό του συγχαρητήρια η θα βρεθεί κοντά στην απόλυση όπως σε όλες τις απεργίες;
Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε απο την δραση αυτή της γσεε, ειναι οτι, διαφέρει ποιοτικά απο την κήρυξη των προηγουμενων πανεργατικων απεργιψν στο εξής: Για πρώτη φορά πασκε/δακε/οι διασπασεις τους και συριζα, βγαίνουν με ένα τοσο ρητα διατυπωμενο καπιταλιστικο περιεχόμενο, ως περιεχόμενο…πανεργατικης απεργίας. Ας το κρατήσουμε αυτό.
Επίσης ας κρατήσουμε και αυτό: Τα ποσοστά συμμετοχής στο πανεργατικές απεργίες αγγίζουν συνολικα μονοψήφιο αριθμό. Αιτίες; τόσο η γραφειοκρατικοποιηση/κρατικοποιηση των γσεε/αδεδυ και ο κομματοκεντρικος συνδικαλισμος, όσο και η μοιρολατρία των εργαζομένων. Αυτά τα δυο μαζί με κρατος/εργοδοσια, είναι ο αντιπαλος των αγωνιστών
εργαζομενων. Αυτά πρέπει να υπερβουμε/απορριψουμε σαν μέλη της εργατική τάξης!
Και που θες να ξερουν οι ναριτες απο ιδιωτικο τομεα;
Ε, κάτι περισσότερο ξέρουμε απο σένα αγαπητέ.
Ελα ρε ναριτη για πες μας, μετεφερε την πειρα σου απο τη δραση σας σε διαφορους χωρους του ιδιωτικου τομεα. Τι λες βρε ερμε που αμα ρωτησεις εργαζομενο τι ειναι το ναρ θα νομιζει οτι του μιλας για το καλαζαρ.
Βρε έρμε ΚΚΕ, για το ΚΚΕ είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα: Κατόρθωσε με την ευγεινή συνεισφορά των καθεστώτων του ανύπαρκτου, να ακούει “κομμουνισμός” ο εργάτης και ο εργαζόμενος και να καταλαβαίνει “καταπίεση του εργάτη” “κομματική άρχουσα τάξη”, “τσαουσέσκου”, “χότζα” και άλλα τέτοια. Αστο δεν το χεις……
Εγώ μπορώ να σου πω πάρα πολλά για την συνείδηση του εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα. Εσύ αγαπητέ ΚΚΕ μου, πότε θα αποφασίσεις ότι, η παραίτηση από τα εγκόσμια, ο κομματοσκυλισμός και η γραφειοκρατία κάνουν κακό στην κομμουνιστική υπόθεση;
Τρίχα δεν θα πειράξει η εργοδοσία. Και ο λόγος είναι ένας και καθαρός αυτήν τη φορά. Η “πανεθνική δράση”, όπως την αποκαλούν οι σχεδιαστές της και όχι απεργία πανελλαδική, όπως αποκαλούσαν τις μέχρι σήμερα, βρίσκεται στην δική της πλευρά. Γιατί ο εργοδότης που είναι και μέλος του Τεχνικού Επιμελητήριου, του οποίου ο αναπτυξιολόγος πρόεδρος Στασινός υπερανύνεται της “πανεθνικής κοινωνικής συμμαχίας” να πειράξει τον μηχανικό που έχει στη δούλεψή του; Ποιο σημείο από το πλαίσιο της “πανεθνικής” είναι ενάντια στα συμφέροντά του; την επόμενη μέρα, ο εργοδότης ή ο εργαζόμενος θα έχει κερδίσει κάτι ή πολλά; Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός προχώρησε σε μια τομή και δεν τόκανε μόνος του. Οι δυνάμεις που δεν τολμούν να σηκώσουν το γάντι, δημιουργώντας άλλοθι του στυλ “δικές μας συγκεντρώσεις που θα τις λέμε απεργίες” αναλαμβάνουν μεγάλη ευθύνη.
Από το κατά το συγγραφέα τού άρθρου σύνολο των πολιτικών οργανώσεων της Αριστεράς αναφέρονται ονομαστικά μόνο τρεις. Μπορούμε να έχουμε το καλό ρώτημα αν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΝΑΡ κρύβονται στο “κ.α.” που γράφει ο αρθρογράφος; Και, αν κρύβονται εκεί, μπορούμε να έχουμε και το ακόμα καλύτερο ρώτημα ποια ανάγκη ή σκοπιμότητα υποχρέωσε τον αρθρογράφο να τους κρύψει; Το κρυφτούλι παίζει;
Αγαπητέ left g 700,
Μπορεις να διαβασεις σχετικό αρθρο του Μ.Ριζου ,εδω και 2 εβδομάδες στο ΠΡΙΝ, στελέχους του ΝΑΡ και συνδικαλιστή στο ΑΤΤΙΚΌ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. Επιπρόσθετα θα μπορουσες να τον ρωτήσεις, αλλα βεβαια ειναι τοσο καθαρό το άρθρο και οι απόψεις του, γι αυτο το αποφεύγεις. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν εχει ακομα τοποθετηθει Δημόσια, αλλα ο καθένας θα κριθεί για αυτα που λέει. Αυτες που αναφέρω εχουν ηδη τοποθετηθεί.
Αλλα εσύ αλήθεια, τι άποψη εχεις; και γιατί την κρύβεις ;
Δεν συνεισέφερες στον διάλογο που αναπτύσσεται, αν και παρεμβηκες ψάχνοντας ίντριγκες.
Σε ευχαριστώ για τον χρονο σου και αδημονω για την άποψή σου.
Π. Κεφαλληνος.
Φίλε Π. Κεφαλληνέ,
1) Δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί με παραπέμπεις σε άρθρο άλλου αρθρογράφου. Εγώ διατύπωσα μια απορία που μου προέκυψε από την ανάγνωση του δικού σου κειμένου.
2) Από τη στιγμή που η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έχει πάρει ακόμα δεσμευτική και δημόσια θέση, τότε, και να με συμπαθάς, αυτό που γράφεις [“Το σύνολο των πολιτικών οργανώσεων (ΚΚΕ-ΛΑΕ-ΣΕΚ κ.α.) και των αντίστοιχων παρατάξεων τους, λένε ΝΑΙ στην αντιδραστική αυτή «απεργία» της 30ης Μάη, […]]” είναι απολύτως ανακριβές. Και πραγματικά απορώ που δεν το έχεις διορθώσει ακόμα ή που δεν έχει κατατεθεί κανένα σχόλιο από κάποιο φίλο τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ που να αποκαθιστά την αλήθεια. Επιπλέον, τώρα που ξαναδιαβάζω το συγκεκριμένο σημείο: είναι επίσης ανακρίβεια και τουλάχιστον ασυνείδητη διαστρέβλωση να γράφεις “λένε ΝΑΙ στην αντιδραστική αυτή απεργία” από τη στιγμή που οι οργανώσεις οι οποίες έχουν πάρει θέση υπέρ τής συμμετοχής τους διευκρινίζουν ότι θα συμμετάσχουν μεν, αλλά με σκοπό να της δώσουν ταξικό χρώμα και χαρακτήρα. Πράγμα που σημαίνει ότι, αντί για ΝΑΙ που λένε, όπως εσύ ισχυρίζεσαι, λένε ένα βροντερότατο ΟΧΙ!
3) Η θέση μου; Ευχαρίστως. Χωρίς να το έχω πολυσκεφτεί και χωρίς να έχω συζητήσει οργανωμένα το ζήτημα κλίνω (και μάλλον εκεί θα μείνω) στη συμμετοχή, αλλά με σκοπό τη μετατροπή της από φιέστα ταξικής συνεργασίας σε κανονική απεργία.
4) Καμία ίντριγκα δεν ψάχνω γιατί δεν βλέπω να υπάρχει και καμία. Το μόνο που είδα, το οποίο, όπως αποδεικνύεται, οφείλεται σε απρόσεκτο γράψιμο εκ μέρους σου, ήταν η προσπάθεια να πέσουν στα μαλακά “οι δικοί μας”. Έργο που, δυστυχώς, το έχω δει να ανεβαίνει και να παίζεται από όλα τα οργανωμένα πολιτικά σχήματα της Αριστεράς ανεξαιρέτως.
Τα λέμε
πάλι για τον left G700
Δεν ξέρω αλήθεια αν έχει νόημα αυτού του είδους η συζήτηση, για το ποιες οργανώσεις λένε τι και ποιές θέλω να κρύψω , απο την κριτική μου
και οχι μια συζήτηση με επιχειρήματα για την Κοινωνική συμμαχία, την ημέρα πανεθνικής δράσης που διοργανώνουν( τους στόχους το πλαίσιο και τα υποτιθέμενα αιτήματα της), μαζί και η “απεργ’ια” των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, απεργία που ειναι ενταγμένη στα ίδια πλαίσια με τους ίδιους στόχους που αυτοί εχουν καθορίσει και μας καλούν να συμμετέχουμε σε αυτή την ημέρα της ΠΑΝΕΘΝΙΚΗΣ τους δράσης.
Οποιος δεν θέλει να καταλάβει οτι το κύριο χαρακτηριστικό εκείνης της ημέρας προσδιοριζεται απο τους συνδιοργανωτές της και αυτά που αυτοί έχουν ορίσει και αυτό δεν αλλάζει αν πάμε και κάποιοι ή όλοι οι “αριστεροί” 100-500 μέτρα πιο κάτω με μια χαρταμπιάνκα με διαφορετικα αιτήματα( που δεν αφορούν όμως την συγκεκριμμένη εκδήλωση), θέλει να κρυφτεί απο την ουσία των πραγμάτων.
Η κοινωνική τους συμμαχία, μια ποιοτική αναβάθμιση της παρέμβασης της αστικής τάξης μέσα στο εργατικό κίνημα , μπορεί μόνο να ανατραπεί στους δρόμους απο το ταξικό εργατικό κίνημα, με άλλους στόχους προσανατολισμό και αιτήματα. Δεν μπορεί να χτιστεί ενας διαφορετικός δρόμος, αν δεν κατακτάμε την ταξική μας αυτοτέλεια μέσα απο τις δικές μας οργανώσεις(συνδικάτα και φορείς).
Η συμμετοχή μας σε τέτοιου είδους αντιδραστικές φιέστες, με την δικαιολογία να μην ξεκόψουμε απο τις μάζες, μας έχει οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση. Οποιος συνειδητά συμμετέχει σε αυτό, συνειδητά προωθεί τις επιδιώξεις τους.
Και τωρα στα ερωτήματα σου:
1. Το κ.α. οργανώσεις στο άρθρο μου, παραπέμπει σε μικρότερες οργανώσεις της αριστεράς που έχουν εκφραστεί δημόσια και συνδικ. παρατάξεις που έχουν με κείμενα τους πάρει θέση. Μέσα σε αυτές είναι και οργανώσεις που συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν παραπέμπει σε οργανώσεις που δεν έχουν ακόμα δημοσιοποιήσει τη θέση τους, εδω θα είμαστε για να κρινουμε .
2. Η παραπομπή μου σε άρθρο του σ. Μ.Ρ. γίνεται γιατί εγώ δεν μπορώ να εκφράσω τη θέση του ΝΑΡ, μιας και δεν είμαι μέλος του. Το άρθρο του όμως είναι χαρακτηριστικό και σαφές, γι αυτό και η παραπομπή.
3. Η επίκληση του επιχειρήματος οτι μεσω της συμμετοχής, δίνουμε ταξικό χρώμα και χαρακτήρα σε μια αντιδραστική φιέστα- ημέρα ταξικής συνεργασίας και ιδεολογικής υπόκλισης στον αντίπαλο- , δεν μπορει να μετατρέψει το βροντερό τους ΝΑΙ στην πανεθνικη ημέρα δράσης σε ΟΧΙ.
4. Να είσαι σίγουρος οτι δεν υπάρχει καμιά σκοπιμότητα στα αναγραφόμενα μου για να πέσουν στα μαλακά “οι δικοί μας”.
Δικοί μας είναι οι καταπιεσμένοι-οι εκμεταλλευόμμενοι- οι περιπλανώμμενοι και ανασφάλιστοι της μαυρης εργασίας΄οι άνεργοι, οι ανακυκλούμενοι των Εοκικών προγραμμάτων στους Δήμους- τα νοσοκομεία-στο Δημόσιο, είναι ολοι οσοι αγωνίζονται για την ανατροπή του συστήματος της βαρβαρότητας.
Οσοι απο τους “δικούς” μας που υπονοείς, πάρουν την ίδια θέση με τη δική σου περί μετατροπής του χαρακτήρα της πανεθνικής ημέρας δράσης σε “κανονική” απεργία , θα υποστούν και αυτοί τη βάσανο της κριτικής.
Αγαπητέ left g700, aς μεταφέρουμε τουλάχιστον αυτή τη συζήτηση, με αντιπαράθεση επιχειρημάτων στους χώρους δουλειάς στις γειτονιές μας, Μένουν μονο 14 ημέρες για να μπορέσουμε να ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ τον σχεδιασμό τους, να μην πραγματοποιηθεί η ημερα πανεθνικής δράσης και η “απεργία” τους. Εχουμε πολύ μαλλί να ξάνουμε ακόμα.
Αθήνα Π. Κεφ.
Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και πράκτορες, να δεις που κάποτε θα μας πούνε και χαφιέδες…
Δίκιο στο Παναγιώτη κεφαλληνό
Οι οργανώσεις που έχουν πάρει θέση υπέρ της συμμετοχής, διευκρινίζεις σε τι ακριβώς συμμετέχουν; Αυτοί που σχεδίασαν την 30 Μάη την αποκαλούν “πανεθνική δράση για την κοινωνική συμμαχία”. Σε αυτήν προσδοκούν να δώσουν “ταξικό χρώμα και χαρακτήρα”; Οι εργοδοτικοί του συνδικαλισμού κατεδαφίζουν και τους σοβάδες. Εμείς δεν μπορούμε να στεκόμαστε με τα πινέλα στο χέρι. Κτίζουμε.
….Η απεργία που έχει κυρήξει η ΓΣΕΕ μαζί με τα αφεντικά, είναι εναντίον της τάξης μας. Είναι αιτήματα και διεκδικήσεις της αστικής τάξης απέναντι στην κυβέρνηση. Η εργατική τάξη δεν πρέπει να συμμετέχει στην φιέστα των εργατοπατέρων και των αφεντικών. Ως εργαζόμενος δεν θα συμμετέχω σε καμία συγκέντρωση που ΔΗΘΕΝ θα δώσει άλλο περιεχόμενο και δεν θα απεργήσω…..Καλώ τους εργαζόμενους να κάνουν κοπάνα και να πάνε για καφέ !!!!!!!!…..
Τι εννοείς να κάνουν κοπανα?
Νομίζω ότι εννοεί πως “η 30ή Μάη είναι αργία, δεν είναι απεργία”! ;-) :-)
είναι ο ορισμός του “αριστερίστικου” λουμπενισμού….
Οπως και η συμμετοχή στην φιεστα των εργοδοτών και του αστικοποιημενου συνδικαλισμού, ειναι ο ορισμός του ακολουθητισμου και του δεξιού οπορτουνισμού.
Ο μόνος που ασχολήθηκε με την ξεφτυλισμένη ΓΣΕΕ ήταν τα κομματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ ΝΑΡ και ΣΕΚ που οι τελευταίοι έγλειφαν για την ενότητα της εργατικής τάξης τους αστικοποιημένους συνδικαλιστές που λες, οι δε έκαναν παρέμβαση και μάλωμα στη ΓΣΕΕ λες και η ουσία μιας απεργίας είναι να καταδικάσεις αυτούς που έχουν απαξιωθεί ήδη από τους πρωτοπόρους εργάτες και όχι να την κάνεις πραγματικά ταξική και πολιτική μάχη.
Αγαπητέ “όνομα”: Με τις ξεφτιλισμένες πασκε/δακε/συριζα είμαστε υποχρεωμένοι να ασχολούμαστε, μιας και αποτελουν την μεγάλη πλειοψηφία του σημερινού εργατικου/συνδικαλιστικού κινήματος.
Για να ηττηθούν οι παραπάνω εργοδοτικες/κρατικες συνδικαλιστικές παρατάξεις και το περιεχομενο αυτών, χρειάζεται ως ενα πρώτο βήμα, οι ταξικές δυνάμεις να μην τις ψηφίζουν στα προεδρεία των δσ των σωματείων, έχοντας ως δικαιολογία τα “αναλογικά προεδρεία”, όπως δυστυχως μονίμως πράττει το παμε/κκε. Ευχαριστω
Οταν λεμε απεργία εννοούμε μια πραγματική κίνηση της τάξης που εχει αποφασίσει η ίδια(με συνελευσεις) ‘ η τουλάχιστον εχει συμφωνήσει( οταν την αποφασίζουν άλλοι), στους στόχους τα αιτήματα την ημέρα έναρξης την διαρκεια τις μορφές και την κλιμακωση της.
Μια απεργία είναι πολιτική και ταξική μαχη οταν αντιστρατευεται τα συμφέροντα της αστικης ταξης και υπερασπίζεται τα κοινά ταξικά μας συμφέροντα.
Αν μου βρεις καποια τέτοια στοιχεια, στην φιέστα που σχεδιασαν τμημα της αστικής ταξης με τον αστικοποιημμενο συνδικαλισμο στην εθνικη ημερα δρασης τους, κερδιζεις τον πρωτο λαχνό .
Αν μου πρόσθετες και σε πόσα και ποια σωματεια εγιναν συνελεύσεις και αποφάσισαν κοινή ημέρα δρασης(απεργιας) με τα ξεπλύματα των ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ, οχι βέβαια μια απόφαση του ΠΑΜΕ ‘η καποιων ΔΣ,και τον καθορισμο στοχων και αιτηματων παλι θα κερδιζες.
Συναγωνιστή μου, ο δρομος της εργατικής χειραφέτησης είναι μακρύς και δύσκολος, μην συμβάλλουμε με πράξεις και αποφάσεις ακολουθητισμου και υπόκλισης στους σχεδιασμούς των αντιπαλων μας.
Οσοι υπερασπίζονται αυτές τις αρχές δεν είναι εχθροί της τάξης, οσοι κανουν Κριτική στις δυναμεις του ΠΑΜΕ, δεν σημαινει αυτοματα οτι ειναι απεναντι.
Αλήθεια πόσες φορές εχεις δημοσια εκφράσει τις αντιρρήσεις σου για αποφάσεις που παίρνονται απο κλειστές ομαδες ανθρώπων; ας ειναι και οι σ/φοι σου.
Προσπαθηστε να συμβάλλετε στην εργατικη χειραφετηση και την ταξικη αυτοτέλεια της ταξης από την αστική ιδεολογια και τον ρεφορμισμό που σπάει κόκαλα.
Τα παραπανω δεν σημαινουν οτι εμείς τα εχουμε λυμένα και τακτοποιημένα στη σκέψη μας και τη δραση μας.
Είμαστε όμως αποφασισμένοι να ξεκοψουμε ΟΡΙΣΤΙΚΑ ιδεολογικά-πολιτικα και σε μια πορεία και οργανωτικά με οτι μας κρατάει σαν ταξη και πολιτικά οντα κατω απο τις σημαιες τους.
Να το κανουμε πράξη. Δείτε λιγο πιο πέρα απο τον μικροκοσμο σας(μας).
Ας ξεκινήσουμε αποτιμώντας ολη αυτη τη συζήτηση, την δράση και τα αποτελέσματα(οχι αλλα ΣΕΚ) που ειχαν στην κινηση της ταξης την ημερα αυτή.
Ας διερευνήσουμε τις εξελίξεις στη συνειδηση της, αλλα και τις δικες μας συνειδησεις. Μην ταμπουρωνωμαστε πισω απο τσιτάτα και “αναλλοίωτες” αλήθειες, μπροστα μας έχουμε δύσκολο δρόμο και τωρα ΑΜΕΣΑ την 4η αξιολόγηση και το νεο παραμύθι για έξοδο τελος των μνημονιων και των δεινων της εργατικης οικογενειας. Βιαζονται να μας καλουπαρουν στη νεα “κανονικότητα”, της διαρκους λιτότητας, της παρατεταμενης φτωχοπιησης, της αποδοχης της “κινεζοποιησης” των εργασιακων σχεσεων και τ ν συνταξεων-φιλοδωρημα.
Να σπασουμε την κανονικοτητα τους. Αμ επος αμ έργο.
επιμένεις να συγχέεις την απεργία της 30ης Μαίου με την Κοινωνική Συμμαχία. Λες για παράδειγμα για τα αιτήματα, ότι η Κοινωνική Συμμαχία δεν είχε εργατικά αιτήματα αλλά η απεργία δεν είχε τα αιτήματα της ΚΣ, ήταν απέναντι σε μορφή και περιεχόμενο. Δεν είναι δυνατόν να μην το γνωρίζεις, δεν είναι δυνατόν να μην γνωρίζεις για την ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και πορεία του Μουσείου την οποία εγκαταλείψατε την στιγμή ακριβώς που απέκτησε όρους να μαζικοποιηθεί. Μια ανεξάρτητη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία που δεν έτυχε ούτε καν δημοσιογραφικής αναφοράς στην pandiera. Που δεν λέω πως ήταν μαζική αλλά θα ήταν αυτή που ήταν πάντα και ίσως λίγο μεγαλύτερη αν δεν την κάνατε για αλλού και με τα ίδια ποσοστά συμμετοχής.Το σαμποτάρισμα της απεργίας και η αποτίμηση της αποτυχίας της είναι αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Αν δεν εγκαταλείπατε το κεκτημένο της 12ης Ιανουαρίου απέναντι στην οποία έχετε μια διπλή στάση, θα είχαμε πάει καλύτερα. Αφενός αποθέωση (Η απεργία, η μόνη απεργία που έγινε τελευταία βασικά) αλλά και σαμποτάρισμα της προσπάθειας να αφήσει κάτι, σαμποτάρισμα της προσπάθειας να συνεχιστεί. Όπως αποφασίσατε να εγκαταλειφθούν τα πρωτοβάθμια σωματεία και η κίνηση τους κατά της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ τότε που είχαμε όντως Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων και Ομοσπονδιών, γιατι τότε καλούσαν και Ομοσπονδίες στο Μουσείο. Το κάνατε γιατι δεν ήταν κομματικά καθαρές, ή με αρκετά αντικαπιταλιστική γραμμή, όπως αυτό μασκαρεύεται. Το κάνετε και τώρα σε πολύ χειρότερο σημείο αφετηρίας για το εργατικό κίνημα
το εξίσου επικίνδυνο είναι πως προλειένετε το έδαφος για άρνηση του ρόλου των ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων/Νομαρχιακών τμημάτων της ΑΔΕΔΥ όταν μου λες πως απεργίες κάνουν τα πρωτοβάθμια μόνο. Αυτό είναι τελικά ακόμα πιο επικίνδυνο, μια περιγραφή του εργατικού κινήματος που περιλαμβάνει σωματεία και συνομοσπονδίες. Οι ομοσπονδίες ? Το σχέδιο σας για οργανωτικό διαχωρισμό από την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, με μηδενικές δυνάμεις και μηδενική αντιπροσωπευτικότητα., θα περιλάβει και τις ομοσπονδίες ? Θα κηρύττει πχ η ΟΛΜΕ απεργία και θα λέτε δεν είναι απεργία ?
Κώστας
Αν αθτο κατάλαβες απο το σχολιο μου, καλώς. Συγγνώμη που σε κούρασα να το διαβάσεις. Αλλα βλεπω οτι περαν των διαφορετικων προσεγγίσεων, υπάρχει και χάσμα στο να μπορεί ο ενας τουλάχιστον να καταλαβαίνει τι λέει ο αλλος.
Τι να καταλάβω ρε Παναγιώτη δηλ ?
“Οπως και η συμμετοχή στην φιεστα των εργοδοτών και του αστικοποιημενου συνδικαλισμού, ειναι ο ορισμός του ακολουθητισμου και του δεξιού οπορτουνισμού.”
Αυτό δικό σου δεν είναι ? ¨Οταν η λάσπη, η συκοφαντία ο κιτρινισμός και ο αυριανισμός φοράνε ταξικό φερετζέ αυτά είναι τα συμπτώματα.
Λυπάμαι
Κώστας
1.Συνειδητά συνεχίζεις να διαχωρίζεις την εθνική ημερα δράσης, την κοινωνική συμμαχία( μέλη της οποίας είναι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) , το περιεχόμενο της Εθνικής ημέρα δράσης, τους στόχους της Κοινωνικής συμμαχίας(των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) και την μορφή που επέλεξαν (24ωρη απεργία), να προπαγανδίσουν την ίδρυση τους και να πετύχουν τους στόχους τους,
Μια…. ανοιχτή κοινωνική συμμαχία… στο παρόν και το μέλλον.
Οποιος συμμετείχε σε αυτό το συνοθύλευμα με μερικά μέτρα απόσταση με διαφορετικά δήθεν αιτήματα, συνεβαλε στο να κάνει την πρώτη δημοσια εμφάνιση της αυτή η ΛΥΚΟΣΥΜΜΑΧΊΑ και να δείξει οτι μπορεί να συνυπάρχουν στο δρόμο αφεντικά και εργάτες.
“Δεν έχουμε ανειρηνευτες διαφορές”, βρε αδελφέ, “που να μην μπορούμε ούτε να εμφανιζόμαστε την ιδια ημέρα στους ιδιους τόπους διαμαρτυρόμενοι για τα κοινά μας αιτήματα”, όπως έχουν προσδιοριστεί και συνυπογραφεί και απο τους “εκπροσώπους” σας (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ).
2.Αλήθεια αν δεν ειχε κυρηχτεί η ΕΘΝΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ απο την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, θα ειχε προκηρύξει η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ “απεργία”;
Θα βρισκόσουν και εσύ σε κάποια συγκέντρωση (στο Μουσείο), ή θα ήσουν στην εργασία σου ή σπίτι σου;
Πως λοιπον αποσυνδέεις την Κ.Συμμαχία την Εθνική .Η.Δ. και την απεργία- φάρσα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ;
Ειναι εννιαία και αδιαίρετα . Η ημέρα ηταν δική τους και δυστυχώς κάποιοι συμβάλατε σε αυτό το πανηγύρι.
3. Οσον αφορά το “σαμποτάρισμα ” της απεργίας.
Ναι ήμουν συνολικά ενάντια σε αυτό το σχέδιο μερίδας της αστικής τάξης και του αστικοποιημένου συνδικαλισμου και στο περιεχόμενο και τους στόχους της κοινωνικης συμμαχίας και ενάντια στην Εθνική ημέρα δράσης τους, όπως βέβαια και στην μορφή που επέλεξαν να εμφανιστούν(24ωρη), την οποία και πολέμησα συνολικά ως μορφή και περιεχόμενο.
Ξέρεις αυτά τα ήξεις- αφίξεις, τα ναι μεν αλλά, συμμετεχω αλλα και δεν ειμαι με αυτούς, αυτά είναι που εγκλωβίζουν τον κόσμο της δουλειάς στην αδράνεια και την αδιαφορία.
Γιατί πρέπει να αποδεχτούμε οτι αν κάποιοι μπορούν (πολιτικάντικα) να τα κάνουν όλα μαζί και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ,
ο καθένας μας που ζει μονο απο το μισθό του και έχει στο νου του την υπεράσπιση των συμφερόντων του( κοντοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων), δεν θέλει παλάτζες και παιγχνιδάκια.
Θέλει σχέδιο με στόχους που να το υπερασπίζεται, θέλει μορφή αγώνα που να είναι αποτελεσματική και να συμμετέχει με την ψυχή του και το μυαλό του, ανεξάρτητα αν χάσει ή κερδίσει εναν αγώνα.
Και αυτή την ημέρα (που εσύ σκόπιμα ονομάζεις απεργία και την ξεκόβεις απο τους ιδιοκτήτες της και τους στόχους τους), ο κόσμος της δουλειάς της γύρισε την πλάτη αρκετά παραπάνω απο άλλες προηγούμενες φορές.
4. Και για τα περί εγκατάληψης του συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων, αλήθεια έρχεσαι στις συσκέψεις συγκεντρώσεις τους; επιδιώκεις να συνδιαμμορφώσεις θέσεις και σχεδια; σε ρωτάω γιατί δεν ξέκοψα απο την προσπάθεια που γίνεται και παράλληλα συμμετέχοντας σε αυτόον τον διάλογο γράφω το όνομα μου πλήρως και την ιδιοτητα μου ως εργαζόμενος, κανείς απο εσάς που θέλετε να συμμετέχετε στο διάλογο δεν το κάνει. Ο ένας εμφανίζεται ως λεφτ G 700, ο άλλος ως λαθραναγνώστης, ο άλλος ως “ενας”, ο άλλος ως “όνομα”, ο άλλος ως “σεβάχ….” Θα ήθελα την επόμενη φορά να πείς, δεν είναι κακό νομίζω, είμαι ο Κώστας …… και εργάζομαι στην α΄βαθμια εκπαίδευση 189ο δημοτ. Σχολείο.
Παναγιώτη δεν υπήρχε απεργία των ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ υπήρχε “απεργία” των ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ ως ποιοτική τομή κοινωνικού εταιρισμού. Υπήρξε η πρώτη δοκιμή του “η απεργία πέθανε” και κάποιοι από τις ταξικές δυνάμεις, εσείς, ευτυχώς ελάχιστοι, ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ που συστρατεύτηκαν με το σχέδιο της Κοινωνικής Συμμαχίας να μην γίνει απεργία.
Φιλάκια
Κώστας
Π.κεφαλληνος
Κωστάκη….(χωρίς επίθετο και ιδιότητα),
Θα γραφτείτε στην ιστορία του εργατικού κινήματος, ως ενα τμημα της που συνυπεγραψε την ειρηνική συνυπαρξη τάξεων για το καλό της πατριδας.
Το θεμα δεν ειναι οτι κάνατε κάποιο λάθος, βρε αδελφέ, εχουν γινει και αλλες φορές και απο πολλούς.
Σοβαρό ζήτημα ειναι, οτι προσπαθώντας να το καλύψετε, βαφτίζετε το κρέας- ψάρι και χωνετε κατω απο το χαλί την ΕΘΝΙΚΗ ΗΜΈΡΑ ΔΡΑΣΗ ΣΑΣ ,με την κοινωνικη συμμαχια, αναγορευοντας ως ΑΠΕΡΓΙΑ των εργατών την 30η Μαη.
Η ιστορια ειναι αμείλικτη και εχει καταγράψει ως την πρωτη κοινη Δημόσια εκδηλωση της κοινωνικής συμμαχιας την αποφράδα ημέρα της 30ης Μαη. Δυστυχώς η 30η Μαη δεν είναι ημερα ξεκινηματος της δικης μας αντεπίθεσης, ημερα που θα καθόριζε σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη κινητοποιησων εναντια στην 4η αξιολόγηση και την επιβολή της “κανονικοτητας” που μας ετοιμαζουν.
Η 30η Μαη αποτέλεσε την εναρξη των δοκιμων για μια ευρύτερη συναινεση μεταξυ των ταξεων και σε αυτο.δυστυχως ” τσίμπησαν” και αρκετοί αγωνιστές που εχουν ταξική αναφορά.
Βλέπατε και “θεοποιουσατε” τη μορφή της απεργίας που αποφάσισαν συνειδητά ” η συμμορια των πρόθυμων” ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ -,ΣΥΡΙΖΑ, και δεν θέλατε να δειτε το περιεχόμενο- τους στόχους και τις επιδιώξεις αυτων που ΕΠΕΒΑΛΛΑΝ την ΕΘΝΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ.
Για οσους ζουν απο το μισθο τους και μόνο ερχονται δυσκολότερες μέρες.
Ολοι εχουμε χρονο να επανεξετάσουμε τη θεση μας και δεν ειναι κακό να το παραδεχτουμε.
ΥΓ. Κρατώντας την ανωνυμια σου, έχεις το πλεονεκτημα να χαρακτηριζεις συνομιλητες σου. ΗΛΙΘΙΟΥΣ,.
Πιστευω να μην σε χαρακτηριζει γενικα αυτη σου η πράξη -των εύκολων προσβλητικων χαρακτηρισμών. Ελπιζω να ηταν μια αδυναμία της σστιγμής.
Π. Κεφ
Παναγιώτη Χρήσιμοι Ηλίθιοι είναι φράση που έχει να κάνει με κάποιους που δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν. Ετσι και γω για σας πιστεύω πως δεν καταλάβατε την συστράτευση σας με την Κοινωνική Συμμαχία.
Κώστας
Προς ..αγνωστο Κωστα,
Δλδ., ο κυριος χαρακτηρισμός του ηλίθιου παραμένει. Επεξηγεις τον ορισμο του ηλιθιου, αυτοι που δεν καταλαβαίνουμε τι κανουμε. Οσον αφορα το χρησιμοι και αυτο παραμενει, χρησιμοι και μάλιστα στην κοινωνικη συμμαχία.
Δείχνεις και το επιπεδο που εχουν στελεχη του “Κ” ΚΕ στην αντιπαραθεση.
Βρε Κωστα,
Καλα ,,η ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ μαζι με ΓΣΕΒΕ ΕΣΣΕ κλπ συγγενεις συνασπιστηκαν σε σαρκα μια.
Αποφασισαν την 30η Μαη ως κοινη τους ΕΘΝΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ, αποφασισαν καιμια κατ’ ονομα 24ωρη απεργία ,στα πλαισια αυτης της δρασης τους, καλωντας καιεμας να συμμετέχουμε.
Οσοι αρνηθηκαν λοιπόν να ενταχθούν στον σχεδιασμο τους, λες οτι ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΤΗΚΑΝ με την κοινωνικη συμμαχια.
Και οσοι συμμετειχαν λιγο παρα κατω καιμε αλλα αιτήματα στην απεργια της ΕΘΝΙΚΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ, αντιταγθηκαν στην κοινωνικη συμμαχία.
Τώρα το ποιος ειναιΧΡΗΣΙΜΟΣ ΗΛΙΘΙΟΣ, ας το κρίνειη ιστορία και ο κοινός νους.
Παρολα αυτά ας προσπαθησουμε να βρεθουμε 12-13 Ιουνη στο δρομο μετα σωματεια μας, σε ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΕΡΓΙΑ, για να ακυρωσουμε την 4η αξιολογηση καινα σπασουμε την εθνικη συμμαχια τους, οχι στην ουρα τους αλλα σε κοντρα μαζι τους.
Σε μια τετοια προσπαθεια θα χωρεσουμε. Ολοι, ακομα και οι χρησιμοι ηλιθιοι. Δεν χωράνε μονο οι ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣΣΥΜΜΑΧΙΑΣ.
ΚΑΛΟ Σ-Κ και αντε για κανενα μπάνιο να δροσιστεις..
Π. Κεφαλληνός- εργαζόμενος στο Δ . Αθηνας
το παρακατω σχόλιο είναι δικό μου και κακώς γράφει ανώνυμα
Εννοεί αυτό που λέει να πάνε για καφέ , πήξαμε στο political correct , χαλαρώστε λίγο που θα απολογηθεί κιόλας επειδή δε συμμετέχει στη φιέστα της κοινωνικής αταξικής συμφιλίωσης .
να απεργησουν ή οχι;
Στις δικές μας απεργίες ΝΑΙ με τα μπούνια, υπερασπιζόμενοι τα δίκια της τάξης μας. Σε φαρσοκωμωδίες ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ και αστικοποιημενου δσυνδικαλισμου που αντιστρατεύονται τα κοινά ταξικά μας συμφέροντα και βεβαια ΟΧΙ.
Η απεργία που έχει κηρύξει η ΓΣΕΕ φιλοδοξεί να ορίσει έναν νέο τρόπο αντίληψης για το τι είναι η Απεργία, τον οποίο καλλιεργεί εδώ και πολλά χρόνια με την πολιτική γραμμή του κοινωνικού συνεταιρισμού. Προφανώς σ’ αυτή την αντίληψη σιγοντάρουν εντος του συνδικαλιστικού κινήματος οι δυνάμεις του ναρ και της λαε αλλά και εκτός αυτού εκεί που ασκούν επιρροή ή έχουν κολλητηλίκια -προς εξάρχεια μεριά. Χρέος των Ταξικών δυνάμεων της εργατικής τάξης -δηλαδή του ΠΑΜΕ και όποιων τίμιων συνδικαλιστών- είναι με την οργανωμένη παρέμβαση τους στους χωρους δουλειάς να δώσουν τη δικιά τους απάντηση για το Τι σημαίνει πανεργατική απεργία και να μην αφήσουν τα συνδικαλιστικά παρατράγουδα πολλαπλών αποχρώσεων να εκφυλισουν για άλλη μια φορά την απεργία ως μέσο και ως περιεχόμενο.
ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ (ΜΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΦΕΡΕ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ)
[Εμπνευσμένο από ένα ποίημα του Μπρεχτ –και από ορισμένα εδάφια του Λένιν από το γνωστό ιατρικό σύγγραμμά του για τις παιδικές αρρώστιες…]
Η λύση ΙΙ
Ύστερ’ απ’ τα συλλαλητήρια του Μάη και Ιούνη,
ο γραμματέας της Ένωσης Φίλων τής Λαϊκής Συμμαχίας
έβαλε και μοιράσανε στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας προκηρύξεις
που λέγανε πως ο λαός
έχασε την εμπιστοσύνη τού Κόμματος
και δεν μπορεί να την ξανακερδίσει
παρά μονάχα με διπλή προσπάθεια. Δε θα ’ταν τότε
πιο απλό, το Κόμμα
να διαγράψει το λαό
και να τον αντικαταστήσει με έναν άλλον;
ΥΓ (Προς όσους από τους φίλους τού ΚΚΕ αγανακτήσουν –ενδεχομένως)
Αυτά σάς λέω μ’ αγάπη και δίχως πείσματα
και σ’ όλους τους δικούς μας, δώστε χαιρετίσματα
κι αν δείτε κάναν άλλον με τα ίδια τα μυαλά,
πείτε του «μακριά από τον κόσμο δεν γίνεται δουλειά!».
Άρα λοιπόν, και στις εθνικιστικές διαδηλώσεις για τη Μακεδονία, που παρεμπιπτόντως υπήρχε περισσότερο προλεταριάτο απ ότι στις πλατείες, ο λαός είχε δίκιο, και το 81 που ο λαός πίεζε για συνεργασία των “δημοκρατικών δυνάμεων”, πάλι δίκιο είχε και το 89 που η αριστερή – εν γένει – βάση πίεζε για συνεργασία ΚΚΕ-ΕΑΡ, πάλι δίκιο είχε και το 2012 που πίεζε για συνεργασία “ΟΟΟΟΟλης της αριστεράς” (χύμα με ΣΥΡΙΖΑ κλπ) πάλι δίκιο είχε και γενικώς, η πρωτοπορία που είναι τα κομμουνιστικά κόμματα, πρέπει να απαρνηθούν το καθοδηγητικό τους ρόλο και να καταφεύγουν σε λαοκολακείες ότι και καλά πειθαρχούν στα κελεύσματα της βάσης και θα ‘ναι όλοι ευχαριστημένοι Θα χειραγωγεί η αστική τάξη , με τους μηχανισμούς της, το λαό, τα ΚΚ θα υπακούν το λαό και όλα μια χαρά και τη μεγαλύτερη χαρά να την έχει η αστική τάξη.
Φιλε λαθραναγνωστη τα εθνικιστικα συλλαλητηρια σε αντίθεση με το κίνημα των πλατειών, είχαν ΕΚ Των προτέρων αντιδραστικό περιεχόμενο. Επίσης, πάλι σε αντίθεση με το κίνημα των πλατειών, διοργανώθηκαν και πραγματοποιήθηκαν απο αντιδραστικές πολιτικές δυνάμεις. Μην συγκρίνουμε μήλα με πορτοκαλια.
ακομα να καταλαβει ο ναριτης με τα χιλια ονοματα τι ηταν το κινημα των πλατειων, ρε με τι σπιρτα εχουμε μπλεξει
Ακόμα να καταλάβει ο ανώνυμος ΚΚΕς, ότι, επειδή δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει. Και φυσικά, ο ένας του βρωμάει, ο άλλος του μυρίζει. Ρε με τι παραιτημένους έχουμε μπλέξει……………………
Φίλε, άμα χάσεις την πολιτική σου όσφρηση, είσαι να σε κλαίνε οι ρέγγες……
Οι “πλατείες” βρωμοκοπούσαν μικροαστικάριάτο και λούμπεν. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού.
Και το χειρότερο απ όλα, ήταν ότι ενώ το υποτιθέμενο προοδευτικό τμήμα των πλατειών έβλεπε ότι εκεί ευνοούνταν και η “Χρυσή Αυγή”, απ όλα αυτά συνέχιζε.
Φιλε μάλλον έχεις πολύ ευαίσθητη μυτούλα, ακατάλληλα για την ταξική πάλη. Α, και η Χρυσή Αυγή ΗΔΗ από τις δημοτικές του 2010, όπου κατέβηκε, πήρε 5%. ΔΕΝ ανέδειξαν οι πλατείες την ΧΑ. Μάλλον τους ΑΝΕΛ εννοείς. Και δεν ανέδειξαν οι πλατείες κυρίως την ακροδεξιά. Ανέδειξαν ΚΥΡΙΩΣ την Αριστερά. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τότε είναι που αναδείχθηκε στον κόσμο, και αυτό, λόγω της λάντζας που κάναμε δουλεύοντας μέσα στο μεγάλο αυτό λαϊκό κίνημα. Και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πήρε την μερίδα του λέοντος, επειδή καλλιέργησε τις υπαρκτές αυταπάτες του κόσμου, αλλά επειδή πήρε και την φυσιολογική τάση του κόσμου, ο οποίος αφού ηττήθηκε στον δρόμο, αναζήτησε την εκλογική διέξοδο στα τεράστια προβλήματά του.
Εμείς λαθραναγνώστη, δεν έχουμε τις ευαίσθητες μυτούλες που έχετε εκεί στο ΚΚΕ. Με όλες τις ανεπάρκειες που έχουμε, προσπαθούμε να δουλεύουμε, μέσα στον κόσμο. Καιόχι αφ υψηλού και ελιτιστικα.
Λυπάμαι που το λέω και ξέρω τι θα ακούσω, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των κινημάτων μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες, ήταν κινήματα των μεσαίων στρωμάτων και της εργατικής αριστοκρατίας με μικροαστική νοοτροπία και είχαν συντηρητικό έως και αντιδραστικό χαρακτήρα. Ήταν αντιδράσεις των παραπάνω στρωμάτων στην μοιραία προλεταριοποίησή τους λόγω εγκατάλειψης του κεϋνσιανισμού από μέρους της αστικής τάξης.
Στα στρώματα αυτά, ΔΕΝ μπορείς να κάνεις εργατική προπαγάνδα. Μισούν την εργατική τάξη, πολλές φορές με μεγαλύτερη εμπάθεια κι απ τους πραγματικούς αστούς, διότι από κει “ξέφυγαν” και τρέμουν στην ιδέα ότι ξαναγυρνάνε εκεί.
Δεν έχεις ιδέα από κινήματα. Λυπάμαι που το λέω, αλλά όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει.
sorry κι ολας αλλά από πότε τα ¨κινήματα” που ονειρεύεται το αριστεριστικο πανηγύρι προσδιορίζονται ως εργατικά??
εσείς τόσα χρόνια δε μιλάτε για τα “κοινωνικά” κινήματα, τα “ελευθεριακά” κινήματα, τα φόρα και δε συμμαζεύεται??
τώρα τι παρεξηγείστε…που σας λέει ο άνθρωπος όχι μόνο ότι τα κινήματα σας δεν είναι εργατικά αλλά ότι δε θέλετε και να είναι εργατικά προφανώς λογω της γνωστής γραμμής, κοινωνικών καταβολών κλπ
Καλά, κάντε εσείς μια αυτοκριτική και χαρακίρι για τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, και άσε μας εμάς και τις γνώσεις μας για τα κινήματα.
Αυτοκριτική για την ανικανότητά μας ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ να επιδράσουμε μαζικότερα και πιο αποτελεσματικά σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση και συγκρότηση στην κίνηση του λαού το ’10 – ΄15, πρέπει να κάνουμε.
Την ίδια αυτοκριτική και ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΗ, μιας και οι ανεπάρκειες/ανικανότητα του ΚΚΕ είναι μεγαλύτερα, πρέπει να κάνει και το κόμμα που είσαι λαθραναγνώστη.
Μήπως εννοείς την κίνηση του λαού που τώρα βρίσκεται στα έδρανα και ψηφίζει μνημόνια? Μήπως εννοείς την κίνηση του λαού που τώρα είναι υποδικοι? Ή μήπως εννοείς αυτούς που ασχολούνται με εμπόρια και χονδρεμπορια στο κέντρο της Αθήνας…? Όσο για τις μεγαλύτερες ανεπάρκειες του ΚΚΕ που λες, μπορούμε να τις δούμε στα ταξικά συνδικάτα και ομοσπονδίες, στις συγκεντρώσεις και τις δράσεις του.. Λοιπόν, πήγαινε στις 30 για κολυμπι.. Ούτως ή άλλως κι όταν συμμετέχεις, παριστάνεις ότι απεργεις τρεχοντας στα μουσεία όταν ανοίγουν στις 12 για να δεις τα ρεταλια της γσεε. Κι άσε το Ταξικο εργατικό κίνημα να κάνει το καθηκον του όπως το έκανε και στις 12 Γενάρη.. Τότε που απουσίαζε η γσεε και πάλι το ΠΑΜΕ έσωσε την τιμή της τάξης.. Θυμάσαι τι έλεγες τότε ε?
Ο ίδιος κκε που σχολιάζει στην παντιέρα τώρα και με το όνομα “κλικ”, γράφει πάλι ανοησίες.
1. Η πλειοψηφία του λαου δεν βρέθηκε στην βουλή και δεν ψήφισε μνημόνιο. Μην γραφεις ανοησίες κομματοσκυλικου τύπου προκειμένου να
υπερασπισεις το κκε. Στην βουλή βρέθηκε ο σύριζα αν δεν θυμάσαι.
2. Την απεργία στις 12 γεναρη, την πραγματωσε και η οργανωμένη δουλειά των σωματείων της πρωτοβουλίας πρωτιβαθμιων σε συνδυασμό με την δραση των κλαδικων οβ του ναρ και της νκα μαζί με τις αντίστοιχες της ανταρσυα. Ξυπνα απο τον κομματικοσκυλικο μπαφο του κκε.