.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Περί αντικομμουνισμού, εχθρών και φίλων του


Εχθροί ή κρυφοί φίλοι του αντικομμουνισμού;

Θ. Μαράκης

Ο παραπάνω τίτλος είναι τίτλος σε άρθρο του “Ριζοσπάστη” δημοσιευμένο στις 3/9/2017. Στο εν λόγω άρθρο στοχεύοντας την στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο εσθονικό αντικομμουνιστικό συνέδριο της ΕΕ και κύρια στα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε για να αιτιολογήσει την άρνησή του να συμμετάσχει σ’ αυτό, επιχειρήματα (αντιγράφουμε από τον “Ριζοσπάστη”): “Ο κομμουνισμός δεν είναι ίδιος με το φασισμό, αλλά και το σοσιαλιστικό καθεστώς έκανε εγκλήματα”, “Απαράδεκτη η ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό, αλλά δεν υπερασπιζόμαστε και τον “υπαρκτό σοσιαλισμό”, Κανείς δεν αμφισβητεί τα εγκλήματα του “Σταλινισμού”, όμως αποτέλεσαν παρέκκλιση από τον κομμουνισμό”, επιχειρεί έμμεσα να κατατάξει στους κρυφούς φίλους του αντικομμουνισμού όλη την αριστερά που εναντιώνεται στην ταύτιση του σοσιαλισμού και πολύ περισσότερο του κομμουνισμού με τον σταλινισμό και τα εγκλήματά του!!

Στο εν λόγω άρθρο επισημαίνει: “Δεν είναι τυχαίο ότι όσο και να ψάξει κανείς, δεν θα βρει δήλωση η δημόσια τοποθέτηση στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, άρθρο ή σχόλιο στο φιλοκυβερνητικό τύπο που να μην κατακεραυνώνει (με “φιλοκομμουνιστική” ρητορεία) τον “σταλινισμό”. (!!!) “Άλλωστε, είναι γνωστό ότι ο “αντισταλινισμός” από τον αντικομμουνισμό απέχει …μισό τσιγάρο δρόμο..” Και υπότιτλος: “Σταλινολογία: Η καρδιά του αντικομμουνισμού” (Υπογρ δική μας)

Και συνεχίζει: “…επιχείρησαν να χωρέσουν στο ίδιο κάδρο τόσο την απόρριψη του αντικομουνισμού όσο και την αναπαραγωγή της φιλολογίας περί “ολοκληρωτικών σταλινικών καθεστώτων” ….εστιάζουν ιδιαίτερα στην περίοδο των πρώτων 4 δεκαετιών της σοβιετικής εξουσίας, στο μεγαλύτερο μέρος της οποίας ηγέτης του μπολσεβίκικου Κόμματος ήταν ο Στάλιν. Ουσιαστικά στο επίκεντρο μπαίνει η περίοδος στην οποία η σοβιετική εξουσία κυριάρχησε και σταθεροποιήθηκε, άνοιξε το δρόμο άνοιξε το δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, κατάφερε να υπερασπίσει τις πρώτες εργατικές-λαϊκές κατακτήσεις της ενάντια σε ξένους και εσωτερικούς αντιπάλους της. Όχι τυχαία. Δεν είναι μόνο η εύκολη χιλιοπαιγμένη και βολική δαιμονοποίηση της σοβιετικής ηγεσίας υπό τον Στάλιν. Ο στόχος είναι πολλαπλός.”(Υπογρ δική μας)

Συμφωνούμε με το άρθρο ότι ο στόχος του αντικομμουνισμού είναι: “Να φανεί κατ’ αρχήν η σοσιαλιστική επανάσταση στη Ρωσία ως μια χαμένη υπόθεση σχεδόν από την αρχή. Επίσης να υποτιμηθούν οι πολλές και σημαντικές κατακτήσεις του σοβιετικού λαού εκείνη την περίοδο, συγκριτικά πάντα με την προεπαναστατική κατάσταση αλλά και με τις συνθήκες που επικρατούσαν στον καπιταλιστικό κόσμο.”

Είναι αλήθεια ότι η άρχουσα τάξη,- το κεφάλαιο,- καταλαβαίνει ότι ο κομμουνισμός σημαίνει το τέλος της, το θάνατό της, γι αυτό ο αντικομμουνισμός είναι γι’ αυτή η πηγή ζωής, είναι στενά συνδεδεμένος με την διαιώνιση της κυριαρχίας της. Ο αντικομμουνισμός γεννήθηκε μαζί, ίσως και πιο πριν από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, μαζί με τους πρώτους σημαντικούς αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική κυριαρχία! Το βασικό στοιχείο του αντικομμουνισμού είναι το ψέμα, η διαστρέβλωση, η συκοφαντία, η αξιοποίηση και προβολή των λαθών και των εγκλημάτων της αριστεράς στο όνομα του Σοσιαλισμού.

Συμφωνούμε με το άρθρο στο ότι: “Γνωρίζουν καλά τα αστικά επιτελεία ότι η υποχώρηση του εργατικού κινήματος, (υποχώρηση που είχε σαν βάση την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την νεοφιλελεύθερη μετεξέλιξη της Σοσιαλδημοκρατίας και της πλειοψηφίας των ΚΚ), δεν θα κρατήσει για πάντα ότι αυτό παλεύει να ανασυνταχθεί για να περάσει στην αντεπίθεση.”

Πράγματι στις μέρες μας η καπιταλιστική κρίση έχει φέρει τα πρώτα βήματα ριζοσπαστικοπίησης του εργατικού -λαϊκού κινήματος στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες (ΗΠΑ, Μ. Βρετανία κλπ) μαζί βέβαια με την εμφάνιση αντιφατικών, αντιδραστικών φαινομένων (Τραμπ, Μακρόν, Λεπέν κλπ). Η αστική τάξη με το οξυμένο της ταξικό ένστικτο καταλαβαίνει ότι η ριζοσπαστικοποίηση θα στρέψει τις λαϊκές μάζες προς τις ιδέες του Μαρξισμού γι’ αυτό και στο συνέδριο του Ταλίν ανασύρει το όπλο του αντικομμουνισμού ταυτίζοντας το ναζισμό με τον κομμουνισμό!! Και τον Κομμουνισμό-Λενινισμό- Μπολσεβικισμό, με τον Σταλινισμό!! Πολύ τους βολεύει… το τελευταίο για να στηρίξουν το πρώτο!!

Συμφωνούμε με το “Ρίζο” όταν ισχυρίζεται ότι: “Σταλινολογία: Η καρδια του αντικομμουνισμού.” Ότι: “…είναι …η εύκολη χιλιοπαιγμένη και βολική δαιμονοποίηση της σοβιετικής ηγεσίας υπό τον Στάλιν.” Όχι βέβαια επειδή είναι: “…η περίοδος στην οποία η σοβιετική εξουσία κυριάρχησε και σταθεροποιήθηκε (και) άνοιξε το δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης…” Όχι βέβαια!! Η περίοδος αυτή είναι η περίοδος του εκφυλισμού των Σοβιέτ, όπου από τα χέρια της εργατικής τάξης και της αγροτιάς πέρασαν στα χέρια της γραφειοκρατίας, την οποία πολέμησε ο Λένιν τα τελευταία χρόνια της ζωής του, την περίοδο του Στάλιν κυριάρχησε και σταθεροποιήθηκε η εξουσία της γραφειοκρατίας!!! Όχι με ειρηνικό τρόπο, χρειάστηκε να εξοντώσει, τον ανθό του μπολσεβίκικου κόμματος, την ΚΕ που μας έδωσε την μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση,- της οποίας τιμούμε τα 100 χρόνια- εκατομμύρια νεκροί διαφωνούντες αγωνιστές, που ζητούσαν εργατική και όχι αστική δημοκρατία, δίκες παρωδία των ηγετών μπολσεβίκων.

Η αντεπανάσταση δεν ξεκίνησε με τον Χρουστσόφ και το 20ο συνέδριο, η εδραιωμένη πλέον στην εξουσία γραφειοκρατία δεν είχε ανάγκη τις σταλινικές μεθόδους για κυριαρχήσει, είχε την δυνατότητα και χρειάζονταν πλέον κάποιο είδος “φιλελευθεροποίησης”, βέβαια δεν εγκατέλειψε τα προνόμιά της και όπου αυτά αμφισβητήθηκαν παρενέβη με τα τανκς, Ανατολική Γερμανία, Ουγγαρία, Πράγα κλπ.

Το ερώτημα που προκύπτει μετά από όλα αυτά που αναφέραμε είναι: Μη μας πείτε ότι οι σύνεδροι στο Ταλίν νοιάστηκαν να καταδικάσουν τα εγκλήματα της σταλινικής γραφειοκρατίας, για να δικαιώσουν τον μπολσεβικισμό, το Μαρξισμό-Λενινισμό, την εργατική δημοκρατία; Ασφαλώς όχι! Αντίθετα αξιοποιούν το γεγονός ότι το αντεπαναστατικό έργο της σταλινικής γραφειοκρατίας, τα εγκλήματα του Στάλιν, πραγματοποιήθηκαν στο όνομα του σοσιαλισμού, κομμουνισμού, στο όνομα της ενίσχυσης της δικτατορίας του προλεταριάτου. Αυτό τους βοηθάει να συκοφαντήσουν τον κομμουνισμό και το Μαρξισμό και να τον εξομοιώσουν με το ναζισμό!!

Για την αποφυγή κάθε παρεξήγησης παρά τα εγκλήματα που πραγματοποίησε ο Σταλινισμός εμείς δεν τον ταυτίζουμε με τον ναζισμό, γιατί επιγραμματικά έχουν διαφορετική ταξική βάση. Ούτε δεχόμαστε την θεωρία του κρατικού καπιταλισμού.

Είναι αλήθεια και συμφωνούμε με το “Ρίζο” ότι, ο ΣΥΡΙΖΑ και σοσιαλδημοκρατικός συρφετός που μιλάει στο όνομα της αριστεράς είναι όχι κρυφοί αλλά φανεροί φίλοι του αντικομμουνισμού, όχι για αυτά που λένε: “περί ολοκληρωτικών σταλινικών καθεστώτων” αλλά γιατί η πολιτική τους είναι αντικομμουνισμός, στηρίζει το κεφάλαιο και χτυπάει τις λαϊκές μάζες!!

Αλλά αγαπητέ “Ριζο” και σύντροφοι του ΚΚΕ γίνεστε κρυφοί φίλοι του αντικομμουνισμού όταν υποστηρίζετε ότι στη σταλινική περίοδο “η σοβιετική εξουσία κυριάρχησε και σταθεροποιήθηκε, άνοιξε το δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης”, όταν θεωρείτε τα εγκλήματα της σταλινικής γραφειοκρατίας απλώς “υπερβολές”, βοηθάτε τους συνέδρους του Ταλίν να ταυτίσουν τον κομμουνισμό με το ναζισμό!! Δυστυχώς, παρ’ ότι δεν είναι στις προθέσεις σας.

Θα βοηθήσει τις λαϊκές μάζες να ξαναβρούν το όραμα του κομμουνισμού αν βοηθήσετε να απαλλαγεί, ο κομμουνισμός από το όνειδος του σταλινισμού, από την ταύτιση του κομμουνισμού με τον σταλινισμό του Στάλιν και των επιγόνων του, που οδήγησε στην κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Είναι σκόπιμο αυτή την περίοδο να μελετήστε τα τελευταία έργα του Λένιν και οπωσδήποτε Τρότσκι.

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 77.50% ( 4
Συμμετοχές )



2 σχόλια στο “Περί αντικομμουνισμού, εχθρών και φίλων του

  1. ένας

    ….”οπωσδήποτε Τρότσκι”!
    Χα, χα, χα!
    Τροτσκοκουμμουνισμός, το ανώτατο στάδιο του πασοκισμού!

    Reply
  2. Σ.Τ.

    Eiπε ο Σταλιν και οι άλλες δημοκρατικες πασοκοδυναμεις

    Reply

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.