Με μεγάλη συμμετοχή κόσμου στην κατάμεστη αίθουσα του Δημαρχείου Αμαρουσίου, έγινε την Παρασκευή 17/2/2017 η εκδήλωση – συζήτηση που διοργάνωσε ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αμαρουσίου και Βορείων Προαστίων, με θέμα:
Φασισμός και Χρυσή Αυγή, “νόμιμο πολιτικό κόμμα” ή εγκληματική ναζιστική οργάνωση
Η εκδήλωση άρχισε με προβολή τμήματος του ντοκιμαντέρ “Φασισμός Α.Ε.” μετά από σύντομο πρόλογο από τον Άρη Χατζηστεφάνου, εκ των βασικών δημιουργών του ντοκιμαντέρ:
Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο δικηγόρος και συνήγορος πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, Κώστας Παπαδάκης (δείτε απομαγνητοφωνημένο το κείμενο παρακάτω):
Ακολούθησαν ερωτήσεις και παρεμβάσεις από το ακροατήριο, και η εκδήλωση έκλεισε με τις δευτερολογίες των ομιλητών:
Ο Άρης Χατζηστεφάνου:
Ο Κώστας Παπαδάκης:
Η εισήγηση του Κώστα Παπαδάκη
Δείτε παρακάτω απομαγνητοφωνημένο το κείμενο της εισήγησης του Κώστα Παπαδάκη:
Είναι η δίκη της ΧΑ πολιτική δίωξη;
Οι ίδιοι αυτό λένε, ότι η δίκη αποτελεί σκάνδαλο και δεν έβλεπαν την ώρα να αρχίσει η δίκη, να μπει η τηλεόραση μέσα και να λάμψει η αλήθεια. Ναι, η δίκη είναι ένα σκάνδαλο, υπέρ τους όμως και όχι εναντίον τους. Για τον απλούστατο λόγο ότι το κατηγορητήριο βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στο άρθρο 187 περί εγκληματικής οργάνωσης, κατηγορία που στηρίζεται μεν επαρκέστατα από το παραπεμπτικό βούλευμα, αλλά οι κατηγορίες που αποδίδονται δεν καλύπτουν όλα τα πραγματικά περιστατικά.
Πρώτον, δεν διώκονται με την κατηγορία περί τρομοκρατικής οργάνωσης, που σημαίνει 10 χρόνια ποινή παραπάνω για κάθε αποδιδόμενη πράξη, και την οποία το δικαστικό σύστημα επιφυλάσσει προφανώς αποκλειστικά για αντιεξουσιαστές και τις οργανώσεις αντικαπιταλιστικής ένοπλης πάλης. Παρά το γεγονός ότι τα τάγματα εφόδου της ΧΑ αλλά και μικρότερες ομάδες τις έβγαιναν καθημερινά παγανιά παντού, σε σχεδόν καθορισμένες ώρες κάθε βράδυ, με τη γνώση και παρουσία της αστυνομίας, και σκόρπιζαν τον τρόμο ειδικά στους μετανάστες. Αυτοί δεν διώκονται ως τρομοκράτες, όταν διώκονται κάποιοι που βάζουν γκαζάκια που όταν εκρήγνυνται δεν προκαλούν ζημιά ούτε στο τασάκι που είναι στο ίδιο τραπέζι.
Δεύτερο, ενώ στη δικογραφία υπάρχουν περιστατικά από τα οποία προκύπτει ποινική ευθύνη ιδιαίτερα των ηγετικών μελών της ΧΑ όχι μόνο υπό την ιδιότητα των μελών της εγκληματικής οργάνωσης αλλά και με ατομικές ποινικές ευθύνες και ηθικές αυτουργίες, τέτοιες δεν αποδίδονται.
Παράδειγμα: Στην περίπτωση των Αιγυπτίων ψαράδων των οποίων έχω την τιμή να είμαι ένας από τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής, το παραπεμπτικό βούλευμα δέχεται ότι η απόπειρα ανθρωποκτονίας έγινε μετά από εντολή του βουλευτή Ιωάννη Λαγού, εν τούτοις το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν διώκεται για ηθική αυτουργία. Υπάρχουν 30 τέτοια περιστατικά, όπου οι ίδιοι οι δικαστές το παραδέχονται στο βούλευμα, και όμως δεν επακολουθεί η απόδοση ποινικών ευθυνών. Αυτό έχει την εξής συνέπεια: Πρώτον ότι παραμένουν αδίωκτες κάποιες εγκληματικές πράξεις, και δεύτερον, σε πολιτικό επίπεδο ότι τους δίνουν το δικαίωμα να λένε: Τι μας αποδίδουν; Ότι ανήκουμε στην εγκληματική οργάνωση, δηλ. στο πολιτικό κόμμα, και άρα μας αποδίδουν συλλογική ευθύνη, και μας διώκουν για την ιδεολογία μας.
Παραπονούνται για αυστηρότητα, προφυλακίσεις κλπ. Ναι, πράγματι, είναι αυστηρό ο Κασιδιάρης να προφυλακίζεται γιατί βρέθηκε στο σπίτι του μια καραμπίνα (δεν προφυλακίστηκε βέβαια μόνο γι αυτό, αλλά για τη συμπεριφορά του, την επικινδυνότητά του κλπ). Μόνο που αν αυτή η καραμπίνα είχε βρεθεί στο σπίτι κάποιου από τη Συνομωσία των Πυρήνων της φωτιάς, θα είχαν προφυλακιστεί 40 γι αυτήν την καραμπίνα, όπως διώκονται κάποιοι ως κάτοχοι οπλισμού σε χώρους που δεν είχαν πατήσει ποτέ, δε βρέθηκε κανένα δακτυλικό τους αποτύπωμα, ή κάποια σύνδεση με εκείνους που είχαν τον οπλισμό.
Τα λέω αυτά, γιατί υπάρχει μια δημοκρατική παράδοση στον κόσμο της αριστεράς, δε συμβαδίζει η κουλτούρα της με ποινικές διώξεις από τη σκοπιά του διώκτη, και είναι εύλογο αυτό, γιατί η αριστερά την έχει φάει στο πετσί της την καταστολή. Όμως είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε ότι κανένα κράτος δεν κυνήγησε ποτέ τη ΧΑ, και όσο την κυνηγάει αυτό οφείλεται στο κίνημα και στις παρεμβάσεις του.
Το ιστορικό
Το 2012-13 είχαμε καθημερινή δράση των ταγμάτων εφόδου ανενόχλητων, και καθημερινή on camera διεξαγωγή αυτεπαγγέλτως διωκόμενων αξιόποινων πράξεων, όπως παρεμπόδιση θεατρικών παραστάσεων, απελευθέρωση κρατουμένου από βουλευτή από κλούβα, εκδίωξη πολιτών από λαϊκές ή από πεζοδρόμιο, αδίκημα το οποίο και όταν διώχτηκε χαρακτηρίστηκε από τον τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ως αντιποίηση αρχής, αντί ως παράνομη βία, που σημαίνει ότι, παράνομοι ήταν αυτοί, αλλά ήταν δουλειά της αστυνομίας να τους διώξει και όχι δικιά σας. Απονεμήθηκε δηλ. στη ΧΑ ο ρόλος της μη ένστολης αστυνομίας!
Αυτά όλα τους αποθράσυναν και έφτασαν σε ένα σημείο να γίνεται η επίθεση στους Αιγύπτιους ψαράδες μια μέρα αφότου ο Λαγός δήλωνε στο Πέραμα ότι από σήμερα οι ψαράδες αυτοί θα δίνουν λογαριασμό στη ΧΑ. Την επόμενη νύχτα έκαναν την επίθεση. Παρά το γεγονός ότι οι δράστες συνελήφθησαν, η αστυνομία δεν έκανε έρευνες στα σπίτια τους και τα αυτοκίνητά τους, τους επέτρεψε να βγάλουν τα μπλουζάκια που έγραφαν ΧΑ και να πουλάνε τρέλα μετά στις απολογίες τους ότι δεν έχουν καμία σχέση, δεν υπάρχει ιατροδικαστική έκθεση για το παρ΄ολίγον θύμα της ανθρωποκτόνας επίθεσης, ενώ για τους άλλους που βρίσκονταν στο σπίτι και δέχτηκαν επίθεση με πέτρες και λοστάρια, δεν αποδόθηκε καν κατηγορία απόπειρας σωματικής βλάβης. Φτάσαμε μετά σε ένα ντελίριο καθημερινών τραμπουκισμών, με αποκορύφωμα την εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, όπου έχουμε τη δολοφονική απόπειρα εναντίον των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, 3 μέρες μετά τη διάλυση της φιέστας του Μελιγαλά, και 2 μέρες αργότερα τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Και είναι η στιγμή εκείνη που το κίνημα βγαίνει στο δρόμο, επιβάλλει στην κυβέρνηση Σαμαρά τη σύλληψη και φυλάκισή τους. Αποδεικνύεται τότε ότι δεν αποτελούν κίνημα, παρόλο που το προσπάθησαν: Συνελήφθη όλη η ηγεσία τους και πάνω από 100 άτομα δεν αξιώθηκαν να μαζευτούν. Η συμπεριφορά τους όταν δεν έχουν την κάλυψη της αστυνομίας είναι σαν μια χελώνα έξω από το καβούκι της. Η κυβέρνηση Σαμαρά όμως έχει άλλου είδους σκοπιμότητες. Δεν την ενοχλεί η φασιστική δράση αλλά το ότι ο μολοσσός δεν αρκείται στο ρόλο που του έχουν αναθέσει αλλά χιμάει στο αφεντικό του. Η διάλυση στο Μελιγαλά είναι το σημάδι. Θέλει να αναχαιτίσει το μολοσσό, αλλά όχι να τον καταστρέψει. Γι αυτό και ο περιορισμός των κατηγοριών στο άρθρο περί εγκληματικής οργάνωσης, το οποίο ήταν σε διαδικασία τροποποίησης ώστε να περιλάβει περισσότερες αξιώσεις για τη στοιχειοθέτησή του, και ιδίως τη συνδρομή οικονομικού κινήτρου. Και φυσικά ο Σαμαράς όταν συλλαμβάνονταν οι χρυσαυγίτες έσπευσε να διευκρινίσει ότι η αντίθεσή του εντάσσεται στη θεωρία των 2 άκρων, και ότι το ίδιο επικίνδυνοι για τη δημοκρατία είναι όσοι είναι αντίθετοι στο ΝΑΤΟ, το Ευρώ και την ΕΕ.
Ακολουθούν αποκαλύψεις ότι υπάρχουν πολλές δικογραφίες που λιμνάζουν στα συρτάρια, αλλά κύριος οίδε πόσες άλλες δικογραφίες δεν έχουν σχηματιστεί, γιατί όποιος τολμούσε να καταγγείλει στο αστυνομικό τμήμα, στην καλύτερη περίπτωση αποθαρρυνόταν, είτε έφευγε με αντίθετη μήνυση μεθοδευμένη από αστυνομικούς και ΧΑ, και αν ήταν μετανάστης έτρωγε και απέλαση, ξύλο κλπ.
Φτάνουμε στην ανάκριση και στη δίκη. Υπήρξε πολύ μεγάλη καθυστέρηση ανάμεσα στη λήξη της ανάκρισης και την έκδοση του παραπεμπτικού βουλεύματος, που έδωσε την ευκαιρία στη ΧΑ να πάει στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 χωρίς να είναι ακόμα υπόδικοι, ενώ υπήρξε και άποψη στο συμβούλιο εφετών να μην παραπεμφθούν με το άρθρο περί εγκληματικής οργάνωσης, πράγμα που θα απάλλασσε τους 45 από τους 69 κατηγορούμενους, με την άποψη του μειοψηφούντος δικαστή να στηρίζεται στο ότι δεν υπάρχει εγκληματική οργάνωση αν δεν υπάρχει οικονομικό κίνητρο. Άποψη καινοφανής, που ακούγεται για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια εφαρμογής του τρομονόμου.
Ενημερωτικά στοιχεία για τη δίκη
Είναι 69 κατηγορούμενοι, οι 45 διώκονται μόνο για ένταξη ή διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, ενώ οι υπόλοιποι και για αξιόποινες πράξεις που έχουν σχέση με τη δολοφονία του Π. Φύσσα και τις δολοφονικές απόπειρες εναντίον των Αιγυπτίων ψαράδων και των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ. Στη δίκη όμως εκδικάζονται και ως προς το αδίκημα ένταξη ή διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης όλοι όσοι έχουν συμμετάσχει και σε άλλες εγκληματικές πράξεις που έχουν δικαστεί αυτοτελώς ή εκκρεμεί η εκδίκασή τους, όπως είναι η επίθεση στο στέκι «συνεργείο» της Ηλιούπολης, στο στέκι Αντίπνοια στα Πετράλωνα, βανδαλισμοί στην πλ. Αμερικής, επίθεση σε μαθητή στο Π. Φάληρο κλπ, και για τις οποίες δεν είχε αποδοθεί η κατηγορία περί εγκληματικής οργάνωσης.
Η δίκη έχει συμπληρώσει 127 συνεδριάσεις και έχει αρχίσει στις 20/4/2015, έχουν κληθεί 450 μάρτυρες από τους οποίους έχουν εξεταστεί 50, ακολουθεί ένα απροσδιόριστης διάρκειας ψηφιακό υλικό που θα αναγνωσθεί ή θα προβληθεί, και έπονται απολογίες, αγορεύσεις κλπ, που σημαίνει ότι έχουμε ένα μακρύ δρόμο, που το υπολογίζω προσωπικά σε 2 χρόνια τουλάχιστον ακόμα. Αυτό, από δω και μετά τουλάχιστον, το επιβάλλουν τα αντικειμενικά μεγέθη της δίκης. Για να είμαστε ξεκάθαροι:
Ορισμένα διλήμματα
Γιατί συνεκδικάζονται, και δεν δικάζονται οι υποθέσεις χωριστά; Αποτελεί δική μας κατάχτηση το ότι δικάζονται όλα αυτά μαζί, γιατί αλλιώς οι ευθύνες θα περιοριστούν σε όσους έχουν συλληφθεί με μαχαίρια και ρόπαλα, αυτό ακριβώς που θέλουν οι Χρυσαυγίτες, και να μην αναδειχθούν τα κοινά συνδετικά στοιχεία που συνθέτουν την έννοια της εγκληματικής οργάνωσης, όπως ο τρόπος λειτουργίας, η ιεραρχία, η δομή, η διάρκεια, η εκπαίδευση, η ετοιμότητα, η σχέση τους με την αστυνομία, το κίνητρο των επιθέσεών τους κλπ.
Ο ρυθμός διεξαγωγής της δίκης δεν μπορεί να είναι περισσότερος από 2-3 μέρες την εβδομάδα. Κανείς δεν πληρώνεται στην πολιτική αγωγή, πρέπει και να ζήσουμε, είμαστε 4 δικηγόροι στους Αιγύπτιους, 7 στο ΠΑΜΕ και 5 στην οικογένεια Φύσσα, ενώ απέναντί μας έχουμε καμιά 150αριά δηλωμένους δικηγόρους υπεράσπισης, από τους οποίους 30-40 είναι καθημερινά ενεργοί, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που μισθοδοτούνται από τη βουλή ως έμμισθοι συνεργάτες βουλευτών, και οι υπηρεσίες που παρέχουν είναι να υπερασπίζονται τους υπόδικους και να είναι κάθε μέρα στο δικαστήριο. Δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια εμείς.
Η διεξαγωγή στον Κορυδαλλό
Θα πρέπει να πω ότι στην καθυστέρηση της δίκης, με μεγάλη ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, έχει συμβάλλει η απόφαση για διεξαγωγή στον Κορυδαλλό. Χρειάστηκε σωρεία διαδηλώσεων, διαβημάτων, συνεντεύξεων και κινητοποιήσεων, μέχρι τελικά να αναγκαστεί ο πρωθυπουργός να δώσει την κατεύθυνση για μεταφορά της δίκης. Τι σημαίνει Κορυδαλλός; Όχι μόνο εξόντωση παραγόντων της δίκης που πρέπει να πηγαινοέρχονται, αλλά και του κόσμου που δεν μπορεί να την παρακολουθήσει σε μια περιοχή απρόσιτη συγκοινωνιακά και κυκλοφοριακά, είσοδο σε φυλακές με ότι αυτό συνεπάγεται, ακαταλληλότητα αίθουσας κλπ, αλλά είναι και ο χώρος δράσης των εγκληματικών συμμοριών της ΧΑ. Παρότι την 1η μέρα πήγαν με διαδηλώσεις 5.000 άτομα εκεί, υπήρξαν 2-4 περιστατικά μικρής και μεσαίας βίας χρυσαυγίτικων ομάδων εναντίον προσερχομένων στη δίκη (2 από τους μάρτυρες της οικογένειας Φύσσα κατέληξαν στο νοσοκομείο αντί για το δικαστήριο), και οι δράστες έμμειναν ακαταδίωκτοι από την αστυνομία του κου Πανούση. Καταφέραμε λοιπόν εν μέρει να φέρουμε τη δίκη στο εφετείο, γιατί από τις 10 δικασίμους το μήνα οι 6 είναι στο εφετείο και οι 4 στον Κορυδαλλό. Τελευταία οι χρυσαυγίτες έρχονται στο εφετείο και δημιουργούν επεισόδια όπως προχθές, για να προβοκάρουν τη λειτουργία στο εφετείο και να μας στείλουν πάλι στην περιθωριοποίηση.
Η περιθωριοποίηση
Έλεγα πριν ότι προκαλούσε ο Μιχαλολιάκος να λάμψει η αλήθεια, να μπει η τηλεόραση στη δίκη. Όλα τα αιτήματα δημοσιότητας υποβάλλονται από την πολιτική αγωγή, και οι πρώτοι που το αρνείται είναι η υπεράσπιση. Ζητήσαμε τηλεοπτική μετάδοση, την αρνήθηκαν και δεν επιτράπηκε. Ζητήσαμε ραδιοφωνική μετάδοση, την αρνήθηκαν και δεν επιτράπηκε. Ζητήσαμε καθημερινή ηχογράφηση των πρακτικών της δίκης, ώστε να υπάρχει άμεση απομαγνητοφώνηση και αναδρομή στο περιεχόμενό της. Καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό είναι σε μια δίκη 2 χρόνων να έχεις κάθε μέρα τα πραχτικά των προηγουμένων συνεδριάσεων και να μην υπάρχει αμφισβήτηση για το τι είπε ο καθένας. Φωτογράφιση απαγορεύεται, έχουν απειληθεί φωτορεπόρτερ και θεατές της δίκης, έχουν υπάρξει χειροδικίες, η Δήμητρα η συντονίστρια της συζήτησής μας είναι θύμα επίθεσης από ένα θερμόαιμο δικηγόρο στη διάρκεια της δίκης. Φτάσαμε στο σημείο να υπάρξει διαμαρτυρία από συνήγορο υπεράσπισης, όχι ότι οι δημοσιογράφοι διαστρεβλώνουν το περιεχόμενο της δίκης, αλλά ότι μεταδίδουν αυτολεξεί και σε σύντομο χρόνο τις στιχομυθίες. Μέχρι και αυτό τους ενοχλεί, γιατί με την αλήθεια έχουν πάρει διαζύγιο.
Αλλά αυτοί έχουν λόγο. Η κυβέρνηση τι λόγο έχει να περιθωριοποιεί τη δίκη; Τα ΜΜΕ τι λόγο έχουν να την αποσιωπούν; Η ΕΡΤ τι λόγο έχει να είναι απούσα, την ίδια ώρα που όλο και περισσότερο προβάλλει τις εκδηλώσεις τους; Αλλά ακόμα και εδώ, σε εκδηλώσεις σαν τη δική σας, βλέπω να υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον κάθε φορά που μιλάω αλλά και δυστυχώς τεράστια άγνοια. Γιατί εκτός από το Internet σε 2-3 συγκεκριμένους διαδικτυακούς τόπους, δεν υπάρχει πληροφόρηση. Και έχει σημασία η πληροφόρηση; Βεβαίως, γιατί συμβαίνουν σημεία και τέρατα σ’ αυτή τη δίκη. Θα σας πω δύο, ενδεικτικά:
1. Δολοφονία Φύσσα: Καταθέτει ο αστυνομικός που έχει συλλάβει το Ρουπακιά, αφού έχει φανεί ότι η καταδίωξη έχει γίνει από 30-40 χρυσαυγίτες ένστολους, με ιαχές και φωνές, και την απαθέστατη παρουσία 8 αστυνομικών της ΔΙΑΣ, και που θα έπρεπε να κάθονται στο σκαμνί ως συνεργοί, γιατί μπορούσαν να αποτρέψουν τη δολοφονία και δεν το έκαναν, φτάνει ένα περιπολικό της αστυνομίας και βρίσκει το Ρουπακιά, να έχει μπει στο αυτοκίνητό του και να ετοιμάζεται να φύγει, και κάτω από τη ρόδα να έχει κρύψει το ματωμένο μαχαίρι, με σκοπό να το πατήσει και να φύγει. Τον συλλαμβάνει, βρίσκει και το μαχαίρι. Στη διαδρομή προς το τμήμα, ο Ρουπακιάς στην αρχή κάνει τον ανήξερο, αλλά μετά ομολογεί και του λέει, ξέρετε μη με πειράξετε, είμαι δικός σας. Τι εννοείς του λέει ο αστυνομικός ότι είσαι δικός μας; Εννοώ είμαι Χρυσή Αυγή. Ο αστυνομικός δεν τσίμπησε, ήταν από τους αστυνομικούς που δεν είναι χρυσαυγίτες, τον παραδίδει στο τμήμα, παραδίδει και το μαχαίρι και φεύγει.
Ξέρετε πότε ο αστυνομικός αυτός εμφανίζεται στη δικογραφία, που θα έπρεπε να είναι ο πρώτος από τον οποίο θα έπρεπε να έχουν πάρει κατάθεση; Ο αστυνομικός αυτός εξαφανίζεται από το προσκήνιο, η σύλληψη του Ρουπακιά πιστώνεται σε αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ που ενώ δεν είχαν κάνει τίποτα παίρνουν και βραβείο, και ο αστυνομικός αυτός εμφανίζεται στην ανακρίτρια να καταθέσει 6 μήνες μετά! Ποια είναι η συνέπεια; Την επομένη της δολοφονίας βγαίνει ο Κασιδιάρης στη βουλή και αποδοκιμάζει τη δολοφονία. Αποδοκιμάζουν μια δολοφονία, για την οποία το Σεπτέμβρη του 2015 λίγο πριν τις εκλογές, ο Μιχαλολιάκος αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη. Δήλωση διαρκούσης της δίκης, και κανένας δικαστής δεν τον κάλεσε να του πει, τι εννοείς; Ανέλαβε και ο Κουφοντίνας την πολιτική ευθύνη και το πληρώνει με 20 χρόνια ισόβια, και ενώ 8 χρόνια δικαιούται να πάρει άδεια δεν την παίρνει, για να δώσουμε την αναλογία της πολιτικής ευθύνης. Για το Μιχαλολιάκο είναι τσάμπα μαγκιά. Γιατί το έκανε προεκλογικά; Γιατί απλά τα τάγματα εφόδου δε σταυρώνανε ψηφοδέλτια. Νοιώθανε και ότι η ηγεσία τους, τους πουλάει και τους αφήνει στο έλεος των δικαστηρίων χωρίς να πει κάτι, και για να συσπειρώσει τις δυνάμεις του έκανε αυτό το πράγμα, χωρίς να ενοχλείται από το δικαστήριο.
Πόσοι ξέρετε το περιστατικό με τον αστυνομικό; Τι θα γινόταν αν το άκουγε όλη η Ελλάδα από την τηλεόραση, όπως γινόταν με τη δίκη Κοσκωτά; Ποιόν βολεύει λοιπόν η περιθωριοποίηση;
2. Καταδρομική επίθεση στο στέκι «Συνεργείο» της Ηλιούπολης, τον Ιούλιο του 2013. Υπό τύπον δήθεν «μοτοπορείας» που περνάει έξω από τα γραφεία της αστυνομίας επιδεικτικά, φωνάζοντας «αίμα, τιμή Χρυσή Αυγή» κλπ. (παντού αναδεικνύεται η αστυνομική στήριξη, συγκάλυψη και συνενοχή σε όλα τα εγκλήματα της ΧΑ), και καταλήγουν στο «συνεργείο» όπου κατεβαίνουν από τις μηχανές, επιτίθενται, τα σπάνε κλπ. Κάποιοι περίοικοι συγκρατούν αριθμούς κυκλοφορίας μοτοσυκλετών, κάποιος και έναν αριθμό ενός αυτοκινήτου και το δίνει στην αστυνομία. Στην ανάκριση διαπιστώνεται ότι το αυτοκίνητο ανήκει σε εταιρεία Leasing που το μισθώνει στη Βουλή των Ελλήνων. Στις 3/9/2013, η ανακρίτρια απευθύνει έγγραφο στη Βουλή ρωτώντας ποιος είναι ο χρήστης του αυτοκινήτου. Η Βουλή των Ελλήνων δεν απαντά τις επόμενες μέρες, και τις επόμενες μέρους έχουμε την επίθεση στο ΠΑΜΕ και τη δολοφονία Φύσσα.
Ερωτώ: Αν η Βουλή των Ελλήνων είχε απαντήσει έγκαιρα ότι αυτό το αυτοκίνητο είναι του Λαγού, και είχε μαθευτεί σε όλη την Ελλάδα, θα τολμούσαν; Για να τελειώνω:
Τι δουλειά έχει το κίνημα στα αστικά δικαστήρια;
Έχει την αξίωση της έννομης προστασίας. Όπως η αριστερά είχε την απαίτηση να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του Λαμπράκη ή του Τεμπονέρα, έχει την αξίωση να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του Φύσσα και όλοι αυτοί. Γιατί έννομη προστασία σημαίνει υπηρέτηση δικαιωμάτων και ελευθεριών που καταχτήσαμε αγωνιζόμενοι χρόνια, δεν τις χαρίζουμε σε κανένα αστικό δικαστήριο, δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε κανένα αστικό δικαστήριο, και γι αυτό είμαστε εκεί.
Οι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής δεν είμαστε τίποτε άλλο από μια ντουντούκα του κινήματος στο δικαστήριο. Και όσο έχει αξία τι κάνουμε μέσα στο δικαστήριο, πολλαπλάσια αξία έχει τι κάνουμε έξω από το δικαστήριο σε εκδηλώσεις σαν αυτήν. Είναι η 50στή που μιλάω, σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Δε θα κουραστώ, γιατί μέσα από αυτό νοιώθω την αξία αυτού που κάνουμε εγώ και οι σύντροφοί μου, γιατί δεν έχει νόημα να κάνεις δικηγορία απέναντι σε κάποιους δικαστές ή σε κλειστές αίθουσες, έχει σημασία να διαμεσολαβείς με τον κόσμο αυτά που συμβαίνουν, να ενημερώνεις, να τροφοδοτείσαι και να συνδέεις τη δράση του κινήματος με την παρουσία στη δίκη.
Να έρχεστε στη δίκη όσο μπορείτε. Ακόμα και προχθές, η αστυνομία προστάτευσε τους φασίστες, τους βοήθησε να μπουν μέσα κατά δεκάδες, εμπόδισε τους αντιφασίστες, ανέχτηκε το «πουτάνας γιοί, αναρχικοί» που φωνάζανε, αυτό είναι το επίπεδό τους, η πρόεδρος σαν Πόντιος Πιλάτος διέλυσε τη συνεδρίαση και μπήκαν μέσα τα ΜΑΤ, χτυπήσαν τους αντιφασίστες και ρίξανε δακρυγόνα στην αίθουσα. Όλα αυτά σε μια προσπάθεια να φύγουμε από το εφετείο και να ξαναπάμε στον Κορυδαλλό, στην εξορία και στην περιθωριοποίηση, για να μην υπάρχει δημοσιότητα. Να μην τους κάνουμε το χατίρι. Ειδικά σήμερα, που η πολιτική συγκυρία είναι βούτυρο στο ψωμί τους. Που τους νομιμοποιούνε με τα Καστελόριζα, που υπάρχουν δηλώσεις του πρώην υπουργού δικαιοσύνης με αυταπάτες για ένταξη της ΧΑ στο δημοκρατικό τόξο, και που βλέπουμε και στο Πέραμα και προχθές στο εφετείο πώς αυτές ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
