Παρακολουθήστε τη συνέντευξη τύπου της ΒΙΟΜΕ που δόθηκε το πρωί της Τετάρτης 6 Ιούνη στο ΕΚΑ.
Ανακοίνωση της ΣΕ ΒΙΟΜΕ όπως παρουσιάστηκε στην έναρξη της Συνέντευξης τύπου
– Κατεβήκαμε στην Αθήνα για να υπερασπιστούμε αυτό που εδώ και τρία χρόνια κάνουμε στην πράξη, τη ντε φάκτο λειτουργία του εργοστασίου από τους ίδους τους εργαζόμενους, με αυτοδιεύθυνση και κοινωνικό έλεγχο.
– Θέσαμε συκεκριμένα αιτήματα για τη θωράκιση της συνέχισης του εγχειρήματος απέναντι σε διαρκείς απειλές:
– Παύση των πλειστηριασμών των οικοπέδων όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της ΒΙΟΜΕ
– Άμεση απόδοση στους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ του οικοπέδου της Φίλκεραμ Τζόνσον που είναι δεσμευμένο από το Δημόσιο
– Κανονική παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος στις εγκαταστάσεις της ΒΙΟΜΕ
– Νομιμοποίηση της λειτουργίας του εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ από τους εργαζόμενους
– Ήδη από την πρώτη μέρα φάνηκε τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε: από τη μια μια γενικόλογη ανταπόκριση στο υπουργείο, και από την άλλη βίαιη καταστολή με επίθεση των ΜΑΤ και προσπάθεια να μη στηθεί ένα κέντρο αγώνα έξω από το υπουργείο Εργασίας.
– Δεν τους πέρασε! Με αποφασιστικότητα και επιμονή, η κατασκήνωση έγινε, το κέντρο αγώνα λειτούργησε για μέρες ως ένας χώρος άμεσης έκφρασης και διεκδίκησης όχι μόνο για μας αλλά για κάθε αγωνιζόμενο τμήμα της κοινωνίας.
– Επιμείναμε για συκεκεριμένες απαντήσεις στα αιτήματά μας και υπήρξε δέσμευση για δεύτερη συνάντηση με την υπουργό. Η συνάντηση αυτή δεν έγινε και αντί γι’ αυτό βγήκε μια ανακοίνωση η οποία δεν λέει απολύτως τίποτα. Θεωρούμε απαράδεκτη αυτήν την υπαναχώρηση και θέλουμε να σημειώσουμε:
– Μας κάνει εντύπωση η μη αναφορά σε κανένα από τα συγκεκριμένα αιτήματά μας.
– Εξακολουθούμε να απαιτούμε να μάθουμε πιος έδωσε την εντολή για την επίθεση της αστυνομίας, κι αν αυτός είναι ο νέος τρόπος υποδοχής των εργαζομένων από το υπ. Εργασίας και την κυβέρνηση.
– Σημειώνουμε την εκωφαντική σιωπή του υπ.Εργασίας Κατρούγκαλλου, έξω από το χώρο του οποίου διαδραματίστηκαν όλα αυτά, και το γεγονός ότι δεν ήρθε σε οποιαδήποτε επαφή με τους εργαζόμενους που εδώ και μέρες βρίσκονταν έξω από την πόρτα του.
– Το μόνο συγκεκριμένο βήμα που από τις συζητήσεις φαίνεται να γίνεται είναι η παροχή νερού και ρεύματος στο εργοστάσιο, αλλά κι αυτό μένει να επιβεβαιωθεί στην πράξη τις επόμενες ημέρες.
– Ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Εμείς επιστρέφουμε στη βάση μας στο κατειλημένο εργοστάσιο,΄για να συνεχίσουμε στο κύριο μέτωπο του αγώνα μας που είναι η κατάληψη των μέσων παραγωγής και λειτουργία τους με αυτοδιαχείριση, η απόδειξη στην πράξη ότι υπάρχει και είναι εφικτός ένας άλλος δρόμος πέρα από το ιδιωτικό και το κρατικό, πέρα από την εκμετάλλευση και το κέρδος, η διάδοση και ο πολλαπλασιασμός των εγχειρημάτων μιας άλλης οικονομίας στα χέρια των εργαζομένων και της κοινωνίας.
– Όπως δεν περιμέναμε νόμους και υπουργούς για να ξεκινήσουμε, έτσι και τώρα συνεχίζουμε χωρίς να περιμένουμε. Η αυτοδιαχειριζόμενη ΒΙΟΜΕ υπάρχει, αντέχει και μάλιστα εξελίσσεται δυναμικά, τα προϊόντα της φτάνουν σε όλο και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας εδώ αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, διαδίδοντας το μήνυμα του «μπορούμε εμείς», κι αυτό είναι το μεγαλύτερο αγκάθι για την καθεστωτική τάξη και όλους όσους πασχίζουν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της λεηλασίας της εργασίας και της κοινωνίας προς όφελος των λίγων οικονομικά κυρίαρχων.
– Όλες αυτές τις μέρες, συναντηθήκαμε και ενώσαμε τη φωνή μας, τις αγωνίες μας αλλά και τα όνειρά μας με πλήθος αγωνιστριών και αγωνιστών που στήριξαν πρακτικά, ηθικά και αγωνιστικά την κατάληψη στο υπ.εργασίας. Παρά την υγειονομική ζώνη που για άλλη μια φορά προσπάθησε να στείσει ο καθεστωτικός γραφειοκρατικός συνδικαλισμός γύρω από τον αγώνα μας, βρήκαμε τον τρόπο να συναντηθούμε απευθείας, χωρίς μεσάζοντες και εκπροσώπους με πολλούς που αγωνίζονται για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της ανάθεσης και της απλής διαμαρτυρίας και να ανοιχθούν νέοι δρόμοι ανατροπής με άμεση δημοκρατία και αυτοοργάνωση. Τους ευχαριστούμε και τους διαβεβαιώνουμε ότι με τη στήριξή τους θα φτάσουμε μέχρι το τέλος.
– Όσο για την κυβέρνηση, ένα έχουμε να πούμε: τα δικά μας όχι δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν ναι! Θα είμαστε πάντα μέρος του ευρύτερου εργατικού και κοινωνικού αγώνα για όλα όσα μας ανήκουν. Ποτέ δεν ήταν ο προνομιακός μας χώρος οι πόρτες των υπουργείων και τα κομματικά γραφεία. Από αλλού αντλήσαμε δυνάμεις και εκεί θα εξακολουθήσουμε να στηρίζουμε τον αγώνα μας: στην κοινωνία και τις μαχόμενες και αντιστεκόμενες δυνάμεις της. Να είναι σίγουροί ότι θα μας βρίκσουν συνέχεια μπροστά τους, με πολλούς τρόπους και μορφές.
– Η ΒΙΟΜΕ θα μείνει στα χέρια των εργαζομένων και της κοινωνίας.
