Η αστική πολιτική είναι δεδομένο ότι ηγεμονεύει
Εν όψει της προδιαγραφόμενης ανάληψης της διακυβέρνησης απ’ το ΣΥΡΙΖΑ εύλογα το ερώτημα που αιωρούνταν στην ελληνική κοινωνία αφορούσε το χαρακτήρα της πολιτικής που θα εφάρμοζε ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνοντας τα ηνία της διακυβέρνησης. Η συζήτηση αυτή, όπως είναι φυσικό, διέτρεχε και τις γραμμές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ.
Έπειτα από αναλυτική και δημιουργική συζήτηση και συλλογική διαδικασία το ΝΑΡ κατέληξε σ’ έναν επιστημονικά προσδιορισμένο και χρηστικό πολιτικά ορισμό του χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ στην τότε συγκυρία. Ορίσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ ως μικροαστικό κόμμα που ηγεμονεύεται απ’ την αστική πολιτική. Στο καθοριστικό για το χαρακτήρα ενός κόμματος ζήτημα της ταξικής πολιτικής που ακολουθεί δώσαμε την απάντηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί και συνακόλουθα θα εφαρμόσει μιαν εκδοχή αστικής πολιτικής. Δεν τον χαρακτηρίσαμε τυπικά αστικό κόμμα λόγω της ύπαρξης δευτερευουσών αντιθέσεων ως προς την κυρίαρχη αστική ουσία του, οι οποίες εκφράζονταν κυρίως στην ύπαρξη ισχυρής αριστερής πτέρυγας, που κάλυπτε το ένα τρίτο, περίπου, των οργανωμένων δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό, καταλήξαμε στο συνθετικό ορισμό για τον ΣΥΡΙΖΑ: «μικροαστικό κόμμα με ηγεμονία της αστικής πολιτικής».
Αναγνωρίζαμε έτσι υπαρκτές και ενδιαφέρουσες για το κίνημα τάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ με σαφέστατη όμως δεσπόζουσα την αστική οντότητά του. Ταυτόχρονα αναιρούσαμε την άποψη που εκφραζόταν κυρίως στην ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ, αλλά και εν μέρει στο ΝΑΡ, για το μικροαστικό απλώς χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, που διακυβευόταν από σχεδόν ισοδύναμες και απ’ τη μικροαστική «φύση» του αέναα ανταγωνιζόμενες τάσεις (αστική – εργατική λαϊκή). Το πολιτικό διά ταύτα αυτής της ανάλυσης απέβλεπε στη συμπαράταξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων αριστερών δυνάμεων σ’ ένα αριστερό (όχι όμως και αντικαπιταλιστικό) μέτωπο με το ΣΥΡΙΖΑ με τη βεβαιότητα ότι σ’ αυτό το μέτωπο θα εξασφαλιζόταν η ηγεμονία της εργατικής λαϊκής άποψης. Η ίδια προσδοκία καλλιεργήθηκε και στην περίπτωση της εκλογικής συμμαχίας με τη ΛΑΕ (που ασφαλώς δεν την ταυτίζουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ) όπου η προφανής απουσία όρων για τη σύμπηξη αντικαπιταλιστικής εκλογικής συνεργασίας μ’ αυτήν (κατά το πρότυπο ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ) αντισταθμιζόταν απ’ τη βεβαιότητα της ηγεμονίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο μέτωπο που θα σχηματιζόταν. Η ηγεμονιστική στάση της ΛΑΕ απέναντι σε ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, plan B κατέρριψε αυτή τη βεβαιότητα…
Στα ασφυκτικά οικονομικά και πολιτικά πλαίσια του ολοκληρωτικού καπιταλισμού ακόμη και αριστερά σοσιαλιστικά κόμματα που πρότειναν ένα εναλλακτικό πρόγραμμα, τελικά δεν υπερέβησαν το όριο της προοδευτικής διαχείρισης του καπιταλισμού και μεταλλάχτηκαν σε συστημικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.
Πώς και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάσσεται σε σοσιαλδημοκρατία
Ο ορισμός του ΝΑΡ για το ΣΥΡΙΖΑ εκτός απ’ τη «στατική» (για το παρόν» είχε και μια δυναμική (για το μέλλον, και μάλιστα το άμεσο) πλευρά. Πρόβλεπε ότι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ επέμενε στην πολιτική διαχείρισης που είχε συνομολογήσει με κεφάλαιο – ΕΕ, αναπόδραστα και γρήγορα θα μεταλλασσόταν σε αστικό (σοσιαλδημοκρατικό – σοσιαλφιλελεύθερο) κόμμα. Αυτή η πρόβλεψη εδραζόταν όταν στην πραγματικότητα του υπεραντιδραστικού ολοκληρωτικού καπιταλισμού, που με προγράμματα «μεταρρυθμίσεων» αποβλέπει στην απόσπαση υπεραξίας μεγαλύτερης κλίμακας και εξ ορισμού αποκλείει τη δυνατότητα έστω ανώδυνης φιλολαϊκής πολιτικής στα πλαίσιά του. Η «χρυσή» εποχή» του 1945-75, όταν η καπιταλιστική ανάπτυξη συνδυάστηκε με ορισμένες μεταρρυθμίσεις υπέρ των υποτελών τάξεων, αποτέλεσε ιστορική εξαίρεση. Η νεοφιλελεύθερη διαχείριση δαιμονοποίησε όχι μόνον το σοσιαλισμό, αλλά και τον κεϊνσιανισμό χρεώνοντάς τον με τον κρατισμό, την ύφεση και τον πληθωρισμό. Η αδυνατότητα εφαρμογής μιας στοιχειωδώς φιλολαϊκής πολιτικής δημιούργησε κρίση ταυτότητας στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, που είχαν ταυτιστεί με το κράτος πρόνοιας. Παρ’ όλα αυτά, αποδείχτηκαν ιδιαιτέρως χρήσιμα για το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό. Η φιλολαϊκή ταυτότητά τους τα κατέστησε καταλληλότερα απ’ τα συντηρητικά κόμματα στο να προωθήσουν ιδίως στη μεταβατική περίοδο τις νεοφιλελεύθερες «αντιμεταρρυθμίσεις» χωρίς ανατρεπτικές κοινωνικές εκρήξεις απ’ τις πληττόμενες τάξεις.
Η έλλειψη όμως ουσιαστικά ειδοποιού διαφοράς απ’ τα συντηρητικά κόμματα δημιούργησε κρίση ταυτότητας και αντιδημοφιλίας στη σοσιαλδημοκρατία και οδήγησε στη θεαματική συχνά μείωση της επιρροής της στο εκλογικό σώμα και στην άνοδο της ακροδεξιάς. Η άνοδος της οποίας όμως οφείλεται γενικότερα στην κρίση αντιπροσώπευσης των αστικών κομμάτων, αλλά και στην αποδυνάμωση των κομμουνιστικών και γενικότερα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Η διαφοροποίηση των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων απ’ τα συντηρητικά περιορίζεται πλέον στη σχετική, ιδεολογική ιδιαιτερότητα της σοσιαλδημοκρατίας που αντιμετωπίζει κριτικά ή και «αρνητικά» τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και στην επίδειξη μεγαλύτερης ευαισθησίας στα θέματα βιοτικού επιπέδου και δημοκρατίας.
Στα ασφυκτικά οικονομικά και πολιτικά πλαίσια του ολοκληρωτικού καπιταλισμού ακόμη και αριστερά σοσιαλιστικά κόμματα που πρότειναν ένα εναλλακτικό πρόγραμμα, τελικά δεν υπερέβησαν το όριο της προοδευτικής διαχείρισης του καπιταλισμού και μεταλλάχτηκαν σε συστημικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που υπηρετούν την καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Αυτό συνέβη με το αριστερόστροφο εργατικό κόμμα Αγγλίας υπό την ηγεσία του Τόνι Μπλερ και με θεωρητικό μέντορα τον Α. Γκίντενς που με τη θεωρία του νέου «τρίτου δρόμου» (μεταξύ κεϊνσιανής σοσιαλδημοκρατίας και καθαρού νεοφιλελευθερισμού) πρόσφερε στην πραγματικότητα τη θεωρητική πλατφόρμα για τη νεοφιλελεύθερη μεταβολή του Εργατικού Κόμματος. Το ίδιο συνέβη με το Δημοκρατικό Κόμμα Ιταλίας (μετάλλαξη του ιστορικού ΚΚ), το Γαλλικό, το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα κ.ά. Την ίδια πορεία ακολούθησε στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ εσ., που μεταλλάχτηκε στην ΕΑΡ και στον εκσυγχρονιστικό ΣΥΝ, ο ΣΥΡΙΖΑ που από αντιμνημονιακό και αντινεοφιλελεύθερο κόμμα προσγειώθηκε στο βάλτο του τρίτου και επαχθέστερου μνημονίου. Τον ίδιο κίνδυνο στις Συμπληγάδες του σύγχρονου καπιταλισμού διατρέχει και η ΛΑΕ, αν δεν απογαλακτισθεί απ’ το σύμπλεγμα του «συνεπούς» ΣΥΡΙΖΑ, για να χαράξει μια πορεία αποφασιστικής ρήξης με το σύστημα. Το σπέρμα του σοσιαλδημοκρατισμού ενυπήρχε εκ γενετής στον ΣΥΡΙΖΑ με κύρια έκφραση την ισχυρή δεξιά πτέρυγα του ΣΥΝ, τμήμα της οποίας διασπάστηκε και συγκρότησε την κατ’ εξοχήν σοσιαλδημοκρατική ΔΗΜΑΡ.
Ωστόσο, η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς τη σοσιαλδημοκρατικοποίηση δεν υπήρξε μια «φυσική» προδιαγεγραμμένη πορεία. Στην ισχυρή αριστερή τάση του ΣΥΝ το 2000 προστέθηκαν αριστερές ριζοσπαστικές δυνάμεις που συναποτέλεσαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Η αριστερή μάλιστα φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε να αποκτά αδιαμφισβήτητη ηγεμονία μετά την αποχώρηση της σοσιαλδημοκρατικής τάσης (ΔΗΜΑΡ). Ο αρχικός ριζοσπαστισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν απλώς ένα «περιτύλιγμα» του ρεφορμιστικού χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ. Η ύπαρξη ισχυρής αριστερής τάσης με αντιφάσεις και αυταπάτες, βέβαια, ήταν διακριτή στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και τη διάσπασή της απ’ αυτόν. Το ερώτημα γενικότερου ενδιαφέροντος, είναι γιατί η κυρίαρχη στην αρχή αλλά μέχρι τέλους ισχυρή αριστερή πτέρυγα δεν μπόρεσε να αποτρέψει την προϊούσα σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η δεξιά και η αριστερή όμως πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ συνέπιπταν σε κορυφαίους στόχους που οδήγησαν στην ενσωμάτωση και τελικά στη σοσιαλδημοκρατικοποίησή του: στην αντίληψη δηλαδή για τις δυνατότητες της αριστερής κυβέρνησης της διαπραγμάτευσης με την ΕΕ και της συμμαχίας κατά του γερμανικού κέντρου, του εξανθρωπισμού και της εξυγίανσης του καπιταλισμού. Η δεξιά τάση είχε ως κίνητρο την εξουσιομανία, ενώ η αριστερή τάση τις ιδεοληψίες της, αν και τα όρια είναι σχετικά.
Αυτή η αστική πολιτική οδήγησε στην ακραία έκφανσή της, στο μνημόνιο που άνοιξε το δρόμο για τη σοσιαλδημοκρατική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτο, γιατί το αντιδραστικότατο μνημόνιο είναι ασύμβατο με την εικόνα ενός αριστερού εναλλακτικού κόμματος. Δεύτερο, λόγω της αποχώρησης της αριστερής πλατφόρμας που είχε ήδη αποβεί ξένο σώμα στον ΣΥΡΙΖΑ. Τρίτο, γιατί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει την αναδιοργάνωση της κομματικής βάσης σε αντιστοιχία με την πολιτική και ιδεολογία που υιοθετεί πλέον, ώστε να αποφεύγονται οι εντάσεις λόγω αναντιστοιχίας. Τέταρτο, για να συνάψει συμμαχίες με τις σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, απομονώνοντας τη ΝΔ. Πέμπτο, για να προσεγγίσει την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, που επιδιώκει να ανανεώσει και να εξωραΐσει τη χαρακτήρα της με δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Podemos.
Δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ στις 18 Οκτώβρη 2015
Τώρα τελευταία μεταλλάχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ σε σοσιαλδημοκρατία, ε τζιμάνια μου; Μη σου πω απ’ το 3ο μνημόνιο και μετά… ως τότε μαζί παλεύατε για την επιτυχία της “αριστερής κυβέρνησης”…
Τι να πω καλύτερα, “καλά ξυπνητούρια” ή να κόψετε το δούλεμα που πάει ακόμα σύννεφο;
Αν προσέξεις και άλλες αναρτήσεις, έχουν αρχίσει κανονικά να παραμιλάνε….
φίλοι του ΚΚΕ αν ξέρατε ελληνικά και διαβάζατε τις θέσεις του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν θα λέγατε τις ανοησίες που λέτε.
Ποιά “μετάλλαξη” και πράσσινα άλογα βρε παιδιά?
Έλεος δηλαδή, μην τρελαθούμε!
Για δικαιολογίες ψάχνετε?
Οπορτουνιστικό – ρεφορμιστικό μόρφωμα του κερατά ήταν πάντα ο ΣΥΡΙΖΑ, ρεζέρβα της αστικής τάξης για τους δύσκολους καιρούς, όπως όλα τα παρόμοια κόμματα σε όλο τον κόσμο.
………άλλο θέμα τώρα, αν κάποιοι πολιτικοί χώροι εθελοτυφλούσαν και το παράβλεπαν…..
Όλες οι “Κασσιανές” για μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ μιλάνε
ο Συριζα πάντα οργάνωση των μεσαίων ήταν και τμήματος των δημοσίων υπαλλήλων.Δείτε από πια κοινωνικά στρώματα προέρχονται τα στελέχη
του και οι βολευτές του και θα καταλάβετε τι πραγματικά πρεσβεύουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον κόμμα της αστικής τάξης. Είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό/σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα που εφαρμόζει καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και πολιτικές προς όφελος των καπιταλιστών, εξαθλιώνοντας κι άλλο τον κόσμο.
ΑΥΤΑ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τα έλεγε και τα έπραττε χρόνια τώρα και πολύ καλώς! Όμως αυτά αποδεικνύονται στον λαό, μέσα απο την ίδια του την πείρα. Δεν φτάνουν τα λόγια είτε τα λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είτε το ΚΚΕ. Και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πολύ καλώς κατέβηκε στα συλλαλητήρια του Φλεβάρη με το δικό της σαφές, και αντίθετο περιεχόμενο απο αυτό των εξαπατημένων οπαδών του ΤΣΙΡΙΖΑ: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλούσε τον κόσμο α. ΝΑ αποφασίσει την ρήξη και έξοδο απο ΕΕ και ευρώ σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση και την σύγκρουση με την αστική τάξη της Ελλάδας, β. Να οργανωθούμε όλοι σαν λαός, για να αντιμετωπίσουμε την σκληρή αντίδραση της αστικής τάξης, της ΕΕ και την συνθηκολόγηση του ΤΣΙΡΙΖΑ (η οποία ξεκίνησε με την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου).
ΑΥΤΑ έλεγε, λέει και πράττει με τις μεγάλες της ανεπάρκειες η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Συνεπώς, η κριτική στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν πρέπει να γίνεται πάνω σε αυτά, γιατί είναι λαθεμένη κα ιεκτός τόπου κ χρόνου. Η κριτικη πρέπει να γίνεται στην ουσιαστικά γραφειοκρατιή της συγκρότηση, στο ανεπεξέργαστο πρόγραμμά της.
Το ΚΚΕ δυστυχώς έχει ακόμα μεγαλύτερες ανεπάρκειες. Η δε ΛΑΕ το ίδιο.
Ο όρος “αριστερή κυβέρνηση” δεν προήλθε μόνο από το ΣΥΡΙΖΑ. Συμμετείχατε και εσείς στην εξαπάτηση του κόσμου! για ρίξτε μια ματιά στα άρθρα του Δελαστίκ και του Παπακωνσταντίνου τα οποία αναπαράγονταν από διάφορα site! Εκείνο το περίφημο “στηρίζουμε κριτικά την αριστερή κυβέρνηση” το θυμάστε; το “φιλολαϊκό πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” το θυμάστε; Καταμετρήστε τα σωματεία στα οποία τη συνεργαστήκατε με το ΣΥΡΙΖΑ! Θυμηθείτε πόσο κατεβάσατε το πήχη για τη δημιουργία μετώπου με μίνιμουμ πρόγραμμα!!! Για αυτό το μίνιμουμ πρόγραμμα που άφηνε δημιουργικές ασάφειες ως προς την έξοδο από την ΕΕ θα κάνετε κάποιο σχόλιο; για την έξοδο απ’ όλους τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς θα κάνετε κάποιο σχόλιο; Η προσπάθεια του αρθρογράφου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μόνο πικρό μειδίαμα στα χείλη φέρνει.
Επειδή είναι αρκετά διασκεδαστικό, αλλά από ένα σημείο και μετά βαρετό να διαβάζεις και να ακούς ορισμένους “ρομαντικούς” οπαδούς του μικροαστικού ριζοσπαστισμού με επαναστατική φρασεολογία (ΚΚΕ), να ασκούν κριτική και να κουνάνε το δάχτυλο, ας δούμε τι γράφει ο “Ριζοσπάστης” σε σχέση με την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ από ευρωκομμουνιστικό ρεφορμιστικό κόμμα σε σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό και την χρονική περίοδο που αυτό συντελέστηκε…
“Σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, που ουσιαστικά οδήγησε στη διάλυση του παλιού ισχυρού σοσιαλδημοκρατικού ΠΑΣΟΚ, αναδείχθηκε σε νέο φορέα της σοσιαλδημοκρατίας με πιο «αριστερό προφίλ».
Εδώ όλο το άρθρο http://www.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=18/10/2015&columnId=743
Στην συγκεκριμένη περίοδο αναφέρεται και το άρθρο του ΠΡΙΝ και όχι βέβαια την πρόσφατη περίοδο του 3ου μνημονίου.
Σύντροφοι, διαβάστε πρώτα το όργανο και μετά γράψτε. Μην αφήνετε εκτεθειμένο και το κόμμα.
εμ, πέστα σχολιαστή νο 9.
Μας έχουν πρήξει τα παπάρια οι ΚΚΕδες!
α. Λένε ψέμματα σχε σχέση με τις θέσεις του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η θέση του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα μικροαστικό κόμμα με αστική ηγεμονία στο εσωτερικό του. Πολιτικά είναι πια, ένα σοσιαλδημοκρατικό/σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα που έχει σαν στόχο την εφαρμογή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων οι οποίες είναι ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ για τον καπιταλισμό.
Β. Λένε ψέμματα και για κοινά σχήματα ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΥΡΙΖΑ σε χώρους δουλειάς. Το μλονο που υπήρχε και πολύ καλώς, ήταν η κοινή αγωνιστική δράση με τα πιο αριστερά κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν πια φύγει απο αυτό το ΣΚΑΤΟΚΟΜΜΑ που λέγεται ΤΣΙΡΙΖΑ.
“Αλήθεια”, δεν έχω τίποτα προσωπικό μαζί σου, ούτε καν σε ξέρω, αλλά άλλαξτο το nick σου καλύτερα γιατί είναι λιγάκι προκλητικό μ’ αυτά που λες (έστω και ακούσια, λόγω άγνοιας).
Να σε ενημερώσω λοιπόν, ότι οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκτός όλων των άλλων, έχουν ενιαία παράταξη και ψηφοδέλτιο με το ΣΥΡΙΖΑ σε πάνω από 250 σωματεία στο Δημόσιο και σε 68 Υπηρεσιακά Συμβούλια στην εκπαίδευση. Αυτό τουλάχιστον ίσχυε μέχρι το Μάιο, μη μου πεις ότι τα σπάσατε μετά το μνημόνιο “που έγινε σοσιαλδημοκρατικός ο ΣΥΡΙΖΑ” (χαχα)…
Α, κι αν δεν είσαι τόσο σίγουρος, κράτα και καμιά πισινή, κακό δεν κάνει, τουλάχιστον να μην εκτίθεσαι και τζάμπα…
Βρε Κώστα, μάλλον ΕΣΥ πρέπει να ψαχτείς διότι ΠΑΡΑΕΙΣΑΙ άσχετος με την τακτική και τις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. ΓΙΑ ανάρτησε Κώστα τα 250 σωματεία που είμαστε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ!!!
Κώστα, η λάσπη και τα ψέμματα που γράφεις, είναι η μεγαλύτερη ΠΡΟΚΛΗΣΗ για έναν κομμουνιστή, όπως είναι οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Στη γκλίτσα του τσομπάνη ξύνεσαι φίλε…
Α) Η έννοια του κομμουνιστή δεν είναι a la carte, όπως πχ. η ιδιαίτερα προσφιλής σε σας έννοια του “αριστερού”, της “αριστεράς” κλπ.
Αριστεροί ας πούμε μπορούν άνετα να δηλώνουν σήμερα στην Ελλάδα: Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ, η ΔΗΜΑΡ, οι τροτσκιστές, η ΟΑΚΚΕ, οι Οικολόγοι Πράσινοι, ενώ αν ξεχειλώσουμε λίγο ακόμα χωράει και το ΠΑΣΟΚ πχ. σε χώρες της ΕΕ παραδοσιακά καταγράφονται στην “αριστερά” και τα Σοσιαλιστικά (βλ. σοσιαλδημοκρατικά) κόμματα.
Όλως τυχαίως, ΚΑΝΕΙΣ από τους παραπάνω δεν έχει καμιά σχέση με την έννοια του κομμουνιστή- κι εδώ τα πράγματα είναι εντελώς ξεκάθαρα. Τώρα αν το αφήσουμε στον αυτοπροσδιορισμό του καθενός μπορούμε να δούμε τραγελαφικά πράματα, όπως “κομμουνιστές” κατά δήλωση, τύπου ΠιΛαφ, που είναι με τον καπιταλισμό και την ΕΕ, “κομμουνιστές” που αρνούνται το σοσιαλισμό και τις κατακτήσεις του τσαλαβουτώντας στον οπορτουνισμό και πάει λέγοντας. Αλλά με το “ότι δηλώσεις είσαι” άκρη δε βγαίνει ως γνωστόν.
Β) Οι κομμουνιστές (σε αντίθεση με τους γενικώς “αριστερούς”) αποδεδειγμένα δεν συνηθίζουν να λένε μπαρμπούτσαλα και αναλαμβάνουν με στοιχεία την ευθύνη όσων επικαλούνται. Το άρθρο έχει υπογραφές οπότε μπορείς να απευθυνθείς για λεπτομέρειες στις απορίες σου.
http://www.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=6/5/2015&id=15805&contextTypeId=2
Αλλά συνήθως δεν απαιτούνται ιδιαίτερα συγκεκριμένα πειστήρια
για το αν χέζουν οι αρκούδες στο δάσος- είναι κάτι γνωστό ευρέως…
Κώστα λυπάμαι, αλλά σε κατηγορώ ΔΗΜΟΣΙΑ ως ψεύτη και απατεώνα. Φίλε του ΚΚΕ, ΠΟΥ είναι τα 250 σωματεία στα οποία όπως μας λές η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει κοινά ψηφοδέλτια και παρατάξεις με τον ΣΥΡΙΖΑ;;; Οεο; ΠΟΥ είναι; Σε κάλεσα να μας αναρτήσεις δημόσια τα 250 σωματεία που μας λές, και εσύ πήγες και ανάρτησες ένα άρθρο της Δριμάλα στον “ρ” που την πέφτει στην τακτική των Παρεμβάσεων! Και μάλιστα, μας λές ότι μας απάντησες κιόλας!!
Κωστα, ο φανατισμός σου υπέρ του ΚΚΕ και η ασχετοσύνη σου για τις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κάνουν μπαμ. Και φυσικά δεν έχουν σχέση με τον κομμουνισμό αυτά τα 2 στοιχεία της συμπεριφοράς και της συγκρότησής σου! Πρόσεξέ το.
ή γκαβός είσαι ή δε μπορείς να διαβάσεις 2 αράδες. Αλλά στην πάρλα πρώτος. Κοίτα, άμα κάποιος αρνείται να δει την πραγματικότητα ότι και να του πεις δεν τον πιάνει. Είναι πολύ συνηθισμένη στάση ζωής τελευταία. Αλλά τότε περνάμε στη σφαίρα της ψυχολογίας-ψυχιατρικής και εδώ δε μπορώ να βοηθήσω
Κώστα, το να προσπαθείς να βρεις άκρη με πολιτικούς φορείς οι οποίοι δεν έχουν ενιαίο λόγο, είναι σαν να προσπαθείς να βρεις γωνίες στο δίφραγκο. Κάποιο απο αυτούς, στον ίδιο φορέα, τα λένε έτσι τα πράγματα, κάποιοι άλλοι αλλιώς, και κάποιοι τρίτοι αλλιώτικα. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχουν καλύψει όλες τις εκδοχές.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πχ, δεν ξέρει τίποτα για τις “Παρεμβάσεις” ούτε για τα ΕΑΑΚ, ούτε για τις συνεργασίες στη ΟΛΜΕ, ούτε έχουν ευθύνη για τον Δελαστίκ, τον ΠΠ – προσωπικές τους απόψεις εκφράζουν…..
Aπάντηση στο 9…
Φίλε μου διάβασε καλύτερα το άρθρο… Θα πρέπει δε να προσθέσω, ότι μάλλον, μέσα σε όλα τα άλλα, έχετε ξεχάσει και τα λυσσαλέα σχόλια που κάνατε στο ΚΚΕ για την κριτική που ασκούσε στο ΣΥΡΙΖΑ. Όπως και να ‘χει όμως τώρα δε περισσεύει διάθεση για διασκέδαση!!! Εμείς είμαστε στους δρόμους! Εσείς που στην ευχή βρίσκεστε; Λυσσάξατε περί αναχωριτισμού του ΚΚΕ και μας έχουν λιώσει οι σόλες μας! Δεν έχουμε λόγια πλέον……….. Κάντε και καμία αυτοκριτική
g.t., και εσύ ψέμματα! Καλά ΤΙ σας δίνουν εκεί στον Περισσό και γράφετε τέτια τέρατα!
Οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δουν σε πάμπολλα σωματεία του Δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, όπως και σε πολλές συλλογικότητες γειτονιών. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετείχε σε 2 συλλαλητήρια που καλέστηκαν την προηγούμενη βδομάδα για το μεταναστευτικό και για το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα. Αντιθέτως το ΚΚΕ εκτός Πελετίδη, εφαρμόζει μνημονιακές πολιτικές.
Φίλοι, ο Κώστας Β., είναι απατεώνας και ψεύτης!
Καταγγέλει πως υπάρχουν 250 σωματεία, στα οποία η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει κοινή παράταξη με τον ΣΥΡΙΖΑ! Τον καλούμε να αναφέρει ΠΟΙΑ είναι ονομαστικά αυτά τα 250 σωματεία, και κάνει τον …αλέκο! Ποστάρει ένα άσχετο άρθρο κάποιας Δριμάλα, και έτερον ουδέν! Οταν δε, τον εγκαλούμε ότι είναι ψευτης και απατεώνας επειδή πετά λάσπη και ΑΡΝΕΙΤΑΙ να φέρει στοιχεία, μας τη λέει και απο πάνω!
Κώστα, ΑΝΑΡΤΗΣΕ τα 250 σωματεία στα οποία όπως μας λές η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει κοινή παράταξη με τον ΣΥΡΙΖΑ! Αλά ΤΙ να αναρτήσεις;; Αφού ΔΕΝ υπάρχουν και ότι λές εσύ και το ΚΚΕ για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις κοινές παρατάξεις με τον ΣΥΡΙΖΑ σε…..δεκάδες σωματεία, είναι ΨΕΜΜΑ ΚΑΙ ΑΠΑΤΗ.
Που είναι η ανάρτηση για τα 250 σωματεία οεο;;
Τι παλικάρι είναι τούτος ρε;!
Καλά, εσύ δεν αξιοποείς ούτε τις ευκαιρίες που σου δίνονται για να μη γίνεις ρόμπα! Σου πρότεινα εμμέσως πλην σαφώς να διαβάσεις -γιατί δεν το διάβασες- το (ενυπόγραφο από 2 στελέχη του ΠΑΜΕ στην εκπαίδευση) άρθρο όπου αναφέρεται και το συγκεκριμένο ζήτημα με τις συνεργασίες σας με το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εσύ το χαβά σου.
Αλλά αν σου φαίνεται αναξιόπιστο το ΠΑΜΕ και ο “Ρ” (παρεμπιπτόντως δεν έχουν κατηγορηθεί ως τέτοιοι ούτε καν από τους ταξικούς αντιπάλους τους) κάνε έναν κόπο να ρωτήσεις κανένα συνδικαλιστή των Παρεμβάσεων.
Θα αρχίσει βέβαια τα γνωστά ότι “οι Παρεμβάσεις (όπως και τα/η ΕΑΑΚ άλλωστε) λειτουργούν “αμεσοδημοκρατικά” (βλ. κάνουν ότι γουστάρουν -δεν παίρνεις λογαριασμό-δε δίνεις λογαριασμό) και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δε δεσμεύεται από τις επιλογές τους” και τα γνωστά αριστεροχαρούμενα, εσύ όμως πλέον θα έχεις πάρει την απάντηση που τόσο διακαώς επιθυμείς. Το θέμα είναι όμως ότι και που θα μάθεις ότι συνεργάζεστε με το ΣΥΡΙΖΑ τι θα γίνει; Σάμπως θα βγάλεις κανα συμπέρασμα; Χλωμό το βλέπω…
προς τον “αλήθεια”
το παρακάτω είναι απόσπασμα από κείμενο μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 17-05-2012
” Ο ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς ως μια αριστερή δύναμη που μπόρεσε πολιτικά & συμβολικά να συνθέσει α) την καθολική άρνηση της πολιτικής του Μνημονίου με το αίτημα για διαγραφή του χρέους, β) τον πολιτικό ριζοσπαστισμό της ευθείας σύγκρουσης με τους εκβιασμούς του αστικού δικομματισμού και της ΕΕ, προτείνοντας μια «Κυβέρνηση της Αριστεράς» ως μια απάντηση στα άμεσα ζωτικά προβλήματα των λαϊκών μαζών γ) τη φυσιογνωμία ενός πολυτασικού δημοκρατικού πολιτικού χώρου, δ) την κατεύθυνση της μετωπικής ενότητας της αριστεράς ως δυναμική έκφραση μιας ακόμη πλατύτερης λαϊκής συμμαχίας, αντικειμενικά διαμόρφωσε συνθήκες πλατειάς μαζικής πλειοψηφικής απεύθυνσης της αριστεράς. Αυτά τα στοιχεία αποδεικνύονται τα πλέον καθοριστικά σε σχέση με τις εμφανείς ελλείψεις του και τη σύγκρουση απόψεων που υπάρχουν στο εσωτερικό του. Το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπέκυψε στους εκβιασμούς για δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης, κατοχυρώνει την αξιοπιστία του σε ευρύτερα ακροατήρια και μονιμοποιεί τις σχέσεις του με τον αναδυόμενο λαϊκό ριζοσπαστισμό.(…)οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να πάρουν καθαρή θέση. Στο βαθμό που το ΚΚΕ αρνηθεί την πολιτική συνεργασία στην προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, ακόμη και με την δέσμευση όλων των αριστερών δυνάμεων στην προοπτική «ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ» – «ΠΡΩΤΑ Ο ΛΑΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΥΡΩ», τότε είναι αναγκαίο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να προχωρήσει αποφασιστικά σε εκλογική συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε ενδεχόμενο η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. σήμερα καλείται να δει τη συγκεκριμένη εκλογική μάχη ως έναν κόμβο του παρατεταμένου λαϊκού πολέμου, όπου πρώτιστα αξιολογείτε η δυνατότητα μιας πρώτης σημαντικής νίκης και ανατροπής των συσχετισμών προς όφελος του λαού. Στην κατεύθυνση αυτή δεν πρέπει να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο της κριτικής στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ”
και όσες συνεργασίες ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχω συγκρατήσει……..
1. Γενικό Κρατικό της Νίκαιας
2. Ευαγγελισμός
3. Πανεπιστημιακό Πάτρας
4. Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου
5.Aνεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων Ν. Έβρου (εκλογές στο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Έβρου)
6.Ομοσπονδία Μετάλλου
7.Α ΕΛΜΕ Πέλλας
8.Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
9. ΕΛΜΕ Δράμας
Οι σύντροφοί σου θα σε βεβαιώσουν και για τα υπόλοιπα. Ρώτα και μάθε και θα διαπιστώσεις ποιος λέει αλήθεια………
G.T., τι λές βρε φίλε μου! Τόση φανατίλα πια με το ΚΚΕ;
α. Προκειμένου να βρείς κάτι για να την μπεις στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ σώνει και ντε, ΤΙ κάνεις;; Αναφέρεις ένα απόσπασμα από κείμενο ορισμένων μελλών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απο το …2012, τα οποία και αποχώρησαν απο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ λόγω του ότι μειοψήφισε η άποψή τους! Και πολύ καλώς έγινε τόσο η κατάθεση του κειμένου των συντρόφων αυτών (έχει κάθε δικαίωμα ο καθένας αριστερός και κομμουνιστής στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ να καταθέτει δημόσια την αποψή του), όσο και η καταψήφιση της τακτικής και του περιεχομένου που πρότειναν οι σύντροφοι αυτοί!
Β. Στα σωματεία που αναφέρεις: α. Είναι 9 σε πανελλαδικό επίπεδο και υπολείπονται άλλα 241 σύμφωνΑ με τον σύντροφό σου τον Κώστα Β. Συνεπώς, έχετε υποχρέωση να τα αναρτήσετε, αλλιώς είστε απατεώνες. β. Σε αυτά τα 9 σωματεία, η πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ ήταν ανένταχτοι/μέλη του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι έχουν ΗΔΗ αποχωρήσει απο αυτόν. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, η κοινή δράση είναι ΗΔΗ παρελθόν και πολύ καλώς.
γ. Η κριτική στις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΚΚΕ, της ΛΑΕ κλπ, είναι επιβεβλημένη. Αρκεί να μην περιέχει ψεύδος και απάτη.
αυτή δεν είναι σοβαρή αντιπαράθεση.
τα σωματεία υπάρχουν για να ενώνουν την τάξη
και όχι για να κάνουν καριέρα κάποιοι εργατοπατέρες
όξω τα κόμματα των εργοδοτών απ’ τα συνδικάτα,
μπας και δούμε καμιά κινητοποίηση.
Να καλωσορίσουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη θέση περί σοσιαλδημοκρατικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Το κακό είναι ότι το αντιλήφθηκε τώρα που έχει ολοκληρωθεί και λουζόμαστε τα αποτελέσματα.
Καλό θα ήταν από το 2012 και μετά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να ενημέρωνε το λαό για αυτή τη διαδικασία που συντελούνταν στο ΣΥΡΙΖΑ, αντι να μιλάει για “νίκη της αριστεράς” στις εκλογές και να συμμετέχει στα συλλαλητήρια στήρηξης της κυβέρνησης.
Θανάση καλά κάνεις και καλωσόρισες από την μεριά σου την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην θέση περί σοσιλαδημοκρατικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πότε θα σε καλωσορίσει στην θέση της πως “όταν κριτικάρουμε ΔΕΝ λέμε ψέμματα για τις θέσεις και την πράξη των άλλων κομμουνιστών ή αριστερών”;
α. Θανάση εάν ΔΙΑΒΑΖΕΣ τις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τον ΣΥΡΙΖΑ, θα ήξερες ότι το 2012 στο οποίο και αναφέρεσαι, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρούσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα αριστερό ρεφορμιστικό κόμμα το οποίο έχει σοσιαλδημοκρατική λογική και πολιτική.
β. Η συμμετοχή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα συλλαλητήρια του Φλεβάρη ήταν σωστή πολιτική κίνηση για την περίοδο: Συμμετείχε ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΗΣ αντικαπιταλιστικό κομμουνιστικό λόγο, με τις θέσεις της, καλούσε τον κόσμο να οργανωθεί ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΉ της ανάθεσης. Ελεγε στον κόσμο πως πρέπει να αποφασίσει και να αποφασίσουμε όλοι μαζί, να πάμε την σύγκρουση μέχρι το τέλος: Την έξοδο απο ΕΕ και ευρώ σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Αποκάλυπτε τα όρια, τις παλινωδίες και την σταδιακή υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στο κεφάλαιο και την ΕΕ. Εθεσε τους στόχους του μεταβατικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος. Οπου “μεταβατικό” εννοούμε το πρόγραμμα εκείνο το οποίο διαμορφώνει τακτικούς στόχους απο απο την μια πατάνε πάνω στο σημερινό επίπεδο συνείδησης του κόσμου και απο την άλλη το συνδέουν με την αντικαπιταλιστική/σοσιαλιστική προοπτική. Το γράφω αυτό γιατί απο το ΚΚΕ έχουμε ακούσει ουκ ολίγες ασχετοσύνες γύρω απο το ΤΙ εννούμε με τον όρο “μεταβατικό”.
ΜΕ ΑΥΤΗ την γραμμη πορεύτηκε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με αυτή την γραμμή έκρινε και κρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ, με αυτή την γραμμή προσπαθεί να συμβάλλει στην οργάνωση και αυτοοργάνωση της εργατικής τάξης και όλου του λαού.
γ. Σήμερα, η θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πως αυτό το κόμμα είναι ένα σοσιαλφιλελευθερο κόμμα.