Πόπη Χριστοδουλίδου*
Οι μνημονιακές καταστροφικές πολιτικές των άθλιων δανειστών και των ντόπιων υπηρετών τους, που έχουν μετατραπεί σε δάκρυα πίκρας, απόγνωσης και εξαθλίωσης στα σκοτεινά μάτια του απόμαχου του μεροκάματου. Του ανέργου, που πίσω από κλειστές πόρτες, απελπισμένος ψάχνει για το ψωμί των παιδιών του. Του φοιτητή, που όσο κι αν κοπιάσει, βλέπει το μέλλον του κι αυτό ανασφαλές και αβέβαιο, εκτός πατρίδας. Του εργαζόμενου, ο οποίος εργάζεται διπλές ώρες, απλήρωτος και εξουθενωμένος. Του συναδέλφου, του φίλου, του συντρόφου, που σφίγγει τα δόντια και αποφασισμένος σηκώνει το πανό και ξεκινάει, αποδεικνύουν, πως όλα είναι δρόμος.
Όχι κάλπικες εξουσίες. Όχι δημόσιες σχέσεις με λαμόγια, κλέφτες και μαστρωπούς της αγνής ψυχής του εργάτη.. Όχι φόβος και τρομοκρατία. Όχι στην προσπάθεια τους να μας λυγίσουν για να κάνουμε πίσω. Η κάλπη είναι δρόμος. Και πριν φθάσεις μπροστά της και μόλις, με περήφανο χαμόγελο, υψωμένη γροθιά, βλέμμα αγέρωχο και μαχητικό, απομακρυνθείς. Την επόμενη μέρα.
Όλα είναι δρόμος του αγώνα. Όρθιοι, τολμηροί, αποφασισμένοι και μαχητές μέχρι να γυρίσει ο ήλιος, που έγραψε κι ο μεγάλος μας ποιητής, ο Οδυσσέας Ελύτης.
Εμείς, εδώ με την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, το ΕΕΚ και τους Ανένταχτους Αριστερούς, Αγωνιστές και Αγωνίστριες βρισκόμαστε πάντα στους δρόμους μπροστάρηδες σε όλους τους αγώνες , χωρίς ψέματα, απατηλές υποσχέσεις, λόγια κούφια πολιτικάντηδων, που μαύρισαν την πατρίδα και τη ζωή μας.
Ο προσανατολισμός μας είναι βαθύτατα αντικαπιταλιστικός και ανατρεπτικός.
Για να μην περάσει το τρίτο μνημόνιο, για να ακυρωθούν τα παλιότερα μνημόνια και όλοι οι εφαρμοστικοί νόμοι με στόχο την νίκη της εργατιάς, της αγροτιάς, των ανέργων, των συνταξιούχων και κάθε συμπολίτη μας, που αγωνιά, υποφέρει, συνθλίβεται και χάνει το κουράγιο του.
Υπάρχει λύση. Και αυτή είναι η ρήξη, η σύγκρουση, δίχως καμιά υποχώρηση, η ανατροπή μέχρι την νίκη του εργαζόμενου Ελληνικού Λαού. Η θηλιά, που σφίγγει τον λαιμό του Έλληνα, αφού δεν λύνεται κόβεται με μαχαίρι. Η απελευθέρωση μάς οδηγεί εκεί, που η ελπίδα δεν είναι μία λέξη παραμυθατζήδων πολιτικάντηδων της οκάς. Ελπίδα με προοπτική ανατροπής σε όλα και για όλα και προς όφελος του λαού.
Σφίγγουμε τις υψωμένες μας γροθιές με τον ήλιο κατάματα και τους αγώνες, που μας ενώνουν, στην κάλπη στις 20 Σεπτεμβρίου. Και μας δένουν ως μια ακατανίκητη γροθιά στους δρόμους, που θα δώσουμε ψυχή και καρδιά, από την επόμενη.
Το ΟΧΙ θέλει κότσια γερά, οργάνωση και δράση, αγώνα μέχρι να νικήσει ο λαός!
* δημοσιογράφος υποψήφια στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – εκλογική συνεργασία με το ΕΕΚ & ανένταχτους/-ες αγωνιστές/-τριες
