Στις 6 Μάρτη αναμένεται να εξεταστεί από το ΣτΕ η συνταγματικότητα των διοικητικών πράξεων του νόμου 4277/2014, έπειτα από προσφυγές που κατέθεσαν 17 κάτοικοι της περιοχής και ο Δήμος Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας. Εκεί, ανάμεσα στ’ άλλα θα κριθεί και η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Έχουμε λόγους να είμαστε επιφυλακτικοί: Πριν λίγες μέρες, η νέα κυβέρνηση στάθηκε απέναντι στους κατοίκους των νοτίων προαστίων της Αττικής που προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά της εκποίησης δημόσιας περιουσίας της παραθαλάσσιας ζώνης από το Φάληρο έως το Σούνιο και οι εκπρόσωποι του αρμόδιου υπουργείου έσπευσαν να συνδράμουν τους νομικούς συμβούλους της Παράκτιο Μέτωπο ΑΕ.
Το Συντονιστικό Κατοίκων έχει κατ’ επανάληψη και ξεκάθαρα επισημάνει ήδη πριν από τις μεγάλες κινητοποιήσεις του περασμένου καλοκαιριού πως το πραγματικό δίλημμα για τους κατοίκους της Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας δεν είναι «ναι ή όχι χωρίς αλλά στο γήπεδο» αλλά ναι ή όχι στην καταστροφή της πόλης και του άλσους της.
Σήμερα, η κοινωνική νομιμοποίηση του επενδυτικού σχεδίου της Δικέφαλος ΑΕ έχει σ’ ένα βαθμό ήδη κριθεί. Τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα τόσο στο δήμο μας όσο και πανελλαδικά έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι αυτή η εκτίμηση είναι κοινός τόπος μεταξύ των κατοίκων της πόλης και όχι μόνο. Δεν κατεγράφη μόνο η απουσία κιτρινόμαυρης ψήφου, αλλά και η ηχηρή αποτυχία να αναδειχθεί το ζήτημα της κατασκευής του γηπέδου σε εκλογικό επίδικο, παρά τις προσπάθειες εκείνων που εργάζονται συστηματικά για την ικανοποίηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων με τον μανδύα της αθλητικής ιδέας που ενέχεται στην “ΑΕΚ της προσφυγιάς”.
Και αυτό είναι κάτι που συνειδητοποιούν όλο και περισσότεροι κάτοικοι της Νέας Φιλαδέλφειας, μιας πόλης με ένα δάσος 480 στρεμμάτων, έναν ανεκτίμητο φυσικό πόρο για τους όλους τους κατοίκους του λεκανοπεδίου. Μιας πόλης η οποία σε συνδυασμό με την ευτυχή στιγμή του πολεοδομικού σχεδιασμού που υπήρξε ο προσφυγικός συνοικισμός, διατηρεί μια ξεχωριστή θέση μέσα στο ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας. Μιας πόλης που τους τελευταίους 20 μήνες βρίσκεται σε διαρκή πολιορκία καθώς το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου και την έκφραση διαφορετικής γνώμης συνεπάγεται τον κίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα οποιουδήποτε επιχειρεί να το ασκήσει.
Αυτή την πόλη υπερασπίζεται με τη δράση του το Συντονιστικό Κατοίκων και παλεύει για τη διατήρηση του χαρακτήρα της περιοχής αμιγούς κατοικίας όπως και για τον ενιαίο, δασικό και αναδασωτέο χαρακτήρα του Άλσους και όχι τη μετατροπή της σε αυλή επιχειρηματικών συμφερόντων του Μελισσανίδη. Στον αντίποδα αυτής της προσπάθειας, δημοτικές παρατάξεις καθώς και μεγάλη μερίδα του τοπικού τύπου, εξακολουθούν να προσφέρουν χείρα βοηθείας στους επίδοξους άρπαγες του άλσους μέσα από καλέσματα και ψηφίσματα και συνεχίζουν να μιλούν “για τα δύο άκρα που διασαλεύουν ανεύθυνα την τάξη και την ηρεμία στην περιοχή”, συκοφαντώντας διαρκώς τις ενέργειες των κατοίκων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται ο χώρος των 26,6 στρεμμάτων που είχε κάποτε παραχωρηθεί υπό όρους στην ερασιτεχνική ΑΕΚ ως δούρειος ίππος με στόχο την αρπαγή και επιχειρηματική εκμετάλλευση του πνεύμονα πρασίνου της πόλης μας. Η ιστορία των τελευταίων δεκαετιών περιλαμβάνει αρκετές προσπάθειες αρπαγής κομματιών του Άλσους με πιο πρόσφατες αυτές του Μπάρλου και του Γρανίτσα. Εδώ και πολλά χρόνια, όμως (απ’ τη στιγμή που γκρεμίστηκε το Νίκος Γκούμας), έπαψαν να πληρούνται οι όροι υπό τους οποίους παραχωρήθηκε ο εν λόγω χώρος από το Ελληνικό Δημόσιο το 1934 για χρήση, διοίκηση και διαχείριση στο ερασιτεχνικό σωματείο της ΑΕΚ. Και σα να μην έφτανε αυτό, πριν λίγες μέρες, με μια καρικατούρα γενικής συνέλευσης, η ερασιτεχνική ΑΕΚ μεταβίβασε παράνομα το χώρο αυτό στη Δικέφαλος ΑΕ. Η ερασιτεχνική ΑΕΚ δεν έχει κανένα δικαίωμα να παραχωρήσει την έκταση, που το Δημόσιο της παραχώρησε κατά χρήση, διοίκηση και διαχείριση (αλλά όχι κατά ιδιοκτησία), σε μια καπιταλιστική επιχείρηση ούτε κατ’ εφαρμογήν του έτσι κι αλλιώς κρινόμενου στο ΣτΕ Ν. 4277/2014. Δεν μένει λοιπόν τίποτε άλλο στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, απ’ την άρση της παραχώρησης και την άμεση αποκατάσταση του ενιαίου δασικού χαρακτήρα του Άλσους.
Εξίσου σημαντική είναι η παραίτηση του Δήμου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας από την έφεση εναντίον της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου με την οποία κρίθηκαν αυθαίρετα και κατεδαφιστέα τα παράνομα κτίσματα στο Άλσος. Ο δήμαρχος Βασιλόπουλος, αντί να κάνει δηλώσεις περί αξιοποίησης του Κενταύρου (Δημοτικό Συμβούλιο, 4/2/2015), οφείλει να αποσύρει την έφεση που άσκησε η προηγούμενη διοίκηση Γαϊτανά και με την οποία επεδίωκε να υπονομεύσει την ακεραιότητα και τον δασικό χαρακτήρα του Άλσους, διαφορετικά οι ευθύνες του θα είναι μεγάλες. Μεγάλες είναι και οι ευθύνες της Περιφέρειας που ακόμη δεν έχει αναμορφώσει τον προϋπολογισμό της διαγράφοντας το κονδύλι των 20 εκατ. ευρώ που είχε διαθέσει ο προηγούμενος περιφερειάρχης στον Δ. Μελισσανίδη, όπως έχει απ’ τον Νοέμβριο δεσμευτεί. Η στάση Πόντιου Πιλάτου που κρατά στο Ελεγκτικό Συνέδριο σχετικά με την επιχορήγηση 7 εκατ. ευρώ στον Αλαφούζο είναι ενδεικτική για το πώς αντιλαμβάνεται η Περιφερειάρχης «τη μάχη με τα συμφέροντα».
Η πόλη έχει αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν ότι διαθέτει αγωνιστικά ανακλαστικά και οι μαχόμενες δυνάμεις της βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση και επαγρύπνηση. Ήρθε η στιγμή να ανοίξουμε τη μεγάλη συζήτηση για τους ελεύθερους χώρους, το δάσος μέσα στην πόλη, τον χωροταξικό σχεδιασμό με βάση τις λαϊκές ανάγκες και το δικαίωμα των κατοίκων να συζητάνε ελεύθερα και να αποφασίζουν οι ίδιοι για το μέλλον της ζωής τους και των παιδιών τους.
