Σε ένα χαρτόνι στη στοά του Ηλεκτρικού
σε παίρνει ο Μορφέας και σε πάει
σ΄ένα τραπέζι καθώς πρέπει σπιτικού
και η μασέλα σου αρχίζει να χτυπάει.
Μία στιγμή που να ΄χει γεύση από ζωή
από το όνειρο γυρεύεις για να αρπάξεις
μα όμως για σένα ότι περίσσεψε ψωμί
μες στα σκουπίδια πάλι αύριο θα ψάξεις.
Είναι Χριστούγεννα η πόλη γιορτινή
Θα ΄ρθει ο δήμαρχος, θα ΄ρθούν κι οι δημοκόποι
από την πείνα σου γυρεύουνε κι αυτοί
να μη τελειώνει το δικό τους φαγοπότι.
Μπροστά στη τράπεζα, στο κρύο το σκαλί
ζητάς βοήθεια , μα ποιος να σου τη δώσει;
Ο σάπιος κόσμος που σε έφθασε ως εκεί,
αν τον αφήσουμε θα μας αποτελειώσει.
Βασίλης Διαμάντης
