του Δημήτρη Αργυρού
Σε ένα κείμενο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο μέλος του ΠΑΜΕ μεταξύ άλλων, κατηγορεί τους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ ως αφεντικά. Και έχει δίκαιο σε ένα βαθμό. Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ παράγουν υπεραξία, εκμεταλλευόμενοι τον εαυτό τους και όχι μόνο αυτόν, κρατώντας σε λειτουργία ένα εργοστάσια στα πλαίσια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Το ίδιο θα συνέβαινε όμως στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας και εξουσίας, όπως συνέβαινε και στο «υπαρκτό σοσιαλισμό» τόσο με τα κρατικά εργοστάσια ή κτήματα ή τα συνεταιριστικά και τα κολχοζιανά… Όπως θα συμβαίνει και με τα αυτοδιαχειριζόμενα και τα αμεσοδημοκρατικα… και το ζήτημα δεν είναι στην οικονομική ανισομέρεια ανάμεσα στις πολλές μορφές ιδιοκτησίας, ακόμη και στο βαθμό που όλα ήταν κρατικά, όπως λόγου χάρη στην Χοτζική Αλβανία.
Το ίδιο θα συμβαίνει στο βαθμό που σε παγκόσμια κλίμακα δεν έχει αρθεί η αντίθεση κεφάλαιο-εργασία, δηλαδή το προλεταριάτο δεν έχει γίνει μόνο τάξη για τον εαυτό του, δεν έχει πάρει άμεσα ή έμμεσα την εξουσία, αλλά έχει καταστρέψει την σχέση και τον εαυτό του ως προλεταριάτο.
Και εκεί αναδεικνύονται σημαντικότατα πολιτικά και θεωρητικά ζητήματα με την ανεπάρκεια του προλεταριάτου τόσο στο να ανατρέψει το κεφάλαιο, από εκεί απορρέει και η αναγκαιότητα του κόμματος, της πρωτοπορίας, του μετώπου.
Όσο και στο να κρατήσει την εξουσία, όπως έδειξε και η αποτυχία της ΕΣΣΔ που γέννησε το σταλινισμό και τον χρουτσοφικό μετασταλινισμό και ύστερα οδήγησε στην ανατροπή του και την επαναφορά ενός παραδοσιακού καπιταλιστικού συστήματος. Σταλινισμός που ήταν η αντεπανάσταση μες στην επανάσταση που όμως νομιμοποιούσε την εξουσία μέσα από το σοβιετικό σύστημα. Και κατά συνέπεια μέσα από παλινωδίες και εγκλήματα κρατούσε ένα αντιφασιστικό, αντιιμπεριαλιστικό και αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα. Αλλά κυρίως η ανεπάρκεια του προλεταριάτου να καταστρέψει την κεφαλαιακή σχέση καταστρέφοντας και τον εαυτό του ως προλεταριάτο.
Μια ανεπάρκεια που συσχετίζεται με τις άλλες δυο προηγούμενες ανεπάρκειες και ειδικότερα με την ανεπάρκεια του να κρατήσει και να διευρύνει την εξουσία του σε παγκόσμια κλίμακα. Κάτι που αν συνέβαινε θα απελευθέρωνε την δυνατότητα η τεχνολογία και η επιστήμη, να μετατρέπονται σε γενικευμένη και άμεση παραγωγική δύναμη, απελευθερώνοντας την ανθρωπότητα.
Επιστρέφοντας στην ΒΙΟΜΕ: Όσο αδύνατος και αντιδραστικός είναι ο «σοσιαλισμός σε μόνο μια χώρα» αλλά τόσο αδύνατος και αντιδραστικός είναι ο αυτοδιαχειριζόμενος σοσιαλισμός σε ένα μόνο εργοστάσιο ή σε μια σειρά από εργοστάσια. Το στοίχημα της γενικευμένης αυτοδιαχείρισης προϋποθέτει την κατάκτηση της εξουσίας από το προλεταριάτο όχι μόνο μιας χώρας, αλλά μιας σειράς από αναπτυγμένες περιοχές του κόσμου και ταυτόχρονα την δυνάμωση της τάσης της οικοδόμησης των ελεύθερων συνεταιρισμένων εργαζόμενων παράλληλα με την προλεταριακή αυτοδιαχείριση.
Αυτό δεν συνεπάγεται από την άλλη πως αναθεματίζουμε απόπειρες αυτοδιαχείρισης τύπου ΒΙΟΜΕ που εξασφαλίζουν το ελάχιστο μια εργατική προλεταριακή αξιοπρέπεια στο όνομα μιας πολιτικής καθαρότητας ή στο όνομα μιας αντίληψης που λέει πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει αν καθοδηγείτε από το κόμμα, μια αντίληψη ιδιοκτησίας, μικροαστικής ιδιοκτησίας. Δηλαδή θα προτιμούσε το ΚΚΕ να μείνουν άνεργοι, εντασσόμενοι στο ΠΑΜΕ ανέργων, από αυτο που έκαναν, παρ όλη την μερικότητα του εγχειρήματος.
Ένα βίντεο με τις απόψεις στελέχους του ΠΑΜΕ
Πηγή:argiros.net
Οι παρακάτω αρχές είναι αρχές αφεντικών ή κρατικών ή ακόμη και υπό “εργατική εξουσία” επιχειρήσεων; Μάλλον οι εργάτες δεν περιμένουν τις διάφορες “πρωτοπορίες” να κάνουν την εργατική εξουσία πάνω στην πλάτη τους…
Το παρακάτω κείμενο είναι οι αρχές που υπογράφουν οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα του συνεταιρισμού εργατοϋπαλλήλων της ΒΙΟ.ΜΕ.:
Ιδιωτικό συμφωνητικό για την αυτοδιεύθυνση
και τον εργατικό έλεγχο του εργοστασίου
Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, μέλη και μη του Σωματείου Εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, υπογράφουμε και συμφωνούμε τα παρακάτω:
1. Αναλαμβάνουμε τη λειτουργία του εργοστασίου με όρους πλήρους αυτοδιεύθυνσης και εργατικού ελέγχου τόσο των παραγωγικών όσο των διοικητικών δομών του. Βασική και κεντρική αρχή λειτουργίας του εργοστασίου, της διεξαγωγής του αγώνα μας και κεντρικός όρος των μελλοντικών μας σχεδίων είναι η ισοτιμία στη συμμετοχή και στη λήψη των αποφάσεων, η οριζοντιότητα και η άμεση δημοκρατία. Κάθε είδους διάκριση, δυσμενής μεταχείριση, αποκλεισμοί και ετεροκαθορισμοί είναι εκτός του πλαισίου λειτουργίας μας και γίνεται κάθε προσπάθεια για την αποφυγή τέτοιων συμπεριφορών και πρακτικών που θέτουν εμπόδια στο χειραφετητικό μας πρόταγμα.
2. Ανώτατο όργανο αποτελεί η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων. Αυτή συγκροτείται ως όργανο και αποφασίζει τόσο σε γενικό- προγραμματικό επίπεδο, όσο και για ειδικότερα θέματα, μπορεί δε να εξουσιοδοτεί συγκεκριμένα μέλη της για την εκπροσώπηση του Σωματείου σε συγκεκριμένες διαδικασίες, και για τη διεκπεραίωση συγκεκριμένων ειδικά καθορισμένων υποθέσεων. Όλοι όσοι αναλαμβάνουν να εκπροσωπούν τη Συνέλευση ή να προβαίνουν σε συγκεκριμένες ενέργειες, υποχρεούνται σε λεπτομερή λογοδοσία.
3. Η συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση είναι υποχρεωτική για όλα τα μέλη.
4. Οι αποφάσεις που λαμβάνει η Γενική Συνέλευση δεσμεύουν όλους και όλες, η δε υλοποίησή τους είναι υποχρεωτική ανεξάρτητα από τη συμφωνία ή τη διαφωνία με αυτές.
5. Αν μια απόφαση κριθεί από άτομο ή ομάδα ατόμων λανθασμένη ή μη εφαρμόσιμη, τούτο μπορεί να τεθεί ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης, η οποία και θα αποφασίσει αν τελικά θα πρέπει να αλλάξει αυτή, να μεταρρυθμιστεί ή να διατηρηθεί. Σε κάθε περίπτωση, μέχρι την εκ νέου συζήτηση, η απόφαση δεσμεύει πλήρως όλους και όλες, και υποχρεούνται να πράττουν τα δέοντα για την υλοποίησή της Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης σε ειλημμένη απόφαση, θα καθορίζονται ποινές από τη Γενική Συνέλευση, που μπορούν να κυμαίνονται από απλή επίπληξη έως την αργία, και σε βαριές περιπτώσεις τη διαγραφή.
6. Η ισοτιμία, εκτός από τη συμμετοχή στις αποφάσεις και τη χάραξη της στρατηγικής του υπό εργατικό έλεγχο εργοστασίου, περιλαμβάνει και τη συμμετοχή στις ζημίες και τα κέρδη του εργοστασίου.
7. Η Γενική Συνέλευση, έπειτα από διαβουλεύσεις και αφού τεθούν όλοι οι σχετικοί παράγοντες προς συζήτηση, μπορεί να ορίζει τη θέση στην οποία θα εργάζεται κάθε εργαζόμενος/η. Αυτός/ή, θα μπορεί να διατυπώνει επιφυλάξεις κατά τη συνέλευση, σε κάθε περίπτωση όμως οφείλει να συμμορφώνεται προς αυτό που του έχει υποδειχθεί από την τελευταία. Ακόμη, κάθε εργαζόμενος/η θα πρέπει, στα πλαίσια του εφικτού, να μάθει να λειτουργεί/ δουλεύει σε κάθε πόστο που θα του ζητηθεί και στο οποίο θα θεωρηθεί ότι είναι απαραίτητος/η.
8. Όσοι/ες υπογράφουν το παρόν συμφωνητικό δεσμεύονται ότι πληροφορίες οι οποίες κρίνονται σημαντικές για τη λειτουργία του εργοστασίου, για τη χάραξη της παραγωγικής αλλά και της πολιτικής μας στρατηγικής, και για τις μεταξύ μας σχέσεις (είτε τις έχουν λάβει στο παρελθόν είτε τις αποκτήσουν στο μέλλον με οποιονδήποτε τρόπο, και κυρίως από τη διαδικασία εκπροσώπησης του συνεταιρισμού ενώπιον εταιριών, ιδιωτών και όποιων άλλων δημόσιων ή ιδιωτικών φορέων) θα κοινοποιούνται στη Γενική Συνέλευση προς εκτίμηση και αξιοποίηση από κοινού και σε καμία περίπτωση δεν θα αποκρύπτονται.
Τα ως άνω συμφωνημένα αποτελούν τις βασικές αρχές της λειτουργίας του εργοστασίου με εργατικό έλεγχο και αυτοδιεύθυνση. Ο σεβασμός, τόσο σε επίπεδο αρχών, όσο και σε επίπεδο πρακτικό, αποτελεί υποχρέωση όσων υπογράφουμε το παρόν, το οποίο μπορεί να αλλάξει μόνο εφόσον η Γενική Συνέλευση κρίνει ότι πρέπει να επέλθουν αλλαγές σε αυτό. Στην περίπτωση αυτή, θα συνταχθεί νέο συμφωνητικό, έπειτα από συζήτηση στη συνέλευση, και θα υπογραφεί από όλους/ες.