του Λέανδρου Μπόλαρη
Στις 19 Αυγούστου του 1936 μια μεγάλη δίκη ξεκίνησε στη Μόσχα. Αυτοί που κάθονταν στο εδώλιο κατηγορούνταν για εντυπωσιακά εγκλήματα. Ότι τον Δεκέμβρη του 1934 είχαν οργανώσει τη δολοφονία του Σεργκέι Μ. Κίροφ, του γραμματέα της κομματικής οργάνωσης του Λένινγκραντ, δηλαδή του «αφεντικού» της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ρωσίας. Κι όχι μόνο αυτό αλλά σχεδίαζαν να δολοφονήσουν όλη την ανώτερη ηγεσία της χώρας και τον ίδιο τον Στάλιν. Όταν στις 24 Αυγούστου ο εισαγγελέας Βισίνσκι έκανε την αγόρευσή του ζήτησε «αυτά τα λυσσασμένα σκυλιά να τουφεκιστούν όλοι!»
Σε αυτά τα «σκυλιά» -οι κατηγορούμενοι ήταν συνολικά 16- συγκαταλέγονταν o Ζινόβιεφ, μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΣΔΕΚΡ) από το 1901 και των μπολσεβίκων από το 1903, μέλος της ΚΕ των μπολσεβίκων το 1917, και πρόεδρος της Κομμουνιστικής Διεθνούς μέχρι το 1926, ο Κάμενεφ, μέλος του κόμματος από το 1901, της ΚΕ των μπολσεβίκων και αναπληρωτής του Λένιν σαν πρόεδρος του συμβουλίου των λαϊκών επιτρόπων (πρωθυπουργός), ο Ιβάν Σμιρνόφ, εργάτης μέλος του ΣΔΕΚΡ από το 1899, μπολσεβίκος από το 1903, επικεφαλής των σοβιέτ και του κόκκινου στρατού που τσάκισε την αντεπανάσταση στα Ουράλια και την Σιβηρία το 1918-20.
Με άλλα λόγια, όλοι τους ανήκαν στην «παλιά φρουρά» των μπολσεβίκων. Από την άλλη, ο Βισίνσκι, ο αδυσώπητος εισαγγελέας, ήταν παλιός μενσεβίκος και τον Ιούλη του 1917 είχε υπογράψει το ένταλμα της σύλληψης που είχε εκδώσει η Προσωρινή Κυβέρνηση για τον Λένιν. Στη συνέχεια όμως κατάφερε να τρυπώσει στο μηχανισμό της νέας εξουσίας και να ανέρχεται τα σκαλοπάτια του όσο η γραφειοκρατία δυνάμωνε. Η παλιά γνωριμία με τον Στάλιν συνέβαλε στην ανέλιξή του.
Το κατηγορητήριο δεν περιλάμβανε το παραμικρό αποδεικτικό στοιχείο. Ούτε ένα έγγραφο, ούτε ένα σημείωμα, ούτε καν ένα γεγονός. Η μόνη «απόδειξη» ήταν οι ομολογίες των κατηγορουμένων. Ο Κάμενεφ, ο Ζινόβιεφ και άλλοι είχαν δικαστεί ξανά τον Γενάρη του 1935 και είχαν κριθεί ένοχοι για την ηθική αυτουργία της δολοφονίας του Κίροφ. Σε εκείνη τη δίκη οι δαιμόνιες διωκτικές αρχές δεν είχαν «ανακαλύψει» την πελώρια συνωμοσία που στόχο είχε την «παλινόρθωση του καπιταλισμού» και τη δολοφονία όλης της κομματικής ηγεσίας. Την ανακάλυψαν ενάμιση χρόνο μετά, αλλά στη δίκη του 1936 δεν υπήρξε καμιά αναφορά στην ετυμηγορία της προηγούμενης.
Έτσι κι αλλιώς το κατηγορητήριο αψηφούσε την ίδια τη λογική. Υποτίθεται ότι παλιοί μπολσεβίκοι που είχαν διαμορφωθεί πολιτικά και ιδεολογικά στην αντιπαράθεση με τα ρεύματα που επέλεγαν τη μέθοδο της ατομικής τρομοκρατίας, ξαφνικά το 1931-32 αποφασίζουν να υιοθετήσουν ακριβώς αυτή τη μέθοδο. Κι είναι τόσο ύπουλοι και αποτελεσματικοί που παρόλο ότι παρακολουθούνται στενά και μπαινοβγαίνουν στα απομονωτήρια και τις φυλακές, ούτε ένα στοιχείο της δράσης τους δεν αποκαλύπτεται.
Και ξαφνικά, τον Αύγουστο του 1936, αυτοί οι φοβεροί και τρομεροί συνωμότες όλοι, δίχως μια εξαίρεση, ομολογούν «αυθορμήτως» και αυτομαστιγώνονται μπροστά στο δικαστήριο κατηγορώντας εαυτούς και αλλήλους για τα χειρότερα εγκλήματα. Οι «ομολογίες» τους είναι δυσδιάκριτες από τις αγορεύσεις του Βισίνσκι. Δεν είναι παράξενο, αφού και τα δυο γράφτηκαν από το ίδιο χέρι.
Ακόμα και έτσι, το «σενάριο» που έφτιαξε η μυστική αστυνομία κατ’ εντολή του Στάλιν είχε εμφανή λάθη. Για παράδειγμα, ένας από τους κατηγορούμενους, ο Χόλτζμαν, «ομολόγησε» ότι το καλοκαίρι του 1932 έκλεισε δωμάτιο στο ξενοδοχείο Μπρίστολ της Κοπεγχάγης και συναντήθηκε εκεί με τον Τρότσκι και τον γιό του τον Λ. Σεντόφ για να πάρει οδηγίες. Όμως, το ξενοδοχείο Μπρίστολ είχε κατεδαφιστεί το… 1917!
Οι ασυναρτησίες έφτασαν σε νέα ύψη στις επόμενες δίκες: την «δίκη των 17» τον Γενάρη του 1937, τη μυστική δίκη του στρατάρχη Τουχατσέφσκι κι άλλων στρατηγών τον ιούνη της ίδιας χρονιάς, και τη «δίκη των 21» τον Μάρτη του 1938.
Κατηγορούμενοι
Στην δίκη των 17, οι κατηγορούμενοι, πάλι παλιοί μπολσεβίκοι οι περισσότεροι (Πιατάκοφ, Ράντεκ, Σοκόλνικοφ, Σερεμπριάκοφ κ.α) εκτός από την συνεργασία με τους ναζί και τον…Μικάδο της Ιαπωνίας για να φέρουν τον καπιταλισμό με μια κυβέρνηση Τρότσκι-Ζινόβιεφ, «ομολόγησαν» ότι έκαναν και εκτεταμένο οικονομικό σαμποτάζ. Πώς μια χούφτα συνωμότες μπορούσαν μόνο το 1934 να οργανώσουν 1.400 εκτροχιασμούς τρένων έμεινε ανεξήγητο.
Στη δίκη των στρατηγών η ανώτατη στρατιωτική ηγεσία της Ρωσίας στάλθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα ως συνωμότες. Στις εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν οι 3 από τους 5 στρατάρχες, οι 3 από τους 4 διοικητές στρατιών και οι δώδεκα υποδιοικητές τους, οι 60 από τους 97 διοικητές σωμάτων στρατού, οι 136 από τους 199 διοικητές μεραρχιών (και αντίστοιχα στο ναυτικό) εκτελέστηκαν ως πράκτορες της φασιστικής Γερμανίας.
Στη δίκη των 21, εξοντώθηκε ο Μπουχάριν, ο παλιός θεωρητικός των μπολσεβίκων που ο Λένιν στη πολιτική του διαθήκη αποκαλεί «το αγαπημένο παιδί του κόμματος». Σ’ αυτή τη δίκη «αποκαλύφτηκε» ότι ο Τρότσκι ήταν πράκτορας των γερμανικών υπηρεσιών από το…1921 με αμοιβή 250 χιλιάδες χρυσά μάρκα ετησίως. Δηλαδή ο Τρότσκι που ως ηγέτης του Κόκκινου Στρατού το 1921 βρισκόταν στον κολοφώνα της φήμης και της δύναμής του, αποφασίζει να γίνει πληρωμένος πράκτορας της διαλυμένης Γερμανίας έναντι ενός ευτελούς ποσού. Ίσως γι’ αυτό το 1926 αποφασίζει, πάντα σύμφωνα με τις «ομολογίες» να γίνει και πράκτορας των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.
Όπως διαπιστώνουμε, ο σημαντικότερος κατηγορούμενος και ο «μεγάλος απών» των δικών ήταν βέβαια ο Λέον Τρότσκι. Ήταν ο πρώτος μπολσεβίκος που είχε σηκώσει το ανάστημα, ήδη από το 1923, ενάντια στο σταδιακό πνίξιμο της επανάστασης από την γραφειοκρατία, και είχε συγκρουστεί με τον Στάλιν για αυτό το λόγο.
Άνθρωποι σαν τον Κάμενεφ και τον Ζινόβιεφ (αργότερα ο Μπουχάριν) είχαν υπογράψει επανειλημμένα δηλώσεις μετανοίας για τις αντιπολιτευτικές τους θέσεις. Κάθε νέος συμβιβασμός έστρωνε το δρόμο για τον επόμενο εξευτελισμό τους. Όταν έφτασαν στο εδώλιο του κατηγορούμενου το 1936 περίμεναν κάτι ανάλογο. Ήταν σκιές του παλιού τους εαυτού. Αυτή τη φορά ο Στάλιν τους ξεγέλασε: μετά τον δημόσιο εξευτελισμό ήρθε το εκτελεστικό απόσπασμα.
Όμως, ο Τρότσκι είχε μείνει ακλόνητος στις αρχές του. Για τον Τρότσκι τα ιδανικά κι οι κατακτήσεις του Οκτώβρη του 1917 ήταν ασυμβίβαστα με την εξουσία της γραφειοκρατίας. Γι’ αυτό ο Στάλιν τον εξόρισε στην Κεντρική Ασία το 1928, και μετά τον απέλασε από την Ρωσία το 1929. Το 1936, όταν ξεκινούσε η πρώτη δίκη βρισκόταν στην Νορβηγία που του είχε δώσει προσωρινά άσυλο, αλλά χωρίς δικαίωμα να απαντάει στις συκοφαντίες που πλημμύριζαν το διεθνή τύπο.
Ο παραλογισμός των κατηγοριών των δικών της Μόσχας ήταν φανερός σε σύγχρονους σχολιαστές. Ο Βίκτορ Αντλερ, ο θεωρητικός της αυστριακής σοσιαλδημοκρατίας, τις παρομοίωσε με τις «δίκες των μαγισσών» στην Αμερική του 17ου αιώνα. Για τους φιλελεύθερους απολογητές του καπιταλισμού οι δίκες της Μόσχας ήταν και παραμένουν η απόδειξη ότι οι επαναστάσεις είναι σαν τον Κρόνο που έτρωγε τα παιδιά του: ολοκληρωτικές ιδεολογίες γεννάνε ολοκληρωτικά καθεστώτα που «τρώνε» τους εμπνευστές τους.
Χάσμα
Τέτοιες απόψεις αγνοούν το χάσμα που χωρίζει την επαναστατική περίοδο από τον Οκτώβρη του 1917 και μετά με τη δεκαετία του ’30. Αυτό που συνέβη από τις αρχές εκείνης της δεκαετίας ήταν ένας μονόπλευρος εμφύλιος πόλεμος της γραφειοκρατικής άρχουσας τάξης ενάντια στους εργάτες και τους αγρότες.
Το κράτος της δεκαετίας του ’30 δεν ήταν εργατικό, ήταν η ενσάρκωση του κρατικού καπιταλισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι ο αριθμός των ανθρώπων που εξορίζονταν και κρατούνταν σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας έφτασε από 1.500.000 το 1930 στα 11.500.000 το 1938 στο αποκορύφωμα του Τρόμου.
Ο Τρόμος που εγκαινίασαν οι δίκες πήρε παράλογες διαστάσεις. Η μυστική αστυνομία έκανε τις συλλήψεις και τις εκκαθαρίσεις με βάση πλάνα που έπρεπε να «πιαστούν και να ξεπεραστούν» όπως όλα τα πλάνα που έβαζε το καθεστώς στην οικονομία. Όμως, η εξήγηση είναι ορθολογική.
Στις εκκαθαρίσεις εξοντώθηκε η παλιά φρουρά των μπολσεβίκων. Ο Τρότσκι δεν υπέρβαλλε όταν έγραφε ότι ένα ποτάμι αίματος χωρίζει τον μπολσεβικισμό από τον σταλινισμό. Με αυτό τον τρόπο ο Στάλιν εξάλειψε κάθε πιθανό σημείο συσπείρωσης για την κοινωνική δυσαρέσκεια που γεννούσε η πολιτική της γραφειοκρατίας.
Η απόδοση όλων των οικονομικών αποτυχιών, της σπατάλης, της κακοδιαχείρισης και της διαφθοράς που γεννούσε η κούρσα της ιλιγγιώδους εκβιομηχάνισης στη «σαμποταριστική δράση» μιας χούφτας συνωμοτών βόλευε την γραφειοκρατία και τον Στάλιν προσωπικά. Παρομοίως, η συκοφάντηση του Τρότσκι ως «φασίστα πράκτορα» ήταν το αντίδοτο στην αίγλη που εξακολουθούσε να είχε το όνομά του μέσα στην Ρωσία.
Τέλος, οι εκκαθαρίσεις που πυροδότησαν οι δίκες εξασφάλισαν την πειθαρχία της ίδιας της άρχουσας τάξης κάτω από την σιδερένια πυγμή του «μεγάλου ηγέτη». Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 1.996 αντιπροσώπους στο 17ο συνέδριο του κόμματος το 1934, το επονομαζόμενο και «συνέδριο των νικητών», οι 1.108 εκτελέστηκαν τα επόμενα πέντε χρόνια όπως και τα 118 από τα 139 τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της ΚΕ που είχε εκλέξει.
Οι Δίκες της Μόσχας σηματοδότησαν την πλήρη, σε φυσικό επίπεδο, ρήξη του σταλινικού καθεστώτος με την γενιά του Οκτώβρη του 1917. Δεν υπάρχει καμιά φυσική συνέχεια ανάμεσα στον Λένιν και τον Στάλιν, στην επανάσταση και την αντεπανάσταση στην Ρωσία. Το πραγματικό λάβαρο της κοινωνικής απελευθέρωσης δεν κυμάτιζε στο Κρεμλίνο. Το κρατούσαν στα χέρια τους οι χιλιάδες πραγματικοί μπολσεβίκοι, οι «τροτσκιστές» που έμειναν ακλόνητοι στις αρχές τους και εκτελέστηκαν κατά εκατοντάδες στα στρατόπεδα εξορίας της Βορκούτα το Μάρτη του 1938.
Δημοσιεύθηκε στην Εργατική Αλληλεγγύη τ. 1237
ergatiki.gr
Δυστυχώς η κομματική/κρατική γραφειοκρατία, έφραξε τον δρομο προς τον κομμουνισμό. Και τις συνέπειες τις βιώνει όλος ο πλανήτης με δραματικό πια τρόπο….
Σοσιαλισμός χωρίς την εξουσία στην βάση της εργατικής τάξης και του λαού, χωρίς ελευθερία λόγου και έκφρασης, απλά ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει.
Ο,τι σας συμφέρει γράφετε. Ο Βισίνσκι βοήθησε στο να μη συλληφθεί ο Λένιν, ενημερώνοντας τους μπολσεβίκους, γι αυτό και αργότερα εντάχθηκε στους μπoλσεβίκους.
Κατα τα άλλα, είναι γνωστό πια ότι ο Τρότσκι έλεγε ψέματα ότι δεν ειχε επαφές με την πρώην αντιπολίτευση. Ο Αρτσιμπαλντ Γκέτυ το απέδειξε , αξιοποιώντας το αρχείο του Τρότσκι. Σχεδόν ολες οι συναντήσεις που περιγράφουν οι Δίκες της Μόσχας έχουν πλέον εξακριβωθεί. Να θυμίσω ότι οι πρώην αντιπολιτευόμενοι είχαν αποδεχτεί τη θέση της συντριπτικής πλειοψηφίας του κόμματος το 1927 και ειχαν καταδικάσει τη στάση του Τρότσκι και των οπαδών του που προσπαθούσαν να καλέσουν σε ένοπλες απεργίες ενάντια στη κυβέρνηση των σοβιέτ. Στα λόγια, δημόσια των χαρακτήριζαν εχθρό του κόμματος και της εργατικής τάξης. Αρχες του 30, ομως, αυτοι οι διπλοπρόσωποι τυχοδιώκττες άρχισαν ξανά τις επαφές μαζί τους. Λίγο αργότερα δολοφονήθηκε και ο Κύροφ στην Πετρούπολη απο οπαδό της παλιάς αντιπολίτευσης, μέλος μιας φράξιας κοντά στο Ζηνόβιεφ.
Επειδή μάλλον δεν το γνωρίζετε. ΟΙ Κάμενεφ Ζηνόβιεφ δικάστηκαν δυο φορές. Τη πρώτη φορά το κατηγορητήριο αφορούσε τις σχέσεις τους με τον Ριούτιν που προετοίμαζε πραξικόπημα. Οι Κάμενεφ. Ζηνόβιεφ είχαν παρτίδες μαζί του, αλλα δεν ενημέρωσαν ποτέ το κόμμα για τις πράξεις του.Κανεις δεν το αμφισβητεί αυτο πιά. Στη δεύτερη δίκη τίθεται το ζήτημα της δολοφονίας του Κύροφ.
Υπάρχει επιπρόσθετα ένα ντοκουμέντο-βιβλίο που τσουρουφλίζει τους τροτσκιστές και τους καμενοζηνοβιεφικούς. Τα γραπτά του τροτσκιστή Εριχ Βόλλενμπεργκ, αποστάτη του κόκκινου στρατού που την έκανε από την ΕΣΣΔ όταν κατάλαβε ότι πλησιάζει ο πέλεκυς της δικαιοσύνης.
Εκει ο Βόλλενμπεργκ παραδέχεται ότι ο Τουχασέφσκι μαζί με άλλους αξιωματικούς του κόκκινου στρατού ετοιμαζε πραξικόπημα του Μάη του 1937. Λέει μάλιστα πως αυτό ήταν σε γνώση της πρώην αντιπολίτευσης και μάλιστα το ξέρασε ο Ράντεκ στο περιθώριο των δικών της Μόσχας. Ο Ράντεκ, ως γνωστόν, ήταν ο κολλητος του Τρότσκι. Ολοι λοιπόν οι πρώην αντιπολιτευόμενοι μαζί με τους μπουχαρινικούς ετοιμάζονταν για πραξικόπημα. Αλλά ο μεγάλος Στάλιν τους έπιασε στα πράσα και τους εξόντωσε ως αντεπαναστατες, ως οφειλε να κάνει.
Τα παραμυθάκια σας τέλειωσαν:
https://www.marxists.org/history/ussr/government/red-army/1937/wollenberg-red-army/ch09.htm
“According to reliable sources of information, there was actually a plan for a “palace revolution” and the overthrow of Stalin’s dictatorship by forcible means. It is also true that the Red Army was allotted a decisive role in the execution of this plan, which was to be carried out under the leadership of Tuchachevsky and Garnarnik. The Moscow Proletarian Rifle Division, led by General Petrovsky, a son of the President of the Ukrainian Soviet Republic, was to occupy the Kremlin and break the resistance of the G.P.U. troops, which were commanded by Yagoda until the autumn of 1936, when Yeshov took his place. The conspirators reckoned on the support of the workers and the benevolent neutrality of the peasants; in the event of stiffening resistance from the motorized and excellently armed G.P.U. Army, Ukrainian troops commanded by General Dubovoi were to be rushed into Moscow.
The date of this “palace revolution” was repeatedly postponed on account of the misgivings of the conspirators, who feared that the temporary internal disorder caused by the overthrow of Stalin’s dictatorship might be exploited by imperialism in general and the Germans and Japanese in particular. When Piatakov and his comrades were brought to trial in January, 1937, Radek gave hints of Tuchachevsky’s associations with the Communist Opposition group. Thereupon the date of the rising was finally fixed for the middle of May, but Stalin and Yeshov thus gained time to take countermeasures. Tuchachevsky, Gamarnik and several hundred officers of high rank were arrested in the early weeks of May, and some of them, including Petrovsky and Dubovoi, were promptly shot.”
τελος καλο θα ειναι να βάζετε και τις πηγές σας για τις εκκαθαρίσεις που αναφέρετε. Ξέρετε υπάρχει μια σχολή της αστικής ιστοριογραφίας που λέγεται ψυχροπολεμική και απαρτίζεται σχεδόν όλη απο πρώην πράκτορες, όπως ο Κόνκουεστ π.χ.
Για τα στοιχεία. Μερικά πραγματάκια.
1) Είναι αναφμισβήτητο γεγονός ότι ο Νικολάγιεφ, δολοφόνος του Κύροφ ανήκε στην ομάδα του Ζηνόφιεφ. Είχε διαγραφεί και έλαβε κομματικό διαβατήριο για επανένταξη στο κόμμα. Άυτό το πραγματοποιήσε η ομάδα Ζηνόφιεφ. Η ομάδα Ζηνόβιεφ-Κάμενεφ ειχε επαφές με τον Ριούτιν, λέτε να δίσταζε να οπλίσει το χέρι του Νικολάγιεφ;
2) Για το περίφημο ξενοδοξείο Bristol. Εχει αποδειχθεί πλέον ότι ο κατηγορούμενος αναφερόταν σε βιτρίνα παρακείμενου μαγαζιού δίπλα σε ξενοδοχείο, που οντως υπήρχε όταν πραγματοποιούνται οι επαφές με τους συνωμότες.
3) η αναφορά στο χρηματισμό της ομάδας Τρότσκι απο το γερμανικό επιτελείο έχει σημαντικότατο ιστορικό υπόβαθρο, αλλα εσεις ποντάρετε ότι δεν γνωρίζει ο κόσμος ιστορία. Ειναι ιστορικό γεγονός ότι το γερμανικό επιτελείο στρατού ζήτησε επαφή με τους μπολσεβίκους όταν ο κόκκινος στρατός αναμετριόταν νικηφόρα με τους Πολωνούς, απομακρύνοντάς τους από το σοβιετικό έδαφος και ήταν λίγο έξω απο τη πρωτεύουσα της Πολωνίας, όπου και ηττήθηκε. Το κοινό σημείο επαφής των δυο πλευρών ήταν η συμφωνία των Βερσαλλιών, η μνημονιάρα δηλαδή που επέβαλλαν οι νικήτριες δυνάμεις του πρώτου παγκοσμιου πολέμου στη Γερμανία. Το γερμανικό στρατιωτικό επιτελείο επεδίωκε κοινή στρατιωτική συνεργασία απέναντι στο κοινό εχθρό. Οι γερμανοι θα παρείχαν τεχνογνωσία στο κόκκινο στρατό και η ΕΣΣΔ θα επέτρεπε στρατωτικά γυμνάσια στο έδαφός της για τη Reichswehr. Στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας ο Τρότσκι παρέλαβε ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ χρήματα από τον επικεφαλής του γερμανικού επιτελείου. Αν δεν το ξέρετε, σε όλη την ιστορία των κρατών το 19ο και 20ο αιώνα σε τέτοιου τύπου δοσοληψίες οι υψηλά ιστάμενοι που τις κανονίζουν, παίρνουν και τα δωράκια τους. Ο Τρότσκι ακολούθησε τον κανόνα αυτό.
4) είναι πασίγνωστο οτι ο γιος του Τρότσκι ειχε διαβατήριο και μπανόβγαινε στη Γερμανία το 1933! Μιλάμε για τη χρονιά που οι γερμανοί ναζί ειχαν ανοιξει στατόπεδα συγκέντρωσης και φυλάκιζαν, εξόντωναν, βασάνιζαν κομμουνιστές και αριστερούς σοσιαλδημοκράτες. Ολη ηγεσία του KPD ήταν υπό διωγμό και στη παρανομία, και ο γιος του Τρότσκι μπορούσε ανέμελα να διαβαίνει τη Γερμανία!
el κουιντο, λές ψέμματα όσον αφορά την ουσία του ζητήματος:
1. Σαφώς και σε μια επαναστατημένη κοινωνία, το να ζητάς μονολιθικότητα και ανυπαρξία διαφωνιών είναι κάτι περισσότερο από φιλοκαπιταλιστική αντίληψη: Είναι μια ανεδαφική αντίληψη η οποία υπό τον μανδύα της επανάστασης, οδηγεί τα πράγματα ξανά πίσω προς τον καπιταλισμό.
Γιατί; Διότι η οικοδόμηση μιας νέας και μάλιστα χειραφετημένης ταξικά και πολιτισμικά κοινωνίας, από την φύση της είναι ανοιχτή και έχει ΔΟΜΙΚΑ ΑΝΑΓΚΗ τόσο τον πειραματισμό (άρα και την ελευθερία λόγου και έκφρασης) όσο και την περιφρούρησή της από τον ταξικό αντίπαλο.
Οπότε, ΑΝ υποτιμήσεις ή απορρίψεις 1 από τα 2 παραπάνω, έχεις αποτύχει. Εσύ, η Κόντρα, το ΚΚΕ και το ΚΚΣΕ απορρίψατε το 1ο δομικό στοιχείο, και μάλιστα ως….αντεπαναστατικό! Την ελευθερία λόγου και έκφρασης. Οπότε μην απορείτε γιατί η εργατική τάξη της ΕΣΣΔ και των υπόλοιπων καθεστώτων της ανατολικής ευρώπης, νέκρωσε, αδιαφόρησε και τελικά αποδέχτηκε παθητικά την κατάρρευση και την καπιταλιστική παλινόρθωση.
2. Σαφώς λοιπόν, ο Τρότσκι και πολλοί μπολσεβίκοι, διεφώνησαν με την κυρίαρχη σταλινική τάση εντός του ΠΚΚ (ΚΚΣΕ), όπως είχαν κάθε επαναστατικό δικαίωμα να κάνουν. Το ότι η πλειοψηφία του ΠΚΚ χειρίστικε με τόσο αστικό και γραφειοκρατικό τρόπο και λογική αυτές τις διαφωνίες, δείχνει τα όρια αυτής της λογικής όσον αφορά την ουσιαστική ταξική και πολιτισμική χειραφέτηση της κοινωνίας. Μάλιστα, η λογική αυτή της πλειοψηφίας, έθεσε ήδη από τότε, την βάση για τον σταδιακό εκφυλισμό της επανάστασης.
επίσης όλα αυτά περί χρηματισμού του τρότσκι και άλλων μπολσεβίων από άγγλους, γάλλους, γερμανούς και πορτογάλους, είναι αγαπητέ ελ κουϊντο, όχι μόνο για κλάματα αλλά και για να κρεμάσουμε κουδούνια σε όσους τα πιστεύουν (φυσικά έχετε ΚΑΘΕ δικαίωμα να τα πιστεύετε και να τα γράφετε, εσείς γίνεστε ρόμπες).
Εξαιρετικό άρθρο, διαφωτιστικότατο!
Ο λαός πρέπει να μάθει για τα εγκλήματα του Στάλιν!
Έπρεπε όμως να το έχετε δημοσιεύσει στις 23 Αυγούστου, που έχει κηρυχθεί από την δημοκρατική ΕΕ ήμερα εναντίον του ολοκληρωτισμού – κόκκινου και μαύρου (κατά προτίμηση κόκκινου) και να το έχετε στείλει και σε καμιά αστική έγκριτη εφημερίδα (Καθημερινή, ΕφΣυν, Βημα……)…….
λαθραναγνώστη, ως κομμουνιστές μπορούμε κάλλιστα να είμαστε και κατά της ΕΕ και εναντίον της κομματικής/κρατικής γραφειοκρατίας. Διάβασε λίγο τις θέσεις του ΝΑΡ!
Ο Τρότσκι ήταν κολλητός φίλος του Χίτλερ. Το είπε στις δίκες της Μόσχας μια γειτόνισσα ενός δεύτερου ξάδερφου ενός φίλου της αδερφής του Ράντεκ.
Πες τα ρε el quinto να μην τα λέω εγώ !!!
Κώστας
οπως το περίμενα Κωστή, επι της ουσίας θα κάνατε την πάπια. Και τι να πείτε δηλαδή;
ο τροτσκισμος σας, σας οδήγησε στην ουρά ή και εντος του Σύριζα.
Οταν λοιπόν έχετε να πειτε κατι επι της ουσίας, εδώ ειμαστε, μέχρι τότε θα αποδεικνύουμε πόσο ξεδιάντροποι ψεύτες είστε εις βάρος της ΕΣΣΔ.
γεια χαρά
και ας μου επιτραπεί απο τη ΔΟ της παντιέρα ένα “γηπεδικο”:
ο Στάλιν ζει και σπέρνει εφιάλτες σε οπορτουνιστές και αντεπαναστάτες
καλοφάγωτα οπορτούνες
Ναι ναι el quinto, πολύ έξυπνη γραμμή υπεράσπισης της ΕΣΣΔ τα κατασκευάσματα πως το σύνολο των μπολσεβίκων εκτός από τον Στάλιν και τον Λένιν (που πρόλαβε να πεθάνει και την γλίτωσε) ήταν πράκτορες. Μην την υπερασπίζεστε τόσο πολύ.
Κώστας
Καλά τώρα εσείς μας βγαίνετε ότι είσαστε και ενάντια …στην κομματική γραφειοκρατία.Βρε μπαγάσηδες πού τα βρήκατε αυτά,αφού κάθε μέρα χαλάτε τα παπούτσια σας και ξελαρυγγιάζεστε υπέρ του καπιταλισμού.Ξεχάσατε βρε τι λέγατε πριν δυο χρόνια και θυμηθήκατε τις δίκες της Μόσχας πριν 80 χρόνια,μωρέ εσείς δεν πιάνεστε από πουθενά.Θυμηθείτε,λοιπόν,Εργατική Αλλ. αριθ.1155.”Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ούτε την οργανωτική βάση στην εργατική τάξη, ούτε την πολιτική σχέση που είχε το ΠΑΣΟΚ το 1981.Γι’αυτό λέμε ότι η κυρίαρχη τάξη δεν έχει έτοιμη εφεδρεία τον αριστερό ρεφορμισμό και η εργατική τάξη μπορεί να έχει την προοπτική να τους φτάσει να χάσουν εντελώς τον έλεγχο”.Και στην Εργ.Αλλ. της 30/12/14 γράφατε ότι με μια σαρωτική νίκη της αριστεράς ..απαιτούμε να πάρουμε πίσω όσα μας λεηλάτησαν.Είσαστε απόλυτα συνυπεύθυνοι για την απογοήτευση και την πτώση του εργατικού κινήματος.Εδώ ταιριάζουν απόλυτα τα λόγια του Λένιν που αποκαλούσε τον Τρότσκι τσογλάνι αφού εκστόμιζε αριστερές παπάρες και εφάρμοζε πολιτική μενσεβίκων.Έτσι κάνετε κι εσείς.
Τ.Κ., από παραλήρημα καλά πας! Ποιός μωρέ ξελαρρυγιάζεται υπέρ του …καπιταλισμού; Το ΝΑΡ ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Πας καλά μωρέ; ΤΙ πίνεις και δεν μας δίνεις;
Καλή η διαφωνία, αλλά όταν προκειμένου να υπερασπίσεις το ΚΚΕ ή δεν ξέρω και γω τι, λές ψέμματα, υπάρχει ένα πρόβλημα σε σένα.
Ανώνυμε, …Θεός!
Για την “Εργ. Αλληλεγγύη” συο γράφει ο ….χριστιανός, για το …ΝΑΡ(!) – ΑΝΤΑΡΣΥΑ απαντάς εσύ.
Οποιος έχει τη μύγα…..
Κι αυτό, πάλι, για οτιδήποτε γράφεται στην Ελλάδα, σωστό η λάθος αδιάφορο, να θεωρείται ότι ….σχετίζεται με το ….ΚΚΕ, να το εκλάβουμε σαν έμμεση αναγνώριση της βαρύτητας του κόμματος αυτού στην πολιτική ζωή;
Είσαι ζωγραφιά του πολιτικού σου χώρου….
Εγώ μίλησα για την Εργ. Αλλ. απ’όπου προέρχεται και το άρθρο εσύ τώρα δεν λες τίποτε επί της ουσίας παρά μόνο ανούσιες εξυπναδούλες.Άκου,λοιπόν και τη συνέχεια.Στην Εργ.Αλλ. αρ.1237 γράφτηκε και το άρθρο κρατικοποιήσεις όχι ιδιωτικοποιήσεις διάβασε το.Εκεί,λοιπόν,απαντάνε ότι για να βγει η χώρα από την κρίση χρειάζονται κρατικοποιήσεις και όχι ιδιωτικοποιήσεις..Αυτή κι αν είναι μια πρόταση υπεράσπισης του καπιταλιστικού συστήματος.Χρόνια τώρα οι αστοί οικονομολόγοι καταθέτουν προτάσεις πως θα αποφύγει ο καπιταλισμός τις κρίσεις,μια απ’αυτές είναι και οι κρατικοποιήσεις.Οι κρίσεις όμως στον καπιταλισμό είναι αναπόφευκτες.
Στο τέλος του άρθρου γράφουν.”η απάντηση όλων των συνδικάτων πρέπει να είναι;σταματήστε την κοροιδία,κόψτε τους ιδιώτες και δώστε τα κλειδιά στους εργαζόμενους.”Θα μας δώσουν και τα κλειδιά.Αυτή κι αν είναι απάτη και κοροιδία.Νάτο το μεταβατικό πρόγραμμα όπως το εκλαικεύει η Εργ.Αλλ. …δημοκρατικός σοσιαλισμός…καπιταλισμός με τα όλα του.
el quinto
“Ο Βισίνσκι βοήθησε στο να μη συλληφθεί ο Λένιν, ενημερώνοντας τους μπολσεβίκους, γι αυτό και αργότερα εντάχθηκε στους μπoλσεβίκους.”
Σώωωπα. Μα ο Βισίνσκι ήταν ΜΕΝΣΕΒΙΚΟΣ το 1917, όταν προσυπέγραψε το ένταλμα σύλληψης του Λένιν. Από πού προκύπτει ότι ενημέρωσε του μπολσεβίκους; Λες και αυτοί περίμεναν ενημέρωση και ήξεραν από μόνοι τους ότι έπρεπε να κρυφτούν (και πολλοί το κατάφεραν επιτυχώς).
Αν ήταν έτσι γιατί δεν εντάχτηκε στους μπολσεβίκους μετά τον Οκτώβρη; Παρά μόνο τρία χρόνια αργότερα το 1920, όταν ο Εμφύλιος είχε κριθεί ήδη;
Σαν καλός καιροσκόπος λέω εγώ. Εσύ τι λες;
Για τα ραπανάκια του Λένιν έχεις ακουστά; οεο;
Από αυτό και μόνο καταλαβαίνει κανείς τι είσαι έτοιμος να μασήσεις προκειμένου να μείνεις πιστός στα… εικονίσματα. Τέτοια είναι και τα άλλα… “αναμφισβήτητά” σου. Χωρίς στοιχειώδη κριτική διάθεση δεν έχει σημασία η επίκληση ιστορικών (μπορώ να αναφέρω ονόματα που δεν θα έχουν αξία για σένα, όπως Allen, Wendy Z. Goldman κ.α.) γιατί θα τους απορρίπτεις αν δεν είναι σταλινικοί (ως ψυχροπολεμικούς ή τροτσκιστές ή φιλελεύθερους ή μαοϊκούς ή ό,τι άλλο).
ρε ορφανά του Τσιπρα, ο Βινσίνσκι ήταν πράκτορας των μπολσεβίκων στους μενσεβίκους, μεθόδευσε ακριβώς την κατάσταση έτσι ωστε να μην συλληφθεί ο Λένιν. ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΓΙΝΕ ΔΕΚΤΟΣ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟ 1920. Αλλιως όχι μονο δεν θα ειχε γινει δεκτος στο μπολσεβίκικο κομμα, θα σάπιζε στα μπουντρούμια της ΕΣΣΔ μαζί με τους μενσεβίκους ηγέτες.
Προφανώς εισαι άσχετος. Ξέρεις πότε διαγράφηκε ο Τρότσκι σου απο το μπολσεβίκικο κόμμα; Γιατι το 1920 ο Τρότσκι δεν είπε τίποτα απολύτως για την στρατολόγηση του Βισίνσκι στους μπολσεβίκους; ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΗΞΕΡΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ.
Πάρε πηγές, και στρίβε:
δυο σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τον Αντρέι Γιανουάριεβιτς Βισίνσκι [Андрей Януарьевич Вышинский, (1883–1954)] («Βισίνσκι» και όχι «Βιζίνσκι» είναι το σωστό), ο οποίος ήταν γόνος Πολωνών ευγενών εγκατεστημένων στην Οδησσό όπου και γεννήθηκε (το όνομά του στα πολωνικά είναι: Andrzej Wyszyński)· τις αντλώ από το ενδιαφέρον βιβλίο του Βαλεντίν Λεσκόφ «Ο Στάλιν και η συνομωσία του Τουχατσέφσκι» (Μόσχα 2003) [Валентин Лесков Сталин и заговор Тухачевского, Москва: Издательство «Вече», 2003], σελ. 131.
● Ο Βισίνσκι παραμένοντας στο κόμμα των μενσεβίκων μετά τη Φεβρουαριανή Επανάσταση είχε ήδη από την άνοιξη του 1917 αποκαταστήσει μυστικές επαφές με τον Λένιν και αποτελούσε σημαίνοντα μυστικό πράκτορα στους κόλπους των μενσεβίκων μεταδίδοντας στους μπολσεβίκους βαρύνουσες πολιτικές πληροφορίες.
● Ο Βισίνσκι πράγματι είχε υπογράψει τη διαταγή της Προσωρινής Κυβέρνησης για τη σύλληψη του Λένιν (για την ακρίβεια: όχι τη διαταγή, αλλά την προς εκτέλεση της διαταγής εντολή για την αναζήτηση [розыск]), αλλά το έκανε με τέτοιο τρόπο ώστε ο Λένιν να μπορέσει με επιτυχία να διαλάθει της προσοχής των λαγωνικών της κυβέρνησης. Αξίζει να τονιστεί ότι αυτό έγινε ενόσω ο Βισίνσκι βρισκόταν στη Μόσχα ως Πρόεδρος του Συμβουλίου του Δημοτικού Διαμερίσματος Γιακιμάνκα [Якиманка] και Επίτροπος της εκεί Αστυνομίας και όχι στην Πετρούπολη έξω από την οποία φυγαδεύτηκε και κρύφτηκε ο Λένιν.
Έτσι εξηγείται και η ανέλιξη του Βισίνσκι μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση και την επίσημη προσχώρησή του στο μπολσεβίκικο κόμμα το 1920. Η ανέλιξή του αυτή σε ύπατα κρατικά αξιώματα της ΕΣΣΔ στα οποία χρημάτισε συχνά διευθυντής, θα ήταν αδιανόητη, αν είχε πράγματι βεβαρημένο αντιμπολσεβίκικο παρελθόν όπως διατείνονται οι παντοειδείς σοβιετολόγοι.
Σημειωτέον ότι η γνωριμία του Βισίνσκι με τον Στάλιν ανάγεται στον Απρίλιο του 1908 —τότε ήταν μενσεβίκος—, όταν ο Βισίνσκι στάλθηκε προς έκτιση της ποινής του για «τη δημόσια εκφώνηση καταφανών αντικυβερνητικών λόγων» στις ειδικές φυλακές υπ’ αριθ. 1 του Μπαΐλοβ [Баиловская тюрьма — Следственный изолятор № 1] στα περίχωρα του Μπακού, όπου ήταν ήδη φυλακισμένος ο Στάλιν· για ένα μάλιστα διάστημα Στάλιν και Βισίνσκι μοιράζονταν το ίδιο κελί.
http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2015/11/blog-post_28.html?showComment=1449174290787#c2620729646034799759
_____________
εχεις κατι αλλο να πεις, ή θα ξεφτιλιστείς κι άλλο; Περιμένω…
Η διαπάλη για την κατάχτηση της εξουσίας οδήγησε στις εκκαθαρίσεις.
Σίγουρα ο Τρ, Μπ. ο Ζην, ο Καμ. και όλοι οι άλλοι που εκτελέστηκαν δεν ήταν και τα καλύτερα παιδιά.Όμως το να εκτελείς όλοι την παλιά γενιά των Μολσεβίκων κάπου βρωμάει , όλοι ήταν και πράκτορες;
Εσύ ξεφτιλίζεσαι φιλαράκι. Ότι ο Στάλιν είχε γνωριστεί με το Βισίνσκι κατ’ιδίαν από το 1908 το λες για καλό ή για κακό;
Το ότι δίνεις τα εύσημα σε μενσεβίκους για αντιτσαρική πάλη, μάλλον ξεφτιλίζει τελείως τη μανία να ταυτίζεται το “μενσεβίκος” με βρισιά που αποδίδεται π.χ. στον Τρότσκι (που δεν ήταν και μενσεβίκος). (Όντως οι διαφορές μεταξύ μενσεβίκων και μπολσεβίκων ήταν ρευστές πριν το ’17 και υπήρξε και ένα συνέδριο ενοποίησης ΆΜΑ ξέρεις)
Αλλά η χοντροκοπιά σου είναι άλλη. Ότι καταπίνεις ευχαρίστως ένα στέλεχος της Προσωρινής αντεπαναστατικής Κυβέρνησης τον Βισίνσκι (δεν ήταν απλά μενσεβίκος, αλλά δεξιός μενσεβίκος που στελέχωσε μια ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ) που γίνεται τάχα μπολσεβίκος ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ το ’20-’21 και από την άλλη ότι σχεδόν όλοι οι πραγματικοί Μπολσεβίκοι του ’17 τουφεκίζονται από αυτόν τον τυχοδιώκτη.
Και ΔΕΝ απαντάς στην ερώτηση. ΓΙΑΤΙ περίμενε το ’20-’21 να μπει στο κόμμα και δεν γινόταν την επαύριο της Οκτωβριανής; Εγώ λέω ότι ήταν καιροσκόπος, άλλο ένα από τα χιλιάδες ραπανάκια που κατάγγελλε ο Λένιν!
Εσύ τι λες; Όπως και ο μπαρουφολόγος Βαλεντίν Λεσκόφ (άκου πράκτορας; χαχα!!) που αν δεν κάνω λάθος γεννήθηκε το … 1935 και εκτράφηκε στη σταλινική σχολή της ΕΣΣΔ (άρα από πού να είναι πιο αντικειμενικός από το άλλο άκρο, τον conquest;)
Η κοινή λογική αποστομώνει τους κάλπηδες…
ΥΓ
Τα ραπανάκια του Λένιν σου λένε τίποτα; Ή είσαι τελείως άσχετος; Για πες μας ποιους εννοούσε ο Λένιν. Αυτό θα απαντούσε και στην αντιμαρξιστική ή ανιστόρητη αφέλειά σου που αναρωτιέται γιατί δεν είπε κάποιος κάτι όταν ο Βισίνσκι μπήκε στους μπολσεβίκους. ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΗΤΑΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΙ ΒΙΣΙΝΣΚΙ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ. Και ήταν χιλιάδες γιατί το κόμμα έπαιρνε αναγκαστικά χιλιάδες μέχρι και τσαρικούς για να στελεχώσει τον κρατικό μηχανισμό -που μετά πολλοί διεκδικούσαν να μπούνε και στο κόμμα δηλώνοντας μετάνοια κλπ. Ο Λένιν μιλώντας για ραπανάκια παραδεχόταν ότι τους είχαν ανάγκη μεν (για τις τεχνικές γνώσεις, αφού το πολιτιστικό επίπεδο ήταν πολύ χαμηλό ούτως ή άλλως στις κατώτερες τάξεις, χώρια που είχε αποδεκατιστεί η εργατική τάξη), αλλά έπρεπε κάποιος να τους ελέγχει κιόλας – η παλιά φρουρά του κόμματος ή οι εργάτες. Άλυτο πρόβλημα…
Μήπως σε μπερδεύω; Μήπως δεν σου είχε περάσει από το μυαλό το γιατί να έπαιρναν ραπανάκια μέσα στο κόμμα; Μήπως δεν ξέρεις καν τον όρο;
Και μας κάνεις και τον διαβασμένο… Διάβαζε και τίποτα από μη σταλινικούς ιστορικούς της δεκαετίας του ’30, διάβασε και λίγο Λένιν και μετά ξαναέλα…
:D
σε πόνεσε η αλήθεια ορφανό του Τσίπρα, έτσι; Ποιος λοιπόν ειναι μπουρδολόγος αυτός που πιστεύει ότι ο Βισίνσκι στέλεχος της δεξιας εσερο-μενσεβίκικης κυβέρνησης εντάχθηκε στους μπολσεβίκους…το 1920… επειδή οι μπολσεβίκοι -των οποίων ΤΟΤΕ ήταν ο Τρότσκι ήταν ηγετικό στέλεχος- ήταν…γραφειοκράτες!!!, ή επειδη ο Βισίνσκι ήταν μπολσεβίκος πράκτορας ΕΞΑΡΧΗΣ και έσωσε τον Λένιν και άλλους μπολσεβίκούς; Να θυμίσω εδώ ότι ο Τρότσκι ΤΟΤΕ προτίμησε να παραδοθεί… στη δεξια κυβέρνηση των εσερων-μενσεβίκων, αντι να κρυφτει στη παρανομια και να παλέψει για τη διατήρηση παράνομων πυρήνων. Ειπαμε μπουρδολόγε-μπούφε, το 1920 ο Βισινσκι εντάθχηκε ΕΠΙΣΗΜΑ στους μπολσεβίκους. ΗΤΑΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΣ πολύ νωρίτετρα. Στον εμφύλιο πόλεμο μενσεβίκοι και εσέροι συμμετείχαν σε προσπάθειες συνένωσης του αντεπαναστατικού στρατού των λευκών με τις πλάτες των δυτικών. Οι μπολσεβίκοι ειχαν κάθε λόγο ΤΟΤΕ να μην εκθέσουν τον Βισινσκι και να μην αποκαλύψουν την πραγματική του ταυτότητα, για να μαθαινουν πληροφορίες. Ο καθενας καταλαβαινει την αλήθεια.
Κατα τα άλλα μπουφε ορφανό του Τσίπρα, ο τροτσκιστής Εριχ Βολενμπεργκ, αποστάτης του κόκκινου στρατού, αποκαλύπτει οτι όλη η ηνωμένη αντιπολίτευση τα ειχε κάνει πλακάκια με τον Τουχατσέφσκι, που ετοιμαζόταν για πραξικόπημα τον Μάη του 1937. Οι μπολσεβίκοι -ισχυρίζεται ο Βόλενμπεργκ- έμαθαν για τη συνωμοσία στις δίκες της Μόσχας απο τον ίδιο το Ράντεκ, το γνωστό παλιο κολλητάρι του Τρότσκι. ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ. ΞΕΦΤΙΛΙΣΤΗΚΑΤΕ! Εσεις επιτέλους τολμήσατε και τα δημοσιεύσετε αυτα στο marxists.org . Τοσο καιρό τα κρύβατε.
Εκτος αυτών ο Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματά του αποκαλύπτει ότι ο Μπένες, πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας, του εκμυστηρεύτηκε ότι οι τσεχοσλοβακικες μυστικές υπηρεσίες ειχαν υποκλέψει επικοινωνία του επιτελείου του Τουχατσέφσκι με το ναζιστικο επιτελείο. ΠΑΛΙ ΞΕΦΤΙΛΙΣΤΗΚΑΤΕ.
Ειναι δεδομένο ότι απ’ τη στιγμή που ολοι αυτοι οι διπλοπρόσωποι τυχοδιώκτες, που τη μέρα φανερά υποστήριζαν τη πολιτική του μπολσεβίκικου κόμματος και το βράδυ σαν τραβέλια στα υπόγεια συνωμοτούσαν με στρατάρχες για πραξικόπημα, θα ειχαν επαφες τόσο με ναζί, όσο και με ιάπωνες προκειμένου να διευθετήσουν το μέλλον σε περίπτωση νικηφόρας έκβασης του πραξικοπήματος. Ο στρατός ιαπώνων και ναζί θα εισέβαλε ακαριαία αν γνώριζαν ότι στη Μόσχα και στο Λένινγραντ έχει ξεκινήσει εμφύλιος. Ο καθένας το καταλαβαίνει αυτό, ορφανά του Τσίπρα
Οι δικες της Μοσχας, σηματοδοτουν την μετατροπη του μπολσεβικικου κομματος, απο κομμα νεου τυπου σε βιτρινα του Σταλινικου καθεστωτος.
Στις δικες της μοσχας καταδικαστηκαν το 60% (1100)των αντιπροσωπων στο τελευταιο συνεδριο του κομματος, και το 65%(90) των μελων της κεντρικης επιτποπης που εκλεκτηκε σε αυτο. Ειχαμε δηλαδη την αλλαγη της ηγεσιας, μεσω δικαστικης διαδικασιας και χωρις αλλη νομιμοποιηση.
Ο ισχυρισμος των κατηγορων ειναι οτι ανακαλυψαν συνομωσια, για την ανατροπη της σοσιαλιστικης εξουσιας και την προδοσια σοβιετικων εδαφων σε γερμανια ιαπωνια. Στην διαδικασια των δικων δεν παρουσιαστηκε κανενα πειστιριο για αυτη την λεγομενη συνομωσια.
Ειναι ακομα γελοιος ο ισχυρισμος οτι οι κατηγορουμενοι, που ηταν πλειοψηφια στο κομμα, συνομωτησαν για να παρουν την εξουσια την οποια ομως ηδη κατειχαν.
Αντιθετα, εδω εδραζεται το κινητρο του Σταλιν. Μεσω των δικων σφετεριζεται την εξουσια που δεν του ανηκει στο κομμα και στο κρατος.
Που στηριχτηκαν οι καταδικες αφου δεν υπηρχαν αποδειξεις;
Πουθενα αλλου παρα στην ‘ομολογια’ του Ραντεκ και το ‘δωσιμο’ αλλων συνομωτων και στην συνεχεια μια αλυσιδα αναλογων βασανιστηριων ‘ομολογιων’ και ‘δωσματων’ κατα τις οποιες οι κατηγορουμενοι διαπραγματευονταν οπως φαινεται την ευνοια του Σταλιν, τα ψεμματα, την σωτηρια συγγενων κτλ..
Ο ιδιος ο Ραντεκ ‘ομολογησε’ μετα απο 8 μηνες βασανιστηριων. Στην οικογενεια του ειπε να μην πιστεψουν τιποτα απο οσα θα τον ακουσουν να ομολογει. Για την υπηρεσια του αυτη ο Σταλιν τον καταδικασε μονο σε 10ετη φυλακιση. Αυτοι τους οποιους ενεπλεξε εκτελεσηκαν.
Ο Ραντεκ, εβραιος στην καταγωγη, ηταν παλιο μελος του κομματος, 20 ετων φυλακιζεται για επαναστατικη δραση, κατα την εξεγερση της Βαρσοβιας στα 1905, οπου ηταν υπευθυνος της κομματικης εφημεριδας.της κεντρ.επιτροπης του κομματος, ηδη απο το 1915 με τον Λενιν, Λουξεμπουργκ, Λημπνεχτ, στην διεθνιστικη, αριστερα της τοτε σοσιαλιδημοκρατιας (αληθεια, ο Σταλιν τι εκανε την ιδια περιοδο;) Δευτερος κομισαριος εξωτερικων στην μπολσ.κυβερνηση το 17, υπευθυνος για την βοηθεια στους γερμανους διεθνιστες. Ενω ειχε αυτη τη θεση, μπαινει παρανομα στην γερμανια και συμμετεχει στην ιδρυση του κ.κ.γερμανιας απο την ομαδα του Σπαρτακου. Συλλαμβανεται μετα την αποτυχημενη εξεγερση των σπαρτακιστων.
Αναλογη ηταν η δραση και των αλλων κατηγορουμενων στις δικες της Μοσχας, ειχαν φυλακιστει για επαναστατκη δραση και ειχαν υψηλες θεσεις στην καθοδηγηση του κομματος και μετα υπευθυνες θεσεις στην εσσδ.
Απο που βγαινει οτι ο Βιζυνσι ηταν πρακτορας των μπολσεβικων απο το 1908 ενω ηταν το 17 στην κυβερνηση του κερενσκι (αστικη) ;;;;;;;;;
Γιατι και εγω ξερω οτι και για το Σταλιν εχει ακουστει οτι ητανε πρακτορας της Οχρανα τσαρικης αστυνομιας, απο το 1905 εκανε ληστειες και δεν σκαμπαζε απο μαρξισμο.
Eιχα διαβασει οτι το ιταλικο του Σταλιν ειναι Σταλονε
Το δεξι χερι του Σταλιν ο Καηκανοβιτζ,
Μετα το τελος των δικων, ο Σταλιν εκτελεσε ολους τους εκτελεστες και οσους συμμετειχαν στις συλληψεις, ανακρισεις, και τον επικεφαλης της μυστικης αστυνομιας. και εβαλε στη θεση του τον συντοπιτη Μπερια.
Αυτο θα πει ΚΑΘΑΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ
Ο Χουρτσωφ (κομμισαριος στρατιωτικων επι Σταλιν) ειπε οτι ο Μπερια μαλλον δηλητηριασε τον Σταλιν (απο φοβο).
Ο Καγκανοβιτζ, δεξι χερι του Σταλιν, απο το 1925, υπουργος βιομηχανιας μετεπειτα, επιβεβαιωσε τις εκτελεσεις πολονων αξιωματικων (3196 το αριθμο) τις οποιες προσυπεγραφε ο Σταλιν. Αυτα τα επιβεβαιωσε και ο Μολοτοφ, υπουργος εξωτερικων και ‘παιδι’ του Σταλιν. Η ‘αιτιολογηση αυτων των εκκαθαρισεων που εχουν μεινει ιστορικα ως η Σφαγη στο Κατυν, ηταν οτι εκδικηθηκαν τις σφαγες κοκκινοφρουρων το 1920-21 αυτων δηλαδη που αν ειχαν γλιτωσει στον εμφυλιο,πιθανοτατα θα ειχαν ‘νικηθει απο το πιστολι του Σταλιν (τις διαταγες εκτελεσης συνυπογραφαν Σταλιν -Βοροσιλοφ)..
Ο Βοροσιλοφ, στραταρχης κατα τον β παγκοσμιο, συνεργατης και συμμαχος του Σταλιν απο το 1917, κομισσαριος εσωτερικων,κτλ, οταν με την γερμανικη επιθεση το 41 χαθηκαν σε λιγες μερες, εκατομμυρια στρατιωτες και μεγαλο μερος της σοβιετικης επικρατειας, με οργη κατηγορησε τον Σταλιν μπροστα στα μεγαλα κεφαλια του κρατους, επειδη ειχε διαλυσει τον κοκκινο στρατο, απομακρυνοντας το συνολο της ηγεσιας του (μιλαμε για εκατονταδες και χιλιαδες στρατηγους και ανοτατους αξωματικους). Ο Σταλιν σε συγχυση απο την απροσμενη επιθεση, δεν αντεδρασε, και χρειαστηκαν αρκετες μερες απομονωσης στη ντατσα του για να μπορεσει να αντεπιτεθει.
Αυτη ηταν οι κληρονομοι και η κληρονομια του Σταλιν.
Και ετσι οι δικες της Μοσχας γινονται το κατηγορητηριο εναντια στο Σταλιν.
ολα τα πανάσχετα ορφανά του Τσίπρα μαζεύτηκαν εδω. Δεν πειράζει παιδιά έρχονται τάπες-απαντήσεις (ας πιάσουμε τη μπασκετική διάλεκτο)
γραφει το 2ο ορφανό:
“Στις δικες της μοσχας καταδικαστηκαν το 60% (1100)των αντιπροσωπων στο τελευταιο συνεδριο του κομματος, και το 65%(90) των μελων της κεντρικης επιτποπης που εκλεκτηκε σε αυτο. Ειχαμε δηλαδη την αλλαγη της ηγεσιας, μεσω δικαστικης διαδικασιας και χωρις αλλη νομιμοποιηση.”
Καλό μου παιδι στις δικες της Μόσχας καταδικάστηκαν μόνο οι κατηγορούμενοι που συνολικά αντε να τα ήταν καμια τριανταριά (χοντρικα μιλώντας σε ολες τις δικές). Καπου το έχεις χάσει. Εχεις μπερδευτει με τα αστικά παραμύθια που κατα καιρούς βλέπεις στη τηλεόραση. Ειναι τα γνωστα σταλινομαθηματικά.. οταν πιάνουμε τα της ΕΣΣΔ, η άλγεβρα μετατρέπεται σε αλχημεία. Που σαι, το 1927 η αντιπολίτευση πήρε κατι 7.000 ψήφους ενώ η μπολσεβίκικη ηγεσία με το πρόγραμμά της 600.000 ψήφους. ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΜΕΤΡΑΤΕ. Ποιος ειναι η πλειοψηφία; Που σαι, εχει και συνέχεια παρακάτω για την ΠΗΓΗ των βλακειών που γράφεις. Διαβασέ το όλο για να μην ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ.
Πάμε παρακάτω, στο 3ο ορφανό του Τσίπρα:
“Απο που βγαινει οτι ο Βιζυνσι ηταν πρακτορας των μπολσεβικων απο το 1908 ενω ηταν το 17 στην κυβερνηση του κερενσκι (αστικη) ;;;;;;;;;”
Εγραψε κανεις οτι ο Βισίνσκι ήταν πράκτορας των μπολσεβίκων απο το 1908; Ο Βισίνσκι απέκτησε επαφές με τους μπολσεβίκους και έγινε πράκτοράς τους τον Απρίλη με Μάη το 1917, όταν κατάλαβε οτι η κυβέρνηση εσέρων-μενσεβίκων στην οποία συμμετείχε ξεπουλούσε τα πάντα. Προφανως, στην αποκατάσταση της επαφής αυτής μεσολάβησε ο Στάλιν που γνώριζε τον Βισίνσκι απο την φυλακη, απο το 1908. Ξέρετε πόσες φορές έχουν συμβει αντιστοιχες επαφές στο μπολσεβίκικο κομμα; Ο Πιοτρ Αρσίνοφ π.χ. , ο γνωστός βιογράφος του πατερούλη Μάχνο, το 1935 αποκήρυξε τον αναρχισμό και γύρισε στην ΕΣΣΔ. Μάλιστα έγραψε άρθρο στην Ισβέστια με τίτλο: το Φιάσκο του Αναρχισμου. Η επαφή αποκαταστάθηκε με τον Ορτζενιτζιγιε που ειχε κανει παλια φυλακη με τον Αρσίνοφ.
και τώρα συντροφοι φιλοι και οχτροι πάμε ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΠΑ, γράφει το 3ο ορφανό του Τσιπρα:
“Γιατι και εγω ξερω οτι και για το Σταλιν εχει ακουστει οτι ητανε πρακτορας της Οχρανα τσαρικης αστυνομιας, απο το 1905 εκανε ληστειες και δεν σκαμπαζε απο μαρξισμο.”
Αυτος που έγραψε αυτη τη πατάτα οτι και καλά ο Στάλιν ήταν πράκτορας της Οχράνα ήταν ο αποστάτης της NKVD Ορλόφ που ήταν στην Ισπανία το 1936 και πέρασε όταν άρχισαν οι εκκαθαρίσεις μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του Τουχασέφσκι το Μάη του 1937 στην Αμερική, γιατι προφανώς ήταν με τους πραξικοπηματίες. Μετά το θάνατο του Στάλιν συνάντησε εναν παλιο τροτσκιστή, τον Max Eastman. Αυτος τότε ειχε γινει δεξιος. Ο Max Εastman ειναι αυτος που ανακινησε τα παραμύθια περί διαθήκης του Λένιν. Τα εχουμε αποδειξε στο παντιέρα ξανά αυτα. Ο Max Eastman έγινε εκδότης των βιβλιων του Orlov. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΠΗΓΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥθια ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΗ ΠΛΗΡΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΟΥ 14ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ απο τον Στάλιν, ενας αποστάτης της ΝΚVD, που ήθελε να πουλήσει βιβλία στις ΗΠΑ και αξιοποίηθηκε απο τους ιμπεριαλιστές, γράφοντας ΨΕΥΔΗ. ΓΕΛΟΙΟΙ.
Ο ίδιος ο Ορλόφ έφτασε στο σημείο να γραψει οτι και καλά ο Κύροφ εξοντώθηκε απο τον Στάλιν, οτι και καλά σκόπιμα τα μετρα ασφαλείας ειχαν χαλαρώσει για να εξοντωθει απο έναν υποτιθέμενο… ψυχοπαθή τον Νικολάγιεφ. Ολα αυτα τα παραμύθια ήταν βέβαια πολύ βολικά για τη ψυχροπολεμική προπαγάνδα. Ομως ο Ορλόφ ήθελε να πουλήσει παραπάνω βιβλία, οπότε στο τελευταίο του έγραψε οτι ο Τουχασέφσκι ετοιμαζόταν ΟΝΤΩΣ για πραξικόπημα, επειδή υποτιθεται ειχε ανακαλύψει οτι ο Στάλιν ήταν…πράκτορας της ΟΧράνα!!!! χα, χα χα!! εκει λοιπον ολα τα επιτελεια της Δύσης του κόψαν τη φόρα. ΠΡοφανώς δεν υπάρχει ουτε μια αποδειξη γι αυτή την ΑΛΗΤΕιΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΦΕΤΕ ΣΙΧΑΜΕΡΑ ΟΡΦΑνα ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ, αναπαράγοντας ολα τα εμέσματα των πρακτόρων της ψυχροπολεμικής ιστοριογραφίας.
τέλος ναι, ο Στάλιν έκανε ληστείς για να χρηματοδοτεί το μπολσεβίκικο κομμα, γιατι ήταν ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ, ο τρότσκι αντιθέτως έπαιρνε λεφτά απο το γερμανικο επιτελείο της Ράϊχσβσερ για να χρηματοδοτεί τα σχεδια της φραξιας του που δεν ήταν αλλα απο τη διάλυση του κομματος των μπολσεβίκων.
ΚΑΛΟΦΑΓΩΤΑ ΟΠΟΡΤΟΥΝΕΣ.
Ο Τρότσκι ήταν μια ζωή σοσιαλδημοκράτης και εισοδιστής μενσεβίκος, ο Στάλιν μπολσεβίκος.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΣΑΣ ΛΕΩ ΟΡΦΑΝΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΕΛΑΤΕ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΜΠΑΛΙΤΣΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ.
ωπα και 4ο ορφανό του Τσιπρα, αυτη τη φορα κοπιάροντας τα παραμύθια του Χρουτσόφ.
ρε κακομοιρο εχεις μεινει στο 20ο Συνέδριο και αναπαράγεις τα παραμύθια του Χρουτσόφ. Ρε σεις , τόσα λεφτά παίρνετε ρε συνδρομή απο τους γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ ρε, τόσο δύσκολο σας ειναι να πάρετε να διαβάσετε κανα σύγχρονο βιβλίο. ΕΔΩ ΘΑ ΦΑΤΕ ΚΑΛΑ ΑΠΟ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟ ΠΑΣΕΚοι, που ειναι οριτζιναλ κομμουνιστής και δεν γλειφει τα απ’ αυτά των γραφειοκρατών για λεφτουδάκια και μισθουλάκια και εξτραδάκια
Εχουμε και λέμε, ο ίδιος ο Ζούκοφ, ο οποίος ειχε κάθε λόγο εχθρεύεται τον Στάλιν αφου ως γνωστόν -λεμε τώρα- τον υποβίβασε επειδή στο Βερολίνο συγκέντρωνε παράνομα γερμανικές περιουσίες ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ,
(πηγή στα αγγλικά Khrushchev Lied, με εκτεταμένες αναφορές στα ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΑ)
γραφει στα απομνημονεύματά του -αδειαζοντας το Χρουτσόφ-, οτι ο ΣΤάλιν απ’ τη πρώτη στιγμή βρέθηκε επικεφαλής του μετώπου και οτι ειχε φροντίσει γι αυτό χρονια πριν. Εδω βρε εχουν βρεθει μεχρι και τα ημερολόγια του σωματοφύλακα του Στάλιν. Ολες οι ψευτιές του Χρουτσοφ, οτι ο Στάλιν ειχε παθει και καλά νευρικο κλονισμο και ειχε αποσυρθε για μια βδομάδα… εχουν καταρρεύσει.
ΠΑΣΕΚΟΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΣ
ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΣΤΡΑΤΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΣΙΧΑΜΑΤΑ.
χα χα χα!