ΝΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ
ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ ΗΤΑΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΤΑΞΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ!
Το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη, είναι η φυσική συνέπεια της εγκατάλειψης των σιδηροδρόμων από όλες τις κυβερνήσεις που αποδέχτηκαν, μεθόδευσαν και διαχειρίστηκαν την ιδιωτικοποίησή τους, και την επακόλουθη απαξίωση των υπηρεσιών τους. Με απολύσεις, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, υποδομές που καταρρέουν εδώ και χρόνια.
Τα Τέμπη όμως δεν εμφανίστηκαν ξαφνικά! ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, ακολουθούν μαζί τη γραμμή που θέλει εμπορεύματα όχι μόνο τις συγκοινωνίες, αλλά και την παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση, την ενέργεια. Τις ώρες του υποτιθέμενου εθνικού πένθους τους, ψήφιζαν στη Βουλή και την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ!
Όλοι μαζί φροντίζουν να προωθούν τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι από τους βασικούς
αυτουργούς του εγκλήματος προωθώντας τις μέρες των μνημονίων την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Έχουν και αυτοί αίμα στα χέρια τους!
Είναι οι ίδιοι που συστηματικά ληστεύουν το εισόδημα και την εργασία μας όλα αυτά τα χρόνια, με ή χωρίς μνημόνια. Στο τραίνο των Τεμπών έχασε τη ζωή του κόσμος που είχε ανάγκη τη φθηνή συγκοινωνία, φοιτητές και φοιτήτριες, εργαζόμενοι Έλληνες και ξένοι.
Όλοι μαζί συμμετέχουν στον πόλεμο στην Ουκρανία, όλοι μαζί συνεχίζουν να δίνουν δισεκατομμύρια ευρώ για πολεμικούς εξοπλισμούς.
ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ
Τώρα είναι η ώρα για την κλιμάκωση των αγώνων. Μια ολόκληρη γενιά βγαίνει στους δρόμους και αναζητά μια διαφορετική ζωή. Εκατομμύρια εργαζόμενοι βλέπουν τη ληστεία του κόπου τους. Αυτή η πολιτική δε διορθώνεται στα σημεία. Δεν αλλάζει από μια άλλη πολιτική διαχείριση που υλοποιεί ακριβώς τους ίδιους στόχους του κεφαλαίου, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Που διαπραγματεύεται τη φτώχεια μας, αρνούμενη αξιοπρεπείς μισθούς για να ζούμε από μια δουλειά.
Η 8 Μάρτη, μέρα μνήμης και αγώνων της γυναικείας χειραφέτησης, μπορεί να είναι και μέρα αφετηρίας
εξεγερτικών αγώνων ανατροπής. Με ένα νέο εργατικό κίνημα που θα υπερβαίνει την ενσωμάτωση και την υποταγή στην πολιτική του κράτους και του κεφαλαίου, που σταθερά υπηρετεί η αστικοποιημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, που ούτε τώρα, έστω την τελευταία στιγμή δεν προκηρύσσει πανελλαδική πανεργατική απεργία!
Τα ταξικά σωματεία, οι επιτροπές αγώνα, οι συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες, να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Να οργανώσουν συνέλευση αγώνα και να αποφασίσουν το σχέδιο συνέχειας και κλιμάκωσης του αγώνα μετά την απεργία στις 8 Μάρτη.
Δεν θα επιστρέψουμε στην “κανονικότητά” τους.
Τώρα είναι η ώρα για έναν νέο πανεργατικό ξεσηκωμό!
