Οργανώνουμε την 24ωρη πανεργατική απεργία στις 8 Μάρτη – Όλες και όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις
Αθήνα: Χαυτεία 12:00 μ.μ. και απεργιακή διαδήλωση στην Βουλή
Να ανατρέψουμε την δολοφονική κυβέρνηση της ΝΔ και την πολιτική του κεφαλαίου που σκοτώνει
Η 8η Μάρτη είναι μέρα απεργίας και αγώνα. Ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και στην αστική συναίνεση, ενάντια στο σύστημα που γεννά την εκμετάλλευση, καταπίεση, βία, σεξισμό.
Η φετινή 8 Μάρτη δεν είναι σαν τις άλλες. Το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη μας εξοργίζει. Οι μεγάλες διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια των εργαζόμενων και της νεολαίας, υποχρέωσαν τις ηγεσίες των συνδικάτων να μετατρέψουν την 8η Μάρτη σε 24ωρη πανεργατική απεργία. Απέτυχε η επιχείρηση της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος να επιβάλουν τη σιωπή στην κοινωνία με το πρόσχημα του “εθνικού πένθους”. Γιατί το δυστύχημα στα Τέμπτη ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα της άθλιας κυβέρνησης της ΝΔ. Μία “μνημονιακή υποχρέωση” που προώθησαν διαδοχικά όλες οι κυβερνήσεις από το 2010, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μέχρι τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που τεμάχισαν, ξεπούλησαν και διέλυσαν τον ΟΣΕ, αδιαφορώντας προκλητικά για τις συνέπειες.
Οι αγώνες των γυναικών της τάξης μας έχουν μεγάλη ιστορία. Ήταν 8 του Μάρτη του 1857 όταν οι γυναίκες εργάτριες στις κλωστοϋφαντουργίες και τα εργοστάσια ιματισμού της Νέας Υόρκης κατέβηκαν σε απεργία και διαδήλωσαν απαιτώντας βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας, μείωση των ωρών εργασίας τους και ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους.
Από τότε η 8η Μάρτη είναι μία ημερομηνία άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία και τους αγώνες του φεμινιστικού και του εργατικού κινήματος για ισότητα, ενάντια σε κάθε μορφή έμφυλης ανισότητας, καταπίεσης και διάκρισης.
Στις μέρες μας, ο καπιταλισμός για να ξεπεράσει την πολύπλευρη κρίση του επιτίθεται με σφοδρότητα στην εργατική τάξη και ιδιαίτερα στα κομμάτια της τάξης μας που υφίστανται τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση, όπως είναι οι γυναίκες, οι μετανάστριες-προσφύγισσες, οι μειονότητες, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
Γι’ αυτό ο αγώνας για την απελευθέρωση των γυναικών είναι από τα μεγαλύτερα προτάγματα και είναι άρρηκτα δεμένος με την πάλη ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και στο βάρβαρο σύστημα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Στο πεδίο της εργασίας όλες οι πρόσφατες κυβερνήσεις ψήφισαν νόμους, με αποκορύφωμα το νόμο Χατζηδάκη, που κάνουν τη ζωή μας λάστιχο, γενικεύουν την 7ήμερη και την ελαστική εργασία, διαλύουν τις Συλλογικές Συμβάσεις, ενώ πλήττουν πρώτα και κύρια τις γυναίκες. Οι αντεργατικοί νόμοι όλων των κυβερνήσεων συνέβαλαν στην κλιμάκωση της ανισότητας και των σεξουαλικών παρενοχλήσεων στους χώρους εργασίας.
Σύμφωνα με όλα τα πρόσφατα στοιχεία, ενώ η συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας αυξάνεται, για την ίδια εργασία οι γυναίκες αμείβονται 15% λιγότερο από ό,τι οι άντρες συνάδελφοί τους. Την ίδια στιγμή αυξάνεται ανισόμετρα η μερική απασχόληση και η ελαστική εργασία. Στην ΕΕ το 32% των γυναικών εργάζεται με μερική απασχόληση έναντι 9% των ανδρών. Οι μητέρες ή εγκυμονούσες δεν έχουν καμία ουσιαστική προστασία απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τις απολύσεις. Οι άδειες και τα επιδόματα μητρότητας είναι συνεχώς υπό διαπραγμάτευση και αντικείμενο διεκδίκησης. Την ίδια στιγμή τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα της εργατικής τάξης αντιμετωπίζουν διακρίσεις και αποκλεισμούς. Δεν ξεχνάμε ακόμα ότι οι μετανάστριες δουλεύουν με τις χειρότερες συνθήκες, συνήθως σε εργασίες φροντίδας, καθαριότητας κ.α. πλήρως ελαστικά και συνήθως ανασφάλιστες.
Η πλήρης διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών και οι ιδιωτικοποιήσεις που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ως αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση των γυναικών στο σπίτι, καθώς φορτώνονται πολλαπλάσια καθήκοντα για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ατόμων με αναπηρίες. Συναίνεση στην κυβερνητική πολιτική που βαθαίνει την εκμετάλλευση και πλήττει διπλά τις γυναίκες δίνουν όλα τα αστικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ, ακροδεξιά).
Ο τελευταίος χρόνος σφραγίστηκε από μια σειρά επιθέσεων αλλά και αγώνων ενάντια στην έμφυλη βία. Το #metoo ήταν μια χαρακτηριστική εκδήλωση αυτής της τάσης. Η κρατική γυναικοκτονία στο Ιράν είχε ως αποτέλεσμα να ξεσπάσουν τεράστιες διαδηλώσεις αλλά και ένα αξιοσημείωτο κύμα αλληλεγγύης. Η νέα επίθεση στα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών στην καρδιά του καπιταλισμού στις ΗΠΑ ήρθε σε συνέχεια μιας παρόμοιας πρακτικής και σε χώρες της ΕΕ και δείχνει ότι η απαγόρευση των αμβλώσεων δεν είναι κάτι με το οποίο έχουμε τελειώσει.
Στην Ελλάδα περιστατικά όπως ο βιασμός της Γεωργίας Μπίκα και η ενορχηστρωμένη συγκάλυψή του, ο ομαδικός βιασμός της 19χρονης στο ΑΤ Ομονοίας αλλά και ο παιδοβιασμός και η μαστροπεία της 12χρονης στα Σεπόλια είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Δίπλα σε αυτά, είχαμε την αθώωση των αστυνομικών, συνεργών στη δολοφονία του Ζακ/Zackie, την προσπάθεια συγκάλυψης του Λιγνάδη κ.α. Έχουμε όμως και πλήθος θυμάτων έμφυλης βίας που αποφασίζουν να καταγγείλουν και αποκαλύπτουν ότι η γυναίκεια κακοποίηση φωλιάζει, υποθάλπεται και συγκαλύπτεται από κυβέρνηση και αστικά κόμματα, κράτος, επιχειρηματικούς κύκλους και κυκλώματα με στενές σχέσεις με την πολιτική εξουσία.
Όλο το προηγούμενο διάστημα οι γυναίκες βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των μεγάλων εργατικών κινητοποιήσεων και απεργιών στα νοσοκομεία, στην εκπαίδευση, στην πρόνοια, στον πολιτισμό, στους δήμους, ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και την πολιτικής της.
Oι αγώνες για τη γυναικεία χειραφέτηση και απελευθέρωση δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι της πάλης του εργατικού κινήματος για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης ενάντια στην εκμετάλλευση, από κάθε διάκριση και καταπίεση.
Παλεύουμε στους χώρους δουλειάς, στα συνδικάτα, στην εκπαίδευση, στις γειτονιές μας, στην καθημερινή ζωή για:
- Ίση αμοιβή για ίση εργασία. Ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Όχι στις μισθολογικές διακρίσεις. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, κανένας μισθός ή σύνταξη κάτω από 1000 ευρώ. Ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Μόνιμη και σταθερή εργασία. Κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων που καταδικάζουν τις γυναίκες στην ανασφάλεια και στην φτώχεια.
- Απαγόρευση των απολύσεων. Ουσιαστικά μέτρα κατά της ανεργίας που πλήττει σημαντικά τις γυναίκες.
- Πλήρη προστασία της μητρότητας με απαγόρευση της απόλυσης. Άδειες επιμέλειας και φροντίδας των παιδιών και για τους δύο γονείς, επιδόματα για όλες τις οικογένειες που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Άδειες περιόδου.
- Καμιά ανοχή στη βία, τη σεξουαλική κακοποίηση και παρενόχληση κατά των γυναικών στους χώρους εργασίας και παντού. Καμία συγκάλυψη.
- Δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας (γηροκομεία, παιδικοί σταθμοί, πρωτοβάθμια περίθαλψη), ώστε να απαλλαγούν οι γυναίκες από υπηρεσίες, οι οποίες πρέπει να παρέχονται από το κράτος.
- Πλήρη δικαιώματα των μεταναστών και μεταναστριών στη μετακίνηση, στο άσυλο, σε στέγη, υγεία, παιδεία, εργασία. Προστασία των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων.
- Ανατροπή των πολιτικών των κυβερνήσεων και της ΕΕ για τον έλεγχο των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών. Δημόσιες και δωρεάν αμβλώσεις για όσες γυναίκες το επιθυμούν.
- Δημόσιες δωρεάν δομές στέγασης, οικονομική και ψυχολογική υποστήριξη στα θύματα έμφυλης βίας. Συμβουλευτικά κέντρα κατάλληλα στελεχωμένα με μόνιμο προσωπικό. Να αναγνωριστεί νομικά η γυναικοκτονία.
- Αγώνας ενάντια στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, τη διάλυση και επιχειρηματική λειτουργία των Δημόσιων Δομών. Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για τους εξοπλισμούς. Να πάρουμε πίσω όλες τις ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο.
Τώρα είναι η ώρα να παλέψουμε με απεργίες και διαδηλώσεις, με ένα ανατρεπτικό ταξικό εργατικό κίνημα κόντρα στη συναίνεση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Για να φύγει η κυβέρνηση των δολοφόνων και η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της φτώχειας που στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Για να ανοίξουμε την προοπτική να απαλλαγούμε συνολικά από το σύστημα που μας απειλεί με φτώχεια, πόλεμο, ρατσισμό, σεξισμό, θάνατο, περιβαλλοντική καταστροφή. Για έναn κόσμο ισότητας, χειραφέτησης και ελευθερίας.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρωτοστατεί στην οργάνωση της 24ωρης απεργίας στις 8 Μάρτη και στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα. Στην Αθήνα, Χαυτεία, 12:00 μμ, και απεργιακή διαδήλωση στη Βουλή.
Καλεί επίσης στις διαδηλώσεις που οργανώνονται από φεμινιστικές συλλογικότητες εκείνη την ημέρα. Στην Αθήνα, συγκέντρωση στο Σύνταγμα, 6:30 μμ.
