Πρόταση – Κάλεσμα του ΝΑΡ και της ν.Κ.Α. για αντιπολεμική-αντι-ΝΑΤΟική διαδήλωση
Απειλή που έρχεται από το παρόν και το μέλλον, όχι από το παρελθόν
Στις 4 Απριλίου συμπληρώνονται 70 χρόνια από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, αυτού του επιθετικού πολεμικού ιμπεριαλιστικού συνασπισμού. Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα έχουν πικρή πείρα από το ρόλο του ΝΑΤΟ, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, μέχρι τη στήριξη στην αμερικανοκίνητη χούντα 1967-73, και στη διαρκή παρουσία των αμερικανικών βάσεων και την μετατροπή της Ελλάδας σε πολεμικό εφαλτήριο κατά λαών, όπως προ 20ετίας στη Γιουγκοσλαβία, στην Μέση Ανατολή κλπ. Δεν είναι τυχαίο το σύνθημα των διαδηλώσεων «ΝΑΤΟ σημαίνει, χούντες και πόλεμοι».
Η απειλή από το ΝΑΤΟ αναβαθμίζεται στην εποχή μας, με την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, την προσπάθεια των ΗΠΑ και των μελών της Βορειοατλαντικής συμμαχίας να ενισχύσουν τις θέσεις τους δημιουργώντας μια στρατιωτική τανάλια απέναντι στις ανταγωνιστικές καπιταλιστικές δυνάμεις της Ρωσίας, της Κίνας και τους συμμάχους τους, η οποία αναπτύσσεται ειδικά στην ευρύτερη περιοχή μας, στο τόξο από τα δυτικά σύνορα της Ρωσίας, την Βαλτική και την Ουκρανία, μέχρι την Μέση Ανατολή.
Στο πλαίσιο αυτό επιχειρείται η ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων, σε συνδυασμό με τον προσεταιρισμό των χωρών της περιοχής στην ΕΕ, με σημαντικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση τη Συμφωνία των Πρεσπών, που χαρακτηρίζεται από την επιβολή των επιλογών ΗΠΑ και ΕΕ και των συμφερόντων του ελληνικού κεφαλαίου πάνω στο λαό της Βόρειας Μακεδονίας. Ταυτόχρονα, η ΝΑΤΟϊκή αρμάδα, μαζί με την Frontex και τις ελληνικές και τουρκικές δυνάμεις, φυλούν την «Ευρώπη-φρούριο» προκαλώντας θανάτους προσφύγων.
Η ΝΑΤΟϊκή εισβολή στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου, όπως έχει δείξει και η ιστορία, καμία ειρήνη, σταθερότητα και ασφάλεια δεν φέρνει, αλλά ενισχύει την αντιδημοκρατική επιβολή, τους εξοπλισμούς, τους εθνικισμούς και την πολεμική απειλή.
Το ελληνικό κεφάλαιο, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις του, με πρωτοπόρα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποφασίσει να μετατρέψουν την Ελλάδα σε «καλό στρατιώτη» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή, αυξάνοντας τις στρατιωτικές εξυπηρετήσεις στις ΗΠΑ και τη συμμετοχή στις πολεμικές αποστολές, προετοιμάζοντας νέους εξοπλισμούς. Μέσω αυτής της λυκοσυμμαχίας φιλοδοξούν να αποσπάσουν μεγαλύτερο κομμάτι από την λεία των υδρογονανθράκων της ΝΑ Μεσογείου και να κερδίσουν πόντους στον ανταγωνισμό τους με την Τουρκία. Για το σκοπό αυτό στήνουν τον επιθετικό και επικίνδυνο άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Αιγύπτου, με κηδεμόνα τις ΗΠΑ. Συνολικά πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη επιλογή, καθώς στο βωμό των εξορύξεων υδρογονανθράκων, από τις οποίες βασικά θα κερδίσουν οι πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο, είναι έτοιμοι να θυσιάσουν την ειρήνη, τα δικαιώματα των λαών, το περιβάλλον.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο αγώνας σήμερα κατά του ΝΑΤΟ και των ιμπεριαλιστικών σχεδίων είναι όχι μόνο επιτακτικά αναγκαίος αλλά και αναπόσπαστα δεμένος με την πάλη κατά των επιδιώξεων του ελληνικού κεφαλαίου και της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία συναινούν ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και όλα τα αστικά κόμματα. Ενάντια στα συμφέροντα των πολυεθνικών και τον αντιδραστικό και άδικο και από τις δύο πλευρές ανταγωνισμό Ελλάδας και Τουρκίας. Απαιτείται σαφής διαχωρισμός από την εξυπηρέτηση της πολιτικής ΝΑΤΟ και ΕΕ, αλλά και από τον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία.
Με βάση όλα αυτά το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η νΚΑ καλούν όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς του εργατικού λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, το ευρύτερο αντιπολεμικό διεθνιστικό δυναμικό σε μαζική κινητοποίηση το Σάββατο 6 Απριλίου, με συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 1 μ.μ. και πορεία προς την Αμερικανική πρεσβεία. Ιδιαίτερη συμβολή προτείνουμε να έχει σε αυτή την κινητοποίηση η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επιδιώκοντας την κοινή πορεία όλων των διαφορετικών ρευμάτων του αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού και αντικαπιταλιστικού κινήματος που θα βρεθούν στο δρόμο.
–Έξω από ΝΑΤΟ και ευρωστρατό, όχι στις νέες βάσεις, κλείσιμο όλων των βάσεων. Ανεξαρτησία από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τους σχεδιασμούς τους. Όχι στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και στην περιοχή. Καμιά συμμετοχή – καμιά εμπλοκή άμεση ή έμμεση της Ελλάδας. Επιστροφή όλων των Ελληνικών στρατιωτικών αποστολών εκτός συνόρων.
–Κάτω η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία συναινούν ΝΔ, ΚΙΝΑΛ για μετατροπή της χώρας σε μια απέραντη βάση ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και ευρωστρατού, για οικοδόμηση του επιθετικού άξονα με Ισραήλ, Αίγυπτο και Κύπρο, για εξοπλιστικές δαπάνες κλπ.
-Όχι στον αντιδραστικό ανταγωνισμό των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας και στην ιμπεριαλιστική επαναχάραξη των συνόρων. Καμιά ανοχή στην πατριδοκαπηλεία, στον εθνικισμό, στη φιλοπόλεμη ρητορική. Καταδικάζουμε τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων για τις ΑΟΖ, τα πετρέλαια και τους αγωγούς. Όχι στις εξορύξεις για τα κέρδη των πολυεθνικών.
– Άμεση μείωση των στρατιωτικών δαπανών, όχι στο νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα. Λεφτά για παιδεία , υγεία, κοινωνικές παροχές, δημόσια αγαθά, όχι για βόμβες και εξοπλισμούς, κοινός αγώνας σε Ελλάδα και Τουρκία. Άμεση μείωση της στρατιωτικής θητείας, κίνημα μαζικό μέσα κι έξω από το στρατό για τα δικαιώματα των φαντάρων.
Αφού το ΝΑΡ καθοριζει και το πλαίσιο της κινητοποίησης καλεί και όλους τους άλλους.
Εγώ για παράδειγμα που έχω άλλη άποψη από την θέση που βάζει το ΝΑΡ γιας τις ΑΟΖ, την επιθετικότητα της Τουρκίας, τους γαιανθρακες κλπ, τι κάνω χωράω σε κινητοποίηση….???
Χωράς, πώς δεν χωράς! Με μια προϋπόθεση:
Να μη βγάλεις άχνα, όπως έκανα εγώ δυο-τρεις φορές όταν παρακολούθησα ντέρμπι της ομάδας μου στο γήπεδο του αντιπάλου, όπου δεν επιτρεπόταν να μπει ούτε γάτα, αν δεν ήταν οπαδός του γηπεδούχου! ;-) :-)
Δεν έχεις ζήσει τίποτα. 2 φιλαράκια ήταν μέσα στη Φενέρμπαξέ όταν πήγε ο ΠΑΟΚ και πήρε κεί μέσα την πρόκριση. Βέβαια καθόταν με Τούρκο κουμπάρο.Και το γκολ το ΠΑΟΚ το έβαλε ο Μουσλίμοβιτς…
Απαντώντας στους δύο πιο λεφτ κ Γιαννη πιστεύω οτι πρεπει να εχει κοσμο στην αντινατοικη κ θα παω μονο που διαφωνω σε διαφορα με το Ναρ το οποίο αγαπητε λεφτ συνηθως δεν “κανει νταντα “όποιον διαφωνει.Φυσικα χωρας Γιαννη χ στην κινητοποιηση οπως κ εγω(ειμαι μπρουτάλ τριτοκοσμικος αντιμπεριαλιστης) .Εδω χωραει το Σεκ που υποστηριζει την νατοικη επεμβαση στην Συρια…
Φίλε Θεόδωρε Σαμιωτάκη, τώρα μόλις τυχαία είδα το σχόλιό σου. Σόρυ.
Ναι, το ξέρω αυτό που λες για το ΝΑΡ. Ισχύει. Θα μου πεις: και τότε τι το έγραψες αυτό το σχόλιο, ρε φίλε; Κοίτα, κατά βάση το σχόλιό μου ήταν χιουμοριστικό, πειρακτικό, χωρίς κακή πρόθεση απέναντι στους Ναρίτες, όσο κι αν διαφωνώ πολιτικά μαζί τους. Να αστειευτώ ήθελα. Έτσι να το δεις. Μπορεί να κρίνεις, εσύ ή και άλλοι, κακό το χιούμορ μου. Σύμφωνοι. Κακό δεν ήταν πάντως.
Αγαπητέ Γιάννη Χ., και LEFTG700:
Αυτό είναι το πλαίσιο που προτείνει το ΝΑΡ. Συνδιοργάνωση με αντίθετες απόψεις δεν έχει ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΟΗΜΑ. Αν εσείς πιστεύετε πχ ότι η Ελλάδα είναι αμυνόμενη μόνο και ηΤουρκία επιτιθέμενη μόνο, πρώτον είστε βαθιά νυχτωμένοι και δεύτερον ελάτε στην συγκέντρωση με την δική σας προκήρυξη. Επέισης ΑΝ πιστεύετε ότι: α. Οι εξορύξεις πρέπει να γίνουν σώνει και ντε (έστω και με άλλο πλαίσιο που δεν πάιζει φυσικά), ή β. Καλός είναι ο άξονας Ελλάδας/Κύπρου/Ισραήλ, πάλι είστε βαθιά νυχτωμένοι.
Προφανώς, ΑΝ πιστεύετε τα παραπάνω, το πλαίσιο που θα καλεί στην συγκέντρωση/πορεία, ΔΕΝ ΘΑ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ τις δικές σας θέσεις και ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ. Αυτή είναι η δική μου σκέψη.
“σε μαζική κινητοποίηση το Σάββατο”, αυτό σημαίνει ότι θα στείλετε 5 αντιπροσώπους αντί για 3, όπως σε αυτήν της Βενεζουέλας;
συναναγνώστες ξεκινάτε να μετράτε υπογραφές και στο τέλος υπολογίστε ότι ούτε οι μισοί δεν θα κατέβουν.
*Ανώνυμε 00:27, σωστό να βάλεις ένα πλαίσιο που καλείς τις άλλες δυνάμεις, αλλά όταν το παρουσιάζεις σαν τελειωμένη υπόθεση μέχρι και την ώρα της κινητοποίησης, δεν είναι συνδιοργάνωση, είναι εγώ θα κάνω αυτό και αν θέλετε ελάτε…
Ας μην ανοίξουμε το θέμα της προετοιμασίας μιας κινητοποίησης και της παρέμβασης σε κοινωνικούς χώρους, όπου πάλι με αυτές τις πρακτικές καταλήγουμε να μην πατάει άνθρωπος, αλλά και γιατί να πατήσει όταν δεν πάμε οι ίδιοι που καλούμε την κινητοποίηση…
Αγαπητέ ανώνυμε ( 2/04/2019 at 00:27)
Δεν έχω καμιά πρόθεση για καμιά συνδιοργάνωση. Δεν είμαι άλλωστε σε κανένα μαγαζί, είμαι εγώ και όχι “εσείς”. Ξεκόλλα από τη λογική και πρακτική που λέει ότι όποιος δεν είναι με εσάς είναι με κάποιους φανταστικούς άλλους, που είναι οι κακοί.
Έχω τη γνώμη ότι το σημαντικό ζήτημα δεν είναι η “καθαρότητα” του όποιου πλαισίου κινητοποίησης αλλά η μαζική κινητοποίηση ενάντια στο ΝΑΤΟ και τα εβδομήντα χρόνια του, που είναι γεμάτα από επεμβάσεις και πολέμους.
Είναι ανάγκη, στις ιδιαίτερες συνθήκες που διαμορφώνονται σήμερα στην περιοχή μας, να αναδειχθεί ο ρόλος του ΝΑΤΟ, να κατανοηθεί από το λαό αυτός ο ρόλος, δηλαδή, ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι παράγοντας σταθερότητας, ασφάλειας και ειρήνης και να προβληθεί η ανάγκη για έξοδο της χώρας από αυτή την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία με λαϊκή απαίτηση.
Η πάλη αυτή, για την έξοδο από το ΝΑΤΟ, δεν είναι πάλη για συγκομιδή “αγωνιστικών” ενσήμων αυτο-ύπαρξης και αυτο-ικανοποίησης. Είναι αγώνας ταξικός, λαϊκός και επιβάλλεται να είναι μαζικός για να φέρει αποτελέσματα στο σήμερα και όχι σε μελλοντικούς παραδείσους.
Όσο για τα άλλα, για το άν η Ελλάδα είναι αμυνόμενη και η Τουρκία επιτιθέμενη, εκείνο που έχω να σου πω είναι ότι η αστική τάξη της Ελλάδας, που διατείνεστε ότι πρώτα αυτή παλεύετε, δίνοντάς της μάλιστα και πατριωτικά εύσημα, ήταν πάντα ξενόδουλη, πάντα στηριγμένη, πιόνι και πίσω από τους ιμπεριαλιστές, γλείφοντας να πάρει κάνα κόκκαλο από τη λεία τους.
Κάθε αγώνας του λαού, που είναι βουτηγμένος στο αίμα, αυτό επιβεβαιώνει.
Η πολιτική των “ίσων” αποστάσεων και εξωραϊσμού της υπαρκτής τουρκικής επιθετικότητας, είναι προσπάθεια ουδετεροποίσης της εργατικής τάξης και του λαού και εν τέλει υποταγής του σε ιμπεριαλιστικά σχέδια και το σφαγείο.
Γι’ αυτό σήμερα είναι επιβεβλημένη όσο ποτέ άλλοτε η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και άμεσο καθήκον η πάλη για την έξοδο από το ΝΑΤΟ.
Η ειρήνη δεν διασφαλίζεται κρύβοντας τον όποιο επιτιθέμενο και με “ίσες” αποστάσεις αλλά παλεύοντας για την ειρήνη και ενάντια σε όποιους επεξεργάζονται σχέδια αλλαγής των συνόρων και όχι αδιαφορώντας για το τι ετοιμάζουν.
Και μην αρχίσετε πάλι να λέτε ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και οι ανακηρύξεις των ΑΟΖ είναι επιθετικές κινήσεις της αστικής τάξης της Ελλάδας κατά της Τουρκίας γιατί ξεχνάτε, ως επιτήδειοι ουδέτεροι πλέον, ότι η ξενόδουλη αστική τάξη, παρότι το διεθνές δίκαιο (όπως αυτό ισχύει) επέτρεπε την επέκταση των χωρικών υδάτων και την ανακήρυξη ΑΟΖ, η κατά τα άλλα πατριωτική με δικά σας εύσημα αστική τάξη, λούφα και ευχαριστίες στους Αμερικάνους “ειρηνιστές”.
Όσο για τις εξορύξεις και τους γαιάνθρακες, εκείνο που πρέπει να παλέψει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, το εργατικό και λαϊκό κίνημα, είναι η εθνικοποίηση όλου του ορυκτού πλούτου, όπως και όλων των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, με αξιοποίησή τους προς όφελος του λαού και όχι των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, επιβάλλοντας παράλληλα μέτρα για τη προστασία του περιβάλλοντος.Τούτο μόνο θα αποτελούσε καίριο πλήγμα ενάντια στις καπιταλιστικές επιλογές .
γιάννη Χ: Γράφεις “Ξεκόλλα από τη λογική και πρακτική που λέει ότι όποιος δεν είναι με εσάς είναι με κάποιους φανταστικούς άλλους, που είναι οι κακοί.”. Δεν έχω καμία λογική του στυλ “όποιος δεν είναι με εμάς, είναι εναντίον μας”. Καμία.
Συνεπώς, εννοείται ότι σε θέλω και εσένα και όποιον θέλει να αγωνιστεί εναντίον του ΝΑΤΟ αλλά και εναντίον του άγριου ανταγωνισμού μεταξύ της ελληνικής και της τούρκικης αστικής τάξης! Αλλο αυτό και άλλο το να συνδιοργανωθεί η συγκέντρωση/πορεία με αντιλήψεις που ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να δουν την επιθετική πολιτική ΚΑΙ της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή μας!
Επίσης, για τους υδρογονάνθρακες ισχύει κάτι ανάλογο: Είμαι σταθερά ταγμένος, στον αγώνα των τοπικών κοινωνιών για ΜΑΤΑΙΩΣΗ των εξορύξεων. Το ίδιο ισχύει και για τις θαλάσσιες εξορύξεις. Η περιβαλλοντική καταστροφή, σε συνδυασμό με τους πολεμικούς τυχωδιωκτισμούς, με κάνει να έχω αυτή την αντίληψη. Συνεπώς, ΑΠΟΡΡΙΠΤΩ την αντίληψη που και εσύ έχεις, και που λέει “ΝΑΙ στις εξορύξεις, αλλά υπό λαϊκό έλεγχο”.
Αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στα περί αντιπαλότητας των αστικών τάξεων, αλλά διαφωνώ στα περί εξορύξεων. Αν είναι να γίνουν υπό εργατικό και λαϊκό έλεγχο, γιατί να μή γίνουν;
Διότι Γιάννη Χ.: ΣΗΜΕΡΑ και για ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (το αρκετά μεγάλο μέλλον) αποκλείεται να τεθεί θέμα εργατικής εξουσίας στην ημερήσια διάταξη. Οι εξορύξεις όμως Γιάννη Χ., γίνονται ΣΗΜΕΡΑ. Οχι αύριο ή πολύ περισσότερο μεθαύριο. Και γίνονται και θα γίνουν υπό το σημερινό κοινωνικο/οικονομικό/πολιτικό καθεστώς. Το καπιταλιστικό.
Συνεπώς, το να λές “ΝΑΙ στις εξορύξεις -που γίνονται σήμερα- αλλά υπό εργατικό έλεγχο”, βάζεις το κάρο μπροστά απο το άλογο. Επι της ουσδίας λοιπόν, λές “ΝΑΙ στις εξορύξεις υπό το σημερινό καπιταλιστικό καθεστώς”.
Ασε δε, τις περιβαλλοντικές καταστροφές!
Οπότε, άσε πρώτα να κάνουμε εργατική/λαϊκή εξουσία, και μετά βλέπουμε ΑΝ και ΠΩΣ θα κάνουμε τις εξορύξεις. Μέχρι τότε, αγωνιζόμαστε για την ματαίωσή τους, για όλους τους λόγους που προανέφερα.
Ο Γιάννης Σ. είμαι όχι ο Χ.. :) Από εκεί και πέρα, θα σου απαντήσω, ότι έτσι όπως το θέτεις, όλοι οι ¨”σημερινοί” αγώνες είναι μάταιοι, λόγω του υπάρχοντος καπιταλισμού. Αφού το σύστημα τα κάνει όλα, ας (προσπαθήσουμε να) αλλάξουμε σύστημα!
Γιάννη Σ (ο ένας με Σ, ο άλλος με Χ, μπερδεύτηκα!), οι σημερινοί αγώνες, έχουν πρόσημο! Αγώνα πχ κάνουν οι κάτοικοι (χιλιάδες κάτοικοι) στην Χαλκιδική ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ Η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΞΟΡΥΞΗ ΧΡΥΣΟΥ, αγώνα κάνουν και οι 800 μεταλλωρύχοι ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ κανονικά οι εξορύξεις, να γαμηθεί το περιβάλλον, για να έχουν δουλειά! Και οι 2 κοινωνικές ομάδες, ΑΓΩΝΑ κάνουν!
Αρα, ΔΕΝ είναι όλοι οι αγώνες το ίδιο: Εχουν πρόσημο, έχουν κατεύθυνση. Εγώ είμαι με τους αγώνες για το ψωμί, την οικολογία, την ελευθερία. ο ίδιο πχ ισχύει και για τις εξορύξεις υδρογονανθράκων: Το δικαίωμα στην δουλειά, ΠΡΕΠΕΙΙ ΕΠΙ ΠΟΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ, να συνδεθεί οργανικά με το δικαίωμα στην προστασία του περιβάλλοντος.
Σου έφερα ένα παράδειγμα σε σχέσημε το περιεχόμενο τωναγώνων. Απο κει και πέρα, σαφώς και μπορούν να υπάρξουν βελτιωτικές κατακτήσεις εντός του καπιταλισμού!
Συμφωνούμε, αλλά δεν καταλαβαινόμαστε: Κι εγώ καταλαβαίνω το ορόσημο των σημερινών αγώνων και αποδέχομαι ότι μπορούν να υπάαρξουν βελτιωτικές κινήσεις εντός καπιταλισμνού. Για αυτό και φυσικά δεν πιστεύω ότι οι τωρινοί αγώνες είναι μάταιοι. Για τις εξορύξεις λοιπόν πιστεύω ότι αν γίνουν με προστασία περιβάλλοντος και εργασιακών σχέσεων, με τα οφέλη να πηγαίνουν στο λαό κι όχι στις τσέπες των πετρελαιάδων, με λυμένα τα θέματα με τους γείτονες και φυσικά με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, τότε είμαι θετικός. Τόσο απλά!
Ακόμα κι αν το ξεκίνησες σωστά (γιατί θα προτιμούσα η πορεία να ήταν “ενωτική και ανεξάρτητη”, κι όχι υπό τη σκέπη κάποιου -οποιουδήποτε- κόμματος), τελικά έδειξες τί είσαι… Οπότε κι εγώ (που επαναλαμβάνω: διαφωνώ με το -εν προκειμένω- ΝΑΡίτικο καπέλωμα της πορείας) αν μπορούσα -ή μπορέσω- θα πάήγαινα-ή θα πάω- σε μια τέτοια -έστω και ΝΑΡίτικη- πορεία… Άλλωστε έχω ήδη πάει σε πολλές πορείες του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, χωρίς, ούτε να ανήκω εκεί, ούτε να τα ψηφίζω, παρά μόνο (κι αυτό όχι πάντα…) αν δεν υπάρχει κάτι άλλο καλύτερο…
Δεν υπάρχει κανένα ΝΑΡίτικο καπέλωμα. Κάντε ο καθένας τα δικά του καλέσματα όσοι είστε σε οργανώσεις, εφόσον και ΑΝ έχετε άλλη αντίληψη από το ΝΑΡ. Και όσοι δεν είστε οργανωμένοι, κατεβείτε με ούτως τις άλλως, υπαρκτέςάλλες προσεγγίσεις που έχετε.
Από τη στιγμή, που το ΝΑΡ κάνει πορεία στην οποία καλεί τον κόσμο, τί είναι; Καλά κάνει και παίρνει την πρωτοβουλία, αλλά αφορά την πορεία ΤΟΥ!
Και άλλοι καλούν ίδια ώρα και μέρος, προφανώς υπάρχει η στοιχειώδης συνεννόηση
Κώστας
Ρε σύντροφοι και φίλοι, να υπάρχει μια στοιχειωδώς λογική συζήτηση και λογική όταν γράφουμε σχόλια. Το Σάββατο, με αφορμή τα 70 χρόνια ΝΑΤΟ, καλούν πολλές συλλογικότητες σε διαδήλωση στην Αθήνα. Προπύλαι και Κλαυθμώνος. Καλεί το ΝΑΡ, καλεί η Ταξική Αντεπίθεση, καλεί η ΑΑΣ και τα μ-λ, καλεί ο ΠΑΚΣ, καλούν… Κάθε οργάνωση και συλλογικότητα βγάζει ανακοίνωση κάλεσμα και βάζει στην ανακοίνωσή της το περιεχόμενο. Που είναι το καό και που είναι το καπέλο; Και γιατί τόση συζήτηση; Προφανώς θα πορευτούμε όλοι μαζί, με τα μπλοκ μας και τα συνθήματά μας και τις ανακοινώσεις μας κάθε συλλογικότητα. Δεν είναι επιστήμη, ούτε γρίφος, μου κάνει εντύπωση όλο αυτό το κατεβατό για μια ανακοίνωση καλέσματος σε μια διαδήλωση. Τι έχουμε πάθει;
Πάβελ μου έχει χαθεί κάθε λογική.
Pavel και Κώστα, όπως γράφει το άρθρο, το ΝΑΡ και η νΚΑ καλούν. Δεν είδα καμιά αφίσα με πολλές άλλες οργανώσεις! Σε κάθε περίπτωση, πολύ καλή η σκέψη για οργάνωση τέτοιας πορείας, έστω και από τις συγκεκριμένες και μόνο οργανώσεις!
Σ Pavel ήδη και εγώ στηλίτευσα τον παραλογισμό του ότι υπήρξε σύντροφος συνομιλητής που πίστεψε πως το ΝΑΡ θέλει να κάνει διακριτή δικιά του πορεία απέναντι στο ΝΑΤΟ. Ο παραλογισμός γίνεται μεγαλύτερος αν σκεφτεί κανείς πως στην ίδια την ανακοίνωση το ΝΑΡ λέει το αντιθετο.
Αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν υπάρχουν ζητήματα, πως αυτό που γίνεται είναι το αυτονόητο ΄καθώς είναι το τρίτο επίπεδο κοινής δράσης στο αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό. Θα μπορούσε και θα έπρεπε να υπάρχει κοινή αφίσα και ένα στοιχειώδες πολιτικό περιεχόμενο, αυτό θα ήταν το δεύτερο επίπεδο. Έχει γίνει πολλές φορές και θα ξαναγίνει ελπίζω. Επίσης το ιδανικό είναι να υπάρχει μόνιμη αντιπολεμική αντιιμπεριαλιστική πρωτοβουλία με δημοκρατία των αγωνιστών της αλλά αυτό θέλει πιο βαθιά συμφωνία και συνιστά το πρώτο επίπεδο.
Μια αφίσα και 200 λέξεις όμως μπορούσαν να έχουν βγει. Οι αλλαγές πολιτικής στάσης από έναν χώρο, από αυτό που έκανε πολύ λίγες εβδομάδες πριν πρέπει και να συζητιόνται. Αυτό το λέω αν το “συνδιοργάνωση δεν είναι εφικτή” απηχεί την στάση του ΝΑΡ γιατί δεν το γνωρίζω όπως δεν αποκλείω να μην υπάρχει καμία πρόθεση συνδιοργάνωσης από την ΛΑΕ.
Εν προκειμένω η συνύπαρξη τάσεων που δεν είναι μαζί εκλογικά και κεντρικά πολιτικά στον ΠΑΚΣ πάνω στο συνθετικό αντιιμπεριαλιστικό αντιεθνικιστικό αντικοσμοπολίτικο αντινταιφετιστικό περιεχόμενο που περιέγραψα με γεμίζει κάποια μικρή αισιοδοξία.
Ελπίζω να βρεθεί η θέληση και η φόρμουλα για κάποιας μορφής συνδιοργάνωση που ήταν εφικτή μέχρι πολύ πρόσφατα και που η εκλογική συγκυρία δεν πρέπει να μας οδηγεί σε υποχώρηση από κεκτημένα και πρακτικές.
Κώστας
Κώστα δεν υπάρχει καμία αλλαγή στάσης. Ανακοινώθηκαν κάποια καλέσματα, καλώς ή κακώς δεν έγινε κάποια σύσκεψη οργανώσεων και συλλογικοτήτων για κοινή αφίσα και ανακοίνωση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα πορευτούμε μαζί. Ούτε φυσικά ακυρώνει το δικαίωμα και την υποχρέωση κάθε αντίληψης να βγάζει προκήρυξη-ανακοίνωση με τα συνθήματα και τη γραμμή πουέχει και θέλει να πει στον κόσμο.
Τα πέρι “αν δεν είναι εφικτή η συνδιοργάνωση” αφορούν το γεγονός ότι δεν έγινε κοινή σ΄συκεψη και υπάρχουν 2 τόποι προσυγκέντρωσης… τίποτα άλλο.
Α, κι όσο αφορά τους “γαιάνθρακες”, μου θυμίζουν τους “υδατάνθρακες” του “ψεκασμένου” Καμμένου… Τουλάχιστον με τους υδρογονάνθρακες (που προφανώς εννοείς), η δική σου λέξη είναι πιο κοντά από τον πρώην κυβερνητικό εταίρο του ΣΥΡΙΖΑ, έστω κι αν σα λέξη “μοιάζει” λιγότερο…
Αντιιμπεριαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να υπάρξει με άρνηση των ανισότιμων σχέσεων εντός της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας. Η άρνηση αυτή παίρνει διάφορες μορφές που αφορούν διάφορες σχέσεις όπως ΗΠΑ- Ελλάδα, ΗΠΑ-Βόρεια Μακεδονία, ΗΠΑ-Νησιά Φερρόε, ΗΠΑ-Νησιά του Πάσχα, ΗΠΑ-Σουρινάμ αλλά και Ελλάδα -Τουρκία. Η άρνηση των ανισότιμων σχέσεων εντός της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας παίρνει και την μορφή της ιδεαλιστικής αντιμετώπισης της ανισότητας μεταξύ μιας “δίκαιης” και μιας “άδικης” αστικής τάξης ή μιας γενικώς επιθετικής και μιας γενικώς αμυντικής. Πάμε πιο αναλυτικά.
Δύσκολα μπορεί να υπάρξει ένα συνθετικό περιεχόμενο με τις αντιλήψεις που αρνούνται την πραγματικότητα του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού για την ιμπεριαλιστική μεσολάβηση και πως ελληνική και τούρκικη αστική τάξη δεν είναι εξίσου αναθεωρητικές αλλά και πως δεν υπάρχει γενικώς αμυντική και δίκαιη στάση ανάμεσα τους και από την άλλη μια άδικη και επιθετική. Η τούρκικη είναι μια μεσαία περιφερειακή δύναμη με αυτοτελείς στρατηγικές απέναντι σε ΗΠΑ και Ρωσία, με πολεμική εμπλοκή στην Συρία και συνεχείς πολεμικές εμπλοκές στο κουρδικό και ανοιχτή πολεμική απειλή στην Ελλάδα. Η άρνηση των ανισότιμων σχέσεων στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα δεν παίρνει υπόψιν πως ο ελληνικός εθνικισμός, παίρνει την μορφή της ακόμα μεγαλύτερης πρόσδεσης στον ευρωατλαντισμό και σε αξονες τύπου ΗΠΑ-Κύπρος-Ισραήλ, την όλο και μεγαλύτερη πρόσδεση σε δοσμένες ιμπεριαλιστικές στρατηγικές. Ο εθνικιστικός παροξυσμός της Τουρκίας παίρνει αυτοτελείς μορφές και στρατηγικές για την αναδιαμόρφωση των ιμπεριαλιστικών στρατηγικών. Οι θέσεις στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα είναι περίπου σταθερές για δοσμένες περιόδους της ταξικής πάλης και αντανακλούν την ταξική συγκυρία στον κάθε κοινωνικό σχηματισμό και το αν η αστική τάξη της κυρίως υφίσταται ή ασκεί οριζόντια εκμετάλλευση και ποια υφίσταται ή ασκεί περισσότερο αν υποθέσουμε πως κάνουν και οι 2 το ίδιο. Αντιλήψεις που αρνούνται να δουν τις αντικειμενικές θέσεις 2 κοινωνικών σχηματισμών για να αποφασίσουν ποια είναι αναθεωρητική ανάμεσα τους είναι οι ίδιες που αρνούνται γενικά την αντιιμπεριαλιστική και αντινατοική αιχμή στην συγκυρία με συμβολική συμπύκνωση την άρνηση κινήματος κατά της ΣτΠ. Είναι αντιλήψεις που αρνούνται να τοποθετήσουν εκτός από Ελλάδα Τουρκία στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα και τις ΗΠΑ με την Ελλάδα ή τις ΗΠΑ με την Β Μακεδονία, και υποθέτω θα υπάρχει κάποια αριστερή άποψη στο Σουρινάμ που θα λέει πως αν πει κάποιος πως οι ΗΠΑ είναι πιο ψηλά στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα βγάζει λάδι την σουριναμιώτικη αστική τάξη. Ειναι αντιλήψεις καταστροφικές στην συγκυρία γιατί αφοπλίζουν την εργατική τάξη και τους συμμάχους της από τα αναγκαία όπλα για την εγχώρια ταξική πάλη και αρνούνται την ανάγκη καταδίκης κάθε εθνικισμού άρα και του τούρκικου και του ελληνικού με τους πραγματικούς και όχι ιδεαλιστικούς όρους που αυτός αρθρώνεται. Είναι άποψεις μη διεθνιστικές τελικά γιατί τα πρώτα και κύρια θύματα του κάθε εθνικισμού είναι η εκεί εργατική τάξη και ο λαός. Αρνητικό ρόλο στην συγκυρία παίζουν και αντιλήψεις που αρνούνται να δουν την ελληνική συμμετοχή στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό που μπορεί να γίνεται από υποτελείς θέσεις σε σχέση με την τούρκικη εμπλοκή αλλά δεν είναι λιγότερο επικίνδυνη για την φιλία των λαών και την ειρήνη ούτε λιγότερο αντιδραστική εφόσον αποσκοπεί στην επιτυχία των ιμπεριαλιστικών στρατηγικών. Που βλέπουν μονίμως μια αμυνόμενη Ελλάδα έναντι μιας επιτιθέμενης Τουρκίας που καταπιέζει εθνικά δίκαια και δικαιώματα. Είναι αντιλήψεις που αντί να βάζουν μπροστά την αποτροπή του πολέμου συμπεριφέρονται λες και άρχισε η τουρκική επίθεση και δεν λένε ένα καθαρό όχι στις περιπέτειες των αγωγών και των εξορύξεων κάτω από ιμπεριαλιστική επιδιαιτησία, έλεγχο των πολυεθνικών, καταστροφικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, οικονομικό και κοινωνικό κόστος και πολεμικά ρίσκα.
Αλλά είναι τόσο δύσκολα και σύνθετα αυτά και τόσο ανοιχτά στο επαναστατικό κίνημα για δεκαετίες και αιώνες που το μόνο που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν είναι άρνηση κοινής πορείας κατά του ΝΑΤΟ. Άλλωστε και το ΝΑΡ την προτείνει. Δυστυχώς όμως πρέπει να παίρνει μόνιμη μορφή και όχι να βρεθούμε στον δρόμο, που στην πράξη θα αφήσουμε και τίποτα κενά να με το συμπαθιο. Αλλά δεν μπορεί να πάρει μάχιμη και μόνιμη μορφή χωρίς την διπλή οριοθέτηση που περιέγραψα από τις ντεφαιτιστικές και τις εθνικοπατριωτικές απόψεις. Είναι αυτό ακριβώς το περιεχόμενο της διπλής οριοθέτησης που σφραγίζει το πολιτικό περιεχόμενο του ΠΑΚΣ για τον οποίο μπορούμε να είμαστε περήφανοι γιατί ξαναέβαλε στο στόμα της αριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος μια απαγορευμένη λέξη και το απαγορευμένο της περιεχόμενο, τον ιμπεριαλισμό.
Κώστας
Αν κατάλαβα καλά το σχόλιό σου, θεωρείς, ότι υπάρχει ανισοτιμία στο βαθμό “ιμπεριαλιστικότητας” της κάθε αστικής τάξης. Μπορώ να συμφωνήσω σε αυτό, και ίσως δεχτώ επίσης ότι η τούρκικη αστική τάξη είναι ισχυρότερη (τώρα) από την αντίστοιχη ελληνική, αλλά, είναι κάτι που αφενός μεν αλλάζει, (σε άλλη στιγμή δηλαδή θα είναι αντίστροφα) και σίγουρα οι μόνιμα χαμένοι είναι οι λαοί κι οι εργαζόμενοι. Σύμφωνα και με μια παροιμία “Όταν τσακώνονται τα βουβάλια (με οποιοδήποτε νικητή, προσθέτω εγώ…), την πληρώνουν τα βατράχια”.
Γιάννη μπορείς να το πεις και έτσι
Βασικά φλυάρησα και συνοψίζω, προσπαθώ να δω τον ιμπεριαλισμό σαν κάτι που έχει σαν δομικά χαρακτηριστικά την ανισοτιμία (μεταξύ ιμπεριαλιστικών χωρών, μεταξύ ιμπεριαλιστικών και μη χωρών και μεταξύ μη ιμπεριαλιστικών χωρών) αλλά και την αδικία, πως δεν υπάρχει δίκαιη για τα βατράχια επιδίωξη εντός της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας με τους όρους της και με αναπαραγωγή των ιμπεριαλιστικών στρατηγικών ή με προσπάθεια διαμόρφωσης των ιμπεριαλιστικών στρατηγικών.
Νομίζω είναι μια σύνθεση που αν γίνει κτήμα μπορεί να συνέχει τεράστιο κομμάτι του κομμουνιστικού κινήματος και της αριστεράς. Η Τουρκία και η Ελλαδα έχουν και οι 2 άδικο αλλά υπάρχει αναθεωρητική δύναμη ανάμεσα τους. Με αυτή την σειρά, το κεντρικό είναι πως έχουν και οι 2 άδικο αλλά το άδικο τους είναι διαφορετικό λόγω διαφορετικής θέσης στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Αν γίνει η Ελλάδα πιο ισχυρή (χλωμό) θα έχουν το αντίθετο άδικο από αυτό που έχουν τώρα. Αν βρεθούν στο ίδιο σημείο πάλι άδικο θα έχουν και οι 2.
Κώστας
Κώστα αν όπου αλυσίδα βάλω πυραμίδα έχω αυτούσια την οικονομιστικη παλαιοσταλινικη άποψη του ΚΚΕ.
Εξαρτάται από το πως εννοείς το ισχυρή. Η Ινδία ήταν πάρα πολύ ισχυρή και ως κομμάτι της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και πολεμούσε σε όλο το κόσμο υπέρ των Βρετανικών συμφερόντων.
Το είχε πει κι ο Τσώρτσιλ:”Θα πολεμήσουμε μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος των Ινδών”.
Η Τουρκία στο ιρανικό Κουρδιστάν πήγε για να πολεμήσει υπέρ ποιών;Μην τρελάνουμε τώρα.
Η Τουρκία κατέχει το 40% των εδαφών ανεξάρτητου κράτους υπέρ ποιου;
Ισχυρός Γιώργο και ιμπεριαλιστικός είναι ο κοινωνικός σχηματισμός που εγγυάται την αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης σε άλλους. Οικονομικά, στρατιωτικά, ιδεολογικά, πολιτικά.
ΣΤ δεν καταννοώ τα περί παλαιοσταλινικής θεωρίας που λες. Βασικά το βασικό τριτοδιεθνίστικο αναλυτικό σχήμα ήταν η εξάρτηση και όχι η πυραμίδα. Η δε εξάρτηση και αυτή δεν είναι μια ως θεωρία αλλά δεν είναι το θέμα μου εδώ. Η δε πυραμίδα γενικά συνδέεται με την άρνηση της ανισοτιμίας και στην εκδοχή του ΚΚΕ συνδέεται και με την άρνηση του ότι όλοι οι κοινωνικοί σχηματισμοί στον ιμπεριαλισμό έχουν βασικά άδικο γιατί το ΚΚΕ έχει ανακαλύψει έναν που έχει, γενικά, δίκιο, και είναι ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός. Επίσης ΣΤ δεν καταννοώ αν το σχήμα κυνηγού θηράματος το χρησιμοποιείς ειρωνικά, πως δεν υπάρχουν κυνηγοί και θηράματα τελικά. Κανονικά και λογικά ειρωνεύεσαι πως δεν υπάρχουν κυνηγοί και θηράματα, αφού μιλάς για ύαινες και ελάφια. Δεν είναι καλή η μεταφορά βέβαια γιατι το κρίσιμο στον ιμπεριαλισμό είναι πως τα ελάφια έχουν ζωτική ανάγκη τις ύαινες για να μπορούν τα αφεντικά ελάφια να κρατάνε υπό την εξουσία τους τα ελάφια υποτελείς. Το ελάφια-ύαινες έχει τον κίνδυνο να πάμε στην ιδεαλιστική ανάγνωση του de facto δίκιου και του άδικου, να διολισθήσουμε δηλ στον εθνικισμό. Από την άλλη η ανυπαρξία de facto δίκιου και άδικου δεν πρέπει να συγχέεται με το ντεφαιτιστικό σχήμα του de facto άδικου και ιμπεριαλιστικού από κάθε μεριά πολέμου.
Βασικά εγώ όσο το συζητάω λέω πως είναι μπερδεμένο και δύσκολο όλο και περισσότερο, όσο και αν ο ίδιος έχω ξεκαθαρισμένη άποψη.Πρέπει, ακόμα και αν δεν μπορεί να υπάρξει μόνιμη πρωτοβουλία να υπάρξουν πολιτικές συμφωνίες. Κάτι πολύ καθοριστικό θα είναι να έχουμε ένα αντινατοικό κίνημα που να στοχοποιεί τις περιοχές ορμητήρια του ιμπεριαλισμού και τις βάσεις.. Γιατί να μην είχαμε πχ ένα πανελλαδικο συλλαλητήριο στην Σούδα από ΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όποιον άλλον ηθελε ?
Κώστας
Με την έννοια που το θέτεις ισχυροί είναι περίπου όλοι οι εθνικοί καπιταλισμοί στον κόσμο, μια που από τη μια άκρη της υφηλίου μέχρι την άλλη η εξαθλίωση κορυφώνεται. Νέα Τάξη Πραγμάτων you know?
Τώρα ίσως συμφωνούμε…
Πολύ καλό σχόλιο. Επιπρόσθετα στα περι ανισοτιμιας, που βασικά είναι η κκεδικη θεωρία της πυραμίδας, θα έλεγα ότι η θεωρία αυτή είναι ελλειπής σαν ανάλυση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής σήμερα. Πρόκειται κατά βάσει για σταλινικό οικονομισμό.
Εκτός από την μαρξιστική πολιτική οικονομία στις διεθνείς σχέσεις στον καπιταλισμό, υπάρχουν και άλλες νομοτέλειες οι οποίες είναι ουσιαστικά άγνωστες. Η μετατροπή της οικονομικής ανάλυσης σε διαλεκτικό υλισμό δεν μπορεί να είναι μηχανιστική. Η προσπάθεια του Λένιν στον ‘ιμπεριαλισμο’ να ενοποιήσει τη μαρξιστική πολιτική οικονομία με την υλιστική διαλεκτική σταμάτησε άδοξα. Το βιβλίο του είναι σύμφωνα με τον ίδιο τρόπο συγγραφέα του, ένα απλό ‘σκιαγραφημα’.
Ο Λένιν στην προσπάθεια του σταμάτησε στην απαρίθμηση 6-7 παραγόντων οι οποίοι αθροιζομενοι παράγουν μια νέα ποιότητα, την Εποχή του Ιμπεριαλισμού, όχι των ιμπεριαλιστών…όπου όλοι είναι λίγο πολύ ιμπεριαλιστές, είναι σαν να λες ότι και το ελάφι είναι λίγο πολύ θηρευτής όπως και η ύαινα. (Όπου στην θέση ελαφιού -υαινας βάζει ο καθένας ότι θέλει).
Τι λε ρε μεγάλε…?
Η σχέση Ελλάδας Τουρκίας ως καπιταλιστικοι σχηματισμοί δεν καθορίζεται μονπλευρα από την σχετική τους οικονομική δύναμη γιατί η διεθνής πολιτική δεν είναι απλή αντανακλαση της οικονομίας.
Η ισχυροποίηση της Τουρκίας σε τοπική ιμπεριαλιστική δύναμη έχει να κάνει περισσότερο με την αυταρχικη της διακυβέρνηση, την ενοποιητική δύναμη του λόμπυ εξουσίας, τις πολύχρονες διαπλοκές κράτους επιχειρήσεων και στρατού, την ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική που παραδοσιακά ακολουθεί η Τουρκία εκμεταλλευόμενη συμμαχίες με διάφορες δυνάμεις και εκτός ΝΑΤΟ, και πολλά άλλα που εξειδικευμένοι πολιτικοί αναλυτές είναι σε θέση να ξέρουν.
Το οτι γη αστικη ταξη της Τουρκιας μπορει να στειλει χαλαρα μερικα εκατομυριακια φανταρια να σκοτωθουν οπου οι περισσοτεροι παιζει ναναι και ενθουσιασμενοι, δε μετρα στην ισχυροποιηση, στη καραμπινατη ανισομερεια, στο μαλλον μονοδιαστατο της απειλης κλπ; Η πολεμικη βιομηχανια; Η διατροφικη κ ενεργειακη επαρκεια; κ,α.Απορω μα τα χιλια χλωμα προσωπα με τις αναλυσεις μαρξιστων και δλδ υλιστων, λενε σεντονια θεωριες και μεσα λειπουν τα υλικα. τρατζικ
Κώστα δεν ξέρω αν έχει σημασία ένας τέτοιος διάλογος εδω.
Απλά να διευκρινίσω όσα τηλεγραφικά παραθέσα πριν.
Ως σταλινικό οικονομισμό εννοώ την χρήση των οικονομικών δεδομένων, ΑΕΠ κυρίως και ποιότητα καπιταλισμού (διάρθρωση, καθετοποιημένη, βασικοί τομείς παραγωγής, πρωτογενής τομέας κτλ κτλ) ως απόλυτο κριτήριο της ισχύος μια χώρας. Ξέρουμε όμως ότι η διαμεσολάβηση της πολιτικής είναι αυτό που καθορίζει την ισχύ ανάμεσα σε χώρες που είναι στο ίδιο επίπεδο καπιταλισμού. Ο οικονομικός παράγοντας είναι καθοριστικός (και αυτό όχι πάντοτε) ανάμεσα σε χώρες διαφορετικού επιπέδου καπιταλισμού.
Αυτό καθαυτό το σχήμα πυραμίδα αν εξαιρέσω την προηγούμενη ένσταση, ότι είναι δηλαδή μονοπλευρα οικονομιστικο, είναι σχετικά σωστό και προκύπτει από το ‘μια χούφτα χώρες ‘ του Λένιν –
”Ο κόσμος χωρίστηκε σε μία χούφτα κράτη-τοκογλύφους και σε μία τεράστια πλειοψηφία κράτη-οφειλέτες” λέει ο Λένιν,
με την μεσολάβηση της μεταπολεμικής περιόδου όπου κάποιες χώρες μέσου επιπέδου πχ Σαουδική Αραβία, Βενεζουελα, Σουηδια, Ισπανία, Κίνα, Ινδία, κτλ κτλ, μπήκαν στην αλυσίδα ως κρίκοι δημιουργώντας την ανάγκη σχηματοποίησης της πραγματικότητας στο σχημα μιας πυραμίδας.
Πώς έγινεν αυτό; Η εξάρτηση μετατράπηκε στο αντίθετο της; Τα ξένα μονοπώλια που κυριαρχούσαν στην Ελλάδα του 1960 οδήγησαν στην δημιουργία ντόπιων μονοπωλίων….τα οποία με το γνωστό τρόπο γιγαντώθηκαν και έφτασαν να κάνουν εξαγωγη κεφαλαίου στα Βαλκάνια και την μέση ανατολη-αφρικη….φυσικά αυτό δεν μετατρέπει τη. Ελλάδα σε ιμπεριαλιστικη χώρα αλλά επειδή η ανισοτιμή αλληλεξάρτηση εξακολουθεί να επιδρά, η Ελλάδα εύκολα σε μια μεγάλη οικονομικη κρίση μεταπίπτει σε αποικία χρέους αφού πάλι μέσω της πολιτικής οι μεγάλες δυνάμεις μετακυλουν το κόστος της κρίσης σε χώρες ανίσχυρες, όπως ήταν εξάλλου τον περισσότερο χρόνο η Ελλάδα.
Εδώ υπάρχει η ένσταση ότι μάλλον η Ελλάδα τελικά είναι ισχυρή χώρα, αφού οι καπιταλιστές της μπορούν και μετακυλουν το κόστος αυτό στους εργαζομένους!! (Σύμφωνα με ενα σκεπτικό)
Τελικα θεωρω καλό το σχήμα της πυραμίδας έστω και μέσα στην ασάφεια του…εξάλλου ούτε ο Λένιν ήταν εξαιρετικά σαφής όταν αναφερόταν στις άλλες χώρες, εκτός της ΧΟΥΦΤΑΣ. Εξάλλου την αλυσίδα την σπας εύκολα η δύσκολα, τραβώντας, χτυπώντας ειδικά άμα είναι σκουριασμένη.
Αυτές οι παρομοιώσεις όμως δεν ταιριάζουν στην σημερινή εποχή που έχουμε πυραμίδα και οι πυραμίδες φημίζονται εκτός από τη μεγάλη αντοχή τους και την αντίσταση στην φθορά, για τις κρυφές διόδους και τις παγίδες που διαθέτουν, τις περίεργες κατάρες που συνοδεύουν κάθε προσπάθεια συλυσης τους….επιστροφή στην μεταφυσική, ούτε το ΚΚΕ ξεφεύγει, έστω και στο επίπεδο της ασυνείδητης (;) εικονοπλασιας;;
Η πέτρα δεν σκουριάζει, ούτε σαπίζει…και για να σπάσει χρειάζεσαι τεραστια υλική δύναμη συσσωρευμένη σε κύρια σημεία της βάσης της…αν σημαδέψεις την κορυφή δεν κάνεις πολλά πράγματα, ούτε και με υπονόμευση πετυχαινεις την κατάρρευση διότι η πυραμίδα είναι το πιο ευστάθες σχήμα.
Για το ζήτημα της εξαρτησης, αυτή δεν άλλαξε, υπάρχει πάντα λοιπόν, η Ελλάδα μετατρεπεται με ευκολία από ‘ιμπεριαλιστικη’ σε αποικία χρέους!!!
Και εδώ χρειάζεται μια εξηγηση.
Για το αν πρέπει να διαλέξεις ιμπεριαλιστη, η αν τελικά μη επιλέγοντας κανένα τελικά στους άλλους φαίνεται σαν να επιλέγεις τον μεγαλυτερο….και εδώ θέλει εξήγηση που δεν είναι ο χωρος εδω.
Για το σχήμα της ζούγκλας εννοείται υπάρχουν λιοντάρια, τίγρεις,αρκούδες και κάθε λογίων ζώα.
Δύο παραδείγματα του τι σημαίνει διαλέγω ιμπεριαλιστη.
Περίπτωση της δημιουργίας έντασης στο ελληνικό υδάτινο όριο- χωρικά ύδατα με σκοπό την μετατροπή της Ελλάδας σε τουρκικό προτεκτοράτο.
Εδώ οι δυνάμεις που λένε δεν πάμε ούτε με τον ένα ούτε με τον άλλο, κανείς δεν έχει δίκαιο, κατηγορούνται ότι τελικά υποστηρίζουν τον τουρκικό επεκτατισμό.
Περίπτωση της κρίσης στην Κριμαία-ντονσκ. Όσοι πιστεύουν ότι η Ρωσία εμφανίστηκε εκεί όχι για να υποστηρίξει το λαϊκό αίτημα για ανεξαρτησία από την ουκρανια, αλλά σαν εκμεταλλευτής στις περιοχές αυτές κατηγορούνται ότι, όσο αριστερά στο φάσμα και αν βρίσκονται, εν τέλει υποστηρίζουν τον νατοϊκό επεκτατισμό που αν φύγει η Ρωσία θα προσαρτησει τις περιοχές αυτές!!
Το να πεις στην μια περίπτωση έχουν δίκαιο οι λαοί και στην άλλη όχι είναι πολιτική παρακμη.
Αλλά και να το πεις ότι και στις δύο πλευρές δίκαιο έχουν οι λαοί, και όχι οι χώρες, θα σου απαντήσει άλλος, ότι τέλος πάντων τι λαοί μου λες εδώ αναμέτρουνται στρατοί και οι λαοί στην τελική με τους στρατούς θα πάνε οπότε εδώ τι λες ;
Και μια υποσημειωση για τον σταλινικο οικονομισμο.
Η εντελως μηχανιστικη ερμηνεια της πολιτικης οικονομιας, και η αντιληψη για την ιμπεριαλιστική πολιτικη σαν απλη αντανακλαση της οικονομιας οδηγησε στην προβλεψη του σταλιν οτι σαν αποτελεσμα της κρισης στν δεκαετία του 30 θα ξεσπουσε πολεμος μεταξυ ΗΠΑ Βρετανίας δηλαδη των χωρωνμε το μεγαλυτερο αεπ καθωςκαι στην αξιωματικη προσέγγιση του ολοενα μειουμενου ποσοστου κερδους ως γενεσιουργου αιτιου της γενικης καταρρευσης του καπιταλιστικού τροπου παραγωγης (5ο συνεδριο της διεθνους)
Κώστα δεν ξέρω αν διαβάζεις και δεν απαντάς η αν δεν διάβασες. Ούτως η άλλως εγώ θα απαντήσω με μια τελευταία διευκρίνιση.
Θεωρίες εξάρτησης , φυσικά εξυπηρέτησαν στο παρελθόν και την στρατηγική της ΕΣΣΔ για ειρηνική συνύπαρξη, συμβάλλοντας στην εξάπλωση επαναστατικών η απλά εθνοαπελευθερωτικων κινημάτων, δημιουργώντας έτσι αντιπερισπασμό στην επιθετικότητα του ΝΑΤΟ!!
Βέβαια τότε τα ερμηνεύσαμε αλλοιώς ως τρίτο δρόμο, ως την λύση στην μετατροπή της ΕΣΣΔ σε υπερδύναμη κτλ. Φάνηκε τελικά και ερμηνεύοντας εκ των υστέρων ότι η τελική κατάληξη αυτών των κινημάτων ήταν η πλήρης αστοποίηση τους, και ότι εξυπηρέτησαν την κοινωνική πρόοδο στις χώρες τους αλλά δεν ήταν σε καμία περίπτωση τρίτος δρόμος για σοσιαλισμό.
Οι χώρες αυτές, επέλεξαν μια άλλη μορφή ΕΞΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ και οδηγήθηκαν σε μια αστική εξάπλωση από άλλο δρόμο στο ίδιο αποτέλεσμα με τις χώρες που αναπτύχθηκαν κάτω από την ιμπεριαλιστικη εξάρτηση!!!!
Συνεπώς οι θεωρίες αυτές εξάντλησαν την δυναμική τους!!
Υπάρχει και η άποψη ότι οι θεωρίες αυτές ήταν από την αφετηρία τους λανθασμένες αφού αποτελούσαν διαστρέβλωση των συμπερασμάτων του Λένιν και των αποφάσεων του 5ου συνεδρίου της διεθνούς. Πράγματι, οι Λένιν και Ζηνοβιεφ, ποτέ (τουλαχιστον μέχρι το 1935) δεν εξέφρασαν την άποψη για αστικό εκξυγχρονισμο κάτω από την ηγεμονία αστικών δυνάμεων και υποστήριξη των Κ.Κ. (τροτσκιστική η νεοΚΚΕ άποψη). Αυτά τα εκ των υστέρων συμπεράσματα είναι καλά, εφόσον βέβαια δεν οδηγούν σε μια αφ’ υψηλού οπτική που ήταν πάντα το πρόβλημα του ΚΚΕ.
ΣΤ δεν είδα κάτι που λες να εφάπτεται με όσα λέω συνεπώς δεν είμαστε σε διάλογο για να απαντήσω.
Κώστας
Κωστα ξερεις πολλα για αυτο μου κανει εντυπωση που δεχεσαι τις αποψεις της ανταρσια για την τουρκινη επιθετικοτητα οτι ισοφαριζεται απο την ελληνικη. Οτι η Τουρκία κατεχει την μιση κυπρο, οτι οπως λες εχει δικη της ατζεντα, παροτι στο νατο, σε αντίθεση με την ελλαδα, αυτο μου κανει εντύπωση για αυτο μπηκα στον κοπω να συνομιλησω μαζι σου γιατι βλεπω οτι δεν εισαι ντενεκες ξεγανωτος οποτε μην απαντας αμα νομιζεις οτι εχεις δικιο εγω παντως δεν πειθομαι απο αυτους που γραφουν σεντονια γιατι εχω την ταση να τα ψαχνω σε βαθος.
Δεν είπα τέτοιο πράγμα ΣΤ, είπα πως δεν υπάρχει γενικό ελληνικό δίκιο και γενικό τουρκικό άδικο, γενική ελληνική αμυντική στάση και γενική τούρκικη επιθετική στάση. Αν η τούρκικη αστική τάξη έχει μια επιθετική στάση και η ελληνική μια αμυντική το κάνουν για την ιμπεριαλιστική διαμεσολάβηση άρα δεν έχει κανείς δίκιο από την σκοπιά των λαών, της ειρήνης, του προλεταριακού διεθνισμού και του σοσιαλισμού. Είπα όμως πως τελικά ο τούρκικος εθνικισμός είναι αναθεωρητικός έναντι του ελληνικού και πως το εξ ορισμού άδικο και των 2 δεν με οδηγεί σε συμπέρασμα περί εξ ορισμού άδικου και ιμπεριαλιστικού πολέμου αν ξεσπάσει. Αλλά (είναι τόσο σύνθετο που τα συνεχή μπρος πίσω και να μεν αλλά είναι αναγκαία και πλούτος μιας άποψης) μέχρι να ξεσπάσει σκοπός είναι η αποτροπή του και όχι να καλούμε τον λαό στα χαρακώματα όπως κάνει το ΚΚΕ ή να αποδεχόμαστε το παιχνίδι των εξορύξεων κάτω από την μπότα του ιμπεριαλισμού και τα παζάρια των πολυεθνικών. To οποίο ΚΚΕ τρελαίνει άνθρωπο, συνδυάζει κλασικές αριστερίστικες θέσεις γραμμικού διεθνισμού, υπερανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων σε διεθνή βάση και άρνησης της ανισοτιμίας με σοβινιστικές θέσεις.γενικού ελληνικού δίκιου.
Να ξέρεις πως δεν σκόπευα σε προσβάλλω μη απαντώντας απλά λίγο που έγραψα μια άποψη που δεν το κρίνω οπωσδήποτε σκόπιμο να απαντάω λες και δίνω συνέντευξη και λίγο που έχουμε διαφορετικούς κώδικες έκφρασης με αποτέλεσμα να μην μπορώ να καταλάβω ακριβώς τι λες στην ανάλυση σου μου το έκαναν δύσκολο. Δεν έχω καταλάβει, αλήθεια, πως στέκεσαι στο δίπολο ανοχής στον εθνικισμό και ανοχής στον ντεφαιτισμό, με μπερδεύεις. Συμφωνώ πάντως μαζί σου με το να μην βλέπουμε αμιγώς οικονομικά τους διεθνείς συσχετισμούς.
Κώστας
Είναι δύσκολο κανείς να δεχθεί ότι το διδακτορικό του για το πρώτο μισό του 1900 δεν βοηθά ικανοποιητικά στην παραγωγή σύγχρονων εργαλείων. Αλλά είναι αναμενόμενο: όσο κι αν έχεις μελετήσει εξαντλητικά για το βίο των αγίων, του Κοπέρνικου, του Γαλιλαίου και του Τζορντάνο Μπρούνο, δεν αποκτάς ικανά εφόδια ούτε για αντιπαράθεση γύρω από τις θεωρίες της σχετικότητας ούτε για πλοήγηση στο διάστημα. Με τούτα και με κείνα δεν είναι να απορεί κανείς που το χώρο της διανόησης αλλά και της μαζικής κατασκευής εργαλείων τον νέμονται κάτι δήθεν new age κενο – ”κβαντολόγοι”.
Από την άλλη, κάποιοι θέλουν εδώ και χρόνια να καλύψουν τα κενά με ένα Σύγχρονο Κομμουνιστικό Πρόγραμμα και Κόμμα (ΣΚΠΚ). Θάλεγε κανείς πως πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι ψήνονται.. Όχι όμως μετρήσιμες κοινωνικές δυνάμεις. Ενώ και μόνο ο ανταγωνισμός για την ονομασία ενός ακόμη ΚΚ είναι μια βασανισμένη ιστορία δεκαετιών που μόνο αρνητικά άφησε από πρακτική άποψη (αποτελέσματος). Τη στιγμή μάλιστα που στην Ελλάδα υπάρχει το πιο μαζικό παγκόσμια ΚΚ (τρώει άκυρο το “Κ”ΚΚίνας) που αντέχει χωρίς να έχει ξεπέσει στη new age κενότητα, εφόσον λοιπόν θα μπορούσε να συνυπάρξει και ένα επιπλέον ΣΚΠΚ, αυτό θα σήμαινε ότι ο Ελλαδικός χώρος είναι έτοιμος να δώσει για μια ακόμη φορά τα φώτα του (κομμουνιστικού αυτή τη φορά) πολιτισμού σε όλο τον κόσμο. Ότι δηλαδή, οι θεωρητικές δυνατότητες των Ελλήνων διανοητών και επίσης οι ταξικοί αγώνες στην Ελλάδα έχουν μια τέτοια πυκνότητα, διεθνώς πρωτοπόρα και με υπολογίσιμο διεθνές κονέ. Κάτι τέτοιο βέβαια ουδόλως συμβαίνει.
Όχι ότι δεν θα ήταν ευχής έργο το Ελληνικό ΚΚ να ενσωματώσει απαραίτητα σύγχρονα στοιχεία (και διανοητές) και να εξελιχθεί ποικιλοτρόπως. Ωστόσο το ερώτημα είναι κατά πόσο αυτό είναι άμεσα εφικτό χωρίς να μετατραπεί και αυτό το υπαρκτό ΚΚ σε new age κενότητα. Βάσει των ανωτέρω, οι αξιόλογοι άνθρωποι που ψήνονται για ένα ΣΚΠΚ, αν τυχόν τούτη τη φορά καταφέρουν να κινήσουν κάτι (έχουμε γκώσει), έχουν κι αυτή τη φορά όλες τις προοπτικές να δημιουργήσουν πολλά περισσότερα προβλήματα και συγχύσεις από όσα ίσως θα μπορούσαν (ίσως) να επιλύσουν.
Διαφορετικό θα ήταν βέβαια αν μιλούσαμε για ένα άλλο υποκείμενο, μαζικό και λαϊκό, που θα κάλυπτε τον υπόλοιπο (μεγάλο εν δυνάμει) ταξικό χώρο της αριστεράς εκτός εισαγωγικών, χωρίς να ερίζει για το “Κ”, αλλά αντίθετα: Σε λειτουργική συνέργεια μέσα στο ευρύ πεδίο των κοινωνικών δυνάμεων, με το υπάρχον ΚΚ. Ούτε βέβαια θα είχε ανάγκη τα υπερφίαλα έως και κενά περιεχομένου προσδιοριστικά (αντικαπιταλιστική, μαχόμενη, ριζοσπαστική, ανατρεπτική, επαναστατική κ.α. που όταν δεν αποτελούν ταυτολογία της έννοιας αριστερά, φτάνουν σε υπερφίαλο σημείο φαιδρότητας). Ένα τέτοιο υποκείμενο που θα κάλυπτε περισσότερο από το υπαρκτό ΚΚ την ανάγκη επαφής με τη συγκυρία θα μπορούσε έτσι να συμβάλλει από διαφορετική θέση στην απάντηση των άλυτων στρατηγικών ερωτημάτων της μετάβασης και του ότι προηγείται – και επίσης να δοκιμάσει με σοβαρούς όρους ποιο σύγχρονη οργανωτική λύση. Λειτουργικά συν(αντα)αγωνιζόμενο με το (αρκεί ένα) υπάρχον ΚΚ.
Κώστα αν το δεις σε βάθος η θεση του ΚΚΕ δεν είναι και τόσο λάθος.
Η στάση της Ελλάδας δεν είναι τυχαία αμυντική απέναντι στην Τουρκία .
Η ουσία του ελληνικου αμυντισμού είναι ότι αποτελεί δομικό στοιχείο της ένταξης της στον διεθνή συσχετισμό δηλαδή ο αμυντισμος του ελληνικού καπιταλιστικού σχηματισμου είναι ο σιγκεκριμενος τροπος ύπαρξης του μέσα στο ΝΑΤΟ. Και αυτό δεν είναι μόνο οικονομικό ζήτημα αλλά αποτελει στοιχείο πολιτικης. (Η θέση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ δεν είναι μια απλή αντανακλαση της οικονομίας της αλλά αποτελεί το πολιτικό γινόμενο αυτής.)
Αντίθετα η Τουρκία για λόγους που δεν αποτελούν απλή αντανακλαση της οικονομικής της αξίας, αλλά αποτελεί επίσης στοιχείο πολιτικης, έχει επιθετικό και αναθεωρητικό ρόλο στο διεθνές πεδίο, όχι μόνον απέναντι στη Ελλάδα και όχι μόνο σε συμφωνία με το ΝΑΤΟ. Αυτό το δεδομένο προέρχεται από την αξιολόγηση της τουρκικής πολιτικής σε βάθος χρονου. Σιγκεκριμενα απέναντι στην Ελλάδα έχει την στάση των συνεχών παραβιάσεων των ελληνικών χωρικών υδάτων με σκοπό την ντεφακτο μετατροπή της σε προτεκτοράτο, στρατιωτικά και οικονομικά την αναγκαστική ‘διαπραγματευση’ για το μοίρασμα των πετρελαιων του αιγαίου.
Στη σχέση Ελλάδας τουρκιας πάλι το εσωτερικό στοιχείο είναι η πολιτική όχι απλά η οικονομία.
Οπότε ναι οποιαδηποτε σύγκρουση Ελλάδας Τουρκίας όπου και αν λάβει χώρα, θα αφορά έμμεσα η άμεσα το πετρέλαιο του Αιγαίου και της Κύπρου! Και θα είναι ντεφακτο δίκαιος αμυντικός πόλεμος από την πλευρά της Ελλάδας και ντεφακτο επιθετικός (μην τον λες ιμπεριαλιστικό αν θες) από την πλευρά της Τουρκίας.
Σε περίπτωση που η Τουρκία αποφασίσει να κάνει πολεμο, αυτός θα είναι επιθετικός και η Ελλάδα, (δηλαδή η τάξη που έχει την εξουσία οποία και να είναι) θα έχει το καθήκον να αμυνθεί.
Αν όμως η Ελλάδα δεχτεί εκ των υστέρων παζάρια με μεσολαβητή ξένο ιμπεριαλιστη…δηλαδή να χρησιμοποιήσει τον πόλεμο ως διαπραγματευτική όπλο……σε παζαρεματα για τα κέρδη των ελληνικών επιχειρήσεων….πατώντας πανω στο αίμα του ελληνικού και τουρκικου λαου…το ίδιο φυσικά θα κάνει και η Τουρκία….τότε ναι η Ελλάδα θα έχει συμμετάσχει σε ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ!!!!! Έστω και σαν εθνος-δουλος του ιμπεριαλιστη. Μόνο όμως τότε ο πόλεμος θα είναι ντεφακτο ιμπεριαλιστικός και από τις δύο μεριές…σε καμμία άλλη.
Φυσικά εσύ και η ανταρσία προιοικονομειτε ότι η ελληνική πλευρά θα κάνει αυτή την μεγάλη ιμπεριαλιστικη λάδια….το ΚΚΕ αυτό το βάζει έμμεσα και ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ για μένα….
Γιατί το βάζει έμμεσα;
Διότι δεν πρόκειται να μπει σε περιπέτειες. Είσαι γνωστής της φράσης ‘η Κύπρος είναι μακρυα’…
Εξάλλου η ελληνική υποχωρητικότητα είναι ήδη από τώρα ένας βασικός λόγος που η θέση του ΚΚΕ έχει διαθλαστει και ενώ θεωρητικά μιλάει για ιμπεριαλιστικη πυραμίδα με οικονομική ουσία, στις θέσεις για το 20ο συνέδριο μιλάει ξεκάθαρα για άμυνα σε εισβολέα, το οποίο είναι αντιφατικό αλλά εγώ το εξηγησα. Σύμφωνα φυσικά με το σκεπτικό μου γιατί στο ΚΚΕ έχουν κάνει ξεκάθαρα άλμα από την πυραμίδα στις θέσεις του 20ου!!!
Υπάρχει και η (σήμερα) απίθανη περίπτωση να ξεκινήσει η Ελλάδα επιθετικό πόλεμο, με την συγκατάθεση έμμεση η άμεση ξένου ιμπεριαλιστη, και αυτή την περίπτωση την καλύπτει η ανάλυση του ΚΚΕ, αλλά αυτό σήμερα μπαίνει στην κατηγορία ‘πολιτική φαντασία’..
Όπως υπάρχει και η (φανταστική αλλά μελλοντικά όχι απίθανη) περίπτωση η Ελλάδα να μετατραπεί στρατηγικά και όχι συγκυριακά σε γεράκι τύπου Ισραήλ, ή (εξίσου απίθανο) η Τουρκία να γίνει περιστερι…κάτω από την επιρροή των καλών δυνάμεων Ρωσία Κίνα …τότε θα ισχύει η ανάλυση της ανταρσία..όχι όμως τώρα.
κοινως μη το παιδευετε, το ΚΚΕ τα εχει ηδη πει οσο γινεται καλυτερα και χωρις να ξανιγεται σε χοντρα φαουλ, και αυτο δεν ισχυει μονο στο συγκεκριμενο θεμα.ουτε και ειναι τυχαιο.
Τι θες να πεις, ποιο ειναι το χοντρο φαουλ, που και καλα το κκε δεν κανει;
Θε να πω ότι σχόλια και σαν του Κώστα, αλλά κυρίως άλλα πολύ πιο διαστημικά και δήθεν “προχώ”, (του Κώστα τα βρίσκω συγκρατημένα -αν και αρκετά μπουρδουκλωμένα και πάλι) οδηγούν σε χοντρά αυτογκόλ, όπου δεν υπάρχει (υλικό) έδαφος σποράς ανά την επικράτεια – και σε καμία επικράτεια εδώ που τα λέμε. Πιο χοντρά και ίσως πιο σταράτα στα εξηγεί παρακάτω ο Left.
Πάση θυσία Διόρθωση: Όπου “αξιόλογοι άνθρωποι” να αντικατασταθεί “αξιόλογα πολιτικά στελέχη”. Όλοι οι άνθρωποι είναι αξιόλογοι -θέση αρχής..
Αποψη σου, πρωτιμω να ειμαι οσο το δυνατον πιο μακρυα απο τον εργαλειακο τροπο σκεψης σου ακομα και αν αυτο σημαινει να βρισκομαι στο διαστημα. Το κκε δεν απεφυγε καμια πατατα στα εξηγει ο Κωστας. Εσυ εχεις σαν μοναδικο γνομωνα να βγαλεις λαδι το κκε. Ξεμυτησες τωρα λογω εκλογων, ενταξει καταλαβαμε.
Να σου πω. Ειμαι λιγο καπως πρακτικος, το παθαινω αυτο και αυτο με σωζει απο την κατα τα αλλα αρκετα θεωρητικη μου προδιαθεση. Βεβαια με τις εκλογες καμια σχεση, ουτε δικηγορος του ΚΚΕ. Αλλά, οκ, άποψή σου..
Μια μερίδα της αριστεράς φαίνεται να πιστεύει πως τα τσουτσέκια του Ιμπεριαλισμού, η, αλλιώς, η …”βάση” της διαμφισβητουμένης(;;…!!) πυραμίδας, δεν ανήκουν στον Ιμπεριαλισμό, και άρα μπορούν να ….αυτονομηθούν;
Καλά κατάλαβα;
Μα αυτό είναι η θεωρία της περίφημης ….”εξάρτησης”, που κατ’ εμένα είχε βάση στα χρόνια του Λένιν, τότε, που υπήρχαν αποικίες και περιφερειακός Καπιταλισμός υποανάπτυκτος, πείτε τον και “νεαρό”. Τότε που οι Ιμπεριαλιστές ήταν μια χούφτα (η περίφημη “χούφτα”, που ταλανίζει ακόμη τα κολλημένα μυαλά), και υπήρχε έδαφος για εθνικοαπελευθερωτικό αντιϊμπεριαλιστικό κίνημα και Σοσιαλισμό μέσα ΚΑΙ από αυτό τον δρόμο, σε αδιάρρηκτη σχέση με την νεόκοπη ΕΣΣΔ, άρα και δυνατότητα οικοδόμησης πολιτικής, όπως, σωστά κατ’ αρχήν, έκανε η Διεθνής κι ας τσιρίζουνε τα τρότσκια. Το αν ήταν η όχι βάσιμη αυτή η πολιτική ΤΗΡΟΥΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ, βέβαια, και όχι όπως εξελίχτηκαν τα πράγματα μετά το ’60, ας μην το ανοίξουμε εδώ για την οικονομία της συζήτησης.
Σημασία έχει ότι η Ιστορία το έκλεισε αυτό το θέμα, που έχει πια μόνο ιστορικό ενδιαφέρον.
Σήμερα ΟΛΕΣ (οι εξαιρέσεις ασήμαντες και υπό προθεσμίαν) οι χώρες έχουν ανέβει στο ιμπεριαλιστικό καπιταλιστικό στάδιο, το μονοπωλιακό κεφάλαιο αξιολογεί πια το “έθνος” του (καθώς και τα, ενδεχομένως, πρώην “εξαρτημένα” του), με βάση τα συμφέροντά του, όπως πάντα, ΑΛΛΑ με το νέο δεδομένο ότι πια είναι μονοπωλιακό, για να ερμηνεύουμε και τις εθνικές κωλοτούμπες, που πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια και όχι μόνο στη Γιουνανία… Στο ΚΚΕ αυτό τον καιρό (φαίνεται να) επικρατεί η εκτίμηση ότι το ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο συντηρεί την ΕΘΝΟΚΡΑΤΙΚΗ του υπόσταση, πράγμα, που δύσκολα θα αμφισβητούσε κανείς για τις κορυφές της πυραμίδας, κατανοώντας και τους πρακτικούς-ουσιαστικούς λόγους. Αυτό βέβαια δε μπορεί να γίνεται κανόνας και για έθνη-πορδές η και “άτυχα” (παίξανε και χάσανε), που βλέπουμε να τεντώνουνται και να κοπτοράβονται ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΙΑ ΤΩΝ “ΕΘΝΙΚΩΝ” ΑΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΤΑΞΕΩΝ σε αντίθεση με ό,τι γινότανε η έστω επεδίωκαν τον καιρό της “χούφτας”. Ακριβώς γιατί κι αυτές είναι πια μονοπωλιακές και τα ταξικά συμφέροντά τους δεν ταυτίζονται με τα, υποθετικά πλέον, “εθνικά”. Στη βάση της πυραμίδας νομίζω επικρατεί μια εθνική χαλαρότητα….
Αυτά για να μην λέγονται τερατολογίες για “θέσεις του 20ου vs. “πυραμίδα”) και κυρίως να καταλαβαίνουμε τι γίνεται στη γειτονιά μας.
Η Τουρκία είναι πια πολύ ψηλά στην πυραμίδα αλλά, μπορεί να βρεθεί στη θέση του Ιράκ. Η Ελλάδα είναι πιο χαμηλά και γι αυτό μπορεί να το παίζει μόνο “μεντεσές” σαν αστική τάξη (τώρα αναφέρομαι σε αστικές τάξεις). Η ΠΓΔΜ η “Βόρεια Μακεδονία”, ακόμη πιο χαμηλά, και γι αυτό στις κόντρες νταβατζής της ανέλαβε η Ελλάδα και όχι η Τουρκία, που ήταν πιο qualified λόγω ισχύος.
Το ζήτημα είναι πως καμιά α.τ. δεν εκπροσωπεί πια τα συμφέροντα του Λαού της, και οι Λαοί πρέπει να κάνουν ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ κουμάντα για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους και ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ. Κι αυτό ασφαλώς καθόλου δε συνεπάγεται το “σφάξε με Αγά (Ερντοκάν/Κεμαλιστή) μου ν’ αγιάσω”.
Είναι απλά τα πράγματα και οι αριστεριστές τα μπλέκουν για τους περιθωριακούς τους λόγους.
Ένας, πίσω από την ανάλυση σου διαβλέπω ένα μ-λ υπόβαθρο από το βαθύ παρελθόν, προβλέπω να ακολουθούν ενδιαφέρουσες ιστορίες από την κρύπτη σε αυτή τη γαλαρία.
Πρόσεξε μόνο μη διαβάζεις τις προθέσεις του ΚΚΕ με βάση τους δικούς σου ευσεβείς πόθους.
Προφανώς αστειοτητα δεν είναι ότι η μεγαλοαστική τάξη μπορεί να έχει αντιιμπεριστικα χαρακτηριστικα…αυτό είναι απλώς ένα λάθος το οποίο διαπράττουν πρώην μπρεσνιεφικοι κκεδες (όπως εργατικός αγώνας). Αστειοτητα είναι να πιστεύεις ότι όλες οι χώρες είναι ιμπεριαλιστικές επειδή έγραψε ο Λένιν πριν 103 χρόνια ότι περάσαμε στην ιμπεριαλιστικη εποχή !!!!!!
Ότι μονοπώλια ίσον ιμπεριαλισμός. Αυτό είναι αστειοτητα το οποίο ο κάθε κκες θα υπερασπίζεται μέχρι να το διορθώσει και να κάνει και αυτοκριτική …..όταν πει το κόμμα φυσικά. Μέχρι τότε θα λέτε ότι η Αλβανία και τα Σκόπια είναι ιμπεριαλιστές….και η Λαπωνία…και το Λουξεμβούργο, και η Αιθιοπία, και το Άγιο όρος, γιατί ρε κκεδες κάνετε τα πάντα για να επιβεβαιώνετε τα στερεότυπα που έχουν διαμορφωθεί για εσάς ;;;;;
Δεύτερον.
Οι τροτσκες σκουζαν και έλεγαν από το 1936, αυτά που λέτε τώρα εσείς…..όταν τα έλεγαν αυτά για σας ήταν πράκτορες!!!!!
Τώρα που τα λέτε εσείς τι είστε;;;;
Τρίτον
Μιλώντας για ‘εθνη πορδες’ (είναι το λεξιλόγιο σου και παρακαλώ την παντιέρα να μην το κόψει αφού δεν έκοψε το πιο πάνω σχόλιο), χρησιμοποιείς τον πυρήνα της επιχειρηματολογίας του εργατικού αγώνα που μιλάει και υπεραμύνεται την θεωρία της εξαρτησης που εσύ αποτυχημένα προσπαθείς να καταρρίψεις.
Τέταρτον
Το πρόβλημα δεν είναι τα μικρά έθνη που ξαφνικά έγιναν από αντιιμπεριστικα σε φιλοιμπεριαλιστικα για να ταιριάξουν στην κκεδικη πυραμίδα…. Το πρόβλημα είναι ότι τα μεγάλα σοσιαλιστικά και αντιιμπεριστικα κράτη έχασαν το δρόμο τους (ΕΣΣΔ, Κίνα Βιετνάμ κουβα) και δεν φταίνε οι τροτσκιστές για αυτο.
Το πρόβλημα σας είναι ότι χώρες όπως Χιλή του αλιεντε,, Νικαράγουα των σαντινιστας, το επαναστατημενο Κουρδιστάν δεν χωράνε στα κουτάκια που φτιάχνετε για να χωρέσετε την ζωντανή πράγματικοτητα!!!!
Τι και αν σκούζει ο Λένινακος ότι η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη ότι υπάρχουν πολλές ενδιάμεσες χώρες, κάθε μία με τις δικές τις ιδιαιτερότητες….το κόμμα αποφάσισε αλλοιώς!!!
Πέμπτο
Το ΚΚΕ αποφάσισε ότι: καμιά α.τ. δεν εκπροσωπεί πια τα συμφέροντα του Λαού της, και οι Λαοί πρέπει να κάνουν ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ κουμάντα για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους και ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ.
Αυτά κύριοι του ΚΚΕ τα έλεγε ο Τρότσκι στα 1927 όταν ο τσανκαισεκ πρόδωσε τους κουληδες στην Κομμούνα της Καντωνας με αποτέλεσμα να χαθεί η πιο αποφασισμένη και ενεργητική και η τελευταία που εμφανίστηκε από τότε πρωτοπορία Κινέζων κομμουνιστων. Τότε ήταν πράκτορας ο Τρότσκι κύριοι του ΚΚΕ!!! Εσείς τι είστε τώρα που τα λέτε αυτά με 90 χρόνια καθυστέρηση.;;
Για την “παλιά πολιτικοποίηση” του ΑΠΘ, το μ-λ μας έμεινε σαν Μορφή, άσχετα αν δεν ήμασταν. Το πασοκ όμως αλώνισε και αυτή τη ριζοσπαστικοποίηση και το μ-λ δε προχώρησε. Οι στρατάπτσες του 89, 91 έβαλαν αναπόφευκτα όλο το Κ σε κρίση, Αν και από πολύ πριν πιπιλίζονταν η “κρίση της αριστεράς” όπως και η ενότητα αλλά και η ανα-τάδε. Παρά τα ψαξίματα του ΚΚ κ των λοιπών και την υποστολή του ΑΑΔΜ, ποτέ κανείς δεν αποκαθήλωσε τον αντι-ιμπεριαλισμό σαν αναπόφευκτο δρόμο – όχι απλά σαν μια παράμετρο που παίζει. Εξ άλλου, η μοναδική φορά που το ΚΚΕ πλησίασε διψήφιο ήταν με τη δράση του απέναντι στα Γιουγκοσλαβικά ανδραγανθήματα του Νατο. (Οι εκλογές δεν αλλάζουν το κόσμο αλλά είναι εγκυρότατη δημοσκόπηση τάσεων)
Σήμερα το μ-λ πνεύμα δεν υπάρχει για το ευρύ κοινό του αποδω εξωκοιν και της μόδας είναι οι δηθεν-τροτσκιές διαφόρων ειδών. Βέβαια, σερβίρεται και πάλι ένας αντι-ιμπεριαλισμός, ξεδοντιασμένος. Βλέπετε, αντι-ιμπεριαλισμός χωρίς ταύτιση με λαό, αυλές, πεζούλες και πατρίδα είναι ψαρόσουπα χωρίς ψάρια.
Μέχρι και πριν από μια δεκαετία ο αντιιμπεριαλισμός υπήρχε ακόμη ως τάση εντός του ΑΑΔΜ, αλλά ήμασταν κατά κάποιο τρόπο “δεξιίουζα” τάση η οποία υποχωρούσε ιστορικά…
Σήμερα ο πολιτικός λογισμός έχει σαφώς αλλάξει μαζί με την εποχή. Πολύς δικαιωματισμός, λίγη έμφαση στην αίσθηση του ανήκειν… Όπως και να’ χει, η κάθε εποχή θέτει δικά της πλαίσια.
Καλό αυτό για την ψαρόσουπα “μπλούμ”.
Αλλά η εγκυρότητα της “δημοσκόπησης τάσεων” σε τι συνίσταται; Τι είναι οι “τάσεις”; Πόσο μπορεί κανείς να τις πάρει στα σοβαρά;
Σάμπως και ο Λαός των “τάσεων” θα συμπεριφερθεί σύμφωνα με τις “τάσεις” του; &α&άρια! Το είδαμε και στις 7/7/15 και στις 20/11/15. Και να σου πω, τότε που το ΚΚΕ χτύπαγε 8-τάρια και διψήφια στις “τάσεις” του, κατά την γνώμη μου για “πασόκ” ψηφιζότανε. Οταν οι “τάσεις” είδανε πως δεν είναι το πασόκ της καρδιάς τους, …μεταβολή επί τόπου.
Ο Ζαραλίκος έχει δίκηο: “Οτι και να ψηφίσουμε, Πασόκ θα βγεί”. Γιατί αυτό …ψάχνουμε κατά βάθος!
Θα το βρούμε ποτέ; Οσο και την Ουτοπία.
Οι “τάσεις” είναι η έκφραση στην κάλπη της θολούρας στα μυαλά μας – η χαρά του αστού δημοσκόπου. Αν ποτέ (αν…) καθαρίσει η θολούρα, …δε θα υπάρχει κάλπη. Ο σοφός κόσμος θα βρεί κάτι πιο σοβαρό να κάνει από το να …ψηφίζει!
Για όνομα, φίλε ένας! Τι είναι αυτά που του γράφεις του ανθρώπου (πικάπα); Όχι τίποτε άλλο, αλλά εκεί που έχει αποφασίσει να σας ψηφίσει κανονικότατα και όχι με “αχ, βαχ, τι να κάνουμε παιδάκι μου;”, θα τον βάλεις σε σκέψεις. Και, ξέρεις, οι σκέψεις είναι άτιμο πράγμα. Γιατί μπορεί να τον οδηγήσουν να ψηφίσει εμάς, το φτωχό συγγενή σας!
Άμα τα μάθει ο Κουτσούμπας όλ’ αυτά, μαύρο (ψέματα, κόκκινο) φίδι που σ’ έφαγε! Σε βλέπω να αρπάζεις μια προειδοποίηση διαγραφής που να ‘ναι όλη δική σου! ;-) :-)
Μια διόρθωση, 20/9/15 εννοούσα.
Λεφτη, μα την αλήθεια δεν περίμενα τόσο ακαριαία επιβεβαίωση του σχολίου μου! Και πόσες φορές θα γράψω, γαμώτο, πως ούτε το ΚΚΕ εκπροσωπώ, ούτε ποτέ να πείσω κανέναν για οτιδήποτε επιχειρώ, πολύ λιγώτερο για να ….ψηφίσει! Απόψεις ανταλλάσσω και μαθαίνω.
Εσείς βέβαια, μπορείτε να κυνηγάτε ψηφαλάκια = τεκμήρια της επόμενης κωλοτούμπας των …”πασόκ” σας!
….”τάσεις” εκφράζετε, …”τάσεις” είσαστε…
Κάποιοι μπορεί να μη πλησιάσουμε τη κάλπη στα 100 μέτρα, μη προτρέχεις!!!
Φίλε μου γιατί νιώθεις την ανάγκη να απαντάς σε κάθε σχόλιο μου;. Ο ήχος δεν μεταδίδεται στο διάστημα και δεν σε ακούω καν!!
ΣΤ δεν καταφέρνω όχι να σε πείσω μάλλον, ούτε εσύ, και είναι εντάξει αυτό.
Πρέπει να ξεχωρίσουμε 2 πράγματα. Είναι άλλο η άμυνα σε επίθεση και άλλο να λένε οι κομμουνιστές και το κομμουνιστικό κίνημα πως η Τουρκία αμφισβητεί τα “κυριαρχικά μας δικαιώματα”,
¨Όταν το ελληνικό καπιταλιστικό κράτος υπερασπίζεται “κυριαρχικά δικαιώματα” υπερασπίζεται τις καπιταλιστικές σχέσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης και την ιμπεριαλιστική στρατηγική και επιδιαιτησία.
Το να αναμασάει το ΚΚ εν καιρώ ειρήνης τα “κυριαρχικά δικαιώματα” σημαίνει πως μπαίνει ουρά στον αστισμό και τον ιμπεριαλισμό. Επίσης σημαίνει πως θα είναι πλήρως αφοπλισμένο όταν γίνει αυτή η “λαδιά” που λες, που προφανώς είναι βέβαιο πως θα γίνει. Αν δεν έχεις επιχειρήσει καν να αλλάξεις το γήπεδο από αυτό της ιμπεριαλιστικής διαιτησίας και της χρήσης της από τον ελληνικό αστισμό για την στεραίωση της εξουσίας του εν καιρώ ειρήνης θα το κάνεις εν καιρώ πολέμου ? Επίσης ας μην βλέπουμε όλη την ώρα 2 καταστάσεις άσπρο-μάυρο, ειρήνη και πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας γιατί το συγκλονιστικά πιθανότερο είναι πως ανοιχτός πόλεμος δεν θα γίνει. Με βομβαρδισμούς και επιθέσεις Στρατού Ξηράς, κατάληψη εδαφών, απόβαση στα νησιά κλπ. Υπάρχει όμως η γκρίζα ζώνη των επεισοδίων για την πρόκληση της ιμπεριαλιστικής μεσολάβησης και την πειθάρχηση των λαών στους 2 αστισμούς. Εκεί τι θα πει ένα ΚΚΕ που έχει εγκλωβιστεί στην υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα ? Πως συνδέεται de facto το οτιδήποτε γίνει στο Αιγαίο με τις συνθήκες ζωής και αναπαραγωγής της εργατικής τάξης και των συμμάχων της και τους όρους κάτω από τους οποίους αγωνίζεται για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων της και την ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης ? Πως γίνεται το άλμα ανάμεσα στο “επεισόδιο” στο Αιγαίο για την πρόκληση της αμερικανοατοικής επέμβασης υπέρ του ενός ή του άλλου με ένα σκηνικό που περίπου ο Τουρκικός στρατός πέρασε τον ¨Εβρο και ο τουρκικός στόλος έκανε απόβαση στα νησιά ? Δεν πρέπει να τα ξεχωρίζουμε ?
Και να μην μιλάμε αόριστα γιατί είναι πράγματα που έχουν συμβεί. Η υπεραντίδραση του ελληνικού κράτους το 96 ήταν κάτι που έπρεπε να στηριχτεί από το κομμουνιστικό κίνημα ? Έπρεπε να στηριχτεί και μετά να καταγγελθεί η υποχώρηση ? Και τι να ζητήσουμε, Γενική Επιστράτευση ? Μήπως, όπως λέω εγώ, έπρεπε το κομμουνιστικό κίνημα να προβλέψει ευθύς εξ αρχής τον ελληνικό κουτσαβακισμό αλλά να μην τον καταγγείλει ζητώντας μιλιταριστική κλιμάκωση ? Μπορεί το ΚΚΕ να μου γειώσει πως συγκεκριμένα επιδεινώνονται οι όροι της ταξικής πάλης στην Ελλάδα αν τα Ϊμια είναι γκρίζα και αν δεν μπορεί ο χ Καμένος να πάει να πετάξει σταφάνι ? Ή μπορεί το ΚΚΕ στα σοβαρά να μου πει πως αν δεν χαλάμε τον κόσμο για τα Ϊμια δεν θα μπορέσουμε να πούμε κάτι και να επηρεάσουμε τον λαό ούτε αν μπουν στον Έβρο ? Δεν μπορεί δηλ το ΚΚ να ζυμώνει στον λαό την ανάγκη υπεράσπισης της εδαφικής ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας χωρίς να προσχωρεί στην εθνικιστική υστερία της κάθε κοντρίτσας ανέμεσα στις αστικές τάξεις ?
Είναι σχιζοφρένεια η θέση του ΚΚΕ ΣΤ και όχι σωστή. Περιμένει πως και πως τον πόλεμο για να ξεσπάσει σοσιαλιστική επανάσταση δίκην αυτοματισμού και αρνείται κάθε αντιιμπεριαλιστικό στόχο σαν μη επαρκώς αντικαπιταλιστικό την ίδια ώρα που σε καιρό ειρήνης συμμετέχει στην “εθνική ομοψυχία”. Είναι ένα άρρωστο κράμα αριστερισμού και σωβινισμού
Κώστας
Δεν πα’ να γράφει και να ξαναγράφει ο πικάπα! Εσείς εξακολουθείτε να τον γράφετε!
Ε, άμα γράψει κι η Ιστορία έστω και μια λεξούλα για σας, να μου γράψετε!
Λεφτ, ετούτο το σχόλιο ήτανε βασικά για την ανάρτηση με τα βίντεο από την εκδήλωση του ΣΚΠΚ gia thn EE, που όμως δεν την βρήκα. Αφορμή ήτανε αυτά τα σεντονάκια καλοσυνταγμένων αναλύσεων για Νατο-Τουρκία κλπ – καλογραμμένα, αν και δε καταλαβαίνω ιδιαίτερη αιτία για αυτά.
Συμπερασματικά, γιου β γκατ ε ποιντ. Οι διάλογοι ανθρώπων με καλή δυνατότητα έκφρασης, από τη γαλαρία έστω των αναρτήσεων του καλού σάιτ παντιέρα, συμβάλλουν ίσως και αυτοί σε κάτι, ελλείψει άλλου τρόπου, μέσου κλπ. Μέχρι ενός σημείου βέβαια.
Νομίζω ότι το σχόλιο παραπάνω (07/04/2019 at 15:33) του Κώστα πρέπει να κορνιζαριστεί και να κρεμαστεί σε περίοπτη θέση στα σπίτια όλων μας ως μνημειώδες μνημείο κοντόθωρης, δογματικής και, σε τελική ανάλυση, αυτοκτονικής για την Αριστερά πολιτικής σκέψης.
Εγώ, μάγκες και μαγκίτισσες, λέω να ζήσουμε. Η ζωή είναι ανεκτίμητη. Εσείς τι λέτε;
Νομίζω εδώ τον αδικείς τον Κώστα. Απλά τα μπουρδουκλώνει άνευ λόγου (αρανίτικο γνώρισμα – και όχι μόνο..). Στη συγκεκριμένη περίπτωση το είπε και ο ίδιος..είναι μπερδεμένο το θέμα.
Μα πώς τον αδικώ, φίλε πικάπα; Αν διαβάσεις προσεκτικά δεν θα δυσκολευτείς να καταλάβεις ότι για τον Κώστα (και κάθε άνθρωπο που σκέπτεται παρόμοια) στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό δεν υπάρχει τίποτε άλλο από τις δύο κύριες τάξεις τάξεις αντιμέτωπες η μία με την άλλη, η κάθε μία με τους συμμάχους της, οι οποίες, ζουν κάπου στην …άυλη χώρα τών …Ελοχίμ, μια χώρα χωρίς έδαφος, χωρίς σύνορα, χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας!
Μου λες ότι παραδέχεται και ο ίδιος πως το θέμα είναι μπερδεμένο. Τι να το κάνω που δεν μπορεί να καταλάβει ποιο είναι το μπέρδεμα και πολύ περισσότερο ότι με αυτό το μπέρδεμα είναι υποχρεωμένος να ζήσει και να δράσει πολιτικά (και αυτός, και τα παιδιά του, και τα εγγόνια του, και τα δισέγγονά του κι έχει ο Θεός…): εκτός από κομμουνιστής, έτυχε να είναι και Έλληνας. Αυτό είναι που τον ζορίζει και τον μπερδεύει (γι’ αυτό και δεν έχει κατακτήσει ακόμα τον τίτλο τού διεθνιστή, όπως αφελώς πιστεύει). Κι επειδή ζορίζεται και μπερδεύεται, “ριζοσπαστικά” σκεπτόμενος καταργεί το ένα σκέλος τού διαλεκτικού δίπολου, το έθνος, και από ‘δω πάν’ κι οι άλλοι. Όχι θα κάτσει να σκάσει! Το ίδιο κάνουν (και το ίδιο κάνει και αυτός) και οι φανατικές φέμινες και οι αρσενικοί φίλοι τους (εκ των οποίων χοντρικά το 50% είναι …ΛΟΑΤΚΙ :-) που έχουν καπελώσει το φεμινιστικό κίνημα μέχρι τους αστραγάλους). Ζορίζονται με την αιώνια διαλεκτική συνύπαρξη των δύο φύλων (δύο είναι τα φύλα, μην ακούω αηδίες!), κι επειδή έχουν βαρεθεί πια να γράφουν συνέχεια “όλοι και όλες”, “μερικοί και μερικές”, “εκείνοι κι εκείνες”, “συντρόφισσες και σύντροφοι” “ο/η” και τα παρόμοια, καταργούν τα φύλα μ’ εκείνο το απίθανο @ που φοριέται στο διαδίκτυο εδώ και δυο-τρία χρόνια από κάτι σαλούς (και σαλές –μη με πουν και φαλλοκράτη ;-) ). Μιλάμε για κόλαση που τη ζούμε πριν την ώρα μας! :-)
Και μου λες ότι τον αδικώ;;; :-)
Ε δεν το λες κόλαση. Γραφική παραλυτική διάλυση σε ταυτότητες, την τρίχα τριχιά, μαζί με λειψό διεθνισμό και μάλλον κοσμοπολιτισμό. Στο χαρμάνι μέσα και αντι-ιμπεριαλισμός, αναλόγως γούστου, πολύς ή ολίγος, όπου όμως δε δένει μέσα στο γλυκό. Ίσως όλα να γίνουν κρυστάλλινα με το ΣΚΠΣ. Άντε με το καλό.
Το θέμα είναι ότι το άλλο, το πάρτο αλλιώς, που κάποτε είχαμε νομίσει πως μπορεί να δέσει, ούτε αυτό μπορεί να δέσει, μα οδηγεί σε άλλους είδους γραφικότητες. Άρα;
Άρα να ψηφίσεις ΚΚΕ και να μην ασχολείσαι με τους άλλους!!
Δεκτό και σόρι.Λάθος μου.
Φίλε πικάπα,
Αυτό που γράφεις στο τέλος[*] δεν το έπιασα. Επειδή με ενδιαφέρει, καθ’ ό,τι, ψυχανεμίζομαι, αφορά σε κάποιο σχέδιο εξόδου από τη μούχλα που ζούμε, μου το εξηγείς είτε εδώ είτε στο email μου;
Τα λέμε
[*] Το θέμα είναι ότι το άλλο, το πάρτο αλλιώς, που κάποτε είχαμε νομίσει πως μπορεί να δέσει, ούτε αυτό μπορεί να δέσει, μα οδηγεί σε άλλους είδους γραφικότητες. Άρα;
Ε μωρε αφου τα ιδια κ τα ιδια λεμε. Αμαν ειχα κοτσια τιποτε καλυτερο να μηχανευτω, θα εκανα ταση. μαζι με τα φιλαρακια που πινουμε τσιπουρα. Για δημαρχος θα πηγαινα.κι εγω. Τι, κοροιδα ειμαι;
οκ, δεν εννοω τιποτε αλλο απο το σχεδιο λαικη ενοτητα, που ισως ητανε καιρος να βγει στο κλαρι το αργοτερο ως το 2013, και τελικα βγηκε κατοπιν εορτης δαρμενη και μιση, φτιαχνοντας και παλι μια αλλου ειδους γραφικοτητα αερα πατερα
Πικάπα τι είναι το ΣΚΠΣ ?
Αν θες να απαντήσεις σε έναν κομμουνιστή που δεν είναι λευκός άντρας μπατριώτης, αν όχι δεν πειράζει
Κώστας
Δεν διάβασες το σεντόνι μου 7/4 και ώρα 00.11. Μη κάνεις τον κόπο. Είναι το Σύγχρονο Κομμουνιστικό Πρόγραμμα και Κόμμα (ΣΚΠΚ).
Κώστα, πες αλεύρι! Άκου μερικά φωνήεντα από κάποιον άλλον επίσης κομμουνιστή που είναι λευκός, είναι άνδρας και είναι και μπατριώτης. (Για ό,τι δεν καταλάβεις, ρώτα τον πικάπα –«παίζω» κι εγώ, αλλά ως αναπληρωματικός– να στο εξηγήσει! Φιλάκια, που λες κι εσύ!)
ΥΓ Τα έντονα γράμματα είναι από την πρωτότυπη δημοσίευση. Εγώ δεν έχω ακουμπήσει ούτε το δαχτυλάκι μου –φιλάω και Σταυρό!
_________________________________________________
Όμως, το κύριο πρόβλημα βρίσκεται αλλού: βρίσκεται στη λογική του έντονου αποχωρισμού/διαχωρισμού των δικαιωματικών πολιτικών ταυτότητας από την συνολική ταξική σύγκρουση και την συνολική κοινωνική χειραφέτηση (παρά το ότι η «υπερταξική»-αντίφα ρητορική έρχεται να το συγκαλύψει μερικές φορές), στη λογική ενός φαντασιακού καταπιεσμένου ανθρώπινου σώματος που βρίσκεται σε καθολικό πόλεμο με μια συνολικά εκφασισμένη κοινωνία, στη λογική ότι οι ταυτότητες, για να ελευθερωθούν, πρέπει να καταστρέψουν ριζικά σημαντικούς θετικούς κοινωνικούς δεσμούς (την μη σωβινιστική ένταξη σε μια πατρίδα, την ένταξη σε ένα φύλο που είναι και κοινωνικό αλλά και βιολογικό ταυτόχρονα, την ένταξη σε μια κοινωνική επαγγελματική δραστηριότητα, στον βαθμό που αυτή δεν είναι εκμεταλλευτική κ.α.). Όποιος υπερασπίζεται θετικά αυτούς τους προσδιορισμούς όχι μόνο εμφανίζεται ως απολογητής υπέρ της καταστολής πάνω στο φαντασιακό σώμα της καταπιεσμένης ταυτότητας, αλλά συχνά κρίνεται και ως καθαρός φασίστας ή φασίστρια. Η παραπάνω εκτίμηση δεν είναι φανταστική ή υποβολιμαία από τον γράφοντα, οι τοίχοι της πόλης «μιλούν»: η «Ελλάδα πρέπει να σκάσει», ο πατριωτισμός είναι φασισμός, πρέπει να είμαστε όλοι αναγκαστικά ουδέτερου φύλου και άρθρου κ.λπ. Είναι ένας λόγος επιθετικός και διαυγής .Και δεν πρόκειται για τα διαταξικά κοινωνικά κινήματα του ‘68, αλλά για την γεροντική τους αρρώστια και την πολιτισμική τους επεξεργασία με τρόπο που ενισχύει τον μεταμοντέρνο καπιταλισμό και το «νέο πνεύμα του κεφαλαίου», ένα πνεύμα καταστροφής των παλιών συλλογικών προσδιορισμών και ανασχεδιασμού του ανθρώπου μέσα από την νομαδικότητα, την υβριδικότητα, την εξατομίκευση, την απουσία φύλου με βιολογική βάση κ.λπ. Δεν πρόκειται για αγώνα απελευθέρωσης αλλά για αγώνα κυριάρχησης.
Σαν ανεξάρτητος μεμονωμένος και μάλιστα με εργαλειακή νοοτροπία, λιγότερο δε διαβασμένος από σας σε αναλυτικά ιστορικά ντοκουμέντα επί της ειδικότητας που συζητάμε, μόνο δευτεροτριτοκλασάτες εξηγήσεις λοιπόν μπορώ να έχω. Αλλά μπορώ λέω να εντοπίσω πραγματικά προβλήματα που μένουν εκτός οπτικής και εκτός προσπάθειας αντιμετώπισης, ενώ οι αρθράρες και οι αναλύσεις λογαριάζουν επί του πεδίου χωρίς τον ξενοδόχο:
#1. Ίσως δεν ωφελεί τελικά. Στα θέματα πατριωτισμού/διεθνισμού όσο και στα θέματα εθνικού/ταξικού θα μπορούσε ίσως να επιχειρηθεί ένας βαρύς μεν αλλά παραγωγικός ενδοαριστερός διχασμός. Από τη μια να πάνε όσοι τα θεωρούν αντίθετα δίπολα που δεν επιλύονται παρά μόνο με την κατάργηση (ήττα) του ενός πόλου. Από την άλλη όσοι τα θεωρούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που στην πορεία της μετάβασης δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο. Λέω ίσως, γιατί ναι μεν ο διχασμός είναι παραγωγικός όταν επιλύει τις συγχυτικές τριχοτομήσεις. Οπότε το κάθε μέρος θα μπορούσε θεωρητικά απελευθερωμένο να παίξει την εκδοχή του. Ενώ αντίθετα οι τριχοτομήσεις οδηγούν στην παραλυτική διάλυση και στο σημερινό φαινόμενο να συμβιούν δυσαρμονικά εντός των αριστερών “μετώπων” (ευφημισμός), ομάδες που πρεσβεύουν αντίθετες απαντήσεις σε αυτά τα καθοριστικά δίπολα. Ενώ βέβαια, ομάδες που πρεσβεύουν τις ίδιες καθοριστικές απαντήσεις, αδύνατον να συμβιώσουν..Αυτά βέβαια δεν είναι κόλαση, αλλά είναι χάος και αποτέλεσμα έτσι δεν βγαίνει. Είπα ίσως, Ναι μεν αλλά. Αλλά δε, ακόμη και ένας τέτοιος απελευθερωτικός και δημιουργικός διχασμός φαίνεται αδύνατο να γίνει. Καθώς τα δίπολα αυτά διαπλέκονται άμεσα με άλλες θεματικές, όπου και εκεί τέμνονται με διαφορετικό τρόπο π.χ. οι συσχετίσεις του πατριωτισμού με τον αντι-ιμπεριαλισμό κ.α. Έτσι π.χ., ανάμεσα σε αυτούς που απαντούν ότι απεχθάνονται τον πατριωτισμό κάποιοι ωστόσο υποστηρίζουν τον αντι-ιμπεριαλισμό πολύ, κάποιοι τον αγνοούν, και κάποιοι είναι ανάμεσα. Αντίστοιχες συγχύσεις έχουμε και στους αριστερούς πατριώτες.
#2. Πολλές μαρξίζουσες αναλύσεις, θέλουν να λέγονται μάλιστα και σύγχρονες, δεν ασχολούνται ωστόσο με τέτοιου είδους προβλήματα. Προτιμούν να εξαντλούνται στο τι είπε ο Μαρξ ή ο Λένιν τότε, η διεθνής εκεί κλπ. Κάτι θα ξέρουν. Εν τω μεταξύ αυτοί οι μεγάλοι είπαν τόσα και τόσα και κάποτε αντιθετικά και καμιά φορά τα άλλαζαν ξανά τα φώτα, κι έτσι έβγαλαν δουλειά κι έτσι ήταν μεγάλοι. Του λόγου μου όμως, εμπειροτέχνης, νυστάζω όταν κάτι μου φαίνεται σχολαστικισμός, όταν δηλαδή οι εξηγήσεις έρχονται εξ ουρανού με νοητικά πειράματα και συνεπαγωγές σε συνέχεια της ιστορίας και καθόλου με ουσιαστικές επί τόπου νέες παρατηρήσεις και μεθοδολογικές αναπροσαρμογές. Για θα χρειαζόμουνα πολλά σεντόνια, ισχυρίζομαι πάντως ότι η απάντηση σε αυτά τα παραπάνω δίπολα -που μάλιστα είναι πιο κοντά στη συγκυρία- και η υλοποίηση του αντίστοιχου παραγωγικού διχασμού, είναι σήμερα πιο κρίσιμη από την “αποκάθαρση” από τον ρεφορμισμό. Γιατί μια τέτοια ¨αποκάθαρση” είναι μια ακόμη πιο δυσχερής ιστορία: Δεν υπάρχει σήμερα μόρφωμα που να μην χαρακτηρίζεται από άλλους ρεφορμιστικό. Εδώ κι αν είναι το χάος, όλοι έχουν δίκιο πως οι άλλοι είναι ρεφορμιστές, αλλά αυτοί δεν είναι. Ίσως να φανεί ποιοι είναι και ποιοι δεν είναι, αφού όμως απαντηθούν πρώτα τα παραπάνω απλούστερα δίπολα.. Ίσως. Ταπεινή μου γνώμη: Ουδέποτε θα φανεί ποιοι τωρινοί μέσα στο ευρύτερο χωριό είναι και ποιοι δεν είναι, όσο είμαστε στη γωνία. Μόνο όταν και εάν κάποιος τρόπος επιτύχει μια μετρήσιμη έστω κατάσταση μετάβασης, τότε θα γράψει το νέο “τι να κάνουμε” και όλοι οι άλλοι θα πουν ρισπεκτ, ή αλλιώς θα πάνε στη γωνία.
#3. Στα θέματα της περιγραφής του οράματος και ειδικότερα τη συσχέτιση της βασικής αντίθεσης με τις άλλες αντιθέσεις, φυλετικό, “έμφυλο”, μορφωτικό, πολιτισμικό, είδος εργασίας, καταμερισμός και ιεραρχία, κράτος, κ.α., εκεί πάλι η δυσχέρεια είναι ακόμη πιο αυξημένη. Σε μια απλοϊκή γραμμή, ένας παραγωγικός διχασμός θα μπορούσε να βάλει από τη μια μεριά όσους θεωρούν ότι η συντριβή της βασικής αντίθεσης με την ονομαστική κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων και των πόρων απλά και μόνο θα δημιουργήσει τις ευνοϊκότερες δυνατές προϋποθέσεις για την προοδευτική επίλυση και των λοιπών αντιθέσεων: Καθώς η μετάβαση θα έχει να αντιμετωπίσει πολλαπλούς πολιτικούς καταναγκασμούς, τόσο εξωτερικές πολεμικές, όσο και εσωτερικές (του κινήματος αλλά και της φυσικής αδράνειας των ανθρώπων) αδυναμίες και αντιφάσεις. Έτσι ώστε η πορεία επίλυσης άλλων σημαντικών αναγκασμών θα είναι μακρόσυρτη και μη προβλέψιμη. Είναι δηλαδή η πολιτική λογική, απαντούμε κάθε φορά αυτά που μπορούν να απαντηθούν. Από την άλλη μεριά θα πάνε όσοι θέλουν να αρθούν όλες οι σημαντικές αντιθέσεις και αναγκασμοί, κατά το “ολόκληρη ελευθερία ή αλλιώς δεν γίνεται”. Εδώ βέβαια ξαναθυμόμαστε το πρώτο σχίσμα. Και εδώ οι οπαδοί της πρώτης μεριάς συχνά χαρακτηρίζονται σταλινικοί (κακώς), οι δε δεύτεροι θεωρούνται αναρχικοί ή τροτσκιστές (κακώς). Έχουμε γκώσει με αυτές τις κονταρομαχίες, να πω μόνο ότι κακώς πάντως χαρακτηρίζονται τροτσκιστές οι δεύτεροι, καθώς ο Τρότσκι πρακτικά ήταν από τη πρώτη μεριά όταν πραγματικά παίζονταν αυτά τα ζητήματα. Ενώ όταν έθεσε τα ζητήματα αλλιώς (γραφειοκρατία, εξαγωγή επανάστασης κλπ) τα ζητήματα αυτά πρακτικά Δεν παίζονταν. Αλλά σταματώ εδώ γιατί ακούω ήδη το χλιοπαιγμένο βουητό από τις άγονες κονταρομαχίες. Και δεν είμαι παρά ένας ανεξάρτητος μεμονωμένος, με εργαλειακή νοοτροπία και σαφώς λιγότερα διαβάσματα για τα αναλυτικά ιστορικά ντοκουμέντα. Και φυσικά είμαι ρεφορμιστής (όπως κι εσείς). Αμ πως.
Φίλε πικάπα, για την ώρα, να χαιρατήσω με πολλά “hurray” και “ζήτω” και “όπα” αυτό που γράφεις:
[…] να πω μόνο ότι κακώς πάντως χαρακτηρίζονται τροτσκιστές οι δεύτεροι, καθώς ο Τρότσκι πρακτικά ήταν από τη πρώτη μεριά όταν πραγματικά παίζονταν αυτά τα ζητήματα.
Έχω πει πάρα πολλές φορές σε τροτσκιστές τα τελευταία οκτώ-δέκα χρόνια:
Ρε σεις, να ευλογάτε κάθε μέρα τον Ύψιστο που έχει πάρει τον Τρότσκι κοντά του! Έτσι και ζούσε κι έβλεπε τα χάλια σας, όχι ντουφέκι θα σας πέρναγε, όπως πέρασε τους “δυστυχισμένους της Κρονστάνδης”©, αλλά θα σας κρέμαγε στο πλωριό κατάρτι πασαλειμμένους με ψαρόλαδο να σας φάνε οι γλάροι ζωντανούς!
© Ο Μεγάλος. Ποιος άλλος;
Λεφτ λογικά μου έβαλες Μπελαντή. Εϊναι κλασική σου συνήθεια τα copy paste και ο Μπελαντής συγκεκριμένα
Βέβαια όταν οι περισσότεροι λένε πως δεν έχει κάποιια αυταξία να βάλουμε πχ Λένιν θα έλεγα πως ισχύει και για τον Μπελαντή και μαλλον θα το έλεγε και ο ίδιος.
Δεν βλέπω όμως τον Μπελαντή να λέει
“σκανάρετε οποιοδήποτε κείμενο, οποιοδήποτε σχόλιο κάποιου αριστερού και αν βρείτε μέσα την λέξη σεξισμός να χαλάσετε τον κόσμο γιατί σεξισμός στον καπιταλισμό δεν υπάρχει. Αυτό που ύπάρχει στον καπιταλισμό είναι μόνο η τάξη αλλά επειδή αυτό θα ήταν εργατίστικο και αριστερίστικο αυτό που υπάρχει στον καπιταλισμό είναι η μπατρίδα. Οτιδήποτε άλλο και κάθε προσπάθεια ένωσης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της με όρους υπέρβασης των πολλαπλών αντιθέσεων είναι μια κεντρώα αντίληψη. Η τάξη και η πατρίδα έναν εχθρό, τον φεμινισμό, τον αντισεξισμό, την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, τον αγώνα κατά της ομοφοβίας και του ρατσισμού, την υπεράσπιση των ΑΜΕΑ, των κρατουμένων και των ψυχικά πάσχοντων. Οι πολλαπλές αντιθέσεις, αν υπάρχουν γιατί είναι μια ανακάλυψη γυναικών και gay της αστικής τάξης εν πολλοίς, θα λυθού στον σοσιαλισμό. Μέχρι τότε δεν μπορεί αυτά τα ζητήματα να αποπροσανατολίζουν την τάξη και την μπατρίδα. Ούτε μπορεί κάθε τόσο να μας σκοτίζουν συντρόφισσες πως τις βίασε σύντροφος, μέλος της αριστεράς, αυτά είναι του ζευγαριού. Μια γυναίκα αν δεν προκαλεί, και αλλοίμονο οι κομμουνίστριες είναι σεμνές, δεν κινδυνεύει. Και να μην ακούω ανοησίες για τα κορίτσια της ΕΠΟΝ και πόσο απελευθερωτική ήταν η συμμετοχή τους, να είστε σίγουροι πως δεν τους πέρασε καν από το μυαλό πως πολεμάνε για κάτι άλλο πέραν της τάξης και της μπατρίδας”.
Πέρα λοιπόν από το ότί ο Μπελαντής δεν έγραψε κάτι που να σε δικαιώνει οι κομμουνιστες΄και οι αριστεροί έχουν λόγους να είναι δυσανεκτικοί απέναντι στην σκέψη του γιατί είναι σαφές πως έχει κολλήσει. Πολιτικά, ιδεολογικά, επικοινωνιακά, αναμασάει συνέχεια τα ίδια και τα ίδια λες και είμαστε στην εποχή του Σημίτη και κυνηγάει τον έναν και μόνο εχθρό, το κέντρο, τον αταξικό δικαιωματισμό του φιλελευθερου κέντρου ή της εκσυγχρονιστικής κεντροαριστεράς κλπ. Ας πρόσεχε να μην βάλει πλάτη στην ιμπεριαλιστική αριστερά θα του έλεγα για να το ρίξει σήμερα σαν μέσο ξεπεράσματος της πολιτικής του κατάθλιψης στο κυνήγι του αταξικού δικαιωματισμού εντός αριστεράς σαν ετεροχρονισμένη δειλή αυτοκριτική για τον Ιανουάριο του 2015. Να προσέχει και τις παρέες του γιατί εκτός από τους αταξικούς δικαιωματιστές υπάρχουν και οι πρώην ΚΟΕ των φασιστικών συλλαλητηρίων. Σε μια συγκυρία που η ευρωπαική αριστερά, η ταξική και αντιιμπεριαλιστική όχι η φιλοΕΕ και φιλελευθερα δικαιωματίστικη, ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τον νεοφιλελευθερισμό, την ακροδεξιά και τον ιμπεριαλισμό στις ευρωεκλογές ο Μπελαντής ελπίζω να ξεκολλήσει το κεφάλι του. Δύσκολο γιατί η ΠΟΛΙΤΙΚΗ του μετριότητα είναι παροιμιώδης. Θα τριγυρνάει στην Αθήνα και θα βλέπει κάθε κοτσάνα που έγραψε ένας αναρχικός και θα γράφει ένα σεντόνι στον Δρόμο και στο φουμπού του την ίδια ώρα που στην Ελλάδα θα έχουμε 1 με 2 ακροδεξιά και ναζιστικά κόμματα, μια ακροδεξιά ΝΔ, ακροδεξιές κυβερνήσεις σε ΗΠΑ, Βραζίλία, Ιταλία, Πολωνία, Ουγγαρία, Αυστρία, την Ελλάδα γεμάτη στρατόπεδα συγκέντρωσης κλπ. Αλλά ο Μπελαντής θα βλέπει την επιτομή της στρατηγικής του αστισμού και του ιμπεριαλισμού στον γάμο των ομόφυλων που δεν πρέπει να παντρεύονται γιατί κάποτε ο τάδε ακροκεντρώος είπε πως πρέπει. Ο ιμπεριαλισμός θα έχει σαν βασική στρατηγική την ναζιστικού τύπου κοινωνία της εξάίρεσης και ο Μπελαντής θα δίνει τον αγώνα του κατά της φιλελεύθερης συμπερίληψης
Αν είναι βέβαια Μπελαντής αυτό που έβαλες αλλά κατά καιρούς γράφει κάτι τέτοια οπότε θα μπορούσε
Κώστας
Με τα πολλά κατάφερα να το βρω, γιατί το thread έχει γίνει χαωτικό.
Γενικά ενώνω την φωνή μου ενάντια φαινομενική ευκολία ανακοίνωσης ίδρυσης ΚΚ που όμως περνάνε τα χρόνια και δεν ιδρύεται γιατί τελικά υπάρχει συνείδηση της δυσκολίας.
Επίσης γενικά θα έλεγα να πάει η κουβέντα ένα βήμα πίσω, πριν δηλ το αν μπορεί και πρέπει να γίνει, αν έλειψε το 10-15. Το παλαντζάρισμα της αριστεράς μεταξύ οπορτουνισμού – σεχταρισμού νομίζω πρέπει να εξηγηθεί κυρίαρχα με την απουσία της κομμουνιστικής αριστεράς.
Κάπως έτσι νομίζω σκιαγραφείται το πλαίσιο μιας απάντησης. Έλειψε, χρειάζεται, ανοίγουμε την κουβέντα, είμαστε πάρα πολύ πίσω από άποψη κοινωνικών, ιδεολογικών και πολιτικών συσσωρεύσεων για να το δούμε ως ενδεχόμενο, το ΚΚΕ δυστυχώς είναι έξω και απέναντι στην προσπάθεια απάντησης της ανάγκης όπως και η προσπάθεια απάντησης της ανάγκης έξω από την ταυτόχρονη ανάγκη του λαϊκού αριστερού υποκειμένου που λες. Με αυτή την έννοια έχει καθοριστική σημασία να αντιλαμβανόμαστε και το γιατί αυτή την στιγμή υπάρχουν 2 διαδικασίες διακριτές, αυτή του Συντονισμού Κομμουνιστικών Δυνάμεων και του ΣΚΠΚ αλλά και γιατί το εγχείρημα της ΛΑΕ έφτασε στα όρια που διαπιστώνεις. Πέρα δηλ από την ήττα του 15 να δούμε την απουσία του Κ σαν ουσιώδη όρο και για την νέα στρατηγική ήττα, του 19.
Κακώς όμως δεν καταλαβαίνεις την ανάγκη των σεντονιών για θέματα όπως πχ τα ελληνοτουρκικά γιατί και σε αυτά αποτυπώνεται το δίπολο σεχταρισμού οπορτουνισμού όταν μοιάζει μοιραίο να διαλέξουμε ανάμεσα σε ντεφαιτιστικής και μπατριωτικές θέσεις.
Κώστας
Το θέμα είναι μπερδεμένο πικάπα, η θέση μου είναι μάλλον κρυστάλλινη και όχι μπουρδουκλωμένη
Στον ιμπεριαλισμό έχουν όλες οι αστικές τάξεις ΒΑΣΙΚΑ άδικο, και χαρακτηρίζονται από ανισότιμες σχέσεις μεταξύ τους οι οποίες δημιουργούν τους όρους για σχετικά δίκαιη στάση κάποιας αστικής τάξης στην ΣΥΓΚΥΡΙΑ.
Κώστας
Τι να πω Κώστα, οι διαφωνίες μας είναι λίγο πολύ της ίδιας φύσης. Θα ευχόμουν μόνο να συμπυκνώνεις καλύτερα και χωρίς να έχεις κάθε φορά τη φιλοδοξία να χωρέσεις οοολες τις παραμέτρους, έτσι χάνεις και τις ιεραρχήσεις, άλλα και την αποδοτικότητα της απόπειρας. Τα πράγματα λέω έξω από τον κόσμο που φτιάχνουν οι (χαρακτηριστικές εξωκοιν) σεντονιάδες είναι πολύ πιο ωμά και τα διλήμματα πιο απλά. Όχι όμως απαλά..
Διαφορετικό θα ήταν βέβαια σε ομάδες συλλογικής παραγωγής πολιτικής εντός ενός αξιόλογου συντεταγμένου πολιτικού υποκειμένου. Δεν είμαστε όμως εκεί – ούτε προβλέπω.
Εγώ πάλι Left λέω το σχόλιο σου για το σχόλιο μου να κορνιζαριστεί σαν παράδειγμα “αριστερού” κουτσαβακισμού ενός τύπου που το μόνο που έχει να συνεισφέρει στην πολιτική συζήτηση της αριστεράς είναι κάθε τόσο να πετάγεται για να πει “να τα πούμε στρογγυλά για να πάρουμε ψήφους γιατί ο κόσμος έιναι και λίγο ξενόφοβος, είναι και λίγο σεξιστής, είναι και λίγο εθνικιστιής”.
Μπορείς βέβαια πάντα να επιχειρήσεις κάποια απάντηση. Πχ για ένα ενδεχόμενο γενικής επιστράτευσης για το οικόπεδα εξορύξεων της Κύπρου. Εγώ λέω πως η γραμμή της αριστεράς είναι ανυπακοή, εσύ τι λες ? Θα πολεμήσουμε για τον Άξονα Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος και από πάνω τους ΗΠΑ ? Επίσης λέω πως Ανυπακοή ήταν η γραμμή το 96 αν γινόταν επιστράτευση. Επίσης λέω πως η γραμμή της ανυπακοής ήταν σωστή και ΠΕΡΑΣΕ το 74 γιατί ενδεχόμενη ελληνική εμπλοκή στην Κύπρο μετά τον Αττίλα θα ήταν άδικος ιμπεριαλιστικός πόλεμος και θα ήταν συνέχιση του Αττίλα και όχι αναίρεση του. Πέρασε καθολικά, συντριπτικά, ο λαός την έκανε κτήμα του και η επιστράτευση κατάρρευσε και η πολιτική στάση της επαναστατικής αριστεράς, νομίζω και κομματιών της ΚΝΕ της αριστερής διαφωνίας, όχι μόνο ήταν αυτοκτονική πολιτικά αλλά έσωσε την αριστερά, της επέτρεψε να πηγαίνει στα συλλαλητήρια του 1.000.000 της Μεταπολίτευσης που ο λαός φώναζε Δώστε την χούντα στον λαό. Επίσης λέω πως η γραμμή του ΣΕΚΕ το 22 ήταν σωστή και επίσης είχε μαζικά αποτελέσματα.
Θα πεις τίποτα πέρα από κουτσαβακισμούς ? Οι γενικές αρχές είναι για να γίνονται πολιτική μαζών και εγώ είπα παραδείγματα εκτός από γενικές αρχές. Εσύ θα πεις ? Θα πεις γενικές αρχές αλλά και παραδείγματα ? Ποια είναι η γενική αρχή σου, πολεμάμε παντού και πάντα ? Και πως την εφαρμόζεις στα παραδείγματα που έφερα ?
Κώστας
Κωστα λες το κκε εχει αναγκη το εθνικο θεμα για να κανει μαζικη πολιτικη. Ναι ειναι βασικος πυλωνας οπως και να το κανουμε και εδω εχεις ενα δικαιο μετην εννοια οτι οντος ειναι μικροαστικος και νοικοκυρεικος τροπος να πολιτευεσαι, αλλα Κώστα ετσι ειναι και η εργατικη ταξη (η πλειοψηφια της) και το κατανοω οτι εχει αλλοτριωθει και οτι εχει πλεον προνομια, σπιτι, εξοχικο κτλ κτλ. Οποτε αναλογα τους μιλας αλλοιως δεν εισαι υλιστης αριστερος αλλα θεωρητικος αιθεροβαμονας.
Οπως και κατανοω εξισου και το σεκ που απευθυνεται σταους αφγανους εργατες, να μην εχει στο κεφαλι του τετοια ζητηματα αμυνα χωρας κτλ οταν απευθυνεται μαζικα, να μιλαει αποκλειστικά και μονο για εκμεταλλευση. Και οι δυο πολιτικες ειναι εξισου νομιμες και εχουν δικιο και το πρόβλημα ειναι οτι δεν ενοποιουνται για να αθροιστουν οι δυναμεις αλλα αντιπαρατιθενται και αλληλοαποκλειονται. Και αυτο το θεωρω λαθος της πολιτικης που αλλνλοαποκλειονται. Και λαθος βασικα του κκε που δεν φροντισε εγκαιρως για να εχει οποτε λογικα καποιος θα φροντιζε και φροντιζει το σεκ που θα μπορουσε να βρισκονταν και κανενας χειροτερος να φροντισει αλλοιως.
Κωστα το κκε υπερασπιζεται τα πετρελαια για τον ιδιο λογο που υπερασπιζοταν τις κρατικοποιησεις, διοτι αποτελει περιουσια του ελλ.λαου. Και στις ιδιωτικοποιησεις θα λεγαμε οτι δεν ειμαστε εναντια γιατι ετσι και αλλοιως ποτε οι κρατικες επιχειρησεις δεν ηταν δικες μας του λαου, παντα λειτουργουσαν προς οφελος της πλουτοκρατίας!! Το λεμε;
Και ακομα, αν προκαταβαλλεις οτι ο λαος δεν θα αμυνθει οπως δεν αμυνθηκε στις ιδιωτικοποιησεις τοτες τι την θες την αριστερα καλυτερα στειλε την για μπανιο. Υποχρεωτικα μπαινει γραμμη υπερασπισης της δημοσιας περιουσιας!! Υποχρεωτικα αγωνιζεσαι για οτι συνεπαγεται αυτο. Δεν ειναι θεμα επιλογης, οτι θα φωναξω αλλα αν ο αντιπαλος επιτεθει εγω θα υποχωρησω η θα ζητησω μεσολαβηση!! Οποτε λογικα βγαινει οτι σε περίπτωση νεου επεισοδιου, η αντιδραση παλι θα ειναι μην ζητατε επιδιαιτησια, αυτο μιαζει για λαικισμο και εθνικισμο, μονο που δεν ειναι καθολου. Εξηγησα γιατι και ομοια απο την πλευρα της τουρκικης εργ.ταξης και λαου ειναι δικο τους καθήκον να βαλουν κοντρα στην επιθετικότητα της χωρας τους (οχι οτι θα πετυχουν θαυματα) γιατι αυτη εχει το προβλημα να αμφισβητει τα συνορα και εκει πρεπει να απευθυνθει κκε και ανταρσια και να ζητησουν ενα αντιπολεμικο κινημα πρωτα απο κει μερια και φυσικα και απο δω που ειμαστε ετσι και αλλοιως σαν αμυνομενοι και λιγο και ριψασπεις αν το καλοκοιταξεις ηδη φιλειρηνιστες και αντιπολεμικοι κτλ. (Για τη πλειοψηφια μιλαω).
Δεν σημαινει αυτο οτι η αριστερά υπαρχει για να υπερασπιζεται τα κυριαρχικα δικαιωματα, αλλα οτι χωρις αυτο δεν υπαρχει αριστερα ουτε δεξια ουτε λαος.
Ουτε οτι η σταση αμυνας στο αιγαιο, (προσεξε δεν μιλω για το μακεδονικο, εκει υπαρχει πεναλτυ καραμπινατο απο το κκε) ενισχυει τον εθνικισμο, φασισμο, μαλλον η ενδοτικοτητα στην Τουρκία ενισχυει τον εθνικισμο φασισμο.
Βεβαια, πρακτικα οταν βλεπεις οτι ο λαος δεν αντιδρα στις ιδιωτικοποιησεις, πρεπει να το παρεις υποψη σου και να υποστειλεις τις σημαιες σου.
Αυτο ΔΕΝ κανει το κκε, κραταει τις παλιες αγωνιστικες γραμμες, εστω και ελλειψει αγωνιστων, αυτο εσυ μεν το ονομαζεις αριστερισμο ενω αλλος το λεει προσχηματικοτητα, γραφειοκρατισμο (δεν σε κατηγορω εχεις τα δικια σου).
Προφανως η σταση σου παταει πανω στην γενικοτερη αποψη σου για το κκε.
Παρακατω, ομως δεν λες αφού το κκε ειναι δηθεν πατριωτικο, δηθεν αγωνιστικο, να φτιαχτει αριστερα με καθαρη ματια στα ελληνοτουρκικά, τιμια πατριωτικη κτλ κτλ.
Αντιθετα λες ναι στην αμυνα , οχι στην υπερασπιση των δικαιωματων εξορυξης….αυτο δεν το κατανοω. Η αμυνα παντοτε θα ειναι υπερ πραγματος, τι αλλο να ειναι ; Δεν προκειται να γινει πολεμος μεταξυ ελλαδας τουρκιας για τα χωματα και για τον αερα!!! Δεν υπαρχει καμμια περιπτωση που να μην μπλεχτουν στην πορεια και τα πετρελαια , ανεξαρτητα την αρχικη αφορμη….αυτο που ειπωθηκε τοτε στα ιμια οτι δηλαδη ολα εγιναν για ενα ΒΡΑΧΟ ειναι παραπλανητικο. Η διαιτησια χρειαστηκε για αυτο ακριβως!! Αλλοιως ειναι σιγουρο οτι θα αποφευγονταν. Ακομα και αν χρειαζοταν να μοιραστει ο βραχος, οχι ομως και η υφαλοκρηπίδα του!!!!
Η αμυνα της χωρας ειναι πακετο, γιατι ολα τα πιθανα μετωπα συνδεονται και ολα καταληγουν στην δυνατοτητα καθε χωρας να υπερασπιζεται καθε σημειο του εδαφους θαλασσας και αερα. Και για να μην ειμαστε θεωρητικοι, ενα παραδειγμα. Αν καταληφθει ενα νησι η μαλλον η δυτικη θρακη, τοτε αυτο θα μπει σε διαπραγματευση για τα πετρελαια, δεν ειναι ετσι; Και ακομα και αν δεν μπει θα παραμεινει ως εχει πχ κυπρος. Τοσα χρονια βαρος ηταν η κυπρος για τους τουρκους, μεχρι που αρχισαν να πουλανε οικοπεδα και μετα ηλθε και το φυσικο αεριο και δεσαμε..οποτε ειναι το ιδιο αμυνα και κυριαρχικα δικαιωματα και δεν υπαρχει αμυνα χωρις υπερασπιση κυριαρχιας, ενω το αλλο ειναι αυτο που κανει το κεφαλαιο χωριζει την παλλαικη αμυνα απο τα παζαρεματα και τις διαμεσολαβησεις για τα δικαιωματα συο αιγαιο και ετσι την παταει!!
ΣΤ να σε διορθώσω και να σου πω πως το ΚΚΕ εδώ και κάμποσα χρόνια, δυστυχώς, χέστηκε για τις ιδιωτικοποήσεις γιατί έτσι κι αλλιώς καπιταλισμό έχουμε.
Επίσης να σου πω πως σε καμία περίπτωση δεν είναι το όραμα μου μια πετρελαιοπαραγωγός σοσιαλιστική ή λαικοδημοκρατική ή κάτι τέτοιο Ελλάδα. Με άγνωστό αστρονομικό κόστος και απόδοση των εξορύξεων, βασικά με 100% δεδομένη εμπλοκή των Πολυεθνικών του πετρελαίου και των ιμπεριαλιστικών χωρών, ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή (που είναι ανυπολόγιστη πολιτιστική, ανθρωπιστική και οικονομική καταστροφή και όχι ένα ηθικό θέμα) και εντελώς απίθανη και διακυβευόμενη από τις διεθνείς τίμές του πετρελαίου απόσβεση. Με δεδομένη, αν υποθέσουμε πως η σοσιαλιστική Ελλάδα καταφέρνει να το βγάλει, να το επεξεργαστεί και να το εμπορευτεί, την ζημιά στην αξιοποίηση άλλων παραγωγικών δυνάμεων λόγω της Ολλανδικής Ασθένειας τεχνητής υπερτίμησης του νομίσματος λόγω εισροής συναλλάγματος και εξάρτησης από τις εισαγωγές. Αν υπάρχουν βολικά αξιοποιήσιμα ρήγματα που χωρίς εμπλολή πολυεθνικών και ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και χωρίς μόνιμο αρνητικό χνάρι στην αειφορία να μπορεί να γίνει κάτι θα το έβλεπα αλλά είναι απίθανο και ασήμαντο. Αλλά με τι συνάλλαγμα θα το κάνει αυτό η ελληνική PDVSA ? Αν μιλάμε για κάτι πολύ λίγο, ok να γίνει αλλά δεν θα είναι δα και κανένα φοβερό asset. Αν μιλάμε για κάτι φοβερό είναι απλά αδύνατον. Της Βενεζουέλας η PDVSA τα έκανε αλλά υπήρχαν εγκαταστάσεις και τεχνογνωσία και συνάλλαγμα από την ούτως η άλλος πώληση πετρελαίου που γινότανε. Και μάλιστα το παράκανε, έκανε επενδύσεις που δεν έπρεπε και τέλος πάντων να μην τα πολυλογώ έχει βάλει και αυτό ένα λιθαράκι στο σπιράλ υπερπληθωρισμού γιατί η PDVSA βρέθηκε υπερχρεωμένη όταν οι τιμές του πετρελαίου έπεσαν και τα επιτόκια δανεισμού της ανέβηκαν και η παραγωγή της έπεσε άρα και το κρατικό συνάλλαγμα άρα και οι εισαγωγές άρα πληθωρισμός.
Εμείς εδώ να πούμε τι, για ποια πετρέλαια ? Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει μια σοβαρή αντικειμενική μελέτη Κόστους Ωφέλειας από μια κρατική, εθνική, δημόσια, κοινωνική, σοσιαλιστική και τα πάντα όλα εταιρεία πετρελαίου και να βγάλει πως αυτές οι επενδύσεις είναι βιώσιμες και συμφέρουσες.
Συνοψίζω: δεν ξέρω αν έχουμε πετρέλαια, μην σώσουμε και τα βγάλουμε αν έχουμε.
Κώστας
Κώστα δεν διαφωνω, απλώς ερμηνεύω τα πετρέλαια ως αντικείμενο α στη πολιτική διαφημηση. Το ρίξανε οι αστοί αλλά έχει πιάσει και το ΚΚΕ δεν το αφήνει κάτω το σηκώνει λογικά σαν κόμμα νυκοκυρεικο..τίποτα άλλο. Μην τα βάζουμε τώρα και με το ΚΚΕ. Τι να τα κάνουν τα Γκουλάγκ αφού τώρα έχουμε τους νυκοκυρεους και με αυτούς θα προχωρήσουμε!!! Όχι με τους αφγανούς!!!
Γενική διαπίστωση αυτό. Υπάρχει πλήρης διαζύγιο ανάμεσα σε θεωρία και πολιτική προκτικη, ανάμεσα σε οικονομική ανάλυση και μαρξιστική ανάλυση, ανάμεσα εντέλει στις λέξεις και τι έννοιες τους.
Με λίγα λόγια δεν ξέρει κανεις τι έννοει και το εννοείται
Δεν βλέπω κρίση της αριστεράς αλλά για κιβδηλοτητα της πολιτικής ….η αριστερά είναι υποσύνολο της.