Του Μανώλη Αθανασίου*
Την περασμένη Τετάρτη 22.03.2017 πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του στην Ελευσίνα το 15ο Μεταδικτατορικό Συνέδριο του ΕΚΕΔΑ [Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας – Δυτικής Αττικής], με διαδικασίες fast-track στις οποίες κυριαρχεί η διαπάλη μηχανισμών και η συλλογή «κουκιών» από τους συνέδρους – εκλεγμένους συνδικαλιστές. Νωρίς το πρωί πραγματοποιήθηκε Καταστατικό Συνέδριο, στο οποίο βασικά υπερψηφίστηκε από τη νομενκλατούρα του εργοδοτικού συνδικαλισμού [κύρια ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ] η μετατροπή του ΕΚΕΔΑ σε …γραφείο ευρέσεως εργασίας στην περιοχή του Θριασίου [με τη συμμετοχή στα προγράμματα …κατάρτισης εργαζομένων με κονδύλια ΕΕ, ούτε λίγο ούτε πολύ ένα άτυπο ΚΕΚ, δηλαδή !!!] καθώς και η τακτική λειτουργία των οργάνων του [15μελές ΔΣ] ανά …δίμηνο [ήταν ανά μήνα] για …οικονομικούς λόγους…
Ο υποταγμένος Συνδικαλισμός-γραβάτας παρουσιάστηκε σε όλο του το μεγαλείο και με περισσό θράσος, όπως φάνηκε και από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων του. Μία διαδικασία εντελώς ξένη και απόμακρη από τα προβλήματα των εργαζομένων, υποαπασχολούμενων, «μαύρων» εργαζομένων και ανέργων που ταλανίζουν και την περιοχή του Θριασίου Πεδίου στην περίοδο των Μνημονίων. Με εκπροσώπους από «Σωματεία»-Σφραγίδεςς, για να «βγαίνουν» οι συσχετισμοί στις ψηφοφορίες, με κραυγαλέα την παρουσία κραγμένων εργοδοτικών συνδικαλιστών, όπως αυτών του εναπομείναντος «Σωματείου» του Μάνεση στη Χαλυβουργία. Είναι χαρακτηριστικό πως από περίπου 40,000 εργαζόμενους στο Θριάσιο, που υποτίθεται εκπροσωπεί το ΕΚΕΔΑ, μόλις 5,000 – 5,500 συνδικαλίζονται όπως φάνηκε και από τις – με κόπο – 98 συμμετοχές Συνέδρων.
Στις όλες εργασίες εκτέθηκαν 5 συνολικά πολιτικά σχέδια – συνδικαλιστικές λογικές: Η πρώην ΠΑΣΚΕ [σήμερα «Αλληλεγγύη Εργαζομένων»] κυριάρχησε, εκλέγοντας 10 μέλη στο ΔΣ και αποσπώντας και τις δύο [2] έδρες αντιπροσώπων στη ΓΣΕΕ [θα μιλήσουμε παρακάτω με ποιον, «ωραίο» τρόπο…]. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο προπαγανδιστικό της φυλλάδιο παρουσιάζεται πρωτοσέλιδα η απερχόμενη Διοίκηση να καταθέτει στεφάνι [!!!], πιθανότατα στη μνήμη του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος στην περιοχή [όπως και αλλού] όπως το κατάντησαν οι «κήνσορες και θεράποντες» του εργατοπατερισμού αλά Παναγόπουλου. Κατά τα λοιπά και στις όποιες τοποθετήσεις των θιασωτών της παράταξης [μεταξύ των οποίων πρώην μπράβοι κλπ.] κυριάρχησε η λογική του κοινωνικού εταιρισμού [«ότι πεις εσύ, αφεντικό…»] προκειμένου να «χτυπηθεί» η ανεργία [!!!] και να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας στα μαγαζιά – κάτεργα που κυριαρχούν στην περιοχή. Η ΔΑΚΕ – στη γνωστή «μπρουτάλ» νεοφιλελεύθερη λογική και συμπληρωματικά της ΠΑΣΚΕ – εξέλεξε μόλις ένα [1] μέλος στο ΔΣ. Το ΠΑΜΕ αναδείχτηκε δεύτερη δύναμη εκλέγοντας δύο [2] έδρες στο ΔΣ [χάνοντας την τρίτη, μετά από κλήρωση, από την ΠΑΣΚΕ], ενώ το σχήμα της ΕΝΙΑΙΑΣ [κατά τα πρότυπα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενέργειας – ΠΟΕ με (πρώην;;;) «δεξιούς», ανένταχτους και μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ] κατέλαβε την τρίτη θέση εκλέγοντας ομοίως δύο [2] εκπροσώπους στο ΔΣ. Τέλος οι κραγμένοι εργοδοτικοί [και με παρέμβαση Στεργιούλη – Διευθύνοντα Συμβούλου των ΕΛΠΕ και μέλους της Επιτροπής Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ, διορισμένου επί εποχής Λαφαζάνη] του ΣΥΡΙΖΑ [ΜΕΣΑ] καταποντίστηκαν, μη επιτυγχάνοντας να εκλέξουν μέλος στο ΔΣ [είχαν μία έδρα στο απερχόμενο ΔΣ, όπου δεν εκτέθηκε η ΕΝΙΑΙΑ].
Αναφέραμε και προηγουμένως για τους δύο [2] αντιπροσώπους της ΓΣΕΕ [τους οποίους εξέλεξε η ΠΑΣΚΕ – «Αλληλεγγύη Εργαζομένων»], αλλά αξίζει να αναφερθούμε στον τρόπο: η ΔΑΚΕ δεν εκτέθηκε, αποσύροντας τους Συνέδρους της από τις αρχαιρεσίες εκλογής, χωρίς ούτε καν να ψηφίσουν [!!!]. Έτσι οι σύνεδροι με δικαίωμα ψήφου για ΓΣΕΕ περιορίστηκαν από 42 σε 38, το μέτρο εκλογής έπεσε από 21 στο 19 και με τα υπόλοιπα του Ν. 1264 / 82 η …«Αλληλεγγύη Εργαζομένων» υφάρπαξε τη δεύτερη έδρα από το ΠΑΜΕ, την οποία θα καταλάμβανε από τα υπόλοιπα όπως και την προηγούμενη φορά. Το αντάλλαγμα της …κολλεγιάς;;; Η ΠΑΣΚΕ – «Αλληλεγγύη Εργαζομένων» έσπρωξε 2-3 ψήφους στη ΔΑΚΕ για να εκλέξει η δεύτερη έδρα ή και έδρες [ανάλογα με τα τελικά αποτελέσματα] στο ΔΣ του ΕΚΕΔΑ!!! Είναι χαρακτηριστική η πρεμούρα των συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ αλλά και του απερχόμενου Προέδρου του ΕΚΕΔΑ και επιφανούς στελέχους της «Αλληλεγγύης» κατά την καταμέτρηση μήπως …γίνει κάποιο λάθος και δεν ευοδωθεί η συναλλαγή!!! Απίστευτα και όμως αληθινά, «έργα και ημέρες» των δοτών συνδικαλιστών που τολμούν – ανερυθρίαστα – να εγκαλούν τους όποιους ταξικούς συνδικαλιστές για τη στάση τους!!!
Συμπερασματικά, ένα ακόμη Συνέδριο Μηχανισμών του ΕΚΕΔΑ πέρασε στην ιστορία, κανείς εργαζόμενος δεν κέρδισε και δεν είχε να κερδίσει κάτι από αυτό, θα μείνει κατοχυρωμένο στη συνείδηση του απλού κόσμου της εργασίας ως ένα ακόμη μνημείο της συνδικαλιστικής εργοδοτικής «καμαρίλας», μακριά από τις ανάγκες και τους προβληματισμούς του.
Μανόλης Αθανασίου,
Γενικός Γραμματέας «Συνδέσμου Εργαζομένων της ΑΣΠΡΟΦΟΣ»
