.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Αφιέρωμα: «100 χρόνια οκτωβριανή επανάσταση και κινηματογράφος, επιστροφή στο μέλλον»


Το αφιέρωμα που διοργανώνει η NEW STAR θα διαρκέσει 347 ημέρες και περιλαμβάνει κινηματογραφικές προβολές 100 ταινιών, αφιερώματα και RETROSPECTIVES στους 17 σημαντικότερους σοβιετικούς σκηνοθέτες, προβολή των 12 καλύτερων βουβών ταινιών του σοβιετικού κινηματογράφου με ζωντανή μουσική, πανόραμα ταινιών από όλο τον κόσμο για την ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ειδικές προβολές για παιδιά και εφήβους, σεμινάρια, ημερίδες, διαλέξεις, προλογίσεις ταινιών, 10 συναυλίες αφιερωμένες στους DMITRI DMITRIYEVICH SHOSTAKOVICH και SERGEI SERGEYEVICHPROKOFIEV, βιβλιοπαρουσιάσεις και 10 ταξίδια, τιμής στην Ρωσία γνωριμίας με τους σημαντικότερους σταθμούς της Οκτωβριανής Επανάστασης.

Το αφιέρωμα ξεκινά την Τρίτη 17/1 στις 20.00 με ένα αξεπέραστο αριστούργημα του Σοβιετικού Κινηματογράφου, την προβολή της ΒΩΒΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ» του ΤΖΙΓΚΑ ΒΕΡΤΟΦ με τη ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ από τους OPERA CHAOTIQUE, ένα ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΤΟΥΕΤΟ με ιδιαίτερο μουσικό στίγμα, με μοναδική αισθητική και σκηνική παρουσία, ανάμεσα στην όπερα, τη τζάζ, το καμπαρέ και την πόπ.

«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ» από τις πιο όμορφες και ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ που γυρίστηκαν ποτέ, ΕΝΑΣ ΒΩΒΟΣ ΥΜΝΟΣ για όλους τους σινεφίλ, που ο μεγάλος σκηνοθέτης ΤΖΙΓΚΑ ΒΕΡΤΟΦ το έκανε μάθημα για τη δύναμη της κινηματογράφησης όπου ο οπερατέρ ως ντοκιμαντερίστας, μεταμορφώνεται σε μάγο και κασκαντέρ.

Ένα αριστούργημα του Σοβιετικού κινηματογράφου, το πείραμα, που δημιούργησε μια διεθνή γλώσσα στον κινηματογράφο «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ» με μουσική συνοδεία LIVE θα μετατραπεί σε ένα ταξίδι σε τόπους και χρόνους που θα φέρουν, με το “ΜΑΤΙ” του βωβού κινηματογράφου, τις μέρες της ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ στη μεγάλη οθόνη με σύγχρονους ήχους και ρυθμούς.

Στην ταινία θα αναβιώσουμε όπως συνηθιζόταν την ΕΠΟΧΗ του ΒΩΒΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ με την ΣΥΝΟΔΕΙΑ της ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ.

Με υπερηφάνεια σας παρουσιάζουμε τους OPERA CHAOTIQUE κάτι πραγματικά αυθεντικό. που θα μετατρέψει τον ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ , σε μια ανεπανάληπτη μουσική εμπειρία, ένα σουρεαλιστικό ταξίδι στην εποχή της επανάστασης. Σιγά-σιγά, ο ρυθμός επιταχύνεται, ο κάμεραμαν σαν να μεθάει από την ταχύτητα… και η μουσική μπάντα μας οδηγεί μαζί του!!!

Για να θυμηθούμε πως τη μεγάλη περιπέτεια του παγκόσμιου κινηματογράφου ως επιστήμη, ως τέχνη και ως κοινωνικό αγαθό, ότι εν πολλοίς την οφείλουμε σε αυτούς τους πρώτους σοβιετικούς κινηματογραφιστές σε αυτούς τους μπολσεβίκους καλλιτέχνες που κάνανε την δικιά τους έφοδο στον ουρανό.

Η αίθουσα έχει χωρητικότητα 330 ατόμων, εξασφαλίστε έγκαιρα το εισιτήριο σας.
Πληροφορίες κρατήσεις στα τηλέφωνα 2108220008–2108220023

Εισιτήριο.:€10.00, Φοιτητικό/Ανέργων €5.00,

ΑΛΚΥΟΝΙΣ newstarart cinema
ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ

1. «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ» του ΤΖΙΓΚΑ ΒΕΡΤΟΦ
ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ από τους OPERA CHAOTIQUE
στις 17/1/17 στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema στις 20.00

2. «SHORS – ΤΟ ΞΕΣΗΚΩΜΑ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ» των ΑΛΕΞΑΝΤΡ ΝΤΟΒΖΕΝΚΟ, ΓΙΟΥΛΙΑ ΣΟΛΝΤΣΕΒΑ
από 19/1/17 στους κινηματογράφους, ΣΕ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ

3. «ΤΡΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ» του ΤΖΙΓΚΑ ΒΕΡΤΟΦ
ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
στις 21/1/17 αποκλειστικά στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinemaστις 20.00
ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΓΙΑ ΤΑ 93 χρόνια από την ημέρα θανάτου του ΛΕΝΙΝ
στις 21/1/1924.

4. «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΥΕΣΤ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ» του ΛΕΒ ΚΟΥΛΕΣΟΒ
από 26/1/17 στους κινηματογράφους ΣΕ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ

5. «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΖΩΗ» του ΝΙΛΟΛΑΙ ΕΚΚ (ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΝΤΟΝ ΜΑΚΑΡΕΝΓΚΟ)
από 2/2/17 στους κινηματογράφους ΣΕ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ

6. ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ «Ο ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ, Ο ΟΚΤΩΒΡΗΣ ΚΑΙ Η ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ»,
στις 8/2/17 στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema,

στις 20.00,

ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ του ΑΙΓΟΚΕΡΟΥ και της NEW STAR.

Θα προλογίσουν σημαντικοί σκηνοθέτες, κριτικοί κινηματογράφου και καλλιτέχνες.

Ακολουθεί ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΠΑΝΙΟΥ ΥΛΙΚΟΥ με τον ΡΑΦΑΗΛΙΔΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ» του ΤΖΙΓΚΑ ΒΕΡΤΟΦ

Σοβιετική Ένωση – 1929 – 68 – Ασπρόμαυρη – Βωβή
«Ένα απ’ τα αξεπέραστα αριστουργήματα του Σοβιετικού κινηματογράφου»
«Μία απ’ τις πιο όμορφες και πρωτοπόρες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ»
«Ένα μάθημα για τη δύναμη της κινηματογράφησης»
«Ο οπερατέρ ως ντοκιμαντερίστας, μάγος και κασκαντέρ»

Η ταινία του Βερτόφ παρουσιάζει τη ζωή στην πόλη της Οδησσού και άλλες πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης. Από το χάραµα ως το σούρουπο, βλέπουµε τους πολίτες στη δουλειά και στη διασκέδαση. Η κάµερα εστιάζεται τόσο σε άψυχα πράγµατα, όπως οι µηχανές και οι λειτουργίες τους, όσο και σε έµψυχα, όπως ζώα και άνθρωποι µε τις δραστηριότητές τους. Στον βαθµό που µπορεί να γίνει λόγος για χαρακτήρες, αυτοί είναι ο καµεραµάν του τίτλου και η σύγχρονη Σοβιετική Ένωση που ανακαλύπτει και παρουσιάζει.

Θεατές μπαίνουν σε μια αίθουσα κινηματογράφου. Ο μηχανικός προβολής ετοιμάζει τις μπομπίνες του. Μια ορχήστρα προετοιμάζεται να ερμηνεύσει την συνοδευτική μουσική. Η κάμερα περιγράφει μια πόλη κοιμισμένη μετά την αυγή. Η πόλη θα ξυπνήσει σιγά-σιγά. Μια κοπέλα σηκώνεται και ντύνεται, ένα τρένο παίρνει θέση στις γραμμές για αναχώρηση, και ολόκληρη η πόλη ζωντανεύει, κινείται, τα τραμ, οι μηχανές, τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα. Ο άνθρωπος με την κάμερα σε μια πλατφόρμα πάνω σε αυτοκίνητο, αποτυπώνει σε φιλμ την κίνηση της πόλης. Καταγράφει όλους τους ρυθμούς , από όλες τις γωνιές, τους τροχούς, τις μηχανές, την ράφτρα, την τηλεφωνήτρια, τους εργάτες χειριστές, την μοντέζ της ταινίας. Σιγά-σιγά, ο ρυθμός επιταχύνεται, ο κάμεραμαν σαν να μεθάει από την ταχύτητα…

«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ» είναι μια θαυμάσια εφαρμογή του μανιφέστου του Ντζίγκα Βέρτοφ για την θεωρία του «Κινηματογράφος-Μάτι». Ο φακός, το μάτι της κάμερας, είναι η ιδανική προέκταση του ανθρώπινου ματιού. Ο απόλυτος πολλαπλασιασμός των ιδιοτήτων του, και η κατάκτηση της τέχνης, χάρη στην νέα σύνθεση του χώρου, του χρόνου, της κίνησης, ολόκληρου του αισθητού κόσμου. Η κινηματογραφική τεχνική επιτρέπει την αποτύπωση και την κατάκτηση του πραγματικού.

Δεν χρειάζονται πια ιστορίες και παραμύθια, λέει ο Βέρτοφ, η πραγματικότητα συλλαμβάνεται και μας χαρίζει την ομορφιά και την γνώση. Αλλά και την επιβεβαίωση ότι ο νέος άνθρωπος, ο κυρίαρχος των μηχανών, θα είναι και ο κυρίαρχος του κόσμου, του ρεύματος της ζωής, της ποίησης, του σύμπαντος. Από αυτή την άποψη, το φίλμ είναι κάτι σαν την μήτρα του ντοκιμαντέρ, αλλά μαζί με τη μέθη του ποιητικού φουτουρισμού, σαν τέκνο του Μαγιακόφσκι.

Η ταινία «Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή», η σημαντικότερη ταινία του Ρώσου κινηματογραφιστή Τζίγκα Βερτόφ, αποτελεί ένα μοναδικό δείγμα πειραματικού σινεμά, της δεκαετίας του ’20 στη Ρωσία. Περιγράφει με απαράμιλλο τρόπο την αστική ζωή της μετά-επαναστατικής σοβιετικής Ένωσης το 1929.

Την ταινία θα αναβιώσουμε όπως συνηθιζόταν την ΕΠΟΧΗ του ΒΩΒΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ με την ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. Με υπερηφάνεια σας παρουσιάζουμε τους OPERA CHAOTIQUE κάτι πραγματικά αυθεντικό που θα μετατρέψει τον ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ, σε μια ανεπανάληπτη μουσική εμπειρία, ένα σουρεαλιστικό ταξίδι στην εποχή της επανάστασης.

OPERA CHAOTIQUE

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Γιώργος Τζιουβάρας (Tenorman) : Φωνή, Αφήγηση, Πιάνο
Χρήστος Κουτσογιάννης (Voodoo Drummer) : Ντραμς
ΕΝΑ ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΤΟΥΕΤΟ

Με αναπάντεχα ανατρεπτικό χιούμορ, άκρως σουρεαλιστική φαντασία και εκρηκτικές μουσικές αλχημείες, οι Opera Chaotique έχουν καταφέρει μέσα σε λιγότερο από πέντε χρόνια να χαρτογραφηθούν ως ένα απολύτως μοναδικό φαινόμενο του μουσικού στερεώματος. Το ιδιαίτερο αυτό δίδυμο καταπατά επιδεικτικά τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην όπερα, τη τζαζ, το καμπαρέ και την Ποπ ξεχώρισε αμέσως για το ιδιαίτερο μουσικό στίγμα, τη μοναδική αισθητική και την σαρωτική σκηνική παρουσία τους.

Κάθε συναυλία των Opera Chaotique είναι μια ανεπανάληπτη μουσική εμπειρία, ένα σουρεαλιστικό ταξίδι

Οι Opera Chaotique έχουν γυρίσει όλη την Ελλάδα, έχουν παίξει σε σημαντικά hotspots όπως το Faust, Sani Festival, Badminton, το Half Note Jazz Club, ο Μύλος, το Rockwave Festival και έχουν συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες( Δ. Σαββόπουλος , Λ. Μαχαιρίτσας κ.α.)

Πολύ γρήγορα κατάφεραν να διασχίσουν τα στενά μουσικά σύνορα της χώρας τους και να εμφανιστούν σε 12 μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις, και σε 2 στην Ασία . Το πρόγραμμα των συναυλιών τους έχει πλέον σταθερές εμφανίσεις σε ιστορικά θέατρα, club και φεστιβάλ όπως το White Trash και Lido του Βερολίνου, το Theaterhaus της Στουτγκάρδης, το Harlem Jazz Club της Βαρκελώνης, το Backstage Club της Αγίας Πετρούπολης και το Secret Garden Party τηςΜ.Βρετανίας αλλά και περιοδείες σε Ιταλία και Πορτογαλία.

Το 2013 οι Opera Chaotique συμμετείχαν στις περιοδείες των Nouvelle Vague και των Tiger Lillies.

ΤΖΙΓΚΑ ΒΕΡΤΟΦ

Ο ΤΖΙΓΚΑ ΒΕΡΤΟΦ, πρόδρομος της ρεαλιστικής θεωρίας και ένας από τους σπουδαιότερους κινηματογραφιστές του «ρώσικου φορμαλισμού», πίστευε πως ο κινηματογράφος πρέπει να απαλλαγεί από οτιδήποτε δεν ήταν παρμένο «εκ του φυσικού», και επεδίωκε να συλλάβει τη «ζωή εξ’ απροόπτου», δηλαδή να κινηματογραφεί την πραγματικότητα των πραγμάτων, και τους ανθρώπους χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν ώστε να μην τροποποιείται η συμπεριφορά τους. Γι’ αυτόν ο κινηματογράφος δεν χρειάζονταν μύθο και ιστορία. Η κάμερα ήταν ένα μάτι (κινηματογράφος- μάτι) που κατέγραφε την πραγματικότητα και δεν την αναπαριστούσε. Έτσι απαρνούνταν την παρουσία ηθοποιών, καλλιτεχνικών συντελεστών, σκηνοθετών, στούντιο, σκηνικών, κουστουμιών, σεναρίου, οτιδήποτε δηλαδή δημιουργούσε μια τεχνητή πραγματικότητα και θεωρούσε πως ο κινηματογράφος έπρεπε να υποταγεί στο μηχανικό φακό-μάτι της κάμερας και την άμεση καταγραφή της πραγματικότητας. Η τέχνη λοιπόν του κινηματογραφιστή περνούσε στην επιλογή των πλάνων και των φωτογραφιών της πραγματικής ζωής και στο μοντάζ, αφού αποτελούσε το μοναδικό στοιχείο που επέτρεπε τη δημιουργική παρέμβαση του καλλιτέχνη κινηματογραφιστή ώστε να αποκτήσει η ταινία αφηγηματικό ρυθμό και συναισθηματική φόρτιση.

“Η κινηµατογραφική µηχανή εφευρέθηκε όταν δεν υπήρχε πια καμιά χώρα που να μην είναι κάτω από την κυριαρχία του κεφαλαίου, κι αυτό το ‘παιχνίδι’ χρησιµοποιήθηκε από την αστική τάξη για τη διασκέδαση των λαϊκών µαζών, ή, για να είµαστε πιο ακριβείς, για να αποσπάσουν την προσοχή των εργαζόµενων από τον κύριο σκοπό τους, τον αγώνα ενάντια στα αφεντικά».

Προσωρινές οδηγίες στις λέσχες Κινο-γκλας, 1926, Τζίγκα Βερτόφ

Το μέλλον της κινηματογραφικής τέχνης στηρίζεται στην άρνηση του παρόντος της”
Τζίγκα Βερτόφ

«Εμείς αποκαλύπτουμε τις ψυχές των μηχανών, είμαστε ερωτευμένοι με τον εργάτη στον τόρνο, με τον αγρότη στο τρακτέρ, με το μηχανικό στη μαούνα. Σε κάθε μηχανική δουλειά φέρνουμε τη χαρά της δημιουργίας. Εμείς συνάπτουμε ειρήνη ανάμεσα στον άνθρωπο και τη μηχανή. Διαπαιδαγωγούμε τον νέο άνθρωπο (…)» (Τζίγκα Βερτόφ, μανιφέστο «Εμείς», 1922).

Ο δημιουργός που εξέφρασε με ρηξικέλευθο τρόπο στον κινηματογράφο, τα ιδεολογικά, αισθητικά και πολιτικά αιτήματα της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας. Ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος και θεωρητικός που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους θεμελιωτές του σοβιετικού αλλά και του παγκόσμιου ντοκιμαντέρ. Εξέχων «μαχητής» της «στρατιάς» των καλλιτεχνών, διανοουμένων, θεωρητικών και δημιουργών που συγκρότησαν αυτό που αργότερα θα καταχωρούνταν στην ιστορία της τέχνης ως «σοβιετική πρωτοπορία», ο Βερτόφ συμπυκνώνει με τον καλύτερο τρόπο όλες τις παραπάνω ιδιότητες, όπως άλλωστε συνέβη με το σύνολο των συμμαχητών του. Διότι έτσι εκλάμβαναν εκείνοι οι δημιουργοί τη συμμετοχή τους στη σοσιαλιστική οικοδόμηση: Ως μάχη. Όπως, άλλωστε και ήταν.

Στον εμφύλιο που ακολούθησε την Επανάσταση, ο Βερτόφ θα είναι ένας από τους μπολσεβίκους κινηματογραφιστές και άλλους καλλιτέχνες που επάνδρωσαν τα θρυλικά «προπαγανδιστικά τρένα», τα οποία «όργωναν» το νεαρό σοβιετικό κράτος για να αφυπνίσουν και να ενδυναμώσουν τις λαϊκές συνειδήσεις ενάντια στη λυσσαλέα επίθεση της εγχώριας μπουρζουαζίας και των σπαραγμάτων της αριστοκρατίας και των ξένων συμμάχων τους. Αναδείχθηκε σε επικεφαλή των κινηματογραφικών συνεργείων στα μέτωπα του εμφυλίου, εντυπωσιακά όσο και επικίνδυνα γυρίσματα που μετατράπηκαν σε ταινίες όπως «Η μάχη στο Τσαρίτσινο» (1919), «Ιστορία του εμφυλίου πολέμου» (1922) κ.ά.

Μέσα από αυτή τη δράση ο Βερτόφ θα αρχίσει να συγκροτεί την προσέγγισή του στο ντοκιμαντέρ: Η οθόνη της τεκμηρίωσης δεν πρέπει να αντιγράφει τα ανθρώπινα μάτια, αλλά να αναδεικνύει ό,τι αυτά δεν μπορούν να «δουν». Δηλαδή, με έναν τρόπο, να «τελειοποιεί» την ανθρώπινη θέαση των γεγονότων, με την κάμερα να μετατρέπεται σε «προέκταση» του ματιού, σε οπτικό «νυστέρι» αποκάλυψης της πραγματικότητας στις λιγότερο φωτισμένες, αλλά υπαρκτές πλευρές της. Αυτή η αντίληψη, εύλογα ριζωμένη στην απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων που επέφερε η Επανάσταση, εκφράστηκε με τον όρο «Κινο – οκο» (κινηματογράφος – βλέμμα/μάτι) και από εκεί «βαφτίστηκε» η ομάδα που συνέστησε ο Βερτόφ και άλλοι ντοκιμαντερίστες το 1919, με την επωνυμία «Κινοκί».

Ότι ακολουθεί είναι για τον Βερτόφ μια συνεχής αναζήτηση νέων τρόπων, μεθόδων, τεχνικών, από το γύρισμα μέχρι και το μοντάζ, ώστε να φέρει τον κινηματογράφο σε ένα επίπεδο αλληλεπίδρασης με το θεατή. Ιδιαίτερα δούλεψε πάνω στην «αντιπαράθεση» των σκηνών στο μοντάζ, χρησιμοποιώντας στα κατάλληλα σημεία και γραπτές πινακίδες (τίτλους), σε μια προσπάθεια ακριβώς να μετατρέψει το θεατή σε «συμμέτοχο» των γεγονότων που παρατίθενται. Μια αναζήτηση που αντικειμενικά άνοιξε νέους δρόμους, τόσο για το ντοκιμαντέρ, όσο και για τον κινηματογράφο εν γένει, με πρωτόγνωρους, για την εποχή, πειραματισμούς, οι οποίοι εξακολουθούν να λειτουργούν με τον ίδιο φρέσκο τρόπο και στο σημερινό θεατή. Η θέση του ότι ο ντοκιμαντερίστας οφείλει να παρουσιάζει τα γεγονότα χωρίς καμία σκηνοθετική παρέμβαση, προκάλεσε γόνιμες συζητήσεις, ακόμη και πολεμικές, μεταξύ των συναδέλφων του και της κριτικής. Παράλληλα, συμμετέχει στα καλλιτεχνικά κινήματα της εποχής και δουλεύει μέσα από αυτά για τη διαμόρφωση της επαναστατικής τέχνης μαζί με προσωπικότητες όπως ο Μαγιακόφσκι, ο Μπρικ, ο Αϊζενστάιν κ.ά.

Ο Βερτόφ μεταφέρει στο πανί με έναν ασύλληπτο δημιουργικό τρόπο, το πάθος με το οποίο οικοδομούν το σοσιαλισμό οι λαοί της ΕΣΣΔ, τη μάχη που δίνουν Κόμμα, εργάτες και αγρότες για την εφαρμογή των λενινιστικών διδαγμάτων. Να σημειωθεί, ότι στις περισσότερες από τις ταινίες του ο Βερτόφ υπογράφει και το σενάριο.

TRAILER της ταινίας «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ»:

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 100.00% ( 1
Συμμετοχές )



Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *