Άμεση παύση της στρατιωτικής συνεργασίας με το ισραηλινό απαρτχάιντ !
Αγανάκτηση προκαλεί η είδηση ότι η ελληνική κυβέρνηση θα διαθέσει συμβολική βοήθεια 500.000 ευρώ στην υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες (UNRWA), για την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης στη Λωρίδα της Γάζας».
Όχι, δεν υποτιμούμε τις τεράστιες ανάγκες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη Γάζα, μετά τη μαζική καταστροφή από τις φονικές ισραηλινές επιθέσεις που συνεχίζονται, και που έχουν πλήξει υποδομές (ύδρευσης, αποχέτευσης, ενέργειας, τηλεπικοινωνιών κ.α.), νοσοκομεία, σχολεία του ΟΗΕ και χιλιάδες σπίτια. Ούτε είμαστε αντίθετοι στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, ιδιαίτερα όταν απλοί πολίτες προσφέρουν ότι μπορούν από το υστέρημά τους είτε σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, είτε, ακόμα καλύτερα, σε πρωτοβουλίες από τα κάτω. Άλλωστε κι εμείς κατά καιρούς ως Σύλλογος Ιντιφάντα έχουμε πάρει ή έχουμε στηρίξει τέτοιες πρωτοβουλίες, καθώς τη στιγμή που κάποιος πεθαίνει δεν μπορείς να του προσφέρεις μόνο πολιτική αλληλεγγύη, χρειάζεται να επιβιώσει για να συνεχίζει να αγωνίζεται.
Όμως οφείλουμε να επισημάνουμε τα εξής:
. Δεν μπορεί οι σφαγές και η καταστροφή στη Γάζα, η μεγαλύτερη στη νεότερη ιστορία της, να παρουσιάζεται και να αντιμετωπίζεται περίπου ως φυσική καταστροφή…
. Επιτέλους θα πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε πού πηγαίνει η διεθνής οικονομική βοήθεια, ουσιαστικά από τα λεφτά των εργαζομένων, για την αρωγή και την ανοικοδόμηση της Λωρίδας της Γάζας: σε υποδομές που ξαναβομβαρδίζονται κάθε δύο χρόνια; Όχι μόνο η Λωρίδα της Γάζας, που έτσι κι αλλιώς λίγη βοήθεια λαμβάνει, αλλά γενικά τα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, έχουν μετατραπεί σε μια «μαύρη τρύπα» όπου παρέχονται χρήματα για υποδομές, οι οποίες μετατρέπονται κάθε λίγο και λιγάκι σε πεδίο δοκιμής των ισραηλινών (και αμερικανικών, και βρετανικών κ.λπ.) όπλων, για να πουληθούν μετά ως «δοκιμασμένα στο πεδίο της μάχης».
. Αν κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για τον παλαιστινιακό λαό, ας ενδιαφερθούν τουλάχιστον για τις υποδομές που χτίζονται με τα χρήματά τους και μετά ισοπεδώνονται από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς.
. Αν ήθελε πραγματικά η ελληνική κυβέρνηση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) και η διεθνής κοινότητα να αντιμετωπίσουν την «ανθρωπιστική κρίση» στη Λωρίδα της Γάζας, το πρώτο και το λιγότερο που θα είχαν κάνει εδώ και χρόνια, θα ήταν να αντιταχθούν, τουλάχιστον, στον παράνομο και απάνθρωπο αποκλεισμό της. Αντ’ αυτού θυμόμαστε ότι το 2011 η τότε ελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εμπόδισε υπό την απειλή των όπλων το Στολίσκο της Ελευθερίας ΙΙ να αποπλεύσει για να σπάσει τον αποκλεισμό. Για να χρυσώσει δε το χάπι, είχε δηλώσει ότι θα έστελνε εκείνη την ανθρωπιστική βοήθεια, μέσω Ισραήλ, αλλά αυτό ουδέποτε έγινε. Τους δε εγκληματίες που αιματοκύλησαν την αποστολή του 2010, τους υποδέχτηκε μετά βαΐων και κλάδων. Ενώ η «ανεξάρτητη» ελληνική δικαιοσύνη επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια δεν έχει προχωρήσει στη δίωξή τους παρά τις μηνύσεις που έχουν κατατεθεί από τους Έλληνες αλληλέγγυους/ες (μεταξύ αυτών και μέλη του Συλλόγου Ιντιφάντα).
. Δεν μπορεί η ελληνική κυβέρνηση από τη μία να παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια και από την άλλη να συνεργάζεται ακόμα και στρατιωτικά με το ισραηλινό απαρτχάιντ. Δεν μπορεί με το ένα χέρι να παριστάνει ότι δίνει βοήθεια στο θύμα και με το άλλο να σφίγγει το χέρι του δολοφόνου. Δεν μπορεί να δίνει, έστω συμβολική, ανθρωπιστική βοήθεια στη βομβαρδισμένη Γάζα, και να δέχεται για κοινές ασκήσεις και εκπαίδευση τα ισραηλινά αεροσκάφη που την βομβάρδισαν. Η υποκρισία έχει και τα όριά της!
. Η διεθνής κοινότητα όφειλε εδώ και χρόνια να έχει παρέμβει για να αποκαταστήσει τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού, ή έστω να τον στηρίζει με όλα τα μέσα στον αγώνα του για ελευθερία. Αντίθετα, αντί να οπλίζει έναν λαό που αγωνίζεται ηρωικά για την ελευθερία του, του κάνει εμπάργκο (στρατιωτικό και όχι μόνο…) και ταυτόχρονα οπλίζει τις δυνάμεις κατοχής! Και μάλιστα δυνάμεις κατοχής που διαπράττουν συστηματικά εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οι δυτικές κυβερνήσεις παρέχουν όπλα και χρηματοδότηση και η ελληνική κυβέρνηση πεδία βολής για ασκήσεις.
. Αυτό που συμβαίνει στην Παλαιστίνη είναι ένα απαρτχάιντ, και το Ισραήλ, ως τέτοιο θα έπρεπε να απομονωθεί από τη διεθνή κοινότητα όπως είχε γίνει με τη Νότια Αφρική. Αντιθέτως οι ελληνικές κυβερνήσεις το έχουν ανάγει σε στρατηγικό σύμμαχο με συμφωνίες σε όλα τα επίπεδα (αγροτικό, ενεργειακό, επιστημονικό κ.α.) και δυστυχώς ακόμα και σε στρατιωτικό.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, το δράμα του παλαιστινιακού λαού δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί απλά με ανθρωπιστική βοήθεια, απαιτείται άμεση πολιτική λύση με τερματισμό της κατοχής.
Άμεσος τερματισμός της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ
Μποϊκοτάζ στο ισραηλινό απαρτχάιντ
Να σταματήσουν οι σφαγές και ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας
Νίκη στην Ιντιφάντα – Λευτεριά στην Παλαιστίνη
Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ
