Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Ο μπάρμπα-Μήτσος είχε ένα λόγο παραπάνω σήμερα να στηθεί μπροστά στην τηλεόραση. Με πατημένα τα 85, θα περίμενε κανείς ότι δεν έχουν και μεγάλη βαρύτητα τα όσα λέει. Μπορεί τα πόδια του να μην τον βαστούσαν και τόσο-ας είναι καλά εκείνα τα κρυοπαγήματα από τον πόλεμο του ’40-αλλά το μυαλό του, σκέτο ξουράφι.

Σήμερα, λοιπόν, φιλοξενούσε στο σπίτι του τον ανεψιό του το Νίκο. Παιδί της αδερφής του, και υψηλόβαθμο στέλεχος σε μεγάλη τράπεζα.

Κάθισαν, που λέτε, μαζί να δουν τις ειδήσεις και να κουβεντιάσουν.

Μέσα στην κουζίνα η κυρά-Κατίνα, στολίδι του σπιτιού την αποκαλούσε ο μπάρμπα-Μήτσος, ετοίμαζε τα σχετικά για το τσίπουρο που θα πρόσφερε στους δύο άντρες.

Έφτασε με το δίσκο καργαρισμένο, ακούμπησε τα πιόματα με τους μεζέδες στο τραπέζι, κένωσε τα ποτήρια-έβαλε κι εκείνη ένα, έτσι για το καλό-και κάθισε σε μια καρέκλα απέναντι από την οθόνη της τηλεόρασης.

Μ: Άι να δούμι τι ψέματα θα μας πουν απόψι. Μας ζούρλαναν στα ψέματα. Μέχρι κι για τουν κιρό, ψέματα λιεν. Βρέχι αβέρτα, έλιγε τα προυάλις, κι μεις σκάσαμι απ’ τον ήλιου. Βρε ζαγάρι, αφού τουν βλιέπου τουν ήλιο γιατί μι λιες ότι βρέχι;

Ν: Έλα μπάρμπα-Μήτσο, μη γίνεσαι υπερβολικός. Κάνουν κι αυτοί λάθη. Ο καιρός κάποιες φορές είναι απρόβλεπτος.

Μ: Καλά του’ πις. Είμαι βουλικός. Αφού Νίκου μ’ ου κιρός είνι απρόβλεπτους, γιατί λιεν ότι τουν προυβλιέπν;

Κ: Δε σταματάτι τώρα ν’ ακούσουμι. Νάτην η Όλγα, ξικίντσι. Αχ κουρίτσι μ ισί.

«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Με βαρυσήμαντη δήλωσή του ο πρωθυπουργός της χώρας τονίζει ότι στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές κρίνεται το αν η Ελλάδα θα μπει με σιγουριά στην τροχιά της ανάπτυξης ή θα επιστρέψει στην πολιτική των δανεικών και της αλόγιστης σπατάλης κάτι που θα σήμαινε ότι όλες οι προηγούμενες θυσίες του ελληνικού λαού πάνε χαμένες».

Ν: Μάλλον το έχασε το παιχνίδι ο πρωθυπουργός. Δεν τον σώζει τίποτα. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Τέρμα, ο κόσμος θέλει αλλαγή, θέλει άλλη διακυβέρνηση.

Μ: Ισί τα λιες αυτά Νίκου μ; Καλά, ισί δεν ίσαν μι του Σαμαρά;

Ν: Ναι μπάρμπα, ήμουν.

Μ: Κι πιο πριν δεν ίσαν μι του Γιουργάκι;

Ν: Ναι μπάρμπα, ήμουν και με το Γιωργάκη όταν έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν».

Μ: Γιατί, ου Σαμαράς δεν έλιγι να καταργηθούν τα μνημόνια; Αλλά, δε μι λιες; Πιο πριν δεν ίσαν μι τουν Καραμαλή;

Ν: Ναι μπάρμπα, ήμουν και με τον Καραμανλή και πιο πριν με τον Σημίτη και πιο πριν με το Μητσοτάκη και πιο πριν με τον Ανδρέα.

Μ: Μπράβο σταθιρότητα Νίκου μ! Αυτό θα πει ξικάθαρη στάση.

Ν: Να σου πω και κάτι άλλο μπάρμπα;

Μ: Για πέσι μι!θα

Ν: Μέχρι και από την ΚΝΕ πέρασα στα νιάτα μου!

Μ: Μωρέ πέρασις αλλά δεν ακούμψις ντιπ. Άι, γεια μας.

Κ: Κι τώρα τι θα ψηφίσεις Νικόλα μ;

Ν: Τώρα θεία, θα ψηφίσω ΣυΡιζΑ. Είναι να το ρωτάς; Θα παίξουμε με το μέλλον των παιδιών μας και της χώρας;

Μ: Τόσα χρόνια μι ούλους αυτούς που ψήφσις τι έκανις Νίκο μ; Δεν έπιζις; Τώρα δηλαδή σοβάριψις;

Ν: Κάθε φορά είχε να κάνει με την πολιτική και οικονομική συγκυρία. Τι να σου εξηγώ τώρα μπάρμπα, δεν θα καταλάβις;

Κ: Καλά σι λέει του πιδί Μήτσου. Δεν ξέρει αυτό; Τόσα πτυχία έχει;

Μ: Άι μαρή χαζουμσόχαζη! Ου Αντρέας δεν είχι πτυχία;

Κ: Είχι.

Μ: Ου Μητσουτάκς; Ου Σημίτς; Ου άλλους ου Καραμαλής που ήθιλι δυο σούβλις σντ’ κατσιά δεν είχαν αυτοί πτυχία; Ακόμα κι ου Γιουργάκς, αυτό που το’ ληγις ισί χαμένου, είχι κι αυτό πτυχίου. Ιδώ τουν καλάν κι κάνει μαθήματα σι πανιπιστήμια στν’ Αμιρική. Άι, στίλι μιτά ισί του πιδί ς, να σπουδάσι στν’ Αμιρική. Να έχει δάσκαλου του Γιουργάκη.

Ν: Ελάτε, σταματήστε. Μιλάνε οι εκπρόσωποι του ΣυΡιζΑ.

«Θα προχωρήσουμε σε μονομερείς ενέργειες»-«Δεν θα προχωρήσουμε σε μονομερείς ενέργειες»

«Για μας το ευρώ δεν είναι ταμπού»-«Δεν είναι στις προθέσεις μας η έξοδος της χώρας από το ευρώ»

«Δεν θα διστάσουμε να προβούμε σε μονομερή διαγραφή του χρέους»-«Θα δώσουμε τη μάχη μέσα στην Ε.Ε διαπραγματευόμενοι σκληρά με τους δανειστές μας».

Μ: Καλά, απού ποια κόμματα ήταν αυτοί οι δυο;

Ν: Και οι δύο από το ΣυΡιζΑ ήταν μπάρμπα!

Μ: Κι γιατί έλιγαν τα αντίθιτα; Δεν απουφάσισαν ακόμα τι θα κάνουν;

Ν: Δεν πειράζει να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το ίδιο θέμα μπάρμπα-Μήτσο. Ας γίνει τελικά αυτό που θέλουν οι περισσότεροι.

Κ: Πάντους Μήτσου μ, ιγώ στουν Αυτιά άκσα ότι ου σύριζας δεν θα κάνει πουλλά πράματα, αλλά λίγα κι καλά. Όσα μπουρεί.

Μ: Κι τούτους που είχαμι, όσα μπουρούσι έκανι. Έτσι έλιγε. Κρίμα που δούλιυει 24 ώρις του 24ωρου. Τζιάμπα ου κόπους τ. Άμα μη λιες κι συ ότι ου Τσίπρας θα κάνει όσα μπορεί, τίποτα δε θα κάνει κι αυτός κι θα πει, όπους είπαν κι άλλοι ότι έκανι όσα μπουρούσι. Μαναχά, μην τουν ακούσου να πει κι αυτός ότι παρέλαβι χάους, όπους λιεν ούλοι όσοι βγαίνουν πρωθυπουργοί!

Ν: Μπάρμπα, δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Οι αγορές δεν θα μας αφήσουν πολλά περιθώρια.

Μ: Ποιες αγουρές; Οι λαϊκές;

Ν: Οι αγορές μπάρμπα, τα χρηματιστήρια, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όσοι έχουν το χρήμα.

Μ: Κι που του βρήκαν αρέ, αυτοί του χρήμα κι του έχουν; Θκο μας δεν είνι; Απού τουν κουσμάκη δεν το’ κλιψαν;

Ν: Μπάρμπα, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Είναι πιο πολύπλοκα. Δεν μπορείς να τα καταλάβεις.

Μ: Μ’ εχς για χαζό ιμένα ε! Μην τσ δούμι κι τς δυο μαζί να κυβηρνάν κι τότε να σι που ιγώ τς ιξιπνάδις που μη λες ισί τώρα.

Κ: Κι τι; Κακό είνι αυτό Μήτσο; Γιατί να μη σμίξουν ούλοι μια φορά;

Μ: Αυτοί ας σμίξουν. Έτσι κι αλλιώς, σμιγμένοι είνι. Δεν είδις αυτού τι έγινι; Βινιζέλους, Σαμαράς, Καρατζαφέρς, Κουβέλτς. Ούλοι μαζί έβγαζαν τα μάτια τς.

Ιγώ πάντους, μ’ αυτούς ούλους δε σμίγου! Άντι βίβα!

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης