.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Ψήφο στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. – Για την Ανατροπή!


bistisΨήφο στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. – Για την Ανατροπή! – Για το ξαναζωντάνεμα της αυτοπεποίθησης και της νικηφόρας προοπτικής του κόσμου της δουλειάς!

του Χρίστου Μπίστη

Μέσα στο χάος την πολιτική απονομιμοποίηση των κυρίαρχων και την κοινωνική καταστροφή που έχει προκαλέσει μια απ’ τις μεγαλύτερες κρίσεις του καπιταλισμού στον κόσμο και τη χώρα μας, παρά την συστηματική πλύση εγκεφάλου με ψεύτικες υποσχέσεις και απειλές

για δήθεν έξοδο απ’ την κρίση και σταθερότητα ή πισωγύρισμα και καταστροφή,
για κάποια ψήφο ως μοναδική απάντηση στα προβλήματά μας με ένα ναι ή όχι στην λιτότητα της κας Μέρκελ χωρίς να λέγεται κουβέντα για το ευρώ και την ΕΕ,
παρά τη συστηματική τρομοκρατία των ΜΜΕ και της φασιστικής απειλής

εμείς, συντρόφισσες και σύντροφοι,

καλούμαστε να σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι να αναγνωρίσουμε την ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ και ΤΩΝ ΛΑΪΙΚΩΝ ΣΕΙΣΜΩΝ που έχει πλησιάσει, να κάνουμε κτήμα της εργατικής τάξης και του λαού μας την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους και την απελευθερωτική τους προοπτική.

Και είναι πιο πολύ απ΄ όλους αυτοί οι εργαζόμενοι που πληρώνουν για τα σπασμένα και την ανελέητη βαρβαρότητα του συστήματος αυτοί που μπορούν και πρέπει να ξεπεράσουν την ιδιώτευση και την απελπισία, να γίνουν τάξη για τον εαυτό τους. Γιατί αυτή η αλήθεια βοά μέσα απ’ όλους τους πόρους της σύγχρονης κοινωνίας. Όταν μέσα σ’ αυτά τα χρόνια της κρίσης το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει συγκεντρώσει το μισό του παγκόσμιου πλούτου και οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν περιουσία μεγαλύτερη από 3,5 δις ανθρώπους που ζουν στην εξαθλίωση και την πείνα. Όταν σ΄ αυτή την Ευρώπη των λαών που μας είχαν υποσχεθεί γύρω στα 27 εκατομμύρια είναι άνεργοι και ιδιαίτερα στις χώρες της περιφέρειας 43 εκ. ζουν στα όρια της πείνας, 120 εκατομμύρια με όλο και πιο επισφαλείς σχέσεις εργασίας και κουτσουρεμένους μισθούς απειλούνται κι’ αυτοί από τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Όταν από την άλλη μεριά τα ελλείμματα του Νότου γίνονται πλεονάσματα για χώρες όπως η Γερμανία και η Ολλανδία, τα προγράμματα διάσωσης των υπερχρεωμένων χωρών με τοκογλυφικά επιτόκια αποδίδουν δισεκατομμύρια κέρδη στις Τράπεζες των πλουσίων. Και όταν τέλος στη σημερνή Ελλάδα με την κατεστραμμένη αγροτική και βιομηχανική παραγωγή από την ένταξή της στην ΕΕ μέχρι σήμερα, με το 1,5 εκατομμύριο άνεργους, τα 3,5 εκατομμύρια φτωχούς και τις 6000 αυτοκτονίες από κοινωνική απελπισία και απόγνωση τα τελευταία χρόνια, πάνω από 3 φορές το ΑΕΠ της χώρας έχει λεηλατηθεί απ’ τους κάθε λογής εκμεταλλευτές του λαού και οδηγηθεί σε «φορολογικούς παραδείσους» την ώρα που ο λαός στενάζει απ’ τα διαρκή χαράτσια και την ακατάσχετη φορομπηξία ενώ η χώρα μετατρέπεται σε αποικία χρέους και «Ειδική Οικονομική Ζώνη».

Σε μια συγκυρία σαν τη σημερινή, όπως στο παρελθόν έτσι και τώρα, δεν υπάρχει άλλη απάντηση που μπορούμε να περιμένουμε εκτός από τη δική μας, την απάντηση της ταξικής και αγωνιστικής ενότητας και πάλης μας. Και βέβαια πρέπει να καταδικάσουμε την άθλια συγκυβέρνηση και τους δοσίλογους της τρόϊκας με την κατάμαυρη ψήφο μας στις εκλογές της Κυριακής. Δεν αρκεί όμως μια ψήφος για να τους διώξουμε αυτούς και τ’ αφεντικά τους. Ούτε μπορεί η εναλλακτική να είναι μια εναλλαγή της διαχείρισης ενός συστήματος που θα μένει ανέπαφο στα πλαίσια του ευρώ και της ΕΕ, μια δήθεν αριστερή παρένθεση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα ακόμα πιο αντιδραστικό πισωγύρισμα. Είναι αντίθετα το ξαναζωντάνεμα της αυτοπεποίθησης και της ελπίδας του κόσμου της δουλειάς, των προλεταριακών επαναστάσεων και των εργατικών αγώνων που είχαν καταχτήσει το οκτάωρο, τα δικαιώματα σε δημόσια και δωρεάν παιδεία – υγεία – κοινωνικές παροχές, που είχαν οδηγήσει σε άλματα κοινωνικών και οικονομικών κατακτήσεων τον κόσμο της εργασίας για όσο καιρό κυριάρχησαν σε ορισμένες χώρες, που είχαν τσακίσει τις δυνάμεις του φασισμού, είχαν ανασύρει ολόκληρες περιοχές του πλανήτη και εκατομμύρια λαούς απ’ το μεσαίωνα όπου τους είχε καταδικάσει η σύγχρονη ιμπεριαλιστική κυριαρχία . Των οραμάτων και των ελπίδων που διαβρώθηκαν, υπονομεύτηκαν και προδόθηκαν από γραφειοκρατικές παραμορφώσεις και κάθε λογής κολαούζους και υποτελείς της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για να οδηγήσουν στη σημερνή συνολική συντριβή κατακτήσεων και δικαιωμάτων και στην απειλή ενός νέου μεσαίωνα.

Είναι όμως αυτή η σημερινή εφιαλτική πραγματικότητα που μας δείχνει και πάλι το δρόμο, της Κομμούνας, του Οκτώβρη, της Κινέζικης Επανάστασης και των άλλων Επαναστάσεων ενός ολόκληρου αιώνα και όχι της άρνησής τους. Του Γοργοπόταμου και της Αλαμάνας και όχι της Βάρκιζας και της εγκατάλειψης του επαναστατικού δρόμου. Της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και όχι της συμμετοχής στις χουντοεκλογές του Μαρκεζίνη η της καταγγελίας μιας ιστορικής επαναστατικής πρωτοβουλίας της νεολαίας και του λαού σαν προβοκάτσιας. Της ολόπλευρης στήριξης των αγώνων της εργατικής τάξης και του λαού για την επιβίωση, για τη φέτα το ψωμί με στόχο ολόκληρο το καρβέλι, για ρήξη και αποδέσμευση απ’ το ευρώ και την ΕΕ, για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα δικά του χέρια. Για να γίνουν οι αγώνες του λαού μας σήμερα αφετηρία και έμπνευση για την εργατική τάξη και τους λαούς της Ευρώπης που δεινοπαθούν μέσα σ’ αυτό το σύγχρονο σφαγείο του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση

Χωρίς κανένα δισταγμό και αμφιταλαντεύσεις

Μαύρο κατάμαυρο την Κυριακή στην άθλια συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και στην εγκληματική εφεδρεία του συστήματος τη Χρυσή Αυγή.

Ψηλά το κεφάλι με ψήφο αυτοπεποίθησης και αγωνιστικής προοπτικής στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για έξοδο απ’ την κρίση με την ταξική και αγωνιστική ενότητα του κόσμου της εργασίας και με την αναγέννηση των οραμάτων και της αυτοπεποίθησης του κόσμου της Αριστεράς. Με την πιο αποφασιστική ψήφο ανατροπής που ταυτόχρονα με το διώξιμο της σημερνής «Χούντας» ΕΕ – ΔΝΤ και ντόπιας Ολιγαρχίας θ’ αποτελέσει ταυτόχρονα σύνθημα: για την ανατροπή όλων των αντεργατικών – αντιλαϊκών μέτρων της τελευταίας εξαετίας: με την ανακατάληψη και λειτουργία της ΕΡΤ από τους ίδιους τους εργαζόμενους, την άμεση επαναλειτουργία του ΕΟΠΥΥ και της πρωτοβάθμιας δωρεάν υγείας, την επανεθνικοποίηση της ΑΔΜΗΕ, την επαναλειτουργία κλειστών εργοστασίων με πρωτοβουλία και κάτω από των έλεγχο των ίδιων των εργατών, την επαναπρόσληψη απολυμένων εκπαιδευτικών, γιατρών, καθαριστριών, σχολικών φυλάκων κ.λ.π. καθώς και την άμεση επαναφορά κατ΄ αρχή μισθών και συντάξεων, συνδικαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων στο προ εξαετίας επίπεδο στην προοπτική της παραπέρα βελτίωσής τους.

Μια ψήφο αφετηρία σκληρών και νικηφόρων αγώνων, για την οριστική κατάργηση των Μνημονίων, διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, αξιοποίηση των μεγάλων παραγωγικών δυνατοτήτων και της δημιουργικότητας του κόσμου της εργασίας για έξοδο απ’ την κρίση υπέρ της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας. Αλλά και, φυσικά, με καθοριστική προϋπόθεση για την ολοκλήρωση αυτής της κατεύθυνσης, τη ρήξη και αποδέσμευση απ’ το ευρώ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, στην προοπτική μιας πραγματικά «εργατικής κυβέρνησης» και εργατικής εξουσίας, σε αντιπαράθεση με κάθε ακροδεξιό εθνικισμό και «ευρωσκεπτικισμό», που θα εκφράζει τις βαθύτερες αγωνίες και αναζητήσεις της εργατικής τάξης και του λαού μας, όλων των λαών της ευρωπαϊκής περιφέρειας και των εργαζόμενων της Ευρώπης, σε μια αναγεννημένη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.

Με την ψήφο της Κυριακής ας κάνουμε ακόμα ένα βήμα προς τα μπρος και ας ετοιμαστούμε για τους αγώνες της επόμενης μέρας. Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και πάνω απ’ όλα με την αξιοποίηση των ακατάλυτων δυνάμεων του κόσμου της δουλειάς μπορούμε να νικήσουμε!

http://antarsya.gr/node/2344

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 0.00% ( 0
Συμμετοχές )



Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *