ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ-ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Κίνηση Πόλης
Ο δήμαρχος του «Μεγάλου Περιπάτου» και των κερδοσκοπικών «αναπλάσεων» εξάγγειλε συνδυασμό περαιτέρω αστυνόμευσης της πόλης με την ταυτόχρονη δημιουργία χώρων ελεγχόμενης (στην πραγματικότητα υποβοηθούμενης) χρήσης των ναρκωτικών (ΧΕΧ). Πρόκειται για τη μόνη πολιτική που είναι ικανή να συλλάβει και να εφαρμόσει η κυρίαρχη εξουσία για την αντιμετώπιση της «κοινωνικής αταξίας» που παράγει η γεωμετρικά αυξανόμενη χρήση τοξικών ουσιών (που η ίδια αυτή εξουσία παράγει με την πολιτική της). H εξαγγελία έγινε με αφορμή τα εγκαίνια του πρώτου ΧΕΧ, δίνοντας, μάλιστα, σ΄ αυτή την εγκληματική κρατική πολιτική απέναντι στους τοξικοεξαρτημένους, που υλοποιείται μέσω και του Δήμου, μεγαλεπήβολες διαστάσεις, με την παρουσία και της ΠτΔ.
Οι ΧΕΧ, που είχαν θεσμοθετηθεί επί Σύριζα και τώρα υλοποιούνται, έχοντας την πλήρη συμφωνία, ΝΔ, Κιν.Αλ. και Σύριζα, ως πολιτική «κατά» των ναρκωτικών, γίνονται με την ενεργό συμμετοχή οργανισμών καταπολέμησης, υποτίθεται, της τοξικοεξάρτησης, όπως ο ΟΚΑΝΑ (με προγράμματα χορήγησης υποκαταστάτων), αλλά και το ΚΕΘΕΑ, που υποτίθεται ότι λειτουργεί, ως φορέας, στη βάση των λεγόμενων «στεγνών προγραμμάτων», εκφράζοντας με τον τρόπο του και την κρίση, γενικά, των «στεγνών προγραμμάτων».
Επανέλαβε, λοιπόν, και ο Κ. Μπακογιάννης τα γνωστά της κυρίαρχης πλέον πολιτικής απέναντι στην τοξικοεξάρτηση, που ανάγεται αποκλειστικά στη λεγόμενη «μείωσης της βλάβης» (που βλέπει την τοξικοεξάρτηση ως μια αμετάστρεπτη εγκεφαλική βλάβη) και όχι στη θεραπεία, στην απεξάρτηση και στην κοινωνική επανένταξη, όχι, δηλαδή, στην πολυδιάστατη και κοινωνικά θεμελιωμένη φύση της, στις πραγματικές αιτίες που την παράγουν και που, σε τελευταία ανάλυση, έχουν να κάνουν με τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές που υπηρετεί και ασκεί η δημαρχία Μπακογιάννη. Αντί για θεραπευτικές και αποκαταστασιακές πρακτικές, η δημοτική αρχή και η κυβέρνηση προωθούν πολιτικές διαχείρισης και «νόμου και τάξης».
Όπως είναι γνωστό, οι ΧΕΧ και οι κινητές μονάδες που θα λειτουργούν στην λογική των ΧΕΧ, απευθύνονται αποκλειστικά στους/ις ενδοφλέβιους/ες χρήστ(ρι)ες ναρκωτικών, για μια χρήση που θα υποβοηθείται ώστε να γίνεται με «ασφαλή τρόπο», παρουσία προσωπικού που ο ρόλος του θα είναι απλώς να συμβουλεύει πώς θα γίνεται με «ασφαλή τρόπο» η χρήση. Υποτίθεται για την αποφυγή θανάτων από υπερβολική δόση, μεταδοτικών νοσημάτων κ.λπ. Πρόκειται δηλαδή, για μια παρέμβαση στη λογική της αναπαραγωγής και διαιώνισης της χρήσης, καθώς δεν θα συνοδεύεται από τίποτα άλλο. Θα υπάρχει και το λεγόμενο streetwork, για άμεση επαφή, υποτίθεται, με τους/ις εξαρτημένους/ες στον δρόμο. Μόνο που αυτή η επαφή θα είναι μόνο για την «ασφαλή χρήση», αλλά και αυτή ως θέαμα και απλό περιτύλιγμα της ανυπαρξίας μιας ουσιαστικής παρέμβασης που θα είχε μια συνέχεια -από την επαφή στον δρόμο, στη συνοδεία και στη στήριξη για ένταξη σε προγράμματα απεξάρτησης, αξιοπρεπούς στέγασης, ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, εργασίας κ.λπ. Είδαμε άλλωστε πώς λειτούργησε (τελείως διαχειριστικά) και η διαμονή σε ξενοδοχείο, αρχικά στο ΙΟΝΙΣ στην Χαλκοκονδύλη, τώρα στο My Athens Hotel στην οδό Ζήνωνος και Κεραμικού, 70 περίπου φιλοξενούμενων τοξικοεξαρτημένων, με απειροελάχιστο προσωπικό (δυο το πολύ άτομα στην απογευματινή και στη νυχτερινή βάρδια), χωρίς κανένα θεραπευτικό πλάνο και με προσωρινές συμβάσεις εργασίας -η απόλυτη προχειρότητα (με τη σύμπραξη ΟΚΑΝΑ και ΚΕΘΕΑ).
Όπως έχουμε ήδη επισημάνει ως ΑΑΑθήνας, αυτή η αντιμετώπιση του προβλήματος της τοξικοεξάρτησης, καθώς και η ίδια η αποστολή που επιφυλάσσεται για τους ΧΕΧ, έχουν να κάνουν πιο πολύ με την «δημόσια ασφάλεια», συνδεδεμένη καθώς είναι αυτή με την προς «ανάπλαση» Αθήνα. Οι τοξικοεξαρτημένοι/ες πρέπει να απομακρυνθούν από την κοινή θέα, να γίνουν αόρατοι/ες, προκειμένου η πόλη να «καθαριστεί» από τα «ανθρώπινα σκουπίδια» και έτσι να διευκολυνθούν τα ποικίλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ήδη οι επιχειρήσεις «σκούπα» με στόχο τους/ις τοξικοεξαρτημένους/ες αποτελούν την καθημερινότητα, σε μια Αθήνα με διαρκείς αστυνομικές περιπολίες, ως μια δράση του «μηχανισμού διαχείρισης κρίσεων» διαρκείας. Οι ΧΕΧ έρχονται πιο πολύ όχι για τον σκοπό με τον οποίο πλασάρονται («ασφαλής» χρήση κ.λπ.), αλλά σαν ένα περαιτέρω εργαλείο αυτού του μηχανισμού, στον οποίο πρωτεύοντα ρόλο θα παίζουν οι επιχειρήσεις της αστυνομίας (που προαναγγέλλονται από τον Κ. Μπακογιάννη) για επιβολή «νόμου και τάξης».
Είναι μια πολιτική όλο και πιο αδιέξοδη και αυτοαναιρούμενη, καθώς επιχειρεί όχι την ουσιαστική αντιμετώπιση και λύση, αλλά την απαλλαγή, το ξεφόρτωμα, την εξάλειψη του προβλήματος που η ίδια η κυρίαρχη εξουσία παράγει σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα. Το αποτέλεσμα είναι οι «πιάτσες», που πάντα ελέγχονται από δίκτυα γνωστών μεγαλεμπόρων και υπό την αφανή προστασία των δυνάμεων της Πολιτικής «Προστασίας», να σπρώχνονται όλο και πιο πολύ από το κέντρο σε γειτονιές, που μετατρέπονται σε «πιάτσες» των γεωμετρικά αυξανόμενου αριθμού των τοξικοεξαρτημένων.
Σε αρκετές γειτονιές που έχουν εγκατασταθεί «πιάτσες», κάτοικοι σε απόγνωση ζητούν το μόνο που είναι σε θέση να δουν, δηλαδή περισσότερη αστυνόμευση, χωρίς να λείπει η έξαρση ρατσιστικών αντανακλαστικών, όταν μάλιστα όλοι/ες αυτοί/ές που αργοπεθαίνουν στις «πιάτσες» δεν ήταν συνήθως παρά παιδιά τη «διπλανής πόρτας», από κάποιες από τις «παραδίπλα» οικογένειες, που σπρώχτηκαν στα ναρκωτικά και στον δρόμο. Πάνω εκεί πατάει και ο Κ. Μπακογιάννης για να πλασάρει την περισσότερη αστυνόμευση ως λύση. Ενώ είναι το τελείως αντίθετο από λύση.
Η αντίθεσή μας στην ίδρυση και λειτουργία των ΧΕΧ, όπως και στην περισσότερη αστυνόμευση, είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη διεκδίκηση μιας άλλης, εναλλακτικής και ουσιαστικής παρέμβασης για την αντιμετώπιση προβλημάτων των αναγκών των τοξικοεξαρτημένων στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης.
Για αυτό λέμε:
· Όχι στους Χώρους και στις Κινητές Μονάδες Εποπτευόμενης Χρήσης
· Όχι στις επιχειρήσεις «σκούπα»
· Αντιμετώπιση των τοξικοεξαρτημένων, με «κίνητρο» ή «χωρίς κίνητρο» για απεξάρτηση, ως υποκειμένων με ανάγκες που πρέπει ν’ απαντηθούν
· Οργάνωση προγραμμάτων παρέμβασης διαρκείας (και όχι «ορισμένου χρόνου») για την ολόπλευρη στήριξη των τοξικοξαρτημένων (πολλοί εκ των οποίων ζουν στους δρόμους, ή σε πρόχειρα καταλύματα): με παροχή αξιοπρεπούς στέγασης, τροφής, κάλυψη των βασικών αναγκών, εργασιακή προοπτική και προπαντός, πολύπλευρη κοινωνική στήριξη διαρκείας. Μέσα από διάλογο, σχέση, συνοδεία και όχι πρακτικές ελέγχου και καταστολής
· Ουσιαστική ενδυνάμωση των στεγνών προγραμμάτων (επαρκή στελέχωση κ.λπ.) ώστε αφενός να ενισχυθεί το ήδη επιτελούμενο έργο τους και, αφετέρου, να απλωθεί η δράση τους παντού όπου αναδύεται το «βουβό αίτημα» του πλήθους των εξαρτημένων στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης.
Γραφεία Αιόλου 47, 3ος όρ., τηλ. 2103248892
Δημοτικός σύμβουλος: Κεφαλληνός Παναγιώτης
Ομάδα συλλογικής εκπροσώπησης:
Ρέππα Ντίνα, Ρίζος Μιχάλης, Μάτσα Κατερίνα,
Παπαχριστούδη Ματίνα, Σιαπάτης Αποστόλης, Μένου Κική
