Συνέντευξη με τον Attzaz Ulhaq Mian από το Πακιστάν στο vforvolos.gr
Ατάζ, πότε ήρθες στην Ελλάδα και τι αντιμετώπισες φτάνοντας εδώ;
Ήρθα 15 Ιουνίου το 2009. Στα 19 μου. (Από Αλεξανδρούπολη έως Θεσσαλονίκη ήρθα μέσα σε πορτ μπαγκάζ με άλλα 2 άτομα. Στη Θεσσαλονίκη βγήκαμε για μισή ώρα σε ένα δάσος με ποτάμι. Και ήπιαμε νερό. Περάσαμε από δρόμο με αγκάθια. Ήρθαν μετά από 20 λεπτά κάποιοι, μπήκαμε στο πορτ παγκάζ μιας BMW με τους άλλους δύο, και φτάσαμε Αθήνα. Μας πήγανε στο δωμάτιο ενός σπιτιού, μέχρι να πληρωθούν τα λεφτά από τους γονείς μας. 2 μέρες μείναμε μέσα. Ήρθε ένας συγγενής μου να με πάρει. Με ρούχα σκισμένα και άδεια χέρια. Έμεινα σε θείους. Δουλειές δεν υπήρχαν. Με έστειλαν σε ένα χωριό στη Βοιωτία και άρχισα να δουλεύω, με 6 άτομα μαζί.
ΔΕΝ το περίμενα αυτό. Αυτή την κατάσταση.
Είχες εικόνα για την αντιμετώπιση των μεταναστών στην Ελλάδα από πλευράς κράτους αλλά και τον ρατσισμό αρκετών Ελλήνων;
ΔΕΝ ήξερα και δεν είχα σκεφτεί τι είναι ρατσισμός. ΔΕΝ γνώριζα την κατάσταση το πως είναι οι Έλληνες απέναντι στους μετανάστες και πως τους αντιμετωπίζει το κράτος. Άκουγα μόνο καλά λόγια για τους Ευρωπαίους. Ότι είναι άνθρωποι με καλές καρδιές, φιλόξενοι και στην ιστορία είχα διαβάσει και ήξερα ότι είναι η χωρά των φιλοσόφων ότι έχει γεννήσει πολλούς φιλοσόφους και επιστήμονες και πολλούς όμορφους ανθρώπους στην ψυχή.
Ήθελες να παραμείνεις Ελλάδα;
Δεν ήθελα στην αρχή να παραμείνω εδώ. ΟΧΙ. Είχα κι άλλες επιλογές να φύγω σε θείους.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τι σημαίνει για ένα μετανάστη η έννοια ενός στρατόπεδου συγκέντρωσης; Έχεις φίλους και γνωστούς που βρέθηκαν σε ένα από τα στρατόπεδα;
Στρατόπεδο συγκέντρωσης σημαίνει ΦΟΒΟΣ για έναν μετανάστη. Δεν είναι φόβος φυλακής, γιατί στη φυλακή ξέρεις γιατί μπαίνεις. Στο στρατόπεδο ΔΕΝ ξέρεις. Έρχεσαι για ένα καλύτερο μέλλον εδώ στην Ελλάδα και σε κλείνουν σε να μέρος χωρίς να ξέρεις ΠΟΤΕ θα βγεις. (στην αρχή μας έλεγαν θα μπεις 6 μήνες, μετά 12 και μετά 18.) ΕΧΩ γνωστούς που βρέθηκαν σε στρατόπεδα στην Ελλάδα και φίλους. Έχω πάει και έχω δει πολλούς.
Έχει αλλάξει ουσιαστικά κάτι προς το καλύτερο για τους μετανάστες με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ;
Τουλάχιστον ακόμα δεν άλλαξε κάτι. Μας έχουν ζαλίσει με νόμους. ΔΕΝ έχει όμως αλλάξει κάτι ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ με τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
Τι χρειάζονται πραγματικά οι χιλιάδες των ανθρώπων που φτάνουν στην Ελλάδα αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο;
Αυτό που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλουν όλοι οι μετανάστες ΕΙΝΑΙ τα ΧΑΡΤΙΑ και εννοώ χαρτί ”ΑΔΕΙΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ” στη χώρα. Για τους πρόσφυγες ΑΣΥΛΟ και για τους υπολοίπους ΑΔΕΙΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ. Και από την ελληνική κοινωνία θέλουν βοήθεια. Από τους ντόπιους Έλληνες, για να ενταχθούν σε μια κοινωνία που είναι καινούρια γι’ αυτούς, αφού έχουν έρθει από χώρες με εντελώς άλλη νοοτροπία.
Φοβήθηκες ποτέ όσο ζεις στην Ελλάδα;
Φοβήθηκα όταν αρχίσαν τα επεισόδια με Χρυσή Αυγή. Από 2 πράγματα φοβήθηκα. Όταν ήρθα τα πρώτα χρόνια:
1. Τις επιχειρήσεις «σκούπα» της ΕΛ.ΑΣ., μη με πιάσουν και με ρίξουν σε ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ. Ως ελεύθερος άνθρωπος ΔΕΝ θα άντεχα καθόλου εκεί!!!! ΗΤΑΝ ένας ΕΦΙΑΛΤΗΣ για μένα. Ούτε να το σκεφτώ δεν θέλω. Πίσω από συρματόπλεγμα σαν τα ζώα σε στάβλο, ομαδικά.
2. Τη Χρυσή Αυγή όταν αρχίσαν και χτυπούσαν τους ανθρώπους. Μέρα νύχτα μαχαίρωναν, στο δρόμο κατέστρεφαν και έκαιγαν μαγαζιά μεταναστών και πάλι βγήκαν στη βουλή ως ένα δημοκρατικό κόμμα, σε ένα ευρωπαϊκό, φιλόξενο και κοινωνικό κράτος.
Πώς πιστεύεις ότι σχετίζεται η δράση της χρυσής αυγής με την διαχείριση του μεταναστευτικού από πλευράς κυβέρνησης τα προηγούμενα χρόνια, όπου οι ρατσιστικές επιθέσεις ήταν συχνές;
Η προηγουμένη κυβέρνηση με τη λάθος διαχείριση του μεταναστευτικού, και περνώντας λάθος μηνύματα ισλαμοφοβικά στον κόσμο, ότι οι μετανάστες είναι εγκληματίες και δεν έχουν θέση εδώ, μέσω της τηλεόρασης και των άλλων μέσων, δυνάμωσαν τη Χρυσή Αυγή και βοήθησε φυσικά στη δράση της.. Πάνω από 800 άνθρωποι κακοποιήθηκαν από τη ναζιστική οργάνωση. Ο ίδιος ο Πλεύρης είπε ως βουλευτής του ΛΑΟΣ τότε, ότι εδώ θα τους βασανίσουμε, δεν θα δώσουμε νερό και φαγητό ώστε να πάνε στο Πακιστάν και να πούνε ότι η Ελλάδα είναι χειρότερη από τη χώρα τους
Θα σε ενδιέφερε να σπουδάσεις; Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον;
ΑΝ με ρωτούσες πριν έρθω εδώ είχα όνειρα να σπουδάσω και ήθελα πολύ να γίνω ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ. Τώρα ΟΜΩΣ ούτε θέλω να το σκεφτώ για όνειρα. ΗΔΗ πάω στο σχολείο – γυμνάσιο 2ης ευκαιρίας εδώ και 2 μήνες. Για μετά ΔΕΝ ξέρω καθόλου. ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΝΕΙΡΑ. Θέλω ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ ενάντια σε αυτή την κοινωνία που δεν αφήνει κάποιον να ζει ΕΛΕΥΘΕΡΟ.
Έχεις αντιμετωπίσει περιστατικά μαύρης εργασίας;
Είναι αστεία ερώτηση αυτή. Εγώ γελάω γιατί οι περισσότεροι μετανάστες ακόμη και με χαρτιά (άδεια παραμονής) δουλεύουν χωρίς ασφάλεια και χωρίς ένσημα, χωρίς προστασία από εργατικά ατυχήματα, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα. Ακόμη και χωρίς να πληρώνονται. δουλεύουν μαύρα τζάμπα. Γιατί τα αφεντικά δεν φοβούνται. Και έχουν κέρδος από το μετανάστη και όχι από τον Έλλην. Ο Έλληνας ξέρει τα εργασιακά δικαιώματά του αλλά ο μετανάστης όχι.
Ερωτήσεις: Ηλέκτρα Προσήλια
