Αγωνιστική Συνεργασία στην ΟΤΟΕ
Είναι γεγονός ότι την κατάσταση την οποία βιώνουμε σαν εργαζόμενοι στις τράπεζες δεν μπορούμε να τη δούμε παρά μόνο σαν ένα κομμάτι του παζλ της δραματικής κατάστασης που έχουν περιέλθει όλοι οι εργαζόμενοι τα τελευταία μνημονιακά χρόνια.
Οι τράπεζες όντας βασικός πυλώνας του καπιταλιστικού συστήματος προσαρμόζονται με αντιδραστικό για τους εργαζόμενους και την κοινωνία τρόπο στις επιλογές και το μονόδρομο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σε συμπόρευση με θεσμούς ΕΕ-ΔΝΤ έχουν επιβάλει.
Τα πλάνα αναδιάρθρωσης και ο έλεγχoς της πορείας υλοποίησής τους από τους θεσμούς στοχεύουν στη μείωση του λειτουργικού κόστους (μειώσεις θέσεων εργασίας και καταστημάτων, ψηφιοποίηση εργασιών) και στη μείωση των κόκκινων δανείων. Η αναγκαία είσοδος των νέων τεχνολογιών χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την επιθυμία των τραπεζιτών να μειώσουν το εργατικό και μισθολογικό κόστος, μειώνοντας δραστικά τους εργαζόμενους, αντικαθιστώντας το προσωπικό με ελαστικά εργαζόμενους (ενοικιαζόμενους, συμβασιούχους κλπ) και αυξάνοντας ραγδαία την εκχώρηση εργασιών.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουμε θέση και ή θα συνταχθούμε με την αναγκαία για το κεφάλαιο διάσωση των κερδών των τραπεζών που προϋποθέτει μνημόνια ισοπέδωσης εργασιακών και εργατικών δικαιωμάτων ή θα συνταχθούμε μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, αντιστεκόμενοι στην αντεργατική λαίλαπα που ετοιμάζεται και στις τράπεζες, διεκδικώντας τον πλούτο που παράγουμε.
Με αυτή τη λογική θα πρέπει να βρούμε τρόπους να απαντήσουμε και στο θέμα της μείωσης των θέσεων εργασίας με απολύσεις που όπως φαίνεται πλέον θα είναι από τα κυρίαρχα το επόμενο διάστημα. Ήδη μετράμε απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας μέσω εθελουσιών προγραμμάτων, απολυμένους συναδέλφους στις συνεταιριστικές τράπεζες (Αχαϊκή, Ρόδου κλπ), απολυμένους ενοικιαζόμενους (Εθνική), κρούση για απολύσεις στην Αττική, συναδέλφους που μετατίθενται σε άλλη πόλη επειδή δεν αποχώρησαν στην Alpha Bank και ο κατάλογος δεν έχει τέλος..
Η ΟΤΟΕ έχει πάρει ξεκάθαρα θέση υπέρ της ανάπτυξης και κερδοφορίας των τραπεζών. Όλο το προηγούμενο διάστημα κραυγάζει δήθεν ότι οι απολύσεις αποτελούν κόκκινη γραμμή, όμως αποδέχθηκε τις εθελούσιες με εκβιασμούς και πιέσεις, τους χιλιάδες ελαστικά εργαζόμενους στις τράπεζες, και μιλάει για τους κακούς ξένους που ελέγχουν πλέον το τραπεζικό σύστημα. Συναντιέται με τις διοικήσεις των τραπεζών και υπογράφει κλαδικές στις οποίες εκφράζεται ως ευχή η “βούληση” για αποτροπή απολύσεων.
Έτσι, στο τελευταίο ΓΣ του Ιουλίου προχώρησε σε ακόμα αντιδραστικότερες «ρεαλιστικές» προτάσεις που φανερώνουν ότι έχει αποδεχθεί το γεγονός ότι θα υπάρξουν απολύσεις, προσπαθεί να βρει τρόπους να «μετριάσει» το αποτέλεσμα και το τραγικότερο να συνηθίζουμε πλέον στην ιδέα ότι είμαστε υπό απόλυση ανά πάσα στιγμή. Πιο συγκεκριμένα, ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – Εργοδοτικοί στη λογική να έχουμε εναλλακτικές επιλογές για να μην πάμε σε μαζικές απολύσεις, πρότειναν σαν βάση συζήτησης τη «δημιουργία φορέα εκπαίδευσης εξειδικευμένων προγραμμάτων για να καταστεί αποτελεσματικός ο εργαζόμενος ακόμα και σε περίπτωση αλλαγής αντικειμένου λόγω ψηφιοποίησης εργασιών και να μην μπορεί ο εργοδότης να τον απολύσει».
Στην περίπτωση δε που απολυθεί κάποιος, να υπάρχει «ένα ταμείο όπου θα συμμετέχουν με εισφορές εργοδότες και εργαζόμενοι το οποίο θα καλύπτει με κάποιο εισόδημα τους απολυμένους, με ιδιαίτερη μνεία σε αυτούς που θα χρειάζονται 5-6 χρόνια για να βγουν στη σύνταξη». Καλούμαστε δηλαδή να αποδεχτούμε οριστικά την επιστροφή μας στο εργασιακό καθεστώς των αρχών του 19ου αιώνα, τότε που η φροντίδα για τους ανήμπορους να εργαστούν βάρυνε τις οικογένειες και τους συναδέλφους τους. Μας ζητείται να συνδράμουμε με τις εισφορές μας για τη δημιουργία ενός ταμείου που θα υποκαθιστά το ΙΚΑ και τον ΟΑΕΔ, απαλλάσσοντας κράτος και εργοδότες από τις υποχρεώσεις τους και αναλαμβάνοντάς τις εμείς. Η δική μας υποαπασχόληση κι εξαθλίωση είναι ο όρος και η προϋπόθεση της δικής τους κερδοφορίας.
Το δρόμο τον έχει δείξει η αστικοποιημένη ΓΣΕΕ μέσα από τα κακόφημα Ινστιτούτα Εργασίας και Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης μέσω των οποίων τρέχει τα διάφορα επιδοτούμενα προγράμματα «πρακτικής άσκησης», «επαγγελματικής κατάρτισης», «απόκτησης εργασιακής εμπειρίας» κτλ. Τώρα ήρθε κι η σειρά της ΟΤΟΕ για να αναβαθμίσει το δικό της Ινστιτούτο Εργασίας από ένα όχημα για μερικές θέσεις καλοπληρωμένης αργομισθίας σε ένα χρυσοφόρο εργαλείο προσπορισμού κρατικών, κοινοτικών και άλλων κονδυλίων που σίγουρα θα της προσφερθούν για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσφέρει στο σύστημα: την απορρόφηση των κραδασμών που προκαλεί η φτωχοποίηση της τάξης μας και την αποτροπή των πιθανών αντιδράσεων.
Η ομοσπονδία των τραπεζοϋπαλλήλων, και ως γραφειοκρατικός συνδικαλισμός, που η πολύχρονη απαλλαγή των συνδικαλιστών της από την εργασία και τα προνόμια που απολάμβαναν τους έχουν αποξενώσει από τον κόσμο της εργασίας που (υποτίθεται ότι) εκπροσωπούν, και ως κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, που κινείται στη λογική του «κοινωνικού εταιρισμού», της στήριξης των εκάστοτε κυβερνήσεων, της σύμπλευσης συμφερόντων μεταξύ εργοδοτών κι εργαζομένων και της πάση θυσία διατήρησης της «εργασιακής ειρήνης» ακόμα και σε βάρος των εργαζομένων που (υποτίθεται ότι) εκπροσωπούν, πλέον αποποιείται ουσιαστικά την ιδιότητά της ως συνδικαλιστική οργάνωση και μετατρέπεται ανοιχτά σε κερδοσκοπική επιχείρηση. Προτεραιότητά της δεν αποτελεί η εκπροσώπηση των εργαζόμενων αλλά η διασφάλιση της ύπαρξής της χωρίς αυτούς. Στη βάση αυτή δεν ενδιαφέρεται -ούτε καν σε επίπεδο διακηρύξεων- για αποτροπή των απολύσεων αλλά μόνο για τη διαχείριση των απολύσεων, τις οποίες θεωρεί πλέον δεδομένες (ου μην αλλά και αναγκαίες). Μεριμνά επίσης ώστε η διαχείριση αυτή να γίνει με τον επωφελέστερο – για την ίδια εννοείται – τρόπο, καθιστώντας την ανεργία ένα πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας υψηλής κερδοφορίας
Όχι μόνο δεν προετοιμάζουν τον κλάδο για ανυποχώρητο αγώνα, αλλά συζητάνε το μέγεθος της ήττας.
Σαν Αγωνιστική Συνεργασία στην ΟΤΟΕ δηλώσαμε ότι οι παραπάνω προτάσεις όχι μόνο είναι μη αποδεκτές και δεν μπαίνουν σε συζήτηση αλλά θα καλέσουμε με όλες μας τις δυνάμεις τους εργαζόμενους να τις απορρίψουν στην πράξη. Δεν θα πληρώσουμε άλλο εμείς την κρίση που δημιούργησαν αυτοί.
Δεν διαπραγματευόμαστε την απόλυση ούτε 1 επιπλέον εργαζόμενου.
Καλούμε για σύγκληση έκτακτων ΓΣ των συλλόγων μέσα στο Σεπτέμβρη μπροστά και στην ψήφιση του συνδικαλιστικού νόμου για τα εργασιακά.
Ενάντια στα σχέδια των τραπεζιτών, στα πλάνα αναδιάρθρωσης.
Με συγκρότηση μαζικού μετώπου με τα πρωτοβάθμια σωματεία για πανεργατικές απεργιακές κινητοποιήσεις και ταξικό κέντρο αγώνα.
Παλεύουμε για μόνιμη σταθερή δουλειά, προσλήψεις προσωπικού, ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Μείωση χρόνου εργασίας τώρα, αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες.
Συντονιζόμαστε με τους υπόλοιπους εργαζόμενους και συλλογικότητες ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών.
Αύγουστος 2017
