Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη
– Γιατί με ψεκάζεις με φυτοφάρμακα αγρότη;
– Γιατί είσαι εισβολέας. Θες να μου πάρεις το σπίτι και το βιος μου.
– Εγώ; Μα στο πήρε ήδη η φίλη σου η τράπεζα όπως μαθαίνω, και το βιος σου επίσης στο έχει υποθηκευμένο. Το δικό μου το σπίτι το γκρέμισαν οι βόμβες. Έμαθα ότι αυτοί που σου πήραν το σπίτι με αυτούς που γκρέμισαν το δικό μου πιστεύουν στον ίδιο θεό και έχουν την ίδια πατρίδα.
– Είσαι μουσουλμάνος κι εγώ χριστιανός.
– Εσύ Χριστό κι εγώ Αλλάχ, όμως κι οι δυο μας αχ και βαχ λέει ένα τραγούδι αλλά μάλλον εσύ δεν το ακούς συχνά. Μάλλον δεν σου αρέσει.
– Ό,τι και να λες θα σε ψεκάσω.
– Όχι εμένα. Εμένα μη με ψεκάσεις. Σκέψου. Κοίτα γύρω σου και σκέψου. Αύριο θα σε βάλουν να ψεκάσεις και Έλληνες αν δεν το έχεις κάνει ήδη και τότε τι θα πεις; Θα πεις πάλι «μόνο Έλληνες»; Μην τους αφήνεις να σε κάνουν τσακάλι. Γιατί δεν ψεκάζεις αυτούς που με έκαναν πρόσφυγα; Φοβάσαι μάλλον. Καταλαβαίνω…
– Θα πάρεις τη δουλειά των παιδιών μου. Δεν σε αφήνω να περάσεις.
– Ποια δουλειά αγρότη; Αφού τα παιδιά σου είναι άνεργα ή έχουν φύγει μετανάστες. Τα δικά μου, πεινασμένα όπως κι εγώ. Άλλωστε δεν θέλω να μείνω στον τόπο σου. Είναι όμορφος, δε λέω, αλλά εγώ θέλω να περάσω μόνο για να πάω να βρω τους δικούς μου σε άλλη χώρα πέρα από δω.
– Κουβαλάς αρρώστιες θα με κολλήσεις.
– Εγώ; Για δες αγρότη, ποιος σου κουβάλησε την τωρινή αρρώστια με την κορώνα;
– Είσαι απολίτιστος, να φύγεις, να πας στον τόπο σου.
– Κι ο δικός σου πολιτισμός αγρότη ποιος είναι; Αυτός που μου δείχνεις τώρα; Στον τόπο σας έζησαν μεγάλοι φιλόσοφοι και στοχαστές που μίλησαν για τον άνθρωπο. Μάλλον εσύ δεν έτυχε να τους γνωρίσεις αν κρίνω από αυτά που κάνεις. Πάντως, έρχομαι από τόπο που γέννησε πολιτισμό ίσως και πριν από τον δικό σας. Αλλά ο πολιτισμός είναι για να σε κάνει καλύτερο, όχι χειρότερο.
– Να πας στον τόπο σου είπα. Ο δικός μου δεν μπορεί να σας χωρέσει όλους.
– Στον τόπο μου δεν έχω σπίτι, ούτε δουλειά. Μας τα πήραν όλα. Οι ίδιοι που κλέβουν κι εσένα αγρότη. Αυτοί οι ίδιοι με έκαναν πρόσφυγα και μετανάστη. Κι εσύ αγρότη, τώρα που το λες, κι εσύ δεν έχεις συγγενείς στα ξένα; Ή μήπως κι εσύ ήρθες από απέναντι; Μήπως είσαι τουρκόσπορος αγρότη;
– Εγώ είμαι Έλληνας από πάππου προς πάππου.
– Μπράβο σου αγρότη. Αν με ψεκάσεις θα μείνεις μόνο Έλληνας. Αν μου δώσεις λίγο νερό από το παγούρι σου θα γίνεις και Άνθρωπος. Διάλεξε. Μπορείς να είσαι και τα δύο.
