Σε μια αισχρή ανακοίνωση προχώρησε το ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στον Όμιλο Intracom Telecom κατά της σωματειακής επιτροπής του ΣΕΤΗΠ στην Ιντρακόμ. Η σωματειακή επιτροπή του ΣΕΤΗΠ εξέδωσε ανακοίνωση συμπαράστασης (δείτε εδώ) στους λιμενεργάτες του Λιβόρνο που αποφάσισαν να μην φορτώσουν πλοίο που προοριζόταν να μεταφέρει όπλα και εκρηκτικά στο Ισραήλ για να χρησιμοποιηθούν εναντίον του λαού της Παλαιστίνης.
Οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές στην Ιντρακόμ έγιναν «έξαλλοι» με την αναφορά της ανακοίνωσης στα αφεντικά τους και στα διάφορα πρότζεκτ της Intracom Telecom, που γίνονται αιτία να σκοτώνονται οι λαοί, να επαναπροωθούνται πρόσφυγες και μετανάστες, για να παρακολουθούνται προσωπικά δεδομένα.
Σχετική ανακοίνωση εξέδωσε το Radical I.T.:
Ντράπηκε και η ντροπή με την ανακοίνωση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων στον Όμιλο Intracom Telecom. Με αυτόν τον συνδικαλισμό δεν έχουμε και δεν θέλουμε να έχουμε καμία σχέση. Το ίδιο και η πλειοψηφία των νέων συναδέλφων που εργάζονται εκεί.
Καιρός να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας! Με τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους που σηκώνουν κεφάλι στους χώρους δουλειάς, οργανώνονται σε σωματεία, διεκδικούν και έχουν λόγο για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που παράγουν.
Στεκόμαστε στο πλευρό των λιμενεργατών του Λιβόρνο που αρνήθηκαν να φορτώσουν πλοίο που προοριζόταν να μεταφέρει όπλα και εκρηκτικά στο Ισραήλ για να χρησιμοποιηθούν εναντίον του λαού της Παλαιστίνης.
Επιλέγουμε να είμαστε με τους χιλιάδες εργαζόμενους της Google παγκόσμια που κινητοποιήθηκαν ενάντια στη συνεργασία με το αμερικανικό Πεντάγωνο, με τους 1000 εργαζόμενους της Apple που κάλεσαν την εταιρία να πάρει δημόσια θέση ενάντια στην επιθετικότητα του Ισραήλ απέναντι στην Παλαιστίνη, με τους 200 εργαζόμενους της GitHub που στάθηκαν στο πλευρό του Εβραίου συναδέλφου τους που απολύθηκε επειδή χαρακτήρισε Ναζί τους οπαδούς του Τραμπ που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο.
Να αποσυρθεί τώρα από όλα τα «αμυντικά» πρότζεκτ η Intracom Telecom! Να μεταφερθούν οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες σε άλλα έργα. Δεν θα δουλεύουμε για να σκοτώνονται άμαχοι λαοί, για να επαναπροωθούνται πρόσφυγες και μετανάστες, για να παρακολουθούνται μαζικά οι συμπολίτες μας και τα δεδομένα τους.
ΥΓ: Συγγνώμη να ζητήσει η πλειοψηφία του Δ.Σ. για την καθοριστική συμβολή της στην αποστροφή των εργαζομένων του κλάδο για τον συνδικαλισμό.
Το κακό είναι ότι εκτός από τους ξεφτιλθσμενους εργατοπατερρς του κρατικού συνδικάτου εργαζομένων της ιντρακομ, υπάρχουν και εργαζόμενοι που επικροτούν αυτές τις κρατικές καπιταλιστικές αντιλήψεις των εργατοπατέρων. Η τάση υποταγής στην εργατική τάξη είναι πολύ ισχυρή. Και η τάση χειραφέτησης ακόμα ασθενική.
Ένα εξόχως διεισδυτικό απόσπασμα από το κείμενο του Πάουλ Μάτικ με τίτλο “Καρλ Κάουτσκι: από τον Μαρξ στον Χίτλερ”:
“…Αυτή η αντικειμενική κατάσταση, η οποία, όπως είδαμε, μετέτρεψε τις νίκες του εργατικού κινήματος σε βήματα για την καταστροφή του, δημιούργησε μια αντεπαναστατική ιδεολογία πιο κοντά στην φαινομενική πραγματικότητα και η οποία αργότερα αποκυρήχθηκε ως σοσιαλρεφορμισμός, οπορτουνισμός, σοσιαλσωβινισμός και ευθεία προδοσία.
Όμως αυτή η «προδοσία» δεν ενοχλούσε και πολύ αυτούς οι οποίοι προδόθηκαν. Αντίθετα, η πλειοψηφία των οργανωμένων εργατών επικροτούσε την αλλαγή αντίληψης στο σοσιαλιστικό κίνημα, αφού συναντούσε τις δικές τους φιλοδοξίες σε έναν αναπτυσσόμενο καπιταλισμό. Οι μάζες ήταν τόσο λίγο επαναστατικές όσο και η ηγεσία και από κοινού ικανοποιούνταν με την συμμετοχή τους στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Οργανώνονταν όχι μόνο για ένα μεγαλύτερο μερίδιο από τον παραγόμενο πλούτο αλλά και για μια ισχυρότερη φωνή στο πολιτικό πεδίο. Έμαθαν να σκέφτονται με όρους αστικής δημοκρατίας, έμαθαν να αντιμετωπίζουν τους εαυτούς τους ως καταναλωτές, ήθελαν να είναι μέρος σε ό,τι το καλό συμπεριλάμβανε η κυρίαρχη κουλτούρα….”.
Σε κάθε έναν εργατοπατερα/εργοδοτικο-κρατικο συνδικαλιστή, αντιστοιχούν μπολικοι εργάτες/εργαζόμενοι που έμαθαν στην πράξη ότι τους βολεύει η ένταξη τους κάτω από τις προστατευτικές φτερούγες της εταιρείας “τους”, του αφεντικού “τους”, του κράτους “τους”, του κυρίαρχου καπιταλιστικού πολιτισμού “τους”. Είναι η τάση της υποταγής εναντίον της τάσης χειραφέτησης , μια υπέροχη αλλά μετέωρη και ανολοκλήρωτη θεωρητικη και πολιτική επεξεργασία του ΝΑΡ.
Όσο δεν μπορεί να δυναμώσει η ταση χειραφέτησης εντός της εργατικής τάξης και του λαού , όσο μένει έτη φωτός πίσω από την ταση υποταγής της εργατικής τάξης και του λαού, τόσο θα εμπεδώνεται η βαρβαρότητα , ο συντεχνιασμος και τελικά η ηγεμονία του καπιταλισμού. Και φυσικά, θα παράγονται νέοι εργατοπατερες.