ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΡΗΓΜΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
8 χρόνια κλείνουν σήμερα από το μεγάλο λαϊκό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα για την αποδοχή ή όχι της νέας “δανειακής σύμβασης”, των νέων μνημονίων..Ένα ΟΧΙ που παραμένει αδικαίωτο. Ένα ΟΧΙ που πολεμιέται από παντού. Από δεξιά και από..αριστερά!
Το 62% της 5ης του Ιούλη του 2015 δεν ήρθε τυχαία. Ήρθε σαν αποτέλεσμα των μεγάλων αντιμνημονιακών αγώνων της περιόδου 2010-2015, των πλατειών, των απεργιών, των συγκρούσεων. Σαν αποτέλεσμα του πόθου των εργαζόμενων και της νεολαίας να “τελειώνουμε με τα μνημόνια”, την τρόικα, την φτώχεια, την διαρκή βία ενάντια στον λαό, την εξευτελιστική επιτήρηση.
Σε όλα αυτά ο λαός είπε ένα μεγάλο “μέχρις εδώ”. Και το είπε παρά τον ωμό εκβιασμό του Ντράγκι και της ΕΕ, που έκλεισε τις τράπεζες, παρά την τρομοκρατία της ντόπιας άρχουσας τάξης, της ΕΕ και των ΗΠΑ ότι θα επέλθει η απόλυτη καταστροφή “αν δεν συμμορφωθούμε με τις υποδείξεις.”
Η μάχη του δημοψηφίσματος ήταν μια ξεκάθαρα ταξική μάχη. Στηρίχθηκε με συντριπτικά ποσοστά από τις λαϊκές γειτονιές και την εργατική τάξη. Πολεμήθηκε με λυσσαλέο μίσος από την αστική τάξη και τα κόμματα της στο σύνολό της. Μέχρι και την απειλή της αστικής βίας επιστράτευσαν όταν ο Β Μεϊμαράκης όταν έλεγε, “αν απειληθεί η συμμετοχή στην ευρωζώνη η αστική τάξη θα πάρει τα μέτρα της”!
Αυτός που δεν τίμησε το ΟΧΙ του λαού ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν η κυβέρνηση που λίγες μέρες μετά πήγε και υπέγραψε μαζί με τις αστικές πολιτικές δυνάμεις την μετατροπή του σε ΝΑΙ. Που αντί να στηριχθεί στην τεράστια λαϊκή πλειοψηφία, πήγε και “ακούμπησε” στον Μεϊμαράκη και τον Γιούνκερ συντρίβοντας τις λαϊκές ελπίδες, διασπώντας το κόμμα τους και βυθίζοντας την κοινωνία στο τέλμα της απογοήτευσης του “όλοι τα ίδια είναι”. Τα απόνερα (και) αυτής της ιστορίας εισπράττει ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και σήμερα.
Αυτός ακόμα που δεν τίμησε το ΟΧΙ του λαού ήταν το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ επέλεξε να γυρίσει την πλάτη στην τεράστια ταξική και πολιτικά διαπάλη που γινόταν στην ελληνική κοινωνία, παίρνοντας “ίσες αποστάσεις” ανάμεσα στον Σόιμπλε και την Μέρκελ, τον Μειμαράκη, τον Βενιζέλο και τον Τσίπρα, ανάμεσα στον μεγάλο κεφάλαιο και την ΕΕ, με λίγα λόγια ανάμεσα σε όλο τον μαύρο συνασπισμό εξουσίας που έπεσε πάνω στον κόσμο να τον εκβιάσει και να του αλλάξει γνώμη και τον λαό. Όσο και να προσπαθεί το ΚΚΕ να δικαιωθεί εκ των υστέρων (βάζοντας όσους τότε πήραν στάση υπέρ του ΟΧΙ και το στηρίζουν σήμερα να κάνουν δηλώσεις μετάνοιας) από την κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ, θα αποτελεί πάντα μια τεράστια ντροπή για το ΚΚΕ το ξεπούλημα της λαϊκής διάθεσης για σύγκρουση στο όνομα ότι η σύγκρουση αυτή δεν ήταν τόσο “καθαρή” για να της κάνει την τιμή να την στηρίξει.. Όταν “σφίγγουν” τα διλήμματα και απειλείται η πολιτική σταθερότητα του συστήματος τότε η επιλογή του ΚΚΕ είναι πάντα η στήριξη της σταθερότητας.
Το δημοψήφισμα του 2015 ήταν σίγουρα μια τομή. Εκ των υστέρων γίνεται μια τεράστια προσπάθεια από τις κυρίαρχες δυνάμεις για την φθορά του. “Λαικισμός” και “τυχοδιωκτισμός” λέει όλο το επίσημο πολιτικό σύστημα. “Είχαμε αυταπάτες” λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τι ΝΑΙ τι ΟΧΙ, παίξατε το παιγνίδι του Τσίπρα λέει το ΚΚΕ. Δεν ήθελε ο λαός ρήξη, μια καλύτερη διαπραγμάτευση ήθελε λένε άλλοι. Άλλοι πάλι λένε ότι ¨οι πλατείες γέννησαν την Χρυσή Αυγή” δίνοντας αγωνιστικά εύσημα στους φασίστες, οι οποίοι πολέμησαν λυσσασμένα τις πλατείες και τις απεργίες και δεν πάτησαν το πόδι τους στις πλατείες φροντίζοντας να κάνουν βραδυνά προγκρόμ ενάντια σε μετανάστες και αγωνιζόμενους που οδήγησαν στην δολοφονία του Σαχσάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσα.
Στην πραγματικότητα, οι εργαζόμενοι ψήφισαν ΟΧΙ και ήξεραν ότι αυτό το ΟΧΙ οδηγούσε σε ρήξη με την ΕΕ. Και είχαν την ψυχή, το κουράγιο και το πολιτικό αισθητήριο να την επιλέξουν. Αλλά δεν υπήρξε εκείνη η αριστερά που θα την πήγαινε μέχρι το τέλος.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι περήφανη για την στάση που κράτησε εκείνη την περίοδο. Στήριξε το ΟΧΙ μέχρι το τέλος, το τριπλό ΟΧΙ ενάντια στα μνημόνια, την ΕΕ και την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που δεν θα το υλοποιούσε. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είχε τις δυνάμεις που να της επέτρεπαν να αποτελέσει την δύναμη εκείνη που θα πήγαινε το ΟΧΙ μέχρι το τέλος, να μπει μπροστά στην υπεράσπιση του ενάντια στο πραξικόπημα του αστικού πολιτικού κόσμου και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την μετατροπή σε ΝΑΙ. Αυτή είναι η δική μας αυτοκριτική στάση για την τότε περίοδο και η ανάγκη για μία δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά στο σήμερα.
Τα συμπεράσματα εκείνης της περιόδου αποτελούν πολύτιμο οδηγό για το σήμερα. Η διεκδίκηση από τον λαό μιας άλλης ριζικά διαφορετικής πολιτικής βρήκε και θα βρίσκει πάντα μπροστά της το “σιδερένιο τείχος” της ευρωζώνης, της ΕΕ, του κεφαλαίου. Και άρα κάθε πραγματικά φιλολαϊκή πολιτική δεν μπορεί παρά να έχει στην προμετωπίδα της την ρήξη με την πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των οικονομικών και πολιτικών θεσμών που την επιβάλουν και την στηρίζουν. Δεν αρκεί μια “αριστερή” ή “προοδευτική” κυβέρνηση για να κάνει αλλαγές. Απαιτείται πορεία για μια άλλη εξουσία, εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, πάνω στην βάση ενός κράτους νέου τύπου, εργατικού κράτους. Δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα φιλολαϊκή διαχείριση. Μόνο παλεύοντας συνολικά ενάντια στο σύστημα μπορείς να έχεις κατακτήσεις σε επιμέρους ζητήματα και να παίρνει ο λαός “ανάσα” από την επίθεση.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συνεχίσει σε αυτόν τον δρόμο. Σήμερα που το ρεύμα της φιλολαϊκής διαχείρισης του καπιταλισμού και του αριστερού κυβερνητισμού έχει μπει σε μια αναπότρεπτη κρίση, που η πολιτική του “εφικτού” οδήγησε στην ήττα τους φορείς που την επικαλέστηκαν, απελευθερώνονται αναζητήσεις χιλιάδων αγωνιστών για την οικοδόμηση εκείνης της αριστεράς που θα πάει τις επόμενες μάχες μέχρι το τέρμα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παλέψει για μια τέτοια αριστερά σε “διάλογο” με κάθε δύναμη και αγωνιστή που δεν βολεύεται στην καπιταλιστική δυστοπία, που αφήνει πίσω του τις πολιτικές του συμβιβασμού, που αναζητά μια νέα αριστερά του αντικαπιταλιστικού αγώνα και της επαναστατικής προοπτικής.
Θα εντοπίσω κι εγώ λίγα κενά και αντιφάσεις σε όσα το ΚΚΕ και άνθρωποι που το στηρίζουν λένε για το δημοψήφισμα
1)βασικό τους επιχείρημα είναι η κοροιδία και η απάτη, πως αυτοί ξέρανε πως το ΟΧΙ θα γίνει ΝΑΙ. Δεν μας λένε βέβαια πως και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ το ήξερε και το έλεγε δημόσια. Οι μετέπειτα αποχωρούντες το ξέρανε αλλά δεν το λέγανε δημόσια για ευνόητους λόγους.
Λένε δηλ πως θα ήταν λάθος το ΚΚΕ να συμπέσει φραστικά με την κυβέρνηση. Δηλ όταν ψηφίζουν ΟΧΙ στην Βουλή στο μνημόνιο δεν ζητάνε από όλους τους βουλευτές να το κάνουν ? Δεν είναι ΟΧΙ για να μην περάσει το μνημόνιο αλλά συμβολικό ? Προφανώς, τα Μνημόνια και οι μνημονιακές δόσεις είναι όρος μη χρεοκοπίας που αυτός ο όρος είναι όρος για να μην κινδυνέυσει η θέση της χώρας στο ευρώ και την ΕΕ, που αυτά δεν πρέπει να γίνουν επί αστικής εξουσίας, ίσως και επί καπιταλισμού.
Επίσης λενε πως έπρεπε να μπουν και άλλα ερωτήματα. ¨Οταν ψηφίζουν ΟΧΙ στην Βουλή έχει άλλα ερωτήματα ?
Πάμε όμως στο 2011. Ο ΓΑΠ ανακοινώνει δημοψήφισμα πυροδοτώντας, άθελα του, την ανατροπή του απο τον Βενιζέλο, την Μέρκελ και τον Σαρκοζί. Το κάνει, ορθά από την μεριά του, για να κόψει ο Σαμαράς το αντιμνημονιακό θέατρο, και τα κατάφερε. ¨Ηταν δψ στο οποίο η κυβέρνηση θα πρότεινε ΝΑΙ, δεν θα υπήρχε δηλ το πρόβλημα που επικαλείται το ΚΚΕ για το 2015. Και όμως θυμάστε τι είπε το 11 ? Δεν είπε να γίνει, καλοδεχούμενο, να ψηφίσει ο λαός ΟΧΙ είπε πως είναι “προκλητικός εκβιασμός του λαού” και ζητούσε … εκλογές. Δηλ το ΚΚΕ δεν καλεί τον λαό να ψηφίσει ΟΧΙ στα μνημόνια ούτε με φραστική σύμπτωση με την κυβέρνηση ούτε με αντίθεση με την κυβέρνηση
https://www.tovima.gr/2011/11/03/politics/kke-zitaei-ekloges-meta-tis-teleytaies-ekselikseis/
2)επίσης δεν μας λένε ποτέ πως τα πήγε η θέση του ΚΚΕ με το κωλοχαρτο που έβγαλε για την κάλπη. Οι εκτιμήσεις λένε πως το 61% των ψηφοφόρων του δεν υπάκουσε. Γιατί ? Εδώ θα σου πουν πως ένα επαναστατικό κόμμα δεν κρίνει έτσι. Σωστό ενδεχομένως, αν ήταν το ΚΚΕ επαναστατικό κόμμα, αλλά όταν ήρθαν οι εκλογές του 2019 το ΚΚΕ καθιέρωσε το κουτσοί στραβοί στον Αγιο Παντελεήμονα στα πλαίσια του οποίου καλοδεχούμενοί ήταν οι πάντες και ανάμεσα τους και ψηφοφόροι, και στελέχη, του αριστερού ΟΧΙ. Ο Κουτσούμπας έβγαινε με το γνωστό του υφάκι του χωριάτη πολιτικάντη και καλούσε σε ψηφο τους προδομένους ψηφοφόρους του ΟΧΙ, και τώρα το κάνει. Είναι σαφές ότι το κάλεσμα είναι οριακό, δεν είναι κάλεσμα σε ψηφοφόρους που την πάτησαν αλλά που θεωρούν πως έκαναν καλά αλλά προδώθηκαν
3)το ΚΚΕ, τέλος, δεν μας λέει ποτέ για τις πολιτικές επιπτώσεις του δημοψηφίσματος. Κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ να κοροιδέψει τον λαό και κομμάτια της Αριστεράς ? Εϊχε κέρδος ? Μήπως λόγω του δημοψηφίσματος δεν είχε ζημιά ? Εδώ το βοήθησε το ΚΚΕ το ίδιο ακριβώς που βοήθησε τον ΣΥΡΙΖΑ, η φαινομενική του εκλογική σταθερότητα που τον κάνει να λέει πως ο λαος ενέκρινε ότι έκανε. Τα ποσοστα του ΣΥΡΙΖΑ ομως ήταν, προ δψ, της τάξης του 50% και ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τον Σεπτέμβριο προς τα Αριστερά του και την Αποχή έναν στους 4 του Ι15. Αυτό ήταν πολιτική επίπτωση υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσιπρα ? Δεν ήταν καλό που η μνημονιακή του μεταστροφή έγινε με τον λαό κόντρα και με συνέπειες ? Βέβαια, δεν τις εκμεταλλευτήκαμε και 8 χρόνια μετά το ρήγμα έχει μπαζωθεί πλήρως αλλά αυτό είναι άλλο, τώρα μιλάμε με όρους 2015.
Πάμε αλλιώς. Αν το ΚΚΕ, που προσπαθούσε να κόψει από το, τελικά, 62% του ΟΧΙ μιας και η επικοινωνία του με το 38% ήταν ανύπαρκτη, και ο ΣΥΡΙΖΑ τα είχαν καταφέρει και είχαμε ένα οριακό αποτέλεσμα τι καλύτερο θα γινόταν ? Θα είχαμε μνημόνιο με τον Τσίπρα να κάνει την στροφή με λαική έγκριση. Να μην γινόταν καν το δψ θα μου απαντήσει το ΚΚΕ ? Και τι να γινόταν ? Μνημόνιο χωρίς δψ ? Εκλογές ? Σε αυτο θα συμφωνήσω ίσως αλλά τι εκλογές ? Βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε και πριν και μετά το δψ να κάνει εκλογές με γραμμή πως πάμε για ρήξη. Εκλογές με την χώρα στα πρόθυρα πραξικοπήματος και εμφυλίου εννοειται, με capital controls κλπ. Το ΚΚΕ τι θέση θα είχε σε αυτές τις εκλογές ? Πως αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανεύθυνα και περιπέτειες θα έλεγε, πάλι δηλ το άλλο στρατόπεδο θα βοηθούσε.Να έκανε εκλογές δηλώνοντας πως θα συμβιβαστεί ? Ναι αλλά εμείς, υποτίθεται, έχουμε τον καημό να μην περνούσε το μνημόνιο άρα ούτε και αυτό μπορούμε να το προτείνουμε.
Στοιχεία για την ιστορική αυτή τομή στον Ελληνικό Κοινωνικό Σχηματισμό αντλώ από την ανάλυση του σπουδαίου Γιάννη Μαυρή που την προτείνω σε όλες και όλους
https://www.mavris.gr/7836/greek-referendum-2015-revised/
Άντε συντρόφια μου καλό καλοκαίρι, καλή ξεκούραση. Αυτά περάσανε πια, δεν ορίζουν κατά την γνώμη πλέον στρατόπεδα, δεν ορίζουν κυρίαρχες αντιθέσεις στην κοινωνία ουτε καν στην Αριστερά νομίζω. Αλλά να γνωρίζουμε τι έγινε, να συζητάμε σοβαρά, με τα πόδια κάτω και το κεφάλι πάνω, με τα facts και τα data πρώτα και όχι με τυφλό κομματικό φανατισμό. Και να λέμε τι να γινόταν στην θέση του ότι ήταν κατά την κρίση μας λάθος. Γιατί αν συζητάμε όπως προσπαθεί να μάθουμε να κάνουμε το ΚΚΕ πάλι ιστορικές ευκαιρίες θα χάσουμε, αν υποθέσουμε πως θα έχουμε κι άλλες όσο είμαστε σε αυτόν τον μάταιο κόσμο. Ή θα μάθουμε και τους επόμενους να τις χάνουν όταν έρθούν εκείνοι μπροστά σε αυτές.
Κώστας
Αν δει κανείς και μελετήσει όλη την πολιτική τακτική του ΚΚΕ από το 2008 έως και το 2015, θα διαπιστώσει αμέσως δύο πράγματα:
Α. Μια επαναστατική πολιτική φρασεολογία
Β. Μια κατευναστικη και πυροσβεστική πολιτική πράξη.
Ποτέ μα ποτέ σε όλη αυτή την οκταχρονη χρονική περίοδο κατά την οποία μεγάλα κομμάτια εργατικής τάξης, μικροαστων και νεολαίας ήταν διαρκώς στους δρόμους και σε μεγάλη αναταραχή, δεν έθεσε το ΚΚΕ κάποιον πολιτικό στόχο που να πήγαινε πιο μπροστά αυτόν τον κόσμο! Ποτέ! Μόνο συνθήματα ενδυνάμωσης του ΚΚΕ και των κομματικών του μορφωματων, όπως πχ του παμε.
Οι πολιτικοί στόχοι που έθετε πέραν της ενίσχυσης του ΚΚΕ, ήταν του στυλ “να πληρώσουν οι ένοχοι”, “η έξοδος από ΕΕ και ευρώ είναι καταστροφή”, “εκλογές τώρα”! Και στα Τέμπη, ΑΥΤΆ ΕΊΠΕ ΚΑΙ ΑΥΤΆ ΈΚΑΝΕ! Τίποτα άλλο.
Όμως, η φρασεολογία, φρασεολογία! Πέραν τούτου, μηδέν.
Οπότε, εάν αφαιρέσεις της φρασεολογία από το ΚΚΕ, τι μένει; Μένει μια αριστερή σοσιαλδημοκρατια. Αυτό και ειναι το ΚΚΕ. Μια αριστερή, σοσιαλδημοκρατική πολιτική δύναμη, με κομμουνιστικη φρασεολογία.
«Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25.06.2015 και αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους; Το πρώτο έγγραφο τιτλοφορείται «Reforms for the completion of the Current Program and Beyond» («Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού») και το δεύτερο «Preliminary Debt sustainability analysis» («Προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους»).
Παραπλεύρως του ερωτήματος οι πολίτες επιλέγουν βάζοντας σταυρό στο πλαίσιο που βρίσκεται κάτω από τη φράση:
ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ /ΟΧΙ ή ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΝΑΙ
—————————————————————————–
Η ΘΕΣΗ ΕΝΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
«Το ΚΚΕ καλεί το λαό, στο επικείμενο δημοψήφισμα, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, να απορρίψει τόσο την πρόταση των ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ όσο και την πρόταση της κυβέρνησης, γιατί και οι δύο αυτές προτάσεις περιέχουν βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, που θα έρθουν να προστεθούν στα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους, που παραμένουν άθικτα.
Η κυβέρνηση ουσιαστικά καλεί το λαό να εγκρίνει τη δική της πρόταση προς τους δανειστές, η οποία είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Εξαπατά το λαό για να συναινέσει στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της. Ο λαός να μην επιλέξει ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Να σηκώσει το ανάστημά του και να εκφράσει με όλα τα μέσα και τους τρόπους την αντίθεσή του στην ΕΕ και τα μνημόνια διαρκείας που αυτή φέρνει.
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι στο δημοψήφισμα η απάντηση του ελληνικού λαού πρέπει να είναι μία: «ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΣΟ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ».
Η κυβέρνηση κοροϊδεύει, όταν ……κλπ.”
——————————————————————————
Τα υπόλοιπα είναι πονεμένες ιστορίες ρεφορμιστών.
Που θα τους κατατρύχουν σαν Ερινύες στον αιώνα τον άπαντα….
Είπαμε άμα είσαι επαναστατικό κόμμα διαβάζεις και βουλομένο γράμμα, το ανοιχτό ψηφοδέλτιο παίζεται.
Κάτι σχετικά με τα capital controls. Εάν ο Τσίπρας ήθελε να τα αποφύγει τότε θα μπορούσε είτε να πάει κατευθείαν σε συμφωνία πολύ πριν τις 30 Ιουνίου που έληγε το πρόγραμμα χρηματοδότησης μέσω ELA, είτε να πάει σε “δημοψήφισμα” μέσα όμως σε αυτό το χρονικό όριο πριν την λήξη του προγράμματος. Ο Τσίπρας γνώριζε πολύ καλά ότι θα έληγε το πρόγραμμα μετά τις 30 του μηνός αλλά επέλεξε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ να πάει μετά στο ΨΕΥΤΟδημοψήφισμά του ακριβώς για να επιβάλει τα capital controls του, να μπορεί η κυβέρνησή του να έχει τον έλεγχο της οικονομίας στα χέρια της μέσω της σύστασης της Επιτροπής Εγκρίσεων Τραπεζικών Συναλλαγών ώστε να στραγγαλίσει έτσι την οικονομία της χώρας ακόμα περισσότερο:
https://www.capital.gr/oikonomia/3046191/i-agora-metraei-tis-pliges-ton-capital-controls/
https://www.reporter.gr/Eidhseis/Oikonomia/266376-Istorikh-Boytia-se-Metapoihsh-kai-Paragwgh
https://e-thessalia.gr/70-000-epichirisis-etimes-na-apodrasoun/
Βέβαια το ΨΕΥΤΟδημοψήφισμα ΔΕΝ έπρεπε να γίνει καν αφού το συριζέϊκο αληταριό είχε ήδη αποφασίσει το τρίτο το μακρύτερο και θα το εφάρμοζε έτσι και αλλιώς είτε με ΝΑΙ είτε με “ΟΧΙ” εξού και η θέση μας για ΑΠΟΧΗ από το ΨΕΥΤΟδημοψήφισμα. Αυτό αποδεικνύεται από την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη και το περιβόητο καλό 70% του μνημονίου αλλά και από την ομολογία του Τσίπρα για…συμφωνία σε 48 ώρες μετά το…αποτέλεσμα του ΨΕΥΤΟδημοψηφίσματος. Δηλαδή όποιο και να ήταν το αποτέλεσμα ο Τσίπρας δεσμεύτηκε για συμφωνία:
https://www.efsyn.gr/politiki/kybernisi/32423_tsipras-symfonia-48-ores-meta-dimopsifisma
Λέγαμε τότε όσοι είχαμε καταλάβει που το πήγαινε η συμμορία Τσίπρα-Καμμένου ότι το τρίτο ήταν ήδη γεγονός όταν κάποιοι τρέχανε στο Σύνταγμα για να…πιέσουν από τα αριστερά την κυβέρνηση στην “διαπραγμάτευσή” της. Οκτώ χρόνια τώρα ακόμα να μας εξηγήσουν οι του “ΟΧΙ” και όσοι κατέβαιναν με τους συριζαίους εν μέσω της…περήφανης διαπραγμάτευσης πως είχαμε καταλάβει από την πρώτη στιγμή ότι η συγκυβέρνηση θα μας οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε τρίτο και ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ μνημόνιο.
Όλα έγιναν έτσι ώστε η οικονομία της χώρας να χτυπηθεί ακόμη περισσότερο και το κυριότερο να τσακιστεί ο λαός μας εντελώς. Ο τρόπος που “διαπραγματεύτηκε” η συγκυβέρνηση ήταν τέτοιος ώστε να προκαλέσει οικονομική καταστροφή και αιμορραγία με τις…δημιουργικές ασάφειες του Γιάνη. Ένα στοιχείο γι’αυτό η μείωση 40 δις καταθέσεων στο διάστημα Γενάρη-Ιούλιο του 2015:
https://www.kathimerini.gr/economy/local/844275/pikri-chronia-to-2015-gia-tis-trapezes/
Την ίδια ώρα που…βαρούσαν τον ζουρνά και…καταργούσαν τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο ακύρωναν επενδύσεις όπως αυτή της ηλεκτροπαραγωγής από βιομάζα στην Θέρμη και οδήγησαν σε κλείσιμο μία ακόμα Χαλυβουργία:
https://www.euro2day.gr/news/economy/article/1327225/lafazanhs-ohi-se-monada-hlektroparagoghs-apo-viom.html
https://www.voria.gr/article/sindesmos-viomichanion-v-elladas-adiko-klisimo-tis-hellenic-steel
Έτσι καταστρέφεις μία χώρα. Τέλος να πούμε ότι το τσάκισμα του λαού και του εργατικού-λαϊκού κινήματος ήταν τέτοιο που το ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ 50+1 το πέρασε η συγκυβέρνηση χωρίς ουσιαστικά ΚΑΜΙΑ αντίσταση από τα σωματεία κυρίως τα πρωτοβάθμια γιατί αυτά αφορά και βεβαίως με την ευγενική χορηγία των ψευτοσυνδικαλιστών εννοείται μέσα σε αυτούς και οι “ταξικοί” του ΠΑΜΕ.