«Θεία κοινωνία» κατά κοινωνικού συνόλου
Ανάγκη διαχωρισμού εκκλησίας-κράτους
Τη στιγμή που η ανθρωπότητα και η χώρα μας βρίσκονται μπροστά στον κίνδυνο μιας πολύ επικίνδυνης επιδημίας η Εκκλησία της Ελλάδος μάς διαβεβαιώνει ότι ο κορονοϊός δεν μεταδίδεται με τη Θεία Κοινωνία, η οποία αποκαλείται «φάρμακο αθανασίας». Σε ανακοίνωση λοιπόν που εξέδωσε τη Δευτέρα 9 Μαρτίου, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος (ΔΙΣ), για το ζήτημα του κορονοϊού, σημειώνει ότι «με αίσθημα ευθύνης έναντι του Θεού, της εκκλησιαστικής κοινότητος, αλλά και όσων στέκονται με διάθεση κριτικής ή και αντίθεσης έναντι της Εκκλησίας» οι ιερείς δεν προτίθενται να σταματήσουν να κοινωνούν τους πιστούς!
Επιπλέον, στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι «για τα μέλη της Εκκλησίας, η προσέλευση στην Θεία Ευχαριστία και η κοινωνία από το Κοινό Ποτήριο της Ζωής, ασφαλώς και δεν μπορεί να γίνει αιτία μετάδοσης ασθενειών, γιατί οι πιστοί όλων των εποχών, γνωρίζουν ότι η προσέλευση στη Θεία Κοινωνία, ακόμη και εν μέσω πανδημίας, συνιστά αφ᾿ ενός μια έμπρακτη κατάφαση αυτοπαράδοσης στον Ζώντα Θεό, και αφ᾿ ετέρου τρανή φανέρωση αγάπης, η οποία κατανικά κάθε ανθρώπινο και ίσως δικαιολογημένο φόβο»(!).
Η Εκκλησία στηρίζει τη βεβαιότητά της αυτή στην εξ αποκαλύψεως «αλήθεια» που κατέχει, μια «αλήθεια», που δεν επιδέχεται έλεγχο, τεκμηρίωση, διορθώσεις, τροποποιήσεις. Μια αλήθεια μεταφυσική και αυταπόδεικτη. Επομένως, η συζήτηση για τον κίνδυνο μετάδοσης του κορονοϊού διαμέσου της Θείας Κοινωνίας, με τους επιστήμονες να επισημαίνουν ότι ο ιός, που διακρίνεται από μεγάλη μολυσματική δύναμη, μεταδίδεται με το σάλιο και το κουτάλι, φέρνει και πάλι στο προσκήνιο το κρίσιμο ζήτημα του θρησκευτικού ανορθολογισμού και της επιρροής που ασκεί στην κοινωνία.
Αντλώντας το κύρος τους από μια διδασκαλία που γίνεται δεκτή ως απόλυτη αυθεντία οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας ασκούν ισχυρότατη επιρροή στους πιστούς, η οποία, σε καταστάσεις, όπως αυτή που βιώνουμε τώρα, μπορεί να αποβεί μοιραία για την υγεία των ανθρώπων. Όπως διαπιστώνουμε, ο ανορθολογισμός της πίστης έρχεται –για μια ακόμη φορά– απευθείας σε σύγκρουση με τις αποφάνσεις της επιστήμης και τις ανάγκες της κοινωνίας.
Αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν πολύ σοβαρές κοινωνικές προϋποθέσεις που ωθούν αρκετούς σε μεταφυσικές-ανορθολογικές ερμηνείες της ανθρώπινης κατάστασης, προκειμένου να αντιμετωπίσουν υπαρξιακά προβλήματα και αδιέξοδα. Όμως ο ανορθολογισμός δεν βοήθησε ποτέ τους ανθρώπους. Ούτε πρόκειται να τους βοηθήσει απέναντι στις νέες προκλήσεις και κινδύνους που αντιμετωπίζουν. Μόνο η ορθολογική-επιστημονική γνώση, η διεισδυτική, σφαιρική, τεκμηριωμένη κατανόηση του κόσμου τους, η οποία τίθεται στην υπηρεσία όλων των ανθρώπων και η συλλογική, αλληλέγγυα δράση τους μπορεί να προσφέρει διεξόδους στα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο όταν οι επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία επιλογές της εκκλησίας μένουν στο απυρόβλητο από ιατρούς (και μάλιστα αρκετούς με δημόσιο λόγο), πολλά ΜΜΕ και κυρίως την κυβέρνηση!
Για μία ακόμα φορά έρχεται επιτακτικά στο προσκήνιο η ανάγκη διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας, η ανάγκη να παύσει οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση επιρροή στην Πολιτεία ενός θεσμού που αναπαράγει σκοταδιστικές και αντιδραστικές αντιλήψεις, όπως φάνηκε πρόσφατα και με τη συμμετοχή της στην εθνικιστική αντιπροσφυγική υστερία.
Γραφείο Τύπου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, 11/3/2020
Τα των ανθρώπων στους ανθρώπους και τα του Θεού στον Θεό. Πολύ καλή ανακοίνωση !
Το να πιστεύει κάποιος ή ένα τμήμα της Χ κοινωνίας σε έναν ψ θεο ή θεούς , είναι αναφαιρετο δικαίωμα! Το να θέλει όμως η θρησκεία που πιστεύει είτε αυτή είναι ο χριστιανισμός, είτε ο ισλαμισμός, είτε ο Κομφούκιος, είτε το δωδεκάθεο, είτε , είτε να είναι ρυθμιστική αρχή της κοινωνίας, αυτό είναι λάθος, βάρβαρο και αντιανθρωπινο!
Έχουμε κατακτήσει τεράστιο βήμα χειραφέτησης με το να είναι κοσμικές πολλές χώρες κ κοινωνίες του πλανήτη. Πρέπει να γίνουν όλες οι κοινωνίες κοσμικές. Όχι το ανάποδο. Και φυσικά κοσμική κοινωνία δεν σημαίνει αποδοχή του καπιταλισμού κ των δικών του αντιλήψεων για την ζωή! Σημαίνει βήμα προς την κοινωνική χειραφέτηση και από τον καπιταλισμό σε όλες τις εκδοχές του, εθνικιστικές και κοσμοπολίτικες.