Νεανικό και πιο εργατικό συνέδριο
Στη 1:30 μετά τα μεσάνυχτα ολοκληρώθηκαν το Σάββατο 2/12 οι εργασίες της δεύτερης μέρας του 4ου συνεδρίου του ΝΑΡ! Ο λόγος; Μα, ο πολύ μεγάλος κατάλογος ομιλητών, που πλησίασε τους 100(!), σε ένα σώμα περίπου 380 συνέδρων. Αποτέλεσε μια ξεκάθαρη ένδειξη της διάθεσης τοποθέτησης, του ενδιαφέροντος και του κλίματος διαλόγου και συμβολής, που σφράγισε το συνέδριο. Τελικά τοποθετήθηκαν 72 ομιλητές, οι περισσότεροι σε συνέδριο ή σε πανελλαδική διαδικασία του ΝΑΡ.
Εντυπωσιακή ήταν και η μαζικότητα της διαδικασίας, καθώς τους εκλεγμένους αντιπροσώπους πλαισίωναν εκατοντάδες μέλη και φίλοι του ΝΑΡ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση, καθώς και αγωνιστές του κινήματος και της μαχόμενης Αριστεράς, έτσι ώστε αρκετές ώρες το αμφιθέατρο να μοιάζει μικρό.
Βελτιωμένη σε σχέση με το 3ο συνέδριο ήταν και η κοινωνική σύνθεση του σώματος, καθώς το 25% περίπου ήταν εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα (αυξημένο σε σχέση με το 2013), το 14% εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, 9% άνεργοι, 12% αυτοαπασχολούμενοι, 24% φοιτητές – σπουδαστές, ενώ ένα ποσοστό 15% κάνουν μεταπτυχιακά ή (και) απασχολούνται στην έρευνα. Προφανώς επρόκειτο για ένα νεανικό σώμα, καθώς το 32% των αντιπροσώπων ήταν έως 25 ετών, το 22% 26-35 ετών, το 10,9% 36-45 και το 34,9% από 46 και πάνω. Όσον αφορά τη ναρίτικη ηλικία, το 35% είναι μέλος της οργάνωσης από 16 έτη και πάνω, το 23,3% από 6-15 χρόνια, το 31,7% από 1-5 χρόνια, ενώ νέα μέλη (κάτω από ένα χρόνο στην οργάνωση) ήταν το 10%.
Μέσα στη σε μεγάλο βαθμό νεανική σύνθεση του συνεδρίου, ήταν ιδιαίτερα σημαντική η παρουσία παλαίμαχων αγωνιστών του κομμουνιστικού κινήματος, όπως του Ευτύχη Μπιτσάκη που ανέβηκε και στο βήμα για να ασκήσει αυστηρή κριτική για τη θεωρητική υστέρηση του ΝΑΡ. Υπήρχαν αρκετές ομιλίες με ανοικτή και έντονη κριτική (αλλά και αυτοκριτική), εξάλλου αυτό δεν είναι καθόλου σπάνιο για το ΝΑΡ. Σίγουρα όμως μια από τις πολλές στιγμές που η καρδιά όλων των συνέδρων κτύπησε δυνατά και στον ίδιο τόνο, ήταν όταν ο Πάνος Παπανικολάου τόνισε πως
«παρά τα προβλήματα και τις αντιφάσεις μας, από τις καταλήψεις του 90-91 και τον Τεμπονέρα μέχρι το 98 με τα εξεταστικά και από τις φλόγες του 2008 μέχρι τις μάχες κατά των μνημονίων, το ΝΑΡ έτεινε πάντα να γίνει Γράψας, Γράψας και όχι Θεοδωρικάκος»!
(σ.σ. Ο Τ. Θεοδωρικάκος, σημερινός σύμβουλος του Κ. Μητσοτάκη, ήταν ο πρώτος διορισμένος από το ΚΚΕ γραμματέας της νεολαίας, μετά την καρατόμηση του Γ. Γράψα)
Αλλά και ο Δημήτρης Δεσύλλας από την πρώτη μέρα κιόλας ανέδειξε την αξία της ανατρεπτικής λογικής και τις καταστροφικές συνέπειες από την πολύχρονη κυριαρχία του ρεφορμισμού, του κυβερνητισμού και της διαχείρισης στην Αριστερά.
Μπορεί ο δημόσιος προσυνεδριακός διάλογος να είχε λιγότερες συμμετοχές από άλλες φορές, αλλά οι Οργανώσεις Βάσης στην προσυνεδριακή περίοδο συνεδρίασαν μέχρι και τρεις φορές συζητώντας ανά κεφάλαια τις Θέσεις της Πολιτικής Επιτροπής.
Επίσης παρουσιάστηκαν στις ΟΒ, σε ειδικές συσκέψεις μελών, ακόμα και σε ανοικτές εκδηλώσεις οι διαφορετικές απόψεις, όπως και η προγραμματική πρόταση, που κατέθεσαν 21 μέλη του ΝΑΡ και της νΚΑ (μεταξύ αυτών 6 μέλη της απερχόμενης Π.Ε.). Ταυτόχρονα, οι διαφορετικές απόψεις αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα, εκτυπώθηκαν σε φυλλάδιο – εσωκομματικό δελτίο που διακινήθηκε, παρουσιάστηκαν στο Πριν. Την πρώτη μέρα του συνεδρίου, παρά την πρόταση του απερχόμενου γραφείου να γίνει παρουσίαση της τελικής πρότασης προς το συνέδριο των έξι μελών της Π.Ε. μετά την Εισήγηση της Πολιτικής Επιτροπής, το σώμα αποφάσισε διαφορετικά, ζητώντας να τοποθετηθούν στις ομιλίες τους. Η πρόταση των έξι μελών της Π.Ε. τυπώθηκε και μοιράστηκε στο σώμα, ενώ αναρτήθηκε και στην ιστοσελίδα του ΝΑΡ, ενώ βεβαίως σχεδόν όλοι οι σύντροφοι πήραν το λόγο στο συνέδριο.
ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ – ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΜΑΚΑΡΙΟΣ
Βαθύτερη κομμουνιστική στρατηγική συγκρότηση
Στο «κλείσιμο» της διαδικασίας, ο Μιχάλης Παπαμακάριος, από την απερχόμενη Π.Ε. τόνισε μεταξύ άλλων: «Το μεγάλο ενδιαφέρον που προκάλεσε η διαδικασία του συνεδρίου και η τάση των συνέδρων να πάρουν το λόγο ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Δείχνουν μια οργάνωση με ζωτικότητα και πλούτο που μπορεί να αναδειχτεί περαιτέρω. Η πρόταση των Θέσεων για τη πρωτοβουλία του προγράμματος και του κόμματος της νέας κομμουνιστικής ελπίδας απασχόλησε πολύ τη συζήτηση και αυτό δεν είναι τυχαίο. Εκφράζει μια πραγματική ανάγκη αλλά και μια σειρά προβληματισμών γύρω από το τι κόμμα, πώς μπορεί να συγκροτηθεί και με ποιους. «Το νέο κομμουνιστικό κόμμα δεν μπορεί να είναι συρραφή των ρεταλιών για να βρούμε ένα ‘’νέο’’ ρούχο να φορέσουμε, αλλά το νέο πιο πρωτοποριακό πολιτικό πατρόν», είπε ένα σύνεδρος και αυτή η φράση υπογραμμίζει τη συλλογιστική μας.
Και πράγματι δεν θα γυρίσουμε κάποιο διακόπτη να γίνει ο νέος κομμουνιστικός φορέας, ούτε θα φτιάξουμε κόμμα σε ένα-δυο χρόνια, κατανοούμε ότι πρόκειται για μια βαθύτερη και πολυσύνθετη προσπάθεια. Ωστόσο χρειαζόμαστε μια αποφασιστική προώθηση αυτής της πρωτοβουλίας με το παράλληλο μετασχηματισμό του ΝΑΡ σε κομμουνιστική κατεύθυνση και σε αυτά τα καθήκοντα έχουμε καθυστερήσει ήδη αρκετά.
Γιατί τελικά το ζητούμενο για το ΝΑΡ είναι το να εκπέμψει το σήμα της βαθύτερης στρατηγικής πολιτικής συγκρότησης. Αυτή η έλλειψη είναι που μας απέτρεψε και ακόμη μας αποτρέπει από ένα άλμα ποσοτικό και ποιοτικό. Είναι η κύρια, όχι η μόνη, να συμβάλουμε αποφασιστικά στο μετασχηματισμό των μετατοπίσεων που έγιναν στις συνειδήσεις χιλιάδων αγωνιστών τα προηγούμενα χρόνια και στις διεργασίες που συμβαίνουν σε αυτή τη φάση γύρω μας.
Μεγάλη συζήτηση έγινε για τα θέματα της μετωπικής πολιτικής. Είναι γεγονός ότι το θέμα αυτό απασχόλησε και απασχολεί τις γραμμές μας. Σήμερα είμαστε περισσότερο ώριμοι να περπατήσουμε στο δρόμο του αντικαπιταλιστικού μετώπου και της πρότασης της πολιτικής συνεργασίας με όπλο το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα της εποχής μας. Όπως είπε και ένας σύνεδρος, δεν μπορούν να σταθούν πολιτικά προγράμματα που παραμένουν στο πλαίσιο της διαχείρισης του συστήματος και δεν είναι δυνατό η αντικαπιταλιστική και σύγχρονα κομμουνιστική Αριστερά να επιδιώκει συνολικές πολιτικές συμφωνίες με τους φορείς τους. Κάτι τέτοιο θα περιόριζε την παρέμβασή μας. Αλλά παραμένει για μας, πέρα από την αναγκαία κοινή δράση στο μαζικό κίνημα, το εργαλείο του πολιτικού συντονισμού όλων των μαχόμενων αριστερών δυνάμεων, με κριτήριο και στόχο το πέρασμα του κόσμου στον αγώνα για την ανατροπή.
Οφείλουμε να στρέψουμε τις δυνάμεις μας στην άνοδο των αγώνων και της λαϊκής απαιτητικότητας και να σημάνουμε συναγερμό μπροστά στη μάχη ενάντια στα μέτρα της 3η αξιολόγησης και τη κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας.
Οφείλουμε να κάνουμε σοβαρά βήματα στη θεωρητική δουλειά. Σε αυτό το σημείο η κριτική του σ. Μπιτσάκη είναι καίρια. Η πρωτοβουλία των Τετραδίων Μαρξισμού και το άνοιγμα ευρύτερων μορφωτικών και πολιτιστικών πρωτοβουλιών μπορεί να πάει τη προσπάθεια σε άλλο επίπεδο. Συνολικά οφείλουμε να κάνουμε βήματα σε ένα ΝΑΡ για τη Κομμουνιστική Απελευθέρωση, ως οργάνωσης επαναστατών ομοϊδεατών που ως τέτοιοι επιδρούν στο μαζικό κίνημα και όλες τις πλευρές.
Ανανεωμένη η νέα Πολιτική Επιτροπή
Μεγάλη ανανέωση καταγράφηκε στην εκλογή Πολιτικής Επιτροπής του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, που αριθμεί 53 μέλη, όσο και η προηγούμενη. Συγκεκριμένα 22 σύντροφοι εκλέγονται για πρώτη φορά στην Π.Ε. (ποσοστό άνω του 43%), ενώ ελαφρά βελτιωμένη είναι η παρουσία εργατών και εργαζομένων. Ενισχυμένη είναι και η παρουσία της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση, με 9 μέλη στην Π.Ε. Αυξημένη αλλά όχι ικανοποιητική η συμμετοχή 10 γυναικών στο νέο όργανο.
Τα μέλη της νέας Πολιτικής Επιτροπής είναι:
Αδαμόπουλος Νίκος, Αντωνόπουλος Παύλος, Βογιατζίδης Δημήτρης, Γεωργάκη Κόλλια Ειρήνη, Γκόβας Δημήτρης, Γρηγορόπουλος Δημήτρης, Δεσύλλας Δημήτρης, Δραγανίγος Αντώνης, Ελαφρός Γιάννης, Ευσταθίου Γιάννης, Ζιόβας Γιώργος, Ζούπα Στέλλα, Ηλίας Νίκος, Καλαμπαλίκης Κώστας, Κοιλάκου Σύλβια, Κοσίνας Χρήστος, Κοσμοπούλου Όλγα, Κρασάκης Νίκος, Κρεασίδης Γιώργος, Κυριακίδη Σοφία, Λαμπρόπουλος Χάρης, Λιόντος Βασίλης, Λούβρος Παντελής, Μανίκας Σταύρος, Μαντέλας Νίκος, Μαραγκουδάκης Σταύρος, Μάρκου Κώστας, Μαυροειδής Παναγιώτης, Μηνακάκης Βασίλης, Μινωτάκης Αλέξανδρος, Μιχαηλίδης Γιώργος, Μπαχτή Άννα, Μπικάκη Μαρία, Μπινιώρη Άσπα, Νάνος Βαγγέλης, Ντούρος Στάθης, Ξοπλίδης Παναγιώτης, Παπαγεωργίου Κώστας, Παπαμακάριος Μιχάλης, Παπανικολάου Πάνος, Πατσούρας Χρήστος, Παυλόπουλος Γιώργος, Πετροκόκκινος Λουκάς, Ρέππα Ντίνα, Ρίζος Μιχάλης, Ρούμπας Σπύρος, Συριόπουλος Μπάμπης, Ταλαχούπης Νίκος, Τζαμουράνης Δημήτρης, Τριχιάς Κώστας, Τσαγκαράτου Αιμιλία, Χάγιος Άγγελος, Χαραλαμπόπουλος Νίκος.
Το συνέδριο εξέλιξε επίσης και πενταμελή Επιτροπή Οικονομικής Λειτουργίας.
Πηγή: ΠΡΙΝ
Θα είχε ένα ενδιαφέρον αν ανακοίνωνε το συνέδριο την κοινωνική του σύνθεση, οπως και την κοινωνική σύνθεση της Π.Ε. Κομμουνιστική οργάνωση χωρίς αναφορά και δεσμούς με την εργατική τάξη απλά δεν είναι κομμουνιστική…
Μα υπάρχουν αναφορές στο άρθρο. Για τη σύνθεση του συνεδριακού σώματος:
Βελτιωμένη σε σχέση με το 3ο συνέδριο ήταν και η κοινωνική σύνθεση του σώματος, καθώς το 25% περίπου ήταν εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα (αυξημένο σε σχέση με το 2013), το 14% εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, 9% άνεργοι, 12% αυτοαπασχολούμενοι, 24% φοιτητές – σπουδαστές, ενώ ένα ποσοστό 15% κάνουν μεταπτυχιακά ή (και) απασχολούνται στην έρευνα. Προφανώς επρόκειτο για ένα νεανικό σώμα, καθώς το 32% των αντιπροσώπων ήταν έως 25 ετών, το 22% 26-35 ετών, το 10,9% 36-45 και το 34,9% από 46 και πάνω. Όσον αφορά τη ναρίτικη ηλικία, το 35% είναι μέλος της οργάνωσης από 16 έτη και πάνω, το 23,3% από 6-15 χρόνια, το 31,7% από 1-5 χρόνια, ενώ νέα μέλη (κάτω από ένα χρόνο στην οργάνωση) ήταν το 10%.
Το προφίλ τής νέας Π.Ε.:
Ανανεωμένη η νέα Πολιτική Επιτροπή
Μεγάλη ανανέωση καταγράφηκε στην εκλογή Πολιτικής Επιτροπής του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, που αριθμεί 53 μέλη, όσο και η προηγούμενη. Συγκεκριμένα 22 σύντροφοι εκλέγονται για πρώτη φορά στην Π.Ε. (ποσοστό άνω του 43%), ενώ ελαφρά βελτιωμένη είναι η παρουσία εργατών και εργαζομένων. Ενισχυμένη είναι και η παρουσία της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση, με 9 μέλη στην Π.Ε. Αυξημένη αλλά όχι ικανοποιητική η συμμετοχή 10 γυναικών στο νέο όργανο.
Αν διάβαζες το κείμενο, θα έπεφτες πάνω σε αυτό: “…Βελτιωμένη σε σχέση με το 3ο συνέδριο ήταν και η κοινωνική σύνθεση του σώματος, καθώς το 25% περίπου ήταν εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα (αυξημένο σε σχέση με το 2013), το 14% εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, 9% άνεργοι, 12% αυτοαπασχολούμενοι, 24% φοιτητές – σπουδαστές, ενώ ένα ποσοστό 15% κάνουν μεταπτυχιακά ή (και) απασχολούνται στην έρευνα. Προφανώς επρόκειτο για ένα νεανικό σώμα, καθώς το 32% των αντιπροσώπων ήταν έως 25 ετών, το 22% 26-35 ετών, το 10,9% 36-45 και το 34,9% από 46 και πάνω. Όσον αφορά τη ναρίτικη ηλικία, το 35% είναι μέλος της οργάνωσης από 16 έτη και πάνω, το 23,3% από 6-15 χρόνια, το 31,7% από 1-5 χρόνια, ενώ νέα μέλη (κάτω από ένα χρόνο στην οργάνωση) ήταν το 10%….“.
41% κομματική ηλικία μέχρι 5 έτη;10% μόλις λίγους μήνες; Φωνάξατε και τον ντελιβερά που έφερε τους καφέδες για να ψηφίσει;