Παρουσιάστηκε την Τρίτη 2 Απρίλη στην οικία Αθανασιάδη στην Πρέβεζα η διακήρυξη καθώς και τα 25 πρώτα ονόματα των υποψηφίων της δημοτικής κίνησης “Ανυπότακτη Κίνηση για τα χωριά και τη πόλη της Πρέβεζας”.
Τα υπόλοιπα μέλη του ψηφοδελτίου θα παρουσιασθούν στις 23 Απρίλη μαζί με τα βιογραφικά όλων των υποψηφίων. Το ψηφοδέλτιο αποτελείται από ανένταχτους της κοινωνικής αριστεράς, από μέλη οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
Η κίνηση θα έχει συλλογική εκπροσώπηση λειτουργεί με συνελεύσεις, ενώ θα έχει επικεφαλής μια συναγωνίστρια ή έναν συναγωνιστή μόνο και μόνο για τον νομό, που θα δηλωθεί όταν κατατεθεί το ψηφοδέλτιο
Τον λόγο έπειτα πήραν οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, Διονύσης Καββαδάς, Σπύρος Σιούτης και Ταξιάρχης Κωστογιάννης. Παρών στην συνέντευξη τύπου ήταν και ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με την Αριστερή Παρέμβαση, Βαγγέλης Νάνος
Στην συνέχεια έγινε η ανακοίνωση των εικοσιπέντε πρώτων υποψήφιων δημοτικών συμβούλων
1) Δημήτρης Βασιλείου
2) Αντιγόνη Γερογιάννη
3) Μιχάλης Γεωργούλης
4) Κων/νος Γκούμας
5) Διονύσης Καββαδάς
6) Μάριος Κατσιώτης
7) Βασίλης Κατωγιάννης
8) Ταξιάρχης Κωστογιάννης
9) Τηλέμαχος Λελόβας
10) Δημήτρης Μακάνσι
11) Άννα Νάνου
12) Ναταλία Παμπουκίδου
13) Τηλέμαχος Πανούσης
14) Ρόζα Παρδάλη
15) Σταύρος Ράπτης
16) Γιάννης Σάμπος
17) Σπύρος Σιούτης
18) Γιάννης Σοπικιώτης
19) Περικλής Σουβλής
20) Δημήτρης Σωτηριάδης
21) Ελένη Τέφα
22) Στέφανος Τζόκας
23) Ελένη Τσόλκα
24) Αποστόλης Χήκας
25) Γιαννούλα Χρυσικού
Η διακήρυξη της κίνησης αναφέρει:
Με ανοικτές και συλλογικές διαδικασίες αποφασίσαμε να συγκροτήσουμε μια συλλογικότητα κόντρα στις λογικές της ήττας, της μοιρολατρίας του ωχαδερφισμού. Επιλέγουμε να παλέψουμε για την Πρέβεζα των σύγχρονων αναγκών μας ενάντια στο «δημαρχοκεντρικό» μοντέλο σύμφωνα με το οποίο πρώτα «ορίζεται» ο επικεφαλής και μετά το πρόγραμμα. Ενάντια σε όλο τον πολύπλοκο αντιδραστικό συνασπισμό εξουσίας, την ντόπια άρχουσα τάξη και όλους όσοι επικαλούνται μια λογιστική «ανάπτυξη» που έχει ρημάξει τις ζωές μας.
Με αυτό το κριτήριο και με αμεσόδημοκρατικές διαδικασίες συγκροτήσαμε την ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας και επιδιώκουμε την παρέμβασή μας στα όργανα του «τοπικού κράτους» χωρίς αυταπάτες για το χαρακτήρα τους.
Καθ’ όλη την περίοδο της οικονομικής κρίσης (και στο όνομα αυτής) έχουν πραγματοποιηθεί και συνεχίζονται με αμείωτη συχνότητα, βαθιές αλλαγές στον χαρακτήρα, τη δομή και τη λειτουργία του «τοπικού κράτους». Ως «απάντηση» στην οικονομική κρίση κυβέρνηση και τοπικοί άρχοντες προβάλλουν και εξυμνούν το λεγόμενο «νέο αναπτυξιακό μοντέλο» των Δήμων. Ένα μοντέλο κομμένο και ραμμένο στη «γραμμή» του «Καλλικράτη» (ψηφίστηκε το 2010) και του «Κλεισθένη Ι» (ψηφίστηκε το καλοκαίρι που μας πέρασε).
Ποια είναι τα βαθύτατα αντιδραστικά χαρακτηριστικά του «νέου αναπτυξιακού μοντέλου» των Δήμων;
1. Παραχωρήθηκαν αρμοδιότητες στους Δήμους, οι οποίες μέχρι πρότινος ανήκαν στο κεντρικό κράτος, ενώ μεθοδεύεται να παραχωρηθούν και νέες.Με την επιλογή αυτή απομακρύνεται το κεντρικό κράτος από τη χρηματοδότησητων Δήμων σε μια σειρά κοινωνικών παροχών. Έτσι, οι παροχές αυτές:
α) παρουσιάζονται ως μη αυτονόητο δικαίωμα με αποτέλεσμα στη συνείδηση του πολίτη να «απαλλάσσεται» το κράτος από την υποχρέωση να τις παρέχει δωρεάν και ποιοτικά σε όλους,
β) για να συνεχιστεί η παροχή τους ενισχύονται οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί («πλήρωνε για να έχεις»),
γ) συχνά, οδηγούνται συνειδητά στην παρακμή ή στην πλήρη κατάρρευση, ώστε να προχωρήσει ευκολότερα η διαδικασία ιδιωτικοποίησής τους («αφού δε λειτουργεί, ας δοθεί σε ιδιώτη να τελειώνουμε»).
Με αυτόν τον τρόπο οι Δήμοι μετεξελίσσονται σε «υγιείς» επιχειρήσεις(ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, εξυγίανση υπερχρεωμένων Δήμων κ.α.) με την «επιχειρηματική στροφή» τούς να οδηγεί στην παράδοση κρίσιμων λειτουργιών (δημόσιοι χώροι, απορρίμματα κ.α.) σε ντόπιους ή πολυεθνικούς επιχειρηματικούς ομίλους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι ΣΔΙΤ (που έχουν γενικευτεί τα τελευταία χρόνια). Ταυτόχρονα, μεγάλο μέρος του δημόσιου πλούτου περνά σε δομές όπως το ΤΑΙΠΕΔ και ξεπουλιέται. Η «ανάπτυξη», δηλαδή, που επικαλούνται είναι υποταγμένη στο κέρδος και την εκμετάλλευση. Μετατρέπει τις πιο ζωτικές δραστηριότητες και ανάγκες (το νερό, τον ελεύθερο- δημόσιο χώρο, την αναψυχή, τη διασκέδαση κ.α.) σε εμπορεύματα.
2. Οι δήμοι γίνονται το μακρύ χέρι της Ε.Ε. η οποία μέσω «masterplan» και «ώριμων μελετών» εμπλέκεται άμεσα σε θέματα λειτουργίας και συγκρότησης των ΟΤΑ. (βλ. τα ζητήματα διαχείρισης των απορριμμάτων, την ένταξη έργων σε κοινοτικά προγράμματα «επιλέξιμα» και κυρίως τον αντιλαϊκό προσανατολισμό των ΕΣΠΑ, που μεθοδικά εξυπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τις ιδιωτικοποιήσεις). Έτσι, κάθε «αναπτυξιακός σχεδιασμός» των Δήμων εναρμονίζεται πλήρως με τις ευρωμνημονιακές επιταγές, το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο» της Ε.Ε. και την νέα αντιδραστική στρατηγική της Ε.Ε. «Ευρώπη 2020».
3. Το «τοπικό κράτος» προωθεί την αντεργατική πολιτική μέσω της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων που επικρατούν στο εσωτερικό του. Με την εφαρμογή κοινωφελών προγραμμάτων, με το θεσμό της μαθητείας κ.α., έχουμε την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων για χιλιάδες εργαζομένους Το αποτέλεσμα είναι περίπου το 1/3 των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να εργάζεται με ελαστικές σχέσεις εργασίας και με τους χειρότερους όρους.
O νόμος «Κλεισθένης Ι» της κυβέρνησης (ο οποίος ψηφίστηκε μέσα στο καλοκαίρι) αποτελεί τη συνέχεια, τον «εκσυγχρονισμό» και την εμπέδωση των προηγούμενων πλαισίων ( «Καποδίστριας», «Καλλικράτης»), για την προώθηση αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων μέσω του «τοπικού κράτους». Στόχος της εφαρμογής του είναι η αποτελεσματικότερη και η ταχύτερη πρόσδεση και διαπλοκή των Δήμων με τα σημεία που προαναφέραμε εντάσσοντας τους ΟΤΑ στο «εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης».
Παράλληλα με τον «Κλεισθένη Ι» επιδιώκεται η εξασφάλιση ευρύτερων συναινέσεων και η εμπλοκή «υγιών» δυνάμεων στην προώθηση και την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής μέσω των Δήμων. Αυτό μεθοδεύεται με ένα σύστημα εκλογής το οποίο πλασάρεται ως δήθεν «απλή αναλογική». Ανομολόγητος στόχος είναι η εμπλοκή και η συνεργασία «διάφορων» δυνάμεων στην προώθηση και την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής.
Συμπέρασμα:
Έχουμε αναβάθμιση της σχέσης «τοπικού κράτους»-επιχειρηματικών συμφερόντων -Ε.Ε.
Τέτοιου είδους Δήμοι δεν έχουν, δεν μπορούν και δε θέλουν να έχουν σχέση με τη δημοκρατία και τη λαϊκή συμμετοχή όσο και αν τις επικαλούνται. Τα πλαίσια που διαμορφώνονται είναι τόσο ασφυκτικά που δεν επιτρέπουν ούτε ένα στοιχειώδες ανεξάρτητο φιλολαϊκό σχέδιο. Ακόμα και η λογική της «φιλολαϊκής – λαϊκής αντιπολίτευσης μέσω της διοίκησης» καταλήγει αυταπάτη και ταυτόχρονα ανοίγει μονοπάτια ενσωμάτωσης των κινημάτων διεκδίκησης.
Τι Πιστεύουμε:
η πολιτική της κυβέρνησης και του τοπικού κράτους μπορεί και πρέπει να ανατραπεί από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο, πολιτικά επικίνδυνο, εργατικό/λαϊκό κίνημα. Από μια μαχητική αντιπολίτευση που θα διαμορφώνει τους όρους επιβολής της λαϊκής θέλησης μέσω των δικών της οργάνων στη βάση των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων μας. Μια αντιδιαχειριστική λογική και στάση θεωρούμε πως θα κριθεί και από τη δυνατότητά μιας δημοτικής κίνησης να παρέμβει και να εκφράσει τη δυναμική του κινήματος «εντός, εκτός και ενάντια» στα σχέδιά τους. Με το κίνημα εργαζομένων, νεολαίας και ανέργων για την ανατροπή της επίθεσης, για μια ανθρώπινη-ελεύθερη διαβίωση στη πόλη και στα χωριά. Μια τέτοια δημοκρατική-λαϊκή αυτοδιοίκηση με συνεχή εργατικό έλεγχο αποτελεί το στόχο στον οποίο θα δώσουμε τις δυνάμεις μας.
Παλεύουμε:
– για ένα δήμο που ανήκει στο λαό του, υπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών και διασφαλίζει τα δικαιώματά τους. Αδήριτη ανάγκη η ρήξη με τον «Κλεισθένη Ι», με την πολιτική των κυβερνήσεων στα ζητήματα οργάνωσης του «τοπικού κράτους».
– για ρήξη με την πολιτική της Ε.Ε σε τοπικό επίπεδο η οποία μετατρέπει τους δήμους σε μακρύ χέρι της.
-για γενναία επιχορήγηση των Δήμων από τον κρατικό προϋπολογισμό με εθνικοποιημένες-κρατικοποιημένες τράπεζες και επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας. Ουσιαστικά, πρέπει να σταματήσει η εξυπηρέτηση των «δανειστών» μέσω της μονομερούς διαγραφής του χρέους.
– για κλιμακωτά αυξημένη φορολογία στις επιχειρηματικές δραστηριότητες με αντίστοιχη μείωση των δημοτικών φόρων για τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης, οι άνεργοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι δεν πρέπει να πληρώνουν κανένα δημοτικό φόρο-τέλος.
– για πλήρεις ποιοτικές και δωρεάν κοινωνικές δημοτικές υπηρεσίες. Δεν πρέπει να υλοποιηθεί καμιά ιδιωτικοποίηση. Ο θεσμός των (ΣΔΙΤ), που παραδίδει τις κοινωφελείς λειτουργίες των Δήμων στους ιδιώτες, πρέπει να καταργηθεί.
– για δημόσια δωρεάν ποιοτική περίθαλψη για όλους. Να απαιτήσουμε τώρα την ενίσχυση του Νοσοκομείου της Πρέβεζας. Να διεκδικούμε νέο αποκλειστικά δημόσιο νοσοκομείο στην πόλη.
– νέα σχολεία, νηπιαγωγεία και παιδικοί σταθμοί για όλα τα παιδιά χωρίς προϋποθέσεις για μια αποκλειστικά δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Δημιουργία δωρεάν ποιοτικής φοιτητικής λέσχης και εστίας.
– για δημόσιες ποιοτικές δωρεάν συγκοινωνίες που να συνδέουν τη Πρέβεζα, με το Κανάλι και το Λούρο με τακτικά δρομολόγια, ώστε να περιοριστεί η χρήση του Ι.Χ. Πρέπει να κατασκευαστούν πεζόδρομοι- ποδηλατοδρόμοι.
– για υπεράσπιση και διεύρυνση των δημόσιων χώρων εναρμονισμένων με την ομαλή καθημερινότητα. Απαιτείται αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων κτηρίων και των στρατοπέδων μέσω της αυτοδιαχείρισης και της ενίσχυση της ελεύθερης δημιουργίας. Πρόκειται για ενέργειες που αντιστρατεύονται τη (σημερινή) μεταμόρφωση του συνόλου της περιοχής σε ένα πολυκατάστημα τουριστικών υπηρεσιών το οποίο αλλοιώνει αισθητικά τη φυσική και οικιστική ομορφιά.
– για ενιαίο δημόσιο κεντρικό πλάνο ουσιαστικής ανακύκλωσης,αποφασιστικής μείωση των σύμμεικτων απορριμμάτων με πλήρη διαλογή στην πηγή . Χρειαζόμαστε αποκεντρωμένες εγκαταστάσεις μικρής κλίμακας και όχι τα φαραωνικά πανάκριβα εργοστάσια καύσης, που επιτάσσουν η ΕΕ και οι μεγαλοεπιχειρηματίες.
– για πολιτισμό που δεν θα αφορά τους λίγους κι εκλεκτούς της δήθεν «ανώτερης» κοινωνικής οικονομικής και πνευματικής ελίτ. Ο πολιτισμός και ο αθλητισμός πρέπει να αναγνωριστούν ως αυτό που πραγματικά είναι• υπόθεση του συνόλου του λαού και όχι ως μια εμπορευματοποιημένη διαδικασία
– για τουρισμό ως πολιτισμική διαδικασία γνωριμίας ανάμεσα στους λαούς, κάτι που αντιστρατεύεται τη λογική του κέρδους των κολοσσών της τουριστικής βιομηχανίας, την υποταγή στην ευτέλεια και την εργασιακή εξόντωση των εργαζομένων στον τουριστικό κλάδο.
– για την αναβάθμιση του παραλιακού μετώπου του Αμβρακικού και του Ιονίου με ήπιες παρεμβάσεις, αναδεικνύοντας τον δημόσιο χαρακτήρα τους. Πρέπει να περάσουν στα χέρια των Δήμων οι δημόσιοι χώροι που ανήκουν στο κράτος, στην εκκλησία και τις τράπεζες και να γίνουν πάρκα πρασίνου, λαϊκού αθλητισμού, παιδικές χαρές και χώροι πολιτισμού.
– για την απομάκρυνση των δεξαμενών του πετρελαίου από τον Αμβρακικό και την αποκατάσταση των παρεμβάσεων που τον υποβαθμίζουν. Επιβάλλεται συστηματικός πραγματικός έλεγχος όλων των μονάδων γύρω από τον κόλπο. Πρέπει να φύγουν τα καύσιμα από το Βαθύ.
– για την παραγωγή ποιοτικών και φθηνών τροφίμων και ένα αξιοπρεπές εισόδημα των αγροτών. Με πρωτοβάθμιους δημοκρατικούς παραγωγικούς συνεταιρισμούς ενταγμένους σε έναν ενιαίο δημόσιο φορέα τροφίμων, σε σύγκρουση με τις αντιδραστικές αναθεωρήσεις της κοινής αγροτικής πολιτικής (ΚΑΠ) και της Ε.Ε.
– για άμεση δημοκρατία στη λήψη σημαντικών αποφάσεων του δήμου και στον δημοτικό ετήσιο προϋπολογισμό. Το δικαίωμα ψήφου πρέπει να το απολαμβάνουν ανεμπόδιστα και ισότιμα όλοι οι μόνιμοι κάτοικοι και οι εκλογές να διεξάγονται με απλή ανόθευτη αναλογική.– για τη συμμετοχή και την αποφασιστική στήριξη των τοπικών κινημάτων (π.χ. ενάντια στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, στην έρευνα-εξόρυξη υδρογονανθράκων κ.α.) και των ευρύτερων εργατικών και λαϊκών κινημάτων διεκδίκησης. Για την ενδυνάμωση όλων των ανεξάρτητων συλλογικοτήτων αλληλεγγύης διαχωριζόμενοι πλήρως από τις δομές «αλληλεγγύης» του Κράτους των ΜΚΟ και της εκκλησίας που «ξεπλένουν» το σύστημα.
– για ίσα δικαιώματα σε όλους ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας ή εθνικότητας. Όλα τα προσφυγόπουλα καλοδεχούμενα να ενταχθούν ισότιμα στα σχολεία, με τάξεις υποδοχής. Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
– για αξιοπρεπή στέγαση μέσα στις πόλεις, σίτιση, περίθαλψη, μόρφωση, δουλειά για όλους. Για το τέλος της κοινωνικής απομόνωσης των συμπολιτών μας με προβλήματα υγείας (σωματικής και ψυχικής), κινητικότητας, οικονομικής ανασφάλειας, επισφαλούς σίτισης και στέγασης, ενδοοικογενειακής βίας και τρομοκρατίας.
– για μέτωπο ενάντια στον ιμπεριαλισμό, στον εθνικισμό, στον φασισμό. Πρέπει να παλέψουμε για εδραίωση της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών της περιοχής. Να κλείσει η βάση του Ακτίου.
Καλούμε όλες και όλους σε μια αγωνιστική αυτοοργάνωση και δράση. Με συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα στις γειτονιές. Με συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα συνολικά σε επίπεδο δήμου για θέματα που αφορούν συνολικά τον δήμο (όπως η ανάγκη για έργα βασικών υποδομών, π.χ. αντιπλημμυρικά, οδικοί άξονες, λιμάνι κ.λπ.). Μακριά από μας κάθε λογική κοροϊδίας και ανάθεσης που προωθούν διάφοροι τοπικοί παραγοντίσκοι της αστικής πολιτικής, οι οποίοι προωθούν την απαράδεκτη λογική: «ψηφίστε μας, καθίστε στους καναπέδες σας και θα σας σώσουμε». Χορτάσαμε από τέτοιες κοροϊδίες. Εμείς, αισθανόμαστε και αποτελούμε κομμάτι των αγωνιζόμενων δημοτών• ΟΧΙ εν λευκώ εξουσιοδοτημένοι «αντιπρόσωποι», οι οποίοι μόλις αρπάξουν «καρεκλίτσες» κι αξιώματα εξαφανίζονται…
Με τη συμμετοχή μας στις δημοτικές εκλογές επιδιώκουμε να συμβάλουμε, ώστε να έρθουν στο κέντρο της προσοχής οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες για ψωμί δουλειά ελευθερία, με τους εργαζόμενους στο τιμόνι. Να εκφράσουμε την ανάγκη συγκρότησης ενός μαχητικού κινήματος αντεπίθεσης στην πόλη μας και τα χωριά μας για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων και των αναγκών μας από την κυβέρνηση και την τοπική διοίκηση. Στόχος μας είναι να υπάρξει μια ευρύτερη συσπείρωση του μαχόμενου – ριζοσπαστικού δυναμικού του εργατικού νεολαιίστικου και λαϊκού κινήματος για την ανατροπή του σφαγείου κυβέρνησης, Ε.Ε., κεφαλαίου. Να παλέψουμε από καλύτερες θέσεις, μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά κυρίως έξω από αυτό για τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών και της νεολαίας της πόλης και των χωριών μας.
Απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα αγωνιστικής συσπείρωσης και συνεργασίας σε όλες/όλους οι οποίες/οι συναντήθηκαν μαζί μας τα τελευταία χρόνια στα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα. Σε όλες/όλους οι οποίες/οι έχουν σιχαθεί τους διάφορους κεντρικούς και τοπικούς δήθεν «Μεσσίες» της αστικής πολιτικής.
Σε όλες/όλους οι οποίες/οι θέλουν μαζί μας να πάρουν τις γειτονιές τους και τις ζωές τους στα δικά τους χέρια!
