ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ;
Νατάσα Αγγελοπούλου
Κατ’ αρχήν ας ξεκινήσουμε από κάτι που πριν από μερικά χρόνια εθεωρείτο αυτονόητο και αυταπόδεικτο, αλλά δυστυχώς σήμερα, για κάποιον περίεργο λόγο, δεν θεωρείται πια. Δεν μπορεί να υπάρχει οποιαδήποτε αριστερά (σοσιαλιστική, κομμουνιστική, αναρχική ή άλλη), που να μην έχει σαν στόχο την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όλων των εργαζομένων.
Δεν μπορεί κάποιος να κοροϊδεύει εαυτόν και αλλήλους, ότι ονειρεύεται και μπορεί να φέρει μια άλλη δικαιότερη κοινωνία απ’ την σημερινή, όταν ούτε θέλει ούτε μπορεί να προστατεύσει στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα μέσα στην σημερινή άδικη κοινωνία. Αυτά, όχι μόνο προς τον κ. Ρούσσο, την σημερινή διοίκηση του Δήμου, αλλά και προς τον εαυτό μας. Εκτός αν κάποιος θεωρεί ότι η σημερινή κοινωνία είναι όσο χρειάζεται δίκαιη, οι «επαρκείς» και «άξιοι» ανταμείβονται, και οι «ανεπαρκείς» και «ανάξιοι» πρέπει να τιμωρούνται. Να μην πληρώνονται ούτε με τα λίγα που προβλέπει ο σημερινός νόμος, να απολύονται κλπ. Γιατί αν υπάρχει κάποιος που το πιστεύει αυτό (πλήρης ιδεολογική προσχώρηση στην πιο μαύρη δεξιά), τον καλούμε να πάει μόνο για 1 με 1,5 ώρα να κάνει τον υπάλληλο καθαριότητας και να αδειάζει κάδους σε απορριμματοφόρα, και μετά να έρθει να μας μιλήσει για «επάρκεια» και «δικαιοσύνη».
Φαίνεται πάντως από όλες τις ανακοινώσεις του σωματείου εργαζομένων του Δήμου και τις απαντήσεις της σημερινής διοίκησης, ότι αυτά ακριβώς τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα καταπατούνται αλύπητα και μάλιστα ακριβώς στον κλάδο που ουσιαστικά τον έχει απόλυτη ανάγκη ο Δήμος για να αντλεί ψήφους όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων για την θεαματική επιτυχία του, ακριβώς εκεί που όλοι οι άλλοι Δήμοι αποτυγχάνουν, την καθαριότητα.
Πού οφείλεται αυτή η επιτυχία; Ένα κομμάτι βεβαίως οφείλεται στην επαρκή αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πακέτων, και την εγκατάσταση στο Δήμο ουσιαστικής ανακύκλωσης. Διαφορετικοί κάδοι ανακύκλωσης χαρτιού, γυαλιού και πλαστικού, αλλά και κομποστοποίησης υπολειμμάτων τροφής για την δημιουργία φυσικού αερίου προς χρήση των πολιτών του Δήμου. Με αποτέλεσμα και αυτά που απομένουν για άδειασμα στις χωματερές να είναι πολύ λιγότερα, αλλά και να μην δημιουργούνται οι ασφυκτικές συνθήκες βρώμας και πεταμένων κάτω σκουπιδιών που δημιουργούνται στους άλλους δήμους. Το μεγαλύτερο κομμάτι ωστόσο οφείλεται στο προσωπικό καθαριότητας του Δήμου. Χωρίς τη δική τους συνήθως νυχτερινή εργασία, που είναι μια απ’ τις πιο βαριές και ανθυγιεινές εργασίες που υπάρχουν, όλες αυτές οι σπουδαίες πρωτοτυπίες θα ήταν ένα κενό γράμμα, όπως κενό γράμμα συχνά γίνονται τα σπουδαία νοσοκομειακά μηχανήματα, στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, όταν δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι γιατροί που θα μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν.
Αλλά η διοίκηση του Δήμου δεν φαίνεται να αναγνωρίζει, ότι οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα είναι κι αυτοί άνθρωποι με στοιχειώδη δικαιώματα. Φαίνεται να τους θεωρεί υπανθρώπους, που για κάποιο περίεργο λόγο, είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται τις ώρες που οι άλλοι άνθρωποι κοιμούνται και να μην πληρώνονται επαρκώς γι’ αυτό. Είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται χωρίς καθορισμένο ωράριο, να εργάζονται τα Σαββατοκύριακα χωρίς τα απαραίτητα γι’ αυτό ρεπό, κλπ.
Εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε τις ανακοινώσεις του σωματείου εργαζομένων του Δήμου. Εξ άλλου οι απαντήσεις της διοίκησης περιορίζονται σε προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, χωρίς να προσκομίζουν κανένα αποδεικτικό στοιχείο για τα λεγόμενά της.
Και το πιο τρανταχτό στοιχείο που αποδεικνύει την καταπάτηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων, είναι η προσπάθεια απόλυσης 5 εργαζομένων, μετά από 10 χρόνια εργασίας για «ανεπάρκεια»! Σε τι ακριβώς συνίσταται αυτή η «ανεπάρκεια», ποιος την διαπίστωσε και με τι τρόπο; Γιατί αν αυτή η «ανεπάρκεια» συνίσταται σε μικρότερη ταχύτητα αδειάσματος των κάδων, μήπως αυτή η πτώση της ταχύτητας είναι απολύτως φυσική και αναμενόμενη μετά από 10 χρόνια εξαντλητικής εργασίας σ’ αυτόν τον κλάδο; Θα πρέπει δηλαδή κατά την διοίκηση οποιοσδήποτε δεν πιάνει κάποιες ιδεατές ταχύτητες να απολύεται; Δηλαδή ουσιαστικά, αυτό που λέει η διοίκηση προς τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, είναι ότι το maximum που μπορεί να εργαστεί κάποιος (με τους πιο σκληρούς όρους) στο Δήμο, είναι όσο έχει τεράστιες σωματικές δυνάμεις, και μετά απολύεται χωρίς καμία πρόβλεψη για ασφάλιση και φυσικά καμία δυνατότητα αποζημίωσης, ή συνταξιοδότησης.
Εξ άλλου η σημερινή διοίκηση, με το που ανέλαβε το Δήμο, έδειξε το «σεβασμό» της προς τους εργαζόμενους, προσλαμβάνοντας νέους εργαζόμενους στην καθαριότητα με σύστημα voucher. Δηλ. το σύστημα εργασίας όπου δεν αναγνωρίζεται κανένα απολύτως εργασιακό δικαίωμα, δεν υπάρχει καμία σύμβαση εργασίας, δεν αναγνωρίζεται το δικαίωμα απεργίας και στάσης εργασίας, ούτε και το δικαίωμα να συγκροτεί σωματείο. Κάποιοι από εμάς παραιτήθηκαν από το Δημοτικό Συμβούλιο και έφυγαν από την παράταξη ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, ενώ η Διοίκηση προφασιζόταν ότι δεν είχε άλλο τρόπο να προσλάβει προσωπικό. Ένας Δήμος με αριστερή διοίκηση, κατά την άποψή μας, αν αντιμετωπίζει τέτοιου είδους αρνήσεις, οφείλει τουλάχιστον να κατεβάσει τους πολίτες της σε κινητοποίηση και διαμαρτυρία.
Οι σημερινοί υπάλληλοι καθαριότητας δεν έχουν φωνή. Το σωματείο εργαζομένων του Δήμου, που περιλαμβάνει όλους τους κλάδους εργαζομένων τους έδωσε φωνή, και την δυνατότητα να απεργήσουν. Η αποχή από την εργασία το Σαββατοκύριακο 5-6 Απριλίου, προφανώς δεν αφορούσε τους υπόλοιπους εργαζόμενους παρά μόνο τους εργαζόμενους στην καθαριότητα. Ίσως γι’ αυτό είναι τόσο έξαλλη μαζί τους η Διοίκηση.
Εμείς με όσες δυνάμεις έχουμε θα στηρίξουμε, και το σωματείο εργαζομένων του Δήμου, αλλά και τους εργαζόμενους στην καθαριότητα ειδικότερα.
Και θα δηλώσουμε και πάλι όσο περιθωριακοί κι αν γινόμαστε, ότι «αριστερός» δεν μπορεί να λέγεται ένας Δήμος απλώς γιατί προσφέρει στους δημότες του ιδεατή καθαριότητα, με παράλληλη καταπάτηση και των πιο στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων.