Απόφαση Γενικής Συνέλευσης του Σωματείου εργαζομένων στη ΝΟΚΙΑ – 16-10-2018
Απεργία στη ΝΟΚΙΑ την 1η Νοεμβρίου
Μας έχει γίνει απολύτως σαφές από τη διοίκηση της ΝΟΚΙΑ και την αδιαλλαξία της ότι ο μόνος τρόπος για να κερδίσουμε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στη ΝΟΚΙΑ είναι αυτός της κλιμάκωσης και της εντατικοποίησης του αγώνα μας.
Η κατάσταση στη ΝΟΚΙΑ είναι αυτή του μισθολογικού παγώματος και της έλλειψης οποιασδήποτε προοπτικής. Η διοίκηση προσπαθεί να λειάνει την εικόνα αυτή, όπως τη δείχνουν και οι μαζικές παραιτήσεις, δίνοντας αυξήσεις σε μερίδα των εργαζομένων που ως ποσοστά μπορεί να ακούγονται υψηλά, αλλά σε πραγματικά ποσά είναι ψίχουλα αφού είναι πάνω σε ήδη χαμηλούς μισθούς. Συνεχίζει να υπάρχει μηδενική πολιτική οικογενειακής μέριμνας και εξέλιξης, αντίθετα με τις περισσότερες μεγάλες εταιρίες του κλάδου. Συνεχίζει η πλειοψηφία των καινούριων εργαζομένων να αμείβεται με πολύ μικρούς μισθούς από τη μία, ενώ από την άλλη παρατηρούνται μεγάλες ανισότητες στους μισθούς των εργαζομένων. Συνεχίζει η εντατικοποίηση και οι «παροτρύνσεις» σε ακόμα μεγαλύτερη αποδοτικότητα και ανταγωνιστικότητα μεταξύ των εργαζομένων, «παροτρύνσεις» που έχουν μεταφραστεί και σε απολύσεις.
Η άρνηση της υπογραφής ΣΣΕ είναι για τη διοίκηση, όπως και για όλους τους εργοδότες, μία κίνηση καθαρά πολιτική και ιδεολογική. Μία κίνηση που λέει ότι οι εργαζόμενοι δε θα έχουμε κανένα λόγο στις ελάχιστες αποδοχές και συνθήκες εργασίας μας, αλλά αυτές θα καθορίζονται μόνο από τον εργοδότη και από το σχεδιασμό των μετόχων για περισσότερα κέρδη.
Ο αγώνας μας αυτός συνεχίζεται σε ένα κλίμα από τη μία έντονης ψεύτικης παροχολογίας από την κυβέρνηση, από την άλλη όμως σε ένα εργασιακό καθεστώς που συνεχώς χειροτερεύει. Τα μνημόνια είναι ακόμα εδώ, μαζί με τους εφαρμοστικούς τους νόμους και την επιτροπεία από τους δανειστές, ενώ το μη βιώσιμο δημόσιο χρέος, το οποίο δεν έχει δημιουργηθεί από τον κόσμο της εργασίας, έχει απλά μετακυλιστεί μεγεθυμένο μέσω της επιμήκυνσης πληρωμών στο μέλλον και στις επόμενες γενεές. Στον τομέα των εργασιακών η επαναφορά της επεκτασιμότητας των κλαδικών ΣΣΕ είναι ένα ψέμα αφού προϋποθέτει τη συνεργασία των εργοδοτών, ενώ η κυβέρνηση αρνείται την επαναφορά του κατώτατου μισθού και του καθορισμού του από ελεύθερες διαπραγματεύσεις μεταξύ εργαζομένων-εργοδοτών. Και μέσα σε όλα αυτά, οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, η ανεργία και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας βασιλεύουν.
Την ίδια στιγμή, το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται εδώ και πολύ καιρό σε μία περίοδο κρίσης. Πάνω απ’ όλα κρίσης στο να μπορέσει να πείσει και να εμπνεύσει τη μεγαλύτερη μερίδα των εργαζομένων στους απαραίτητους αγώνες για επαναφορά, αλλά και βελτίωση, των προηγούμενων όρων ζωής και εργασίας. Καταδικάζουμε την ακόμα μεγαλύτερη κατρακύλα της ηγεσίας της ΓΣΕΕ με τη συγκρότηση της «κοινωνικής συμμαχίας» μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών και ταυτόχρονα στηρίζουμε τις αγωνιστικές προσπάθειες που γίνονται για την επαναφορά των συνθηκών εργασίας και δικαιωμάτων, αλλά και για την ανασυγκρότηση του κινήματος όσο πιο κοντά γίνεται στη βάση του. Στους ίδιους τους εργαζομένους.
Στηρίζουμε τους εργαζόμενους που συμμετέχουν στην απεργία στις 8 του Νοέμβρη και στις απεργίες για βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ζωής των εργαζομένων. Στηρίζουμε τους αγώνες των συναδέλφων μας και των σωματείων σε Vodafone/wind, ενάντια στην αύξηση του ωραρίου σε 9ωρου και τις απολύσεις.
Συμμετέχουμε στη Γενική Απεργία που απαιτούμε και εμείς να προκηρυχτεί μέσα στο Νοέμβριο.
Αποφασίζουμε την κήρυξη απεργίας στη ΝΟΚΙΑ την 1η Νοεμβρίου και στηρίζουμε τα σωματεία που συμμετέχουν διακλαδικά απεργώντας ταυτόχρονα με εμάς.
Την 1η του Νοέμβρη δε δουλεύει κανείς στη ΝΟΚΙΑ.
Κινητοποίηση έξω από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας.
Απαιτούμε από τη διοίκηση της ΝΟΚΙΑ την υπογραφή Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας,
όπως και:
• Καμία απόλυση – Προσλήψεις – Σταμάτημα της εντατικοποίησης
• Εντατικούς έλεγχους για την Υγιεινή και την Ασφάλεια
Απαιτούμε από την κυβέρνηση:
• Κατάργηση του μνημονιακού νόμου για τον κατώτατο μισθό -επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.
• Επαναφορά του κατώτατου μισθού στα επίπεδα προ των μνημονίων για όλους και όλες
• Κατάργηση των νόμων υποβάθμισης του ΟΜΕΔ και όλων των μνημονιακών νόμων
• Επεκτασιμότητα των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων – κανένας και καμία χωρίς σύμβαση
• Μείωση του χρόνου εργασίας
• Κατάργηση ελαστικών σχέσεων εργασίας
• ΣΤΟΠ στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας – ΣΤΟΠ στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας
Την Απόφαση του ΣΜΤ γιατί δεν την ανεβάζετε?
για πες βρε Ζακ, τι ακριβώς αποφάσισε;
αποφάσισε απεργία.
Και επειδή δεν εμπιστεύεται το ΔΣ του, εξουσιοδότησε τη γραμματεία του ΠΑΜΕ να ορίσει την ημερομηνία.
Επιπλέον αν η ΓΣΕΕ συρθεί σε απεργία στις 21 Νοεμβρίου, ανήμερα της Παναγίας, οι σοφοί της γραμματείας, δεν θα φοβηθούν να την μεταθέσουν. Οι κομουνιστές με τούς αστούς – εργοδοτικούς, δεν έχουν πρόβλημα να παζαρεύουν, ξέρουν ότι είναι αντίπαλοι και τόσα χρόνια τους έχουν του χεριού τους. Με τους οπουρτουνιστές (δεξιούς και αριστερούς) έχουν ανένδοτο αγώνα.
και σε όποιον αρέσει. Το μοναστήρι να είναι καλά.
Ξέρει κανείς αν το ΠΑΜΕ μισθωτών τεχνικών (ένας θεός να τους κάνει…) πρότεινε καμία κινητοποίηση για την ΣΣΕ απέναντι στα αφεντικά;
Ωπς!! ΝΑ και η ανακοίνωση του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ που μας λέει ότι “γράφω στα …τις αποφάσεις των συνελεύσεων των πρωτοβάθμιων σωματείων”, τις οποίες ερμηνεύω κατά το δοκούν. Και “το δοκούν” σημαίνει πως για κάποιουςε μαγικού λόγους, η απεργία του, είναι …κυλιόμενη. Και απο εκεί που λύσσαγε για τις 8 νοέμβρη, αρνούμενο διασπαστικά να κηρύξουμε όλοι μαζί απεργία την 1η του νοέμβρη, ξαφνικά το ψηφισμένο 8 γίνεται 14 ετσιθελικά.
Αφού πρώτα, το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ δεν απάντησε ποτέ εδώ και 3 μήνες στο κάλεσμα για κοινή απεργία των ταξικών σωματείων την 1η του Νοέμβρη. Η οποία και θα γίνει κανονικά! Δυστυχώς για την εργατική τάξη, δεν είναι μόνο αντίπαλος ο κρατικός/εργοδοτικός συνδικαλισμός. Είναι ΚΑΙ ο κομματοκεντρικός συνδικαλισμός από όπου και αν εκφράζεται!
https://pamehellas.gr/oloi-stin-apergia-stis-14-noemvri
Θες αποφάσεις συνελεύσεων εργαζομένων ή θες αποφάσεις με φοιτητές 20 χρονών 2ο έτος που κουβαλήσατε για να πάρετε την συνέλευση με ελάχιστους ψήφους διαφορά;
Αχαχάχα ρε τι ωραίο επιχείρημα από κάποιους που αντιπαλεύουν με όλα τα μέσα τα “κλειστά ΔΣ” που είναι “μακριά από την εργατική τάξη” και αποφασίζουν βάση κομματικού σχεδιασμού.. Τι έγινε συνάδελφοι στις “μαζικές” ΓΣ που μας λέγατε είχατε όρο ηλικιακής ωριμότητας και οι φτασμενοι εργάτες ψήφιζαν ότι τους λέγατε? Πόσο αστείοι είστε χαχαχαχ
Για αυτό βαριέμαι να μπλέκω διαρκώς σε διαδικτυακές συζητήσεις με τους ΚΚΕδες. Γιατί ενώ αυτοπλασάρονται σαν κήρυκες της διαλεκτικής, επί της ουσίας είναι θρησκόληπτοι οπαδοί και τπτ άλλο. Απόδειξη; Ορίστε:
Ρωτά ο Ζακ γιατί δεν ανεβάζει η ΠΑΝΤΙΕΡΑ την απόφαση της συνέλευσης του ΣΜΤ. Μάλιστα! ΑΝ δεν ήταν οπαδός ο Ζακ και τον ενδιέφερε να πετύχει πραγματικά η απεργία της 1ης του Νοέμβρη αλλά και η απεργία της 8ης του Νοέμβρη, μάλλον θα ρώταγε: Βρε παιδιά βάζετε και βάζουμε απεργία πέρα και εναντίον του κρατικού/εργοδοτικού συνδικαλισμού. ΠΩΣ μπορούν να πετύχουν αυτές οι 2 απεργίες;
Και τότε, θα μπορούσε να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση που να είχε και όφελος για την εργατική τάξη. Ο Ζακ μας όμως, ΔΕΝ ρωτά αυτό! Ρωτά “γιατί δεν ανεβάζετε την απόφαση της συνέλευσης του ΣΜΤ στην ΠΑΝΤΙΕΡΑ! Γιατί τον ενδιαφέρει περισσότερο ότι την συγκεκριμένη συνέλευση του ΣΜΤ την πήρε το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ, και όχι το ΠΩΣ θα πετύχουν οι απεργίες. Και μάλιστα, ο Ζακ μας ούτε που τον ενδιαφέρει να προβληματοποιήσει το γεγονός ότι, το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ πήρε την συνέλευση του ΣΜΤ με 12 ψήφους διαφορά και κουβαλώντας πολλούς φοιτητές του και ΑΦΟΥ Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΡΑΒΗΞΕ πολύ αργά με τον υπαρκτό κόσμο να μην μπορεί να την παρακολουθήσει ίσαμε το τέλος.
Με βάση όλα τα παραπάνω συμπεραίνω ότι οι διαδικτυακοί σχολιαστές του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ, σκέφτονται θρησκόληπτα και οπαδικά και όχι για το συμφέρον των εργαζομένων. Ναι λοιπόν, πήρε την συγκεκριμένη συνέλευση του ΣΜΤ, το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ! Ε ΚΑΙ; Με τους όρους που την πήρε, μάλλον θα έπρεπε να ανησυχεί το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ και όχι οι σύντροφοι του ταξικού εργατικού σχήματος του ΣΜΤ.
Είναι αλήθεια ότι στην συνέλευση του ΣΜΤ βγήκε μια κνίτισσα και σχεδόν έκλαιγε που έχασε ο Μπόμπολας τον Ακτωρα; Στην περίπτωση του ΑΚΤΩΡΑ δεν ισχύει το: δεν διαλέγουμε καπιταλιστή;;
Η απεργία στις 8 Νοέμβρη σχόλασε!
Έγινε ένα μαγικό: Η απεργία του ΠΑΜΕ στις 8 Νοέμβρη εξαφανίστηκε και εμφανίστηκε μια άλλη απεργία στις 14 Νοέμβρη των ΑΔΕΔΥ-ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ το ΠΑΜΕ ορκιζόταν παντού ότι θα γίνει η απεργία στις 8 Νοέμβρη τώρα κάνει σαν να μην υπήρξε ποτέ αυτή η απεργία. Ξέρει κανείς τι έγινε; Μήπως ξέρει ο Zack, ο συνομιλητής μας;
Ρε συ ανώνυμε, είναι 3η ή 4η φορά που κάνει αυτό το μαγικό το ΠΑΜΕ. Κάθε Νοέμβρη βάζει μια απεργία και μετά -στο όνομα πάντα της ενότητας (με τη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ)-την μεταθέτει. Δεν το έχεις μάθει ακόμα;
Φέτος βιάστηκε και λίγο η αλήθεια είναι, γιατί μπήκε σφήνα η απεργία των σωματείων στις 1/11 και έπρεπε να προλάβει να …μαζέψει τις όποιες πρωτοβουλίες. Είχαμε πει από νωρίς ότι η μόνη απεργία που είναι αποφασισμένη (από συνελεύσεις και με δουλειά μηνών) και θα γίνει όταν και όπως ανακοινώθηκε είναι η απεργία στις 1 Νοέμβρη. Είχαμα πει ότι “μην ορκίζεστε για τις 8/11”, ότι υπάρχει-όπως και στο παρελθόν-μια …περιφερρόμενη απεργία (για 8, για 14, για αργότερα που λέει η ΓΣΕΕ το Δεκέμβρη…;;;). Είχαμε επισημάνει ότι κι άλλες φορές πάρθηκαν αποφάσεις σε σωματεία του ΠΑΜΕ και μετά μαθάιναμε από το Ριζοσπάστη ότι άλλαξε η ημερομηνία (τώρα τα μέλη των σωματείων αυτών το έμαθαν από τον 902 γιατί δεν έχει προλάβει να βγει Ριζοσπάστης, την Τρίτη θα ξκαναβγεί)…
Ωρέ, ΤΙ διαβάζουν τα ματάκια μου!! Αγαπητοί ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΙ ΚΚΕδες (λαθραναγνώστη, ΕΝΑΣ, Ζαν Υβ Παπάρ, κλπ), ΠΟΥ πήγε η απεργία στις 8 Νοέμβρη; Που πήγαν οι όρκοι σας για σεβασμό των αποφάσεων των συνελεύσεων των σωματείων; Που πήγε ο έμπρακτος διαχωρισμός του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ/ απο ΓΣΕΕ (δλδ ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ, δλδ απο τον εργοδοτικό/κρατικό συνδικαλισμό); ΠΟΙΟΣ απο όλουε τους εργοδοτικούς ψήφισε μαζί με το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ απεργίαστις 14 και γιατί;
Από πότε “η επιτυχία της απεργίας της 14ης Νιοέμβρη βρίσκεται στα ….χέρια (!!!!) της….εργατικής τάξης (!!!)”, όταν το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ επί 3 μήνες:
α. ΔΕΝ απαντά καν επί 3 μήνες στην πρόταση για κοινή απεργία την 1η του Νοέμβρη εκτός κρατικού/εργοδοτικού συνδικαλισμού ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ
β. Την τελευταία-τελευταία στιγμή κατεβαίνει με διασπαστική πρόταση για απεργία στις….8 Νοέμβρη (και βγαίνουν οι καντηλανάφτες του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ εδώ μέσα και πανηγυρίζουν ωσάν οπαδοί για την συνέλευση του ΣΜΤ)
γ. Και ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΜΕΡΕΣ μετά, γράφει στα παπάρια του τις αποφάσεις των σωματείων που πήρε και πάει την απεργία στις 14 Νομβρη μέσω ΕΚΑ.
https://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/171652/i-epityhia-tis-apergias-vrisketai-sta-heria-tis-ergatikis-taxis
San Rocco, μην πιάνεις τον “ένας”.
Σου έχω απαντήσει ήδη, σε άλλο σχετικό ποστ, αλλά δεν θα το μάθεις γιατί η απάντηση λογοκρίθηκε.
Είναι εύκολο να προπηλακίζεις έναν …αλυσοδεμένο!
Και, επί του συγκεκριμένου, τα παράπονά σου στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ του ΕΚΑ.
Είναι η δεύτερη φορά από το καλοκαίρι που κάνεις λόγο για λογοκριμένο σχόλιο. Την πρώτη φορά είχε υπάρξει διαμαρτυρία από την Παντιέρα. Ας μας πει κάποιος και τώρα τι συνέβη.
Γενικά μιλώντας, ορισμένες φορές ενδέχεται, κάποιος σχολιαστής που βλέπει ότι κάποιο σχόλιό του δεν “περνάει” στην Παντιέρα, μπορεί να κάνει -εύστοχες αλλά χωρίς εκπτώσεις στην άποψη- φραστικές “στρογγυλοποιήσεις”, και εντούτοις πάλι το σχόλιο να μη δημοσιεύεται. Διαβεβαιώ, ότι πάλι η Παντιέρα δεν έχει πρόβλημα στην πολιτική άποψη. Ωστόσο, η έκφραση “αντικομμουνιστής” ή “αντικομμουνιστικός κατήφορος” όταν απευθύνεται σε αγωνιστές του κομμουνιστικού κινήματος, θα έπρεπε για όλους να είναι ανεπίτρεπτη. Επίσης, δεν θεωρούμε σκόπιμο να παρεμβαίνουμε περικόπτοντας λέξεις από σχόλια. Επαναλαμβάνουμε ότι όποιος δεν βλέπει το σχόλιό του να δημοσιεύεται, μπορεί να καταλάβει πώς μπορεί να αποδώσει τα πολιτικά του επιχειρήματα ώστε να δημοσιευθούν.
Εντελώς άσχετα με τα παραπάνω, και η απεύθυνση σε συνομιλητές με τη λέξη “απεργοσπάστη/-ες” επίσης ξεφεύγει από τα όρια. Όρια τα οποία δεν είναι βέβαιο ότι δεν είναι ελαστικότερα από ό,τι ίσως θα έπρεπε στην Παντιέρα…
Όχι αλλο κάρβουνο ισοβιτη μου ένας.
Βρε ερμε αυτό σε απασχολεί; Αν η απεργία θα γίνει 8 ή 14; Το οτι χαρις το ΠΑΜΕ υπάρχει απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό την ίδια μερα δεν το μετρας; Γιατί νομίζεις ότι συρθηκαν οσοι συρθηκαν στις 14; Επειδή πήραν απόφαση 5-6 σωματεία για 1 Νοεμβρίου και από αυτα τα μισα αλλαξαν μεσα από ΓΣ την απόφαση τους για 8 ή επειδή υπήρξε απόφαση εκατονταδων σωματειων ΕΚ και ομοσπονδιων για 8;
βρε έρμε ανώνυμε του ΚΚΕ, παραλογίζεσαι; Για πες λοιπόν:
Α. ΠΟΙΟΙ είναι αυτοί -οι εργοδοτικοί/κρατικοί συνδικαλιστές προφανώς γιατί χωρίς αυτούς ΔΕΝ θα έπαιρνε απόφαση το ΕΚΑ για απεργία στις 14 Νοε- που σύρθηκαν και ψήφισαν στο ΕΚΑ απεργία στις 14;
Β. Επί 8 χρόνια και αναφέρομαι μόνο στα 8 τελευταία χρόνια της εξαθλίωσης του λαού, όλο λέτε ως ΚΚΕ/ΠΑΜΕ, ότι “πετύχαίνετε να σέρνεται τους κρατικούς/εργοδοτικούς συνδικαλιστές στο να προκηρρύσουν γενικές απεργίες “χάρις στην επιμονή του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ”. Και όλα αυτά τα χρόνια αφενός η πολυεθνική εργατική τάξη της ελλάδας πάει από ήττα σε ήττα! Οπότε ΠΟΙΑ αποτελεσματικότηταγια την πολθυεθνική εργατική τάξη και τον υπόλοιπο λαό της χώρας, είχε αυτή η πρακτική/πολιτική γραμμή του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ;
Γ. Δεν μπορούσατε αφού έτσι φαντασιώνεστε, να….σύρετε κομμάτι του εργοδοτικού/κρατικού συνδικαλισμού για απεργία την 1η του Νοέμβρη, όπως εδώ και 3 μήνες είχατε καλεστεί από άλλες ταξικές δυνάμεις της εργατικής τάξης; Ή έστω, δεν μπορούσατε να σύρετε και πάλι σύμφωνα με αυτή την φαντασίωση, κομμάτι του εργοδοτικού/κρατικού συνδικαλισμού στο να στηρίξει ΕΣΤΩ την απεργία που ΕΣΕΙΣ λυσσάξατε να μπει ως διαχωριστική της 1ης Νοέμβρη ημερομηνία (8 Νοε);
Δ. Και γιατί φίλοι του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ αφού “το περιεχόμενο μετρά και όχι η ημερομηνία” (πράγμα γενικόλογα σωστό) επιλέξατε να ΜΗΝ προτείνετε απεργία την 1η του νοέμβρη (η οποία γίνετε με επίσης ταξικό περιεχόμενο από τα 7 πρωτοβάθμια σωματεία), αλλά να πάτε μαζί με τμήμα του εργοδοτικού/κρατικού συνδικαλισμού στις 14 νοε (ούτε καν στις 8 όπως είχατε λυσσάξει στις συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων);
Όταν αυτά τα τερτιπια τα κάνουν οι άλλοι είναι γιατί είναι πράκτορες, τροτσκιστες, ο σατανάς με σάρκα και οστά, για το ΚΚΕ. Για τον εαυτό του όμως το ΚΚΕ επιτρέπει κάθε είδους ατιμία στο όνομα της στρατηγικής και του μαρξισμού βεβαίως βεβαίως….
Μιζέρια: Το συναίσθημα που θα νοιώθουν οι ΝΑΡίτες στις 1 του Νοέμβρη όταν θα είναι ένα μάτσο άνθρωποι στο δρόμο αλλά θα έχουν να περηφανεύονται “ναι αλλά το ΚΚΕ πήγε την απεργία από 8 στις 14”.
Πάλι νικήσατε, μπράβο.
Οι πανηγυρισμοί για τη μεταφορά της απεργίας στις 14 Νοέμβρη θα ήταν απλά γραφικοί αν δεν ήταν επικίνδυνοι. Οι δυνάμεις τις εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα για να αποδείξουν ποιος την έχει μεγαλύτερη… τη διάθεση για απεργία. Το ζητούμενο είναι να βγει η απεργία. Και μάλιστα να βγει με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις. Όταν λοιπόν στο ΕΚΑ διακυβεύονταν το αν θα βγει απεργία ή όχι, που θα καλύπτει όλους τους εργαζόμενους της Αθήνας, θα ήταν μοιραίο λάθος το ΠΑΜΕ να πει “όχι, την καταψηφίζουμε, γιατί εμείς έχουμε κάνει δουλειά στις μάζες με σκοπό να βγει η απεργία στις 8 Νοέμβρη”. Και τι θα γινόταν με όλους εκείνους τους εργαζόμενους που δεν είχαν την τύχη να ανήκουν σε σωματείο που πήρε απόφαση για απεργία; Θα γυρνούσε το ΠΑΜΕ να του πει “λυπάμαι φίλε μου αλλά εμείς πήραμε τις αποφάσεις μας και δε μας αφορά αν θα μπορέσεις να απεργήσεις”. Αν αυτό θεωρείται επαναστατική γραμμή μέσα στο κίνημα, μάλλον έχουμε χάσει τον μπούσουλα. Το ΠΑΜΕ στο ΕΚΑ πήγε με πρόταση για απεργία στις 8 Νοέμβρη. Κάτω από τις πιέσεις του το ΕΚΑ πήρε απόφαση για τις 14. Ήταν αυτό μια ήττα του ΠΑΜΕ; Πιθανόν ναι, αφού αναγκάστηκε να αλλάξει την ημερομηνία που το ίδιο είχε προτείνει. Η ήττα αυτή όμως δίνει τη δυνατότητα να δουλευτεί η απεργία με καλύτερους όρους σε όλους του τόπους δουλειάς. Ας κάτσουν οι υπόλοιποι να πανηγυρίζουν για την “αταλάντευτη” στάση τους για την απεργία της 1ης Νοέμβρη, με τα μετρημένα στα δάχτυλα των 2 χεριών σωματεία που πήραν απόφαση (και καλά κάναν και πήραν απόφαση).
Υ.Γ Από όσο γνωρίζω οι συνδικαλιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΕΚΑ ψήφισαν υπέρ της απεργίας στις 14 Νοέμβρη. Γι’ αυτό προτείνω αυτοσυγκράτηση και αποφυγή μικρομεγαλίστικων συμπεριφορών.
Αυτοσυγκράτηση; Δεν έλεγα πως μας χρειάζεται! γιατί η απεργία την 1η Νοέμβρη θα γίνει! Ενώ την δική σας στις 8 Νοέμβρη την έφαγε η μαρμάγκα. Και το πιο γελοίο είναι ότι διατυμπανίζατε παντού ότι η 8 Νοέμβρη θα γίνει και τώρα τρέχετε πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ στο ΕΚΑ, που σας κάνει ότι θέλει.
Για εξήγησε καλύτερα γιατί η απόφαση του ΕΚΑ μαζί με το τους εργοδοτικούς θα βοηθήσει ώστε να είναι επιτυχημένη η απεργία;
Δηλαδή τα σωματεία που δεν πήραν απόφαση για απεργία (ούτε με ΔΣ ούτε με συνέλευση) τώρα θα απεργήσουν επειδή το αποφάσισε το ΕΚΑ;
κοροϊδευόμαστε;
Εκτός εάν πετυχημένη απεργία θεωρείτε (που αυτό θεωρείτε) να είστε περισσότεροι εσείς στο δρόμο από ότι τα άλλα σωματεία.
Τώρα αν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι εκείνη την ώρα θα δουλεύουν δεν μετράει αρκεί τα μέλη του ΚΚΕ να έχουν την κάλυψη να είναι στο δρόμο για να μετρηθούν. Εσείς λοιπόν θέλετε να τους βγάλετε να τους μετρήσετε.
Καμία εκατοστή άνθρωποι πίστεψαν πως μπορούν χωρίς τους γραφειοκράτες.
Η μάλλον πίστεψαν πως μόνο κόντρα στους γραφειοκράτες μπορούν να διεκδικήσουν καλύτερες συλλογικές συμβάσεις.
Κατάφεραν να κινητοποιήσουν επτά σωματεία.
Εσείς οι χιλιάδες ούτε στα επόμενα είκοσι χρόνια θα πιστέψετε ότι μπορείτε χωρίς τους γραφειοκράτες.
Ίσως επειδή είστε γραφειοκράτες.
Αγαπητέ σεβαχ στεριανε το θέμα μας δεν είναι η ημερομηνία και το ξέρει το κκε/παμε, το ξέρουμε και μεις. Το θέμα μας ειναι οτι, το βιωμένο συμπέρασμα που έχει βγάλει η πλειοψηφία της εργατικής τάξης είναι πως, ΕΙΤΕ ΑΠΕΡΓΗΣΕ ΛΙΓΟ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΕΙΤΕ ΑΠΕΡΓΗΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΜΑΤΩΣΕ, στο τέλος ΗΤΤΗΘΗΚΕ.
Και οι λόγοι της ήττας ειναι πολλοί. Ειναι η ηγεμονία του κρατικου/εργοδοτικου συνδικαλισμού (που αντλει παντα δυναμεις απο τον συντεχνιασμο και την λογικη τσξικης συνεργασιας που εχουν επισης μεγαλα κομματια της ταξης), εδω κ δεκαετίες, που ξεφτίλισε την λεξη του συνδικαλισμού.
Ειναι η επίσης ηγεμονία της κομματοκεντρικης αντίληψης για τον ταξικό συνδικαλισμό, που επίσης αποδυνάμωσε/υπονομευσε πολύ την ελκτικότητα του συνδικαλισμού, παρόλο που οι βσρυγδουπες αλλα κούφιες φρασεις του στυλ » η εργατικη τάξη της Αθήνας έχει τον λόγο»
Όλα τα παραπάνω τα πληρώνουμε σημερα ως εργατικη τάξη και λαός.
Και ερχόμαστε στα της τωρινής απεργίας: Αν το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ δεν είχε λυσσάξει στο να κατεβασει την τελευταία στιγμή και διασπαστικα την πρόταση για τις 8 , η ημερομηνία δεν θα ήταν κανένα πρόβλημα. Αν οι αμέτρητες μαζικές πανεργατικές απεργίες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια υπό την αιγίδα του κρατικού/εργοδοτικου συνδικαλισμού δεν είχαν όλες ξεφουσκώσει ΚΑΙ με ευθύνη αυτού του συνδικαλισμού, η ημερομηνία δεν θα ήταν πρόβλημα.
ΑΝ δεν υπήρχε η επισης καταρα του κομματοκεντρικου συνδικαλισμού ο οποιος έχει αποδείξει οτι κανει διαλυτικές για τους εργαζομενους συμπραξεις μαζί με δυνάμεις του κρατικού/εργοδοτικου συνδικαλυσμου ΠΑΝΤΑ στο όνομα της ενότητας των εργαζομενων, τότε η ημερομηνία δεν θα ήταν πρόβλημα.
ΤΩΡΑ ειναι πρόβλημα: Για μίαν ακομα φορά το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ εφαρμόζει την τακτική «καλω σε μια εκτονωτικη ντουφεκια για να μην υπάρξει δυνατοτητα για καμια ουσιαστικη κλιμακωση, πάντα ομως στο ονομα του να συμμετέχουν σε αυτή την ντουφεκια περισσότεροι εργαζόμενοι». Τι εννοώ; θα γίνει η απεργία την 1η Νοέμβρη απο 8 σωματεια, θα γίνει η απεργία στις 14 απο το ΕΚΑ και that’s all, το καθήκον το κάνατε, η….εργατικη τάξη της Αθήνας «βροντοφώναξε» κ αλλα τετια κούφια λόγια.
ΥΓ Συνεχίζεται η παιδική συμπεριφορά του leftg700: Αγαπητέ λεφτ οι απεργιακοι αγώνες δεν είναι αυτο που έχεις μάθει: τιβι και ποπκορν με σένα θεατή.
Μια και τυχαίνει να έχω πάρει μέρος στη συνεδρίαση του ΔΣ στο ΕΚΑ το βράδι της 19.10.2018, σαν εκπρόσωπος της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας (ΑΤΕ-ΕΚΑ), να δώσω μερικά γεγονότα, αποφεύγοντας όσο γίνεται κρίσεις, χαρακτηρισμούς κλπ.
Η παράταξη ΑΤΕ-ΕΚΑ στήριξε και στηρίζει την από τα κάτω διακλαδική απεργία στις 1.11.2018. Έχει καταθέσει πρόταση και σχέδιο ψηφίσματος στο ΕΚΑ από τις 26.9 για να κηρύξει 24ωρη απεργία στην Αθήνα σε αλληλεγγύη με την διακλαδική 1.11 (βλ. και http://taxikienotitaeka.blogspot.com/2018/10/1.html), ζητώντας να συγκληθεί έκτακτα το Δ.Σ.
επίσης η ΑΤΕ-ΕΚΑ είχε ειδική παραταξιακή σύσκεψη στις 3.10.2018 όπου συζήτησε και κατάληξε στη γραμμή που θα κρατούσαμε στο ΔΣ, με δεδομένο ότι το ΔΣ δεν είχε συγκληθεί, ενώ είχε ξεκινήσει από το ΠΑΜΕ η καμπάνια κι αποφάσεις για απεργία στις 8.11, επιλογή που κριτικάραμε γραπτά προς τα μέλη της ΔΑΣ-ΕΚΑ (ΠΑΜΕ), επειδή δεν συστοιχήθηκε μαζί με την από μήνες αποφασισμένη από τα κάτω – ταξική απεργία στις 8.11. Παρ’ όλα αυτά, κρίναμε ότι, επιμένοντας στην πρότασή μας για απεργία αλληλεγγύης του ΕΚΑ στις 1.11, δεν θα αντιτιθέμασταν στην απεργία 8.11, αν αυτή μπορούσε να γίνει κι απόφαση του ΕΚΑ, με σκοπό να ξεμπλοκάρει στο μέγιστο δυνατό βαθμό τις διαδικασίες για προπαγάνδιση, αποφάσεις και συμμετοχή των εργαζομένων σε όσο πιο πλατιά βάση στον ιδιωτικό τομέα στην Αθήνα.
Στο μεταξύ πρόκυψε η πρόταση της ΕΕ και στη συνέχεια η απόφαση του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ για απεργία στις 14.11, σε αντίθεση με την πρόταση για 1.11 (που στήριξαν αρχικά οι Παρεμβάσεις) και τελικά για 8.11 (που τελικά ψήφισαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, Παρεμβάσεις και ΜΕΤΑ). Ενημερωθήκαμε για τα της απόφασης αυτής για 14.11 κι ανταλλάξαμε απόψεις στην ΑΤΕ-ΕΚΑ, θεωρώντας την διασπαστική μεθόδευση από την παραδοσιακή συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Από την άλλη αποτελούσε πλέον ένα γεγονός σε διαφοροποίηση από την απόφαση της ΕΕ της ΓΣΕΕ όπου η πρόταση του ΠΑΜΕ (ΔΑΣ) για πανεργατική απεργία στις 8.11 απορρίφθηκε καθαρά από το προεδρείο, και γενικότερα η ανάγκη για απεργία σύντομα (Δεκε΄μβρη και βάλε, ξανα με την “Κοινωνική Συμμαχία” με εργοδότες κι απαράδεκτο πλαίσο κλπ μέσα σε ένα μπάχαλο γενικότερων αλληλοκατηγοριών μια κι εξελίσσσονται μεθοδεύσεις για τα “κουκιά” του επικείμενου συνέδριου της ΓΣΕΕ.
Παράλληλα, μια και το ΠΑΜΕ (ΔΑΣ) έβαλε κι αυτό προφορικά στο ΕΚΑ την πρότασή του για τις 8.11 και για να συγκληθεί επιτέλους το Δ.Σ. και να πάρει απεργιακή απόφαση, συνυπογράψαμε με 11 υπογραφές μελών του ΔΣ (από ΔΑΣ, ΕΜΕΙΣ και ΑΤΕ) συγκαλώντας κατά το καταστατικό το ΔΣ για απεργιακή απόφαση στις 11.10, όπου οι της πλειοψηφίας δεν προσήλθαν και δεν υπήρξε απαρτία (χρειάζονταν 16/31) κι αντίθετα συγκάλεσαν το Δ.Σ. για τις 19.11.
Με βάση αυτά, και με συνεχείς διαλόγους (email) κι απόψεις για την απεργία 1 ή 8 ή 14.11, φθάσαμε στη συνεδρίαση του ΔΣ στις 19.10 το βράδι.
Με το ξεκίνημα της συζήτησης για απεργία, το προεδρείο (κυρίως ΕΑΚ/Σύριζα, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ), έβαλαν την πρόταση να ζητήσει το ΕΚΑ από την ΓΣΕΕ να αποφασίσει απεργία μαζί με την ΑΔΕΔΥ στις 14.11 ή σε κάποια ημερομηνία μέσα στο Νοέμβρη που θα συμφωνούσαν. Πήρα με τη σειρά εκλογικής δύναμης τον λόγο τελευταίος από τις παρατάξεις κι έβαλα την πρόταση για απεργία 1.11, ενώ ταυτόχρονα κατήγγειλα πρώτος απ’ όλες τις παρεμβάσεις που προηγήθηκαν την ουσιαστικά παρελκυστική ΜΗ ΑΠΟΦΑΣΗ για απεργία της πρότασης του προεδρείου. Επίσης και πάλι δημόσια επέκρινα τη ΔΑΣ/ΠΑΜΕ που είχε βάλει για 8.11 κι όχι 1.11,στη γραμμή που είχαν ακολουθήσει οι Παρεμβάσεις στην ΑΔΕΔΥ. Η ΕΝΟΤΗΤΑ/Ν.Πορεία (διάσπαση της ΔΑΚΕ που είχε ψηφίσει υπέρ της απεργίας στις 12/1 φέτος για το αντιαπεργιακό τερατούργημα) και η ΕΜΕΙΣ ήταν επιφυλακτικοί, μιλώντας για το ότι δεν υπήρχε ενότητα κλπ.
Στη συνέχεια υπήρξαν αρκετετές παρεμβάσεις από μέλη της ΔΑΣ που πλέον κατήγγειλλαν κι αυτοί σφοδρά την παρελκυστική, μη απεργιακή πρόταση του προεδρείου, εμμένοντας στην 8.11.
Δευτερολογόντας, και σύμφωνα με το είχαμε συζητήσει κι αποφασίσει στην ΑΤΕ-ΕΚΑ, στήριξα τελικά την πρόταση της ΔΑΣ για απεργία στις 8.11 σαν αυτήν με ήδη εξασφαλισμένη μαζική στήριξη που είχε μπει στο τραπέζι, ζητώντας ταυτόχρονα την κήρυξη στάσης εργασίας αλληλεγγύης στην 1.11 για να μπορούν πολλοί εργαζόμενοι και συνδικαλιστές να πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο το μεσημέρι στις 12 στα Χαυτεία. Ξανά έβαλα το θέμα ότι στηρίζω ΑΠΕΡΓΙΑ με απόφαση ΤΩΡΑ, χωρίς να περιμένει το ΕΚΑ τη ΓΣΕΕ κι επόμενα στηρίζω κατ’ ανάγκη τη 8.11 – εκτός αν βάλει το προεδρείο απεργιακή καθαρή πρόταση και για το θέμα αυτό απυθυνόμενος και στη ΔΑΣ τους ρώτησα αν μπορούν να αλλάξουν την πρότασή τους για να υπάρξει ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ του ΕΚΑ, καθαρά, χωρίς τη ΓΣΕΕ. Στη γραμμή αυτή συντάχθηκε και το ΕΜΕΙΣ. Ακόμη φάνηκε ότι στο προεδρείο (ΕΑΚ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) δεν ήταν σαφές ότι όλοι εννοούσαν το ίδιο πράγμα, η ΕΑΚ πρότεινε να γίνει μεν πρόταση στη ΓΣΕΕ για 14.10 (παρόλου ότι είχε απορρίψει απεργία γενικά στις 10.10), αλλά να υπάρξει “δέσμευση” στο ΔΣ ότι θα πάμε για 14 αν αρνηθεί η ΓΣΕΕ, ενώ ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ επέμεναν να αποφασίσει η ΓΣΕΕ.
Τότε η ΔΑΣ άλλαξε τη γραμμή της, πρότεινε στην ΕΑΚ να υπάρξει ¨καθαρή” απόφαση για τις 14.11 που θα την στήριζε κι η ίδια. Η ΕΑΚ δια ου προέδρου του ΕΚΑ, αφού έκανε ακόμη ζιγκ-ζακ, τελικά άλλαξε στάση κι αυτή και πρότεινε “καθαρή” απόφαση (χωρίς τη ΓΣΕΕ) για τις 14.11. η οποία υπερψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία (ΔΑΣ, ΕΑΚ, Ν.Πορεία, ΕΜΕΙΣ, ΑΤΕ, με συνολική δύναμη 22/31) με κατά μόνο ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ (9/31). Η στάση που κράτησα μέχρι τέλους ήταν να παρθεί ΚΑΘΑΡΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, χωρίς να αντιπαρατεθούμε στη στάση της ΔΑΣ (ΠΑΜΕ), παρόλο που άλλαξε την δική της θέση για 8.11, άλλωστε προσωπικά κι άλλοι σφοι στην παράταξη αυτό δεν το αποκλείαμε, άλλωστε το ΕΚΑ δεν ανήκει στην ΑΔΕΔΥ, ούτε δεσμεύεται από το πλαίσιό της, όπου καλά έκαναν ΠΑΜΕ, Παρεμβάσεις, ΜΕΤΑ και στήριξαν 8.11 απέναντι στη διασπαστική 14.11 που αποφάσισε. Θα μπορούσε να είχα καταψηφίσει ή λευκό για 14, θα έβγαινε και πάλι, αλλά θα ήταν αντίθετο από τη στάση που τήρησα σε όλη τη διαδικασία, προωθώντας ΚΑΘΑΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ απέναντι στην παρέλκυση του προεδρείου, αντιλαμβανόμενος βέβαια την παλινωδία σε τόσες αποφάσεις του ΠΑΜΕ για 8.1 (αλλά αυτό το έχει ξανακάνει, λειτουργεί σαν “στρατός” με αποφάσεις από πάνω προς τα κάτω) και τη στάση των σφων αντικαπιταλιστών σε Γ.Σ. απέναντι σ’ αυτές τις μεθοδεύσεις. Αλλά η “ειδοποιός διαφορά” στην περίπτωση του ΕΚΑ ήταν η δυνατότητα να αποφασίσει αυτόνομα ΑΠΕΡΓΙΑ, χωρίς την πρωτοβουλία της ΓΣΕΕ, πράγμα που είχαμε προσπαθήσει και για την απεργία 12/1 για την αντιαπεργιακή τορπίλλη και χάθηκε κατά μάλλον πραξικοπηματικό τρόπο (ΥΠΕΡ 15/31 ΔΑΣ, Ν.Πορεία, ΕΜΕΙΣ, ΑΤΕ) ΚΑΤΑ 16/31 (ΕΑΚ – ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) και με επανάληψη της ψηφοφορίας (την πρώτη φορά το ΟΧΙ απείχε). Αυτή τη φορά το ΥΠΕΡ κυριάρχησε, δεν γκρεμίστηκε κανας φούρνος, αλλά έχουμε μια “ρωγμή” στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία (για τον όποιο λόγο), ανοίγεται ο δρόμος να παλέψουμε για δυνατή απεργία μέσα στους χώρους δουλειάς και στους δρόμους, αρχή κλιμάκωσης να ξαναπάρουμε τα κλεμμένα και να κερδίσουμε παραπέρα ό,τι δικαιούμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, συνταξιούχοι.
Εκκρεμεί απόφαση του ΔΣ του ΕΚΑ στην τελική πρόταση που ξανάβαλα σήμερα 22.11 να κηρύξει Στάση Εργασίας αλληλεγγύης στην απεργία της 1.11 (η συνεδρίαση διαλύθηκε ακαριαία μετά την απόφαση ΑΠΕΡΓΙΑΣ στις 14.11 κι έμεινα κι άλλα θέματα ανοιχτά).
Βέβαια υπάρχει το ενδεχόμενο, τώρα που στριμώχτηκε με την απόφαση στο ΕΚΑ, να κάνει ρελάνς η ΓΣΕΕ προκηρύσσοντας με ΑΔΕΔΥ άλλη ημερομηνία, ακόμη και μέσα στο Νοέμβρη ή αρχές Δεκέμβρη, τότε και το Δ.Σ. του ΕΚΑ μπορεί να ξανασυνεδριάσει και να “ξεπάρει” την 14.11 για τη νέα ημερομηνία ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Να δούμε τότε τη στάση και του ΠΑΜΕ. Με κανένα όμως τρόπο δεν θα στηρίξουμε σαν ΑΤΕ-ΕΚΑ κανένα φιλοεργοδοτικό πλαίσιο “ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ”, συνώνυμο του κοινωνικού εταιρισμού και της παραίτηησης από την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Απεργούμε “ΚΑΘΑΡΑ” και ταξικά σαν εργαζόμενοι απέναντι στο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, δανειστές και την κυβέρνηση που τους υπηρετεί πιστά κι αποτελεσματικά (παρά τα κάποια ψίχουλα για τους φτωχούς που επικαλείται ιδιαίτερα τελευταία).
Απίστευτο κατεβατό!
Να αποπειραθώ μια σύντομη περίληψη (και με την ελπίδα να μην λογοκριθεί πάλι λόγω “απαράδεκτων χαρακτηρισμών …μπλα, μπλα”):
Το ΠΑΜΕ δε συμμετείχε στην 1/11 γιατί δεν την ελέγχει, και κήρυξε δική του γραφειοκρατική+κομματική απεργία στις 8/1 για να την ελέγχει. Μετά όμως συμβιβάστηκε με την 14/11, κι αυτό ….ήταν “κωλοτούμπα”(!) για να μην διαψευστεί και ο γενικός κανόνας ότι “το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ δεν συμμετέχει σε κινητοποιήσεις που δεν ελέγχει”.
Αυτό τώπιασα.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υποστήριξε την 1/11 “που κήρυξε από τα κάτω”, αλλά συμφώνησε (στο ΕΚΑ) και για την 14/11 …πάλι …”από τα κάτω” (ό,τι κάνει η Ανταρσύα είναι πάντα “από τα κάτω”, …εξ ορισμού!), όχι από κωλοτούμπα, αλλά για λόγους αρχών,
Κι αυτό τώπιασα.
Αυτά σαν περίληψη ενός κουραστικού κειμένου.
Επιμύθιο:
Οσο υπάρχουν μικροαστοί, η πάλη για τον “Τρίτο Δρόμο”, και στις πιο παλαβές εκδοχές της, θα είναι εδώ.
Το “πασόκ” ποτέ δεν πεθαίνει.
Αυτό δε χρειάστηκε να το “πιάσω”. Το ήξερα…..
Ραντεβού στα γουναράδικα!
δε σε είχαν στο Ριζοσπάστη του Σαββάτου να τους πεις έτσι ωραία, οπότε άλλα έγραφε η πρώτη σελίδα και άλλα οι εσωτερικές σελίδες.
Τελικά ήταν ή δεν ήταν η 8η Νοέμβρη η μόνη ημερομηνία για μια απεργία με ταξικό περιεχόμενο;
Γιατί το ΠΑΜΕ στην ΑΔΕΔΥ άλλα έλεγε, απαξίωσε όχι μόνο την απεργία στη 1/11 αλλά και στις 14/11 και υποσχέθηκε μαζική απεργία στις 8/11.
Τελικά χωρίς Παναγόπουλο, οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ …μπερδεύονται.
Βρε παντερμε ποια πρόταση υπήρχε για την πρώτη Νοέμβρη; 7 σωματειων; Από τα οποία τα μισα άλλαξαν απόφαση. Τι βαρύτητα έχει κατι τετοιο και ποιος σας υπολογίζει; Ακου θράσος οι αμπαλοι της ταξικης παλης να θέλουν να συρουν καμιά πεντακοσαρια σωματεία, ομοσπονδιες και ΕΚ πισω από 7. Μη παιζετε με παιχνίδια που δεν ξερετε. Είναι για μεγάλα παιδιά. Ρουφατε το αυγουλακι σας και θα σας παρουμε παγωτό μετα.
Ας διατυπώνονται οι οποιεσδήποτε απόψεις, αλλά -όσο γίνεται- ας περιοριστούν λιγάκι κάποια ψέματα, όπως αυτό: “…ποια πρόταση υπήρχε για την πρώτη Νοέμβρη; 7 σωματειων; Από τα οποία τα μισα άλλαξαν απόφαση”.
Στα τέλη του Ιούλη το κάλεσμα για την προσπάθεια οργάνωσης μιας διακλαδικής απεργίας από τα κάτω την 1η Νοέμβρη έγινε από 6 σωματεία (ΣΥΒΧΨΑ, ΣΕΦΚ, ΣΒΕΜΚΟ, ΣΣΜ, ΣΜΤ και Σωματείο Εργαζομένων στη ΝΟΚΙΑ). Τον Σεπτέμβρη προστέθηκε κι ένα ακόμα σωματείο (ΣΜΕΔ). Πλέον, από αυτά τα 7 σωματεία τα 6 έχουν πάρει μέσα από τις γενικές συνελεύσεις τους απόφαση για απεργία την 1η Νοέμβρη.
Άρα δεν προκύπτει από κάπου ότι “…τα μισα άλλαξαν απόφαση”. Παρεπιπτόντως, ακόμα και στο ΣΜΤ δεν είχε παρθεί απόφαση για κήρυξη απεργίας την 1η Νοέμβρη. Η απόφαση για την όποια απεργία επρόκειτο να παρθεί από τη γενική συνέλευσή του.
Όταν διαβάζω για δικές μας και δικές σας απεργίες θλίβομαι. Καλή επιτυχία στην απεργία της 1ης Νοέμβρη. Θέλω να πιστεύω ότι θα συμμετέχετε και στην απεργία στις 14. Άλλωστε οι συνδικαλιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ψήφισαν υπέρ. Ή μήπως και αυτοί προδώσαν με τη στάση τους την εργατική τάξη και τα έκαναν πλακάκια με τους εργοδοτικούς; Ρητορικά τα ερωτήματα. Κατά τ’ άλλα καλή καρδιά που λένε και στο χωριό μου.
Και εγώ εύχομαι να συμμετέχετε την 1η Νοέμβρη. Και θλίβομαι αγαπητέ για την κατάντια, γιατί η διαφορές δεν αφορούν στην ημερομηνία μιας απεργίας! Αλλά στο πως οργανώνεται μια απεργία για να είναι αποτελεσματική και νικηφόρα. Όμως αν δεν σημαίνει κάτι για σένα η οργάνωση μιας απεργίας από την βάση, αυτό είναι το πρόβλημα
ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΜΟΣ – ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ; ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ!
Όταν οι εκπρόσωποι του αριστερισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα σταματήσουν τα χοροπηδητά για τη μετάθεση της απεργίας τού ΠΑΜΕ, χάρη στην οποία μετάθεση η απεργία τού Νοεμβρίου θα αγκαλιάσει πολύ περισσότερους εργαζόμενους (όπως πρέπει σταθερά να επιδιώκεται από τον αριστερό συνδικαλισμό άλλωστε), κι αφού ξελαχανιάσουν, μπορούν να μας κάνουν τη χάρη να απαντήσουν στα σοβαρά (στα σοβαρά όμως!) στα σοβαρά (σοβαρά όμως!) επιχειρήματα του Σεβάχ τού στεριανού;
Είμαστε όλο αυτιά!
ΥΓ Μέχρι κι η …αναρχία έχει αρχίσει να διαβάζει* τον Αριστερισμό τού Λένιν! Ο εργατοαριστερισμός ακόμα;;;
* https://athens.indymedia.org/post/533434/
Καλά κρασα leftg700. Μόλις αποκτήσεις λίγη διαλεκτική σκέψη κ σταματήσεις τις συνωμοσιολογίες κβτις μεταφυσικές δοξασίες, εδω ειμαστε
Για ποια διασπαστικη κίνηση του πάμε μιλας βρε; Έχεις καταλάβει ότι ουτε οχτω σωματεία δεν έχουν πάρει απόφαση για 1νοεμβρη; Τι ακριβώς διεσπασε το παμε; Το τίποτα; Ρε που έχουμε μπλέξει. Εκτός τοπου και χρόνου οι ερμοι.
Θα ήθελα να κάνω ένα τελευταίο κατά πάσα πιθανότητα σχόλιο για τη συγκεκριμένη ανάρτηση, καθώς οι ιντερνετικές συζητήσεις συνήθως δε μπορούν να εμβαθύνουν και να δώσουν τα αναγκαία αποτελέσματα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το τι σημαίνει οργανώνω μια απεργία. Κατ’ αρχήν σημαίνει μαζική παρέμβαση σε όλους τους χώρους δουλειάς. Παρέμβαση πρώτα απ’ όλα πολιτική. Σημαίνει ότι ζυμώνεις στις μάζες συγκεκριμένα αιτήματα-κρίκους που να ανταποκρίνονται στη συγκυρία και βοηθούν το σύνολο των εργαζομένων να κατανοήσουν την αναγκαιότητα της πάλης. Είναι υπόθεση όλης της εργατικής τάξης η οργάνωση της απεργίας; Σίγουρα θα έπρεπε θα απαντήσω, καθώς προς το παρόν η πλειοψηφία της εργατικής τάξης δεν κινείται προς αυτή τη κατεύθυνση. Πως θα την ξεμπλοκάρουμε λοιπόν; Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να της δώσουμε τη δυνατότητα θεσμικά -δε μου αρέσει αυτός ο όρος- να μπορεί να συμμετέχει σε αυτή. Το δεύτερο βήμα είναι να εξηγήσουμε γιατί η απεργία είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της, το οποίο μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Το τρίτο βήμα είναι να καταρτίσουμε συγκεκριμένο πλαίσιο αιτημάτων που θα βασίζεται στις ανάγκες των εργαζομένων. Το τέταρτο βήμα είναι να προσπαθήσουμε από το ειδικό (οικονομικά αιτήματα) να πάμε στο γενικο (πολιτικά αιτήματα) εξηγώντας πως λειτουργεί ο καπιταλισμός, κάνοντας ζύμωση για συνολικο αντικαπιταλιστικό αγώνα, χωρίς αυτό βέβαια να είναι πανάκεια για τη συμμετοχή στην απεργία. Το τελευταίο κρίσιμο βήμα είναι να πείσουμε τους εργαζόμενους να κατέβουν στο δρόμο την ημέρα της απεργίας, να τους βοηθήσουμε να κατανοήσουν ότι μόνο με τη δική τους πάλη, οργανωμένα και συγκροτημένα με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, μπορούν να κερδίζουν οι αγώνες. Για μένα τουλάχιστον αυτό σημαίνει οργανώνω μια απεργία από τα κάτω. Δεν είναι απλά παίρνω μια απόφαση χώρια από τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές. Η μάχη εναντίον τους δε κερδίζεται απλά παίρνοντας αποφάσεις χωρίς αυτούς. Η μάχη κερδίζεται στη διαδικασία οργάνωσης της απεργίας. Στο θαρρετό άνοιγμα σου στους χώρους δουλειας. Εκεί ακριβώς που χτυπάει η καρδιά της αντιπαράθεσης. Μια ταυτόχρονη αντιπαράθεση ενάντια σε αφεντικά και εργοδοτικούς συνδικαλιστές. Ο αγώνας λοιπόν χρειάζεται και υποχωρήσεις όταν αυτές βοηθούν την πάλη της εργατικής τάξης. Αλλιώς οδηγήσε σε πρακτικές που θυμίζουν τους αριστερούς κομμουνιστές της Γερμανίας της δεκαετίας του ’20 που κριτικάρισε ο Λένιν. Για αυτό πρέπει να συμμετέχεις στα αντιδραστικά συνδικάτα και να παλεύεις να αλλάξεις τους συσχετισμούς. Η συγκρότηση των συνδικάτων μας είναι διαφορετική -και πολύ σωστά- από τη Γαλλία και την Ισπανία, όπου οι γενικές συνομοσπονδίες συγκροτούνται με βάση την ιδεολογία των εργατών (βλέπε CGT, CNT, UGT κλπ). Στα πλαίσια αυτά πρέπει να εκμεταλλευόμαστε όλες τις ευκαιρίες που μας δίνονται για την οργάνωση μις απεργίας. Τέλος την 1η Νοέμβρη όπου υπάρχει αποφασισμένη απεργία τα μέλη του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ θα απεργήσουν και αυτό το γνωρίζουν όλοι νομίζω. Οποιοδήποτε σχόλιο περί του αντιθέτου το αντιλαμβάνομαι μόνο ως κακεντρεχές και δε θα το σχολιάσω περαιτέρω. Τέλος φαντάζομαι ότι στις 14 Νοέμβρη θα συμμετέχουν όλοι στην απεργία, αφού οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ της ΛΑΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ψήφισαν υπέρ στο ΕΚΑ.
Δηλαδή οι εργαζόμενοι δεν απεργούς γιατί διαφωνούν με το cnt?
Μάλιστα…
Εγώ πάλι πιστεύω ότι δεν απεργούς γιατί διαφωνούν με τα αριστερά κόμματα λόγω της κατασυκοφαντησης του σοσιαλισμού από τους εφαρμοστές του….τόσο απλό.
Δυστυχώς και πόλεμος να γίνει (όπως ελπίζουν κάποιοι) η κοινωνία δεν στρέφεται αριστερά.. το πλήγμα που δέχτηκαν οι ιδέες της αριστεράς από την σταλινική εφαρμογή κραταει και κρατάει ίσως εκατοντάδες χρόνια…
Και επίσης άμα απεργουν οι κάτω για να κάνουν καριέρα οι άνω γραφειοκράτες, άστο καλύτερα…βρες κανένα άλλο τρόπο να κάνεις καριέρα…