Φωτεινή Θανάσουλα – Σπύρος Ρούμπας
Αφορμή για αυτό το άρθρο αποτελεί η ανακοίνωση της «Αναμέτρησης – οργάνωση για μια νέα κομμουνιστική Αριστερά» με θέμα τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Στην συγκεκριμένη ανακοίνωση διατυπώνεται αβάσιμη κριτική απέναντι στην Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική για έλλειψη «ανοιχτότητας», για ευθύνες για τον «κατακερματισμό της Αριστεράς» στην Περιφέρεια και για τον «πολιτικό της λόγο». Με βάση αυτή την λογική η ανακοίνωση της Αναμέτρησης καταλήγει σε στήριξη της Ανυπότακτης Αττικής, σχήμα των ΜΕΡΑ25-ΛΑΕ-ΑΡΑΣ στην Περιφέρεια Αττικής.
Αν θέλουμε να χτίσουμε μια Αριστερά που ξεπερνάει τα εκλογικίστικα κριτήρια, την παλιά αρρώστια τού «πες μου με ποιον θες να συμμαχήσω και θα βρούμε τις πολιτικές θέσεις» δεν μπορεί κανείς παρά να παρατηρήσει ότι οι θέσεις σειράς σχημάτων που στηρίζει η Αναμέτρηση είναι σε απόσταση από τις θέσεις της «Ανυπότακτης Αττικής». Το ΝΑΡ συμμετέχει από κοινού με την Αναμέτρηση σε πάνω από 10 δημοτικά εκλογικά κατεβάσματα. Προφανώς μπορεί να υπάρχουν πολιτικές διαφοροποιήσεις, σε όλες τις περιπτώσεις όμως υπάρχει ένα πολιτικό πλαίσιο που μπορεί να μας ενέχει από κοινού. Και αυτό το πολιτικό πλαίσιο έχει μια ανατρεπτική αντιδιαχειριστική λογική όπως επισημαίνεται στην διακήρυξη της Ανατρεπτικής Συμμαχίας για την Αθήνα:
«Απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική δημοτικών αρχών, κυβερνήσεων και του συνόλου των περιορισμών που θέτουν οι πολιτικές ΕΕ και ΟΟΣΑ, προβάλουμε ένα ριζοσπαστικό, ανατρεπτικό, αντικαπιταλιστικό, αντιδιαχειριστικό κι αριστερό πρόγραμμα πάλης στηριγμένο στα αιτήματα του κόσμου «από τα κάτω», ένα σύνολο αρχών και διεκδικήσεων το οποίο πηγάζει από τις ανάγκες των συνδημοτών μας, της λαϊκής πλειοψηφίας των κατοίκων του Δήμου μας, αμφισβητεί τις κυρίαρχες επιλογές και τα ιδεολογήματα της ανταγωνιστικότητας, του κέρδους, των ιδιωτικοποιήσεων και της παραγωγικότητας, και δεν χωρά στο πλαίσιο που διαμορφώνουν κεφάλαιο και ΕΕ».
Ενώ στον Βύρωνα που πρόκειται επίσης για μια εκλογική συμμαχία περιγράφεται σαφώς ο ρόλος των δήμων:
«Το θεσμικό πλαίσιο με τους νόμους Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ (Καλλικράτη, Κλεισθένη, Θεοδωρικάκου, Βορίδη, κ.α.) ρυθμίζει τη λειτουργία περιφερειών και των δήμων αντιδημοκρατικά, συγκεντρωτικά και δημαρχοκεντρικά, ώστε περιφέρειες και δήμοι, να μην έχουν το παραμικρό ίχνος τοπικής «αυτοδιοίκησης» και να αποτελούντο μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους και εργαλείο υλοποίησης των αντιλαϊκών πολιτικών χωρίς καμιά δυνατότητα παρέκκλισης».
Σίγουρα όμως και παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις σε όλα τα σχήματα που συνυπάρχουμε, από τα Γιάννενα και την Καισαριανή μέχρι την Αγία Παρασκευή και τη Θεσσαλονίκη, είναι ξεκάθαρη η κριτική στην Ε.Ε. και τα ΕΣΠΑ που καθορίζουν την οικονομική πολιτική των δήμων, επιβάλλουν την γενίκευση των ιδιωτικοποιήσεων, των ΣΔΙΤ και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Ξεκάθαρη επίσης είναι και η κριτική όχι μόνο στη ΝΔ με ένα στείρο «αντιδεξιό» λόγο, αλλά και στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν τη χώρα τα προηγούμενα χρόνια, οι παρατάξεις τους κυριάρχησαν σε πολλούς δήμους και περιφέρειες, και η αντιπολίτευση που έκαναν και κάνουν είναι ουσιαστικά συμπολίτευση.
Δυσκολευόμαστε επομένως να καταλάβουμε πώς βρίσκεται «κοινός πολιτικός λόγος» με την «Ανυπότακτη Αττική» που σε 12 σελίδες διακήρυξης δεν υπάρχει ούτε μισή αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ή έστω στις περιφερειακές αρχές της τελευταίας 10ετίας των Δούρου και Σγουρού. Δεν υπάρχει μισή κριτική -ούτε καν αναφορά- στο ρόλο της Ε.Ε., στην πολιτική που ασκείται στη χώρα ή στις περιφέρειες. Είναι τελικά μεγαλύτερη η απόκλιση της πολιτικής κατεύθυνσης στα σχήματα που συνυπάρχουμε με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική;
Θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει το λαθεμένο έτσι κι αλλιώς επιχείρημα, ότι ο πολιτικός λόγος είναι ένα «παράπλευρο», δευτερεύον ζήτημα και το κεντρικό για τους συναγωνιστές είναι η «ανοιχτότητα» των σχημάτων και οι ευθύνες για τον «κατακερματισμό» της Αριστεράς στην Περιφέρεια Αττικής. Λίγο περίεργο βέβαια να κατηγορείται για κατακερματισμό ένα σχήμα που παρεμβαίνει από το 2010 στην Περιφέρεια Αττικής και όχι ένα που εμφανίστηκε το 2019. Λίγο περίεργο επίσης όταν το σχήμα της «Ανυπότακτης Αττικής» φτιάχτηκε μετά από κεντρική μοιρασιά των επικεφαλής του Αριστερού Ρεύματος με την ΑΡΑΣ το 2019 σε δήμο και περιφέρεια, κάτι που οδήγησε στον ακόμα μεγαλύτερο κατακερματισμό και των δημοτικών σχημάτων, γεγονός που βίωσαν αρκετοί συναγωνιστές της Αναμέτρησης.
Ποιον όμως χαρακτηρίζει η «ανοιχτότητα»; Ένα σχήμα με δημοκρατική λειτουργία, τακτικές συνελεύσεις και συντονιστικό, ομάδα εκπροσώπησης και εναλλαγή στους εκλεγμένους περιφερειακούς συμβούλους, δεκάδες ανένταχτους αγωνιστές στα ψηφοδέλτιά του; Ή ένα σχήμα προσωποπαγές, χωρίς να έχει εφαρμόσει ή δεσμευτεί σε κάποια δημοκρατική λειτουργία ή εναλλαγή που το μόνο άνοιγμα του είναι η στήριξη από τα κεντρικά στελέχη του ΜΕΡΑ25; Είναι μήπως αντίστοιχη με την ανοιχτότητα που έχει το σχήμα «Συμμαχία Αντίστασης και Ανατροπής» στην Κεντρική Μακεδονία, που είναι ουσιαστικά η επανεμφάνιση της παράταξης της ΛΑΕ, με την οποία υπήρχε μεγάλη απόσταση το 2019 λόγω και της στάσης που κράτησε στο «Μακεδονικό», την οποία σηματοδοτούσε η συμμετοχή της ΚΟΕ;
Οι όποιες επιλογές παίρνονται οφείλουν να τίθενται με ειλικρίνεια στον κόσμο του αγώνα και όχι με εύκολες υπεκφυγές. Κατά την άποψή μας δεν είναι η «ανοιχτότητα» ο πολιτικός λόγος που οδήγησε σε μη στήριξη των περιφερειακών κινήσεων της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική και της Ανταρσία στην Κεντρική Μακεδονία. Κατά την άποψή μας ο βασικός λόγος αυτής της λαθεμένης απόφασης της Αναμέτρησης είναι η προσπάθεια της να μην αποκοπεί η επικοινωνία με το ΜΕΡΑ25 και τη ΛΑΕ.
Όμως είναι αδύνατο να συνδεθούν δύο αποκλίνοντα πολιτικά ρεύματα στην Αριστερά. Ένα ρεύμα που παλεύει σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση έρχεται σε αντιπαράθεση με την ΝΔ αλλά και την συναίνεση των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, βάζει απέναντί του την καταστροφική – για τους ανθρώπους και την ζωή – καπιταλιστική ανάπτυξη και την λογική του κέρδους, αναδεικνύει τον αντιδραστικό ρόλο της ΕΕ και των χρηματοδοτήσεών και αυτόν της δήθεν «ρεαλιστικής ανυπακοής» που περιορίζεται μέσα στα πλαίσια της σημερινής κατάστασης, δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με το κεφάλαιο και την λογική του κέρδους, ονειρεύεται έναν «πράσινο καπιταλισμό» και μια «ορθολογική Αριστερά», είναι ανοιχτό στις προτάσεις «δημοκρατικής διακυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, τελικά ένα ρεύμα αστικής διαχείρισης που εκφράζει το ΜΕΡΑ25 και η συμμαχία του με την ΛΑΕ-ΑΡΑΣ. Ο προσωποπαγής χαρακτήρας και η γραφειοκρατική λειτουργία είναι ουσιαστικά αναγκαία προϋπόθεση για έναν τέτοιο δρόμο.
Εμείς από την πλευρά μας επιμένουμε στην ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική, δημοκρατική, πολιτική και φυσιογνωμία των κινήσεων που συμμετέχουμε, καθώς και την ενωτική τους κατεύθυνση πρώτα και κύρια με τον κόσμο του αγώνα και πάντα με βασικό στοιχείο το πολιτικό πλαίσιο που εκφράζουν, ώστε να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας, στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο. Από κει προκύπτει η «ανοιχτότητα» των αριστερών κινήσεων. Είναι ανοιχτές ως προς κάθε ριζοσπαστικό, μαχόμενο, αντικαπιταλιστικό κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα και «κλειστές» ως προς τα ρεύματα αναγέννησης του ΣΥΡΙΖΑ, της λογικής ότι με «έξυπνες προτάσεις» και μια «δημοκρατική κυβέρνηση» με τις δυνάμεις του συστήματος μπορείς να τιθασεύσεις τις σημερινές χαοτικές αντιθέσεις του καπιταλισμού της καταστροφής.
Σε αυτήν την κατεύθυνση με τους συναγωνιστές της Αναμέτρησης θεωρούμε ότι μπορούμε να βρισκόμαστε από κοινού σε σχήματα και κινήσεις, όπως αποδεικνύει η ζωή σε πάρα πολλές περιπτώσεις, παρ’ όλες τις διαφωνίες μας, και για αυτό επανειλημμένα τους καλέσαμε να συμμετάσχουν και στις περιφερειακές κινήσεις σε Αττική και Κεντρική Μακεδονία. Η απόφαση για άρνηση είναι προφανώς σεβαστή, οφείλει όμως να είναι και ειλικρινής προς τους ανθρώπους που χέρι-χέρι δίνουν μαζί τη μάχη σε μια σειρά αγώνες.
Για να μπορέσει όντως η Αριστερά να εκφράσει κάτι διαφορετικό από την παλιά σκουριά, να κάνει πολιτική αρχών, να οραματιστεί μια άλλη κοινωνία και πολιτική και όχι να αναπαράγει τα χειρότερα πρότυπα του σημερινού καπιταλιστικού κόσμου, να γίνει πραγματικά φιλικό έδαφος για τον κόσμο του αγώνα και εχθρικό για τον κόσμο του κεφαλαίου.
Θανάσουλα Φωτεινή, μέλος του ΚΣ της νΚΑ & υποψήφια με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική στον Βόρειο Τομέα
Ρούμπας Σπύρος, μέλος του ΚΣ της νΚΑ & υποψήφιος με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική στον Κεντρικό Τομέα
