Τα τρία κόκκινα πανιά
Φιλορρήμων Χαλκαίος
Τι είναι ετούτα σήμερα;
τρία πανιά, πάνω σε τρία κοντάρια
τρία πανιά ολοπόρφυρα;
Τούτη τη μέρα του έρωτα,
εμπρός μας τι ανεμίζουν;
Λεύτερα κι υπερήφανα
προς τι ο κυματισμός τους;
Τι συμβολίζουνε μαθές;
Τι θέλουν να μας πούνε;
Το πρώτο κόκκινο πανί
της πρωτοπόρας θεωρίας,
της επιστήμης και της λογικής.
Που δε χωράει σε Γραφές
δε δογματοποιείται.
Αλλά διαρκώς αναζητά
με τέχνη διαλεκτική
τ’ ορθό, το αναλλοίωτο
στις υλικές συνθήκες.
Το άλλο το ματωμένο το πανί
είναι του δικαίου αγώνα.
Του ασυμβίβαστου, τ’ αληθινού
μέχρις αυτοθυσίας,
των ζωντανών και των ηρώων.
Του αγώνα μέχρι τέλους,
για ειρήνη, λευτεριά ψωμί.
Ώσπου να ανθίσει η εργατιά
να βρει τα βήματά της.
Το τελευταίο, το κατακόκκινο,
για την οργάνωση μιλά.
Το κόμμα των κατατρεγμένων
που ως νεύρο θα διαπερνά
το σώμα όλης της τάξης.
Τα μέσα να υφαίνει του σκοπού
τα βήματα να εμπνέει της ανάγκης.
Ως να πετάξουμε ως πουλιά
στη λευτεριά της κοινωνίας.
