Φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι το νέο μνημόνιο είναι προ των πυλών. Αυτό είναι μάλιστα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καλείται να διαπραγματευτεί. Το πως θα συνεχίσει ο λαός να δουλεύει με μισθούς πείνας, το πως το καθεστώς απλήρωτης-ανασφάλιστης εργασίας όχι απλά θα συνεχίσει να υπάρχει, αλλά όλο και θα αυξάνεται, το πως τα νέα προγράμματα voucher θα έρθουν για να λύσουν τα χέρια των εργοδοτών-αφεντικών. Φαίνεται αυτό και από τη στήριξη που δίνει ο ΣΕΒ στην κυβέρνηση και την πίστη ότι ό, τι και να γίνει, οι πρώτοι που πρέπει να πληγούν είναι οι εργαζόμενοι και φυσικά όχι τα αφεντικά
Σε όλα όσα έρχονται, σαν Λάντζα, πιστεύουμε ότι ο λαός πρέπει να βγει στο προσκήνιο. Εμείς, οι εργαζόμενοι, αυτοί που παράγουν τον πλούτο αλλά δεν είναι κύριοι αυτού, πρέπει να σηκώσουν το γάντι της μονομαχίας με το κεφάλαιο και το σύστημα, πρέπει να βγούν στο δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα και να πλήξουν αποτελεσματικά τις όποιες διαθέσεις κυβέρνησης-κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ για ακόμα μεγαλύτερο βάθεμα της κρίσης προς τη δικιά μας πλευρά και όχι προς τη δικιά τους.
Πάμε όμως και στα πιο συγκεκριμένα. Την περασμένη βδομάδα έγινε Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου Επισιτισμού Τουρισμού Αττικής. Και έγινε όχι για να αποφασίσουμε το τι θα κάνουμε άμεσα στους χώρους δουλειάς, όπου κυριολεκτικά βασιλεύει η εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία, αλλά για να επικυρώσουμε την απόφαση του ανοικτού ΔΣ για συμμετοχή στην πορεία του ΠΑΜΕ στις 11/6, όπως επίσης και να αποφασίσουμε για συμμετοχή στο γλέντι του ΠΑΜΕ (αυτό δεν το είχε ήδη από πριν αποφασίσει το ΔΣ).
Σύμφωνα με τοποθέτηση συναδέλφου στη συνέλευση του Συνδικάτου, η οποία προσπαθεί να κάνει μια αποτίμηση της Γενικής Συνέλευσης, αναφέρεται ότι φάγαμε άδικα πολύ χρόνο στο να κουβεντιάζουμε θέματα άνευ σημασίας, όπως τα ζητήματα χρέος-έξοδος από ευρώ και ΕΕ. Προφανώς αυτά για τους συναδέλφους του ΠΑΜΕ είναι χωρίς ουσία και ίσως λίγο πιο πικάντικα θέματα. Λογικό, αφού η ίδια η ηγεσία του ΚΚΕ καλεί τον κόσμο σε αγώνα ενάντια στα νέα μέτρα, τα μνημόνια και την κυβερνητική πολιτική (σωστό), αλλά στα όρια της ΕΕ και του ευρώ. Να προστεθεί ότι κατά το παρελθόν σε όλα τα ανοιχτά Δ.Σ., η Λαντζα κατέθετε ανοιχτά προς συζήτηση την αποψη της για την έξοδο από το ευρώ, την Ε.Ε και το ΔΝΤ και η απάντηση ήταν η δεξια κινδυνολογία για υποτίμηση του νομίσματος, λομπυ της δραχμής και η επιθυμία ανατροπής της κυβέρνησης χωρίς σχέδιο για την επαύριο. Οι συνάδελφοι που ακολουθούν τη λογική του ΠΑΜΕ εστω και αν αναγνωρίζουν τα βαθύτερα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα, με μεγάλη ευκολία αρνούνται να φτάσουν εξίσου βαθιά και στην τοποθέτηση ότι η κατάσταση στην οποία έχουμε φτάσει είναι πτυχή της πολιτικής της ΕΕ που επιβάλεται και ότι τίποτα δεν αλλάζει και δεν κερδίζεται αν δεν αντιπαλέψουμε αποφασιστικά και ουσιαστικά τόσο την κυβερνητική πολιτική, όσο και το ευρώ και την ΕΕ, ζητώντας και επιδιώκοντας αποτελεσματικά την έξοδο μας από αυτά.
Ενδιαφέρον έχει επίσης η εντύπωση που εκφράζεται ότι η Λάντζα είναι ένα σχήμα το οποίο δραστηριοποιούνταν μέχρι πρόσφατα μόνο στον επισιτισμό και όχι στα ξενοδοχεία. Λάθος μεγάλο και ανακρίβεια, αφού η δράση μας ανιχνεύεται και εκεί.
Τέλος, στο κείμενο, που αλιεύεται στο σάιτ του συνδικάτου, ο συνάδελφος Σ. Πετρολέκας περιγράφει μια κατάσταση στην οποία η Λάντζα ήθελε να κατεβάσει ένα διαφορετικό πλαίσιο από αυτό του ΠΑΜΕ απλά για να διαχωριστεί από την πλειοψηφία. Να ενημερώσουμε τους συναδέλφους ότι το πλαίσιο μας ήμασταν διατεθειμένοι να το κατεβάσουμε προς ψήφιση επί του συνόλου και όχι κατά τμήματα όπως ενδεχομένως έγινε στο τέλος. Βέβαια, σε αυτό το σημείο πρέπει να πούμε ότι ο κόσμος του Συνδικάτου ψήφιζε κατά τη διάρκεια της συνέλευσης και όχι στο τέλος, πράγμα το οποίο πρέπει να αναφέρεται στην αρχή της διαδικασίας για να μπορούν όλες οι δυνάμεις να καταθέτουν συνολικά τις προτάσεις τους προς ψήφιση εάν το επιθυμούν. Επίσης, στην πρόταση μας για παράσταση διαμαρτυρίας στο Revolt για την απόλυση μιας εργαζομένης, αποφασίστηκε ότι θα έρθει το σωματείο, έστω και δια αντιπροσώπου στην κινητοποίηση. Πράγμα το οποίο δεν έγινε ποτέ. Οι κινητοποίηση, βέβαια, έγινε και η συναδέλφισσα κατάφερε να πάρει πίσω τα δεδουλευμένα της. Οι συνάδελφοι από το ΔΣ δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά στο ίδιο κέιμενο αναφέρεται ότι από αυτά που πρότεινε η Λάντζα τίποτα δεν αποφασίστηκε, πράγμα το οποίο είναι λάθος και ψέμα. Συνάδελφοι, μπορείτε να μας κάνετε κριτική και να μας υπονομεύετε όσο θέλετε. Αλλά τις αποφάσεις του Συνδικάτου δεν μπορείτε να τις αλλάζετε κατά το δοκούν, ούτε να κάνετε λες και δεν υπάρχουν είτε επειδή διαφωνείτε, είτε επειδή τελικά δε θέλετε να στηρίξετε μια κινητοποίηση
Συνάδελφοι, σας καλούμε να αναλογιστείτε τη σοβαρότητα της κατάστασης. Καταλαβαίνουμε την αγωνία και το άγχος σας για τη διατήρηση της άποψης του συνδικάτου στα γνώριμα σε εσάς επίπεδα ανάπτυξης πολιτικής δράσης και άποψης, αλλά πραγματικά σε αυτό δεν θα μπορέσουμε να συμφωνήσουμε. Θεωρούμε ότι το ζήτημα του συνολικού πολιτικού αγώνα πρέπει να κατατείθεται και να διαπερνάται μέσα από τον αγώνα του συνδικάτου, του αγώνα τόσο ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και κάθε επίδοξου διαχειριστή της, όσο και ενάντια σε ευρώ-ΕΕ-ΔΝΤ. Είναι τόσο θεμελιώδη ζητήματα, που θεωρούμε ότι μέσα από εκεί θα περάσει η πάλη για την πραγματική ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και την εργατική χειραφέτηση.
Λάντζα
Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό τουρισμό
http://hwu.gr/?p=1166, http://hwu.gr/?p=1473 για την ΕΕ απο τον συναδελφο που αναφερετε.
Αντιθετα ψαχνω στο σαιτ της λαντζας και δε βλεπω αναλογα πονηματα για την ΕΕ, εκτος απο συνθηματα, μηπως υπερβαλετε?
Αγαπητέ serafino με μεγάλη προσοχή διαβάζω τα κείμενα του συναδέλφου και δε σου κρύβω οτι σε πολλές περιπτώσεις (όπως αυτές που ανέφερες) συμφωνώ 100% . Η προσέγγιση που κάνει και τα στοιχεία που παραθέτει είναι άλλη μια απόδειξη οτι η Ε.Ε είναι απλά ένας μηχανισμός που λειτουργεί προς ώφελος του μεγάλου κεφάλαιου διαμορφώνοντας ενα μεσαιωνικού τύπου νομικό πλαίσιο για τις σύγχρονες εργασιακές σχέσεις. Όπως είπα δημόσια και στη συνέλευση συμφωνώ με τα συμπεράσματα αλλά και την αγωνιστική δράση που προτείνει το συνδικάτο βάζοντας όμως τις εξής προσθήκες στις διεκδικήσεις , α)Την άρνηση πληρωμής, β)Τη διαγραφή του χρέους γ)Την άμεση έξοδο απο την Ε.Ε … η μοναδική αναφορά στην Ε.Ε που υπήρχε στο πλάισιο που ψηφίστηκε απο το συνδικάτο ήταν ένα γενικό “Ενάντια στην Ε.Ε” . Γνωρίζω τη θέση του συνδικάτου σχετικά με την έξοδο απο την Ε.Ε η οποία μάλιστα “τυχαίνει” να είναι ίδια με αυτήν του ΚΚΕ το οποίο ο συνάδελφος οργανωτικός γραμματέας του Συνδικάτου προσπάθησε πολύ έξυπνα να μας παρουσιάσει πως δεν έχει συμμετοχή -παρέμβαση -έλεγχο στις αποφάσεις και εισηγήσεις του ΠΑΜΕ . Φυσικά είναι οφθαλμοφανές οτι δε συμβαίνει κάτι τέτοιο αντίθετα είναι ξεκάθαρο οτι ακολουθείται αυστηρά η σκληρή και αδιέξοδη κατα τη γνώμη μου γραμμή του κόμματος η οποία φιλτράρεται μέσω του συνδικάτου χωρίς να έχει γίνει ποτέ μια σοβαρή και ειλικρινείς κουβέντα απο τα κάτω με ευρεία συμμετοχή όλων των εργαζομένων ,πέρα απο κομματικά πλαίσια . Πραγματικά όμως δε θα είχα πρόβλημα να άκουγα μόνο τα γνωστά επιχειρήματα που υπάρχουν απο τη πλευρά του συνδικάτου και ταυτίζονται φυσικά με τη γνωστή ρητορική του ΚΚΕ για το θέμα που μιλά για το καπιταλισμό εκτός της Ε.Ε κτλ και μακάρι να υπήρχε ενα καλύτερο επιχείρημα για να με πείσει , αντι αυτού παρατήρησα μια έκδηλη εχθρότητα η οποία εκφράστηκε πολλές φορές απο κάτω με επιχειρήματα καφενείου ή λάσπη στον ανεμιστήρα απέναντι σε κάποιους που απλά έχουν μια διαφορετική εκτίμηση για το θέμα και δεν εκφράζουν απόλυτη διαφωνία με το συνδικάτο . Επίσης δεν θα απολογηθώ εγώ ούτε θεωρώ πως εμαι υπεύθυνος γατί οι 4-5 ομιλητές μαζί και ο πρόεδρος του συνδικάτου αποφάσισαν να αφιερώσουν το μεγαλύτερο μέρος των παρεμβάσεων τους είτε σε αυτά τα ζητήματα είτε σε ένα ανούσιο πόλεμο χαρακωμάτων όπως πολύ σωστά ανέφερε η συνάδελφος απο τη Λαντζα και λιγότερο σε άλλα θέματα όπως το κλείσιμο του ΠΕΝΤΕΛΙΚΟΝ κτλ. Συνεπώς δεν νομίζω ότι τουλάχιστον απο τη πλευρά της ΛΑΝΤΖΑ υπάρχει καμία υπερβολή αλλά μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Η ουσία όμως δεν είναι εκεί αλλά στο γεγονός οτι το συνδικάτο αντιδρά ως ο μεγάλος υπερασπιστής των θέσεων του ΚΚΕ χωρίς όμως να μπαίνει πραγματικά στο νόημα αυτής της συζήτησης και τις επιπτώσεις που έχει αυτή η τακτική για τους εργαζόμενους , δεν προσφέρει σε τίποτα η στάση ιδεολογικής αυτοικανοποίησης και αυτοεπιβεβαίωσης μεταξύ των μελών, το εργατικό κίνημα εχει ανάγκη απεμπλοκής απο τους κομματικούς καθοδηγητές και τα πολιτικά γραφεία
“Θεωρούμε ότι το ζήτημα του συνολικού πολιτικού αγώνα πρέπει να κατατείθεται και να διαπερνάται μέσα από τον αγώνα του συνδικάτου”
και ταυτοχρονα
“ακολουθείται αυστηρά η σκληρή και αδιέξοδη κατα τη γνώμη μου γραμμή του κόμματος η οποία φιλτράρεται μέσω του συνδικάτου”
Συναδελφε νομιζω οτι πεφτεις σε μια τεραστια αντιφαση σε σχεση με την παρεμβαση των κομματων στις συνδικαλιστικες οργανωσεις. Απο τη μια ειναι απαραιτητη απο την αλλη ειναι καπελομα.
Φυσικα κ το κκε παρεμβαινει κ προσπαθει να υιοθετηθει η γραμμη του, το ιδιο κανει και η ανταρσυα. Αν δεν το εκαναν τα κομματα που υποτιθετε οτι ζητουν τη χειραφετηση της ΕΤ ποιος θα το εκανε, οι εργατες ςπο μονοι τους?
Το ΠΑΜΕ απο την αλλη, ειναι συντονισμος σωματειων οπως ειναι πχ και ο συντονισμος πρωτοβαθμιων.
Αυτο που πρεπει να γινετε πρωτα ειναι η κριτικη στο σχεδιο δρασης κ στα συνδικαλιστικα αιτηματα που βαζει η καθε παραταξη και δευτερα στο πολιτικο προγραμμα του κομματος που στηριζει. Μονο ετσι το συνδικαλιστικο κινημα θα ενωνει και δε θα διασπα τους εργατες ωστε να εχουν οι αγωνες δυναμη κ προοπτικη.
Σε αλλο που πρεπει να γινετε κριτικη ειναι στις διαδικασιες που εχει καθε συντονισμος αλλα και ποσοι αντιπροσωπευονται μεσα απο αυτες τις διαδικασιες.
Μια ερωτηση, εχεις διαβασει τη μπροσουρα του παμε για τις δρασεις και την οργανωση των σωματειων? εχεις κατι αντιστοιχο να μου προτεινεις απο αλλο συντονισμο?
Ρωταω για να καταθεσω ξανα την αποψη μου, οτι πρεπει να ξεπερασουμε τους εαυτους μας και οχι να ετεροπροσδιοριζομαστε συνεχεια με συναγωνιστες για το ποιος εχει πιο επαναστατικη γραμμη ή πιο αμεσοδημοκρατικες διαδικασιες. Το ζητουμενο απο το συνδικαλιστικο κινημα ειναι να βαζει τους εργατες και τις οικογενειες του σε καλυτερη μοιρα και οταν υπαρξουν οι προυποθεσεις για αλλαγη εξουσιας τοτε να στηριξει το κομμα ή τα κομματα της ΕΤ.
Αυτη τη στιγμη νομιζεις οτι υπαρχει κυβερνηση στον οριζοντα που θα διαγραψει το χρεος κ θα οδηγησει τη χωρα εξω απο την ΕΕ προστατευοντας παραλληλα το οικογενειακο εισοδημα του εργατη.
Εγω λεω οχι. Παραλληλα νομιζεις οτι οι εργαζομενοι και οι μικρομεσαιοι ειναι διαθετιμενοι να αφησουν το ευρω κ την ΕΕ ή να πονεσουν βγαζοντας το αγκαθι του χρεους απο πανω τους?
Εγω λεω οτι δεν ειναι ετοιμοι ακομα.
Οποτε εκτος απο συνθηματα μηπως πρεπει ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ να αφυπνισουμε τον εργαζομενο για το τι ειναι ΕΕ κτλ.
Μηπως αρα εκτος απο το να συμπεριλαβουμε στα αιτηματα του συνδικατου τη διαγραφη του χρεους κ την εξοδο απο την ΕΕ πρεπει πρωτα ή παραλληλα να βοηθησουμε τους εργαζομενους να καταλαβουν το ποιος που κ ποσο οπως λεει ο συναδελφος? Και μηπως πριν απο ολα και πανω απο ολα πρεπει να κανουμε τους συναδελφους να ερθουν στο συνδικατο γιατι οι πιο πολλοι εχουν ακομα αυταπατες οτι με την αναθεση θα λυσουν τα προβληματα τους.
Εχουμε πολυ δουλεια ακομα και ειμαστε πολυ πισω απο τις απαιτησεις.
ένας πολιτικός αγώνας μπορεί και πρέπει να κατατίθεται και να διαπερνάται μέσα από τον αγώνα του συνδικάτου αρκεί η απόφαση να βγαίνει από τα ίδια τα μέλη με πραγματικά συλλογικές διαδικασίες και όχι το προεδρείο να κατεβάζει μόνο τη γραμμή της ΚΕ και ένα κομματικά καθοδηγούμενο σώμα να ψηφίζει ανάλογα , θα μου πεις τι άλλο θα μπορούσε να γίνει σε ένα συνδικάτο όπου το ΠΑΜΕ έχει ποσοστό 85% ?
Προσωπικά με ενοχλεί αφάνταστα κάθε είδους κομματική καθοδήγηση -έλεγχος από οποιοδήποτε πολιτικό χώρο και αν προέρχεται (ακόμα και το δικό μου) προς τον αντίστοιχο συνδικαλιστικό εκπρόσωπο . Οι συνδικαλιστές παρεμβαίνουν , αγωνίζονται , διεκδικούν , οργανώνουν χωρίς κομματικούς κηδεμόνες με μοναδικό γνώμονα την υπεράσπιση των συμφερόντων των συναδέλφων τους .
Όπως έχω γράψει πολλές φορές , αναγνωρίζω τους αγώνες του ΠΑΜΕ χωρίς να έχω κρύψει ποτέ ότι σε μεγάλο βαθμό συμφωνώ με τη δράση του , αυτό δε σημαίνει όμως ότι δε μπορώ να κάνω κριτική .
Πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η αντίδραση από πλευράς των μελών του συνδικάτου όταν ακούν έστω και τη παραμικρή διαφοροποιήση με τη γραμμή τους. Δε σημαίνει ότι όποιος διαφωνεί με μια κεντρική πολιτική θέση του κόμματος είναι απαραίτητα αντικομμουνιστής , συνεργάτης με ΧΑυγίτες , εργοδοτικός , τσιράκι της κυβέρνησης και διάφορα άλλα που άκουσα στη ΓΣ .
“Αυτη τη στιγμη νομιζεις οτι υπαρχει κυβερνηση στον οριζοντα που θα διαγραψει το χρεος κ θα οδηγησει τη χωρα εξω απο την ΕΕ προστατευοντας παραλληλα το οικογενειακο εισοδημα του εργατη.”
Εσύ συνάδελφε νομίζεις οτι το οικογενειακό εισόδημα του εργάτη είναι προστατευμένο εντός της Ε.Ε ? γιατί εγώ έχω άλλη εικόνα και σε κάθε περίπτωση το οικογενειακό εισόδημα προστατεύετε από τους εργατικούς αγώνες που έχουν στόχους .
Και βεβαια οχι, αλλα η ερωτηση μου δεν ειναι αυτη