7 σχόλια στο “Τα Κάλαντα από τον Νικόλα Άσιμο”

1. Left G700 24/12/2018 at 15:00

   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ

   Καλά Χριστούγεννα σε όλους και όλες! Με special αναφορά στη διαχειριστική ομάδα τής Παντιέρας και προσωπική στους: kokkiniotis, frida (ως το μοναδικό κορίτσι από τη διαχείριση με «δικαίωμα υπογραφής»), ένα*, Kolokotronis* και Πάρη Μακρίδη.

   * Ο μόνος που πέρυσι τέτοιες περίπου μέρες, αν και ήμουν της τελευταίας ΕΣΣΟ, μου είχε ευχηθεί Καλή Χρονιά.

   ** Που δεν συχνάζει εδώ, αλλά ήρθε μια φορά για να τα πούμε –όποιος από τους «δικούς του» ξέρει πού σουλατσάρει διαδικτυακά ή τον ξέρει προσωπικά ας του δώσει τις ευχές μου.

   Reply ↓
   1. ένας 24/12/2018 at 22:10

      Νάσαι καλά Λεφτ, Καλές Γιορτές και με υγεία σε όλους!

      Reply ↓
   2. kolokotronis 24/12/2018 at 22:13

      Ώπα κι ήρθα!
      Αγαπητέ, εν δικτύω αδελφέ, Left! Συγκινητικό ( touching, που λέμε στα ελληνικά:-).
      Σουλατσάρω γενικώς, καθόσον, όπως τραγούδησε κι ο Στέλιος ο Φουσταλιέρης με τον
      μεθυστικό ήχο από το μπουλγαρί του:
      “το μερακλίδικο πουλί ποτέ φωλιά δεν κάνει,
      μον’ έτσι βασανίζεται κι ωσότου ν΄ αποθάνει”
      https://youtu.be/32ibv7-JbPU
      Είμαι όρθιος, γερός και συμμετέχω στους κοινωνικούς αγώνες.
      Προσπαθώ να συνδυάσω ένα εκ γενετής σακατιλίκι μου (:μια έμφυτη αλητεία)
      με τη συστράτευσή μου με το ΚΚΕ. Εξίσωση δύσκολη, όμως την κουλαντρίζω καλά,
      χρόνια τώρα, όπως ξέρεις.

      Διαβάζω κι εδώ, αλλά πολλή βυζαντινολογία, μωρέ αδερφάκι μου! Μετά το φύλο των αγγέλων, τώρα προσπαθείτε να λύσετε το “πόσοι Σωτήρηδες περνάνε από το μάτι της βελόνας” ξέρω ΄γω…

      Τέλος πάντων, να είστε όλοι καλά και εσύ προσωπικά, να ξέρεις πως όλες οι παλιές κουβέντες μας είναι παρούσες και μαζί με τις ειλικρινείς ευχές μου για αγωνιστική χρονιά, να αφιερώσω σε όλους σας ένα σχετικό και αγαπημένο τραγούδι επενδυμένο με ένα υπέροχο βίντεο: ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ

      https://youtu.be/Z7Oj936GGHg

      Reply ↓
      1. Γιώργος Λυγκουνάκης 25/12/2018 at 08:15

         Άκου εδώ λαούτο να σου ανατιναχτεί το κεφάλι
         https://www.youtube.com/watch?v=s_OflL84a8Q

         Reply ↓
      2. Left G700 25/12/2018 at 15:40

         Φίλε Κολοκοτρώνη,

         Μεγάλο φορτίο φόρτωσες στους ώμους μου μ’ αυτό το «εν δικτύω αδελφέ» και δεν ξέρω αν έχω τα φόντα να το σηκώσω. Πάντως, αν το δικό μου ευχετήριο σχόλιο ήταν touching, το δικό σου είναι stirring –και πολύ τιμητικό για μένα.

         Τα τραγούδια σου, όπως πάντα, χτυπάνε κέντρο. Και μαζί με τις κουβέντες μας που, περιττό να το πω, κι εμένα μού λείπουν, είναι κι αυτοί οι μεταξύ μας μουσικοί «διάλογοι» που νοσταλγώ.

         «Έμφυτη αλητεία». Χμ… Εσένα περίμενα να μου το πεις; Λες και δεν το είχα καταλάβει! :-) Κι έχεις την εντύπωση ότι δεν ήταν κι αυτός ένας λόγος που σε πήγαινα εξ αρχής; Και δεν σου έχει περάσει απ’ το μυαλό ότι κάπου κουβαλάμε την ίδια καρδιά; Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι! :-)

         Θυμάσαι που μια φορά επί τών ημερών τού leftg700.blogspot.gr είχαμε μιλήσει μέσω email; Παίζει ακόμα εκείνη η διεύθυνση για να ψάξω στα εισερχόμενα να τη βρω; Με το νέο χρόνο θα βάλω μπροστά τη διάδοχη διαδικτυακή κατάσταση, το αποφάσισα. Και είσαι ένας από τους λίγους που θέλω να ειδοποιήσω.

         Για πάρτη σου: https://www.youtube.com/watch?v=l59UFTkt4I4

         Τα λέμε

         Reply ↓
         1. kolokotronis 26/12/2018 at 21:43

            Φίλοι μπαντιεραίοι, συγχωρήστε μου εξ αρχής την κατάχρηση του χώρου σας.
            (παρεμπιπτόντως: “pandiera” δεν σημαίνει τίποτα, το σωστό είναι: “bandiera”).

            Φίλε Left,
            τι πάει να πεί “δεν ξέρω αν έχω τα φόντα”; Να ψάξεις να τα βρείς!
            Να κοιμάσαι νωρίς, να τρώς όλο το φαΐ σου, να ντύνεσαι καλά, να γίνεις χρήσιμος άνθρωπος
            στην κοινωνία και καλός χριστιανός :-) :-) :-)
            Τι στον διάολο! Μεγάλωσες πιά κι έβγαλες μουστάκι :-) :-) :-)

            Δεν θυμάμαι να έχουμε επικοινωνήσει με email. Εάν, παρόλα αυτά, βρεις κάποιο, ασφαλώς και
            ισχύει. Δεν έχω κανέναν λόγο να αλλάζω πρόσωπα, ονόματα και διευθύνσεις (προς το παρόν…)
            Είπαμε: κομμουνιστές (προσπαθούμε να) είμαστε, όχι Εμμανουέλες(*)
            Μην με ψάχνεις. Όταν με το καλό… …. θα σε βρώ εγώ! Ανυπερθέτως!

            [* Εμμανουέλα στην μάγκικη αργκό: χαρακτηρισμός για άτομο διπρόσωπο, που προσπαθεί να ενσαρκώσει δύο αντικρουόμενα χαρακτηριστικά. Ο χαρακτηρισμός προέρχεται από τη σειρά ταινιών σοφτ πορνό “Emmanuelle” με την αψεγάδιαστη Ολλανδή και-παρθένα-και-πουτ@ν@ Σίβλια Κρίστελ (28 Σεπτ. 1952 – 17 Oκτ. 2012) θεός σχωρέστην…]

            Την αρρώστεια μου για τις μοτοσυκλέτες, και ιδιαίτερα για το παλιό μου ΧΤ, την ξέρεις.
            Το (πολύ) μακρυνό 1987, όταν αγόρασα το ΧΤ μου (το οποίο, μετά από 31 χρόνια -πότε πέρασαν;-
            καβαλάω ακόμα), το 1987, λοιπόν, κυκλοφόρησε ένα συγκλονιστικό, sui generis, τραγούδι
            (το ξέρεις, δεν κομίζω γλαύκα, όμως άσε με να το πώ)
            σαν κεραυνός εν αιθρία, σαν πυροτέχνημα, σαν φωτοβολίδα, που όμως λάμπει ακόμα, 31 χρόνια μετά.
            Ο γιός μου, 20αρης πιά, το ακούει με την ίδια ανατριχίλα, που το πρωτοάκουσα εγώ.

            Έφυγα! Δικό σου: https://youtu.be/awduT9-vVRo
         2. Γιώργος Λυγκουνάκης 27/12/2018 at 12:29

            Πολύ όμορφη γυναίκα αυτή που έκανε την Εμμανουέλα. Γαλούχησε γενιές.