Την Κυριακή 4 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε η 1η ανοιχτή συνέλευση της Ταξικής Κίνησης Θεσσαλονίκης, μιας ελπιδοφόρας και νέας προσπάθειας για το εργατικό κίνημα. Στη συνέλευση παρευρέθηκαν μαζικά, αγωνιστές και αγωνίστριες από διαφορετικές γενιές και κλάδους, που έχουν ως κοινό σημείο την προσπάθεια ανασυγκρότησης του Εργατικού Κινήματος για τη σύγκρουση με το Κεφάλαιο και τις πολιτικές του.
Στη συνέλευση έγινε αποτίμηση της πορείας-σταθμός της ΔΕΘ, ενώ έγινε λεπτομερή ανάλυση για τα αντεργατικά νομοσχέδια που έρχονται από την κυβέρνηση της ΝΔ. Αυτή τη στιγμή είναι σαφές ότι κράτος, κεφάλαιο και κυβέρνηση προσπαθούν να πάρουν για τα καλά κεφάλι απέναντι στην εργατική τάξη, ωστόσο είναι πραγματικότητα ότι υπάρχουν ανοιχτές δυνατότητες για μια κοινωνική αλλαγή, βασισμένη στους ταξικούς αγώνες.
Βασικό στοιχείο της συζήτησης αποτέλεσε η ανάλυση που έγινε για τους κλάδους της πληροφορικής, της έρευνας, των τεχνικών, της υγείας, των ΟΤΑ, των τεχνών, του εμπορίου κ.α. Οι πολλές και ζωντανές τοποθετήσεις έδειξαν τη δυναμική μιας κίνησης που θέλει να αλλάξει ριζικά την κατάσταση και να βάλει τα εργατικά συμφέροντα μπροστά.
Αποφασίστηκε η έκδοση μπροσούρας για το Εργατικό κίνημα της πόλης και τέλος, μια σειρά από παρεμβάσεις σε μαζικούς εργασιακούς χώρους το επόμενο διάστημα, ενώ στα πλαίσια του αναγκαίου διεθνισμού του εργατικού κινήματος θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με συντρόφους και συντρόφισσες από τα Βαλκάνια.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ
Σάββατο 10/10, 08:30 στο one salonica
Πέμπτη 15/10, 09:30 στο cosmos
Σάββατο 17/10, 08:30 στο one Salonica
Επόμενη συνέλευση της Ταξικής Κίνησης Θεσσαλονίκης θα γίνει στις αρχές του Νοέμβρη.
Η Ταξική Κίνηση Θεσσαλονίκης εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
Καλώς ήρθατε στο 1885*
Αρχικά, θα θέλαμε να παρουσιάσουμε ποιοι είμαστε. Είμαστε μία ομάδα εργαζομένων, που συναντηθήκαμε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2020. Ονομαζόμαστε Ταξική Κίνηση και χρησιμοποιούμε συνελεύσεις για να συζητάμε και να αποφασίσουμε. Παρακινούμενοι από τις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι στην δουλειά μας(υπερωρίες, φόβος της ανεργίας, μαύρη εργασία, εκμετάλλευση, έλλειψη ελεύθερου χρόνου και φωνές από τα αφεντικά), δημιουργήσαμε αυτή την συλλογικότητα, για να απευθυνθούμε σε όλους που αντιμετωπίζουν την ίδια καθημερινότητα και να δράσουμε μαχητικά και συλλογικά απέναντι στην εργοδοσία και την κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση δεν προτίθεται να κάνει καμιά ανακωχή. Παρά την πανδημία, παρά την εκτίναξη της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας, συνεχίζει ακάθεκτη την επίθεση σε εμάς. Μας έχουν αναλώσιμους και από την άλλη μας λένε ότι φταίμε για το κακό ριζικό μας. Φταίμε γιατί είμαστε άνεργοι, γι’ αυτό περιορίζουν δραματικά τα επιδόματα που μας δίνουν, τα οποία δεν φτάνουν ούτε για τις βασικές μας ανάγκες. Φταίμε γιατί μας καταργούν τη σταθερή εργασία, αφού είμαστε τεμπέληδες και μόνο με τις συμβάσεις ομηρίας ορισμένου χρόνου, την απειλή της απόλυσης και της διαρκούς αξιολόγησης (να ξεχωρίζουν τα καλά απ’ τα σκάρτα) μπορούμε να γίνουμε παραγωγικοί. Φταίμε γιατί αρρωσταίνουμε γι’ αυτό θα τιμωρηθούμε για την αναρρωτική άδεια ή την καραντίνα με απλήρωτες υπερωρίες, όπως στα κάτεργα. Πάλι η ατομική ευθύνη του θύματος. Δεν μας αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Δίνουν τα πάντα στην εργοδοσία. Χαρίζει τις εργοδοτικές εισφορές, νομοθετεί δεκάδες φοροαπαλλαγές, επιδοτεί το «μισθολογικό κόστος» έως και 70%, δηλ. με τα λεφτά του δημοσίου και τη λεηλασία του εισοδήματος μας από τη φορολογία – άμεση και έμμεση – δωρίζει υπερεκμεταλλεύσιμο εργατικό δυναμικό στους επενδυτές. Ενώ με την ελαστική εργασία, την κατάργηση ή αναστολή των ΣΣΕ και την τηλεεργασία, οι εργοδότες πετυχαίνουν με «ένα σμπάρο δύο τρυγόνια»: διπλάσια εργασία με μισό μισθό. Παράλληλα, επιχειρείται να καθιερωθεί ένα νέο καθεστώς εφιαλτικού ελέγχου και επιτήρησης, όπου η έκτακτη ανάγκη του κορωνοϊού θα επιδιωχθεί να μονιμοποιηθεί. Όλα αυτά, δεν είναι παρά καθημερινότητα και στον κλάδο του επισιτισμού και του εμπορίου. Τα αφεντικά, πατώντας πάνω σε μια σειρά αντεργατικών νόμων που έχουν θεσπίσει οι κυβερνήσεις, βρίσκουν την κρίση ως ευκαιρία. Εμείς καιρός να βρούμε την ευκαιρία να στραφούμε εναντίον τους, τόσα χρόνια που μας βάζουν να δουλεύουμε με τους χειρότερους όρους και μας πληρώνουν με μισθούς που δε βγαίνει ούτε το νοίκι!
Σε όλη αυτή τη κατάσταση, ως εργαζόμενοι και εργαζόμενες, οφείλουμε να μη μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Πρώτα και κύρια, απαιτείται η οργάνωση στο Σωματείο μας. Ο καθένας και η καθεμιά μας να βρεθεί στο πλευρό των εργαζομένων του κλάδου του ώστε το εργοδοτικό πογκρόμ που ζούμε τα τελευταία χρόνια να βρει εμπόδια στο δρόμο του. Να μη μείνουμε εκεί! Να πολιτικοποιήσουμε τους αγώνες μας ενάντια στην εργοδοσία, τη κυβέρνηση και το κεφάλαιο και να σταθούμε απέναντι στον εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ. Να φτιάξουμε τα δικά μας προγράμματα πάλης στους χώρους εργασίας, να απαιτήσουμε καλύτερους όρους εργασίας. Εξ΄ άλλου, ζούμε στις εποχές που κάποιοι κατέχουν χίλιες φορές το περιττό και εμείς στοιβαζόμαστε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ως μετανάστες, κινδυνεύουμε στο δρόμο ως γυναίκες, δουλεύουμε απάνθρωπα ως εργαζόμενοι. Μπορούμε να δουλέψουμε και να ζήσουμε με άλλους όρους, καιρός να το διεκδικήσουμε όλοι μαζί.
* Το Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ο νέος νόμος που έρχεται καταργεί επισήμως το 8ωρο. Ως εργαζόμενοι έχουμε επιστρέψει σε μια εποχή όπου είμαστε πλήρως υποταγμένοι στα αφεντικά μας, που ελέγχουν ασύδοτα τους μισθούς μας, τον χρόνο μας, ακόμα και την προσωπική ζωή μας. Όσα κερδίσαμε από το 1886 και μετά δεν τα παραχώρησε ευγενικά κανένας εργοδότης, δεν τα παραχώρησε καμία κυβέρνηση. Κατακτήθηκαν με οργάνωση, αγώνες, απεργίες, εξεγέρσεις.
ΤΑΞΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ για την εργατική χειραφέτηση Θεσσαλονίκης
Facebook: Ταξική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Email: taksikikinisithess@gmail.com
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6974900668