ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ ΕΚΠΑ
Την Παρασκευή, 17/4/2015, η βίαιη εκκένωση της Πρυτανείας από την Αστυνομία, ολοκλήρωσε το σήριαλ «Νόμος και Τάξη», που παιζόταν τις τελευταίες μέρες, με μια συνεχιζόμενη εκστρατεία παραπληροφόρησης που μόνο στόχο είχε τη νομιμοποίηση της εισβολής των αστυνομικών δυνάμεων στην Πρυτανεία.
– Καταγγέλλουμε την εισβολή της αστυνομίας στην Πρυτανεία.
– Καταγγέλλουμε την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να δώσει εντολή καταπάτησης του ασύλου από τα ΜΑΤ.
– Καταγγέλλουμε τις πανεπιστημιακές αρχές, που, παίζοντας δικά τους πολιτικά παιχνίδια, φρόντισαν να φέρουν τις αστυνομικές δυνάμεις μέσα στο ΕΚΠΑ, επιδιώκοντας και τον κοινωνικό αυτοματισμό στην επίθεση εναντίον του ασύλου.
Σε ό,τι αφορά τις πρυτανικές αρχές, από την πρώτη στιγμή, κάλεσαν τις αστυνομικές δυνάμεις να εισβάλουν στο κτήριο και αναλώθηκαν σε μια σειρά ανακοινώσεων οι οποίες μόνο την πραγματικότητα δεν απηχούσαν. Εμφάνιζαν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί άψογα μέχρι την παραμονή της κατάληψης και να καταρρέει την επόμενη. Πρόκειται για το ίδιο πανεπιστήμιο όμως, που υπολειτουργεί από το Σεπτέμβρη του 2013 με τις διαθεσιμότητες, που ήδη από πιο πριν είχε απωλέσει μέρος των αποθεματικών του, στο όνομα της «εθνικής προσπάθειας για δημοσιονομική εξυγίανση», που υποχρηματοδοτείται σταθερά και που όλο και μεγαλύτερα τμήματα της λειτουργίας του παραδίδονται στο κεφάλαιο, αποκλείοντας όλο και μεγαλύτερο αριθμό φοιτητών από τις σπουδές τους και εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους του.
Οι πρυτανικές αρχές, αντί να πιέσουν για την άρση των προβλημάτων, φρόντισαν να συγκαλύψουν την απώλεια 399 εργαζομένων, εδώ και ενάμιση χρόνο, την παντελή απουσία θέρμανσης, φύλαξης και καθαριότητας σε κρίσιμους χώρους του, την έλλειψη στοιχειωδών υλικών στις υπηρεσίες, κλπ.
Η μετατροπή του θέματος μιας κατάληψης, που για τη λειτουργία του πανεπιστημίου ελάχιστη ως καμία σημασία είχε, σε μείζον ζήτημα ήταν επιλογή παραγόντων εντός και εκτός πανεπιστημίου που στόχευαν στην εμπέδωση μιας «κατάστασης έκτακτης ανάγκης», με θύματα τα δικαιώματα και τους αγώνες. Στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας βρέθηκαν κάποιοι που θυμούνται τη λειτουργία του πανεπιστημίου μόνο όταν η αναφορά σ’ αυτήν μπορεί να αξιοποιηθεί για τα δικά τους συμφέροντα.
Ως εργαζόμενοι, τα ίδια επιχειρήματα ακούγαμε και στην επί τρεισήμισι μήνες απεργία μας, από την τότε κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της. Και τότε, κατά τη γνώμη εκείνων που θυμούνται το πανεπιστήμιο μόνο για να πλήξουν κινητοποιήσεις και φωνές ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και τη διάλυσή του, για όλα τα δεινά του πανεπιστημίου και της ελληνικής οικογένειας, φταίγαμε εμείς.
Η υποκριτική συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις μέρες είναι επικίνδυνη. Επιχειρεί να συγκαλύψει τα πραγματικά προβλήματα, για να διασφαλίσει ότι από Δευτέρα θα γυρίσουμε στην κανονικότητα και θα έχει εμπεδωθεί η άποψη ότι το πανεπιστήμιο δεν έχει κανένα πρόβλημα. Τακτικές αυτού του είδους δε θα μας βρουν ούτε συμμάχους ούτε συνένοχους.
– Αντιστεκόμαστε και αποκρούουμε κάθε προσπάθεια συκοφάντησης των αγώνων. Στεκόμαστε στο πλευρό των απεργών πείνας και των δίκαιων αιτημάτων τους. Καταγγέλλουμε την προσπάθεια φίμωσης του κινήματος αλληλεγγύης και απαιτούμε την άρση κάθε δίωξης εναντίων όλων των συλληφθέντων στο πλαίσιο μιας σκευωρίας ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες.
– Επισημαίνουμε ότι η πρόσκληση από τις Πανεπιστημιακές Αρχές των αστυνομικών δυνάμεων, η απουσία κάθε προσπάθειας διαλόγου και πολιτικής προσέγγισης βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την έννοια του δημόσιου ακαδημαϊκού Ιδρύματος και της δημοκρατίας. Σε όλους αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν το Πανεπιστήμιο σε «υγειονομική ζώνη» για το κράτος και το κεφάλαιο απαντάμε ότι η επιβολή της αστυνομοκρατίας και της κρατικής καταστολής ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. Το Πανεπιστήμιο θα παραμείνει δημόσιος χώρος παραγωγής και μετάδοσης γνώσης, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και πολιτικής κινηματικής δράσης.
– Καλούμε τους όψιμους «υπερασπιστές» της λειτουργίας του Πανεπιστημίου να στρέφουν την προσοχή τους στα πραγματικά προβλήματά του και να σταματήσουν τη συστηματική συκοφάντηση των τμημάτων εκείνων της πανεπιστημιακής κοινότητας που αγωνίζονται για δημόσια δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση, για τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα τους.
– Καλούμε τους πανεπιστημιακούς που από τις θέσεις που κατέχουν σήμερα σε υπουργεία ανακαλύπτουν «παραβιάσεις του ασύλου» όταν σ’ αυτό διεξάγονται κινητοποιήσεις και όχι όταν επεμβαίνει η αστυνομία και που ισχυρίζονται ότι τα Ιδρύματα στα οποία δίδασκαν μέχρι χθες είναι «άντρα ανομίας», να θυμηθούν το ρόλο τους ως δάσκαλοι κι όχι ως παιδονόμοι.
– Υπερασπίζουμε το πανεπιστημιακό άσυλο και καλούμε όλα τα μαχόμενα τμήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας σε κοινή δράση και συμπόρευση.
