Γράφει ο Δημήτρης Σταμούλης
Για «προβοκάτσιες» και «παρερμηνείες» έκανε λόγο ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος, με αφορμή τις δηλώσεις που έκανε σε δημοσιογράφους σχετικά με τον κατώτατο μισθό και το πώς παρουσίασε το θέμα η τηλεόραση του Αντένα. Με νέα δήλωσή του έσπευσε να «αποσαφηνίσει» ότι «απαιτείται επαναφορά με νόμο του ύψους του κατώτερου μισθού και αποκατάσταση όλου του πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων ταυτόχρονα».
Στο πλευρό του έσπευσε και η –κυβερνητική- παράταξή του, ΠΑΣΚΕ, αναπαράγοντας ότι «καθοδόν προς τις εκλογές οι προβοκάτσιες και οι παρερμηνείες θα εντείνονται», λες και ο Αντένα είναι… αντικυβερνητικό ΜΜΕ.
Βέβαια, στην απομαγνητοφωνημένη δήλωση του Γ. Παναγόπουλου που διένειμε το Γραφείο Τύπου της ΓΣΕΕ, είναι σαφές ότι… αυτοδιαψεύδεται. Απαντώντας στις «δεσμεύσεις» Τσίπρα περί επαναφοράς με νόμο του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ (μεικτά) σημειώνει:
«… Γιατί κι αυτός είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος, το σοκ που προκάλεσε στην αγορά και το είδατε, της παραγωγικής αλλά και καταναλωτικής καθίζησης με την υποχώρηση του κατώτερου μισθού με νόμο, ενδεχομένως και με νόμο να προκαλέσει άλλο σοκ που δεν ξέρω αν η αγορά εργασίας μπορεί να το αντέχει»!!!
Και στη συνέχεια καταλήγει:
«… Άρα δεν είναι ένας νομικός βολουνταρισμός η λύση, η λύση είναι να μπορέσουμε να βρούμε το πραγματικό επίπεδο ισορροπίας που θα δίνει και ανάσα στους εργαζομένους και θα διατίθενται πόροι προς την κατανάλωση αλλά βεβαίως να μπορεί και η αγορά να τους πληρώνει χωρίς να καταστρέψουμε την παραγωγική διαδικασία».
Η ΓΣΕΕ διά στόματος του προέδρου της επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά πόσο ενσωματωμένη είναι στο αστικό σύστημα εξουσίας, και γιατί οι μαχόμενες ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος κάνουν λόγο για αστικοποιημένο συνδικαλισμό. Σε μια περίοδο που ο κόσμος της δουλειάς (και της ανεργίας) στενάζει κάτω από το ζυγό του κεφαλαίου, με μισθούς πείνας, απλήρωτος, «μαύρος» κι ανασφάλιστος ή μακροχρόνια άνεργος, ο «επίσημος εκπρόσωπος» των εργαζομένων φοβάται μήπως ο ψοφοδεής μισθός των 751 ευρώ μικτά, … καταστρέψει την παραγωγική διαδικασία! Δηλαδή, πώς δεν τον αντέχουν οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι τραπεζίτες και ο λοιπός κόσμος του κεφαλαίου και πως εάν τον πληρώσουν, μπορεί και να βάλουν λουκέτο…Πώς να διεκδικήσει ανατροπή της πολιτικής αυτής το εργατικό κίνημα με τέτοια γραμμή πλεύσης…
Από την άλλη βέβαια, να σημειωθεί και το «καρφί» της ΔΑΚΕ προς τις δυνάμεις της Αυτόνομης Παρέμβασης και του ΜΕΤΑ/ΣΥΡΙΖΑ: «…καλωσορίζουμε την “στροφή στην υπευθυνότητα” εκείνων που σήμερα επιτέλους στοιχίζονται πίσω από το αίτημα για βασικό μισθό 751€ -όταν πριν λίγα χρόνια με πλεόνασμα επαναστατικής γυμναστικής και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων υπονόμευαν την υπογραφή ΕΓΣΣΕ επικαλούμενοι ανέφικτες διεκδικήσεις για κατώτατους μισθούς 1250 ή 1440 ευρώ- δικαιώνοντας έτσι, έστω και εκ των υστέρων, την περίοδο διακυβέρνησης 2004-09 της οποίας το κοινωνικό πρόσημο αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά θετικό».
Ο αγώνας για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς, για μια αξιοπρεπή ζωή, για κατάργηση των απολύσεων και της απληρωσιάς, για μόνιμη και σταθερή εργασία, οφείλει να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργατών, των πρωτοβάθμιων σωματείων τους, σε ανεξαρτησία από την εργοδοσία και το κράτος, και σε κόντρα με τον κυρίαρχο γραφειοκρατικό και ξεπουλημένο συνδικαλισμό που γνωρίσαμε, τύπου Παναγόπουλου και ΓΣΕΕ.
