.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Συρία: Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται


Παναγιώτης Μαυροειδής

Τα πιο τρελά τζιχάντια βαφτίστηκαν από τη Δύση ξαφνικά “πολιτισμένοι” και στη χειρότερη, “αντάρτες”. Διότι υπάρχουν και “καλοί” αντάρτες τελικά…

Σίγουρα όμως οι ορδές που κατέκλυσαν σε χρόνο ρεκόρ (και αυτό μαρτυράει πολλά και για τη φύση του καθεστώτος Άσαντ), καλοταϊσμένες, χιλιοπληρωμένες και άριστα εξοπλισμένες από ΗΠΑ, Τουρκία, Κατάρ, Ισραήλ κλπ, παίρνουν τα εύσημα της ανατροπής του “δικτάτορα Άσαντ”.

Οι ΗΠΑ χαίρονται χωρίς αμφιβολία, αλλά και δεν ξεχνούν ότι έτσι χάρηκαν και με τον Μπιν Λάντεν και τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και μετά βρήκαν το μπελά τους από τους “ιδιαίτερους” φίλους τους.

Το Ισραήλ αγαλιάζει. Αλλά δε θα αργήσουν οι πονοκέφαλοι με τα νέα αφεντικά στη Δαμασκό. Όσο ήταν στο τιμόνι ο Άσαντ ούτε μια σφαίρα δεν έπεσε προς το Ισραήλ κατά τη διάρκεια εισβολής και πολέμου σε Γάζα και Λίβανο.

Η Τουρκία πανηγυρίζει. Αλλά έχουν πάρει αέρα και οι Κούρδοι που έχουν άλυτο το εθνικό ζήτημα, ενώ επίσης στηρίζονται από ΗΠΑ και κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα

Το Κατάρ περηφανεύεται επίσης για τη συμβολή του.

Έτρεξαν και οι Ταλιμπάν να δηλώσουν ενθουσιασμένοι (που κάποιοι ασυλλόγιστα στην Ελλάδα τους θεωρούν ήδη “αντιιμπεριαλιστική” και προοδευτική δύναμη, απλά επειδή ταπείνωσαν τους πρώην συμμάχους τους ΗΠΑ).

Εννοείται δήλωσε μεγάλη χαρά και η ΝΑΤΟϊκη Ελλάδα, επικεντρώνοντας μάλιστα στην “προστασία των αμάχων”, εννοώντας βέβαια στο έδαφος της Συρίας, καθότι στο Αιγαίο δε χρειάζεται βοήθεια για να τους πνίξει.

Όλοι βέβαια, και καλά, εύχονται να “πάνε όλα καλά και ειρηνικά” στη συνέχεια.

Στην πραγματικότητα, το καζάνι της πολεμικής κόλασης στη Μέση Ανατολή ανεβάζει θερμοκρασία πάνω από τη θερμοκρασία βρασμού. Τα βάσανα των λαών της Συρίας, είτε εκεί είτε στην προσφυγιά, θα πολλαπλασιαστούν. Διότι τελικά, εκτός από τους πολέμους των κρατών και του κεφαλαίου, υπάρχουν και οι λαοί, που κανείς πρέπει να σκέφτεται.

Οι Άσαντ (πατήρ και υιός), όχι μόνο δεν ήταν αγγελούδια, αλλά τα είχαν κάνει όλα. Ενώ ήταν πάντα προστατευόμενοι της Ρωσίας, συνεργάστηκα κατά καιρούς και με τις ΗΠΑ στην πρώτη επιχείρηση κατά της “τρομοκρατίας” και με τους δεξιούς φαλαγγίτες στο Λίβανο. Βαρύνονται για εγκλήματα κατά των Παλαιστινίων ανταρτών και προσφύγων και κατά των Κούρδων και όλων των λαών της Συρίας.

Αυτό δεν κάνει ωστόσο τον Μπασάρ Άσαντ χειρότερο, το αντίθετο, από τους ομολόγους του στα σκοταδιστικά βασιλεία της Σαουδικής Αραβίας και τα υπόλοιπα του Κόλπου.

Το ξεχωριστό του “έγκλημα” είναι απλά ότι αυτός, όπως και ο Σαντάμ του Ιράκ, δεν ήταν σταθερά με τις ΗΠΑ, αλλά αντίθετα ήταν σύμμαχος της Ρωσίας, δηλαδή ενός ανταγωνιστικού πόλου στις ΗΠΑ, ενώ διευκόλυνε, (χωρίς να συμμετάσχει άμεσα παρότι βομβαρδιζόταν συνεχώς η Συρία) στην αντίσταση κατά του Ισραήλ !

Η Ρωσία φυσικά δε χαίρεται με την εξέλιξη. Δε μοιάζει όμως και πανικόβλητη. Το πρακτορείο Tass μετέδωσε ότι υπάρχει ήδη εγγύηση ασφαλείας από τους τζιχαντιστές για την ασφάλεια των Ρωσικών Βάσεων στη Συρία, μετά από σχετικές επικοινωνίες που έγιναν αρκετά γρήγορα. Λίγο αργότερα το επιβεβαίωσε επίσημα ο Πεσκόφ. Αν όντως είναι έτσι, μακροπρόθεσμα δε θα τηρηθούν. Θα μιλήσει ο συσχετισμός. Αυτό που προξενεί μεγαλύτερη εντύπωση είναι ένα άρθρο στο κρατικό Ria Novosti που εντελώς ψυχρά λέει το παρακάτω για τις εξελίξεις στη Συρία:

“Το κύριο πράγμα που πρέπει να καταλάβετε είναι ότι η σελίδα της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, όταν οι αποφάσεις λαμβάνονταν βάσει ιδεολογικών ή συναισθηματικών εκτιμήσεων, έχει γυρίσει για πάντα. Η Ρωσία ενεργεί αποκλειστικά ρεαλιστικά, εστιάζοντας μόνο στις δικές της προτεραιότητες. Είναι έτοιμη να παρέχει βοήθεια και υποστήριξη στους εταίρους και τους συμμάχους της σε αμοιβαία επωφελή βάση και ακριβώς εντός του πλαισίου μέσα στο οποίο εντάσσονται τα συμφέροντά της. Η χώρα μας δεν αναλαμβάνει πλέον την ευθύνη για τις τύχες των άλλων.”

Και καταλήγει ακόμη πιο ψυχρά:

“Το βασικό συμπέρασμα: κάθε χώρα είναι υπεύθυνη για τη μοίρα της και πληρώνει για τις αποφάσεις και τις πράξεις της, ανεξάρτητα”

Στο ερχόμενο διάστημα, θα μάθουμε προφανώς περισσότερα.

Αν είναι πάντως κάτι σίγουρο, είναι ότι όλοι αυτοί που σήμερα δηλώνουν χαρούμενοι, αισιόδοξοι ή ψύχραιμοι, πολύ σύντομα θα σφαχτούν άγρια μεταξύ τους, καταστρέφοντας ακόμη περισσότερο τους λαούς της Συρίας. Ήδη έχει ξεκινήσει η αλληλοσφαγή στη ΒΔ Συρία…

Με τραγικό τρόπο επιβεβαιώνεται ένα ξεχασμένο συμπέρασμα: Αν υπάρχει μια προοπτική για αξιοπρεπή ειρήνη, αυτή σχετίζεται με τη δυνατότητα κοινού μετώπου των λαών της Συρίας, ανεξάρτητα από εθνοτικές και θρησκευτικές διαφορές και χωρίς την παρουσία ξένων στρατευμάτων “προστασίας” (κατοχής στην πράξη), σε σύνδεση με τον αγώνα για την ανατροπή και των ντόπιων αστικών στηριγμάτων τους στη χώρα.

Αν σε κάποιους στενόμυαλους αυτό φαίνεται “ανέφικτο”, ας μείνουν με το να βλέπουν αμήχανοι τη σημερινή τραγωδία που οδηγούν οι δήθεν εφικτές λύσεις του “διαίρει και βασίλευε”, με την απειλή της κάνης των όπλων ξεχωριστών κρατών και με τα βρώμικα δολάρια εξαγοράς μισθοφόρων σε μια διαλυμένη χώρα.

Η νίκη των λαών σε Συρία, Λίβανο, Παλαιστίνη και όλη τη Μέση Ανατολή, περνάει μέσα από τη χειραφέτησή τους και τη διεθνιστική τους αλληλεγγύη. Αυτό θα συγκροτήσει τον άξονα αντίστασης.

Η απομάκρυνση των στρατευμάτων και βάσεων (πριν από όλα αυτών των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, που είμαστε γεμάτοι και στην Ελλάδα!) από την περιοχή, η ανεξάρτητη Παλαιστίνη με ήττα του Ισραήλ, είναι οι πρώτοι στόχοι.

ΥΓ: Παρατίθενται δύο παλαιότερα άρθρα σε αντίστοιχες καμπές του πολέμου στη Συρία. Ανεξάρτητα από την επιβεβαίωση ή διάψευση σε σημεία τους, διατηρούν την επικαιρότητά τους, αφενός για να γίνει κατανοητή η πολυπλοκότητα της διάταξης και του ρόλου των διαφορετικών δυνάμεων, όσο και για τη συζήτηση εντός διαφορετικών ρευμάτων της αριστεράς

Για τον πόλεμο στη Συρία και τη στάση της αριστεράς

Η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συρία και η σημασία του νέου σκηνικού για την Ελλάδα

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 85.71% ( 7
Συμμετοχές )



17 σχόλια στο “Συρία: Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται

  1. Ανώνυμος

    Επιτέλους, έληξε ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός στο έδαφος της Συρίας.

    Reply
    1. ΚΧ

      Καλό το κείμενο και ισορροπημένο, διότι λέγονται και γράφονται πολλές ανοησίες στα αριστεροχώρια. Ίσως τα πράγματα να είναι ακόμη πιο πολύπλοκα. Το μόνο σιγουρο είναι ότι οι εξελίξεις αποτελούν νίκη για τις ΗΠΑ και ήττα για τη Ρωσία (ακόμη και αν κρατήσει τις βάσεις της). Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι η Παλαιστινιακή Χαμάς χαιρέτησε την ανατροπή του Άσαντ. Είναι μόνο ότι είναι σουνιτες; το θρησκευτικό έχει γίνει πλέον κυρίαρχο; ακούγεται πολύ απογοητευτικό αυτό

      Reply
      1. Ανώνυμος

        “Εντυπωσιάζει” τους χαζοχαρούμενους “εξεγερσάκηδες”, που νομίζουν πως ό,τι λάμπει είναι χρυσός….
        …και τώρα έχουν κομπλάρει “από την Κική (Χαμάς) κι απ’ την Κοκό (SDF) ποιάν να διαλέξουν”!
        Ερχονται κι άλλα. Κι όλα εδώ θα πληρωθούν!

        Reply
        1. Ανώνυμος

          Άμα είσαι “παντός καιρού” μπορείς να είσαι άλλοτε με τον Ιβάν και άλλοτε με τον Τζο.

  2. Ανώνυμος

    Δρυός πεσούσης, μερικοί νομίζουν ότι ξεχνάμε ότι κάποτε ζητωκραύγαζαν την “εξέγερση” της …”δημοκρατικής αντιπολίτευσης” των σημερινών …”νικητών”! Τότε, με την “Αραβική Ανοιξη”… Εχουν μια μοναδική επιδεξιότητα να βγαίνουν πάντα στον αφρό! Σου λέει, “ποιός θα θυμάται τώρα….”….
    Επίσης και οι “αντιϊμπεριαλιστές” μας κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι η “αντιϊμπεριαλιστική” Ρωσία πούλησε στην ψύχρα τον συνεταίρο της, εμφανέστατα σε συνεννόηση με τον ιμπεριαλιστή “ανταγωνιστή” της.
    Και οι “τζιχαντιστές”, που γίναν “αντάρτες” κι εδώ, όπως και στο Αφγανιστάν, [που μόνο αφελείς πιστεύουν ότι “ταπείνωσαν τις ΗΠΑ”(;!)], είναι απλά οι μαριονέτες του κουκλοθέατρου, που παίζουν οι “ανταγωνιστές”, για να επιβάλλουν την εγκληματική καθυπόταξη γενοκτονουμένων λαών, χωρίς να χρεώνονται το αίμα…
    Προανάκρουσμα αντιστοίχων διευθετήσεων στην Ουκρανία;
    Ολα εδώ θα πληρωθούν!

    Reply
    1. Γνώστης

      Γράφεις “Εχουν μια μοναδική επιδεξιότητα να βγαίνουν πάντα στον αφρό! Σου λέει, “ποιός θα θυμάται τώρα….” και αναρωτιέται κανείς αν πρόκειται για κριτική στο ΚΚΕ.
      Αλήθεια, αμερικανικός ιμπεριαλισμός υπάρχει; Εδώ μέχρι και για τη χούντα αθωώηκε…
      Έξω από το ΝΑΤΟ να λέμε; Ή δεν έχει νόημα πριν τη λαϊκή εξουσία;

      Reply
      1. Ανώνυμος

        Α-γνώστη, 09/12/2024 at 23:45, βεβαίως να λέτε, και να ερχόσαστε και στις κινητοποιήσεις, που αδιάλειπτα κάνει το ΚΚΕ κατά του ΝΑΤΟ εδώ και 70 χρόνια! Και το ξέρεις….
        Ούτε και για την Χούντα αθωώθηκε, κι αυτό το ξέρεις! Απλά κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις ότι το ΚΚΕ έπαψε πια, μετά το ’89, να παραβλέπει” για λόγους στρατηγικής” την αγαπημένη σας “εξαρτημένη” (την …καϋμενούλα – “τραβάτε με κι ας κλαίω”!) εγχώρια κεφαλαιοκρατία.
        Αλλά στον ταξικό πόλεμο κατά του ΚΚΕ, όλα επιτρέπονται…
        Οπως και να κάνουμε γαργάρα, πως ακόμη και τούτη την Κυριακή, στο Σύνταγμα, το γνωστό κομμάτι της “ΑΝΤΑΡΣΥΑ”, πανηγύρισε την …”νίκη” της …”δημοκρατικής αντιπολίτευσης στον δικτάτορα Ασαντ”!
        Αλλά, είπαμε, το πιο ιερό πράγμα για την “αριστερά του Κεφαλαίου” είναι ο ταξικός πόλεμος κατά του ΚΚΕ! Ποιοί …..”τζιχαντιστές”……εδώ έχουμε καλύτερους “Ξύλινους Πλάτανους”…..
        …………………………………………………….
        Α, και μην είστε σίγουροι ότι ….”ηττήθηκε η Ρωσία”!
        Οι “ολιγάρχες” του Πούτιν δε θα πάθουν κακό. Απλά θα κάτσουν στη σωστή καρέκλα της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας, σύμφωνα με τα κεφάλαιά τους. Και όχι σύμφωνα με τα πυρηνικά και τους πυραύλους, που πλιατσικολόγησαν από την ΕΣΣΔ. Κι αυτά τα περί ….”πυρηνικών πολέμων” είναι σανό για τα χορτοφάγα της πολιτικής…..
        Ολα εδώ θα πληρωθούν, και πολλοί κατεργαρέοι θα κάτσουν στον μπάγκο τους!

        Reply
        1. Ανώνυμος

          Συμπληρωματικά: Την μπόμπα, άμα την έχεις …..τη ρίχνεις! Οπώς κάνανε οι Αμερικανοί. Αλλιώς ….την βάζεις εκεί που ξέρεις!
          Δε βγάζουν τα μάτια τους.
          Γιατί, δεν τους συμφέρει!
          Τόσο απλά.
          Αειντε, χάπατα…..

        2. Ανώνυμος

          Χρεωμενε ΚΚΕ, άλλο το να απορριπτουμε και σωστά την εξαρτησιολαγνεία οπως πχ κανει το ΝΑΡ και άλλο να μειωνουμε στο ελάχιστο τον καθοριστικο ρόλο που έπαιξαν οι ΗΠΑ, στο πραξικόπημα του 67 και στην εδραίωση της Χούντας, όπως πχ κάνει το ΚΚΕ.

        3. Ανώνυμος

          Ξέρουμε, ξέρουμε, Ανώνυμος 11/12/2024 at 13:48!
          Και κουλούρι και τυρί!
          Αλλά, κάθε μέρα, εκτός από το ΚΚΕ, σας στριμώχνει και η ζωή.
          Κι όλο και δυσκολεύει το μάντρωμα του αποδεκατισμένου κοπαδιού….
          Στο φινάλε δε θα υπάρχει ούτε κοπάδι, ούτε και μάντρα!

  3. πικαπα

    Οι λαοι λοιπον δεν προκειται τιποτε να κανουν, διεθνικα η στη χωρα τους, χωρις μεσα, χωρους, πρωτοποριες, κομματα, διασυνδεση και, μαντεψε αλλο τι; Κρατη. Και παλι διασυνδεση, συντονισμο, συμμαχιες.
    Αυτο που δεν υπαρχει ουτε καν μεσα στη χωρα, απαιτειται πλανητικα. Δεν υπαρχει ομως καμια τετοια κινηση, παρα να λεμε και καμια ιστορια, να περνα η ωρα.
    Εδω δεν μας περιμενει κανεις για να λεμε σασταλεγα, μην περιμενετε το Κινεζο η τον Ρωσο να σας κανουν τσοσιαλιζμο, και να αποδεικνυουμε το αυτονοητο, οτι κανουν τη δουλεια τους, που ειναι αλλη απο τη δικη μας.
    Υπαρχει κραυγαλεα αδυναμια να πεις κ να κανεις εστω ενα βημα επι του συγκεκριμενου και υπαρχει κενο που κραυγαζει. και εντος της χωρας, και διεθνικα.
    Αλλα δε μπορει, εαν εξακολουθεις να λες σαν προφητης στο πυθαρι “οι λαοι θα κανουν, μπλα μπλα μπλα”, υπαρχει και απροθυμια. Εκτος κι αν κολλησε η κασετα.

    Reply
  4. Γιώργος Π

    Οι εξελίξεις στη Συρία δείχνουν την γύμνια αφενός της τυφλής ταύτισης με ότι κινείται και τελικά με τη ρητορική της Δύσης και αφετέρου με το ρηχό αντίιμπεριαλισμό που θεωρεί πως ότι είναι κατά της ιμπεριαλιστικής δύσης είναι χρυσός. Είναι όψεις του ίδιου νομίσματος : δεν υπάρχουν λαοί, δεν υπάρχει ταξική πάλη, παρά μόνο γεωστρατηγικες αντιπαραθεσεις καλών με κακούς ή έστω κακών με περισσότερο κακούς. Σε αυτό το πλαίσιο οι προσεγγίσεις του ΝΑΡ όπως παρουσιάζονται σε παντιερα ή ΠΡΙΝ, είναι σωστές και χρήσιμες. Χρειάζονται όμως και πρωτοβουλίες για να ανοίξει η συζήτηση. Και η αντιπολεμική δράση. Διότι αν μείνουμε μόνο στις αναλύσεις ζήσε Μάη μου… Καλή συνέχεια

    Reply
    1. Ανώνυμος

      Κατά της ιμπεριαλιστικής Δύσης είσαι όταν δεν θέλεις να εκχωρήσεις τα συμφέροντα της χώρας σου. Δεν υπάρχει άλλη βάση αντιπαράθεσης με τη Δύση: σου ζήτησε κάτι, δεν το έδωσες, άρα έγινες εχθρός της. Όσο για τη Συρία μη βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα, ακόμα είναι νωρίς. Το σίγουρο είναι ότι ο Συριακός λαός έδωσε το 2015 μια ευκαιρία στον Άσαντ την οποία αυτός δεν σεβάστηκε. Επίσης, είναι γνωστό ότι τελευταία είχε αρχίσει τις κακές παρέες: Αραβικό Σύνδεσμο, Σαουδική Αραβία κλπ. Δεν του βγήκαν οι λογαριασμοί.

      Reply
  5. Χρ Παρισης

    Προς τον φιλο ” γνωστη” αλλα συνολικα και για τα υπολοιπα σχολια. Ειχα και παλι γραψει οτι στα γεγονοτα που ερχονται, ολοι θα αναγκασθουν να δειξουν τις πραγματικες τους θεσεις ( και προθεσεις). Εκεινο που θυμαμαι, ηταν οτι στην “πορτοκαλι επανασταση” των ελεγχομενων απο το ΝΑΤΟ και το Σιωνισμο ισλαμιστικων ενοπλων συμμοριων , στη Συρια στα 2011, το ΚΚΕ κρατησε μια σταση ουδετερη αλλα οπωσδηποτε δεν την υμνολογησε,οπως αντιθετα επραξε συμπασα η δυτικη ΝΑΤΟικη “αριστερα”, σοσιαλδημοκρατες πασης μιρφης,Μελανσον ,”αντικαπιταλιστες”, “δικαιωματιστες” και λοιπες δημοκρατικες δυναμεις, πραγμα βεβαια αναμενομενο, αφου οι υμνογραφοι αυτοι ειχαν πιασει “δουλεια” ηδη απο την εποχη της καταρρευσης του ανατολικου στρατοπεδου ( καποιοι απο αυτους και πολυ πιο πριν). Καθολου λοιπον παραξενο οτι σημερα οι ιδιοι χαιρονται για την ηττα “του Ασαντ” και λοιπες πρωιναδικες συριζομπαρουφες. Η “αριστερα” αυτη εχει την εξης θεολογια : Οι αγγλοσαξωνικες χωρες και οι υποτελεις τους,αποτελουν ενα αξεπεραστο προτυπο κοινοβουλευτικης δημοκρατιας, “δικαιωματων”, εγγυησεων ελευθεριας κλπ. Αυτο το προτυπο, ανωτατι σταδιο της μεχρι τωρα επιτευχθεισας Ελευθεριας,πρεπει οπωσδηποτε να επικρατησει,με καθε μεσον, στους “αχειραφετητους” – οπως τους αποκαλει ο αρθρογραφος- λαους ,εκεινους δηλαδη που για διαφορους λιγους βρισκονται εκτος της εμβελειας του “δυτικου πολιτισμου”, της μετωνυμιας δηλαδη της Αμερικανοσιωνιστικης Αυτοκρατοριας, ως τελικα απαραιτητη προυποθεση της αναδυσης “καθαρων ταξικων υποκειμενων” που θα ακολουθηθη απο την “καθαρη ταξικη παλη” μεταξυ των πληβεθακων ταξεων και της καθεκαστα αρχουσας ταξης τους. Πριν γινη αυτο, οι εξελιξεις στις χωρες η περιοχες αυτες ,δεν μπορει ποτε να αφορουν το “προχωρημενο εργατικο κινημα” της Δυσης. Ειναι μια κληρονομια της αρχικης σοσιαλδημοκρατιας,σε καθε περιπτωση,δεν ειναι εφευρεση καποιων, που οφειλεται και στην μηχανιστικη αντιληψη μιας αισιοδοξης εννοιας της “προοδου” απο την οποια αναποφευκτα ηταν διαποτισμενος και ο μαρξισμος της περιοδου μεχρι το 1914 ,γνησιο παιδι του 19ου αιωνα της “Επιστημης” . ( συνεχιζεται)

    Reply
  6. Χρ Παρισης

    ( συνεχεια) Σε αυτο το πλαισιο εντασσεται η θεση της σοσιαλδημοκρατιας για κοινοβουλευτικο “δρομο” προς το σοσιαλισμο,που ειχε βεβαια υλικη βαση [ Βλ. Χ. Μαρκουζε ,”Ο σοβιετικος Μαρξισμος”, ειδικα τα πρωτα κεφαλαια,οπου αναλυει τους λογους της αδιαφοριας της εργατικης ταξης προς την ρωσικη Επανασταση και της εχθροτητας των σοσιαλιστικων ελιτ προς αυτην. ] Στην προεκταση των αντιληψεων αυτων , οι συνδεδεμενες προς τη δυτικη σοσιαλδημοκρατια μενσεβικικες ( Μαρτοβ,Τροτσκι) και μπολσεβικικες ( Καμενεβ,Ζηνοβιεβ) ελιτ, αντιταχθηκαν στην ιδεα του Σταλιν για αυτονομη πορεια της Σοβ. Ενωσης προς το σοσιαλισμο,ως κατι το εντελως κατ αυτους ( και την παραδοσιακη μαρξιστικη “ορθοδοξια” ) ανεδαφικο ,αρα αδιανοητο. [ Βλ. Νικου Βεργιδη, Η διπλη δολοφονια του Σταλιν]. Το σοβιετικο καθεστως ηταν για τις δυτικες “σοσιαλιστικες” ελιτ η ζωντανη Αρνηση της πολιτικης τους Θεολογιας,της “αγιας τριαδας” τους, Κοινοβουλιο- συνεργαζομενος με το Κεφαλαιο Συνδικαλισμος- Σοσιαλισμος καποτε σε ενα αοριστο μελλον μονο μεσω της νομιμης δηθεν οδου της εκλογικης διαδικασιας του αστικου Κοινοβουλιου. Τα Σοβιετ και τα Συνδικατα χωρις Κεφαλαιο, ο σοσιαλισμος ως Αμεσο καθηκον,τους ηταν επικινδυνες για την ταξικη ειρηνη και κυριως τον ΡΟΛΟ τους,ουτοπιες. Οι ιδιες αυτες δυναμεις,μετα την καταρρευση του ανατολικου μπλοκ ,συνεχισαν απλα να κανουν αυτο που παντα εκαναν. Εχθροτητα και αντιθεση σε οτιδηποτε βρισκεται “εκτος” Αυτοκρατοριας,ειτε λεγεται Ρωσια ειτε Κινα, ειτε ΛΔΚορεας ,Ιραν,Συρια ,Βενεζουελα ,Λευκορωσια κλπ. Χωρες “δικτατορικες”, “καθυστερημενες”, χωρις “δικαιωματα” ,χωρις “δημοκρατια” ,κλπ… Ιδου λοιπον το “καθηκον” του εργατικου κινηματος των “προχωρημενων” χωρων, να αποκαταστηση,εστω και μεσω επεμβασεων ,πολεμων,γενοκτονιων την “Ορθη” Ιστορικη Ταξη, την ταξη που εχουν δεχτει ως την καλυτερη δυνατη οι δυτικες ελιτ, δεξιες η αριστερες. Δεν υπαρχει λοιπον καμμια απολυτως επιθεση και περικυκλωση του αμερικανοσιωνισμου κατα της Ρωσιας,Κινας,Ιραν κλπ…Υπαρχει “πολεμος” ,”συγκρουση” μεταξυ ιμπεριαλισμων, μεταξυ δημοκρατιων και “δικτατορων” η ” εμφυλιος” .Το ΝΑΤΟ ειναι απλα ενα κλαμπ ανταλλαγων εμπειριων , το “Μεγαλυτερο Ισραηλ” …αυτο κι αν ειναι φαντασιες “συνωμοσιολογων”. Σημερα σβηστηκε απο το χαρτη η Παλαιστινη, αυριο ο Λιβανος,αμεσως μετα η Συρια, η Αιγυπτος θα παραδωσει χωρις καμμια αντιρρηση το ανατολικο της τμημα και επεται το Ιρακ, η μιση Σαουδ. Αραβια . Το αμεσο βεβαια ειναι η κατοχη της Συριας απο τον αμερικανοσιωνισμο και αμεσως μετα η ( πυρηνικη?) επιθεση στο Ιραν. Δεν ειναι μακρια η ωρα που ο Πουτιν και η μακαρια ρωσικη ελιτ θα βρεθη μπροστα στο διλημμα παραδοση και γιουγκοσλαβοποιηση της Ρωσιας η πολεμος με τον ΝΑΤΟσιωνισμο με ολα τα μεσα. Τι ειναι ολα αυτα για τη δυτικη “αριστερα”,δηλαδη τις αριστερες καθεστωτικες ελιτ ? Ενα fait divers η μαλλον ενα αναγκαιο σταδιο,καπως ενοχλητικο προς την πραγματωση του ιδανικου της για ενα ( πλανητικο) καπιταλισμο χωρις κρισεις,οπου οι “κοινωνικοι εταιροι” θα ανταλλασσουν “δικαια” το κεφαλαιο και την εργασια …

    Reply
  7. Κώστας

    Πολύ κακή εξέλιξη για την Ειρήνη, την Ανεξαρτησία των χωρών και το Ανταγωνιστικό Κίνημα

    Η Αριστερά στην Δύση καλά θα κάνει να δει τι της φταίει γιατί εγώ βλέπω μια βαρετή ηθικολογία που δεν μπορεί να καταλάβει πως είναι δυνατόν μια χώρα της Μέσης Ανατολής να καταλήξει με μόνες προοπτικές τον μπααθισμό και τον τζιχαντισμό και γενικώς σχολιάζει, πανηγυρίζει και ανησυχεί είτε προσπαθεί να στριμώξει την Συρία σε κάποιες ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Το τελευταίο, με την στάση της ΡΟ σε αυτή την στροφή, ήταν πιο συγκρατημένο από άλλες φορές

    Πρέπει να μπορέσει να καταλάβει πως διεθνισμός δεν είναι αυτό, αυτή η καρικατούρα ηθικολογικού σχολιασμού των διεθνών, είναι να αλλάζεις τον συσχετισμό στην χώρα σου για να επωφεληθεί η Αντίσταση και αλλού. Ίσως λοιπόν στην Συρία να φτάσανε εκεί που φτάσανε ΚΑΙ γιατί οι χώρες της Μεσογείου που η αντίσταση στον ιμπεριαλισμό, τον νεοφιλελευθερισμό και την Άκρα Δεξιά παίχτηκε σε σημαντική κλίμακα, ηττήθηκαν, η Αντίσταση ηττήθηκε. Και η παρέλαση του αμερικανοσιωνισμού, του τούρκικου επεκτατισμού και του πρακτόρικου τζιχαντισμού κάνει εκ νέου τον αγώνα εδώ δυσκολότερο

    Κώστας

    Reply

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *